บทที่ 5 ความต้องการของวิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด

คฤหาสน์ที่สง่างามราวกับพระราชวัง ห้องโถงบนชั้นแรกมีพื้นที่กว่า 1,000 เมตร ชาร์ล็อตประคับประคองตัวเองให้เดินออกจากประตู ในขณะนั้น เธอไม่สามารถไปต่อได้อีก ขาของเธอหมดแรง และเธอก็ล้มลงบนขั้นบันไดหินหยกหน้าประตู

ในคืนงานแต่งงานของชาร์ล็อตกลายเป็นฝันร้ายที่สุดของเธอ ตั้งแต่นั้นมา เธอก็ฝันถึงคืนนั้นตลอดเวลาและตื่นมากรีดร้องอยู่เสมอ

ชาร์ล็อตอธิบายไม่ได้ว่าทำไม แต่ทุกครั้งที่เธอเห็นแซคคารี เธอจะรู้สึกเหมือนย้อนเวลากลับไปในคืนนั้น คืนที่ชายเย็นชาราวกับปีศาจโจมตีเธอ...

ผู้ชายอย่างแซคคารีน่ากลัวเกินไปสำหรับเธอ เธอภาวนาว่าจะไม่ได้พบเขาอีก

ชาร์ล็อตพยุงตัวเองขึ้นจากขั้นบันไดหินหยก

เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ เธอตระหนักว่าลานบ้านเต็มไปด้วยหิมะหนาทึบ และทั้งหมดที่เธอเห็นคือหิมะที่ปกคลุมไปทุกที่ และมันก็ยังตกลงมาไม่หยุด

ชาร์ล็อตวิ่งหนีจากแซคคารีด้วยความตื่นตระหนก เธอจึงไม่ใส่ใจแม้แต่จะสวมรองเท้า อย่างไรก็ตาม เธอไม่อยากกลับไปเผชิญหน้ากับเขาจริง ๆ เธอตัดสินใจอย่างเงียบ ๆ และเดินไปบนหิมะด้วยเท้าเปล่า

“เฮ้ เฮ้ เฮ้ ทำไมคุณถึงพยายามทำตัวแข็งกร้าวนักนะ ผมเดิมพัน 1,000 ดอลลาร์เลย ว่าเท้าของคุณจะแข็งแน่ ๆ และคุณจะสูญเสียมันจากการถูกน้ำแข็งกัด ก่อนที่คุณจะเดินออกจากลานนี้ด้วยซ้ำ”

ชายคนหนึ่งพูด ขณะที่ยืนขวางทางของชาร์ล็อต เขาอายุเพียง 20 ปี และมีผมหยิกสีทอง เมื่อมองแวบแรก ดูราวกับว่าเขาสวมรังนกสีทองอยู่บนหัวของเขา และเขายังสวมต่างหูทองคำสองอันขนาดใหญ่ประมาณ 10 เซนติเมตรด้วย การปรากฏตัวของเขาสร้างความประทับใจอย่างมากต่อผู้อื่น

ชาร์ล็อตเหลือบมองชายคนนั้น และมองออกไปทันทีก่อนจะพูดว่า “ขอโทษนะ ฉันไม่เล่นการพนัน”

จากนั้นเธอก็เดินผ่านผู้ชายคนนั้นโดยไม่ลังเล

หญิงที่อ่อนแอ ร่างผอม สวมเพียงเสื้อเชิ้ตของผู้ชาย ขณะที่เธอฝ่าลมและหิมะ รอยเท้าที่เธอทิ้งไว้ในหิมะเริ่มห่างไกลจากเขามากขึ้นเรื่อย ๆ ลูคัสมองดูเงาของเธอ และครู่หนึ่งเขาก็เข้าสู่ความงุนงง จู่ ๆ เขาก็วิ่งไปที่โรงรถ

ก่อนที่ชาร์ล็อตจะไปไกล ซูเปอร์คาร์สีเงินก็หยุดอยู่ตรงหน้าเธอ และรังนกสีทองก็มองออกไปนอกหน้าต่างรถ

“เฮ้ ขึ้นรถเถอะ ผมจะไปส่งคุณที่บ้าน”

ชาร์ล็อตก็ขึ้นรถ

ระหว่างทางเขาไม่สามารถหยุดพูดคุยได้ ชาร์ล็อตแอบคิดในใจ เธอรู้เพียงว่าผู้ชายคนนั้นชื่อลูคัส เขาเป็นมือขวาของแซคคารี และถ้าไม่มีเขา คอนเนอร์ คงจะเป็นเทพบุตรที่ไร้ปีก...

