Share

บทที่ 461

Author: ทะเลใต้
โอเชี่ยนนิก การ์เด้น

บริเวณใกล้เคียงประกอบไปด้วยบังกะโลและวิลล่า ซึ่งสร้างขึ้นติดกับแม่น้ำเอล์ม มันยังติดกับทะเลสาบ ศูนย์กีฬา และสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ

พนักงานขายพาแคทเธอรีนและเฟรยาตะลอนชมตลอดทั้งบ่าย เมื่อพวกเขากลับมายังสำนักงานขาย ผู้จัดการก็รู้สึกตกใจเมื่อจำแคทเธอรีนได้ เขาจึงรีบแจ้งกับเจ้านายทันที เจ้านายรีบโทรหาเฮดลีย์ แล้วเฮดลีย์จึงส่งข้อความหาฌอน “คุณชายคนโตครับ คุณโจนส์กำลังหาซื้อบ้านอยู่”

ผู้ชายที่กำลังอ่านเอกสารในห้องทำงานขมวดคิ้วเข้าหากัน “เธอกำลังพิสูจน์อะไรของเธออยู่? แค่ทะเลาะกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้เธอไม่อยากกลับบ้านแล้วจริง ๆ เหรอ?”

“...”

เฮดลีย์ไม่คิดว่านี่เป็นการทะเลาะกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ทว่าเขาควรปลอบใจผู้ชายคนนี้แทนที่จะยั่วโมโหเขาขึ้นมาอีก “บางที... เธออาจกำลังทำการลงทุนอยู่ก็ได้ครับ? คุณผู้หญิงที่ร่ำรวยมากมายต่างก็ทำแบบเดียวกัน”

ใบหน้าที่ตึงเครียดของฌอนผ่อนคลายลง หลังจากที่ลองคิดไตร่ตรองดูแล้ว เขาจึงพูดขึ้น “เพราะภรรยาของฉันอยากจะซื้ออสังหาริมทรัพย์... บอกพวกเขาให้ส่วนลดมากที่สุดให้กับเธอ อืม ส่วนลดสัก 90 เปอร์เซ็นต์”

“...”

มุมปากของเฮดลีย์กระตุกขึ้น “แต่คุณ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 462

    เฟรยายกแขนขึ้นโอบไหล่ของแคทเธอรีนแคทเธอรีนไม่ได้ปฏิเสธ อย่างไรก็ตาม มันก็ผ่านมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่เธอได้ไปผับ...21:00 น.พวกเธอทั้งสองคนเดินเข้าไปในผับด้วยกันแคทเธอรีนไม่ได้มาสถานที่แบบนี้นานแล้ว การที่ได้มาที่นี่ทำให้เธอคิดถึงชีวิตที่เรียบง่ายและไร้กังวลก่อนที่เธอจะแต่งงานทว่าหลังจากที่พวกเธอเริ่มดื่มได้ไม่นาน ชายหนุ่มอวดดีคนหนึ่งซึ่งสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกก็เดินเข้ามาหาพวกเธอ“เฟรยา บังเอิญจังเลยนะที่เราได้พบกันอีก” ชายคนนั้นลูบใบหน้าของเฟรยาด้วยความเจ้าเล่ห์สีหน้าของเฟรยาหม่นลงทันที พลางผลักมือของเขาออก “โทมัส นีสัน ฉันพูดชัดเจนแล้วว่าฉันไม่สนใจคุณ คุณอย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉัน”แคทเธอรีนตกใจมากที่ชายคนนี้เป็นพี่ชายของซาร่า“อย่าพูดแบบนั้น คุณอาจจะไม่อยากให้ผมละมือออกจากคุณเลยก็ได้ ตอนที่คุณได้เห็นว่าผมเก่งแค่ไหนเมื่ออยู่บนเตียง” เขาทำให้เธออึดอัดมากยิ่งขึ้นด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา “เป็นเกียรติของคุณนะที่ได้เป็นผู้หญิงของผม”“โทมัส นีสัน จะให้ฉันโทรหาน้องสาวของคุณหรือโทรหาตำรวจ ถ้าคุณยังมาทำเป็นเล่นแบบนี้” แคทเธอรีนก้าวขึ้นไปขวางหน้าเฟรยาเอาไว้“ยั

