รถซุปเปอร์คาร์คันสวยที่ตีวงเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้านทำให้ที่รักที่นั่งรอสามีอยู่รีบวิ่งออกมาจากในตัวบ้านทันที หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากสามีว่าตกต้นไม้แขนหักเธอก็เป็นห่วงจนนั่งไม่ติด แต่พี่หมอก็บอกเธอว่าไม่เป็นอะไรมากแค่แขนหัก แค่นี้จิ๊บ ๆ ก็นะสามีเธอเฟียร์สไม่ดูอายุเลยจริง ๆ“โอ๊ย เบา ๆ โว้ยไอ้หมอหมา”กฤษฎิ์ร้องขึ้นเสียงดังเมื่อเพลิงกัลป์เล่นกระชากแขนเอาแทนที่จะค่อย ๆ พยุงทำเอาหน้าหล่อถึงกับเบ้ด้วยความเจ็บ ไอ้หมอนี่มันรุนแรงจริง ๆ ไอ้หมอเวร ส่วนเพลิงกัลป์เมื่อเห็นภรรยาของท่านประธานก็ถึงกับอึ้งไปเพราะไม่คิดว่าแม่ของแก้มใสจะหน้าเด็กตัวเล็กและน่ารักมาก นี่ท่านประธานแอบกินเด็กนี่หว่า“ขอบคุณมากนะคะที่เป็นธุระพาพี่หมอมาส่ง”ที่รักเอ่ยขอบคุณคุณหมอหนุ่มที่หน้าตาดีมาก แต่ดูไปแล้วน่าจะไม่ถูกกับสามีเธออย่างแน่นอน เพราะพี่หมอแยกเขี้ยวใส่คุณหมอหนุ่มตลอดเวลาเลย ถ้ากินหัวคุณหมอได้คงเขมือบจนไม่เหลือแม้แต่กระดูกดูจากสายตาที่มองแรงใส่คุณหมอแล้ว“ไม่เป็นไรครับ ถือว่าสงเคราะห์คนแก่”คำตอบของเพลิงกัลป์ที่รักถึงกับแอบก้มหน้ายิ้มอย่างขำขันส่วนกฤษฎิ์ถึงกับยกขาขึ้นเพื่อที่จะถีบคนปากเสีย แต่คนเจ้าเล่ห์แบ
โรงพยาบาล N“พี่แก้ม ไอโกะ” เสียงแหบแห้งของซีนเอ่ยเรียกเพื่อนสาวที่นอนกอดกันอยู่บนโซฟาหลังใหญ่ก่อนที่ทั้งสองสาวจะสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงเรียกของซีน“เสีย ซีน ซีนฟื้นแล้ว” แก้มใสร้องขึ้นมาด้วยความดีใจก่อนที่จะรีบลุกขึ้นวิ่งมากอดซีนเอาไว้ ทำเอาซีนถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ“โอ๊ย พี่แก้มซีน เจ็บ ซี้ด อูย เบา ๆ” ร้องขึ้นด้วยความเจ็บเมื่อแก้มใสโผเข้ามากอดตัวเองเต็มแรงจนเผลอไปโดนแผลผ่าตัดเข้า เจ็บจนน้ำตาแทบไหลใครว่าลูกผู้ชายร้องไห้ไม่เป็นเขาคนหนึ่งแหละที่เจ็บจนน้ำตาคลอแล้วตอนนี้“ง่า พี่แก้มขอโทษนะซีนจ๋า” แก้มใสยิ้มแหย ๆ อย่างรู้สึกผิดก่อนที่ไอโกะจะรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วยื่นมาป้อนซีนที่ดื่มน้ำอย่างรู้สึกกระหาย เพราะร่างกายขาดน้ำ“ขออีกแก้ว” หมดแก้วแรกก็ขอแก้วที่สองเพราะตอนนี้เขากระหายน้ำมากจริง ๆ ก่อนที่ไอโกะจะรีบเทน้ำให้เพื่อนรักอีกแก้วตามคำขอ“เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม” หลังจากที่ดื่มน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วไอโกะก็ถามซีนอย่างเป็นห่วงก่อนที่ซีนจะส่ายหน้าไปมาช้า ๆ ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วก็เจ็บมากอยู่เหมือนกัน“ไม่เจ็บหรอก แค่นี้สบายมากไม่รู้จักซีนคนเหล็กเหรอ”ปลอบใจเพื่อนสาวทั้งสองที่เริ่มจะเบ้ห