ชาร์ล็อตอดไม่ได้ที่จะนึกถึงแซคคารี

ผู้ชายที่เย่อหยิ่งและเยือกเย็นขนาดนั้น ทนอยู่กับลูคัสที่พูดไม่หยุดแบบนี้ได้ยังไงกัน?

ชาร์ล็อตได้ยินเสียงและความโกลาหลออกมาจากห้องไอซียูของพ่อจากระยะไกล และความรู้สึกไม่ดีก็เต็มไปทั้งหัวใจ

เมื่อเธอผลักประตูเข้าไป ห้องก็รกไปหมด

ชิ้นส่วนของวัตถุแตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ เช่น แจกันและแก้ว มันกระจัดกระจายไปทั่วพื้น พยาบาลที่หวาดกลัว 2 คนซุกตัวอยู่ที่มุมห้อง ขณะที่อัลเฟรดถูกทุบตีอยู่ที่พื้น มีเลือดไหลออกจากปากและจมูกของเขา และชายชุดดำ 5 คนยังคงรื้อค้นไปทั่ว

ชาร์ล็อตโกรธมาก

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ!"

พวกผู้ชายเพิกเฉยต่อเธอ จนกระทั่งชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างโบกมือให้หยุด

ชาร์ล็อตรู้จักชายคนนั้น วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ด ชายผู้วางแผนร่วมกับไบรสัน เพื่อเข้าครอบครองบริษัทของพ่อและจะส่งเขาเข้าคุก

“อารมณ์โกรธจะทำให้ร่างกายหลังตั้งครรภ์ของเธออ่อนแอลงนะ ชาร์ล็อต เธอต้องใจเย็น ๆ เพื่อเห็นแก่เรือนร่างที่งดงามของเธอ” วิกเตอร์หัวเราะออกมาดัง ๆ ใบหน้าของเขาทำให้เขาดูเหมือนเป็นสิ่งน่ารังเกียจ

ชาร์ล็อตเยาะเย้ย “คุณมันหน้าซื่อใจคด พ่อของฉันเชื่อใจคุณมาตลอด ทำไมเขาถึงไม่เคยเห็นว่าคุณเป็นคนแบบนี้กันนะ”

“ฮ่าฮ่า… เธอช่างสมกับฉายาสาวสังคมระดับสูงที่เป็นที่ต้องการตัวมากที่สุดจริง ๆ เธอดูเซ็กซี่มาก แม้แต่ในเวลาที่เธอโกรธ”

วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดอายุเกือบ ๆ 40 ปี เขาแต่งตัวเต็มยศ เขาเป็นคนที่ดูเหมือนมีศีลธรรม ดวงตาของเขาหรี่ลง เมื่อเขามองไปที่เรือนร่างของชาร์ล็อต

แม้ว่าชาร์ล็อตจะบวมเล็กน้อยหลังคลอด แต่รูปร่างของเธอก็ยังดูดีกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่ มันง่ายที่จะเห็นว่าร่างของเธอจะดูสมบูรณ์แบบเหมือนเมื่อก่อน หลังจากพักฟื้นมาระยะหนึ่ง ผิวที่อ่อนนุ่มและบอบบางของเธอดูงดงาม และขาของเธอก็สวยและเรียวยาว

วิกเตอร์ต้องการเธอมาโดยตลอด แต่เขาไม่เคยเปิดเผยความต้องการของเขามาก่อน เพราะเขาเคยเป็นลูกน้องของวอลเตอร์ ซิมม่อนส์ และชาร์ล็อตก็คบกับไบรสันอยู่ ตอนนี้ไบรสันและชาร์ล็อตไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว และเขาไม่จำเป็นต้องสนใจวอลเตอร์อีกต่อไป ดังนั้น เขาจึงไม่กลัวที่จะแสดงความต้องการของเขา

“ชาร์ล็อต ฉันพูดตรง ๆ นะ ฉันชอบเธอมาหลายปีแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องส่งพ่อเธอเข้าคุกหรอกนะ ถ้าเธอเต็มใจจะแต่งงานกับฉันและเป็นภรรยาของฉัน ยังไงพ่อของเธอยอมเป็นพ่อตาของฉันอยู่แล้ว และฉันจะช่วยปกป้องเขาเอง”

