เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 28
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-06-29 11:15:58
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 29
ด้วยเหตุนี้ อีธานจึงอุ้มรีเบคก้าขึ้นมาในอ้อมแขนของเขาและเดินตรงไปยังรถ Lamborghiniเมื่อรถของเขาแล่นห่างออกไป ทิ้งเธอเอาไว้เบื้องหลังเป็นครั้งที่สอง แคทเธอรีนหมดหวังในตัวผู้ชายคนนี้อย่างแท้จริงนับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป ความรักที่เธอเคยมีให้กับเขาก่อนหน้านี้จะถูกแทนที่ด้วยความเกลียดชังและดูถูกเหยียดหยาม“โอ้ คนขี้แพ้” เจมส์เดินเข้ามาหาเธอขณะที่ถือร่มเอาไว้ เขายิ้มออกมาพลางหรี่ดวงตาลง “คุณหนูของตระกูลโจนส์ที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่เหนือใคร ๆ ได้สูญเสียความสามารถทั้งหมดของเธอไปแล้ว”เธอเหนื่อยเกินกว่าที่จะใส่ใจจัดการกับผู้ชายคนนั้น เธอจึงเดินไปที่รถของเธอเงียบ ๆ เสียงของเขาดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ “คุณลุงเจฟฟี่และคุณป้าแซลลี่จะต้องรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้อย่างแน่นอน เห็นได้ชัดว่าพวกเขารักรีเบคก้ามากกว่าเธอ อย่าฝันที่จะกลับไปหาตระกูลโจนส์อีกต่อไป เพราะไม่มีใครต้อนรับการกลับไปของเธอ”ปัง! เธอปิดประตูและขับออกไปคำพูดของเขาไม่มีอะไรใหม่สำหรับเธอ ทว่าก็ไม่สำคัญ ชีวิตของเธอน่าสมเพชเวทนามามากพอแล้ว ไม่มีใครรักหรือห่วงใยเธอจริง ๆ ...18:00 น. ฌอนกลับมาที่บ้านหลังจากเลิกงานที่ผ่านมา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 30
“นายเจอใคร?”“แคทเธอรีน โจนส์น่ะสิ! เธอกำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียวที่บาร์ เอ่อ เธอยังสวยเหมือนเดิมเลย”เจเน็ตเริ่มกระวนกระวายใจขึ้นมาในทันที “นังนั่น”เธอไม่เคยลืมความอับอายที่เธอได้รับหลังจากที่ถูกไล่ออกจากร้านอาหารครั้งสุดท้าย เหตุการณ์นั้นทำให้เธอกลายเป็นตัวตลกในหมู่ชนชั้นสูงในเมลเบิร์นเธอรู้สึกสะใจที่ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในงานประมูลในวันนี้อย่างไรก็ตาม มันยังไม่เพียงพอ เธอต้องการที่จะทำลายเธอให้สิ้นซาก เธอไม่รอคอยโอกาสที่จะมาถึงเธอ“เซน ลาร์สัน นายยังสนใจเธออยู่ไหม?”“ก็ จริง ๆ แล้วก็ไม่ แต่เธอชอบดูถูกฉันตลอดตอนเราอยู่ที่โรงเรียน ฉันเลยอยากรู้ว่ามันจะเป็นอย่างไร?” เซนพูดขึ้นอย่างหยาบคาย “เพื่อให้เธอขอโทษฉัน”“ได้ ฉันจะให้โอกาสนาย”เจเน็ตบอกแผนกับเขา เขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น “เรื่องนี้เธอแน่ใจใช่ไหม –”“ไม่ต้องกังวล ฉันจะสนับสนุนนายเอง แคทเธอรีนไม่มีใครอยู่ข้างเธออีกต่อไปแล้วในตอนนี้ ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ตระกูลโจนส์จะต้องกระหายที่จะตัดเธอออกจากตระกูลอย่างแน่นอน”“เข้าใจแล้ว คืนนี้ฉันจะทำให้ดี”มุมปากของเซนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มที่มุ่งร้ายขณะที่เขามองดูร่างของหญิงส
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 31
ฌอนรู้สึกโกรธจัดหลังจากที่พูดจบ “ฉันบอกนายให้จัดการเรื่องการประมูลให้ยุติธรรมไม่ใช่เหรอ?”เชสมีสีหน้าเคร่งขรึม “แต่ฉันบอกกับประธานซอเยอร์ให้ท่านให้โอกาสอิมพีเรียลได้ดีไซน์ และจัดการประมูลอย่างโปร่งใสแล้วนะ บางทีประธานซอเยอร์อาจจะคิดว่าฉันยอมให้บริษัทเล็ก ๆ เข้าร่วมในการประมูลเพื่อให้มีชื่อเสียงมากขึ้นเท่านั้น ท่านไม่รู้ว่าจุดประสงค์ของฉันที่ต้องการช่วยแคทเธอรีน”ฌอนนวดขมับของเขา ไม่แปลกใจเลยแคทเธอรีนจะถูกคัดออกทั้ง ๆ ที่การออกแบบของเธอนั้นยอดเยี่ยม ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อตอนบ่ายก่อนหน้านี้เธอจึงดูแปลก ๆ ไปหลังจากที่ครุ่นคิดเรื่องบางอย่าง เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาเฮดลีย์ “ช่วยตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างการประมูลวันนี้ให้ฉันที”เชสพูดขึ้น “ฉันสามารถตรวจสอบเรื่องนี้ให้นายได้ง่าย ๆ แค่ฉันออกปาก”ฌอนเยาะเย้ย “ฉันไม่เชื่อใจนาย”เชสกลับเป็นหน้าบึ้ง หลังจากที่คิดดูแล้ว เขาตระหนักได้ว่าปัญหาเกิดขึ้นจากความไม่เอาใจใส่ของเขาเองในตอนนี้ โทรศัพท์ยังคงแจ้งเตือนอยู่ตลอดจากข้อความกลุ่มที่ทะลักเข้ามา เมื่อดูข้อความ เชสก็ส่ายหัวพลางถอนหายใจ “วงการบันเทิงของเมลเบิร์นนี่เต็มไปด้วยคนไร้ยางอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 32
“แกเป็นใคร?” เซนลุกขึ้นอย่างเร็วด้วยความตกใจฌอนรู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาเมื่อได้เห็นร่างอ้วนใหญ่ของเขา เมื่อมองไปที่เตียง เขาสังเกตเห็นว่าใบหน้าของแคทเธอรีนแดงก่ำและเสื้อเชิ้ตตัวโคล่งที่เธอสวมอยู่ถูกฉีกจนขาดฌอนต่อยหน้าเซนอย่างแรงด้วยความโกรธ“คนที่จะส่งแกเข้าคุก” เพราะว่าฌอนแข็งแรงและโหดเหี้ยม เซนจึงถูกต่อยล้มลงไปกับพื้นในเวลาไม่นานฌอนถอดกล้องออกอย่างลนลานและเขวี้ยงมันใส่เซน หลังจากนั้นเขาก็ถอดสูทของเขาออก และคลุมร่างของผู้หญิงคนนั้นที่อยู่บนเตียงเอาไว้อย่างรวดเร็ว“แคทเธอรีน คุณเป็นอย่างไรบ้าง?” เขาไม่กล้าสัมผัสใบหน้าที่บวมเป่งของเธอ เขาทำได้เพียงลูบหลังของเธออย่างแผ่วเบาเท่านั้น“อย่า... อย่าแตะต้องตัวฉัน”แคทเธอรีนยังคงเวียนศีรษะอยู่ เมื่อเธอรู้ว่าใครคือผู้ทีพยายามสัมผัสตัวของเธอ ริมฝีปากของเธอสั่นระริกโดยไม่รู้ตัวขณะที่เธอขัดขืน น้ำตาเริ่มไหลทะลักลงมาอาบแก้มของเธอด้วยเช่นกันเธอมักจะเย่อหยิ่ง สวยน่ารัก และแก่นแก้วอยู่เสมอบางครั้ง เธอก็ยั่วให้ฌอนโมโห แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนี้ ลึก ๆ แล้วฌอนทั้งโกรธกับความโง่เขลาของเธอและสงสารสิ่งที่เธอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 33
