เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 227 คำสารภาพของทิฟฟานี่
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 228 ทิฟฟานี่อ้อนวอน
แซคคารีผู้สูงศักดิ์และสง่างามราวกับราชาหันหลังให้กับเธอ ดวงตาของเขาลึกราวกับทะเล "มันเป็นความจริง ฉันเป็นคนรักษาคำพูด ฉันบอกว่าฉันจะไว้ชีวิตเธอ ถ้าเธอบอกตัวของคนที่วางแผนทำร้ายชาร์ล็อตกับฉัน และลูกของเราอยู่ที่ไหน แต่เธอไม่เปิดเผยอะไรเลย ดังนั้น เธอต้องตาย” “อ๊ะ!” ทิฟฟานี่กรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง เธอรู้ดี คราวนี้เธอถึงวาระแน่! แซคคารีรู้ว่าเธอทำร้ายชาร์ล็อตมาตลอด แต่เขาไม่มีหลักฐานในเวลานั้น ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถทำอะไรกับเธอได้ ตอนนี้เขาได้ค้นพบความจริงเบื้องหลังในคืนนั้นเมื่อ 11 เดือนก่อน รู้ ๆ กันอยู่ว่าแซคคารีมีรูปแบบการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยว เขาจะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือไปจากเรื่องนี้แน่! ทิฟฟานี่มองดูท่าทางที่เย็นชาและห่างเหินของแซคคารีออกห่างออกไปเรื่อย ๆ ไปทางประตู เธอลุกขึ้นยืนและพยายามวิ่งตามเขา "คุณคอนเนอร์— อ๊า!” เธอกรีดร้อง ลูคัสเตะเธอ เธอล้มลงบนพื้น ปากของเธอมีเลือดออก “เก็บแรงของคุณไว้เถอะนะครับ คุณจะต้องใช้มันตอนที่ผมทรมานคุณจนกว่าคุณจะอยู่ในวาระสุดท้ายของชีวิต ไม่ต้องกังวลไปเลย นายท่านรองจะไม่คุยกับคุณอีก ตอนนี้คุณเป็นของผมแล้ว” ลูคัสพูดพร้อมกับยิ้มชั่วร้า
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 229 แซคคารีตัดสินใจเมตตา
"พอสักที" ชาร์ล็อตตัดบทเธอ “ฉันรู้ว่าเธอไม่เคยสารภาพผิดเว้นแต่ฉันจะมีหลักฐาน แต่ก็ไม่เป็นไร เธอจะตายอยู่แล้วนี่ คำสารภาพของเธอมันไม่สำคัญอีกแล้วล่ะนะ รางวัลเพียงอย่างเดียวที่เธอจะได้รับ คือเธอจะไม่มีวันทำร้ายใครได้อีก นางงูพิษ” “เธอทำแบบนี้กับฉันไม่ได้หรอก คาร์ลี่ แม้ว่าฉันจะทำผิดอะไรกับเธอ แต่ฉันได้จับคู่ให้เธอกับแซคคารีเข้าด้วยกันโดยไม่ได้ตั้งใจ!” เมื่อถึงจุดนี้ การพูดอย่างอื่นก็ไร้ประโยชน์ ทิฟฟานี่จึงตัดสินใจจิกกัดเรื่องนี้ เธอกอดชาร์ล็อตไว้แน่นขณะจ้องมองแซคคารีทั้งน้ำตา "คุณคอนเนอร์ ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน คุณกับคาร์ลี่คงไม่มีวันได้เจอกัน ฉันเป็นคนจับคู่ให้คุณ คุณจะไม่ฆ่าแม่สื่อของคุณใช่ไหม ไม่ว่าฉันจะทำอะไรลงไป?” ชาร์ล็อตไม่แน่ใจว่าเธอควรหัวเราะหรือร้องไห้ดี เธอไม่เคยคิดเลยว่าทิฟฟานี่จะใช้สิ่งนั้นเพื่อขอความเมตตา ความขาดศีลธรรมของทิฟฟานี่ทำให้ชาร์ล็อตอึ้งไปเลย ลูคัสชูนิ้วกลางให้ทิฟฟานี่ด้วยความรังเกียจ มันทำให้ทุกคนประหลาดใจ แซคคารีก็หันกลับมา "มันเป็นความจริง ฉันควรจะขอบคุณเธอสำหรับสิ่งนั้น” 'อะไรนะ?' ใบหน้าของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจ “คุณไม่ควรฟังคำพูดเพ้อเจ้