โรงพยาบาล N“พวกมันออกจากโรงพยาบาลแล้วครับนาย”ชินรายงานกฤษฎิ์ถึงวัยรุ่นสามคนที่มาดักทำร้ายเพื่อนของคุณหนูแก้มใส เพราะพวกเขาสองคนจับตาดูพวกมันตั้งแต่วันที่พวกมันแอดมิตที่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง และตามเฝ้าดูมาเรื่อย ๆ จนวันนี้ที่พวกมันหายดีออกจากโรงพยาบาล เพราะไม่ได้เป็นอะไรมากรักษาแค่วันสองวันก็หาย“จัดการพวกมันเอาให้สาสมกับที่มันทำกับซีน ไม่ต้องถึงตายแค่ให้เจ็บหนักก็พอ” กฤษฎิ์เงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่กำลังนั่งอ่านอยู่ก่อนที่จะสั่งชินกับเรียวให้ไปจัดการไอ้พวกเด็กเวรสามคนด้วยน้ำเสียงที่เย็นเยียบและสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก“รับทราบครับนาย” ชินกับเรียวก้มหน้ารับคำสั่งของกฤษฎิ์ก่อนที่จะรีบออกจากห้องทำงานของผู้เป็นนาย เพื่อไปจัดการพวกเด็กเดนนรกตามคำสั่งของเจ้านายใหญ่โตมาจากไหนก็หนีไม่พ้นพวกเขาหรอกPubเสียงเพลงบีตหนัก ๆ ดังขึ้นไปทั่วทั้งผับเหล่าวัยรุ่นนักศึกษามากมายต่างพากันหลั่งไหลเข้ามายังผับชื่อดังของเมืองกรุง ที่เป็นแหล่งชุมนุมและแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่นบางคน วายุนั่งควงแก้วไวน์ไปมาพร้อมกับมองบรรยากาศรอบ ๆ ของสถานที่เที่ยวชื่อดังที่ดูวุ่นวายมากในความคิดของเขาซึ่งมันเหมาะสำหรับวัยรุ่นเสียมากกว่
คอนโดแก้มใสขณะนี้เข็มนาฬิกาชี้ไปที่เลขสิบเอ็ดบ่งบอกว่าราตรีนี้เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว แต่แก้มใสยังคงนั่งดูซีรีส์รักตาใสแจ๋วรอพี่หมอเลิกงานกลับมาจากโรงพยาบาล เพราะพี่หมอบอกเธอว่าวันนี้มีเคสผ่าตัดด่วนเข้ามาอาจจะใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าถึงจะเสร็จซึ่งแก้มใสก็รอได้ เพราะเธออยากเข้านอนพร้อมพี่หมอ อันนี้คือข้ออ้างความจริงแล้วแก้มใสแค่อยากอวดชุดนอนชุดใหม่ที่ไอโกะสั่งมาให้เธอต่างหากแกรก แอดเสียงประตูที่เปิดเข้ามาทำเอาสาวน้อยที่กำลังตั้งใจดูซีรีส์รักถึงกับหันขวับไปมองยังผู้ที่กำลังปิดประตูลงและเดินตรงมาที่เธอ แต่เมื่อวายุมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าแก้มใสเขาก็ถึงกับชะงักไป เพราะสาวน้อยที่แสนน่ารักของเขาตอนนี้คือสาวน้อยที่โคตรเซ็กซี่และขี้ยั่ว ชุดนอนไม่ได้นอนที่แก้มใสใส่อยู่ทำเอาเจ้าลูกรักที่อยู่ภายใต้กางเกงค่อย ๆ แข็งตัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่“ในที่สุดพี่หมอก็เลิกงานสักที แก้มใสคิดถึงพี่หมอม้ากมาก”ร่างแน่งน้อยลุกขึ้นมาจากโซฟาก่อนที่จะสวมกอดร่างแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความอยากที่กำลังก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ เพราะตอนนี้หน้าอกอวบที่ไม่มีแพนตี้ปิดไว้มีแต่เพียงชุดนอนลูกไม้ครึ่งเต้าที่ปิดอย่างไรก็แทบไม่มิด