ในตอนนั้นเองโทรศัพท์ของเจเน็ตก็ดังขึ้น มีคนโทรมาหาเธอและรายงาน “คุณแคมป์เบล เซนถูกตำรวจจับแล้ว”“หาวิธีประกันตัวเขาออกมา”“เอ่อ... เกรงว่าจะเป็นไปไม่ได้ คุณชายแฮริสันติดต่อโดยตรงและขอให้ขังเซนต่อไป เราไม่สามารถท้าทายตระกูลแฮริสันได้”หัวใจของเจเน็ตห่อเหี่ยว “พยายามทำให้เซนปิดปากของเขาเพื่อเห็นแก่ตระกูลของเขาด้วย”“ได้ครับ”...ณ โรงพยาบาลแคทเธอรีนฟื้นขึ้นมาเพราะความเจ็บปวดบนใบหน้าของเธอเธอลืมตาขึ้นแล้วก็พบว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาล เธอสงสัยว่าใครเป็นคนพาเธอมาที่นี่ขณะที่เธองุนงงอยู่นั่นเอง ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนก็ปรากฏชัดขึ้นในความทรงจำของเธอ“คุณฟื้นแล้ว” ผู้ชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอพูดขึ้นเมื่อเห็นหันหน้าไป เธอก็เห็นฌอนลุกขึ้นยืนจากโซฟาพร้อมกับเอ่ยขึ้นเพื่อต่อว่าเธอ “ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วอย่างคุณควรจะไปที่ผับเพื่อดื่มตามลำพังจริง ๆ เหรอ แคทเธอรีน คุณมันไม่มีสมอง”ในตอนแรกเธอสัมผัสได้ถึงความเหยียดหยัน ก่อนที่เธอจะทันได้พูดออกไป มันรู้สึกว่าความหมดกำลังใจหลั่งไหลเข้าใส่เธอ เธอรู้สึกละอายใจยิ่งขึ้นไปอีก“ถูกของคุณค่ะ ฉันเกือบจะลืมไปแล้วว่าฉันแต่งงานแล้ว”ดวงตาของฌอนฉายแววควา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 34
แคทเธอรีนกอดผ้าห่มเอาไว้ เมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าตระกูลโจนส์เกลียดเธอแล้ว เธอไม่มีโอกาสที่จะกลับไปที่บ้านของพวกเขาได้อีกต่อไปแล้วอย่างแน่นอนเธอหัวเราะออกมาในขณะที่รู้สึกเสียใจอยู่ข้างใน “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่อยากรบกวน”อย่างไรเสียก็ไม่มีใครในสนใจเธออยู่แล้วหลังจากที่ไม่มีการพูดคุยไปครู่หนึ่ง ฌอนหันกลับมาและพูดกับเชส “ไปติดสินบนให้ตำรวจยกย่องแคทเธอรีนต่อที่สาธารณะของพวกเขาในฐานะที่เธอเป็นสายลับ หากไม่ได้เธอให้ความร่วมมือกับตำรวจ ตำรวจคงไม่สามารถจับกุมผู้ต้องหาที่เผยแผ่วีดิโอถ่ายทอดสดที่ผิดกฏหมายอย่าง เซน ลาร์สัน ได้”แคทเธอรีนตะลึงไปชั่วขณะ เธอมองไปที่เขาด้วยความสงสัยเขาแค่กลัวว่าเธอจะทำให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียงหรือว่าเขาเป็นห่วงเธอจริง ๆ?เธอไม่เข้าใจเขาเลยเชสยกนิ้วโป้งให้กับเขา “วิธีนี้ยอดเยี่ยม ฉันเชื่อว่าจะไม่มีคนครหาพี่สะใภ้ได้ กลับจะชื่นชมเธอแทน ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้เดี๋ยวนี้เลย”หลังจากที่เชสเดินจากไปแล้ว จู่ ๆ แคทเธอรีนก็ถูกทิ้งให้อับจนหนทางอยู่ตรงหน้าของเขา “สำหรับเรื่องในวันนี้... ขอบคุณนะคะ”ฌอนก้มลงอย่างใจเย็นพลางถอนหายใจ “ในที่สุดคุณก็พูดจารู้เรื่องสักที”แคทเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 35
หลังจากที่เธอรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ฌอนช่วยให้แคทเธอรีนนอนลง “เอ่อ...คุณเห็นโทรศัพท์ของฉันไหมคะ?”“ไม่เห็น อาจจะมีคนโยนทิ้งไปหลังจากที่คุณหมดสติไป ผมจะซื้อให้คุณใหม่ทีหลัง”เมื่อฌอนพูดจบแล้ว โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเขาเดินออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ของเขาและเห็นเฮดลีย์กำลังรออยู่ด้านนอก“คุณชายฮิลล์ ผมได้ทำการตรวจสอบปัญหาที่เกิดขึ้นที่การประมูลแล้ว ผมทราบมาว่าเมื่อ รีเบคก้า โจนส์ นักออกแบบจากซัมมิท ได้นำเสนอผลงานชิ้นเอกของเธอขึ้นเสนอระหว่างการประมูลเมื่อวานนี้ คุณโจนส์อ้างด้วยความตื่นตระหนกว่ารีเบคก้าขโมยผลงานชิ้นเอกของเธอไป”“มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเหรอ?” ดวงตาของฌอนเผยความประหลาดใจออกมา“ประธานซอเยอร์ขอให้คุณโจนส์นำหลักฐานมาแสดง โดยคุณโจนส์อ้างว่าหลักฐานถูกเก็บเอาไว้ในแล็ปท็อปของเธอ แต่ในเวลาต่อมาเธอบอกว่าหลักฐานถูกลบทำลายไปครับ เธอก่นด่า เฮนรี่ มัวร์ จาก อิมพีเรียล ดีไซน์ โดยกล่าวหาว่าเขาเป็นคนทำแม้จะไม่มีหลักฐานก็ตาม หลังจากนั้นเธอก็ถูกไล่ออกจากอิมพีเรียล ดีไซน์ ในที่สาธารณะและถูกลากออกจากสถานที่จัดงานในเวลาต่อมาครับ”“ลากเลยเหรอ?”ฌอนถามประโยคนั้นซ้ำ“ใช่ครับ” เฮดลีย์พยักหน้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 36
สิ่งที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกท้อใจที่สุดคือเธอไม่สามารถถอดแม้กระทั่งกางเกงของตัวเองได้ ในที่สุดเธอก็ต้องขอความช่วยเหลือจากฌอนเมื่อเธอกลับขึ้นเตียง เธอรู้สึกอายมากจนเธอเอาแต่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มลึก ๆ แล้ว ฌอนรู้สึกว่ามันน่าขำ เขาถึงกับสงสัยว่าเธอแกล้งทำเป็นหน้าด้านหรือเปล่า เมื่อมาตามจีบเขาในตอนนั้น...หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนหาผู้ดูแลให้แคทเธอรีนอย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนยังคงหลับอยู่ในตอนนั้น เขามีว่าความคดีฟ้องร้องในตอนเช้าถัดไป และเขาก็ยังไม่ได้จัดการเตรียมเอกสารข้อมูล เขาจึงสั่งให้ผู้ดูแลดูแลเธอและออกมาเมื่อแคทเธอรีนตื่นขึ้นมาตอนกลางดึก เธอก็พบกับผู้หญิงที่ดูอ่อนโยนที่ดูเหมือนว่าจะอายุราว ๆ 40 ปี ที่นั่งอยู่บนโซฟาเมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่ตื่นขึ้นมาจึงอธิบายขึ้น “ฉันเป็นผู้ดูแลที่คุณฮิลล์จ้างมาให้ดูแลคุณค่ะ”“อ๋อ” แคทเธอรีนนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนหน้านี้เธอขอให้เขาหาคนดูแลให้กับเธอ และเขาก็หาให้จริง ๆ ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยสุดท้ายแล้วเขาก็เป็นสามีของเธอตามที่ระบุเอาไว้ในทะเบียนสมรส เขาไม่สามารถอยู่กับเธอได้อย่างไรก็ตาม เธอก็ลืมมันไปในเวล
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-06-29
บทล่าสุด
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1072
ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1071
“เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1070
แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1069
แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1068
"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1067
“ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1066
เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1065
เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! บทที่ 1064
พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก
