แชร์

บทที่ 102

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-08 15:09:08

ชายหนุ่มรีบเดินตามหลังภรรยาเข้าไปในห้องน้ำ และเขาก็ไม่ได้ปล่อยให้เวลาเสียเปล่า..เพราะขณะที่เดินก็ได้ถอดเนคไทพร้อมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแบบเร่งรีบ สายตาคมมองหญิงคนรักด้วยแววตาที่ยากจะบรรยาย รูปร่างของเธอตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่ทำไมมันถึงได้น่ารักกว่าเดิม

"ระวังนะครับเดี๋ยวลื่น" ชายหนุ่มเห็นว่าเธอกำลังก้าวขาเพื่อที่จะเข้าไปในอ่างน้ำก่อน

"ฉันระวังอยู่ค่ะ แต่คุณนั่นแหละเมื่อไรจะถอดผ้าเสร็จ"

"คุณรีบเหรอ"

"เปล่าสักหน่อย จะได้รีบอาบน้ำต่างหาก"

"แน่ใจนะ ว่าคิดแบบนั้นจริง"

"คุณแทน ถ้าฉันอาบเสร็จแล้วบอกไว้ก่อนเลยนะว่าไม่รอ" เสื้อผ้าของเธอถอดง่ายอยู่แล้ว แต่ของเขานี่สิใส่มาเต็มยศขนาดนั้น กว่าจะถอดออกได้แต่ละชิ้น

พอจัดการกับสิ่งกีดขวางเสร็จ เท้าแกร่งก็ก้าวข้ามขอบอ่าง พร้อมเอื้อมมือไปจับร่างหญิงสาวที่แช่อยู่ก่อนหน้านั้นให้ขึ้นมานั่งทับ..

"คุณ..อือ"

"อ้าา.. ค่อยๆ นั่งลงมานะครับ" เขาจับความเป็นชายตั้งไว้รอให้เธอครอบครองมัน

"อ๊อย"

"เสียวเหรอ" ทั้งสองพูดคุยกันแบบปกติมาก เพราะเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก็หลายครั้ง จะเรียกว่าจนท้องโตแล้วก็ว่าได้

"เปล่าสักหน่อยใครจะเร็วขนาดนั้น"

"แล้วครางทำไม"

"ก็มันเข้ายากนี่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 103

    "ผมว่าคุณพ่อนั่งเครื่องกลับแบบสบายๆ ดีกว่าครับ""พ่ออยากนั่งรถกับเรามากกว่า" ใจหนึ่งก็พะวงเพราะคนที่อยู่ในโรงแรมยังไม่ออกมา แต่คนข้างนอกจะกลับแล้ว ถ้าไปกับคนนี้เดี๋ยวอีกคนคิดว่าทิ้งเขาไว้ แต่ถ้าให้คนนี้กลับก่อนก็คงจะคิดว่าเห็นอีกคนสำคัญกว่า นี่มันคือความลำบากใจของคนที่เป็นพ่อแม่ ซึ่งพวกท่านก็มีความรักให้กับลูกทุกคนเท่ากันอยู่แล้ว"ให้คุณลุงกลับด้วยนะคะ ถ้าเหนื่อยเราก็จอดพักที่ไหนก่อนก็ได้นี่" น้ำอิงช่วยพูดอีกแรง"ถ้าจะกลับก็ขึ้นสิครับ""แต่ว่า.." ท่านมองกลับไปที่โรงแรม แม่กับลูกยังไม่ออกมาเลย"คุณพ่ออย่าฝืนดีกว่าครับ" ถึงแม้พ่อจะไม่พูดอะไรออกมาเขาก็ดูออก"รออีกสักพักก่อนได้ไหมลูก""ผมรอมาจนอายุจะครึ่งค่อนชีวิตแล้วครับ" ความจริงประโยคที่เขาพูดไม่ได้เกี่ยวกับรอใครออกมาจากโรงแรมเลย สิ่งที่เขาสื่อให้พ่อรู้คือเขารอความจริงจากปากของพ่อ แต่ท่านก็ไม่พูดอะไรให้เขารับรู้เลย และนี่แหละที่เขาเรียกว่าความลับไม่มีในโลก"คุณแทนคะ" น้ำอิงไม่รู้ว่าจะเห็นใจใครก่อนดี เธออยากให้ทั้งสองหันหน้าเข้ามาพูดคุยปรับความเข้าใจหรืออะไรก็ได้ที่ไม่ใช่หันหลังให้"คุณจะกลับพร้อมผมไหม" ชายหนุ่มหันไปถามภรรยา"คุณจะทิ้งฉ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 104

    ที่ตรวจครรภ์ถูกวางลงตรงหน้าของทุกคน ปราณีเป็นคนจับขึ้นมาดูเป็นคนแรก"ใช่ไหมครับแม่" ที่จริงพิภพก็อ่านดูแล้วว่าถ้าท้องมันจะขึ้นสองขีด แต่เขาอยากจะถามแม่ให้แน่ใจอีกครั้ง"ฉันกำลังจะเป็นย่าเหรอ" ปราณีไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ไม่คิดว่าจะมีข่าวดีไล่เลี่ยกันแบบนี้ เรื่องแรกก็เรื่องแต่งงานของลูกชาย วันต่อมาก็รู้ข่าวว่าลูกสะใภ้ท้องอีกคนที่ดีใจไม่ต่างกันเลยก็คือคนที่เป็นปู่ แต่ทัตเทพไม่รู้จะพูดอะไร"น้าดีใจด้วยนะ นี่แสดงว่าเราได้เลี้ยงหลานพร้อมกันสองคนเลยใช่ไหมเนี่ย" อิงนภาหันไปมองลูกสาวที่นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย"อิงดีใจด้วยนะฝัน"เหมือนฝันทำได้แค่ส่งยิ้มให้กับทุกคนที่แสดงความยินดี ส่วนความรู้สึกของเธอในเวลานี้มันมากกว่าคำยินดีทั้งหมดทั้งปวงพอร่วมทานข้าวเย็นกันเสร็จพิภพก็เลยพาภรรยากลับเข้ามาพักผ่อนในห้อง"ยาค่ะ" หญิงสาวหยิบยาในกระเป๋าตัวเองออกมาส่งให้กับเขา"ขอกอดลูกกอดเมียนานๆ หน่อยไม่ได้เหรอ" เขารู้ชะตากรรมตัวเองดี ว่าถ้ากินยาแล้วยังไงก็ต้องหลับ"ได้กอดแน่ค่ะ กลัวแต่คุณจะเบื่อน่ะสิ" เพราะเธอเพิ่งจะท้องยังอีกหลายเดือนกว่าจะคลอด"ดีใจจังเลย" เขาก็เป็นอีกคนที่ไม่รู้จะพูดอะไร นอกจากคำนี้แล้ว"จริงเหรอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 105

    "ให้ผมนอนห้องเก่าเลยไหมครับ"ปราณีหันมองมาดูลูกชายเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ เพราะเหมือนว่าลูกชายเคยมาค้างที่บ้านหลังนี้แล้วเหรอ"แล้วแต่ลูกจะเลือกเลย พ่อคงขึ้นไปชั้นบนด้วยไม่ได้""ถ้างั้นเดี๋ยวผมพาฝันไปพักผ่อนก่อนนะครับ" ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วจูงมือภรรยาให้เดินตามขึ้นไป เขาต้องยอมรับสภาพตัวเองได้แล้ว ว่าต่อจากนี้ไปทำงานหนักอีกไม่ได้ และเขาไม่ยอมปล่อยให้ลูกเมียอดตายแน่ ต่อจากนี้ไปคงต้องปล่อยให้เป็นไปตามวาสนาแล้วล่ะปราณีมองตามหลังลูกชายกับลูกสะใภ้ขึ้นไป นางทำอะไรไม่ถูก เพราะตอนนี้น้องสะใภ้กับน้องชายก็เอาของไปเก็บที่ห้องแล้ว แต่นางยังไม่รู้เลยว่าตัวเองต้องพักห้องไหน"ผมให้คนเอากระเป๋าของคุณน้าเข้าไปเก็บในห้องพ่อแล้วนะครับ""?" นางรีบหันขวับกลับไปมองหน้าแทนคุณ"เดี๋ยวผมจะเข้าบริษัทไปดูงานหน่อย คุณก็ไปพักได้แล้ว" ชายหนุ่มทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น หันไปพูดกับภรรยารักพร้อมกับหอมแก้มเธอเบาๆ ก่อนที่จะเดินออกจากบ้าน"อิงขอตัวนะคะ" ว่าแล้วน้ำอิงก็รีบออกไปจากห้องโถงนั้นเช่นกัน เธอไม่รู้ว่าสามีกำลังจะทำอะไร แต่มันก็ดีเหมือนกัน เพราะป้าของเธอลำบากมามากแล้วพอทุกคนออกจากห้องไป ห้องโถงอันกว้างขวางก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 106

    เมื่อได้ยินภรรยาพูด..สายตาของทั้งสองหันมองกันแบบไม่ได้นัดหมาย"ผมไม่ได้หมายถึงว่าจะไม่เข้าบริษัทสักหน่อย" แทนคุณรู้ดีว่าภรรยาเอาจริงแน่ "แต่พี่ชายคุณน่ะสิ ควรจะเข้าไปดูงานได้แล้ว""แล้วจะให้ผมไปดูอะไรล่ะ ถ้าดู...เออ..." โชคดีที่พิภพหยุดคำพูดตัวเองไว้ได้ทัน จากที่มองแทนคุณสายตานั้นตวัดมองมาที่ภรรยา เพราะเกือบเขาพูดไปว่าถ้าไปมองสาวๆ ยังพอว่า"กินข้าวกันได้แล้ว" ปราณีรู้จักลูกชายดี และรู้ด้วยว่าลูกชายกำลังจะพูดอะไรจากที่กำลังพูดต่อล้อต่อเถียงกันอยู่ ทั้งพิภพและแทนคุณก็รีบตั้งใจกินข้าว เพราะดูเหมือนว่างานจะเข้าห้องนอนพิภพ.."เมียจ๋าผัวขอโทษ" ถึงแม้จะไม่ได้พูดออกไปแต่ก็พอจะเดาออกแล้วว่าเธอคงรู้"กินยาแล้วก็ไปนอนเถอะค่ะ" หญิงสาวเอายาส่งให้พร้อมกับน้ำดื่มด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย"คุณโกรธผมเหรอ ผมให้ตบปากร้อยครั้ง" ชายหนุ่มยื่นใบหน้ามาเพื่อให้เธอลงโทษ แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ทำอะไรและไม่พูด "ข้าน้อยสมควรตาย โปรดไว้ชีวิตข้าน้อยด้วย""คุณก็เอาแต่พูดเล่นอยู่นั่นแหละ โตแล้วนะ เข้าไปช่วยงานคุณแทนได้แล้ว""คุณไม่ได้โกรธผมเรื่องนั้นเหรอ""เรื่องอะไรคะ""ก็เรื่องที่ผมเผลอปากพูดไปว่าจะไปดูสาว..อึก" เอาแล้วไง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 107

