Share

บทที่ 36

Author: ทะเลใต้
last update Last Updated: 2021-06-29 11:15:58
สิ่งที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกท้อใจที่สุดคือเธอไม่สามารถถอดแม้กระทั่งกางเกงของตัวเองได้ ในที่สุดเธอก็ต้องขอความช่วยเหลือจากฌอน

เมื่อเธอกลับขึ้นเตียง เธอรู้สึกอายมากจนเธอเอาแต่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม

ลึก ๆ แล้ว ฌอนรู้สึกว่ามันน่าขำ เขาถึงกับสงสัยว่าเธอแกล้งทำเป็นหน้าด้านหรือเปล่า เมื่อมาตามจีบเขาในตอนนั้น

...

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนหาผู้ดูแลให้แคทเธอรีน

อย่างไรก็ตาม แคทเธอรีนยังคงหลับอยู่ในตอนนั้น เขามีว่าความคดีฟ้องร้องในตอนเช้าถัดไป และเขาก็ยังไม่ได้จัดการเตรียมเอกสารข้อมูล เขาจึงสั่งให้ผู้ดูแลดูแลเธอและออกมา

เมื่อแคทเธอรีนตื่นขึ้นมาตอนกลางดึก เธอก็พบกับผู้หญิงที่ดูอ่อนโยนที่ดูเหมือนว่าจะอายุราว ๆ 40 ปี ที่นั่งอยู่บนโซฟา

เมื่อสังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของผู้หญิงที่ตื่นขึ้นมาจึงอธิบายขึ้น “ฉันเป็นผู้ดูแลที่คุณฮิลล์จ้างมาให้ดูแลคุณค่ะ”

“อ๋อ” แคทเธอรีนนิ่งไปครู่หนึ่ง

ก่อนหน้านี้เธอขอให้เขาหาคนดูแลให้กับเธอ และเขาก็หาให้จริง ๆ ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นสามีของเธอตามที่ระบุเอาไว้ในทะเบียนสมรส เขาไม่สามารถอยู่กับเธอได้

อย่างไรก็ตาม เธอก็ลืมมันไปในเวล
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 37

    เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู มีการบันทึกอยู่ด้านในซึ่งกำลังบันทึกสิ่งที่เฮนรี่พูดอยู่เมื่อสักครู่นี้“มันขึ้นอยู่กับคุณว่าจะจัดการกับบันทึกที่อยู่ในโทรศัพท์ที่ผมให้คุณไปอย่างไร” ฌอนจ้องมองไปที่เธอ “อดทนเอารอครั้งต่อไปนะ คุณแพ้การประมูลเพียงเพราะว่าคุณไม่ดูแลแบบของคุณ ถือว่าเรื่องนี้เป็นบทเรียนนะ คุณควรระวังทุกคนในที่ทำงาน”แคทเธอรีนมองไปที่เขาด้วยความมึนงงและยากที่จะอธิบายเธอเดาว่ารีเบคก้าชนะการประมูลได้เพราะฌอนและประธานซอเยอร์ติดสินบนบางอย่าง ในตอนนี้เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อย ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงช่วยเธอรีเบคก้าเป็นคนสร้างเรื่องราวและโกหกเธออย่างนั้นหรือ?“ทำไมคุณถึงบึ้งตึงกับผมอีกแล้ว?” ฌอนรู้สึกไม่พอใจ ในตอนนั้นเองเธอควรจะรู้สึกขอบคุณเขาอย่างสุดซึ้ง“ฉันแค่...ไม่มีอะไรค่ะ ถ้าอย่างนั้น ขอบคุณมากเลยนะคะ” แคทเธอรีนขอบคุณอย่างจริงใจ“คุณควรจะขอบคุณผมจริง ๆ แต่การขอบคุณด้วยคำพูดแบบนี้ไม่มีความหมาย” ฌอนเย้ย“ฉันจะทำหมูย่างให้คุณทานเมื่อฉันหายดีค่ะ คุณกินมันทุกวันไม่ได้นะคะ ไม่อย่างนั้นคุณจะเป็นโรคไขมันพอกตับได้ค่ะ”“ใครบอกว่าผมชอบกินหมูย่าง? ผมกินเพียงเพราะมันเป็นอาหารที่อร่อยมากที่สุด

