LOGINShare
11 - บอกความจริง (คุณป๋าหัวร้อน)
Last Updated:
2025-03-05 22:39:47กริ่ง ~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นในขณะที่กำลังนั่งรถไปที่คลับ ทำให้คุณป๋าหันขวับมามองตาเขียวปั๊ดทันที
“มะ มายแกรับสายหน้อยสิ” ฉันรีบยื่นโทรศัพท์ไปให้มายแทนที่จะรับเอง ( ค่ะ มายกับฝุ่นกำลังไปค่ะ เอ่อพี่คะ พอดีคุณป๋าของฝุ่นมาด้วย ท่านเป็นห่วงน่ะค่ะ ก็เลยจะไปนั่งรอที่โต๊ะด้วย ) มายพูดเสียงเกร็งๆ เพราะมีคุณป๋าจับตามองท่าทางตลอดเวลา ( ค่ะๆ ) ไม่รู้ว่ามายคุยอะไร พอคุยเสร็จก็ยื่นโทรศัพท์กลับคืนมาให้ฉัน “ทำไมไม่รับสายเอง ?” คุณป๋าถามเสียงเข้ม “อะ เอ่อคือ...” ฉันเม้มปากแน่น จะตอบยังไงดีนะ “นั่นไงคุณป๋าคะ จอดตรงนั้นค่ะถึงแล้วๆ” เสียงของมายเรียกความสนใจจากคุณป๋า ทำให้ฉันรอดตัวไปอย่างหวุดหวิด แต่ถ้าเข้าไปด้านในนี่สิ ยังไงฉันก็ต้องเจอดุแน่ๆ เพราะฉะนั้นฉันต้องรีบชิงบอกก่อน หลังจากมายลงไปจากรถ ฉันแอบส่งข้อความไปบอกมายแล้วว่าให้เข้าไปด้านในคลับก่อน ส่วนฉันจะบอกกับคุณป๋าตามความเป็นจริง มายส่งข้อความกลับมาบอกฉันว่า ‘โชคดี’ “คุณป๋าคะ คือฝุ่นมีเรื่องจะบอกอีกเรื่อง” ฉันเรียกคุณป๋าเอาไว้ก่อนจะลงไปจากรถ “มีอะไร” น้ำเสียงของคุณป๋าที่ตอบกลับมาทำเอาฉันไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อเลย “......” “สรุปมีอะไรจะพูด ?” คุณป๋าถามย้ำ เพราะฉันเอาแต่เงียบ “คือ จริงๆแล้ว รุ่นพี่ที่เป็นพี่รหัสของฝุ่นกับมาย” ฉันเว้นคำพูดแล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะพูดต่อ “ขะ เขาเป็นผู้ชายค่ะ” พูดจบก็รีบก้มหน้าลง รู้สึกมวนท้องไปหมด ใจก็เต้นรัวไม่เป็นจังหวะ “หึ!! อยากมาเที่ยวกับผู้ชายถึงขนาดกล้าโกหก” “มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ” “กลับไปคุยกันที่ห้อง” คุณป๋าสตาร์ทรถอีกครั้ง “กลับไม่ได้นะคะ” ฉันคว้ามือไปจับแขนคุณป๋าเอาไว้ “ทำไม !!” คุณป๋าถามเสียงดัง ไม่คิดว่าจะโมโหขนาดนี้ “มายอยู่ข้างใน ฝุ่นเป็นห่วงเพื่อน” “เป็นห่วงเพื่อน หรือผู้ชาย ?” คุณป๋าจ้องฉันตาเขม่ง แล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ “ได้ ถ้าอยากจะเข้าไป งั้นก็เตรียมตัวรับโทษของตัวเองให้ดี” คุณป๋าพูดทิ้งท้ายก่อนจะดับเครื่องรถ แล้วเปิดประตูลงไปไม่รอฉันเลย
Related chapters
คลั่งรัก | คุณป๋า 12 - คุณป๋าของขึ้น
ด้านในคลับ...จะบอกว่านี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเคยมาคลับก็ไม่ผิด หลายคนคงจะคิดว่าโตจนป่านนี้แล้วทำไมเพิ่งจะเคยมา ต้องบอกไว้ก่อนเลยว่าฉันอยู่บ้านสวนตลอด และจากบ้านสวนเข้าไปในเมืองก็หลายกิโล อีกอย่างฉันก็ไม่อยากมาเที่ยวอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ฉันชอบไปร้านนมกับมายมากกว่า “คนเยอะจัง” ฉันบ่นพึมพำเบาๆ เดินเอนตัวไปมาหลบคนที่กำลังเต้นอยู่ “เดินดีๆ” จู่ๆ คุณป๋าก็คว้ามาจับมือฉันแล้วพาเดินตามมายไป ใจมันเต้นรัวตุบๆ เมื่อก้มมองมือของคุณป๋าที่กำลังกุมมือฉันเอาไว้อยู่ ทะ ทำไมฉันถึงรู้สึกหวั่นไหวแบบนี้กันนะ “ฝะ ฝุ่นเดินเองก็ได้ค่ะ” ฉันดึงมือตัวเองกะจะให้คุณป๋าปล่อย แต่ตรงกันข้าม คุณป๋ากลับกุมมือฉันเอาไว้แน่นกว่าเดิม มายพาฉันกับคุณป๋าเดินไปที่ไหนก็ไม่รู้ นางคุยโทรศัพท์กับรุ่นพี่ที่เป็นพี่รหัสอยู่ให้เขาบอกทาง แต่เดินตามไปเรื่อยๆ เสียงเพลงก็เริ่มเบาลงๆ แล้วข้างทางก็เป็นผนังห้องสองฝั่งพร้อมกับมีห้องเป็นห้องๆ แล้วมีทางเดิน “แกมาถูกทางแน่นะมาย” “ใช่ๆ ฉันคุยกับพี่ธีอยู่” “แต่มันไม่เหมือน...”“มันเป็นห้องวีไอพี” คุณป๋าพูดขึ้น ฉันก็ได้แต่พยักหน้าตอบแบบเข้าใจ ทั้งที่จริงไม่รู้หรอกว่าวีไอพีที่คุณป๋าพูดถึงคืออะไร
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 13 - พราก
ในตอนนี้สีหน้าและท่าทางของคุณป๋าน่ากลัวมาก ฉันไม่เคยเห็นคุณป๋าเป็นแบบนี้ นี่คือครั้งแรกมันทำให้ฉันกลัวจนตัวสั่น ฉันลุกขึ้นแล้วถอยหนีไปอยู่ตรงขอบเตียง ในขณะที่คุณป๋ากำลังปลดกระดุมเสื้อลงทีละเม็ด ๆ “คะ คุณป๋าจะทำอะไรคะ” ฉันถามคุณป๋าด้วยน้ำเสียงที่เสียงสั่นระริกๆ “ถ้าอยากรู้ว่าฉันจะทำอะไร ก็อย่าถอยหนี” เสื้อที่คุณป๋าสวมใส่ถูกถอดแล้วโยนลงพื้นอย่างไม่ใยดี คุณป๋าคลานเข่าขึ้นมาบนเตียง และฉุดดึงร่างของฉันจนหงายท้องไปนอนอยู่ใต้ร่างของคุณป๋า“ชีวิตของเธอ หึ!!” ฉันไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดมันจะทำให้คุณป๋าโกรธได้ขนาดนี้ ฉันพยายามจะไม่คิดไปอย่างอื่น แต่ด้วยการกระทำของคุณป๋าในตอนนี้มันทำให้ฉันเริ่มกลัวขึ้นมาจับใจ ถึงฉันมันจะเป็นพวกอ่อนต่อโลก แต่ฉันก็ไม่ได้บื้อจนไม่รู้ว่าในตอนนี้มันกำลังจะเกิดอะไรขึ้น และมันเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้นที่สุด“ปล่อยฝุ่นนะคะ คุณป๋าอย่าทำแบบนี้” ฉันดิ้น พยายามผลักคุณป๋าออก แต่แล้วแขนของฉันก็ถูกรวบขึ้นไปขึงตรึงเอาไว้เหนือศรีษะ คุณป๋าไม่พูดอะไร จู่ๆก็ก้มหน้าลงมาซุกไซร้ซอกคอฉัน “คุณป๋า อย่าค่ะ อื้อ....” เสียงของฉันมันขาดหายไปเพราะถูกปิดเอาไว้โดยริมฝีปากของคุณป๋า คุณป๋ากด
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 14 - Nc 18+ (ลืมมันไปได้มั้ย)
สิ่งแปลกปลอมที่มันกำลังอยู่ในตัวของฉันตอนนี้ มันได้สร้างความเจ็บปวดให้ฉันอย่างมากที่สุด มันเป็นความเจ็บที่ฉันเพิ่งเคยได้รับ ร่างกายของฉันสั่นไหวตามแรงกระแทกกระทั้นของคุณป๋า มือหนาบีบเค้นหน้าอกของฉันก่อนที่คุณป๋าจะโน้มใบหน้าลงมาตะโบมดูดดุนมันอย่างหื่นกระหาย “อึก ฝะ ฝุ่นเจ็บ พอแล้วค่ะคุณป๋า ฝุ่นไม่ไหวแล้ว” ฉันจิกเล็บลงบนแขนของคุณป๋าจนเป็นลอย และทั้งพูดทั้งร้องไห้ในเวลาเดียวกัน ริมฝีปากของฉันถูกปิดโดยริมฝีปากหนาของคุณป๋าอีกครั้ง คุณป๋ากดจูบหนักๆ เอวสอบก็กระแทกท่อนเอ็นลำใหญ่ของตัวเองเข้ามาในช่องทางคับแคบของฉันอย่างไม่รู้จักเหนื่อย เมื่อริมฝีปากถอดออกจากกัน คุณป๋าจ้องมองใบหน้าของฉัน จากนั้นก็เช็ดน้ำตาออกจากแก้มให้อย่างแผ่วเบา มันเป็นความรู้สึกที่อ่อนโยน ทำใจฉันใจฟูขึ้นมาบ้างเล็กน้อย ถึงแม้จะไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นก็ตาม “ฝน...” เสียงคุณป๋าพูดชื่อพี่ฝนออกมาเบาๆ ทั้งที่ยังจ้องหน้าฉันอยู่ ฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่นก่อนที่หยดน้ำตามันจะไหลลงมานองหน้าไม่หยุดอีกครั้ง ทำไมคุณป๋าถึงต้องเรียกชื่อพี่ฝน ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าเป็นฉัน “อ๊า แน่นมาก” คุณป๋าที่เหงื่อโชกเต็มตัวร้องครางออกมาเสียงกร
