ตื๊ด! (ค่ะท่านประธาน) “เอามื้อเที่ยงเข้ามาให้ผมหน่อยครับคุณสร” (ได้ค่ะ สักครู่นะคะ) ริษาถึงกับหูผึ่งกับสิ่งที่บังเอิญได้ฟัง และยิ่งตาโตไปกันใหญ่เมื่อเลขาสาวเดินเข้าห้องมาพร้อมกับอาหารหน้าตาดูดีจานหนึ่ง พลันปากอิ่มก็โค้งคว่ำทันที “รบกวนเก็บข
“คุณจะไปไหน?” “ริษามีธุระนิดหน่อยค่ะ ว่าจะออกไปเจอคนรู้จัก”แม้พยายามควบคุมสีหน้ารวมถึงน้ำเสียง แต่อาการไม่เป็นธรรมชาติก็ตกอยู่ในการมองสำรวจของเขา และภูริก็ตั้งคำถามขึ้นอีก “คุณทำงานที่บ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว?” “ริษาทำแล้วค่ะ ซักชุดของคุณเรียบร้อย” “ทำค
EPISODE 16เจ้านายขา 2สองชั่วโมงต่อมา“ได้ยินไหมครับ?”“…”“คุณริษา?”“ค่ะ”ดาราสาวแอบค้อนสายตามองคนซึ่งนั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงาน มือบางพับปิดนิตยสารแฟชั่นเป็นครั้งที่เท่าไรไม่อาจทราบได้ เธอคงเข้าใจผิดไปในเรื่องที่ว่าต้องนั่งโง่ ๆ โดยไม่มีอะไรให้ทำยาวนานถึงหกชั่วโมง “รอบนี้ผมขอมะนาวปั่น
“อยู่ที่บ้านคุณจะกอดจะเกยหรือจะขี่ผมก็ยังได้ แต่ที่นี่เป็นที่ทำงานมันไม่เหมาะสม” ริษาคิดผิดเสียเมื่อไร พี่ภูของเธอทำนิสัยราวกับคนแก่… “ทำไมล่ะคะ? เห็นคุณขยันปวดนั่นปวดนี่ ริษาก็แค่อยากเอาใจแบบที่คุณชอบ” หญิงสาวลอยหน้าลอยตาพูดเมื่อเห็นว่าตนเองเป็นฝ่ายได้เปรียบ “ไม่ยักรู้ว่าคุณ
EPISODE 17แม่ครัวฝึกหัดตอนค่ำ “เสร็จแล้วค่ะ” ข้าวผัดหน้าตาดูดีจานหนึ่งได้รับการเสิร์ฟวางลงบนโต๊ะ คนซึ่งนำมาเสิร์ฟเม้มริมฝีปากรอฟังผลตอบรับทั้งใจลุ้นระทึกริษาเกือบจะคลี่ยิ้มได้อยู่แล้วเชียวในตอนที่คนรับหน้าที่วิจารณ์มีสีหน้าราวกับจะพึงพอใจหน้าตาอาหารในครั้งนี้ ทว่าก็ต้องผิดหวั
ตอนนี้เองที่ลูกจ้างสาวถึงกับเงยหน้ามองเจ้านายหนุ่มด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความหงุดหงิด ยิ่งได้เห็นท่าทางเย็นชาของเขาก็ยิ่งน่าโมโห แต่เพราะความเป็นรองสุดท้ายจึงทำได้เพียงสะกดเก็บอารมณ์“หลบค่ะ ริษาจะจัดจานให้”ร่างสูงยอมก้าวหลบแต่โดยดี ประธานหนุ่มกอดอกมองตามการเคลื่อนไหวของหญิงสาวที่อยู่ในสภาพผมเผ้ากระเ
EPISODE 18ข้อเสนอวันต่อมา วันนี้เป็นวันสุดสัปดาห์ซึ่งเป็นวันหยุดของบริษัททั่วไป ริษาเองก็ไม่มีคิวถ่ายงานจึงคิดจะนอนตื่นสายสักวัน แต่ดูท่าเธอคงหวังมากเกินไป…แม้จะเป็นวันหยุด เสียงเคาะประตูห้องก็ยังดังขึ้นตั้งแต่ย่ำรุ่ง ทันทีที่เหวี่ยงบานประตูเปิดออก คิ้วบางก็ขมวดงุนงงทั้งนัยน์ตายังสะลึมสะ
สภาพของสองหนุ่มสาวไม่ได้ต่างกันเท่าไรนัก นอกจากการปีนผาจะเป็นกีฬาที่เรียกเหงื่อได้อย่างดีเยี่ยม ฝ่ามือของทั้งคู่ยังเปื้อนผงชอล์กสำหรับลดความชื้นเพื่อการยึดเกาะอย่างมีประสิทธิภาพ ไม่ต่างจากคนอื่นซึ่งแวดล้อมในบริเวณใกล้เคียง “ริษาปีนได้หลายรูตแล้วนะคะ” หญิงสาวเป็นฝ่ายเอ่ยปากชวนสนทนา เธออด
ทุกคนอวยพรวันเกิดเสร็จสิ้นแล้ว เว้นก็เพียงคนเดียวที่กำลังย่อตัวนั่งลงตรงหน้าเด็ก ๆ ใช้ฝ่ามือบอบบางกันลมเพื่อไม่ให้เทียนดับ ริษาไม่ทันได้หันสนใจคนอื่น ทว่าก็ยังไม่มีการตอบรับจากเจ้าของวันเกิดจนเธอต้องเหลียวสายตามอง พบว่าภูริกำลังจดจ้องมาที่เธอ ริษาเขินอายต่อสายตาเปี่ยมด้วยความรู้สึกของเขา