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 38

    แคทเธอรีนรู้สึกตกใจมากจริง ๆ เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องที่บังเอิญเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน“กรรมตามสนอง” เฟรยาพูดขึ้นด้วยความรู้สึกสะใจ “เธอก็เห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับบริษัทออกแบบขนาดใหญ่หลายเจ้าที่เข้าร่วมการประมูลเมื่อวานนี้ และพวกเขาใช้เวลานานในการหาคนและงบประมาณจำนวนมากเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับงานนี้ ตอนนี้ความพยายามของพวกเขาเปล่าประโยชน์ ฉันเดาว่าใครบางคนในศูนย์ทำผิดกฎหมาย”แคทเธอรีนเองก็เชื่ออย่างนั้นหลังจากที่ลองคิดดูแล้ว อย่างไรเสียมันก็เป็นข่าวดีของเธอที่ความพยายามของรีเบคก้าเปล่าประโยชน์ “สมน้ำหน้า เธอควรจะได้รับผลการกระทำแบบนี้”...ณ ซัมมิท บิลดิง ดีไซน์ กรุ๊ปเจฟฟี่โมโหมากจนเขาขว้างที่เขี่ยบุหรี่ออกไปทันทีนี่เป็นครั้งแรกที่รีเบคก้าเห็นเจฟฟี่โมโหมากเช่นนี้ เธอกำลังมอบลงอยู่ด้านหนึ่งด้วยไม่กล้าขยับแม้แต่น้อยผู้บริหารระดับสูงของบริษัทได้ฉลองความสำเร็จในการประมูลของเธอในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ และวันนี้เธอมาทำงานด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าประธานซอเยอร์ถูกจับกุมเธอควรจะทำอย่างไรหากประธานซอเยอร์ถูกเปิดเผยว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการติดสินบน?“คุณแ

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 39

    ณ โรงพยาบาล แคทเธอรีนออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่ผ่านมาสองวันฌอนขับรถมารับเธอด้วยตัวของเขาเอง เมื่อทราบถึงการรักษาเป็นพิเศษที่เธอได้รับ แคทเธอรีนก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากหลังจากที่ขับรถมาบนเส้นทางได้สักระยะ เขาไม่ได้กลับไปยังเจไดต์ เบย์ ทว่าเขาขับรถมาจอดยังที่จอดรถของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แทน ฌอนกล่าวขึ้นด้วยท่าทางไร้กังวล “ฟัดจ์เป็นแมวที่จูจี้จุกจิกมากและไม่ยอมกินอาหารเมื่อคุณไม่ได้อยู่ที่บ้าน เพื่อทำอาหารให้กับเธอในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ซื้อวัตถุดิบไปเยอะ ๆ และเตรียมอาหารอร่อย ๆ ให้กับเธอกิน”“...”เมื่อมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา แคทเธอรีนสงสัยจริง ๆ ว่าเป็นเจ้าฟัดจ์หรือเขากันแน่ที่จู้จี้จุกจิกเรื่องอาหาร“ชักช้าอะไรอยู่? รีบไปสิ”เขารู้สึกเบื่ออาหารรสชาติไม่ได้เรื่องที่เฮดลีย์นำมาให้ช่วงสองวันมานี้“ค่ะ” แคทเธอรีนปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถ เพราะเขามีบุญคุณกับเธอ เธอจึงอยากทำอาหารอร่อย ๆ ให้กับเขาเพื่อเป็นการตอบแทนขณะที่เธอเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้า เมนูอาหารกว่าสิบจานและสูตรอาหารของฟัดจ์ผุดขึ้นในความคิดของเธอมีวัตถุดิบมากมายที่เธอต้องการจะซื้อ เธอตั้งใจจะซื้อโยเกิร์ต

