พี่ทำเหมือนจะใส่ใจเธอ แต่ก็ไม่… ทำเหมือนว่าจะมีใจ แต่ก็ไม่ใช่อยู่ดี… บรรยากาศในตอนนี้สำหรับคนอื่นคงรู้สึกผ่อนคลาย แต่ไม่ใช่กับริษา เธอไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกสับสนอลหม่านภายในใจได้อย่างไร กระนั้นก็ไม่สามารถป่าวประกาศให้โลกรู้ ได้แต่ทำตัวให้เป็นปกติเหมือนไม่ได้เป็นอะไร
ก่อนอีกฝ่ายจะให้คำตอบด้วยการขยับเรียวขาให้ดู ริษาเพิ่งได้เห็นก็ตอนนี้ว่าระหว่างช่วงเข่าของมุกดามีแผลเป็นจากการผ่าตัดพาดผ่านเป็นรอยยาว “รถคว่ำน่ะค่ะ” “คะ?” คนฟังเบิกตาโตยิ่งกว่าเดิม ทว่าคนซึ่งผ่านประสบการณ์เลวร้ายก็ยังหัวเราะได้ “หายดีแล้วค่ะ ตอนนั้นป๊าก็แย่เหมือนก
EPISODE 29คนไม่น่าสงสาร เวลาค่ำ ที่พักรีสอร์ตที่ใช้สำหรับพักผ่อนในคืนนี้เป็นส่วนหนึ่งของสนามกอล์ฟบ้านทั้งหลังมีการจัดตกแต่งสไตล์คันทรีโดยใช้วัสดุอิงจากธรรมชาติเพื่อคงความดั้งเดิมของพื้นผิววัสดุอวดโชว์เอกลักษณ์โดดเด่นสวยงาม ไม่ว่าจะเป็นพื้นไม้ที่มีลวดลายจากไม้จริง การตกแต่งจากหิน
“แล้วลื้อจะฉีดทำไม?” ผู้เป็นพ่อเอ่ยแทรกขึ้น เจ้าสัวเกรียงไกรส่ายศีรษะเอ็นดูลูกสาว ก่อนภูริจะสมทบอีกเสียง“คุณอาท่านพูดถูกแล้วครับ แบบนี้ก็สวยธรรมชาติ”“จริงเหรอคะ? ไม่ใช่ว่าพูดให้มุกตายใจ?”“เอ้า! คนชมลื้อดันไม่ชอบ ประหลาดคน!” สำเนียงจีนหากก็ชัดถ้อยชัดคำของเกรียงไกรเอ่ยทั้งสีหน้าอารมณ์ดี“แหม! คุณป๊
“ขอโทษค่ะ ริษาขอตัวไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ”“ตามสะดวกเลยค่ะคุณริษา” มุกดามีสีหน้าประหลาดใจ แต่ก็ไม่ได้คาดคั้นหาคำตอบ ยังคงหันพูดคุยกับอีกบุคคลในเรื่องที่เอ่ยค้างไว้ “ว่าไงคะ? พี่จะว่างเมื่อไร? พามุกไปเที่ยวบ้างสิ…”ริษาไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยินอะไรต่อ นัยน์ตาแสนเศร้าไม่สามารถหันสบตาคนบางคน ไม่อยากแม
EPISODE 30ความน่าจะเป็น หนึ่งชั่วโมงต่อมาหลังจากแยกย้ายกับเจ้าสัวเกรียงไกรและมุกดา ภูริเดินก็เข้าสู่บ้านพักส่วนตัวซึ่งมีบรรยากาศมืดสนิทเงียบสงบราวกับไม่มีคนอยู่อาศัย แต่เขารู้ว่า ‘มี’ เพราะรองเท้าอีกคู่ก็ถอดวางอยู่ที่ด้านนอกคนที่ออกไปพร้อมกันตั้งแต่ช่วงหัวค่ำอย่างริษาขอปลีกตัวกลับมาก่
“…” “ผมอนุญาตให้คุณทำสปา นวดตัว แช่น้ำร้อน พักผ่อนได้ตามสบาย” “…” “ดีไหมครับ?” “…” ทว่าก็ยังคงไม่มีการตอบรับ หญิงสาวไม่แม้แต่จะกระดุกกระดิกตัว หรือกระทั่งตั้งคำถามด้วยความข้องใจก็ไม่มี ภูริรำคาญตัวเองเหลือเกินที่ต้องตกอยู่ในสภาวะเช่นนี้ ยิ่
“เรื่องคืนนั้นผมเป็นคนผิด” “…” “ผมต้องเป็นฝ่ายขอโทษคุณ” “…” “ขอโทษที่ทำให้คุณต้องรู้สึกไม่ดี ขอโทษที่คุมอารมณ์ไม่ได้” เสียงมั่นคงเอ่ยทั้งสายตายังคงจ้องมองร่างผอมบางในชุดนอนตัวเล็กจิ๋ว หากแต่ผิวพรรณขาวผ่อง เรือนร่างแสนเย้ายวนไม่ได้ทำให้กามาร
ทุกคนอวยพรวันเกิดเสร็จสิ้นแล้ว เว้นก็เพียงคนเดียวที่กำลังย่อตัวนั่งลงตรงหน้าเด็ก ๆ ใช้ฝ่ามือบอบบางกันลมเพื่อไม่ให้เทียนดับ ริษาไม่ทันได้หันสนใจคนอื่น ทว่าก็ยังไม่มีการตอบรับจากเจ้าของวันเกิดจนเธอต้องเหลียวสายตามอง พบว่าภูริกำลังจดจ้องมาที่เธอ ริษาเขินอายต่อสายตาเปี่ยมด้วยความรู้สึกของเขา