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 15 - ความรู้สึกที่แสนเจ็บปวด
“อื้ม ถ้าเธอต้องการแบบนั้นฉันก็จะไม่ห้าม ถ้าไม่เจอหน้าฉันแล้วมันทำให้เธอลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้” จู่ๆ ฉันก็รู้สึกเย็นวูบที่หน้าท้อง เพราะคุณป๋าสอดแขนเข้ามาใต้ผ้าห่มและโอบเอวฉันเอาไว้ ไอร้อนจากลมหายใจของคุณป๋ามันเป่าลดอยู่ตรงต้นคอของฉัน ฉันค่อยๆ ขยับหนีโดยไม่พูดอะไร แต่กลับถูกคุณป๋ากระตุกแขนแล้วฉุดตัวฉันดึงเข้าไปหาตัวเอง“แค่คืนเดียว” คุณป๋าพูดเสียงเย็น ร่างกายของฉันที่มันเปลือยเปล่า สัมผัสกับคุณป๋าซึ่งก็เปลือยกายอยู่ไม่ต่างอะไรจากฉัน “อึก....” ฉันยังคงร้องไห้สะอื้นอยู่ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วไปหมด ในตอนนี้ฉันทั้งช็อคและเสียใจอย่างที่สุดและยังรับทุกอย่างไม่ได้ “เธอหยุดร้องไห้สักที” ผ่านไปสักพักก็ดูเหมือนว่าคุณป๋าจะหงุดหงิดที่ฉันเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดสักที “ถ้ารำคาญก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ฝุ่น อึก...” ฉันพยายามแกะแขนแกร่งของคุณป๋าออกจากเอว แต่คุณป๋าก็ไม่ยอมปล่อย “ใครบอกว่าฉันรำคาญ” คุณป๋าจูบลงมาบนไหล่ของฉันอย่างแผ่วเบา แล้วพูดต่อ “ฉันแค่ไม่อยากให้เธอร้องไห้” เป็นฉันเองเป็นฝ่ายเลือกที่จะเงียบไปก่อน มันไม่รู้จะพูดหรือคุยอะไรต่อแล้วจริงๆ ตอนนี้ในใจมีเพียงความเจ็บและความเสียใจปวดที่มัน
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 16 - ยากจะลืม
“มะ ไม่ต้อง หะ ห้ามโทรไปบอกนะ” ฉันรีบคว้ามือมายเอาไว้ก่อนที่มายจะโทรออกไปหาคุณป๋า มายมองฉันเหมือนรู้สึกแปลกใจอะไรบางอย่างอยู่ “ฉันก็แค่จะโทรไปบอก เห็นว่าแกไม่สบาย ทำไมแกถึงตกใจแบบนี้ล่ะ” มายถาม “เปล่า ฉะ ฉันแค่ไม่อยากให้คุณป๋าเป็นห่วงน่ะ” “ถ้างั้นแกก็ต้องไปห้องพยาบาลนะ” “อะ อื้อก็ได้” สุดท้ายฉันก็ต้องยอมให้มายพาไปห้องพยาบาลจนได้ แลกกับการที่มายไม่ต้องโทรไปบอกคุณป๋า ฉันไม่อยากให้คุณป๋ารับรู้เรื่องราวอะไรที่เกี่ยวกับฉัน และฉันก็ไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรที่เกี่ยวข้องกับคุณป๋าเหมือนกัน 5 เดือนผ่านไป.... เวลามักผ่านไปเร็วเสมอ แต่ตราบาปในใจของฉันต่อให้เวลาจะผ่านไปตั้งห้าเดือนแล้ว แต่ฉันก็ยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้ดี วันที่ฉันเสียใจที่สุดในชีวิต “ฝุ่น แกจะกลับบ้านพร้อมกับฉันมั้ย” มายเปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วถามฉัน ตอนนี้ทางมหาวิทยาลัยหยุดยาวเพื่อให้กลับบ้านไปฉลองกับครอบครัวในช่วงปีใหม่ “แกกลับเลย เดี๋ยวฉันกลับไปทีหลัง” ที่พูดไปแบบนั้นไม่ได้แปลว่าฉันจะกลับ บอกตามตรงว่าฉันยังไม่พร้อมที่จะกลับไปจริงๆ “แล้วแกจะกลับยังไง แล้วทำไมไม่กลับไปพร้อมฉันเลย ?” แน่นอนพอฉันปฏิเสธออกไปมายก็ต้อ
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 17 - พบเจอ...