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 463

    “หุบปากไป นีสัน คอร์ปอเรชั่นจะต้องพินาศย่อยยับภายใต้การบริหารของนาย” แชริตี้คว้าไหล่ของโทมัสและพลิกเขากลับมาหาเธอ ชายคนนั้นถูกเหวี่ยงลงบนพื้นอย่างไร้ความปรานีภายใต้สายตาที่จ้องมองมาของผู้คนทั้งแคทเธอรีนและเฟรยาต่างอึ้งไป ทว่าเฟรยาเป็นคนทำลายความเงียบด้วยการปรบมือเสียงดัง “คุณเจ๋งและเท่มาก!”โทมัสรู้สึกโกรธมากที่โดนวิพากษ์วิจารณ์และโดนหัวเราะเยาะจากผู้คน “แชริตี้ ฉันจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปโดยไม่ได้สะสาง”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไปจากผับ“ขอบคุณนะ” แคทเธอรีนรินไวน์แดงสองแก้วแล้วส่งให้แชริตี้หนึ่งแก้วเธอมีความประทับใจแรกที่ดีกับผู้หญิงคนนี้ ทว่าในค่ำคืนนี้ เธอรู้สึกประทับใจจริง ๆ“ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันแค่ผ่านมา เจ้าของร้านบอกฉันว่าเขาลวนลามผู้หญิงอีกแล้ว ฉันเลยมาดู”แชริตี้จิบไวน์“เจ๋งมากพี่สาว!” เฟรยาชูนิ้วโป้ง “ฉันต้องไล่ตามคุณแน่ ๆ ถ้าคุณเป็นผู้ชาย”“ไม่ดีหรอกที่ผู้หญิงจะเก่งเกินไป” แชริตี้ล้อตัวเอง “ฉันควรจะเป็นคนที่ขอโทษ...”“เขาไม่ใช่พี่น้องร่วมสายเลือดของคุณนี่ งั้นก็ไม่เป็นไรหรอก” แคทเธอรีนลากเก้าอี้จากโต๊ะข้าง ๆ มา “นั่งกับเราไหม?”แชริตี้ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่เป็

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 464

    ฌอนเพิ่งออกมาจากห้องน้ำตอนที่เชลลีเข้ามาหาเขาพร้อมกับนมหนึ่งแก้ว “คุณชายคนโต ให้ฉันไดร์ผมให้คุณนะคะ”เธอพยายามเอื้อมมือออกไป ทว่าผู้ชายคนนั้นกลับเบี่ยงตัวหลบ “ไม่ต้องทำแบบนั้น”เขาดื่มนมในแก้วแล้วพูดขึ้นเบา ๆ “ลงไปข้างล่าง ผมจะลงไปหาคุณเองถ้าผมอยากให้คุณช่วยอะไร”“แต่...” เธอไม่อาจซ่อนความไม่พอใจในแววตาของเธอเอาไว้ได้ “คุณไม่ควรถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในอาการป่วยแบบนี้ ฉันวางเตียงเสริมไว้ข้าง ๆ ได้...”“ไม่” เขาขมวดคิ้วก่อนจะพูดขึ้น “นี่เป็นห้องนอนที่ผมนอนกับภรรยาของผม ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงคนอื่นมาอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่”“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น” เธอพยักหน้ารับ พลางมองด้วยความหงุดหงิด หลังจากที่ออกไปจากห้องนอน เธอกัดริมฝีปากด้วยความรำคาญ ฌอนไม่สนใจเธอเลย ทั้ง ๆ ที่เธอและซาร่ามีหน้าตาคล้าย ๆ กันถึงอย่างไรมันก็ไม่สำคัญ เธอบรรลุเป้าหมายของเธอมาได้ครึ่งทางแล้วมุมปากของเธอเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มอันเย็นชา ขณะที่เธอชำเลืองมองแก้วนมหลังจากที่เชลลีออกไป ฌอนก็กลับมานอนบนเตียงเพื่อเช็ควอทส์แอปของแคทเธอรีน ไม่มีข้อความและการอัปเดตจากโซเชียลมีเดียของเธอเลยผู้หญิงที่น่ารำคาญคนนี้ เธอออก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 465