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 230 ชายหกคน เรทอาร์18
แต่ต่อจากนี้เธอจะไม่ก้าวก่ายเขาอีกแล้ว! มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นทีละคน ลูคัสพาชายแปดคนเข้าไปในห้องนอน โดยสองคนเป็นตากล้องมืออาชีพ อีกหกคนล้อมทิฟฟานี่เหมือนไม้ถูพื้นวนรอบถัง ชายทั้งหกคนนั้นน่าเกลียดเป็นพิเศษ ไม่มีใบหน้าคนใดมีความเป็นมนุษย์ พวกเขาน่าขยะแขยงอย่างที่ใครก็จินตนาการไม่ได้ ทิฟฟานี่รู้สึกคลื่นไส้เมื่อได้เห็นพวกเขา จากนั้น เธอก็คลานไปที่เท้าและพยายามหลบหนี แต่เธอโดนมือขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยตุ่มพองสีแดงจับไว้ อุ้มแล้วโยนลงบนเตียง “อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!” ชุดนอนของเธอขาดรูใหญ่ จากนั้น มืออีกสองสามคู่ก็โจมตีเธอและฉีกชุดนอนของเธอเป็นชิ้น ๆ ชายขี้เหร่ทั้งหกไม่เคยเห็นผู้หญิงที่บอบบางและสง่างามอย่างทิฟฟานี่มาก่อน ดังนั้น พวกเขาจึงกระโจนเข้าหาเธอราวกับหมาป่าหิวโหยที่อยู่บนลูกแกะ ชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างเตียงด้วยความงุนงง เห็นทุกอย่าง เธอไม่สามารถละสายตาจากทิฟฟานี่ได้ “เธอจะดูมันต่อรึไง?” น้ำเสียงเย็นเยือกดังขึ้นจากด้านหลังเธอ เธอตัวแข็งทื่อจากความกลัวและหันหลังให้กับเตียง “ฉันรู้สึกตกใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันครั้งใหญ่นี้ก็เท่านั้น ที่นี่ไม่มีอะไรให้สนุกเลย” “แล้วเธอยังทำอ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 231 ความรู้สึกที่ชาร์ล็อตมีต่อไบรสัน
“อ๊าก—” เสียงกรีดร้องฟังดูเหมือนหมูที่ส่งเสียงร้อง มันดังมากจนทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นเจ็บหู มันไม่ได้มาจากแซคคารี แต่มาจากไบรสัน ความพยายามแทงของไบรสันนั้นรวดเร็ว แม่นยำ และโหดเหี้ยม เขาไม่ได้เห็นว่าแซคคารีหลบเลี่ยงมันได้ยังไง ทันทีที่เขาฟื้นจากภวังค์ เท้าของแซคคารีก็แตะหน้าอกของเขาแล้ว แม้ว่าไบรสันจะแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมาก แต่เขาก็ยังไม่สามารถทนต่อการเตะอันหนักหน่วงของแซคคารีได้ เขาล้มตัวลงนอนบนเตียง เลือดไหลออกจากปาก และสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ “พวกนายทุกคนหูหนวกรึไง? เขากำลังขวางทางฉัน ยกตูดของพวกนายมาตรงนี้ แล้วมัดเขาไว้!” เสียงของแซคคารีเย็นชาราวกับพายุหิมะ “ครับท่านประธานคอนเนอร์” ชายสองคนที่ฟื้นคืนสติได้มัดไบรสันไว้กับเก้าอี้ตรงข้างเตียงอย่างเร็วที่สุด ชายน่าเกลียดทั้งหกทำร้ายทิฟฟานี่ที่ขดตัวอยู่ที่มุมห้องอีกครั้ง "หยุดนะ! อย่าเอามือสกปรกของพวกแกมาแตะต้องเธอ! ถ้าแกกล้าใช้นิ้วสกปรกโดนเธออีก ฉันจะทำให้พวกแกทุกคนตายอย่างเจ็บปวด!” เสียงคำรามของไบรสันราวกับว่าเขากำลังร้องไห้เป็นเลือด ขณะที่เขามองดูผู้หญิงที่รักของเขาถูกดึงและผลักโดยกลุ่มผู้ชายที่น่ารังเกียจ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 232 ความจริงที่น่าขยะแขยงเกี่ยวกับทิฟฟานี่