“คุณพ่อต้องชอบคุณแม่มากแน่ ๆ เดินตามหาแต่คุณแม่ทู้กวัน…” พรืด! ภูริสำลักน้ำดื่ม… หลังจากแต่งงานกันอย่างรวดเร็วในขวบปีแรกที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาไม่ปฏิเสธว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่คลั่งรักเมียมาก คลั่งรักชนิดที่คนรอบตัวสามารถสัมผัสได้ แต่ไม่คิดว่าลูกสาวจะเอาเรื่
SPECIAL 3 หลายชั่วโมงต่อมา “แล้วลื้อรู้จักอ๊ะเปล่า?” “รู้สิคะกงขา จี้รู้ทุกอย่างค่ะ คุณแม่สอนมาหมดแล้วค่ะ” “แล้วลื้อล่ะ?” “ด้าก็รู้ค่ะ ง่ายมากเลย” “แล้วลื้อ?” “ผมก็รู้ครับอากง” “เอ้อ! เด็กสมัยนี้นี่เก่งจร
“ยังดีเท่าเมื่อก่อนไหมคะ…” ริษาตั้งคำถามทั้งใบหน้าชื้นเหงื่อ เรียวขาขาวเนียนเกี่ยวสะโพกแกร่งเข้าหาตัว ถึงภูริก็ตอกอัดเอ็นแข็งจัดแรง ๆ ตอบสนองต่อคำถามที่ว่า นาทีนี้ต่างฝ่ายต่างก็บดบี้ขยี้โหนกใส่กันด้วยความกระสันเหลือจะบรรยาย ประธานหนุ่มแสดงสีหน้าซ่านเสียวขีดสุดเมื่อคนเป็นเมียเครื่องติดแล้
SPECIAL 2 บนห้องนอนชั้นสองของบ้านซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องนอนของภูริในวันวาน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แม้เขาจะไม่ได้อยู่อาศัยที่นี่เป็นหลัก ทว่าบางครั้งบางทีก็มักจะพาลูกพาเมียแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมพี่ชายอยู่บ่อย ๆ ดวงตาคมทอดสายตามองร่างระหงเพรียวบางของภรรยากำลังค้นหาเสื้อผ้าที่ใช้ส
“คุณด้าคะ คุณแม่บอกแล้วไงว่าห้ามโก้งโค้งแบบนี้” เสียงของริษายังคงดัง ร่างบางเดินไปย่อกายนั่งสอนมารยาทสตรีให้ลูกอีกคน และในขณะที่เจ้าของดวงตาคมปลาบเป็นประกายยังคงทอดสายตามองทั้งเมียทั้งลูกผู้เป็นที่รัก เสียงแซวก็ดังขึ้นที่ข้างตัว “อะไรจะหลงเมียขนาดนั้นคะ ตานี่เยิ้มเป็นน้ำเชื่อ
SPECIAL 1 หลายปีต่อมา เสียงเด็กหญิงสองคนกำลังวิ่งเล่นด้วยความสนุกสนาน สวนดอกไม้หน้าบ้านร่มรื่นไปด้วยร่มเงาของต้นไม้ซึ่งเจ้าของบ้านเป็นคนปลูกไว้เมื่อนานหลายสิบปีมาแล้ว ภวิศย่อกายอุ้มเด็กคนหนึ่งขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนที่เด็กหญิงอีกคนจะถูกอุ้มโดยผู้เป็นพ่ออย่างภูริ จีจี้ และ ด
EPISODE 57รุ้งกินน้ำภูริซึ่งนิ่งสงบจนอีกคนสามารถจับสังเกตได้รีบเบนสายตามองไปทางอื่น ทว่าริษาก็ขยับตัวมองตาม นัยน์ตากลมฉายให้ได้เห็นถึงความข้องใจ“ทำไมริษารู้สึกแปลก ๆ คะ?”“แปลกยังไงครับ?” เขาถามกลับ ทว่าก็ยังไม่ยอมสบตา“หรือว่าพี่เป็นคนปล่อยข่าวเสียหายของริษาด้วยเหรอคะ?” ดาราสาวทำตาโต ยกมือขึ้นทา
“เมื่อเช้าใครบอกพี่ว่าจัดกันก่อนออกมา?” ริษายิ่งหน้าแดงไปกันใหญ่ ภูริชอบเอานิสัยบนเตียงของเธอมาล้อเลียนอยู่เรื่อย “ริษาไม่ได้พูดสักหน่อย” “เธอพูดทุกวัน ขอให้พี่ทำก่อนไปทำงาน” “นี่!” ริษาแหวเสียงดัง หากมารดาเธอมาได้ยินเข้าจะทำอย่างไร! “ถ้าพี่ยังพูดอีก คืนนี้ไม่ต้อง