จินนี่ ดาราสาวสุดฮอดในขณะนี้ที่ใครๆ ต่างกล่าวขวัญถึงความสวยงามและดีกรีนักเรียนนอกนั้นกำลังเป็นที่จับตามองว่าเธอเป็นดาราหน้าใหม่ที่มาแรงของค่ายสถานีโทรทัศน์ชื่อดัง
เมื่อฟังบุตรสาวเล่าเรื่องชายหนุ่มผู้หล่อเหลาซ้ำยังเป็นมหาเศรษฐีระดับโลกอย่างธามแล้ว สองแม่ลูกต่างนั่งเพ้อฝันเฟื่องถึงวันที่จะได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลธอมป์สัน และชีวิตความเป็นอยู่ของพวกตนจะต้องเริดหรูอลังการจนใครๆ ก็ต้องอิจฉา...
“แม่ว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปหาเขาด้วยแผนไหนดีแม่ เขาหล่อล่ำถูกใจฉันมากเลย ฉันจะเอาเขามาเป็นผัวให้ได้เลยคอยดูสิ” เมื่ออยู่กันสองคนแม่ลูก จินนี่กับนางจันวิภาต่างก็เผยตัวตนที่แท้จริงออกมา จินนี่เดินไปนั่งไขว้ห้างด้วยท่าทางรานางพญาผู้เย่อหยิ่งซึ่งผู้เป็นแม่ก็หัวเราะชอบใจ
“ดีมากไงล่ะลูก เราจะต้องร่ำรวยมหาศาลแน่ๆ คิดดูสิ คุณธามเขาร่ำรวยขนาดนั้นหากแม่ได้เขามาเป็นเขย โอย ไม่อยากจะคิด แม่จะเอาเงินไปฟาดหัวอีพวกที่มันเคยดูถูกเราให้หัวแตกเลยคอยดู...”
“เราซื้อรถใหม่กันเถอะแม่ คันนี้มันเก่าแล้วเอาไปเทรินกับเพื่อนของแม่ซิ แล้วถอยคันใหม่ออกมาเอาที่ราคาแพงๆ ให้สมกับที่ฉันเป็นนางเอกดังนะแม่จะได้ไม่อายเวลาไปหาคุณธามเขา” จินนี่สั่งมารดาเสียงเข้มใบหน้าเริ่มกร้าวขึ้นมา
“อะไรกันลูก เราเพิ่งเปลี่ยนมาใช้คันนี้ยังไม่ถึงสามเดือนเลยนะ”
“อยากเป็นไฮโซเราก็ต้องเปลี่ยนรถบ่อยๆ สิแม่ อีกอย่างพวกที่คอยตามทวงหนี้มันจะได้จำเราไม่ได้ไง ที่สำคัญฉันเป็นนางเอกดังจะใช้รถคันเก่านานๆ ได้ยังไงกัน อายเขาแย่ แล้วเนี่ยกระเป๋าถือก็ต้องเปลี่ยน ฉันเห็นนังน้ำผึ้งนางเอกอีกช่องมันถือกระเป๋าใบละแสนฉันล่ะหมั่นไส้มัน มันคอยทำตัวแข่งกับฉันทุกเรื่องเลยเชียว...” หญิงสาวเบ้หน้าอย่างหงุดหงิดเมื่อพูดถึงนางเอกคู่แข่งพลางโยนกระเป๋าหนังที่เธอซื้อต่อจากเพื่อนมาด้วยราคาหลายหมื่นแต่บอกใครๆ ว่าตนซื้อมาใหม่ราคาหลักแสน
“จ้ะๆ ลูก แล้วแม่จะคุยกับเสี่ยวิทิตให้นะจ๊ะ เอาเป็นว่าลูกแม่นอนได้แล้วล่ะเดี๋ยวหน้าจะไม่สวย พรุ่งนี้มีถ่ายละครตอนเช้านะ...”
“ฉันล่ะเบื่อ อีเจ๊ใหม่ เมียไอ้ เสี่ยอานนท์ จังเลยแม่ นี่ขนาดว่าผัวมันตายแล้วแทนที่มันจะเพลาๆ ความเรื่องมากลงบ้าง นี่กลายเป็นว่ามันเยอะทุกเรื่อง นี่หากว่าฉันไม่ติดสัญญากับมันอยู่นะ ฉันไปช่องอื่นแล้วไม่อยู่ดักดานให้มันโขลกสับแบบนี้หรอกโอ๊ย เบื่อๆๆ” นางเอกสาวหน้างอหงุดหงิดเมื่อนึกถึงภรรยาเสี่ยเจ้าของสถานีโทรทัศน์ชื่อดังที่เธอสังกัดอยู่ ซึ่งเสี่ยอานนท์เสียชีวิตไปแล้วเมื่อปลายปีที่แล้ว นางเอกสาวกรีดร้องด้วยความพลุ่งพล่านที่ไม่ได้ดังใจก่อนจะเดินลงส้นเท้าเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูดังสนั่น...
“มาทำไม...” พิมพ์ภัสสรถามอย่างไม่มองหน้าหญิงสาวที่แจ้งกับประชาสัมพันธ์ของสตูดิโอว่ามาพบเธอ
“เมื่อวันก่อนเธอเป็นพริตตี้ในงานของเสี่ยมงคล”
“แล้วไง... ฉันก็ไม่เห็นว่ามันเกี่ยวอะไรกับเธอนี่”
“ก็ไม่เกี่ยวกับฉันโดยตรงหากคนที่ฉันรักไม่มาดูเธอโชว์แก้ผ้าอาบน้ำให้ผู้ชายเป็นร้อยๆ คนดู...” น้ำเสียงหมิ่นแคลนของคนที่เธอไม่ชอบหน้าทำให้พิมพ์ภัสสรหันมาเผชิญหน้ากับแทนฤทัยด้วยแววตากร้าว
“หึ ที่มาขอพบฉันนี่แค่จะมาเห่าแค่นี้เหรอ ขอโทษนะ ฉันมีงานต้องทำเยอะแยะไม่ว่างฟังหมาเศรษฐีเห่าหอนอะไรที่ไร้สาระหรอกนะ...”
“นี่เธออย่าจองหองให้มันมากนักนะ หากเทียบกันแล้วเธอกับฉันมันคนละชั้นกัน...” แทนฤทัยกัดฟันพูดเลยทีเดียวเมื่อเจอสายตาเหยียดหยันอย่างที่เธอชอบมองคนอื่นตอกกลับมา
“ถ้าฉันอยู่คนละชั้นกับเธอจริงๆ เธอจะมาหาฉันทำไมล่ะจ๊ะ มีอะไรพูดมาตรงๆ ดีกว่า”
“ฉันมีงานจะเสนอ...”
“หึ ฉันไม่รับงานจากเธอหรอก กลับไปซะ...”
“ฉันรู้ว่าเธอมีฝาแฝด...”
คำพูดของแทนฤทัยทำให้เท้าบางที่กำลังจะเดินจากไปหยุดกึกพิมพ์ภัสสรหันมาเผชิญหน้ากับแทนฤทัยช้าๆ ประกายตาของเธอกร้าวจนแทนฤทัยเองก็นึกหวั่นอยู่ไม่น้อย แต่ก็แสร้งทำทีขึงขังกลบเกลื่อน
“กลับไปซะก่อนที่ฉันตบเธอกระเด็น สาบานเลยว่าฉันทำได้”
“อยากเป็นเมียน้อยเสี่ยวิทิตก็ตามใจนะ... แต่หากเปลี่ยนใจรับทำงานงานหนึ่งให้ฉัน เธอจะไม่ต้องเป็นเมียน้อยใครแถมยังอยู่สบายไปเป็นชาติๆ” พูดจบแทนฤทัยก็โยนนามบัตรใส่หน้าพิมพ์ภัสสรก่อนจะก้าวออกไปอย่างสบายใจ
แทนฤทัยเดินออกไปแล้วแต่พิมพ์ภัสสรยังคงยืนนิ่งอยู่กับที่ด้วยความเจ็บปวด ดวงตากลมโตหลุบมองกระดาษแผ่นเล็กที่ร่วงแทบเท้าของตนอย่างรังเกียจผู้เป็นเจ้าของ หญิงสาวยอบกายลงหยิบกระดาษนามบัตรนั้นขึ้นมาแล้วกำมันแน่นจนยับยู่ยี่แหลกคามือด้วยความคับแค้นใจ...
“ฉันจะไม่มีวันยอมแพ้เธอเด็ดขาด...”
หญิงสาวพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด ดวงตากร้าวหากแต่คลอครองด้วยน้ำใสๆ ที่จวนเจียนจะร่วงรินออกมาเผยความอ่อนแอข้างในใช่ว่าเธอจะต้องการเงินหรอกนะแต่เธอต้องการอย่างอื่นมากกว่า นั่นคือ การแก้แค้น...
“กรี๊ดดด... แม่ ดูสิอีนังน้องสาวของคุณธามนั่นมันกันท่าฉันขนาดไหน ทำอย่างกับว่าเป็นเมียไม่ใช่น้องสาว”
ทางด้านนางเอกสาวที่ได้เจอกับฤทธิ์ของแทนฤทัยซึ่งคอยกันท่าพี่ชายจนเธอไม่สามารถเข้าถึงตัวธามได้ทำให้ต้องกลับมาดีดดิ้นด้วยความเจ็บใจอยู่ที่บ้าน เมื่อเช้านางเอกสาวทำทีว่ามีงานอีเวนต์ที่โรงแรมของธามซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจของครอบครัวเขาเพื่อหาทางดักพบชายหนุ่มแต่สุดท้ายเธอกลับพบกับแทนฤทัยน้องสาวของธามและธามเองก็ไปดูงานที่โรงงานผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ที่ต่างจังหวัด และเมื่อเธอพบกับแทนฤทัยก็ต้องถูกสาวไฮโซด่าเสียๆ หายๆ ทั้งดูถูกเธออย่างไม่ไว้หน้าอีกด้วย...
“มันร้ายกาจจริงๆ นังไฮโซบ้านั่นมันคิดว่ามันรวยมันจะพูดอะไรก็ได้...”
“นั่นสิลูก มันร้ายกาจจริงๆ แม่ล่ะพยาย้ามพยายามจะไม่กราดเข้าไปตบมัน” จันวิภาเสริมคำพูดลูกสาวสุดที่รักด้วยท่าทางคันมือคันไม้ดูจริงจัง
“หึ คอยดูนะ ฉันจะเอาพี่ชายมันมาเป็นผัวให้ได้ ดูสิหากคุณธามเขาเป็นผัวฉันมันจะทำหน้ายังไง”
สองแม่ลูกต่างพูดคุยกันด้วยอารมณ์เดือดพล่านด้วยความเจ็บใจและชิงชังน้องสาวของคนที่ตนหมายใจ...
ตอนที่11.พิมพ์ภัสสรมองเสี้ยวหน้าของหญิงสาวที่มีใบหน้าเหมือนเธอมากในคราแรกสาวแต่บัดนี้มันกลับซูบซีดไร้ความสดใสดวงตากลมโตไม่ต่างจากเธอนั้นฉายแววแห้งแล้งจนน่าใจหาย เรือนผมที่เคยดกดำร่วงหล่นเหลือเพียงไม่กี่เส้นมีให้เห็นอยู่บนศีรษะทุยสวย ร่างกายซูบผอมจนเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกดูน่าเวทนายิ่งนัก...“แพง เพื่อนเอาของโปรดมาให้แพงด้วย ทานหน่อยนะน้องพี่...” หญิงสาวลูบมือที่มีแต่หนังหุ้มกระดูกจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนของน้องสาวเบาๆ แต่คำตอบคือเงียบ เธอหมั่นมาเยี่ยมพิมพ์บงกชบ่อยๆ และคุยสารทุกข์สุกดิบให้น้องสาวฟังเสมอ แต่ดูเหมือนน้องแพงของเธอจะไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ จากปากเธอ ทุกครั้งมีเพียงนิ่งเงียบมันเป็นอย่างนี้มาเกือบปีแล้วตั้งแต่ที่ร่างกายเล็กๆ แบบบางนี้ถูกโรคร้ายรุมเร้าร้ายแรงขึ้นทุกวันๆพิมพ์บงกชเป็นมะเร็งปากมดลูกระยะสุดท้าย ที่ร้ายไปกว่านั้นเธอติดเชื้อเอซไอวีจากไอ้สัตว์นรกที่ข่มเหงเธอเมื่อห้าปีก่อนในขณะที่ไม่มีใครอยู่บ้านและคนคนนั้นก็คือนายสมศักดิ์เพื่อนของลุงพัฒน์ที่เธอกับน้องสาวพยายามหนีมาได้หลายปี ไม่น่าเชื่อเลยว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้ กลมจนพิมพ์บงกชต้องมาสูญสิ้นความสดใสของวัยสาวเพราะผู้เป็นลุง
ตอนที่12.“บอกแล้วว่าเรื่องแบบนี้แม่ถนัด แล้วคุณธามเขามาให้ข่าวว่าอย่างไรบ้างล่ะลูก”“เขายังเงียบน่ะแม่สงสัยกำลังคิดหาคำตอบที่ดีๆ อยู่ แต่เชื่อเถอะว่ามันจะทำให้เราสองคนมาใกล้ชิดกันถึงขั้นแถลงข่าวเลยทีเดียว” จินนี่ยิ้มย่องอย่างคนที่มักสำคัญตัวเองเสียมากมาย“แต่แม่...” แล้วนางเอกสาวก็โพล่งขึ้นมาอีกครั้งเหมือนเพิ่งนึกได้“อะไรวะ เสียงดังเชียว”“วันนี้ฉันเจอนังเพื่อน...”“หา เจอมันที่ไหน ยังไง”“เจอมันที่ห้างตอนทำทีว่าหนีนักข่าว... แต่มันสวยมาก มันสวยกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย มันทำงานอะไรไม่รู้ จะว่ามันเป็นดารานางแบบฉันก็ไม่เคยเห็นมัน” จินนี่ยังรู้สึกริษยาความงามของพิมพ์ภัสสรไม่หาย ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนความสวยงามของพิมพ์ภัสสรก็เป็นสิ่งที่เธอริษยาอยู่เสมอ แฝดนรกนั่นสวยอย่างไม่ต้องใช้ตัวช่วยหรือศัลกรรมใดๆ ไม่เหมือนกับตนที่ทำเกือบทั้งตัวจึงได้สวยงามชนิดหนึ่งไม่มีสองเช่นนี้และมันทำให้เธอเกือบหมดตัวเลยทีเดียวกับการชุบตัวให้เป็นคนใหม่...“หรือว่ามันกำลังจะเข้าวงการ ตายล่ะ ถ้ามันเข้าวงการมามันก็ต้องมาแย่งตำแหน่งนางเอกของลูกสิเนี่ย”“ไม่รู้ล่ะแม่ ฉันไม่ยอมนะ นังนี่มันตายยากจริงๆ คนที่โดนน้าศักดิ์ข่ม
ตอนที่13.“เหรอคะ” นางเอกสาวหลุบตาลงเพื่อนซ่อนความริษยา“สวัสดีค่ะเจ๊เขียว แหม... เพื่อนดีใจจังที่ได้เจอเจ๊เขียวตัวจริงเสียงจริงก็วันนี้”“สวัสดีค่ะน้องเพื่อน เจ๊ก็เพิ่งได้เจอตัวเป็นๆ เจ้าแม่อีเวนต์อย่างน้องเพื่อนเหมือนกันล่ะค่ะ หน้าใสวิ้งๆ สวยน่ารักกว่าในรูปอีกนะคะเนี่ย”“ขอบคุณค่ะ เจ๊เขียวก็ชมเพื่อนเกินไป” สองสาวทักทายกันด้วยรอยยิ้มจริงใจ แล้วเจ๊เขียวก็หันไปยกมือไหว้เจ๊หวานผู้ซึ่งอาวุโสกว่าด้วยความเคารพเพราะเจ๊หวานก็เป็นเสมือนหนึ่งคนเก่าคนแก่เป็นเจ้าแม่ในวงการเช่นกัน...“ยังไงฝากดูแลลูกสาวด้วยนะคะน้องเขียว”“จ้า รับรองได้ว่าน้องเพื่อนจะต้องสวยเจิดจรัสไม่แพ้ใครแน่นอนค่า” เจ๊เขียวรับคำสาวรุ่นพี่เป็นมั่นเหมาะ ในขณะเดียวกันจินนี่เริ่มร้อนรนมองหาแม่ของตนจนเจ๊เขียวสงสัย“น้องจินนี่ขามองหาอะไรคะ”“เอ่อ จินนี่มองหาคุณแม่ค่ะ คุณแม่ไปไหนนะ คือจินนี่ติดคุณแม่มากน่ะค่ะอยู่คนเดียวแล้วไม่ค่อยมั่นใจเลย” กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานนุ่มนวลราวคุณหนูที่ยังไม่หย่านม หากเป็นคนอื่นฟังคงรู้สึกเอ็นดูแต่สำหรับคนที่รู้กำพืดกันมาก่อนนั้นรู้สึกสะอิดสะเอียนเต็มที“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเจ๊ให้คนไปตามให้นะคะ”“ค่ะ ขอบค
ตอนที่14.แล้วแทนฤทัยในชุดสีแดงสดเรียบหรูซึ่งแนบไปกับเรือนร่างระหงของเธอก็ก้าวออกมาพร้อมด้วยกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินซึ่งบรรจุเครื่องเพชรซึ่งเธอออกแบบและทำมันขึ้นมาด้วยฝีมือของเธอเองมายังธามกับพิมพ์ภัสสรด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและสวยสะดุดตาไม่แพ้นางแบบคนสวยในงาน นายแบบหนุ่มค่อยๆ หยิบสร้อยเพชรน้ำงามมาบรรจงสวมลงบนลำคอระหงแผ่วเบาหากแต่มันทำให้หญิงสาวใจเต้นระทึกกึกก้องอยู่ในอกลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดลำคอนั้นทำให้เธอรู้สึกร้อนจนแทบมอดไหม้ได้ไม่ยากหากเขายังยืนอยู่ตรงนี้นานอีกหน่อย แต่แล้วเขาก็ผละห่างออกไปเพื่อรับแหวนจากน้องสาวมาสวมให้เธอ ธามคุกเข่าลงแล้วบรรจงสวมแหวนเพชรน้ำงามลงบนนิ้วเรียวข้างซ้ายที่มันสวมกับนิ้วเธอได้พอดิบพอดีท่าทางของเขาเหมือนว่ากำลังขอสาวคนรักต่างงานอย่างไรอย่างนั้น...แล้วหัวใจของพิมพ์ภัสสรแทบหยุดเต้นเมื่อเขายกมือบางขึ้นจุมพิตเบาๆ อย่างไม่ให้เธอตั้งตัว แต่ด้วยความเป็นมืออาชีพทำให้พิมพ์ภัสสรยิ้มหวานให้เขาก่อนจะหันมายิ้มให้กล้องที่ส่งแสงแฟลซวูบวาบราวสายฟ้าฟาดก่อนที่การประมูลจะเริ่มขึ้น...และแล้วทุกคนในงานก็ลืมจินนี่นางเอกสาวดาวรุ่งไปเสียสนิท ไม่มีใครพูดถึงเธอเลยแม้แต่คนเดียวธามก
ตอนที่15.“ก็ตามใจ เมื่อไหร่ที่ลูกยอมรับความจริงลูกก็จะหลุดพ้นมันเอง และพ่อหวังว่ามันคงไม่สายเกินไป ทั้งลูกทั้งราฟนั่นล่ะ” พูดจบบิดาก็เดินออกไปจากห้องพักผ่อนของบุตรชาย ปล่อยให้ธามเดินไปเดินมาอย่างหงุดหงิดอยู่คนเดียว“โธ่เว้ยยยย...” ชายหนุ่มตะโกนก้องอยู่คนเดียวอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดีเมื่อครั้งนี้เขาทำอะไรได้ไม่ถนัดเพราะบิดาอยู่ข้างราฟาเอลและสนับสนุนให้แทนฤทัยดินเนอร์กับราฟาเอลอย่างออกหน้าออกตาและดูเหมือนมารดาก็เห็นดีเห็นงามไปด้วย“อุ๊ย ขอโทษค่ะ...” เสียงหวานดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออกโดยไร้เสียงเคาะทำให้ชายหนุ่มหันไปมองอย่างไม่สบอารมณ์แต่เมื่อเห็นใบหน้าใสสะอ้านไร้เครื่องสำอางของเจ้าหล่อนเข้าเขาก็ชะงักเล็กน้อยแล้วเรียกเธอไว้ก่อนที่เธอจะงับประตูปิด“เดี๋ยวก่อน...”“คือเพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนนะคะ เพียงแต่คุณแทมมี่บอกว่าให้เพื่อนมาพักที่ห้องรับรองก่อนเพราะเห็นว่าดึกแล้ว กลัวว่าหากเพื่อนกลับไปตอนนี้จะอันตราย แต่ไม่คิดว่า เอ่อ คุณ จะอยู่ที่นี่ หรือบางทีเพื่อนอาจจะเข้าห้องผิด แต่เพื่อนไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวนคุณจริงๆ นะคะ..” หญิงสาวรีบบอกเขารัวๆ หน้าตาตื่นๆ ของเธอทำให้เขานึกเอ็นดูอยู่ไม่
ตอนที่16.“เพื่อนไปไม่ได้จริงๆ ค่ะขอโทษนะคะ เพื่อนเป็นห่วงน้อง” “เพื่อน...” เสียงปลายสายเต็มไปด้วยความฉุนเฉียวแม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่พิมพ์ภัสสรไม่ไปตามนัดก็ตามทำให้เจ๊หวานจำต้องยกเลิกงานถ่ายแบบของเหล่าพริตตี้ทั้งหมดในชุดคลอสเพลย์จากการ์ตูนดัง แล้วรีบกลับบ้านด้วยตั้งใจจะกลับมาจัดการสาวน้อยที่บังอาจยกเลิกนัดกะทันหันแต่วันนั้นคือวันที่เจ๊หวานได้เข้าใจว่าสายใยอันแสนพิเศษที่คู่แฝดส่งถึงกันนั้น มันไม่อาจจะอธิบายด้วยคำพูดและมันก็ทำให้เจ๊หวานรู้สึกรักและผูกพันกับสาวน้อยทั้งสองมากขึ้น และรักมากจนพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องพวกเธอด้วยชีวิตของตนเลยทีเดียว...“มะ ไม่นะ แพง อย่าเป็นอะไรนะ ม่ายยย... เฮือกกก...” พิมพ์ภัสสรตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากที่นอนนุ่มด้วยความหวาดผวาหญิงสาวกวาดตามองไปรอบห้องกว้างสว่างไสวที่ไม่คุ้นตาแล้วผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก เธอไม่เคยปิดไฟนอนมาหลายปีแล้ว แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นสักเท่าไหร่เพราะฝันร้ายก็ยังเกิดขึ้นกับเธออยู่เรื่อยไป หญิงสาวลุกขึ้นจากที่นอนเข้าห้องน้ำแล้วล้างหน้าหวังว่าน้ำเย็นๆ มันจะช่วยให้ฝันร้ายจางหายไป แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้เธอดีขึ้นสักเท่าไหร่นั
ตอนที่17.ทรวงสาวอวบสล้างเกินมือนั้นไหวระริกอยู่ในชั้นในลายลูกไม้สีดำแสนเซ็กซี่ช่างท้าทายสายตานักและไม่รอช้าให้เธอทันตั้งตัวมือหนาร้อนผ่าวกับลิ้นร้อนก็เข้าไปคลอเคลียกับสิ่งล่อตาล่อใจตรงหน้าทันที จมูกคมดอมดมกลิ่นกายสาวเข้าปอดจนเต็มอิ่มในขณะที่ลิ้นร้อนๆ ค่อยๆ เลาะเล็มผิวเนื้อละมุนไปตามขอบบราตัวสวยสร้างความปั่นป่วนให้เธออีกขั้นด้วยการบีบเฟ้นเบาๆ แล้วมือซุกซนของเขาปลดตะขอและรั้งบราตัวสวยออกให้พ้นจากการปกปิดความงามอวบอิ่มของเธอไว้ก่อนจะ แตะแต้มเรียวลิ้นลงไปบนยอดอกสีหวานของเธอช้าๆ แต่ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวด้วยความซ่านกระสันรัญจวน“พะ พี่ธาม... อยะ อย่า... อื้ม...” ไม่รู้ว่าเธอจะห้ามหรือยินยอมให้เขากันแน่เมื่อใจหนึ่งเธอก็อยากจะต่อต้านแต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะแอ่นกายเข้าหาปากและมือของเขา พิมพ์ภัสสรรู้สึกสับสนและปวดร้าวซ่านเสียวไปหมดเธอกำลังจะต้านเขาไม่ไหว นั่นคือความจริงที่เธอกำลังเผชิญแต่ความอ่อนโยนเร่าร้อนจากปากร้ายก็ทำให้หญิงสาวยากที่จะต้อต้านเขา ที่ทำได้ตอนนี้คือเธอกำลังแอ่นกายเสนทรวงสาวอวบอิ่มให้เขาดื่มกินอย่างเอร็ดอร่อย ความร้อนระอุรุ่มเร้าอยู่ที่ซอกขางามจนเธอรู้สึกว่ามันเปียกชื้น“อืม หวานเห
ตอนที่18.ไม่วายที่เบนนี่หรือบุญยอดจะบ่นถึงมารดาด้วยน้ำเสียงงอนๆ แต่เธอก็รักและดูแล นางบุญเยี่ยม ผู้เป็นมารดาของตนอย่างดี และด้วยชื่อนี้เองที่ทำให้เป็นเรื่องขำขันเล่าสนุกไม่จบ“ว่าแต่แกคิดดีแล้วนะเพื่อนที่ทำแบบนี้”“ก็คิดว่าดีแล้ว” ตอบเสียงเบาหากแต่ในใจหนักอึ้ง“ฉันอยู่ข้างแกเสมอนะเพื่อน ฉันเข้าใจว่าแกคิดอะไรอยู่ แต่ถ้ามันไม่คุ้มกันล่ะ”“ฉันก็คงต้องก้มหน้ารับผลของมัน”“เฮ้อ กะเทยกลุ้ม...” พูดแค่นั้นทั้งสองสาวก็เดินเข้าไปในตึกเพื่อเยี่ยมพิมพ์บงกชตามปกติบุญยอดถอนหายใจหนักๆ กับภาระความแค้นของเพื่อน ในใจของสาวเทียมก็ได้แต่หวังว่าพิมพ์ภัสสรจะปลดเปลื้องความแค้นชิงชังในใจไปได้และพบเจอความสุขในชีวิตอย่างแท้จริง...นางเอกสาวเดินเข้าไปในสำนักงานหรูของธอมป์สันกรุ๊ปอย่างมาดมั่นหลังจากที่งานเดินแบบเธอพลาดการใกล้ชิดธาม เธอก็คิดหาแผนใหม่ๆ เพื่อมาเป็นเหตุให้มาพบกับธามได้อย่างแนบเนียนและการมาครั้งนี้จินนี่ก็มีเหตุมีผลที่น่าฟังเมื่อธาม คือผู้ใจบุญซึ่งบริจาคเงินให้โครงการที่เธอเป็นตัวตั้งตัวตี ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เธอเข้ามารับเช็คด้วยตัวเอง“สวัสดีค่ะ คือจินนี่มาพบคุณธามค่ะ เรา นัดกันไว้...” นางเอกสาวตั้
ตอนที่64. อวสาน“เด็กดื้อต้องโดนลงโทษหนักๆ รู้มั้ย...” ธามหอบกระเส่า“อืม... ก็ไม่รู้สิคะ ก็แล้วแต่ว่าพี่ธามมีแรงแค่ไหน...”หญิงสาวท้าทายสามีที่รักนัยน์ตาปรือปรอยเมื่อเขาก้มลงดูดกลืนยอดอกของตนอย่างเมามันและรุนแรงเร้าร้อนแตกต่างจากที่ลูกสาวน้อยดูดดื่มกินนมจากอก หญิงสาวแต่ครางอย่างยอมแพ้เมื่อทั้งปากและมือเขากำลังโจมตีเธอให้เสียวรัญจวนแทบขาดใจ มือใหญ่แยกเรียวขางามออกกว้างเพื่อแทรกเข้าแนบชิดร่างอิ่มของภรรยาอย่างรนรนเมื่อความร้อนระอุในกระแสเลือดมันเดือดพล่านจนเกินจะทานทนความเย้ายวนแสนหวานของเธอคงจะฆ่าเขาหากเขาไม่ได้เข้าไปอยู่ในกายสาวอุ่นฉ่ำชื้นของภรรยาแสนสวยของตน ธามขยันสะโพกแกร่งเข้าหาร่างนุ่มหยุ่นราวกำมะหยี่เนื้อดีของภรรยาสาวด้วยความเร่าร้อน สร้างความซ่านกระสันรัญจวนให้กับภรรยาจนสุขสมล้นเอ่อพาเธอท่องวิมานสวาทครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หากเจ้าตัวน้อยไม่ส่งเสียงอ้อแอ้ขอน้ำนมอุ่นจากมารดากลางดึกเสียก่อน...“อื้ม พี่ธามพอก่อน น้องธัช หะ หิวแล้ว...” หญิงสาวผลักใบหน้าที่ซุกซบกับอกอวบของตนด้วยน้ำเสียงสั่นพร่าธามยอมเงยหน้าขึ้นโดยดีแล้วหอมแก้มนวลหนักๆ ก่อนจะเดินไปอุ้มลูกน้อยมาห
ตอนที่63.“สวัสดียามเย็นครับคนสวยของพ่อธาม...”ชายหนุ่มเดินไปกึ่งนั่งกึ่งนอนซ้อนหลังภรรยาที่กำลังให้นมลูกแล้วจูบแก้มนวลแรงๆ อย่างมันเขี้ยว แม้จะเจ็ดเดือนแล้วแต่น้องพริมกับน้องธัชยังติดนมแม่ไม่ยอมดื่มนมจากขวดเสียทีจนคนเป็นพ่ออ่อนใจเพราะอยากจะทวง ของรักของหวง คืนจากลูกๆ ตัวน้อยเต็มที... ตอนนี้น้องธัชซึ่งกินนมแม่พร้อมด้วยนมขวดนั้นหลับปุ๋ยไปแล้วอย่างเป็นสุข จะมีก็เพียงน้องพริมเท่านั้นที่ยังอ้อนคุณแม่อยู่กินไม่อิ่มเสียที “อื้อ พี่ธามไปอาบน้ำสิคะมาเหนื่อยๆ อย่ามากวนค่ะ...” หญิงสาวเบี่ยงหน้าหลบเขินๆ สายตาแพรวพราวของสามี แม้จะใกล้ชิดสนิทสนมกันมากี่ครั้งหรือทำมากกว่าหอมแก้มกัน เธอก็ยังขัดเขินอยู่ดียิ่งมีสายตาแป๋วๆ ของลูกน้อยมองมาอย่างไม่พอใจยิ่งทำให้เธอแทบจะผลักใบหน้าหล่อเหลาให้ห่างออกไปเพราะเธอรู้สึกอายลูกอย่างไรไม่รู้“อ้อแอ้ๆๆ บรือออ...”เสียงอ้อแอ้พร้อมทั้งเสียงพ่นน้ำลายและมืออวบๆ ของเด็กหญิงผลักใบหน้าบิดาออกจากอกอวบของมารดาที่ตนครอบครองอยู่ทำให้ธามอยากจะแกล้งลูกสาว จึงก้มลงงับเต้างามเบาๆ หยอกเย้าน้องพริมแต่กลายเป็นว่าเขาร้อนรุ่มขึ้นมาเสียเองเพียงแค่ได้กลิ่นกายหอมๆ อันเป็นกลิ่นธรรมชาติปรา
ตอนที่62.“พี่ธามเข้ามาได้ยังไงคะ” ทำทีเป็นถามเสียงแข็งจนธาม หน้าเสีย พิมพ์ภัสสรนึกขันแกมสงสารเขาอยู่ไม่น้อย“เอ่อ พะ พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามารบกวนเพื่อน เพียงแต่พี่เป็นห่วงกลัวเพื่อนกับเจ้าตัวเล็กจะหิว เลยถือวิสาสะเข้ามา หากมันทำให้เพื่อนลำบากใจพี่ขอโทษ”“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ไหนคะ มีอะไรมาให้กินมั่งกำลังหิวพอดีเลย” พิมพ์ภัสสรถามหน้าตายทั้งที่ในใจนั้นอ่อนยวบอยากกอดเขาใจจะขาดเธออยากอยู่ใกล้ๆ เขา อยากอยู่ในอ้อมกอดอุ่นอ่อนโยน ความรู้สึกโหยมันเริ่มมากขึ้นทุกวันๆ แต่พ่อคุณก็ซื่อเหลือเกิน เธอบอกเขาว่าห้ามเข้าใกล้เธอเกินหนึ่งเมตรแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะละเมิดสัญญาไม่ได้นี่นา ตาทึ่ม บทจะทึ่มก็ทึ่มได้ใจจริงๆ สุดท้ายเธอก็นึกค่อนขอดเขาในใจ...“เพื่อนจะนั่งกินบนเตียงหรือไปที่ริมระเบียงดีครับพี่จะยกไปให้” ธามบอกอย่างกระตือรือร้น หญิงสาวก้มหน้าหลบซ่อนแววตาเจ้าเล่ห์ของตนก่อนจะเชิดหน้าตอบเขาเสียงเรียบ“เพื่อนจะนั่งกินตรงนี้ค่ะ รบกวนเอาถาดอาหารมาวางใกล้ๆ เพื่อนหน่อยค่ะ เพื่อนไม่ค่อยมีแรง...” เปิดโอกาสให้ขนาดนี้แล้วดูสิเขาจะทำอย่างไร...“ครับๆ เจ้าหญิง” ธามรีบยกถาดอาหารมาวางใกล้ๆ เธอแล้วก็
ตอนที่61.เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วสภาพจิตใจของพิมพ์ภัสสรดีขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวกลับมาพูดคุยหัวเราะสดใสกับทุกๆ คนเหมือนเคย โดยไม่สนใจเรื่องอดีตหรือข่าวคราวของสองแม่ลูกผู้ที่เป็นเสมือนตราบาปความแค้นในใจเธอ เมื่อเธอค้นพบแล้วว่าการที่ยึดติดกับความแค้นใจนั้นมันเจ็บปวดทรมานมากเพียงใด และตอนนี้เธอมีอย่างอื่นให้สนใจ ใส่ใจมากกว่าอดีตอันแสนเจ็บปวดเป็นไหนๆ ก็เจ้าตัวเล็กในท้องของเธอนี่อย่างไรล่ะ ตอนนี้เจ้าตัวเล็กคงกำลังสนุกสนานมากจนดีดดิ้นถีบยันหน้าท้องของผู้เป็นแม่จนเห็นเป็นรูปร่างมือและเท้าน้อยๆ ส่งผลให้คนมองตื้นตันด้วยความสุขจนล้นใจ“พี่ธามไปห่างๆ เลยค่ะ เพื่อนยังไม่ได้อนุญาตให้พี่ธามเข้าใกล้เพื่อนเกินหนึ่งเมตรนะคะ...” หญิงสาวหันมาตวาดชายหนุ่มที่ทำท่าเหมือนจะโผนเข้ามาลูบไล้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในตัวของเธอเหมือนคนอื่นๆ บ้าง ใบหน้าและท่าทางหงอยๆ ของเขาดูน่าสงสารอยู่หรอกแต่เขานั่นล่ะตัวร้ายที่สุด...“โธ่ เพื่อนน่ะ... ใจร้ายที่สุดเลย นี่แทมมี่อย่ามาวุ่นวายกับเมียพี่ได้มั้ย แล้วไม่ต้องชวนกันไปไหนด้วย รู้บ้างสิว่าผัวเมียเขาอยากอยู่ด้วยกัน” ธามพ้อภรรยาที่เขาได้จับเธอตีทะเบียนแล้วเรียบร้อยด้วยความน้อยใจทั้งย
ตอนที่60.“แหม อีแก่นี่ปากมันน่าตบให้ฟันร่วงจริงๆ จะตายอยู่แล้วยังจะปากดี” เจ๊หวานเท้าสะเอวจ้องหน้านางจันอย่างเกลียดชัง“อย่าเสียเวลาเลย คนพวกนี้ยิงปล่อยไว้นานยิ่งเปลือง” คุณนิดาขู่ซ้ำ“แกจะทำอะไรพวกเรา...” คราวนี้สองแม่ลูกกอดกันกลมเมื่อเห็นท่าทางน่ากลัวของชายฉกรรจ์ที่เดินตรงมาหาพวกตนด้วยสีหน้าเย็นชา“รับรองได้ว่าลูกน้องฉันทุกคนไม่มีใครใฝ่ต่ำข่มขืนฆ่าเธอแน่ๆ ของเน่าๆ แบบนี้แบให้เอาฟรีๆ ลูกน้องฉันก็ไม่มีใครอยากหรอกจ้ะ เพราะลูกน้องฉันทุกคนได้กินแต่ของดีๆ และเลือกสรรมาแล้วอย่างดีเสมอ ของคาวของเน่าของเหม็นอย่างพวกเธอน่ะไม่มีอยู่ในสายตาคนของฉันหรอกย่ะ และที่สำคัญถึงแม้ฉันจะเกลียดใครมากแค่ไหนฉันก็ไม่ใช้วิธีสกปรกอย่างที่พวกเธอใช้หรอก ฉันมีความเป็นแม่และมีความเห็นอกเห็นใจลูกผู้หญิงด้วยกันมากกว่าที่พวกเธอสองคนมีก็แล้วกัน เอาตัวพวกมันไป...”คุณนิดาปรายตามองเหยียดหยันรู้สึกขยะแขยงหญิงทั้งสองคนตรงหน้ายิ่งนัก สองแม่ลูกใจเสียแต่ยังไม่ยอมจำนนเสียทีเดียว เพราะต่างพยายามดิ้นรนออกจากเกาะกุมของชายทั้งสองปากก็ด่าทอต่างๆ นานาอย่างหยาบคายจนเจ๊หวานกับคุณนิดาแทบจะทนฟังไม่ได้“แน่จริงมึงปล่อยกูสิวะนางแก่ อีกะ
ตอนที่59.“แต่ตอนนี้ฉันไม่มีน้องสาวแล้ว” พิมพ์ภัสสรหน้าหม่นลง“แต่เธอมีสิ่งที่มีค่ามากกว่า และฉันก็อยากให้เธอรักษามันไว้ กลับมาเป็นคนเดิมนะเพื่อน หากเธอเป็นแบบนี้หรือหากเธอกับเจ้าตัวเล็กเป็นอะไรไปฉันคงไม่ยกโทษให้ตัวเองไปตลอดชีวิตแน่ๆ เพราะฉันเองก็มีส่วนทำให้เรื่องมันเลวร้าย”แล้วแทนฤทัยก็เล่าเรื่องในคืนวันเกิดเหตุให้พิมพ์ภัสสรฟังซึ่งหากเป็นเมื่อก่อนพิมพ์ภัสสรคงจะต่อว่าแทนฤทัยด้วยความเผ็ดร้อนไปแล้วที่ทำเพิกเฉยกับคำเตือนของราฟาเอล ถึงขนาดว่ามีอันตรายต่อทุกคนแต่แทนฤทัยเลือกที่จะไม่ใส่ใจเพราะอคติที่มีต่อตน แต่ตอนนี้พิมพ์ภัสสรคิดว่าทุกคนก็คงได้รับผลของการกระทำของตนไปแล้ว...“ไม่เป็นไรหรอกแทมมี่ ฉันเองก็คงมีส่วนผิดเหมือนกัน หากว่าจะมีใครผิดก็คงเป็นคนที่คิดทำร้ายเรามากกว่าและฉันก็คิดว่าทุกคนก็คงได้รับผลกรรมของตนไปแล้ว ไม่ว่าฉันหรือเธอ หรือใครๆ”“นั่นแสดงว่าเธอยกโทษให้ฉันแล้ว” แทนฤทัยตาโตแล้วยิ้มกว้าง“ฉันยกโทษให้เธอไม่ได้หรอกแทมมี่” แทนฤทัยหุบยิ้มทันที พิมพ์ภัสสรยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดต่อ“ที่ฉันยกโทษให้เธอไม่ได้ก็เพราะว่าฉันไม่เคยโทษเธอเลยกับทุกเรื่องที่ผ่านมา และฉันก็ไม่ได้โกรธเธอเองก็ไม่ได้ทำอ