เช้าวันต่อมาแก้มใสค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเหมื่อยล้าก่อนจะก้มหน้ามองผมสวยสีดำขลับของพี่หมอวายุที่ซบหน้าอยู่บนอกอวบเด้งของเธอ ชอบจริงเชียวอกนุ่ม ๆ ซบนอนทุกคืนเลย มือบางค่อย ๆ ลูบไปที่ศรีษะได้รูปของวายุเบา ๆ อย่างรักใคร่เวลาหลับหน้าหล่อ ๆ เหมือนเด็กวัยรุ่นน่าเอ็นดูจริงเชียวงื้อ โคตรรักโคตรหลงพี่หมอเลยตอนนี้ค่อย ๆ ก้มหน้าลงช้า ๆ ไปเพื่อที่จะหอมแก้มเนียนหนัก ๆ อย่างใจปรารถนา แต่วายุกลับลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนทำให้แก้มใสที่เบรกไม่ทัน กดปากนุ่ม ๆ ลงบนแก้มเนียนของพี่หมอเต็มรักก่อนที่วายุจะเป็นฝ่ายลุกขึ้นมาคร่อมเธอเอาไว้ทั้งตัวด้วยร่างกายที่เปล่าเปลือยโชว์ซิกซ์แพ็กแน่น ๆ จนแก้มใสทนไม่ไหวถึงกับยื่นมือไปลูบที่มัดกล้ามแน่น ๆ ของพี่หมอไปมาเบา ๆ“แอบลักหลับพี่เหรอคะ หืม” ก้มหน้าลงมาคลอเคลียแก้มเนียนของแก้มใสอย่างแสนรัก เมื่อคืนนี้เขาหลงกลเด็กสาวจนแทบสำลักความสุขแต่เช้า ๆ แบบนี้อากาศช่างเป็นใจเสียจริง ๆ อีกสักรอบเมียเขาจะไหวไหมนะมีเรียนช่วงเช้าด้วยแต่ตอนนี้อารมณ์เขากำลังมาเลย เมียแม่งโคตรยั่ว“เปล่าสักหน่อย แก้มใสแค่อยากหอมแก้มพี่หมอ แก้มพี่หมอฮ้อมหอม” ยิ้มกว้างบอกพี่หมอที่มองหน้าอกอวบของแก้ม
“เรียวอิจิ ซาโต้อิชิบะ”กฤษฎิ์พึมพำออกมาเสียงแผ่วเบาก่อนที่สักพักเขาจะเบะปากด้วยความไม่ชอบใจ กฤษฎิ์ไม่ถูกใจสิ่งนี้ครับ ที่แท้หมอวายุกับไอ้หมอหมาเพลิงกัลป์คือลูกชายของเรียวอิจิมาเฟียอดีตเพื่อนรักคู่กัดของเขา เหอะ ที่แท้ไอ้หมอปากหมาก็ได้เชื้่อจากพ่อมันมานี่เอง ปากหมาเป็นที่หนึ่งเถียงกับเขาทีไรถ้าไม่มีคนจับแยกคือไม่จบเขากับเรียวอิจิรู้จักกันตั้งแต่ตอนที่เขาไปเรียนต่อที่เมืองนอก เรียวอิจิเป็นเพื่อนของเรย์มาก่อน เขาทั้งสามคนค่อนข้างสนิทกัน แต่เป็นการสนิทกันในแบบที่หาเรื่องทะเลาะกันตลอดเวลาจนเลือดตกยางออกแบบเด็ก ๆ เพราะนิสัยของเรียวอิจิคือกวนส้นตีนแถมยังห้าวตีนชอบท้าเขาต่อยเวลาที่มีปัญหากันแล้วคนแบบหมอกฤษฎิ์เหรอจะยอมบอกได้แค่คำเดียวว่า ก็มาดิค้าบเขาคิดอีกแบบเรียวอิจิคิดอีกแบบเขาว่าอันนี้ดีเรียวอิจิก็ว่าอันนั้นดีคือต่างกันสุดขั้วถูกกันแค่เวลาที่เหล้าเข้าปาก ตอนนั้นรักกันปานจะกลืนกิน จนครั้งสุดท้ายก่อนที่จะผิดใจกันเรื่องที่เขาห้ามเรียวอิจิไม่ให้ไปเปิดคาสิโนในถิ่นของแก๊งอื่น แต่เรียวอิจิกลับไม่ฟังเขาจนสุดท้ายริโกะภรรยาของมันก็ต้องจบชีวิตลง เพราะความหัวรั้นของเรียวอิจิตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเข
โรงพยาบาล Nกฤษฎิ์กำลังนั่งทำงานอย่างอารมณ์ดีข้างหน้ากฤษฎิ์คือเรียวกับชินลูกน้องนักฆ่าจอมโบ๊ะบ๊ะที่วันนี้เข้ามารายงานเรื่องของคุณหนูแก้มใสตามปกติ เพราะหลัง ๆ มานี้กฤษฎิ์ให้พวกเขาจับตาดูคุณหนูหนักมากจนเขาสองคนถึงขั้นต้องไปเล่นรถไฟเหาะ บ้านผีสิง ไหนจะม้าหมุนอีกโอ๊ยพวกเขาอยากจะบ้าตายอายุปูนนี้แล้วแต่ต้องมาทำอะไรเด็ก ๆ แบบนี้เสียชื่อนักฆ่าหมด แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ถูกใจพวกเขาเอามาก ๆ ก็คือสาว ๆ ที่สวนสนุกสวยมากน่ารักโดนใจชินกับเรียวจนทำให้พวกเขามีชีวิตชีวาขึ้นมาไม่น้อย“ช่วงนี้หลังเลิกเรียนคุณหนูก็มีไปเดินเล่นที่ห้างกับคุณหนูไอโกะบ้างครับ เสร็จแล้วก็ตรงกลับคอนโดเลยไม่ได้แวะมาหาคุณหมอ”ชินกับเรียวหันมายิ้มให้กันอย่างรู้กันว่าสิ่งที่บอกผู้เป็นนายไปความจริงมีเพียง 30 เปอร์เซ็นต์ส่วนอีก 70 เปอร์เซ็นต์คือคำโกหกล้วน ๆ ก่อนที่กฤษฎิ์จะเงยหน้าขึ้นละออกจากงานที่อยู่ตรงหน้า แล้วจ้องมาที่ลูกน้องสองคนเขม็งทำเอาชินกับเรียวรีบขยับเข้ามาหากันโดยอัตโนมัติเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังเสียแล้วสิสายตาเจ้านายไม่น่าไว้ใจเลยเพราะสายตาที่กฤษฎิ์ส่งมาให้เขาทั้งสองคนมันดูน่ากลัวชอบกลก่อนที่กฤษฎิ์จะยกยิ้มมุมปากน้อย ๆ ทั
ปึกเมื่อเข้ามาในห้องนอนแก้มใสก็เหวี่ยงคนตัวโตจนแผ่นหลังติดผนังห้องนอนก่อนที่จะยกมือเรียวขึ้นคล้องคอแฟนแล้วโน้มลงมาจนหน้าทั้งสองห่างกันเพียงแค่คืบ ลมหายใจที่หอมกรุ่นราดรดกันก่อนที่เธอจะกระตุกยิ้มมุมปากน้อย ๆ อย่างเจ้าเล่ห์“ปากนุ่ม ๆ นี่น่าจูบจังเลยนะคะ จูบกี่รอบก็ไม่มีเบื่อ” คำหยอดของแก้มใสทำเอาวายุถึงกับยิ้มออกมาเล็กน้อย แม่สาวน้อยแก้มใสของเขาชักจะเก่งเรื่องบนเตียงขึ้นทุกวันแล้วนะ หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว มีเมียเด็กมันดีแบบนี้นี่เอง“ปากหวาน ๆ แบบนี้ก็น่าจูบมากเลยนะคะ อยากขยี้ให้จมเตียงไปเลย”คำตอบของวายุทำเอาสาวน้อยแก้มใสส่งยิ้มหวานให้ก่อนที่มือจะเลื่อนขึ้นไปหยิบเนกไทที่แขวนเอาไว้ด้านหลังติดมือมาด้วยแล้วเดินถอยหลังมาเรื่อย ๆ มือบางปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ด ๆ จนสาบเสื้อหลุดออกจากกันแล้วถอดทิ้งโยนลงบนพื้นเหลือเพียงบราเซียสีดำลายลูกไม้สุด Sexy ที่โอบอุ้มเต้าอวบใหญ่เอาไว้ยกมือขึ้นกระดิกนิ้วเรียกวายุให้เดินเข้ามาหาซึ่งเขาก็ไม่รอช้าค่อย ๆ เดินเข้ามาหาร่างอวบอิ่มขาวผ่องที่ตอนนี้เขาอยากจะบดขยี้ไปทั้งร่างให้ครางจนเสียงแหบไปเลยเมื่อขึ้นมาบนเตียงแล้วแก้มใสก็ผลักคนพี่ให้นอนราบลงไปพร้อมก
คฤหาสน์วายุ“กอหญ้าคะกินผักด้วยค่ะลูกสาว”แก้มใสบอกลูกสาวที่แอบเขี่ยผักมากองไว้ที่ขอบจานแถมข้าวผัดกุ้งที่แก้มใสโชว์ฝีมือทำมื้อเช้าให้สองแฝดกินยังเหลือเต็มจานของเด็กน้อย ส่วนรามสูรตักข้าวกินเงียบ ๆ โดยที่ไม่พูดไม่จาสักคำทั้ง ๆ ที่รสมือของมารดาทำเอาแฝดคนพี่แทบอยากคายข้าวที่อยู่ในปากออกมาคืน แต่พอหันมาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังในฝีมือการทำกับข้าวที่ไม่เคยพัฒนาเลยสักนิดของมารดาทำให้รามสูรต้องกล้ำกลืนฝืนทนกลืนข้าวลงไปทั้ง ๆ ที่อยากจะร้องไห้ออกมาเต็มแก่กับรสชาติที่แสนจืดชืดของข้าวผัดจานนี้ ส่วนเด็กหญิงกอหญ้าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาก่อนที่จะตักผักเข้าปากด้วยท่าทางยี้ เพราะเธอไม่ชอบกินผักเลยสักนิดและด้วยความสงสารน้องสาวที่ไม่ชอบกินผักพี่ชายที่แสนดีอย่างรามสูรก็เลยแอบตักผักจากจานของแฝดน้องมาไว้ที่จานของตัวเองในยามที่มารดาเผลอ ทำเอาเด็กหญิงกอหญ้าถึงกับยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่พี่ชายมักจะช่วยเธอกินผักเสมอเวลาที่มารดาหรือบิดาทำอาหารที่มีผักเป็นส่วนผสม“เป็นอย่างไรกันบ้างคะวันนี้ข้าวผัดฝีมือคุณแม่ขาอร่อยขึ้นหรือยัง”แก้มใสเดินกลับมาที่โต๊ะทานอาหารอีกครั้งหลังจากที่เดินออกไปหยิบโทรศัพท์
วันเวลาช่างผ่านไปไวราวกับโกหกตอนนี้เจ้าแฝดทั้งสองคนของเธออายุสี่ขวบกว่าแล้ว แต่ความซนความเฟียร์สของทั้งคู่ไม่ได้ต่างจากแก้มใสตอนที่เป็นเด็ก ๆ เลยแม้แต่น้อยและอาจจะมีมากกว่าด้วยซ้ำ ในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายที่ลูกเธอก่อเรื่องขึ้นมาซึ่งนิสัยที่ได้มาไม่ได้มาจากเธอผู้เป็นมารดานะ แต่กลับได้มาจากคุณปู่สายเฟียร์สกับคุณตาสายห้าวต่างหากเล่าสอนหลานอย่างไรให้ถอดนิสัยของตัวเองมาแบบที่เหมือนกันแทบจะทุกกระเบียดนิ้ว สอนเอง ปวดหัวเอง กุมขมับเอง เป็นไงล่ะ แก้มใสไม่รู้จะยินดีที่ลูก ๆ ได้นิสัยของคุณปู่คุณตามาหรือจะนั่งร้องไห้แทนดีหลาน ๆ ซนขึ้นมาเมื่อไรไม่พากันความดันขึ้นก็พากันนั่งกุมขมับชนแก้วด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ“เด็ก ๆ คะวันนี้พากันไปโรงเรียนอย่าดื้อกับคุณครูแล้วก็พี่อากิระกับพี่ฮิโรชินะคะเข้าใจไหม”แก้มใสที่อยู่ในชุดนักศึกษาบอกลูก ๆ ทั้งสองคนที่พากันยิ้มแฉ่งพยักหน้ารับหงึกหงักมือน้อย ๆ ก็ตักข้าวต้มรสชาติอร่อยที่บิดาเป็นคนทำให้กินด้วยความเอร็ดอร่อย วันไหนที่ทั้งสองคนดื้อแก้มใสก็จะเป็นคนลงมือทำอาหารรสชาติอร่อยม้ากมากให้ลูก ๆ ทาน แต่ถ้าวันไหนทั้งคู่เป็นเด็กดีอาหารรสชาติถูกปากก็จะมารออยู่ตรงหน้าทำไมต
“แอะ แอะ แอ้ แอ้”เสียงเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนอนดิ้นไปดิ้นมาพร้อมกับร้องขึ้นเสียงดังเรียกให้แก้มใสกับวายุที่กำลังหลับอยู่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความยากลำบาก เพราะเมื่อคืนกว่าที่คนทั้งคู่จะได้นอนก็ปาไปตีสามกว่า เพราะลูกสาวกับลูกชายตัวน้อยร้องไห้งอแงขึ้นมากลางดึก แก้มใสที่กำลังเคลิ้มหลับถึงกับต้องรีบตื่นขึ้นมาแล้วเอาเด็ก ๆ เข้าเต้าโดยที่มีวายุนั่งอยู่เป็นเพื่อนและกว่าที่ลูก ๆ จะยอมหลับคุณแม่กับคุณพ่อก็แทบร้องไห้ออกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย เพิ่งรู้ว่าการเป็นพ่อเป็นแม่คนมันเหนื่อยมากขนาดนี้ตั้งแต่ที่แก้มใสออกจากโรงพยาบาลวายุก็ขอพ่อตาลาออกจากงานเพราะอยากมาช่วยแก้มใสเลี้ยงลูก แต่คุณพ่อตากลับบอกให้วายุพักงานชั่วคราวแทนพร้อมเมื่อไรก็ค่อยกลับไปทำงาน เพราะโรงพยาบาล N ในอนาคตต่อไปเขาก็คงต้องฝากฝังให้ลูกเขยดูแลต่อ“อื้อ ลูกชายขาขอแม่นอนก่อนได้ไหมคะ แม่ไม่ไหวแล้ว” มือบางของแก้มใสยื่นไปจับมือของลูกน้อยเอาไว้ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ลืมตาส่วนวายุที่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงงุนกระพริบตาปริบ ๆ สองสามครั้งก่อนที่จะเอื้อมมือมาอุ้มลูกชายที่นอนน้ำลายไหลยืดดีดเท้าไปมา ยิ่งเมื่อผู้เป็นบิดาอุ้มเด็กชายก็ยิ้มร่าด้วยความด
ห้องคลอด“อดทนหน่อยนะลูกนะเจ็บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หายแล้ว”กฤษฎิ์บอกลูกสาวที่กำลังร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ข้าง ๆ กันมีวายุที่ยืนบีบมือแก้มใสอย่างให้กำลังใจเมียตัวน้อยที่เจ็บท้องใกล้คลอดด้วยความทรมานถ้าเจ็บแทนได้เขาจะยอมรับความเจ็บนั้นไว้เอง เห็นเมียร้องไห้น้ำตาไหลแล้วเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูกทั้งยินดีที่ลูกกำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกทั้งเจ็บปวดที่เมียต้องทนเจ็บเพื่อให้กำเนิดลูก ๆ“พี่หมอคะแก้มใสเจ็บ ฮึก ฮืออออ” แก้มใสร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะหันมาอ้อนวายุ ด้านคุณตากฤษฎิ์ที่กำลังจะลงมือทำคลอดถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองลูกสาวอย่างงอน ๆWhat!! ไอ้เราก็เป็นห่วงแทบตาย แต่ลูกสาวคนสวยกลับอ้อนผัวต่อหน้าต่อตาเขามันน่าน้อยใจนัก“เอ่อ คุณหมอคะ” พยาบาลสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เรียกกฤษฎิ์ที่ยังไม่ยอมลงมือทำคลอด ก่อนคุณหมอรุ่นใหญ่จะหันกลับมาแล้วเริ่มลงมือทำคลอดแบบธรรมชาติให้ลูกสาวทันที ในตอนนี้จะผ่าก็ไม่ทันแล้ว เพราะเป็นการคลอดที่ฉุกเฉินฉุกละหุกมาก เนื่องด้วยหัวเด็กโผล่มาแล้วทำให้ต้องเปลี่ยนจากการผ่าคลอดมาเป็นการคลอดแบบธรรมชาติแทนซึ่งเขาเป็นคนทำคลอดไม่น่าจะมีอะไรน่าเป็นห่วงหมอกฤษฎิ์เสียอ
“ง่ำ ง่ำ ง่ำ อร่อยจังเลย”แก้มใสที่ตอนนี้ท้องใหญ่อุ้ยอ้ายใกล้คลอดหยิบขนมลูกชุบที่แม่ขาของเธอเอามาฝากเมื่อวานเข้าปากด้วยความเอร็ดอร่อย เธอจำได้ว่าคุณยายชอบทำขนมลูกชุบให้เธอกินบ่อย ๆ ตอนที่เธอยังเป็นเด็กและมันก็เป็นขนมไทยสุดโปรดของเธอมาจนถึงทุกวันนี้“อร่อยใช่ไหมคะตาหนูยายหนูดิ้นใหญ่เลย อร่อยแบบนี้คุณแม่ต้องกินเยอะ ๆ เสียแล้วสิ”ยิ้มร่าด้วยความชอบใจเมื่อลูกน้อยถีบเข้าที่ท้องเบา ๆ วันนี้พี่หมอของเธอเข้าเวรเช้าคืนนี้เธอไม่ต้องนอนเหงาคนเดียวอีกแล้ว ทุกครั้งที่พี่หมอเข้าเวรดึกเธอมักจะนอนไม่หลับเสมอบางวันถึงกับต้องเอาเสื้อสามีมานอนกอดทีเดียวถึงจะหลับตาลงได้ติ๊งเสียงข้อความที่เด้งเข้ามาในโทรศัพท์ทำให้แก้มใสรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครกันที่ส่งข้อความมาหาเธอ แต่พอเปิดเข้าห้องแช็ตก็พบว่าคนที่ส่งมาก็คือพี่ใบบัวอดีตสายสืบของเธอนั่นเองใบบัว: น้องแก้มขาวันนี้พี่ใบบัวเห็นปลิงควายตัวหย่ายใหญ่N'แก้มใส: วันนี้เป็นอะไรมาอีกล่ะคะ...ใบบัว: โรคสำออยอยากอ้อนหมอค่ะN'แก้มใส: โดนตบสักทีเขาจะหายไหมคะแก้มใสจะสงเคราะห์ให้ อิอิแก้มใสยังคงพิมพ์ข้อความหยอกล้อเล่นกับใบบัวอย่างไม่คิดอะไรมาก ตั้งแต่ที่เธอตั้งท้
คฤหาสน์วายุตอนนี้แก้มใสกำลังนั่งกินขนมดูซีรีส์อยู่ด้วยความสนุกสนาน วันนี้พี่หมอของเธอเข้าเวรดึกทำให้เธอที่ติดสามีต้องหาอะไรทำเพื่อคลายเหงาซึ่งการดูซีรีส์ฟิน ๆ คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับแก้มใส“อูยย ลูกจ๋าเบา ๆ ค่ะคุณแม่เจ็บน้า”ในขณะที่กำลังส่งขนมเข้าปากเจ้าแฝดทั้งสองคนของเธอก็ดิ้นไปมาพร้อมกับถีบท้องของเธอเบา ๆ แก้มใสที่กำลังกินขนมอยู่ถึงกับทำขนมหลุดมือ เพราะดูเหมือนเจ้าแฝดจะพร้อมใจกันถีบเสียมากกว่า แต่พอมือบางของเธอลูบท้องที่นูนใหญ่เบา ๆ แรงถีบก็หายไปก่อนที่แก้มใสจะยิ้มออกมาบาง ๆคิดถึงคุณพ่อล่ะสิถีบใหญ่เลย ปกติก่อนนอนพี่หมอมักจะเล่านิทานให้ลูก ๆ ฟังเสมอ ซึ่งเด็ก ๆ ก็จะพากันฟังอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อยกันมาก แต่พอผู้เป็นแม่อย่างเธอพาดูซีรีส์ยิงกันเลือดสาด เด็ก ๆ กลับประท้วงด้วยการดิ้นอย่างแรง“อร่อยจังเลยรสนี้ วันหลังต้องซื้อมาตุนเยอะ ๆ” หยิบขนมชิ้นสุดท้ายเข้าปากก่อนที่จะเดินเอาถุงขนมไปซ่อนในถังขยะเพื่อไม่ให้วายุเห็น ขืนพี่หมอรู้ว่าเธอกินขนมดูซีรีส์ก่อนนอนงานนี้มีดุแน่นอนก็คนมันชอบกินขนมอะ กินจนตอนนี้แก้มป่องไม่ยุบเลย เป็นคุณแม่ที่สมบูรณ์มากจริง ๆครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ที่สั่นเพรา
หลังจากที่งานแต่งผ่านพ้นไปแก้มใสกับวายุก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ที่พ่อสามีซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงานให้ทั้งคู่ เมื่อถึงวันที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมแก้มใสกลับไม่ได้ไปเรียนตามที่ตั้งใจเอาไว้ เพราะตอนนี้อายุครรภ์ของแก้มใสเกือบจะห้าเดือนแล้ว ถึงจะเป็นท้องแรกและท้องสาว แต่วายุกลับเป็นห่วงแก้มใสมากแทบจะไม่ให้เธอหยิบจับอะไรนอกจากกินและนอนเท่านั้นซึ่งตอนนี้แก้มใสรู้สึกว่าเธอแทบจะกลิ้งได้อยู่แล้ว รูปร่างที่เคยผอมบางรู้สึกจะกลมดุกดิกแลดูตะมุตะมิไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นแก้มใสก็ไม่รู้สึกเหงาเลยสักนิดเพราะในแต่ละวันเธอมีซีรีส์มากมายหลายเรื่องที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเธอยามที่พี่หมอวายุไปเข้าเวรแต่วันนี้แก้มใสไม่ดูซีรีส์นะคะทุกคน แก้มใสจะแอบหนีพี่หมอไปอัลตราซาวนด์แหละโรงพยาบาล N“พ่อขาคิดถึงจังเลยค่ะ” เด็กหญิงแก้มใสเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาแล้ววิ่งดุกดิกไปหาบิดาที่กำลังนั่งทำงานรอลูกสาวอยู่ซึ่งตอนนี้ว่าที่คุณตาได้ไว้หนวดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะถ้าหลานเขาเป็นผู้หญิงจะได้ไม่มีใครมันกล้ามาจีบอย่างไรล่ะ“บอกกี่ครั้งแล้วคะลูกสาวว่าให้ค่อย ๆ เดินห้ามวิ่ง หนูท้องอยู่นะลูกไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว”กฤษฎิ์เอ