    หลังทานข้าวเช้าเสร็จ.."บอกให้คนรถเตรียมรถให้ลุงด้วยนะ""คุณลุงจะไปไหนคะ"ทัตเทพไม่ได้ตอบหลานสาวแต่แค่มอง.."เออ.. ขอโทษค่ะ เดี๋ยวอิงจะให้คนเตรียมรถให้ค่ะ" น้ำอิงชินกับการดูแลผู้เป็นลุง พอได้ยินว่าจะออกไปข้างนอกก็อดถามไม่ได้ผ่านไปสักพัก ปราณีที่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ได้ออกมา"พร้อมแล้วใช่ไหมครับ" ทัตเทพค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นจากโซฟา ถึงแม้ว่ามันจะยากลำบาก แต่ก็ยังพยายามลุกขึ้นให้ได้ด้วยตัวเอง "ไปกันครับ""ค่ะ"ลูกชาย ลูกสะใภ้ รวมทั้งน้องชายน้องสะใภ้และหลานสาว ที่ยังนั่งเล่นอยู่ห้องโถงต่างก็มองตาม และไม่มีใครกล้าถามว่าทั้งสองจะไปไหนกัน"พี่ภพ" พอป้าและลุงออกไปแล้วน้ำอิงหันมาหาพี่ชาย"หือ" พิภพขานรับน้องสาวแต่สายตาก็ยังคงมองตามหลังรถพ่อกับแม่ไป"คุณป้าจะไปไหน""พี่จะไปรู้เหรอ""พี่เป็นลูกชายต้องรู้สิ""แกเป็นหลานสาวยังไม่รู้เลย""จะเถียงกันทำไม พวกเรามีอะไรทำก็ไปทำสิ" คนที่ปรามก็คืออิงนภา ซึ่งสงสัยไม่ต่างกัน แต่ก็ทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่เข้าไว้แต่พอลูกและหลานไปจากตรงนั้นแล้ว อิงนภาก็หันไปหาสามีที่เปิดอ่านหนังสือพิมพ์อยู่"คุณ..""หือ""คุณว่าพี่นีออกไปไหนกับพี่ทัต""หื้อ?" สายตาเอนกตวัดมองมาท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 108

    นอร์เวย์ออกมาเดินดูรอบบ้าน เขาเป็นสถาปนิกก็ต้องคิดอะไรแบบสถาปนิก ชายหนุ่มวาดรูปขึ้นมาในหัว ว่าตรงนี้ตรงนั้นต้องจัดวางอะไร"คุณจะใช้งานคุณเวย์เยอะไปแล้วนะคะ" น้ำอิงเห็นสามียืนมองตอนที่นอร์เวย์เดินไปรอบๆ บ้าน"ก็ผมไม่อยากให้คนนอกเข้ามาวุ่นวายนี่" เขาก็เลยไหว้วานคนที่รู้จักกันนี่แหละนอร์เวย์ไม่ได้ทำแค่คิดแบบเกี่ยวกับสถานที่ เขายังต้องโทรไปประสานงานคนรับจัดงาน ..ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดใช้เครดิตของแทนคุณเย็นวันเดียวกัน.."ผมว่าแล้วเลือกคนไม่ผิดจริงๆ" แทนคุณกลับมาจากที่ทำงาน ก็เห็นว่าทุกอย่างลงตัวแล้ว พวกท่านไม่ได้ถือตามฤกษ์ ก็เลยเอาฤกษ์สะดวกส่วนเรื่องแขก แทนคุณเชิญแค่ไม่กี่คน แต่แขกของพ่อเขาให้ท่านเป็นคนลิสต์รายชื่อออกมาเองว่าอยากจะเชิญใครมาร่วม"ไหนคุณบอกงานนี้แล้วแต่ฉันไงคะ" ปราณีออกไปดูสถานที่มาแล้ว มันไม่ใช่งานเล็กๆ ตามที่พูดกันไว้เลย"คุณก็เห็นว่าลูกเป็นคนจัดการ ปล่อยลูกๆ ทำไปเถอะ""มันน่าอายออกค่ะ" สำหรับนางไม่อายหรอก เพราะไม่รู้จักใคร แต่สำหรับท่านน่ะสิ คนในสังคมรู้จักกันทั่ว"จะอายทำไม ความรักไม่ใช่เรื่องน่าอายสักหน่อย" ว่าแล้วมือหนาก็เอื้อมไปคว้าตัวของนางให้มานอนลงข้างๆ"พอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 109