ตอนที่58.“หากจะไปก็คงต้องพาใครบางคนไปสารภาพบาปก่อน ”“ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดและหากฉันจะไปสารภาพฉันก็ไม่จำเป็นต้องให้นายพาไป ฉันไปเองได้...” หญิงสาวเชิดหน้าทำปากยื่นเหมือนเด็กขี้แพ้ชวนตี“อ้อ... อย่างนั้นเหรอ แล้วหากเก่งขนาดนั้นมานั่งซึมเศร้าอยู่ทำไมตั้งนานสองนาน หนูน้อยแทมมี่ เธอมันก็แค่เด็กขี้ขลาด หึหึ...” ราฟาเอลยิ้มยั่วแล้วเดินจากไปเงียบๆ ปล่อยให้หญิงสามองตามด้วยแววตาเขียวปัดทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกเขาด่าทางอ้อม...แทนฤทัยมองตามแผ่นหลังกว้างของเขาไปจนลับตาแล้วก็นึกตรองคำพูดของเขา เธอขี้ขลาดจริงๆ อย่างที่เขาว่าจริงๆ นั่นล่ะ... เธอจะไม่ยอมให้ใครมาสบประมาทแบบนี้อีกแล้ว คิดได้ดังนั้นแทนฤทัยก็เดินกลับเข้าบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวเสียใหม่แล้วขับรถไปบ้านพิมพ์ภัสสรทันที“เพื่อนครับ พี่ธามว่าเราลงไปเดินเล่นในสวนดีไหม ตอนนี้ดอกไม้กำลังออกดอกสวยมากเลยนะ ดอกไม้ที่เพื่อนชอบบานสะพรั่งเต็มสวนเลย” ธามชวนหญิงสาวคุยไปเรื่อยๆ เหมือนเช่นทุกวัน ระยะเวลาหนึ่งเดือนเต็มที่พิมพ์ภัสสรยังคงไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา เธอจะพูดบ้างถ้าเลี่ยงไม่ได้จริงๆ เช่นเวลาที่บิดามารดาของเขามาเยี่ยมหรือเจ๊หวาน และบุญยอดกับคุณนิดามาหา แต่กับเขา
ตอนที่57.“แพงจ๋าหากชาติหน้ามีจริง เราเกิดมาเป็นพี่น้องกันอีกนะ” “แพงจะเกิดเป็นพี่เป็นน้องของเพื่อน ทุกๆ ชาติ แพงรักเพื่อนนะและจะรักตลอดไปแพงสัญญา...”“เพื่อนก็สัญญา... หลับให้สบายนะน้องพี่” สิ้นถ้อยคำในใจที่สื่อถึงกันดวงตาที่เต็มไปด้วยฝ้าขาวก็ค่อยๆ ปิดลงช้าๆ พิมพ์ภัสสรร่ำไห้ด้วยความร้าวรานใจ น้ำตามากมายยังไหลไม่หยุดเหมือนว่ามันจะไหลอยู่เช่นนั้นตลอดไป....แทนฤทัยมองดูภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกเหมือนตัวเองเลวร้ายเหลือเกิน หากตอนนั้นเธอบอกทุกคนเรื่องที่ราฟาเอลโทร. มาเตือน พิมพ์บงกชก็อาจจะอยู่กับทุกคนได้อีกสักระยะ หญิงสาวหันหน้าหนีภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกผิดมหันต์... เธอจะยกโทษให้ตัวเองได้อย่างกัน....งานศพของพิมพ์บงกชผ่านไปอย่างเรียบง่ายและเป็นไปอย่างเงียบเชียบ เพราะพิมพ์ภัสสรไม่อยากให้เป็นข่าวและเธอไม่อยากตอบคำถามใดๆ กับใครทั้งสิ้น ซึ่งมันก็เป็นไปตามที่เธอต้องการด้วยอิทธิพลของคุณนิดากับคุณธีร์ที่ช่วยปิดข่าวนี้ แต่เรื่องคนผิดนั้นไม่มีทางที่ธามจะปล่อยผ่านไป เขาจะต้องเอาเรื่องสองแม่ลูกตัวต้นเหตุให้ถึงที่สุด แต่เมื่อเห็นสภาพจิตใจของพิมพ์ภัสสรที่สูญเสียน้องสาวไปบวกกับอาการแพ้ท้องรุนแรงเนื่อง
ตอนที่56.ขณะพูดคุณนิดาหันมาสบตากับพิมพ์ภัสสรอย่างมีนัยที่รู้กันในขณะที่ธามเฝ้ารอจังหวะเข้าช่วยเหลือให้พิมพ์ภัสสรพ้นจากรัศมีอันตราย ยิ่งเขารู้ว่าเธอกำลังมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ด้วย เขาก็ยิ่งต้องไม่วู่วามและทำตามแผนของคุณนิดาอย่างระมัดระวังมากขึ้น“คุณมาได้ยังไง”“อ้าว ก็ที่นี่ที่ของฉัน ฉันจะมาเมื่อไหร่ยังไงก็ได้ ว่าแต่พวกเธอเถอะ มาได้ยังไง แล้วไอ้เสี่ยวิทิตยู่ไหน” ทำทีเป็นไม่รู้ว่าสามีไม่รักดีของตนอยู่ที่ไหน“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง”“ฉันได้ข่าวมาว่าไอ้วิทิตมันร่วมมือกับพวกเธอจับตัวสองคนนี้มา และน้องสาวคุณธามก็หายตัวมาพร้อมกัน... บอกไว้ก่อนนะ ฉันไม่อยากมีปัญหากับคนครอบครัวนี้ บอกมาดีกว่าว่าไอ้ผัวไม่รักดีฉันอยู่ไหน ฉันจะไปจัดการมันเอง เรื่องของพวกเธอฉันไม่ยุ่งด้วยหรอก”คุณนิดาฉลาดพอที่จะเปิดทางให้สองแม่ลูกมีเวลาคิด เพราะนางคิดว่าพวกเจ้าหล่อนก็คงอยากจะกำจัดเสี่ยวิทิตดังนั้นปลาจะต้องฮุบเหยื่อ“มันอยู่ที่ห้องทำงานกับนังแทมมี่...” จินนี่ตอบเสียงแข็ง คุณนิดาลอบยิ้มแล้วทำทีจะเดินไป“แต่เดี๋ยวก่อน ฉันมีเรื่องจะต้องพูดกับคุณให้รู้เรื่อง... เรื่องวันนี้เราจะทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตกลงมั