บทที่ 12

ฉันหมุนตัวไปมองคุณป๋า ใบหน้าตอนนี้มีเหงื่อเม็ดเล็กๆ เริ่มผุดขึ้นมาเรื่อยๆ เพราะกลัวถูกจับได้ว่าโกหก

“มะ ไม่ได้นะคะ คุณป๋าไปไม่ได้” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ พอคุณป๋าเห็นว่าฉันรีบปฏิเสธมันยิ่งทำให้คุณป๋ามองฉันแบบจับผิดมากกว่าเดิม

“ทำไมฉันถึงไปด้วยไม่ได้” คุณป๋าถามพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นปมยุ่งเหยิง

“อะ เอ่อ คะ คือว่าฝุ่น ฝุ่นกลัวว่าคุณป๋าจะเบื่อเอาน่ะค่ะ”

“ท่าทางเธอดูไม่มีพิรุธดีนะ” คุณป๋าถามเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม “การที่เธอปฏิเสธ มันยิ่งทำให้ฉันอยากไปมากกว่าเดิม”

ฉันคิดว่าคุณป๋าต้องรู้แน่ๆ เลยว่าตอนนี้ฉันกำลังโกหกอยู่

“คือ....ฝุ่น” ฉันก้มหน้าเม้มปากแน่นเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ จะเริ่มบอกความจริงกับคุณป๋ายังไงดีว่าเลี้ยงสายรหัสมันมีผู้ชายด้วย

คุณป๋าเดินตรงมาหาฉันอย่างรวดเร็ว แขนแกร่งคล้องมาที่รอบเอวของฉันแล้วดึงเข้าหาตัวเองเบาๆ เมื่อเป็นแบบนั้นฉันจึงเริ่มดิ้นๆ

“คุณป๋าจะทำอะไรคะ”

“ฉันไม่ได้ทำอะไร เธอจะตกใจทำไม”

“ปะ ปล่อยก่อนนะคะ ฝุ่นเคยบอกแล้วไงว่าทำแบบนี้มันไม่ดีนะคะ”

คุณป๋าไม่ได้สนใจแถมยังกระตุกแขนเบาๆ ให้ร่างของฉันไปแนบชิดกับแผงอกของตัวเองอีกด้วย

ใบหน้าหล่อคมคายของคุณป๋าค่อยๆ โน้มลงมาหาใบหน้าของฉันเรื่อยๆ ราวกับว่ามีมนต์สะกดให้ฉันหันหน้าหนีไปไหนไม่ได้

แกร็ก! ประตูถูกเปิดเข้ามาโดยไม่มีใครเคาะห้องขออนุญาต จึงรู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นมายแน่ๆ ฉันรีบผลักคุณป๋าออกไปด้วยความกลัวว่ามายจะเห็นภาพอะไรแบบนี้

“ฝุ่น อ้าวคุณป๋าสวัสดีค่ะ ^_^” มายจะเรียกว่าคุณป๋าเหมือนกับฉัน

คุณป๋ามองหน้าฉันแว่บหนึ่งก่อนจะพยักหน้าตอบมายแล้วเดินกลับไปนั่งบนโซฟาตัวเดิม

“แกบอกคุณป๋าแล้วใช่มั้ย ?” มายถาม ฉันพยักหน้าตอบแต่ยังไม่ทันจะกระซิบอะไรมายก็หันไปพูดกับคุณป๋าซะก่อน

“งั้นเดี๋ยวมายกับฝุ่นขอตัวไปกินเลี้ยงสายรหัสก่อนนะคะ ^_^” มายบอกคุณป๋า

“ไปสิ!” คุณป๋าลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินมาตรงบานประตู “ไปรถฉันเลยแล้วกัน”

“ห๊ะ!! คุณป๋าไปด้วยหรอคะ” มายทำตาโตแบบตกใจสุดขีดเมื่อรู้ว่าคุณป๋าจะไปกับเราด้วย

“อื้ม” สิ้นสุดคำตอบคุณป๋าก็เปิดประตูออกไปจากห้อง เหลือเพียงฉันกับมายที่กำลังยืนเหงื่อตกอยู่สองคน

“ปะ ป๋าแกรู้แล้วใช่มั้ยว่าพี่รหัสเราเป็นผู้ชาย ?” มายถามฉัน

“ยังไม่รู้” ฉันตอบพร้อมกับส่ายหน้าไปมา

“ฝุ่น!! ตายแน่ๆ งานนี้” มายอุทานออกมาอย่างรู้ชะตากรรม มายรู้ดีว่าคุณป๋าไม่ชอบให้ผู้ชายที่ไหนมายุ่งวุ่นวายกับฉันและพี่ฝน ขนาดพี่กายคุณป๋ายังยกเลิกงานหมั้นไปง่ายๆ เลย

“ซวยแล้ว ทำไมแกไม่บอก !!”

“ฉะ ฉันไม่กล้า”

“มันก็ดีกว่าให้ป๋าแกไปเห็นเองนะฝุ่น”

“งั้นแกบอกคุณป๋าให้ฉันหน่อย”

“บ้า!! แกนั่นแหละแกเป็นลูก”

“มาย!!!!”

“สองคน ตกลงจะไปหรือไม่ไป ?” คุณป๋าเปิดประตูห้องมาถามฉันกับมาย ทำเอาเราสองคนสะดุ้งก่อนจะรีบเดินตามคุณป๋าไปแบบรีบร้อน

“กินเลี้ยงกันที่ไหน ?” คุณป๋าหันมาถามตอนที่เราขึ้นมาบนรถกันเรียบร้อยแล้ว

“ที่คลับccค่ะ” มายเป็นคนที่ตอบแทนฉัน

“ทำไมต้องไปที่คลับ ?” พอรู้ว่าเป็นสถานที่อะโคจรคุณป๋าก็ถามมายเสียงดุทันที

“เอ่อ มะ มายก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”

คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ แล้วจ้องฉันตาเขม่ง ก่อนจะขับรถออกจากคอนโด

กริ่ง ~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นในขณะที่กำลังนั่งรถไปที่คลับ ทำให้คุณป๋าหันขวับมามองตาเขียวปั๊ดทันที

“มะ มายแกรับสายหน้อยสิ” ฉันรีบยื่นโทรศัพท์ไปให้มายแทนที่จะรับเอง

( ค่ะ มายกับฝุ่นกำลังไปค่ะ เอ่อพี่คะ พอดีคุณป๋าของฝุ่นมาด้วย ท่านเป็นห่วงน่ะค่ะ ก็เลยจะไปนั่งรอที่โต๊ะด้วย ) มายพูดเสียงเกร็งๆ เพราะมีคุณป๋าจับตามองท่าทางตลอดเวลา

( ค่ะๆ )

ไม่รู้ว่ามายคุยอะไร พอคุยเสร็จก็ยื่นโทรศัพท์กลับคืนมาให้ฉัน

“ทำไมไม่รับสายเอง ?” คุณป๋าถามเสียงเข้ม

“อะ เอ่อคือ...” ฉันเม้มปากแน่น จะตอบยังไงดีนะ

“นั่นไงคุณป๋าคะ จอดตรงนั้นค่ะถึงแล้วๆ” เสียงของมายเรียกความสนใจจากคุณป๋า ทำให้ฉันรอดตัวไปอย่างหวุดหวิด

แต่ถ้าเข้าไปด้านในนี่สิ ยังไงฉันก็ต้องเจอดุแน่ๆ เพราะฉะนั้นฉันต้องรีบชิงบอกก่อน

หลังจากมายลงไปจากรถ ฉันแอบส่งข้อความไปบอกมายแล้วว่าให้เข้าไปด้านในคลับก่อน ส่วนฉันจะบอกกับคุณป๋าตามความเป็นจริง มายส่งข้อความกลับมาบอกฉันว่า ‘โชคดี’

“คุณป๋าคะ คือฝุ่นมีเรื่องจะบอกอีกเรื่อง” ฉันเรียกคุณป๋าเอาไว้ก่อนจะลงไปจากรถ

“มีอะไร” น้ำเสียงของคุณป๋าที่ตอบกลับมาทำเอาฉันไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อเลย

“......”

“สรุปมีอะไรจะพูด ?” คุณป๋าถามย้ำ เพราะฉันเอาแต่เงียบ

“คือ จริงๆแล้ว รุ่นพี่ที่เป็นพี่รหัสของฝุ่นกับมาย” ฉันเว้นคำพูดแล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะพูดต่อ “ขะ เขาเป็นผู้ชายค่ะ”

พูดจบก็รีบก้มหน้าลง รู้สึกมวนท้องไปหมด ใจก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

“หึ!! อยากมาเที่ยวกับผู้ชายถึงขนาดกล้าโกหก”

“มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ”

“กลับไปคุยกันที่ห้อง” คุณป๋าสตาร์ทรถอีกครั้ง

“กลับไม่ได้นะคะ” ฉันคว้ามือไปจับแขนคุณป๋าเอาไว้

“ทำไม !!” คุณป๋าถามเสียงดัง ไม่คิดว่าจะโมโหขนาดนี้

“มายอยู่ข้างใน ฝุ่นเป็นห่วงเพื่อน”

“เป็นห่วงเพื่อน หรือผู้ชาย ?” คุณป๋าจ้องฉันตาเขม่ง แล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ “ได้ ถ้าอยากจะเข้าไป งั้นก็เตรียมตัวรับโทษของตัวเองให้ดี”

คุณป๋าพูดทิ้งท้ายก่อนจะดับเครื่องรถ แล้วเปิดประตูลงไปไม่รอฉันเลย