เป็นเพราะชายที่ไม่น่าดูได้จับมือเธอไว้ “อื้อ—” ร่างกายของไบรสันสั่นอย่างรุนแรง เข้าถูกล่ามไว้กับเก้าอี้ ในขณะนั้น ชาร์ล็อตต้องจ้องมองไปที่ทิฟฟานี่อย่างช่วยไม่ได้ ทิฟฟานี่พยายามรวบรวมกำลังของเธอเพื่อผลักชายที่กำลังจะทำร้ายเธอออกไป "ออกไปให้พ้น!" จู่ ๆ ผู้หญิงที่อ่อนแอคนนี้ก็ปะทุออกมาด้วยพละกำลังมหาศาลจนผู้ชายตกตะลึง จู่ ๆ ทิฟฟานี่ที่เปลือยครึ่งตัวก็ก้าวขึ้นไปบนหัวเตียงแล้วปีนขึ้นไปบนขอบหน้าต่าง ผู้ชายคนหนึ่งเอื้อมมือไปดึงเธอ เธอกรีดร้อง เตะมือของชายคนนั้นออกไป แล้วเปิดหน้าต่าง “ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ความบริสุทธิ์ของฉันมัวหมองนอกจากไบซ์ แม้ฉันจะต้องตายก็เถอะ ถ้าคนใดคนหนึ่งกล้ากล้าแตะฉันแม้แต่นิ้วเดียว ฉันจะกระโดดลงไปจากตรงนี้!” มันซาบซึ้งมาก ดวงตาของไบรสันเต็มไปด้วยน้ำตา ในเวลาเดียวกัน ความปวดใจที่เขารู้สึกภายในหน้าอกของเขาแย่ลงเพราะเขาไม่สามารถช่วยเธอได้ ชายน่าเกลียดหกคนนี้ได้รับคำสั่งให้ "สนุก" กับทิฟฟานี่เท่านั้น และไม่มีใครมีแผนจะฆ่าเธอ ดังนั้น พวกเขาทั้งหมดจึงงงงวยอยู่ครู่หนึ่ง และบางคนถึงกับจ้องมาที่แซคคารี แซคคารีวิเคราะห์ตามความคิดที่เฉียบแหลมของเขา เขาได้มอ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 233 ความรักทำให้คนตาบอด
ไบรสันเปิดเครื่องบันทึกเสียงอย่างสงสัย เสียงของทิฟฟานี่ดังขึ้นทันที "คุณคอนเนอร์ ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และฉันทำอะไรให้คุณขุ่นเคือง? ทำไมจู่ ๆ ถึงมาบุกบ้านฉัน-” "พอได้แล้ว!" เสียงที่ไม่แยแสของแซคคารีขัดจังหวะทิฟฟานี่ “เอาล่ะ ตอบคำถามฉันมา” “...” “11 เดือนก่อน ฉันหนีจากบูเรเซียมาที่รอธเซย์ มีชายลึกลับติดต่อมา เขาเป็นคนโอนเงินให้ฉันและสัญญาว่าจะช่วยฉันทำลายความสัมพันธ์ของไบรสันกับคาร์ลี่ แล้วจะล้างอดีตที่สกปรกของฉันในบูเรเซีย และจะช่วยให้ฉันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไปกับไบรสัน…” “ตั้งแต่ฉันย้ายไปบูเรเซีย ฉันก็ไม่มีอะไรเลยเมื่อกลับมาที่รอธเซย์ ถ้าฉันทำตามคำแนะนำของชายลึกลับคนนั้น เขาสามารถให้เงิน ความรัก และทุกสิ่งที่ฉันต้องการได้ ดังนั้น ฉันจึงตกลงและตัดสินใจที่จะเป็นหนึ่งในเบี้ยของเขา” เมื่อได้ยินเช่นนี้ อารมณ์ที่เปล่งประกายในดวงตาของไบรสันก็เปลี่ยนจากความโกรธเป็นความตกใจ สงสัย และผิดหวัง! ทิฟฟานี่ก็เหมือนถูกฟ้าผ่าเช่นกัน ดูเหมือนว่าเธอจะมองเห็นจุดจบของโลกด้วยน้ำตาของเธอ และทุกอย่างจะพังทลาย “คำสั่งของฉันจากชายลึกลับคนนั้นคือ ให้ไบรสันหลอกชาร์ล็อตด้วยการให้เธอนอนกับคน