2 ปีผ่านไป.... เวลามักจะผ่านไปไวเสมอ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ปี3 แล้วนะ อีกแค่ปีเดียวก็จะจบแล้ว ถ้าเรียนจบฉันก็ต้องกลับไปช่วยงานคุณป๋า ตอบแทนพระคุณที่คุณป๋าเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็ก เรื่องในตอนนั้นฉันพยายามจะไม่คิดถึงอีกแล้ว เวลาผ่านไปฉันเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง แต่บอกตามตรงว่าฉันก็ยังไม่กล้าสู้หน้าของคุณป๋าอยู่ดี ฉันจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่ฉันคุยกับคุณป๋ามันเมื่อไหร่ มันนานมาก คงจะก่อนเกิดเรื่องในคืนนั้น....ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของฉันก็ราบรื่นดีนะ ฉันตั้งใจเรียน มีผู้ชายเข้ามาจีบฉันก็ไม่ได้สนใจใครทั้งนั้น เพราะตอนนี้อยากตั้งใจเรียนก่อน“ฮายย!! ยัยฝุ่น วันนี้พี่ไนท์จะมารับแกมั้ย ฉันจะติดรถไปด้วย” พี่ไนท์คือรุ่นพี่ที่คณะ ชอบอาสาไปส่งฉันซึ่งฉันก็ปฏิเสธทุกครั้ง แต่บางทีก็ทนแรงตื้อไม่ไหว จนปัจจุบันนี้ฉันก็นับถือพี่ไนท์เหมือนพี่ชายคนหนึ่ง ซึ่งพี่ไนท์ก็เข้าใจนะถึงแม้ว่าพี่ไนท์จะคิดกับฉันอีกสถานะก็ตาม“อื้อไปส่งๆ” “ฉันเนี่ยลุ้นให้แกคบกับพี่ไนท์นะ พี่เขาดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นดี” มายเป็นแบบนี้แหละ สนับสนุนพี่ไนท์เต็มที่ “ทำไมแกไม่คบเองล่ะ ชอบสนับสนุนดีนัก” “บ้าหรอ พี่ไนท์ชอบแกไม่ใช่ฉันสักห
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 18 - เลิกหลบหน้าสักที
เมื่อได้เจอกันอีกครั้งเหตุการณ์ในครั้งนั้นมันก็ย้อนกลับเข้ามาในหัว ฉันไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ ในตอนนี้มันเลยรู้สึกทำตัวไม่ถูกเริ่มสั่นไปทั้งตัว “คุณท่านคะ คุณหนูฝุ่นมาเยี่ยมป้าแล้ว” ป้าชมพูดพร้อมกับรอยยิ้ม “ครับ ผมเห็นแล้ว” คุณป๋าตอบเสียงเรียบก่อนจะเดินมาหยุดตรงเตียงของป้าชมตรงข้ามกับฉัน คุณป๋ามองหน้าฉันก่อนสักพักแล้วตวัดสายตาไปจ้องพี่ไนท์ที่ยืนอยู่ข้างๆ กับฉัน “เอ่อ....” พี่ไนท์ทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนคุณป๋าจ้องแบบนั้น“พี่ไนท์นี่คุณป๋าภาคินค่ะ เป็นพ่อเลี้ยงของฝุ่นมัน” มายแนะนำเสร็จสรรพ ส่วนฉันก็ยังยืนตัวแข็งทื่อราวกับโดนมนต์สะกดเอาไว้ “อ้อ! สวัสดีครับ^_^”“อื้ม” คุณป๋าเพียงแค่พยักหน้าตอบเท่านั้น “แฟนหรอคะ ?” ป้าชมถามฉัน แต่คำถามของป้าชมมันกลับทำให้คุณป๋าจ้องหน้าฉันแบบไม่พอใจทันที “ปะ เปล่าค่ะ ไม่ใช่นะคะป้าชม” ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธรัวๆ “ผมตามจีบน้องอยู่ครับ แต่น้องฝุ่นใจแข็งมาก ยังไงผมขอฝากเนื้อฝากตัวกับคุณป๋าไว้ก่อนได้มั้ยครับ ^_^” พี่ไนท์พูดในเชิงที่ลุคฉันหนักมาก ซึ่งคุณป๋าก็ไม่ตอบอะไรพี่ไนท์เลยสักคำ เอาแต่ทำหน้าขรึม“พี่ไนท์ ป๋าไอ้ฝุ่นหวงมันจะตาย พี่ใจเย็นๆ ก่อนค่ะ” มายกระซ
Last Updated : 2025-03-05คลั่งรัก | คุณป๋า 19 - ไม่ใช่ตัวแทนของใคร
