Share

บทที่ 403

Author: ทะเลใต้
ฝูงชนแตกตื่นในความโกลาหล

โดยเฉพาะสมาชิกในตระกูลฮิลล์ที่มองดูฌอนด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

“อะไรกัน? แกเป็นคนก่อตั้งฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น อย่างนั้นเหรอ?” คุณท่านเกรี้ยวกราด

“ฌอน แกคิดอะไรของแกอยู่?” ลีอารู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อเหมือนกัน “แกเป็นประธานของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น แต่แกก็ยังแอบไปก่อตั้งฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นอีกเหรอ? แกกล้าทรยศต่อตระกูลฮิลล์ได้ยังไง?!”

“แกมันสารเลว ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของฉันคือปล่อยให้แกดูแลฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น!” คุณท่านฮิลล์อยากจะทุบหัวหลานชายของเขาเสียตอนนั้น

“คุณพ่ออย่าโกรธค่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร บริษัทเล็ก ๆ อย่างฌอนนาราห์ 8’แข่งกับบริษัทเล็ก ๆของครอบครัวเราไม่ได้หรอกค่ะ” วาเลรี่พูดขึ้นอย่างเสียไม่ได้

“ถูกแล้ว ฮิลล์ อิเล็กทรอนิกส์ เป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่นก็เป็นแค่เศษขยะเมื่อเทียบกับพวกเรา” ควีนนี่ตอบกลับอย่างยิ้ม ๆ

ในที่สุดใบหน้าที่เคร่งเครียดของคุณท่านฮิลล์ก็คลายลงเล็กน้อย “ฌอน นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แกไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในตระกูลฮิลล์อีกต่อไปแล้ว ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นจะทำทุกวิถีทางเพื่อโค่นล้มฌอนนาราห์ เลียม ตา
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 404

    ทั้งผู้อำนวยการเออร์ไวน์และประธานทอมป์สันรู้สึกเข่าอ่อนเมื่อนึกขึ้นได้ว่าพวกเขาทั้งคู่ได้ฉีกหน้าฌอนไปก่อนหน้านี้ ไม่มีประโยชน์ที่พวกเขาจะมาเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปแล้วในตอนนี้“คุณชาย… คุณชายฮิลล์คนโต ผมมันมีตาหามีแวว ทำไมคุณไหมหักแขนผมเสียล่ะ?” ตอนนี้ผู้อำนวยการเออร์ไวน์เกือบจะร้องไห้อยู่รอมร่อ “หรือบางทีคุณตบหน้าผมก็ได้?”ฌอนเอื้อมมือไปจับแก้มที่มันย่องของผู้ชายคนนั้น “ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้แกจะอวดดีนักไม่ใช่เหรอ? แกพูดว่าภรรยาของฉันจับก้นแกใช่ไหม?”“คุณชายฮิลล์คนโต ผมขอโทษ” ชายคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้น“ไปอ้อนวอนเลียมแทนสิ ดูท่าว่าเขาจะพัฒนาไมโครชิปตัวใหม่ได้ภายในหนึ่งสัปดาห์เพื่อช่วยแกได้นะ”ริมฝีปากของเขากระตุกยิ้มก่อนจะเดินจูงมือแคทเธอรีนไปที่ประตูในตอนนี้ไม่มีใครกล้าขวางเขาเอาไว้ แม้แต่ชาร์ลีและเมลานี่เองก็ยังรู้สึกร้อนรนและวิตกกังวลในขณะที่เขากำลังจะไปถึงประตู จู่ ๆ เขาก็หันกลับมามองผู้คนด้วยความเย็นชาก่อนที่สายตาจะมาหยุดที่ชาร์ลีในที่สุด “คุณชายแคมโปส ฉันจะจำเหตุการณ์ที่นายวางแผนจัดการฉันเอาไว้ตลอด”ริมฝีปากของชาร์ลีสั่นระริกอย่างไม่รู้ตัว ผลลัพธ์ที่ได้เกินความคาดหมายของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 405