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 40

    แคทเธอรีนพูดเสริมขึ้น “ฉันต้องการเครื่องเทศพวกนี้ในการทำอาหารของฉันค่ะ นอกจากนี้ฉันยังซื้อบะหมี่มาเพื่อฉันจะได้ทำอาหารให้คุณตอนคุณกลับมาจากทำงาน กระดาษชำระและผ้าขี้ริ้วของเราก็หมดด้วยเหมือนกัน”ในขณะนั้นเอง ฌอนตกอยู่ภายใต้ความเข้าใจผิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาของเขา เพราะเธอดูแลทุกอย่างภายในบ้านเป็นอย่างดี“แต่ว่า...” เมื่อชี้ไปที่กล่องกระดาษทิชชู่ แคทเธอรีนก็พูดต่อ “...กระดาษทิชชู่กล่องนี้ฉันจะเอาไปวางไว้ในรถของคุณนะคะ คุณจะได้ไม่ต้องใช้กระดาษชำระที่แถมจากปั๊มน้ำมันอยู่ตลอด ทิชชู่เนื้อนุ่มแบบนี้ราคาไม่ค่อยแพงค่ะ”“ผมใช้กระดาษทิชชู่ที่แถมจากปั๊มน้ำมันตั้งแต่ตอนไหนกัน?”“ก็มันอยู่ในรถของคุณ แล้วก็ยังอยู่” แคทเธอรีนกลัวว่าเขาจะเสียศักดิ์ศรี เธอจึงแสร้งทำเป็นชื่นชม “ไม่สำคัญหรอกค่ะ ฉันชอบที่คุณเป็นคนเป็นคนเก่งแต่ประหยัด นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอผู้ชายที่ใช้ชีวิตอย่างดีแบบนี้ คุณเป็นแบบอย่างของผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ มีเสน่ห์ออกนะคะ"ด้วยความเขินอายกับคำชมที่เกิดขึ้นกะทันหันนั้น ฌอนก้มศีรษะของเขาลง วิธีที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่สดใสทำให้เขานึกถึงครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันเมื่อเ

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 41

    หลังจากที่แคทเธอรีนเปลี่ยนซิมการ์ดในช่วงเย็นวันนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็แสดงสายที่ไม่ได้รับมากกว่าสิบสายคนที่โทรมาคือ เฟรยา, เจฟฟี่, แซลลี่ และอีกหลายคนมันเป็นไปได้ไหมที่พวกเขาเป็นห่วงเธอเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสองวันก่อนเธออดที่จะคาดหวังลึก ๆ ไม่ได้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม เธอก็ยังโทรกลับไปหาแซลลี่“คุณแม่คะ...”“ในที่สุดแกก็ยอมโทรกลับมาหาฉันสักที” เสียงที่เกรี้ยวกราดของแซลลี่ดังขึ้น “แกจะอยู่ข้างนอกนั่นอีกนานแค่ไหนกัน? กลับบ้านเดี๋ยวนี้”คำว่า ‘กลับบ้าน’ ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกขมขื่นมากยิ่งขึ้นไปอีก “ที่นั่นยังเป็นบ้านของหนูอีกเหรอคะ?”“แคทเธอรีน ถ้าแกยังไม่กลับบ้านมาตอนนี้ ก็ไม่ต้องกลับมาอีกเลย แกไม่ได้รับการยอมรับจากพ่อของแกและฉันอีกต่อไป”แซลลี่วางสายเมื่อเธอพูดจบหลังจากลังเลอยู่ไม่นาน ในที่สุดแคทเธอรีนก็ตัดสินใจกลับบ้านสุดท้ายแล้ว เจฟฟี่และแซลลี่ก็เป็นคนที่เลี้ยงดูเธอขึ้นมา เธอยังต้องนำบันทึกที่มีคำพูดของเฮนรี่กลับไปที่บ้าน และให้พวกเขาได้ฟังเพื่อให้พวกเขารู้ถึงธาตุแท้ของรีเบคก้า...หนึ่งชั่วโมงต่อมา เธอขับรถมาที่วิลล่าของตระกูลโจนส์แม้เวลาจะผ่านไปเพียงเดื

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 42

    ”สมน้ำหน้าแก” แซลลี่พูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง “ไม่แปลกใจเลยที่อีธานจะทิ้งแก”แคทเธอรีนไม่มีอะไรจะพูดอีกต่อไป แม้แต่ความหวังเล็ก ๆ ในตัวเธอก็ถูกบดขยี้จนหมดสิ้นเธอช่างโง่เขลาอะไรอย่างนี้ เธอไม่ควรกลับมาความจริงไม่ได้มีความสำคัญกับคุณโจนส์และคุณนายโจนส์เลย สิ่งที่สำคัญกว่าคือรีเบคก้า เธอไม่สามารถแทนที่หล่อนได้แคทเธอรีนยื่นมือไปหาแซลลี่ด้วยความผิดหวัง “ขอโทรศัพท์ของหนูคืนด้วยค่ะ คนหน้าด้านอย่างหนูไม่สมควรที่จะกลับมา หนูไม่สมควรเป็นลูกของพวกคุณด้วยเหมือนกัน”“นี่แกกำลังวางแผนจะสร้างความอับอายให้กับตระกูล หรือออกไปสร้างปัญหาข้างนอกหรือเปล่า?” เจฟฟี่พูดเย้ย “แกอยู่ที่บ้านจะดีกว่าและสำนึกถึงความผิดที่แกทำ เมื่อแกสำนึกผิด ฉันจะพิจารณาที่จะปล่อยแกไป”เมื่อเจฟฟี่พูดจบแล้ว เขาก็ปรบมือของเขา บอดี้การ์ดสองสามคนเข้ามาจากทางเข้าและจับแคทเธอรีนไว้ทันที“นี่พวกแกกำลังจะพยายามทำอะไรฉัน? จะลักพาตัวฉันเหรอ ห๊ะ?” แคทเธอรีนเสียสติไปแล้ว เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าครอบครัวของเธอจะโหดร้ายได้ถึงเพียงนี้“ฉันแค่กำลังสอนบทเรียนให้ลูกสาวของฉันเท่านั้น พาเธอขึ้นไปข้างบนแล้วขังเธอเอาไว้ในห้อง”รีเบคก้ารีบ

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 43

    หลังจากที่ฌอนเสร็จจากงาน เขาไปประชุมเกี่ยวกับคดีทางการเงินระหว่างประเทศในตอนกลางคืน มีการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ระหว่างการประชุม ทำให้เขารู้สึกมึนศีรษะเล็กน้อยทันทีที่เขาเปิดไฟหลังจากที่เข้าไปในบ้าน เจ้าฟัดจ์ก็วิ่งมาหาเขา เธอร้องเมี๊ยวทักทายขณะที่คลอเคลียกับเรียวขาของเขา“คนดี แกคิดถึงฉันมากเลยใช่ไหม หื้ม?”ฌอนลูบหัวของเจ้าฟัดจ์อย่างอ่อนโยน หลังจากนั้นไม่นาน เขาสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับฟัดจ์ ซึ่งเขาไม่สามารถเข้าใจได้จนกระทั่งเธอถูจมูกของเธอกับชามข้าวที่ว่างเปล่าฟัดจ์คงจะหิวแคทเธอรีนไม่ได้ให้อาหารกับเธอหรือ?เขารีบเทอาหารแมวให้เจ้าฟัดจ์ที่ดูหิวโซทันทีฌอนไปหาแคทเธอรีนที่ห้องของเธอ แต่ก็ต้องพบว่าเธอยังไม่กลับมา ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดผู้หญิงคนนี้สร้างปัญหาไม่รู้จักจบสิ้น ก่อนหน้านี้เธอก็เข้าโรงพยาบาลเพื่อรักษาตัว และตอนนี้ที่เธอกลับมาที่บ้านของเขาแล้ว เธอกลับทิ้งฟัดจ์ให้หิวเธอยังคงไม่กลับมาแม้ว่าจะดึกมากแล้วก็ตามเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาเธอ ทว่าโทรศัพท์ของเธอปิดอยู่เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือเปล่า?หลังจากที่หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาแล้ว ฌอนติดตามตามแหน่งที่อยู่

    Last Updated : 2021-06-29
  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 44

    “หรืออาจจะไม่ เพราะเฟรยาบอกว่าตระกูลโจนส์ลำเอียง”“ตกลง ฉันจะตรวจสอบอีกที”ด้วยความหงุดหงิด จากนั้นฌอนจึงโทรหาเฮดลีย์อีกครั้ง “ค้นหาว่าแคทเธอรีนปรากฏตัวครั้งสุดท้ายที่ไหน”หนึ่งชั่วโมงต่อมา เฮดลีย์จึงนำข่าวมารายงานกับเขา“คุณโจนส์ไปที่คฤหาสน์ตระกูลโจนส์เมื่อสามวันที่แล้วครับ หลังจากที่เธอเข้าไปในบ้าน ไม่นาน ตระกูลโจนส์ก็ขับรถมุ่งหน้าไปยังบ้านเก่าที่ตั้งอยู่ในเมืองเพนนิงตัน เธอน่าจะอยู่ที่นั่นครับ”“นายหมายความว่าเธออาจจะถูกขังเอาไว้อย่างนั้นเหรอ?”“มีความเป็นไปได้สูงมากครับ พวกตระกูลโจนส์จะไม่ไปที่นั่น นอกเสียจากไปเคารพบรรพบุรุษ ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่นั้นยังห่างไกลและรกร้างอีกด้วยครับ”ฌอนกำโทรศัพท์ของเขาแน่น “มารับฉัน ฉันจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง”...เมื่อพิจารณาดูแล้วเพนนิงตันอยู่ไกลออกไปมาก เฮดลีย์ใช้เวลาขับรถกว่าสามชั่วโมงก่อนจะไปถึงที่นั่นเป็นเวลาเที่ยงคืนแล้วในตอนนั้น เมื่อฌอนลงจากรถเท่านั้น เขาจึงรู้ได้ว่าสถานที่นี้รกร้างจนน่าขนลุก มันถูกล้อมรอบไปด้วยภูเขาและไม่มีแม้แต่แสงสว่างบ้านเก่าหลังนี้เป็นของตระกูลโจนส์ที่สร้างขึ้นในลักษณะการปิดล้อม จากประตูหลัก ดูเหมือนว่าบ้าน

    Last Updated : 2021-06-29

Latest chapter

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1072

    ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้นเนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถหลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไปคฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้วหัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์ เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1071

    “เวสลีย์ ลียงส์ นายก็หยาบคายกับฉันมาตลอดอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ? น่าเสียดายที่นายซ่อนมันดีเกินไป ไว้มาดูกันตอนที่หน้ากากของนายหลุดเถอะ”ทันทีที่ฌอนพูดจบเขาก็เหลือบมองแคทเธอรีน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบเฉยของเธอ หัวใจของเขาก็เจ็บปวดอยู่ลึก ๆ ข้างในซูซี่เลื่อนหน้าต่างด้านหลังลงและยื่นศีรษะเธอออกมา จากนั้นเธอก็ถามด้วยน้ำเสียงเร่งเร้าว่า “ลุงฌอนคะ ลุงจะพูดไปอีกนานแค่ไหนคะ?”"ลุงกําลังจะไปเดี๋ยวนี้จ้ะ" ฌอนก้าวขึ้นรถเมื่อเขาขับรถออกไป เขาเห็นเวสลีย์ก้มศีรษะลงจูบปากกับแคทเธอรีนผ่านกระจกมองหลังเขาจับพวงมาลัยแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปนออกมา ขณะเดียวกันเขาก็กดคันเร่งลงไปอย่างดุเดือดรุนแรงยิ่งขึ้นด้วยความโกรธซูซี่เริ่มหวีดร้องด้วยความตกใจ “ลุงฌอน ลุงขับรถเร็วเกินไปแล้ว! หนูกลัวนะคะ"ฌอนกลับมามีสติสัมปชัญญะทันที เขาลดความเร็วลงอย่างว่องไวและยอมรับความผิด "โทษทีนะจ๊ะ"“ลุงฌอน ลุงยังไม่บรรลุนิติภาวะเหรอเนี่ย ไม่น่าแปลกใจเลยที่ภรรยาของลุงทิ้งลุงไป” ซูซี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยเขาด้วยมือเธอที่ท้าวสะเอวอยู่“... หนูพูดถูก" ฌอนหลบตาลงอย่างเศร้าซึมซูซี่ถอนหายใจกับพฤติกรรมของเขา เธอรู้ว่าแม่ของเ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1070

    แคทเธอรีนไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอื่นใดเลย ทว่าฌอนรู้สึกอารมณ์ปั่นป่วนกระวนกระวายช่วงสองสามวันมานี้ เขาพบว่าตัวเองอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่าจะพบเธอดีหรือไม่ เขาลังเลที่จะพบเธอ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็คิดถึงเธอสุดหัวใจ“แคธี่ผมขอโทษ ผมไม่รู้จริง ๆ นะ...” ฌอนเริ่มอธิบายเหมือนเด็กหลงทาง “ผมไม่ได้ตั้งใจจะทําตัวแบบนั้น ผมคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องไร้สาระเช่นนี้จะเกิดขึ้นกับผมด้วย การสะกดจิตของซาร่านั้นแรงกล้ามากจนเขียนทับความทรงจําของผมไปจนหมดและทําให้ผมเกลียดคุณมากเหลือเกิน นั่นเป็นเหตุผลที่ทำไมผมถึงไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่ามัน...” .“แล้วคุณมาขอให้ฉันยกโทษให้คุณเหรอ?” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็หันหน้ากลับมาทันที ดวงตาเงียบสงบของเธอจับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา“ผม...” ฌอนกระอักกระอ่วนใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความทุกข์ระทม “แคธี่ผมรักคุณความรักของผมที่มีต่อคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลยนะ...”"ฮะ!"ในที่สุดแคทเธอรีนก็หัวเราะ “ฌอนถึงคุณจะไม่ได้ถูกซาร่าสะกดจิตแต่ป่านนี้เราอาจจะหย่ากันไปแล้วก็ได้นะ”ฌอนอึ้งไปเลย "คงไม่เป็นแบบนั้นหรอก"“ตลกดีที่ฉันเป็นคนเดียวที่จําความสัมพันธ์นั้นของเรา

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1069

    แคทเธอรีนวางสายเมื่อเธอมาถึงวิลล่าของครอบครัวยูลเป็นเวลาสองทุ่มแล้ว เวสลีย์กําลังเล่านิทานให้เด็กทั้งสองฟังด้วยท่าทางอ่อนโยนและเสียงทุ้มเบา ๆ เขามองดูเหมือนคุณพ่อใจดีเมื่อเห็นภาพอย่างนี้ ความรู้สึกผิดก็พุ่งปะทะเข้ามาในจิตใจของแคทเธอรีน เธอนี่นะสงสัยเขาได้ลงคอนั่นมันมากไปแล้วจริง ๆหลังจากที่เวสลีย์เล่านิทานจบเขาถึงสังเกตเห็นเธอ "คุณกลับมาแล้ว"โจเอลจ้องแคทเธอรีนเขม็ง “ลูกเป็นแม่ของซูซี่และลูคัสนะแต่ลูกกลับบ้านดึกตลอด แม้แต่เวสลีย์ก็ยังทําหน้าที่เป็นพ่อแม่ได้ดีกว่าลูกอีก”“ลูกจะไตร่ตรองตัวเองและจะไม่ทําอีกค่ะ” แคทเธอรีนขอโทษอย่างจริงใจ“ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณทุ่มเททํางานไปเถอะครับผมจะช่วยคุณดูแลลูก ๆ คุณที่บ้านเอง” เวสลีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มมองเขาแล้วแคทเธอรีนจึงตัดสินใจบางอย่างอยู่ลึก ๆ ในใจ…ในตอนกลางคืนแคทเธอรีนอยู่เป็นเพื่อนซูซี่และลูคัสจนพวกเขาหลับ จู่ ๆ ซูซี่ก็พูดว่า “แม่ขา คุณย่าโทรหาหนูวันนี้และบอกว่าย่าคิดถึงหนู ปู่ทวดและย่าทวดก็คิดถึงหนูด้วยเช่นกันค่ะ หนูรู้สึกอยากเอ่อ ... อยู่ที่นั่นสักพักค่ะ”"การไปอยู่ที่นั่นดีอะไรนักหนา?" ลูคัสถามอย่างไม่พอใจซูซี่ทําหน้ามุ่ยโดย

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1068

    "ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีกเขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”“...”“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ“เขาอ้างว่าเขาปฏิบ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1067

    “ฉันไม่สน เนื่องจากคุณโยนผักดองของฉันทิ้งไปแล้ว คุณต้องทําอาหารให้ฉัน ฉันหิวนะ"ร็อดนีย์เหลือบมองท้องของเฟรยา ตอนแรกเขาไม่อยากทําอาหารให้เธอหรอก ทว่าเขากังวลว่าเฟรยาจะนําลูกอ๊อดน้อยในตัวเธอออกไปกินอาหารที่ไม่ถูกสุขลักษณะ ในที่สุดเขาก็ยอมจํานนต่อโชคชะตาของเขาและตัดสินใจทําอาหารให้เธอแต่เมื่อเขาเปิดตู้เย็นของเธอดู เขาก็ไม่พบส่วนประกอบเครื่องปรุงใด ๆ นอกจากเส้นพาสต้าเขาถอนหายใจออกมา “เฟรยา ลินช์ คุณเป็นผู้หญิงนะ คุณทําตัวเป็นแม่บ้านให้มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ? คุณไม่มีไข่ที่บ้านด้วยซ้ำ ไม่มีใครอยากอยู่กับคุณหรอก” “ฉันกินในที่ทำงานทุกวัน ฉันทํางานให้คุณยังกับหมานะ แล้วคุณยังมาคาดหวังให้ฉันกลับมาเข้าครัวทําอาหารหลังจากที่ฉันเพิ่งทํางานล่วงเวลาเสร็จอีกเหรอ? ฉันมีเวลาว่างมากนักเหรอไง?”เฟรยาวิจารณ์เขาอย่างเผ็ดร้อน “อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าฉันหรอก เธอยังจ้างแม่บ้านมาคนหนึ่งไม่ใช่เหรอไง?” “คุณนี่พล่ามไปใหญ่ บางครั้งเธอก็ทําอาหารด้วยตัวเองแหละน่า”“ฮ่า! คุณหมายถึงสัปดาห์ละครั้งเหรอ? ฉันก็ทําแบบนั้นแหละ”“...”ร็อดนีย์เงียบไปเลยเมื่อเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าเขาโน้

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1066

    เฟรยาขมวดคิ้วย่น ก่อนหน้านี้เธอไม่ชอบกินผักดองและสงสัยว่าทําไมผู้คนมากมายถึงได้ชอบกินอาหารหมักดองอย่างนี้กันนัก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็รู้ตัวว่าติดหนึบมันเข้าแล้วในเดือนนี้ด้วยเหตุนี้เธอถึงได้รู้ว่าเพราะการตั้งครรภ์ของเธอนั่นเองเป็นเหตุ“เข้าใจผิดแล้ว ฉันเพิ่งจะเริ่มชอบผักดองเพราะว่าฉันตั้งครรภ์ เป็นทารกเองที่ต้องการหม่ำของพวกนั้น” เธอตอบด้วยท่าทางว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก“ลูกของผมไม่ชอบกินอาหารหมักดองแบบนี้หรอก” ร็อดนีย์คว้าขวดโหลออกไปและเทผักดองทั้งหมดลงไปในถังขยะโดยไม่ลังเลเฟรยาระเบิดลงทันที “ร็อดนีย์ สโนว์ คุณรู้ไหมว่าผักดองขวดหนึ่งมันแพงขนาดไหน? มันมีราคากว่าสิบดอลลาร์เชียวนะ”“...”ร็อดนีย์อึ้งจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาพูด “นั่นแพงเรอะ ฮึ? คุณกําลังพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์แบบดูเพล็กซ์มูลค่าหลายแสนล้านดอลลาร์และได้รับค่าจ้างเดือนละหลายแสนดอลลาร์ คุณยังมีเงิน 100 ล้านดอลลาร์ในบัตรที่โอเชอร์ คอร์ปอเรชั่นมอบให้คุณไปเมื่อวันก่อนด้วย คุณกล้าพูดว่าผักดองมีราคาแพงได้ยังไงกัน?!”“มันก็แพงอยู่ดี ผักดองในถุงเล็ก ๆ ที่ฉันได้มาบ่อย ๆ ราคาเพียงแค่ห้าดอลลาร์เอง”"หุบปากเลย"ร็อดนีย์เบื่อหน่ายกับเธอ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1065