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 234 จัดการต่อ
'ยังไงซะ ไบรสัน ฮาร์เปอร์ที่ฉันเคยรู้จักได้ตายไปนานแล้ว ตั้งแต่เขาถูกทิฟฟานี่ร่ายมนตร์ใส่ ฉันควรปล่อยให้เขาใช้ชีวิตอยู่กับคำโกหกที่ผู้หญิงอันเป็นที่รักของเขาปรุงอย่างพิถีพิถัน แต่เขาก็ชอบมันมาก! ‘แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่กลับไปหาทิฟฟานี่อีกในอนาคต ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานทุกอณูที่เธอทำให้ฉันต้องทนทุกข์ พอฉันได้แก้แค้นทิฟฟานี่แล้ว ฉันจะไม่พิจารณาว่าไบรสันจะคิดยังไงอีก... 'แม้ว่าไบรสันจะต้องทนทุกข์เพราะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความแค้นระหว่างทิฟฟานี่กับฉัน นั่นเขาก็เป็นคนขอเอง!’ “ชาร์ล็อต เธอจะจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำเลยงั้นเหรอ? ไม่แม้แต่จะขอโทษทิฟฟ์เลยรึไง? เธอ-" “ไบรซ์ อย่ารุนแรงกับคาร์ลี่มากนักเลย ฉันคิดว่าเธอคงจะรู้สึกเศร้ามากเหมือนกัน” แก้มของทิฟฟานี่วางอยู่บนหน้าอกของไบรสัน เธอดูบริสุทธิ์ราวกับหิมะที่พัดมา แต่ความแค้นในใจของเธอนั้นรุนแรงราวกับพิษของงูพิษที่ทำให้ถึงตายได้ 'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ หยุดไร้เดียงสาได้แล้ว ถ้าเธอสามารถทำลายความประทับใจของฉันในหัวใจของไบรสันด้วยการบันทึกเสียงล่ะก็ ไมเคิลคงจะเปิดเผยฉันนานแล้วล่ะ ตอนนี้ไบรสันอยู่ภายใต้การควบคุมของฉันอย่างส
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 235 มิแรนด้าช่วยชีวิต
ไบรสันรู้ว่าเขาไม่สามารถช่วยทิฟฟานี่ได้อีกต่อไปในครั้งนี้ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือหลับตาด้วยความเจ็บปวดและไม่อยากเห็นฉากอำมหิตของทิฟฟานี่ถูกล่วงละเมิด น้ำตาของทิฟฟานี่หลั่งไหลลงมาอย่างปั่นป่วนยิ่งขึ้นไปอีก แม้ว่าเหตุการณ์ดังกล่าวจะไม่ใช่เรื่องผิดปกติสำหรับเธอ เนื่องจากเธอมีประสบการณ์ในการคบหากับผู้ชายหกคนในคราวเดียว แต่ชายหกคนที่แซคคารีเลือกมาอย่างดีสำหรับเธอนั้น ช่างน่าเกลียดอย่างกับคางคกและสกปรกเหมือนห้องน้ำของหมู ดังนั้น แม้ว่าเธอจะมีรสนิยมทางเพศแบบได้หมดมาโดยตลอด แต่เธอก็ยังรู้สึกขยะแขยงและปวดร้าวลึก ๆ หลังจากประสบกับชายทั้งหกคนนี้ราวกับว่าภายในของเธอถูกตัวต่อที่มีพิษต่อย... "หยุดนะ! พวกนายไม่ได้รับอนุญาตให้ทำให้ทิฟฟานี่เปื้อนมลทิน!” เสียงผู้หญิงที่เฉียบแหลมและเข้มขรึมก็ดังขึ้นมาในทันใด ในวินาทีต่อมา บูกัตติสีแดงเข้มเคลื่อนรถมาที่เกิดเหตุด้วยความเร็วสูงสุดและหยุดระหว่างทิฟฟานี่กับชายที่ดูน่ากลัวทั้งหกคน พวกเขาสองคนไม่สามารถหลบได้ทันเวลา ทำให้กระแทกประตูรถและหมดสติไป ชายอีกสี่คนที่เหลือตะลึงครู่หนึ่ง พวกเขาไม่โดนชนและโจมตีทิฟฟานี่ต่อ “หยุดนะ พวกโสโครก!” ประตูที่นั่งคนขับถ
บทล่าสุด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