    คุณท่านฮิลล์ถอนหายใจออกมายาวเหยียดหลังจากที่คนอื่น ๆ จากไปคุณผู้หญิงฮิลล์รินน้ำใส่แก้วให้ท่าน “นี่ค่ะ ในวัยแบบนี้ คุณอาจจะต้องสละอำนาจไปเหมือนกัน พูดตามตรงนะคะ ไม่มีหลานคนไหนที่มีความสามารถไปมากกว่าฌอน มันไม่คุ้มที่จะเสียชื่อเสียงตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดไปเพราะเรื่องนี้”“มันก็แค่ทำให้ฉันโกรธ ไอ้หลานคนนี้มันหัวรั้นนัก” ท่านลูบหน้าอกที่รู้สึกอึดอัดของตนเอง “แต่เขาโหดเหี้ยม นั่นก็จริงที่ว่าไม่มีใครในตระกูลเทียบเขาได้ ลีอามีศักยภาพ แต่เธอไม่มีอะไรเทียบกับเขาได้เลย”“เขาต้องโหดเหี้ยมเพื่อรักษาตำแหน่งของเขาในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนะคะ”...ณ ที่จอดรถของโรงแรมเมื่อขึ้นไปบนรถ แคทเธอรีนอดไม่ได้ที่จะชำเลืองมองผู้ชายที่นั่งถัดไปจากเธอขณะที่เธอคาดเข็มขัดนิรภัยวันนี้เขาขับรถสปอร์ตรุ่นลิมิตเต็ด ที่นั่งฝั่งคนขับสุดเท่และไฮเทคโอบรับร่างแกร่งของเขาเอาไว้ เธอต้องยอมรับว่าผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์มากเหลือเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีที่เขาพูดในพิธีหมั้นก่อนหน้านี้... ช่างมีเสน่ห์จริง ๆหญิงสาวเห็นใบหน้านี้ทุกวัน ทว่าความหล่อไม่มีที่ตินี้ยังคงทำให้เธอหัวใจเต้นแรงน่าหงุดหงิดอะไรอย่างนี้ทำอย่างไ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 406

    ในที่สุดฌอนก็ถอนริมฝีปากออกจากริมปากแดงระเรื่อของแคทเธอรีนอย่างไม่เต็มใจนัก หญิงสาวยังคงได้ลิ้มรสชาติของเขาบนริมฝีปากของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยความเขินอาย และรู้สึกแปลกใจที่หน้าต่างถูกลดลงครึ่งบาน “ฉันคิดว่า… ฉันได้ยินเสียงรถขับผ่านไปก่อนหน้านี้...”หญิงสาวรู้สึกอยากจะฆ่าตัวตายเสียเดี๋ยวนั้น ก่อนหน้านี้มีใครเห็นพวกเขาหรือเปล่านะ?“อืม” แววตาของชายคนนั้นเป็นประกายก่อนที่เขาจะเผยรอยยิ้มออกมา “ไม่ผิดหรอกที่สามีภรรยาจะจูบกัน” หญิงสาวกัดริมฝีปากของเธอ ‘เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการที่จะแต่งงานหรือยังไม่ได้แต่ง ฉันไม่ได้หน้าด้านอย่างคุณสักหน่อย’ เธอคิดในใจ“เมื่อกี้นี้... คุณจับมือผมเอาไว้ทำไม?” เขาจ้องมองไปที่เธอความอับอายเข้ามาแทนที่บนใบหน้าอันสับสนของเธอในเวลาชั่วครู่ต่อมา“ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไรค่ะ” เธอมองไปที่ด้านข้าง“ผมพูดถึงตอนที่ตระกูลฮิลล์สนับสนุนให้ผู้อำนวยการเออร์ไวน์หักแขนผม” เขาโน้มตัวไปหาเธอพลางหัวเราะเบา ๆ ใกล้ใบหูของเธอ “คุณสงสารผมเหรอ?”“เปล่าค่ะ เลิกหลงตัวเองเถอะค่ะ” ด้วยความอึดอัดใจ เธอจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างกะทันหัน “คุณยังจะทำงานร่วมกับผู้อำนวยการเออร์

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 407

    “แต่...”“ฉันจะจัดการเรื่องนี้ คุณจำได้ไหมว่าเชอรีนตายยังไง?”“ได้” แววตาของนิโคลาฉายแววโกรธแค้นออกมา “เขาจะมาโทษฉันไม่ได้ที่ฉันโหดร้าย ถ้าเขาเองก็โหดร้ายไม่ต่างกัน”“ตกลง”...ในตอนเช้าแคทเธอรีนออกไปทำงานหลังจากที่รับประทานอาหารเช้าแล้ว เมื่อเธอเดินออกจากประตู เธอก็สังเกตเห็นว่าฌอนเดินตามหลังเธอมา ผู้ชายคนนั้นสวมชุดลำลองสีเบจและสอดมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋าด้วยท่าทางสบาย ๆ ผิวขาวของเขาสะท้อนเสน่ห์ของความเป็นผู้ใหญ่ออกมาวันนี้ลิฟต์ที่นำไปสู่เพนต์เฮาส์อยู่ในระหว่างการตรวจสอบความปลอดภัย ดังนั้นเธอจึงต้องใช้ลิฟต์สาธารณะเธอชำเลืองมองใบหน้าอันหล่อเหลาที่อยู่ตรงหน้าอย่างช่วยไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนจะพิเศษกว่าคนอื่นจริง ๆไม่ว่าเขาจะสวมชุดอะไรก็ตาม“ทำไมคุณถึงยังตามฉันอยู่ล่ะคะ? ไม่ต้องไปเปลี่ยนชุดแล้วไปทำงานเหรอ?”“ผมจะเดินไปส่งคุณที่รถ”หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะเมื่อเธอได้ยินเสียงทุ้มต่ำของเขาที่แฝงไปด้วยความรักเพราะเป็นช่วงเวลารีบเร่งไปทำงาน จึงทำให้ภายในลิฟต์มีผู้คนอัดแน่น โดยเฉพาะสาว ๆ ที่มาขึ้นลิฟต์ในช่วงเวลานี้แคทเธอรีนสังเกตเห็นว่าผู้หญิงเกือบทุกคนที่เข้ามาในลิฟต์จะต