    คลั่งรักเมียแต่ง EP109 ตอนจบของแทนคุณ30 ปีที่อยู่ด้วยกันมา ความรักที่ผมให้คุณไป คุณไม่เห็นค่ามันเลยใช่ไหม ..เมื่อได้ยินลูกชายของหญิงคนรักบอกว่าแม่ของเขาเป็นคนแนะนำให้รู้จัก นั่นแสดงว่านางยังคงทำอะไรลับหลังท่านอยู่ตลอดเวลา"คุณพ่อเป็นอะไรครับ""คุณเป็นอะไรคะ" แทนคุณและปราณีรีบเข้ามารับร่างทัตเทพที่กำลังทรุดลง"พ่อไม่เป็นอะไร""น้าว่าพาพ่อเข้าไปในห้องก่อนดีกว่า""ครับ" แทนคุณก็เลยประคองพาท่านเข้ามาในห้องนอน"เราจะไปทำงานไม่ใช่เหรอ ไปเถอะลูก""คุณพ่อบอกผมได้หรือยังครับ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น" เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะดูไม่ออก และมันคงไม่ใช่ความบังเอิญที่แม่พาไปแนะนำให้รู้จักกับผู้ชายคนนั้น"ไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมากเลย""ผมสมควรที่จะได้รู้..ไม่ใช่หรือครับ""แทนคุณ.." ทัตเทพเอ่ยชื่อลูกชายออกมาได้เพียงแค่เบาๆ นอกจากตัวท่านเองแล้วก็ยังมีลูกชายที่น่าสงสารคนนี้อีกคน"แค่พ่อบอกมาคำเดียว ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร หรือพ่อจะไม่ให้ผมพบกับผู้ชายคนนั้นตลอดชีวิตเลยก็ได้ ขอแค่พ่อบอกความจริงผมมา" ตอนนี้ในใจของแทนคุณมีคำตอบให้กับตัวเองไว้แล้ว แต่แค่อยากจะได้ยินจากปากของพ่อที่เลี้ยงเขามา"ไม่ใช่แบบที่ลูกคิดไว้หรอก ผู้ชา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08
  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 110 นอร์เวย์

    ปิ่นมุกพอใจกับห้องนี้มาก เพราะในห้องมีแบ่งส่วนเพื่อเป็นที่นอนให้กับคนดูแลเด็กได้ด้วย แต่เธอคงต้องได้หาเตียงเล็กๆ มาวางไว้เพื่อให้พี่เลี้ยงมีที่นอน เพราะไม่อยากจะรบกวนขออีกห้องเพิ่มจัดการเรื่องห้องเสร็จ ปิ่นมุกก็ได้ออกไปตระเวนดูแถวนี้ว่ามีโรงเรียนอนุบาลสำหรับเด็กไหมชานเมืองหลวงในเวลาค่ำคืน..เธอพักอยู่คอนโดเล็กๆ กับลูกชาย ส่วนพี่เลี้ยงมีที่พักอยู่แถวนี้ก็เลยไปกลับ"ถ้าฉันได้ทำงาน ฉันจะเพิ่มเงินเดือนให้พี่อีกนะ""เรื่องเงินเดือนไม่เท่าไรหรอกค่ะ แต่ถ้าจะให้ไปพักอยู่ที่นั่นด้วย..""ฉันขอล่ะ ไปช่วยฉันดูแลลูกสักระยะก็ได้" พี่เลี้ยงก็มีครอบครัวต้องดูแล ถ้าไปอยู่ที่นั่นคงต้องห่างครอบครัว"ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าช่วงวันหยุดของคุณ พี่ขอกลับมาดูคนบ้านบ้างนะคะ""ตามนั้นเลยค่ะ" ปิ่นมุกไม่อยากจะไปหาจ้างพี่เลี้ยงคนใหม่ กลัวว่าคนอื่นจะไม่มีความอดทนมากพอ เพราะลูกของเธอดื้อมากวันต่อมา..ปิ่นมุกขอเวลาสามวันถึงจะเข้าทำงาน วันนี้เธอมาที่ห้องพักเพื่อจะจัดหาที่นอนให้กับพี่เลี้ยง และดูโรงเรียนให้ลูกชายอีกครั้งโชคดีวันนี้ทำได้ครบทุกอย่างตามแพลนที่วางไว้ พอทำธุระทุกอย่างเสร็จแล้วหญิงสาวก็รีบกลับมาคอนโดหาลูกชาย"แก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-08

บทล่าสุด

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 160 ตอนพิเศษ

    พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 159 ตอนจบ

    "ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 158

    "ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 157

    "คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 156

    "แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 155

    "อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 154

    เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 153

    นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ

  • คลั่งรักเมียแต่ง   บทที่ 152

    ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status