คุณป๋าค่อยๆ ถอดจูบออกแล้วมองหน้าฉันที่จู่ๆ ก็นิ่งไป “ไม่เจอฉันมันดีกว่า หึ!!” คุณป๋าทวนคำพูดก่อนหน้านี้ที่ฉันพูดออกไป แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ ในลำคอ มือหนาบีบข้อมือฉันเอาไว้แน่นกว่าเดิม“ฝ...ฝุ่นเจ็บค่ะ” ฉันนิ่วหน้าหลายต่อหลายครั้งเพราะความเจ็บ จนในที่สุดก็ต้องพูดออกมาจนได้“ใกล้ถึงวันครบรอบที่ฝนเสียชีวิต เธอคงไม่ใจร้ายถึงขนาดไม่ไปทำบุญให้พี่สาวตัวเอง” “ฝุ่นรู้ค่ะ รู้ว่าฝุ่นต้องทำอะไร” “งั้นเสาร์อาทิตย์นี้เธอก็เตรียมตัวกลับไปบ้านกับฉัน” “บ้าน? ทำไมฝุ่นต้องกลับไปที่บ้านด้วยละคะ ฝุ่นจะทำบุญให้พี่ฝนที่วัดในกรุงเทพ” “ไม่ได้!!” คุณป๋าปฏิเสธเสียงดังลั่นห้อง “คุณป๋า....” “ที่ผ่านมาฉันให้เวลาเธอมามากพอแล้วฝุ่น” เหมือนฉันถูกฉุดดึงเข้าไปในฝันร้ายอีกครั้งหนึ่งเมื่อคุณป๋าพูดแบบนี้อีกมา ใจมันยังไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับคุณป๋าทุกวันหรอกนะ “ทำไมคะ จะเอาฝุ่นไปเป็นตัวแทนพี่ฝนอีกใช่มั้ย” ฉันรวบรวมความกล้าก่อนจะถามออกไป เมื่อคุณป๋าได้ยินสิ่งที่ฉันถามก็จ้องหน้าฉันตาเขม่งทันที “ฝนเกี่ยวอะไร?” “ถึงฝุ่นจะโง่ จะซื่อบื้อ แต่ฝุ่นก็พอจะดูออกมาคุณป๋ากับพี่ฝน....” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบคุณป๋าก็ตวาดใส่ฉันฉัน
Last Updated : 2025-03-05
Latest chapter
คลั่งรัก | คุณป๋า 73 - The End
เวลาผ่านไปหลังจากที่ฉันรับปริญญาเรียบร้อยแล้ว คุณป๋าพาฉันมาเก็บของที่บ้าน เพราะเราจะต้องย้ายไปอยู่ที่อเมริกาด้วยกัน จริงๆ ฉันขอร้องให้ป้าชมไปด้วย แต่ป้าชมไม่กล้านั่งเครื่องบิน อีกอย่างก็อยากกลับไปใช้บั้นปลายชีวิตที่บ้านกับลูกหลาน ทั้งฉันและคุณป๋าจึงไม่ขัด เพราะป้าชมก็ดูแลเราทั้งคู่มาเป็นอย่างดีมาตลอด คุณป๋าให้เงินป้าชมก้อนหนึ่งเพื่อตอบแทนที่ป้าชมดูแลทั้งคุณป๋าและฉันมาหลายสิบปี ก่อนจะกลับอเมริกาฉันกับคุณป๋าได้แวะไปที่วัดเพื่อทำบุญให้พี่ฝนด้วยนะ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีฉันก็จะคิดถึงพี่สาวของฉันคนนี้ตลอด ส่วนคุณป๋าก็คิดถึงพี่ฝนเหมือนกัน เพราะเห็นสีหน้าคุณป๋าในตอนที่ทำบุญให้พี่ฝน แต่มันเป็นความคิดถึงในแบบความผูกพันมากกว่า“เก็บของเสร็จหรือยัง” “เสร็จแล้วค่ะ” คุณป๋าหิ้วกระเป๋าเดินทางของฉันไปขึ้นรถให้ ก่อนที่จะให้ลูกน้องขับไปส่งที่สนามบิน เรานั่งเครื่องบินส่วนตัวไปนะ จริงๆ ไม่ใช่ฉันที่อยากนั่งหรอก ก็อย่างที่เคยบอกว่ามันเปลืองเงิน แต่คุณป๋าต้องการความเป็นส่วนตัวฉันจึงไม่ขัดอะไร ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันเกิดอาการอ้วกอย่างหนัก ไม่ว่าจะทำอะไรก็เวียนหัวไปหมด คลื่นไส้อยู่ตลอดเวลา ลูกคงจะดื้อมากแน่
คลั่งรัก | คุณป๋า 72 - อารมณ์แปรปรวน Nc18+
คุณป๋าอุ้มฉันขึ้นไปวางบนเตียง ก่อนจะล้มตัวลงมานอนกอดอยู่ข้างๆ ตัวฉัน “ฝุ่นจะสายแล้วนะคะ” ฉันหันไปบอกคนเจ้าเล่ห์อย่างคุณป๋า ที่ไม่ยอมปล่อยให้ฉันไปเรียนสักที “แต่ฉันเพิ่งบินมาถึง ยังไม่ได้กอดเธอให้พอใจเลยนะ” คุณป๋าพูดอย่างออดอ้อน แล้วขยับตัวเข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับกำชับกอดแน่น “เอาไว้กลับจากมหาวิทยาลัยฝุ่นจะมาให้คุณป๋ากอดให้หนำใจเลยนะคะ แต่ตอนนี้ฝุ่นต้องไปแล้ว” “ขอกอดต่ออีกสักห้านาทีแล้วกัน” คุณป๋าคงไม่ยอมปล่อยให้ฉันไปมหาวิทยาลัยง่ายๆ แน่แบบนี้ “คุณป๋าคะ....” ฉันกำลังจะดุคุณป๋าอีกครั้ง แต่ก็ถูกเสียงของมายดังขึ้นมาขัดสะก่อน “ยัยฝุ่นเสร็จหรือยัง นี่แกไม่คิดจะตอบฉันหน่อยหรอ ยัยฝะ...ฝุ่น” มายเดินมาหยุดตรงหน้าห้องนอน ซึ่งคุณป๋าไม่ได้ปิดประตูไว้ ทำให้มายเห็นคุณป๋าที่กำลังกอดรัดฉันอยู่ “เอ่อ...งั้นฉันไปมหาวิทยาลัยก่อนแล้วกันนะ บ๊าย” “ดะ เดี๋ยวสิมาย!! ยัยมาย!!” พูดจบมายก็เดินดิ่งออกไปจากห้องโดยไม่ได้ฟังเสียงเรียกของฉันเลยแม้แต่น้อย “คุณป๋าฝุ่นต้องรีบไปมหาวิทยาลัยนะคะ” ฉันดิ้นไปมาเบาๆ อยู่ภายใต้แขนแกร่งของคุณป๋า“ไม่ไปแค่วันเดียวคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง” “อื้อ~ ถ้ารู้ว่ามาหาแล้วเป็นแบบนี้คร
คลั่งรัก | คุณป๋า 71 - เซ็กส์โฟน
ฉันพยายามโทรศัพท์ไปหาคุณป๋าตั้งแต่สองทุ่มยันตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว ก็ไร้วี่แววของคุณป๋ารับสาย“โกรธมากขนาดนั้นเลยงั้นหรอเนี่ย...” ฉันมองดูหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะบอกมายว่าขอตัวกลับไปที่ห้องก่อน “มายฉันกลับห้องแล้วนะ” “อื้อๆ” จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องมาย ห้องฉันกับมายก็อยู่ตรงข้ามกันนี่แหละ ระหว่างเดินเข้าห้องตัวเองฉันก็โทรหาคุณป๋าไปด้วย และในที่สุดคุณป๋าก็กดรับสายสักที แต่กลับไม่ยอมเปิดกล้องให้ฉันได้เห็นหน้า ( ปิดกล้องทำไมคะ เปิดกล้องหน่อยสิ ) ฉันถามเสียงออดอ้อน ( ฝุ่นโทรไปหาตั้งกี่สายแล้ว ไม่รับสายฝุ่นเลย ) ( ฉันกำลังจะเข้าไปบริษัท ) คุณป๋าไม่ได้ตอบคำถามของฉัน แต่กลับตอบแบบใส่อารมณ์ว่าจะเข้าไปที่บริษัท ( โกรธที่พี่ไนท์ลูบหัวฝุ่นหรอคะ ) จริงๆ ฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าคุณป๋าต้องโกรธเรื่องนี้แน่ๆ ก็แค่แกล้งถามไปงั้น ( ทำไม! มันสมควรรึไงทำแบบนั้น ) พอฉันถามแบบนั้น คุณป๋าก็ตะคอกถามกลับมาเสียงแข็งทันที ( ฝุ่นไม่รู้นี่น่าว่าพี่ไนท์จะมาลูบหัวฝุ่นแบบนั้น ) อีกแล้วคุณป๋าเงียบใส่อีกแล้วสิ ( ถ้าฝุ่นรู้ฝุ่นก็คงไม่ยอมให้ทำหรอกค่ะ ดีกันนะคะ ) ( คุณป๋าโกรธฝุ่นได้ลงคอหรอ ตอนนี้ฝุ่นท้องอยู
คลั่งรัก | คุณป๋า 70 - คนแก่ขี้หึง
ณ ประเทศไทย มาถึงสิ่งแรกที่ฉันทำคือรายงานคุณป๋าก่อน ไม่งั้นจะถูกงอนเอา หลังจากคุยกับคุณป๋าเสร็จก็จะเข้าไปที่บ้าน ก่อนจะไปหาอาเพทายกับมายที่บริษัท ณ บริษัท มาถึงไม่เห็นว่ามีเลขานั่งอยู่ด้านหน้า ฉันเลยถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปในห้องโดยที่ไม่ได้เคาะก่อน แต่!!แล้วก็ต้องตาค้างให้กับภาพที่เห็น เพราะว่าตอนนี้ยัยมายเพื่อนสนิทของฉันกำลังยืนกอดกับอาเพทายอยู่ ฉันยกมือขึ้นมาขยี้ตาตัวเองแล้วมองภาพตางหน้าอีกครั้ง เพราะคิดว่าตัวเองคงจะเบลอจนเห็นภาพหลอน แต่แล้วก็ยังเห็นอาเพทายยืนกอดกับมายอยู่เหมือนเดิม “นะ นี่มันอะไรกัน ยัยมายแก...” ฉันมองหน้าอาเพทายกับยัยมายสลับกัน “คุยกันไปก่อนนะ เดี๋ยวอาเข้าประชุมก่อน ^_^” อาเพทายเดินมาลูบหัวฉันเบาๆ ก่อนที่จะเปิดประตูเดินออกไปจากห้องทำงาน “ยัยมายแกกับอาเพทายคบกันหรอ ?” ฉันทำตาโตอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น มันบ้าที่สุดเลย “อื้อ ^_^”“เป็นไปได้ยังไง ฉันฝันไปหรือเปล่าเนี่ย” “ไปนั่งกินเค้กที่ร้านประจำเรากันเถอะ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง ^_^” ฉันต้องเดินตามยัยมายไปแบบงงๆ เมื่อมาถึงที่ร้านประจำที่เราชอบมากัน มายก็เริ่มเล่าเรื่องราวของนางกับอาเพทายให้ฟัง สรุปท
คลั่งรัก | คุณป๋า 69 - จากกัน