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 408

    “ชอบรถไหมครับ?”ฌอนยิ้มบาง ๆ ก่อนจะเอียงศีรษะของเขาเพื่อสังเกตปฏิกิริยาของแคทเธอรีน“ทำไมจู่ ๆ คุณก็ซื้อรถให้ฉันล่ะคะ? ฉันมีอยู่แล้วหนึ่งคันนะ” เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตั้งสติจากการล้อเล่นของเขา“รถคันนั้นมันดีไม่พอสำหรับภรรยาของผม ผมอยากให้คุณได้สิ่งที่ดีที่สุด” เขากดกุญแจรถแล้วประตูรถก็กางออกราวกับปีก เผยให้เห็นด้านในที่ตกแต่งอย่างหรูหราและสวยงาม“ฉันชอบค่ะ ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวพยักหน้ารับอย่างจริงใจเป็นเมื่อก่อนเธอคงปฏิเสธของขวัญชิ้นนี้ทว่าในตอนนี้เธอเป็นภรรยาของเขาแล้ว ดังนั้นเธอจึงรู้ว่ามันเหมาะสมที่จะรับ“แค่นั้นเอง?” เขาเลิกคิ้วแกมหยอก เห็นได้ชัดว่ายังไม่พอใจ “ไม่มีอย่างอื่นเหรอครับ?”สีหน้าแบบนั้นของเขาทำให้เธอใบหน้าแดงเห่อขึ้นมาแทน “คุณต้องการอะไรมากกว่านั้นอีกล่ะคะ? ฉันเป็นภรรยาของคุณ แล้วอะไรที่เป็นของคุณก็เป็นของฉันด้วย”“นั่นก็ถูก แม้แต่ร่างกายของผมก็ยังเป็นของคุณ” เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้พลางดันเธอติดกับประตู หลังจากมอบจุมพิตที่เนิ่นนานและเร่าร้อน เขาก็ผละออกอย่างไม่เต็มใจ “เบบี๋ครับ คุณน่ารักขึ้นทุกวันเลยนะ” “พอแล้วนะคะ ตอนนี้ฉันต้องไปทำงานแล้ว” เธอรับมือกับผู้ช

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 409

    แคทเธอรีนส่ายหน้าพลางยิ้มออกมาเธอยังได้รับคำชมจากคนอื่น ๆ อีกเมื่อไปถึงที่ทำงานฮาร์วีย์ ยอร์ก ผู้ช่วยของเธอเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม “ท่านประธานโจนส์ เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณดูมีความสุขกับสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดจริง ๆ ทุกคนในแคนเบอร์ราต่างรู้กันว่าคุณชายฮิลล์คนโตเอาอกเอาใจคุณเหมือนกับเด็กน้อย อ้อ ใช่ นี่คือบัตรเชิญงานเลี้ยงทางธุรกิจของโฮลต์ คอร์ปอเรชั่น นี่เป็นบัตรเชิญจากคุณหนูจากเฮฟเว่น คอร์ปอเรชั่น เชิญให้ไปร่วมปาร์ตี้แฟชั่นของพวกเขา...”เธอพูดอะไรไม่ออกเมื่อมองไปที่กองบัตรเชิญหนาเตอะ“ฌอนนาราห์ คอร์ปอเรชั่น กำลังจะเปิดตัวไมโครชิป ดังนั้นทุกกิจการจึงพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณชายฮิลล์คนโต การที่เป็นภรรยาของเขาทำให้คุณเป็นคนที่บุคคลสำคัญต้องการสานสัมพันธ์อันดีด้วย”“ก็ถูกของคุณ ยากนะคะที่เมื่อก่อนจะได้รับบัตรเชิญพวกนี้” เธอยิ้มอย่างประชดประชัน “ความจริงแล้ว การติดต่อทำความรู้จักกันเป็นเรื่องสำคัญในแคนเบอร์รา”“ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะคุณชายฮิลล์คนโตมีความสามารถ ประธานโจนส์ คุณมีรสนิยมเกี่ยวกับผู้ชายดีครับ”เธอพูดไม่ออก “ส่งคำเชิญพวกนี้ไปให้สมาชิกคนอื่น ๆ ในคณะกรรมการผู้บริหาร พ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 410