    ฌอนเม้มริมฝีปากบางของเขาก่อนจะสตาร์ทรถขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัดในที่สุดพวกเขามาถึงผับในเวลาเพียงไม่นาน โทมัสที่รออยู่ที่ประตูเป็นเวลานานก็เดินมาหาทันที เขาจับเอวที่บาดเจ็บของตัวเองเอาไว้ “คุณชายคนโต พวกเธอยังเต้นอยู่ข้างใน”ภายในเวลาไม่กี่วินาที หญิงสาวทั้งสามคนก็เดินโซเซออกจากผับโดยแขนของพวกเธอโอบไหล่ของกันและกันเอาไว้ ดูจากแก้มที่แดงก่ำแล้ว พวกเธอต้องดื่มเข้าไปมาก“ฉันยังดื่มไม่พอ ไปดื่มกันต่อเถอะ! ฉันยังต่อได้อีกสามยก” เฟรยายกมือปัดป่ายในอากาศ “ไม่เมาไม่กลับ”“ไปกินกุ้งมังกรกับไวน์กันเถอะ” แชริตี้พยักหน้าแคทเธอรีนตอบรับ “เราไปดื่มที่วิลล่าของฉันต่อจนกว่าจะเช้าได้”“สุดยอดไปเลย! ผู้ชายมันชั่ว! ก็ปล่อยพวกมันไป!”“ลาก่อนไอ้คนใจร้าย!”ใบหน้าของฌอนเคร่งขรึมอื้ม ลับหลังเขา เธอเรียกเขาแม้กระทั่งไอ้คนใจร้ายเขาเดินไปพลางดึงแคทเธอรีนเข้าไปในอ้อมแขนของเขา “กลับบ้านกับผม”ในตอนแรกเขาอยากให้เธออาศัยอยู่ข้างนอกสักพักเพราะกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอ ทว่า เห็นได้ชัดว่าเขาทำแบบนั้นไม่ได้“คุณเป็นใครอ่ะ แล้วนี่คุณคิดว่าคุณทำอะไรของคุณ?” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นด้วยความมึนงง หลังจากที่เธอได้เห็น