หลังจากที่เรียวอิจิออกไปจากห้องแล้วแก้มใสก็หันหน้ามาหาวายุทันที มือบางยกขึ้นเช็ดน้ำตาให้สามีขี้แยอย่างอ่อนโยน คุณสามีหมาด ๆ ถึงกับยิ้มออกมาอย่างขวยเขิน เขาเป็นลูกผู้ชายแท้ ๆ แต่กลับร่ำไห้กับบิดาต่อหน้าภรรยาคนสวยมันช่างน่าอายเสียจริง ๆ“คุณพ่อไม่งอแงสิคะ เดี๋ยวลูกออกมาจะขี้แยเหมือนคุณพ่อนะคะ”แก้มใสเช็ดน้ำตาไปด้วยแซววายุไปด้วยจนเมื่อเช็ดน้ำตาให้วายุเรียบร้อยแล้วร่างบางขาวอวบที่ดูมีน้ำมีนวลจากการตั้งครรภ์ก็ลุกขึ้นจากเตียงมาหยุดยืนที่กลางห้อง มือบางค่อย ๆ ถอดชุดแต่งงานออกช้า ๆ จนกระทั่งชุดสวยราคาแพงร่วงลงมากองอยุ่บนพื้น แก้มใสก็หันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับพ่อของลูกทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอมีเพียงแพนตี้สีดำสุด Sexy เท่านั้น“เหนียวตัวจะแย่แก้มใสขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”กระตุกยิ้มมุมปากบอกสามีอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะมองวายุด้วยสายตายั่วยวนชวนขึ้นเตียงแล้วหันหลังเดินสะบัดก้นเด้ง ๆ เข้าห้องน้ำไปทันที วายุที่เห็นแบบนั้นไม่รอช้ารีบวิ่งตามแก้มใสไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้รักเมียในฐานะสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายหมับร่างสูงตรงเข้ามากอดร่างสวยอวบอิ่มยั่วยวนของแก้มใสที่ตอนนี้
“โอเคค่ะทุกคน คณะของเจ้าบ่าวผ่านด่านประตูเงินไปได้เรียบร้อยแล้ว ไปต่อกันที่ด่านสุดท้ายเลยนะคะ ด่านนี้มีชื่อว่าคำมั่นสัญญาแห่งรัก พี่อลิสขอให้น้องหมอโชคดีนะคะ”อลิสกล่าวอวยพรวายุพร้อมกับขบวนแห่ของฝ่ายเจ้าบ่าวที่หยุดลงหน้าประตูด่านที่ 3 ซึ่งด่านนี้มีพี่ชายหน้าดุกับน้องชายหน้าหล่อกายกับเก้าทัพเป็นผู้กั้นประตูนั่นเองก่อนที่ทั้งคู่จะหันมามองหน้าของวายุนิ่ง ๆ ซึ่งเจ้าบ่าวก็ส่งยิ้มให้พี่ชายกับน้องชายของว่าที่เมียด้วยความจริงใจ“ด่านนี้หินหน่อยนะ อาจจะต้องแลกหมัด หึ” กายพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเข้าสู่โหมดจริงจังซึ่งวายุก็เตรียมรับมือเป็นอย่างดี“พี่แก้มเป็นพี่สาวคนเดียวของเก้าพี่แก้มเลี้ยงเก้ามาตั้งแต่เด็กตอนนี้พี่แก้มกำลังจะแต่งงานมีครอบครัวแล้ว พี่วายุสัญญากับเก้าได้ไหมครับว่าจะดูแลพี่สาวของเก้าให้ดีที่สุดจะไม่ทำให้พี่แก้มร้องไห้หรือเสียใจเด็ดขาด”เก้าทัพจ้องหน้าวายุด้วยความจริงจังก่อนที่ว่าที่พี่เขยจะยิ้มกว้างออกมาด้วยความจริงใจแล้วพยักหน้าตอบรับคำพูดของน้องชายว่าที่ภรรยา“พี่สัญญาครับ ว่าจะไม่มีวันทำให้พี่สาวของเก้าเสียใจแน่นอน”วายุมองต