    เชสเตอร์ตะคอก “ก็ได้ นายแค่ลําเอียงเข้าข้างซาร่า แต่ขอฉันเตือนนายหน่อยนะว่าหากนายออกจากตระกูลสโนว์ไปแล้ว รับรองว่ายัยซาร่าจะทิ้งนายไปในไม่ช้าก็เร็ว”"นายนี่ตอแหลว่ะ"ร็อดนีย์อดไม่ได้ที่จะโวยวายใส่เขา “เชสเตอร์ จิวเวลนายก็เหมือนกับฌอน! ทําไมพวกนายถึงเป็นแบบนี้กันไปได้? พวกเราทั้งห้าคนโตมาด้วยกัน แต่พวกนายก็ยังมาเลือกปฏิบัติต่อซาร่าอีก”“ใช่ คนทั้งโลกกําลังเลือกปฏิบัติต่อซาร่าและนายเป็นเพียงคนเดียวที่ปกป้องเธอ นายเป็นคนฉลาดหัวใสและคนอื่นมีบางอย่างผิดปกติ งั้นเอาเลยไปสู้โลกเพื่อประโยชน์ของเธอรวมทั้งฆ่าลูกของนายเองด้วย”เชสเตอร์เริ่มรําคาญ “ฉันกําลังจะทําการผ่าตัดตอนนี้ ฉันไม่ว่างที่จะคุยกับนายละนะ”ทันทีที่เขาจบการสนทนา เขาก็เดินดุ่มออกไปด้วยสีหน้าสงบนิ่งอันที่จริงการพูดคุยกับร็อดนีย์ทําให้เลือดของเขาเดือดดาลเชสเตอร์เริ่มรู้สึกเห็นอกเห็นใจเฟรยาขึ้นมาเล็กน้อยจากนั้นร็อดนีย์ก็เดินออกจากสำนักงานแพทย์เขาเดินลงบันไดมาอย่างร่างไร้วิญญาณเมื่อเขาเซล้มลงไปโดยบังเอิญที่หน่วยกุมารเวชศาสตร์คุณพ่อคนหนึ่งในวัย 30 ปีที่กําลังกอดทารกน้อยน่ารักเดินผ่านเขาไปพอดี ทารกขวบเดียวคนนั้นมีดวงตาโ

  • คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!   บทที่ 1064

    พ่อ...คํานี้ทําให้ร็อดนีย์อึ้งไปครู่หนึ่งทันทีเวนดี้พูดอย่างตั้งใจว่า “ใช่ ลูกอาจมีส่วนแค่สเปิร์มตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เด็กคนนี้มีความยาวประมาณหนึ่งเซนติเมตรแล้วนะ ลูกอาจเคยคิดที่จะทําให้เธอแท้งเด็ก แต่ลูกเคยคิดบ้างไหมว่าการทําแท้งจะสร้างความเสียหายให้กับร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งได้มากขนาดไหน?“มันง่ายมากเลยที่ลูกจะพูดแบบนั้นเพราะว่าลูกไม่ใช่คนที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ร่างกายของผู้หญิงจะได้รับความเสียหายหลังจากผ่านการทําแท้ง ผู้หญิงบางคนถึงกับประสบกับภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ นานาหรือมีอุปสรรคปัญหาในการตั้งครรภ์อีกครั้ง“นอกจากนี้ลูกคิดว่าถ้าแฟนหรือสามีในอนาคตของเธอรู้ว่าเธอเคยทำแท้งลูกของชายอื่นมาก่อน พวกเขาจะมองเธอยังไง? ลูกลองมองในมุมของเธอบ้าง ถ้าลูกรู้ว่าภรรยาในอนาคตของลูกเคยตั้งท้องลูกของชายอื่นมา ลูกจะผิดหวังไหม?”ร็อดนีย์ยังคงเงียบขณะฟังถ้อยคําเหล่านั้นเขาไม่ได้ใจร้ายโดยสันดาน หลังจากที่เวนดี้ชี้แนะเขาอย่างละเอียด ความสับสนเจ็บแปลบและความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในจิตใจของเขาในตอนนั้นเขาเคยคิดที่จะแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้เพื่อตอบสนองความปรารถนาของพ่อแม่ถ้าหาก

DMCA.com Protection Status