เมื่อกลับมาโรงแรมเปิดประตูเข้ามาในห้องได้ สิ่งแรกที่คุณป๋าทำคืออุ้มฉันเข้าไปในห้องนอน แล้ววางลงบนเตียง “คุณป๋า เลิกหื่นก่อนได้มั้ยคะ” ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วพูดกับคุณป๋าอย่างตำหนิ จะไม่พูดคุยอะไรกันก่อนหรือไง “ทำเหมือนข้าวใหม่ปลามันไปได้” “นั่นสิ ทำไมอยู่กับเธอทีไรฉันถึงมีอารมณ์ได้มากขนาดนี้” คุณป๋าทำท่าคิด สายตาของฉันเหลือบมองไปที่เป้ากางเกงของคุณป๋า เห็นมันนูนขึ้นมาแทบจะทะลัก ขนาดนั้นเชียวหรอ...“เดี๋ยวเธอก็กลับไทยแล้ว ถือซะว่าชดเชยให้ฉัน” คุณป๋าพูดอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อยๆ ดันตัวฉันให้นอนราบไปกับเตียง “ดะ เดี๋ยวสิคะ ฝุ่นมีเซอร์ไพรส์ค่ะ” “เซอร์ไพรส์อะไร หื้ม” คุณป๋าฝังจมูกลงมาบนพวงแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา“อื้อ คุณป๋าออกไปรอด้านนอกก่อนสิคะ” ฉันดันแผงอกแกร่งเอาไว้ “ทำไมต้องให้ไปรอด้านนอก ?” คุณป๋าเลิกคิ้วเชิงสงสัย“ก็บอกว่าเซอร์ไพรส์ไง” คุณป๋าทำหน้าคิดหนัก ฉันจึงลุกขึ้นจูงมือคุณป๋าออกไปด้านนอก “นั่งรอก่อนนะคะ เสร็จแล้วฝุ่นจะเรียก” “เธอคิดจะทำอะไรฝุ่น ?” คุณป๋าถามอย่างไม่ไว้ใจ บ้าจริง! ฉันเคยทำอะไรไม่ดีหรือไงเล่า“เดี๋ยวก็รู้ค่ะ” พูดจบฉันก็เดินกลับเข้าไปในห้องและไม่ลืมที่จะล็อกประต
คลั่งรัก | คุณป๋า 68 - หัวเสีย
เวลาผ่านไปเกือบสองเดือน...กำหนดงานแต่งของฉันกับคุณป๋าคืออีกสามเดือนข้างหน้า ในตอนนั้นท้องของฉันมันคงจะโตมากแล้ว ส่วนเรื่องชุดและสถานที่จัดงานแต่ง คุณป๋าได้จัดการไว้เรียบร้อยแล้ว วันนี้ฉันออดอ้อนขอตามคุณป๋ามาที่บริษัทด้วย เพราะเบื่อห้อง ที่ผ่านมาคุณป๋าสั่งให้ฉันอยู่แต่ห้องทุกวัน ๆ วันนี้ฉันเลยแสร้งทำตาแดงคล้ายคนจะร้องไห้ไม่อยากอยู่คนเดียว คุณป๋าเลยใจอ่อนพาฉันมาที่บริษัทด้วย “หิวมั้ย ?” คุณป๋าละสายตาออกจากเอกสารเงยหน้าขึ้นมาถามฉันที่กำลังนั่งอ่านหนังสือสำหรับคุณแม่มือใหม่อยู่บนโซฟา “ฝุ่นรอกินพร้อมคุณป๋าก็ได้ค่ะ ^_^” “แต่อีกนานเลยนะกว่างานฉันจะเสร็จ” “ฝุ่นรอได้” คำพูดของฉันทำให้คุณป๋าลอบถอนหายใจออกมาอย่างลำบากใจ “เธอท้องอยู่นะฝุ่น”“...ก็ได้ค่ะ” คุณป๋ายกโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งลูกน้องให้เอาอาหารมาให้ฉัน อุตส่าห์อยากกินข้าวพร้อมกับคุณป๋า แต่ต้องถูกบังคับให้กินก่อนซะงั้น“อีกสองวันฝุ่นจะกลับไทยแล้วนะคะ คุณป๋าจะได้กลับไปพร้อมฝุ่นมั้ย” ที่ฉันถามแบบนี้ก็เพราะคุณป๋าเคยบอกไว้ว่าจะดูเวลาว่างและกลับไทยพร้อมกับฉัน “ช่วงนี้งานยุ่ง เธอเข้าใจฉันนะ” คุณป๋าควจะกลัวฉันโกรธ ถึงได้ดูเป็นกังวลขนาดนั้น “ค่
คลั่งรัก | คุณป๋า 67 - ขอเข้าแค่หัว Nc20+
ไม่รู้ว่าคุณป๋ากำลังคิดบ้าอะไรอยู่ จู่ๆ ถึงได้ควักท่อนเอ็นออกมาแล้วจับขาฉันถ่างออกจากกัน “คะ...คุณป๋า ไม่ได้นะคะ หมอบอกว่าต้องงดก่อน” “ขอเข้าไปแค่หัว ได้มั้ย” ไม่พูดเปล่า คุณป๋าเอาท่อนเอ็นมาจ่อตรงร่องสวาทแล้วถูส่วนหัวให้สัมผัสกับติ่งเกสรของฉัน “อื้อ อ๊ะ~ ละ ลูกจะไม่เป็นอันตรายใช่มั้ยคะ” “ไม่หรอก ไม่ได้เอาเข้าไปหมดสักหน่อย” พูดจบคุณป๋าก็สอดใส่ส่วนหัวสีชมพูเข้ามา “อ๊า ~ เข้าไปแค่นี้เอง” ฉันเม้มปากแน่น ถึงจะเข้าไปแค่ส่วนหัวแต่มันก็ทำให้เสียวซ่าน คุณป๋าชักท่อนเอ็นส่วนออกมาถูติ่งเกสรของฉัน จากนั้นก็สอดใส่ส่วนหัวเข้ามาในร่องสวาท ทำแบบนี้สลับกัน และใช้มือที่กำท่อนเอ็นอยู่รูดขึ้นลง ริมฝีปากหนาก้มลงมาบดขยี้จูงลงบนริมฝีปากของฉันอย่างเร่าร้อน ลิ้นของฉันกับคุณป๋าเกี่ยวพันกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร“เสียวมั้ย” คุณป๋าถอนริมฝีปากออกแล้วถามเสียงกระเส่า “สะ เสียวค่ะ อ๊า~” เมื่อตอบจบคุณป๋าก็ตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของฉัน ก่อนจะก้มหน้าลงมาตะโบมดูดหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างดุเดือด มือหนาข้างที่ว่างอยู่บีบเค้นหน้าอกของฉันแรงๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ ส่วนหัวของปลายท่อนเอ็นถูกกระแทกเข้าออกรัวๆ จากนั้
คลั่งรัก | คุณป๋า 66 - ฝุ่นอยากทำให้คุณป๋าค่ะ Nc18+ (ใช้ปาก)
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...สภาวะเสียงที่จะแท้งของฉันในตอนนี้ ได้รับข่าวดีแล้ว หลังจากที่นอนติดเตียงมาเป็นเวลาอาทิตย์กว่าๆ ในตอนนี้ลูกแข็งแรงปลอดภัยดี และหมออนุญาตให้กลับได้แล้ว ทั้งฉันและคุณป๋าต่างดีใจจนพูดไม่ออก แต่คุณป๋าท่าจะอาการหนักกว่าเพราะแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำด้วย ที่ฉันรู้ก็เพราะว่าเห็นคุณป๋าเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับตาที่แดงกล่ำทั้งสองข้าง คุณป๋าให้ลูกน้องมารับกลับไปที่โรงแรม “ดูสิว่าเธอชอบแบบไหน” คุณป๋ายื่นสมุดภาพที่เป็นแบบบ้านมาให้ฉันดู “ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนาน เรากำลังจะมีลูกกันแล้วถ้าให้อยู่ที่โรงแรมคงไม่เหมาะ” ฉันพยักหน้าตอบพร้อมกับเปิดดูภาพบ้าน มีแต่สวยๆ ทั้งนั้นเลย “หลังนี้ดีมั้ยคะ ไม่ใหญ่มากเหมาะสำหรับครอบครัวเล็กๆ ^_^” “ฉันว่ามันเล็กไป เผื่ออนาคตเธอมีลูกห้าคนล่ะ” “จะบ้าหรอคะ ฝุ่นไม่มีถึงห้าคนหรอกนะ” “มันก็ไม่แน่” คุณป๋ายักคิ้วให้อย่างเจ้าเล่ห์ “ทะลึ่งจริงๆ เลยนะคะ” “เธอนอนพักไปก่อน ฉันต้องเข้าไปประชุมที่บริษัท” คุณป๋าทำหน้าเหมือนว่าไม่อยากไปเลย “ประชุมเสร็จแล้วฉันจะรีบกลับมา” “อย่าไปเหลวไหลที่ไหนนะคะ” ฉันทำเสียงดุ “ฉันไม่ใช่เด็กนะ” คุณป๋าเอามือมาบิดจมูกฉันเบาๆ
คลั่งรัก | คุณป๋า 65 - คำตอบที่อยากได้ยิน....
เช้าวันใหม่...ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้น มองไปข้างๆ ก็เจอกับคุณป๋าที่นอนฟุบหน้าลงตรงมือของฉัน ภาพนี้ทำให้ฉันเผยยิ้มออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้ เมื่อคืนคุณป๋าไม่ยอมนอน เพราะกลัวว่าฉันจะนอนดิ้น บอกว่าจะรอดูให้แน่ใจก่อน เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ทำให้คุณป๋าใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิมเยอะเลย ไม่อารมณ์ร้อนเหมือนก่อนหน้านี้ แกร็ก คลืด~ เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับเสียงล้อรถเข็น ชวนให้ฉันหันไปมองว่าใครกันที่เป็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง “ตื่นเช้าจังเลยนะคะ ^_^” คุณพยาบาลคนสวยเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มที่แสนจะเป็นมิตร “เดี๋ยวขอตรวจหน่อยนะคะ” “ค่ะ ได้ค่ะ” เมื่อตอบพยาบาลเสร็จฉันก็มองคุณป๋าที่กำลังหลับอยู่ ก่อนจะกระตุกแขนข้างที่คุณป๋านอนทับอยู่เบาๆ เพื่อเป็นการปลุกให้คุณป๋าตื่น และมันก็ได้ผล คุณป๋าค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาทั้งที่ยังไม่ลืมตา ก่อนจะยกมือขึ้นมายีผมตัวเองจนยุ่งเยิงไปหมด แต่ถึงอย่างนั้น ผู้ชายวัยสามสิบกว่าๆ ในเวลาตื่นนอนแบบคุณป๋าจำเป็นต้องดูดีขนาดนี้เชียวหรอเนี่ย!! “แม้ สามีน่ารักจังเลยนะคะ^_^” เสียงของพยาบาลที่เอ่ยปากแซวทำให้ฉันรู้สึกหวงคุณป๋าขึ้นมาซะดื้อๆ แต่ก็ต้องเก็บอาการเอาไว้ “รี