    “แคทเธอรีน อย่าล้ำเส้น นี่เป็นเรื่องระหว่างฉันกับเฟรยา” ตอนนี้แพทริครู้สึกโกรธขึ้นมาแล้ว “อย่าคิดว่าเธอจะทำตัวเย่อหยิ่งเท่าไรก็ได้เพราะตอนนี้เธอเป็นภรรยาของคุณชายฮิลล์คนโตนะ”“นี่คือสิ่งที่นายมองเพื่อนของเฟรยาสินะ… นายไม่เคยเคารพเธอและแน่นอนว่านายไม่คู่ควรกับเธอเลย”แคทเธอรีนหยิบแก้วกาแฟขึ้นมา และออกไปหลังจากพูดแบบนั้นจบ...“ฉันจะอยู่ที่แคนเบอร์ราสักพัก แล้วจะไม่กลับจนกว่าจะได้เจอเฟรยา”น้ำเสียงโกรธเคืองของเขาดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ ทว่าเธอกลับทำหูทวนลมกับคำพูดของเขา...เมื่อกลับมาที่ออฟฟิศจู่ ๆ ฌอนก็โทรมาหาแคทเธอรีน เธอรับโทรศัพท์ขณะที่กำลังดื่มกาแฟ“ผมได้ยินมาว่าคุณไปออกเดทดื่มกาแฟกับผู้ชายคนอื่นลับหลังผม...”“อะไรคะ?” เธอบ้วนกาแฟในปากด้วยความรำคาญ “นี่คุณได้ยินมาจากแอลอีกแล้วใช่ไหมคะ?”“คราวนี้ไม่ใช่ คุณเป็นภรรยาของผมนะ แล้วชื่อนั้นทำให้คุณไม่ต่างอะไรจากคนมีชื่อเสียง ปาปารัสซี่จับตามองคุณอยู่ทุกหนทุกแห่ง แต่ผมจัดการแทรกแซงก่อนที่รูปจะหลุดไปแล้ว” ดูเหมือนว่าเขาจะเคาะนิ้วกับโต๊ะอยู่ที่อีกฝั่งหนึ่งของโทรศัพท์ “คุณไปรู้จักกับเขาได้ยังไง? ขาผมยังดูดีกว่าหน้าตาน่าเกลียดของเขา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 411

    “...เขาบ้าไปแล้ว”แคทเธอรีนพูดไม่ออกนี่เขาคิดว่าตัวเองยังเป็นเด็กอายุสามขวบอยู่หรืออย่างไร?!ช่างเถอะ เธอจะกลับบ้านไปทำหมูย่างให้เขา...หลังจากเลิกงานแล้ว แคทเธอรีนไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตและซื้อเนื้อหมูเธอเปิดวิทยุขณะที่ขับรถอยู่มีข่าวด่วนที่เพิ่งเผยแพร่จากทางวิทยุ “มีการรายงานข่าวล่าสุด โจเอล ยูล ประธานของยูล คอร์ปอเรชั่น ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ชนกับรถบรรทุกเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว คนขับเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ขณะที่โจเอล ยูล ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาอย่างฉุกเฉิน แต่ยังไม่ทราบอาการในปัจจุบันของเขา ตามข่าวที่ได้รับมาจากที่เกิดเหตุ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นน่าเศร้ามาก มีความเป็นไปได้ว่าในวันพรุ่งนี้ยูล คอร์ปอเรชั่นจะได้รับผลกระทบอย่างหนัก...”คำพูดที่ตามหลังมาหลังจากนั้นทะลุผ่านหูแคทเธอรีนแล้วก็หายไป เธอตกอยู่ในอาการตกใจแม้ว่าเวลาที่เธอใช้กับโจเอลจะเป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ แต่เขาก็ยังเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่เขาประสบอุบัติเหตุอย่างนั้นเหรอ?เธอเลี้ยวรถกลับอย่างรวดเร็วและรีบไปที่โรงพยาบาลที่ทางเดินหน้าห้องฉุกเฉินเต็มไปด้วยสมาชิกครอบครัวยูลเมื่อนิโคลาที

Latest chapter

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1072

    ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1071

    “เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1070

    แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1069

    แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1068

    "ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1067

    “ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1066

    เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1065

    เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1064

    พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status