“คุณพ่อต้องชอบคุณแม่มากแน่ ๆ เดินตามหาแต่คุณแม่ทู้กวัน…” พรืด! ภูริสำลักน้ำดื่ม… หลังจากแต่งงานกันอย่างรวดเร็วในขวบปีแรกที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาไม่ปฏิเสธว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่คลั่งรักเมียมาก คลั่งรักชนิดที่คนรอบตัวสามารถสัมผัสได้ แต่ไม่คิดว่าลูกสาวจะเอาเรื่
SPECIAL 3 หลายชั่วโมงต่อมา “แล้วลื้อรู้จักอ๊ะเปล่า?” “รู้สิคะกงขา จี้รู้ทุกอย่างค่ะ คุณแม่สอนมาหมดแล้วค่ะ” “แล้วลื้อล่ะ?” “ด้าก็รู้ค่ะ ง่ายมากเลย” “แล้วลื้อ?” “ผมก็รู้ครับอากง” “เอ้อ! เด็กสมัยนี้นี่เก่งจร
“ยังดีเท่าเมื่อก่อนไหมคะ…” ริษาตั้งคำถามทั้งใบหน้าชื้นเหงื่อ เรียวขาขาวเนียนเกี่ยวสะโพกแกร่งเข้าหาตัว ถึงภูริก็ตอกอัดเอ็นแข็งจัดแรง ๆ ตอบสนองต่อคำถามที่ว่า นาทีนี้ต่างฝ่ายต่างก็บดบี้ขยี้โหนกใส่กันด้วยความกระสันเหลือจะบรรยาย ประธานหนุ่มแสดงสีหน้าซ่านเสียวขีดสุดเมื่อคนเป็นเมียเครื่องติดแล้
SPECIAL 2 บนห้องนอนชั้นสองของบ้านซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องนอนของภูริในวันวาน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แม้เขาจะไม่ได้อยู่อาศัยที่นี่เป็นหลัก ทว่าบางครั้งบางทีก็มักจะพาลูกพาเมียแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมพี่ชายอยู่บ่อย ๆ ดวงตาคมทอดสายตามองร่างระหงเพรียวบางของภรรยากำลังค้นหาเสื้อผ้าที่ใช้ส
“คุณด้าคะ คุณแม่บอกแล้วไงว่าห้ามโก้งโค้งแบบนี้” เสียงของริษายังคงดัง ร่างบางเดินไปย่อกายนั่งสอนมารยาทสตรีให้ลูกอีกคน และในขณะที่เจ้าของดวงตาคมปลาบเป็นประกายยังคงทอดสายตามองทั้งเมียทั้งลูกผู้เป็นที่รัก เสียงแซวก็ดังขึ้นที่ข้างตัว “อะไรจะหลงเมียขนาดนั้นคะ ตานี่เยิ้มเป็นน้ำเชื่อ
SPECIAL 1 หลายปีต่อมา เสียงเด็กหญิงสองคนกำลังวิ่งเล่นด้วยความสนุกสนาน สวนดอกไม้หน้าบ้านร่มรื่นไปด้วยร่มเงาของต้นไม้ซึ่งเจ้าของบ้านเป็นคนปลูกไว้เมื่อนานหลายสิบปีมาแล้ว ภวิศย่อกายอุ้มเด็กคนหนึ่งขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนที่เด็กหญิงอีกคนจะถูกอุ้มโดยผู้เป็นพ่ออย่างภูริ จีจี้ และ ด
EPISODE 57รุ้งกินน้ำภูริซึ่งนิ่งสงบจนอีกคนสามารถจับสังเกตได้รีบเบนสายตามองไปทางอื่น ทว่าริษาก็ขยับตัวมองตาม นัยน์ตากลมฉายให้ได้เห็นถึงความข้องใจ“ทำไมริษารู้สึกแปลก ๆ คะ?”“แปลกยังไงครับ?” เขาถามกลับ ทว่าก็ยังไม่ยอมสบตา“หรือว่าพี่เป็นคนปล่อยข่าวเสียหายของริษาด้วยเหรอคะ?” ดาราสาวทำตาโต ยกมือขึ้นทา
“เมื่อเช้าใครบอกพี่ว่าจัดกันก่อนออกมา?” ริษายิ่งหน้าแดงไปกันใหญ่ ภูริชอบเอานิสัยบนเตียงของเธอมาล้อเลียนอยู่เรื่อย “ริษาไม่ได้พูดสักหน่อย” “เธอพูดทุกวัน ขอให้พี่ทำก่อนไปทำงาน” “นี่!” ริษาแหวเสียงดัง หากมารดาเธอมาได้ยินเข้าจะทำอย่างไร! “ถ้าพี่ยังพูดอีก คืนนี้ไม่ต้อง