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 466

    “ความอดทนเหรอ? ความอดทนของคุณคืออะไร?” แคทเธอรีนเย้ยเมื่อเธอเห็นโทมัสยืนอยู่ข้างหลังของฌอน “ทำไมคุณถึงพาเขามาที่นี่ด้วย? มาสู้อะไรให้เขาอีกล่ะ?”โทมัสโอดครวญด้วยความเจ็บปวดขึ้นมาทันที “คุณผู้หญิงฮิลล์ คุณควรอยู่ให้ห่างจากแชริตี้เอาไว้จริง ๆ นะ เธอมีจุดประสงค์ในการเข้ามาตีสนิทกับคุณ”“โทมัส ฉันเสียใจจริง ๆ ที่เมื่อกี้ฟาดนายไม่แรงพอ” แชริตี้หรี่ดวงตาคู่สวยของเธอลงโทมันผวาตกใจจนรีบไปหลบอยู่ข้างหลังของฌอน “คุณชาย ดูสิว่าเธออวดดีแค่ไหนมาข่มขู่ผมต่อหน้าคุณ” “แชริตี้ ดูเหมือนฉันจะใจดีกับเธอเกินไป” สีหน้าของฌอนเย็นชาราวกับน้ำแข็ง “ฉันขอเตือนเธอเอาไว้ซะตั้งแต่ตอนนี้ อยู่ให้ห่างจากภรรยาของฉันเอาไว้ ไม่อย่างนั้น เตรียมบอกลาตำแหน่งประธานของนีสัน คอร์ปอเรชั่นได้เลย”ใบหน้าหวานของแชริตี้กลับเป็นซีดเผือดขณะที่เธอกัดริมฝีปากของเธอเอาไว้ ทว่าแคทเธอรีนกลับจับมือของเธอไว้พลางเชิดหน้าจ้องมองฌอน “เธอไม่จำเป็นต้องมาตีสนิทกับฉัน ต่อจากนี้ไป ฉันจะเป็นคนที่เป็นเพื่อนกับเธอเอง เธอเป็นเพื่อนแท้คนแรกที่ฉันทำความรู้จักในแคนเบอร์รา”ฌอนโกรธจัด “แคทเธอรีน ให้ผมเตือนคุณอีกครั้งว่าผู้หญิงคนนี้เจ้าแผนการ เจ้าเล

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 467

    “แคทเธอรีน หยุด กลับบ้าน” ฌอนเริ่มรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก เมื่อแคทเธอรีนมีท่าทีสงบทว่าเธอก็ยังยืนนิ่งอยู่บนพื้น มุมปากของเธอเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะเย้ย “เพราะแฟนเก่าของคุณ ฉันถึงเป็นเพื่อนกับแชริตี้ไม่ได้ แต่งงานกับเชลลีไปสิ ถ้าคุณเลิกคิดถึงผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ ฉันหย่าให้คุณได้นะ”“พูดเสร็จหรือยัง? ตอนนี้คุณเป็นคนที่ผมรัก” เขารู้สึกปวดหัวมาก เขาไม่รู้จะสรรหาคำพูดไหนมาโน้มน้าวเธอได้“ค่ะ คุณรักฉัน แต่ก็ไม่มากเท่ากับที่คุณรักซาร่า”แคทเธอรีนถอนหายใจอย่างขื่นขม “ถ้าวันนี้เป็นเชลลีที่คล้ายกับซาร่ามาแทนที่ฉัน จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันหนึ่งมีคนอื่นที่คล้ายกับเธอมากกว่าเข้ามาเพิ่มอีก? ฉันเป็นแค่คนที่ถูกแทนที่ได้ตลอดเวลา และฉันไม่อยากมีความสัมพันธ์แบบนี้อีกต่อไปแล้ว ฉันขอโทษ บางทีฉันไม่ควรพูดแบบนี้เพราะอาการป่วยของคุณ แต่ฉันอยู่เคียงข้างคุณไม่ได้แล้ว ดูแลตัวเองเถอะนะคะ” “ไม่เคธี่ คุณมีแค่คนเดียวในโลกนี้ และไม่มีใครแทนที่คุณได้ อย่าทิ้งผมไป”ฌอนกอดเธอเอาไว้แน่น เขาหวาดกลัวราวกับเด็กที่กำลังจะสูญเสียของรักของหวงของตัวเองไปเขาเคยต้องเผชิญกับความโดดเดี่ยวและขาดความรักที่อบอุ่น ทว่าเธอเป