ชาร์ล็อตรู้สึกเย็นลงไปถึงกระดูกสันหลังของเธอ

วิกเตอร์เตี้ยและอ้วน และเขาดูน่ารังเกียจ เขาอายุครบ 39 ปีในปีนี้และเคยหย่ามาแล้ว 5 ครั้ง ลูกสาวคนโตของเขาอายุน้อยกว่าชาร์ล็อตเพียงปีเดียวเท่านั้น

ในอดีต วิกเตอร์ให้เกียรติและสุภาพต่อหน้าวอลเตอร์ ซิมม่อนส์มาโดยตลอด ชาร์ล็อตคิดเสมอว่าวิกเตอร์เป็นชายวัยกลางคนจอมเจ้าเล่ห์เท่านั้น เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าวิกเตอร์รู้สึกแบบนั้นกับเธอ

“พ่อของเธอเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก เราทุกคนบอกได้ว่าเขาดูแลเธอดีมากขนาดไหน เขาเสียสละเพื่อเธอมามาก และตอนนี้เขาเดือดร้อน เธอควรจะตอบแทนบุญคุณของเขานะ”

เมื่อวิกเตอร์เห็นว่าชาร์ล็อตไม่ตอบและยังนิ่งราวกับหุ่นเชิด เขาวางมือขวาไว้บนไหล่ของเธอ และไม่ได้พยายามซ่อนความต้องการในสายตาของเขาเลยสักนิด

“ชาร์ล็อต ฉันชอบเธอจริง ๆ นะ เธอไม่ต้องแต่งงานกับฉันหรอก เธอเป็นแฟนกับฉันก็ได้ ถ้าเธอเต็มใจทิ้งความภูมิใจของตัวเองเพื่อมาเอาใจฉัน เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเพื่อพ่อของเธอบ้างไหมล่ะ? "

"กล้าดียังไง!" มุมปากของชาร์ล็อตสั่น และเธอก็ตบวิกเตอร์อย่างแรง

“ไปให้พ้น!”

วิกเตอร์ไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ล็อตจะยังคงภาคภูมิใจในสถานการณ์ของเธอ เขามึนงงอยู่ครู่หนึ่ง และใบหน้าของเขากลับกลายเป็นมีรอยยิ้มที่น่าสยดสยองทันที

“จุ จุ จุ ชาร์ล็อต น่าเสียดายนะ เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เคยเป็นอีกต่อไป เธอเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่โดนไบรสันทิ้ง เธอควรจะรู้สึกโชคดีที่ฉันไม่ดูถูกเธอ ทำไมเธอถึงหยิ่งนักนะ?"

ชาร์ล็อตพูดไม่ออก

เมื่อเขาเรียกเธอว่า "ผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกไบรสันทิ้ง" เธอรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอถูกมีดทิ่มแทง

“ฉันพยายามที่จะเป็นคนดี แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ซาบซึ้งเอาซะเลย ดังนั้น อย่าโทษที่ฉันจะทำตัวหยาบคายแล้วกันนะ!”

วิกเตอร์มีรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาพุ่งเข้าหาชาร์ล็อต

แม้ว่าชาร์ล็อตจะสูงกว่าวิกเตอร์ แต่เธอก็ยังอ่อนแอมาก วิกเตอร์ตรึงเธอไว้บนเตียงของพ่อ และทันใดนั้น เสื้อบนร่างของเธอก็ถูกฉีกออก กระดุมหลุดร่วงลงพื้น

"ออกไปให้พ้นนะ!"

“แกมันน่าขยะแขยง! อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

"ออกไปนะ!"

"ออกไป.."

ชาร์ล็อตพยายามดิ้นรนสุดความสามารถแต่ก็ไม่เป็นผล วิกเตอร์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะผลักเธอลง เขาต้องการถ่ายรูปเธอและโพสต์บนอินเทอร์เน็ตเพื่อกลั่นแกล้งเธอ เขาต้องการที่จะจัดการให้เธอรู้จักที่ของตัวเองเสียบ้าง!

ชาล็อต ซิมม่อนส์!

เขาคิดถึงผู้หญิงคนนี้มา 3 ปีแล้ว!

จากวันนี้ไป เขาต้องการให้ชาร์ล็อตยอมจำนนต่อเขาโดยสมบูรณ์!