Share

บทที่ 396

Author: ทะเลใต้
11:00 น.

ฌอนกลับมาจากที่ทำงานเพื่อมารับแคทเธอรีน

เธอก้าวไปด้านหน้าเพื่อจับมือเขา และดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืน “ฉันชอบชุดราตรีนี้มากเลยค่ะ”

“นั่นคือสิ่งที่สำคัญ”

เขาพูดพร้อมกับยักคิ้ว ตราบใดที่เธอพอใจ มันก็คุ้มค่าสำหรับเขาที่ใช้เวลาทั้งคืนเพื่อขโมยชุดราตรีนี้จากเมลานี่

ระหว่างทางไปโรงแรม รถมาจอดที่สี่แยกเพื่อรอให้ไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว

ทันใดนั้น แคทเธอรีนก็สังเกตเห็นบางอย่างด้านนอกหน้าต่างและรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรง “จอดที่ด้านหน้าของถนน ฉันอยากได้บางอย่างจากร้านขายยา”

“คุณอยากได้อะไร? เดี๋ยวผมไปเอง” ฌอนมองเข้าไปที่ดวงตาเธอ

“อืม... ยาคุมกำเนิด” เธอตอบอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

“อันที่จริง เราคิดเรื่องมีลูกกันได้แล้ว” เขาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมจะเป็นพ่อที่ดี”

“...” เธอไม่มีคำพูดใดจะตอบเขา ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่มั่นคงเกินไปสำหรับการมีลูก

นอกจากนี้เธอยังต้องดูแลปัญหามากมาย

“ฉันไม่อยากมีลูกตอนนี้ ฉันยังเป็นเด็กอยู่เลยในอายุเท่านี้” เธอพูดแล้วหันหน้าหนี น้ำเสียงของเธอบ่งบอกถึงความตั้งใจ

“ก็ได้ ผมจะไปเอายามาให้”

รถจอดที่ริมถนน ฌอนเดินเข้าร้านขายยาต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 397

    “โอ้ ว้าว ที่จริงแล้วโรงแรมนี้เป็นของชาร์ลี! ฉันได้ยินมาว่าผลประกอบการในปีนี้ของโรงแรมติดหนึ่งในสามของโรงแรมทั้งหมดในออสเตรเลีย น่าประทับใจมาก”“ใช่แล้วค่ะ” เมลานี่หันมองไปทางชาร์ลีที่ถูกรายล้อมไปด้วยฝูงชน ชายหนุ่มค่อนข้างน่าดึงดูด แม้ว่าจะไม่ได้หล่อเหลาหรือเหมาะสมเท่าคุณชายใหญ่ฮิลล์ก็ตาม นอกจากนี้ อนาคตของเขาก็ยังเต็มไปด้วยโอกาสและศักยภาพทุกคนในครอบครัวฮิลล์ปรากฏตัวในวันนี้ ไม่ต้องพูดถึงชื่อผู้มีอิทธิพลคนอื่น ๆ ในแวดวงการเมืองและธุรกิจ เธอรู้สึกเป็นเกียรติที่มีแขกเหล่านี้ในพิธีหมั้นของเธอนี่คืองานแต่งงานที่เธอฝันถึงฌอนจะต้องเสียใจกับการเลือกของเขาอย่างแน่นอนเมื่อเขามาถึงในภายหลัง มันเป็นความผิดของเขาที่ไม่อยากแต่งงานกับเธออีกทั้งแคทเธอรีนก็ด้วยเช่นกัน ผู้หญิงเสียโฉมคนนั้นจะต้องอิจฉาเธอมาก“ดูสิ คุณชายฮิลล์คนโตก็อยู่ที่นี่ด้วย! เขามากับแคทเธอรีน โจนส์”จู่ ๆ อาไอรีนก็ตะโกนออกมาทุกคนซึ่งอยู่ที่ชายหาดส่วนตัวหันศีรษะของพวกเขาไปที่ทางเข้า ฌอนเข้ามาในชุดทักซิโด้สีขาว เขาไม่ค่อยปรากฏตัวในงานสาธารณะด้วยชุดสีขาว แต่ในตอนนั้น เขาดูเหมือนเจ้าชายทรงเสน่ห์ที่หลุดมาจากเทพนิยายทั้งหมด แ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 398

    “ใช่แล้ว ฉันก็รู้สึกแย่กับเธอด้วยเหมือนกัน” เมลานี่ย้ำ “นอกจากนี้ บางครั้งผู้ชายก็พูดในสิ่งที่พวกเขาต้องพูดเพื่อเห็นแก่ศักดิ์ศรี”“ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งสำคัญคือผู้ชายต้องรักษาชื่อเสียงของเขา อา คุณชายแคมโปส ตอนที่ฉันมาถึงแคนเบอร์ราครั้งแรก แล้วได้ยินเกี่ยวกับข่าวลือที่น่าอับอายเกี่ยวกับคุณและนักศึกษามหาวิทยาลัยหญิง ฉันคิดว่าเด็กผู้หญิงน่าสงสารคนนี้กำลังจะมีโชคชะตาที่เปลี่ยนไป ปรากฏว่าฉันคิดผิดสินะ”หลังจากหยุดชั่วครู่หนึ่ง แคทเธอรีนพูดอย่างจริงจังกับเมลานี่ว่า “น้องสาวของฉัน เพราะวันนี้เป็นงานหมั้นของเธอ ฉันอยากจะให้คำแนะนำอย่างชาญฉลาดแก่เธอ ผู้หญิงทุกคนย่อมแก่ลงหรือน่าเกลียดในวันหนึ่ง ผู้หญิงสวยมีอยู่ทุกที่ แต่ความงามภายในไม่เคยจางหาย นี่คือเคล็ดลับที่แท้จริงของการรักษาชีวิตคู่ให้ยืนยาว”“ถูกต้องที่สุด ภรรยาของผม”ฌอนพูดก่อนจะหันไปมองประธานทอมป์สัน “ผมพนันได้เลยว่าคุณเข้าใจเรื่องนี้ดี อย่างไรก็ตาม ประธานทอมป์สัน คุณมักจะไล่ตามเด็กผู้หญิงอายุราว 18 ปีอยู่เสมอ ผมได้ยินมาว่าคุณพบเด็กสาวอีกคนเมื่อเร็ว ๆ นี้ คุณนายทอมป์สันคงรู้ว่าตัวเองแก่แล้ว เธอจึงทำเป็นตาบอดต่อทุกสิ่ง เฮ้อ”ทันใดนั้น

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 399

    “พ่อคะ นิโคลาเป็นคนทำให้ใบหน้าฉันเสียโฉม” แคทเธอรีนขัดจังหวะ “เมื่อไม่นานมานี้ ฉันถูกครอบครัวฮิลล์ขังไว้ในคุกใต้ดินของพวกเขา นิโคลาร่วมมือกับวาเลรี่และสั่งให้คนรับใช้วางยาพิษในข้าวต้มของฉันเพื่อให้สิ่งนี้เกิดขึ้น”“อะไรนะ?” โจเอลตกตะลึง เมื่อลองคิดตามแล้วมันฟังดูเหมือนบางอย่างที่นิโคลาจะทำ “พ่อจะไปหาผู้หญิงบ้าคนนั้น...”“พ่อคะ มีแขกผู้มีเกียรติหลายคนมาที่นี่เพื่อเป็นสักขีพยานในพิธีหมั้นระหว่างครอบครัวยูลและแคมโปส มันไม่ใช่เวลาที่จะมาก่อเรื่องนะคะ นอกจากนี้ คุณท่านฮิลล์ และคนอื่น ๆ เองก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน ฉันแน่ใจค่ะ ว่าพวกเขาไม่เข้าข้างคุณ” เธอพยายามเปลี่ยนใจเขาโจเอลกำมือของเขาแน่น เขาโกรธมาก “แต่หน้าของลูก...”“คุณลุงโจเอล บางอย่างต้องใช้เวลา” ฌอนพูดด้วยเสียงต่ำ “ผมจะทำให้แน่ใจว่าคนที่ทำร้ายแคทเธอรีนจะต้องชดใช้สำหรับการกระทำของพวกเขา”โจเอลรู้สึกได้ถึงความหนักอึ้งในอกของเขา เขามีความสุขกับชื่อเสียงและประสบความสำเร็จมาตลอดชีวิตของเขา อย่างไรก็ตาม เขาตระหนักแล้วว่าเขาเป็นหนี้ลูกสาวคนนี้มากมายเสียจนไม่สามารถชดเชยให้เธอได้ “เคธี่ พ่อตัดสินใจที่จะหย่ากับนิโคลาหลังจากการแต่งงานของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 400

    “เอาล่ะ ไปนั่งกันเถอะ” ฌอนพาแคทเธอรีนไปที่โต๊ะด้วยความสงบและเป็นกันเองผลไม้และถั่วต่าง ๆ ถูกวางไว้บนโต๊ะแล้วเธอปอกถั่วเม็ดสนสองสามอัน แต่ก็ยอมแพ้อย่างรวดเร็วหลังจากนั้น เพราะมันมีขั้นตอนให้ทำมากเกินไปเมื่อสังเกตเห็นแบบนั้น เขาก็แกะและวางถั่วเม็ดสนที่ปอกเปลือกแล้วไว้ข้างหน้าเธอเธอรู้สึกประทับใจกับท่าทางที่อ่อนหวานและรอบคอบนี้“เคธี่...”ทันใดนั้นเสียงอ่อนโยนของเวสลีย์ก็ดังขึ้นในหูของเธอเธอเงยหน้ามองไปยังต้นเสียง เวสลีย์ดูสง่างามในชุดสูทสีน้ำเงินและกางเกงสีขาวของเขา ดวงตาของเขาประกายไปด้วยความตกใจและสงสารเมื่อมองเธอเขาก้าวไปข้างหน้าและยกมือขึ้นลูบใบหน้าของเธอโดยไม่รู้ตัวมีมือหนึ่งคว้ามือของเขาไว้กลางอากาศ ฌอนเลิกคิ้วของเขาขึ้น และกอดแคทเธอรีนไว้ใกล้เขามากขึ้น “เป็นอะไร? คุณวางแผนที่จะล่วงเกินภรรยาผมในที่สาธารณะงั้นเหรอ? นั่นไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่ดีเท่าไร”“ฌอน ฮิลล์ คุณไม่ใช่คนเดิมกับที่เคยเป็นอีกต่อไป และผมจะเอาชนะใจแคทเธอรีนให้ได้ในไม่ช้า คุณไม่คู่ควรกับเธอ” หลังจากคำเตือน เขาก็หันไปหาเธอและพูดเบา ๆ ว่า “ขอเวลาให้ผมมากกว่านี้”“เวสลีย์ ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอคุณที่นี่ในว

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 401

    “ฉัน...”“นายไม่ได้ยินหรือไง? ภรรยาของฉันอยากให้นายออกไป ผู้ชายที่ชอบแย่งเมียชาวบ้านหน้าด้านเหมือนนายทุกคนหรือเปล่า?” ฌอนกระชับกอดแคทเธอรีนให้เข้ามาใกล้และพูดขึ้นเบา ๆ “ที่รัก นั่งสิครับ ผมจะปอกเปลือกลูกสนให้คุณต่อเอง”มีบางอย่างฉายแววผ่านดวงตาของเวสลีย์ในขณะที่เขามองหญิงสาวที่แนบอิงกับแผ่นอกของผู้ชายคนอื่น ใบหน้าของเขาถูกปกคลุมไปด้วยความเคร่งขรึม ก่อนที่เขาจะหันหลังแคทเธอรีนลอบถอนหายใจเมื่อเธอเงยหน้ามองร่างของชายที่เดินห่างออกไป เธออยากให้เวสลีย์รีบไปเร็ว ๆเพราะเธอได้ตัดสินใจที่จะกลับไปอยู่เคียงข้างฌอนแล้ว เธอรู้ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งยิ่งเป็นไปไม่ได้เข้าไปกันใหญ่ในตอนนี้ที่เธอแต่งงานกับฌอนแล้ว “กินเมล็ดสนของคุณไปแล้วเลิกพูดถึงผู้ชายคนอื่น” เขาหันมามองหน้าเธอ “เวสลีย์เข้าใจยากกว่าที่คุณคิด...”“...”“ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าร่วมพิธีหมั้นนี้ได้ เขาไม่ใช่คนในเมืองแคนเบอร์ราและไม่ได้มีคนรู้จักมากนัก แต่ที่เขาสามารถมาปรากฏตัวที่นี่ในวันนี้ได้ ไม่ต้องพูดถึงการที่เขาได้นั่งร่วมโต๊ะที่สี่จากด้านหน้า คุณคิดว่าเขาหน่อมแน้มนักหรือไง?”แคทเธอรีนไม่มีอะไ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 402

    ผู้อำนวยการเออไวน์มองไปรอบ ๆ ห้องเพื่อทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครจากตระกูลฮิลล์อยากจะช่วยเหลือฌอน “ฉันก็ไม่ใช่คนไม่มีเหตุผลอะไร เพราะแกทำแขนฉันหัก วันนี้ฉันเลยจะให้แกชดใช้ นอกจากนั้น ภรรยาของฉันยังโกรธที่ภรรยาของแกพยายามยั่วฉัน แต่เราลืมเรื่องนี้ไปก็ได้ ถ้าแกปล่อยให้เธอตบหน้าภรรยาของแก”แคทเธอรีนหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยินเช่นนั้น “คุณมีหลักฐานมาพิสูจน์ว่าดิฉันพยายามยั่วคุณจริง ๆหรือเปล่าล่ะคะ? ดิฉันมั่นใจว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ ลองไปตรวจสอบภาพที่บันทึกไว้ดูสิคะ ว่าาดิฉันแตะต้องคุณจริง ๆ”ผู้อำนวยการเออร์ไวน์โกรธจัด “เธอหมายความว่ายังไง? ทำไมฉันจะต้องใส่ร้ายผู้หญิงน่าเกลียดอย่างเธอด้วย?”“ผู้อำนวยการเออร์ไวน์ผู้ทรงเกียรติไม่ต้องใส่ร้ายเธอหรอก เรื่องราวต่าง ๆ กลับกลายเป็นแย่ลง แต่เธอก็ยังจะปฏิเสธจะยอมรับการกระทำผิดของตัวเองอยู่อีก ผมคิดว่าการตบหน้าครั้งเดียวยังไม่พอด้วยซ้ำ” ดูเหมือนประธานทอมป์สันจะพยายามทำให้เรื่องแย่ลงเมลานี่แนะนำอย่างช่วยไม่ได้ “เคธี่ รีบขอโทษผู้ชายคนนั้นเร็วเข้าและสัญญาว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้นอีก”มุมปากของแคทเธอรีนเหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มประชดประชัน “ดิฉันบอกได้เลยว่าพวกค

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 403

    ฝูงชนแตกตื่นในความโกลาหลโดยเฉพาะสมาชิกในตระกูลฮิลล์ที่มองดูฌอนด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง“อะไรกัน? แกเป็นคนก่อตั้งฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น อย่างนั้นเหรอ?” คุณท่านเกรี้ยวกราด“ฌอน แกคิดอะไรของแกอยู่?” ลีอารู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อเหมือนกัน “แกเป็นประธานของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่แกก็ยังแอบไปก่อตั้งฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นอีกเหรอ? แกกล้าทรยศต่อตระกูลฮิลล์ได้ยังไง?!”“แกมันสารเลว ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของฉันคือปล่อยให้แกดูแลฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น!” คุณท่านฮิลล์อยากจะทุบหัวหลานชายของเขาเสียตอนนั้น“คุณพ่ออย่าโกรธค่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร บริษัทเล็ก ๆ อย่างฌอนนาราห์ 8’แข่งกับบริษัทเล็ก ๆของครอบครัวเราไม่ได้หรอกค่ะ” วาเลรี่พูดขึ้นอย่างเสียไม่ได้“ถูกแล้ว ฮิลล์ อิเล็กทรอนิกส์ เป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นก็เป็นแค่เศษขยะเมื่อเทียบกับพวกเรา” ควีนนี่ตอบกลับอย่างยิ้ม ๆในที่สุดใบหน้าที่เคร่งเครียดของคุณท่านฮิลล์ก็คลายลงเล็กน้อย “ฌอน นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แกไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในตระกูลฮิลล์อีกต่อไปแล้ว ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นจะทำทุกวิถีทางเพื่อโค่นล้มฌอนนาราห์ เลียม ตา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 404

    ทั้งผู้อำนวยการเออร์ไวน์และประธานทอมป์สันรู้สึกเข่าอ่อนเมื่อนึกขึ้นได้ว่าพวกเขาทั้งคู่ได้ฉีกหน้าฌอนไปก่อนหน้านี้ ไม่มีประโยชน์ที่พวกเขาจะมาเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปแล้วในตอนนี้“คุณชาย… คุณชายฮิลล์คนโต ผมมันมีตาหามีแวว ทำไมคุณไหมหักแขนผมเสียล่ะ?” ตอนนี้ผู้อำนวยการเออร์ไวน์เกือบจะร้องไห้อยู่รอมร่อ “หรือบางทีคุณตบหน้าผมก็ได้?”ฌอนเอื้อมมือไปจับแก้มที่มันย่องของผู้ชายคนนั้น “ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้แกจะอวดดีนักไม่ใช่เหรอ? แกพูดว่าภรรยาของฉันจับก้นแกใช่ไหม?”“คุณชายฮิลล์คนโต ผมขอโทษ” ชายคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้น“ไปอ้อนวอนเลียมแทนสิ ดูท่าว่าเขาจะพัฒนาไมโครชิปตัวใหม่ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์เพื่อช่วยแกได้นะ”ริมฝีปากของเขากระตุกยิ้มก่อนจะเดินจูงมือแคทเธอรีนไปที่ประตูในตอนนี้ไม่มีใครกล้าขวางเขาเอาไว้ แม้แต่ชาร์ลีและเมลานี่เองก็ยังรู้สึกร้อนรนและวิตกกังวลในขณะที่เขากำลังจะไปถึงประตู จู่ ๆ เขาก็หันกลับมามองผู้คนด้วยความเย็นชาก่อนที่สายตาจะมาหยุดที่ชาร์ลีในที่สุด “คุณชายแคมโปส ฉันจะจำเหตุการณ์ที่นายวางแผนจัดการฉันเอาไว้ตลอด”ริมฝีปากของชาร์ลีสั่นระริกอย่างไม่รู้ตัว ผลลัพธ์ที่ได้เกินความคาดหมายของเ

Latest chapter

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1072

    ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1071

    “เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1070

    แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1069

    แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1068

    "ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1067

    “ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1066

    เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1065

    เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1064

    พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status