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 468

    ถ้าแคทเธอรีนยังสู้ซาร่าไม่ได้ทั้ง ๆ ที่เธอตายไปแล้ว แล้วจะเป็นอย่างไรถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่...ในโรงพยาบาลฌอนได้สติฟื้นขึ้นมามือของเขามีสายน้ำเกลือที่หยดผ่านท่อเชื่อมติดอยู่เขากะพริบตาสองสามครั้ง เขาได้ยินเสียงของร็อดนีย์จากอีกห้องหนึ่ง“ฉันพูดแต่แรกแล้วว่าแคทเธอรีนไม่ใช่คนดี ฌอนป่วยหนักอยู่ แต่เธอก็ยังส่งใบหย่ามาให้ นี่เธอไม่ได้สนใจเขาเลยนะ”“เบาเสียงของนายลงหน่อย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาตื่นขึ้นมาได้ยินนายเข้า?”“เป็นความผิดของฉันหรือไง? เธอมันเนรคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามอบให้เธอ แล้วเธอยังพยายามจะมาแข่งกับคนที่ตายไปแล้วอีก”“...”“คุณชายคนโต คุณตื่นแล้ว” เชลลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ร้องเรียกขึ้นมาเมื่อเขาลืมตาบทสนทนาที่ห้องข้าง ๆ หยุดลง หลายนาทีต่อมา ทั้งร็อดนีย์และเชสเตอร์ก็เข้ามาในห้องอย่างเก้ ๆ กัง ๆ“เอาใบหย่ามาให้ฉันดู” เขายื่นมือออกไปร็อดนีย์ส่งกระดาษให้เขาหลังจากที่ลังเลอยู่บ้าง ฌอนกวาดสายตาอ่านเอกสาร ซึ่งระบุว่าแคทเธอรีนไม่ได้ต้องการอะไร เธอเต็มใจที่จะหย่าโดยไม่ต้องการอะไรเลยตราบใดที่เขาเซ็นชื่อยินยอมลงในกระดาษเขาจับกระดาษแล้วฉีกมันออกจากกันในทันทีทุกคนมีท่

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 469

    ความรู้สึกที่สับสนผุดขึ้นภายในหัวใจของฌอน เมื่อเขาเห็นผ้าพันแผลพันอยู่รอบศีรษะของป้าจัสมิน “ป้าควรพักผ่อนที่บ้าน ผมจะให้เฮดลีย์จ้างผู้ดูแลให้ผม...”“ไม่เป็นไรค่ะ คุณชาย ดิฉันเห็นคุณอยู่ในสภาพแบบนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกเป็นห่วงค่ะ” จากนั้นเธอจึงขยับริมฝีปากเพื่อจะพูดอะไรบางอย่างทว่าก็เปลี่ยนใจเมื่อคิดว่าเธอคงกลัว เขาจึงพูดขึ้นอย่างนุ่มนวล “ขอโทษนะครับ...”“ดิฉันไม่เป็นไรค่ะ แต่คุณผู้หญิงเธอเข้าใจคุณชายผิด” เธอพูดขึ้น “คืนนั้นที่พวกคุณทะเลาะกันอย่างแรง แล้วดิฉันก็ไม่มีโอกาสได้อธิบาย ความจริงแล้ว คุณผู้หญิงไม่ได้ตบคุณเชลลีโดยไม่มีเหตุผลนะคะ เธอกลับมาถึงบ้านแล้วก็เห็นคุณชายกับเธอนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ถ้าเป็นดิฉัน ดิฉันก็คงจะเข้าใจผิดเหมือนกันค่ะ”“อะไรนะ?” เขามองผู้หญิงคนนั้นด้วยดวงตาสีเข้ม “ทำไมเชลลีถึงอยู่บนเตียงผมได้?”เธอตอบอย่างทำอะไรไม่ถูก “วันนั้นอาการของคุณชายกำเริบค่ะ คุณชายไม่ปล่อยมือจากเธอเลยตั้งแต่ตอนที่เธอมาถึง แม้กระทั่งหลังจากที่เธอพาคุณขึ้นเตียงแล้ว คุณชายคนโต... คุณเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคุณนีสันหรือเปล่าคะ?”“ผมไม่ได้เข้าใจแบบนั้น...” ฌอนเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา เขาจับมือเธออย

Latest chapter

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1072

    ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1071

    “เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1070

    แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1069

    แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1068

    "ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1067

    “ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1066

    เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1065

    เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1064

    พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status