แชร์

บทที่ 21

ผู้เขียน: แมวขนยุ่ง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-14 21:20:58

ช่วงวิจารณ์อาหารผ่านพ้นไปได้อย่างขลุกขลักเพราะผู้ดำเนินรายการทั้งเคลิบเคลิ้มไปกับรสชาติจนเสียกิริยา ดังนั้นในช่วงพักรายการเพื่อเตรียมครัวสำหรับการทำข้าวปั้นตามการถ่ายทอดสดของพ่อครัวชื่อดังแห่งครัวคุณชาย ทั้งรอยส์และไอเดนก็ถูกผู้กำกับเรียกตัวมาอบรมยกใหญ่ นักบัญชีหนุ่มโดนคาดโทษว่าหากเผลอนิ่งไปอย่างนั้นอีกจะโดนหักเงินโบนัสประจำปี ส่วนรอยส์ก็ถูกตำหนิในความไม่เป็นมืออาชีพซึ่งจะส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของเขาต่อจากนี้ และนั่นทำให้รอยส์เผยความเครียดออกมาทางสีหน้า

“พี่ไอเดนทำอาหารเป็นใช่ไหม?” ก่อนการถ่ายทอดสดช่วงที่สองจะเริ่มขึ้น ดาราหนุ่มก็กระซิบถามผู้ดำเนินรายการคู่กับตนด้วยความกังวล เขาเป็นดาราดาวรุ่งก็จริงแต่ก็ใช่ว่าในบริษัทไม่มีดาวเด่นอยู่เลย หากในการถ่ายทำทำรายการพิเศษในครั้งนี้เขาแสดงความสามารถได้ไม่มากพอ ต่อให้กระแสตอบรับดีแค่ไหนก็อาจจะพลาดงานดีๆ ได้เช่นกัน เพราะบริษัทคงไม่เสี่ยงมอบงานใหญ่ๆ ให้คนที่ทักษะไม่ถึงแน่ อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะพยายามทำอาหารออกมาให้ดีที่สุด แต่รอยส์กำลังหาทางรับบทบาท “ลูกมือ” ควบ “พิธีกร” เพื่อแสดงความส

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 22

    หลังจากการถ่ายทอดสดสอนวิธีทำข้าวปั้นของชายจบลงเย็นวันนั้นผู้คนในสมาพันธรัฐอันโดรเมดาต่างก็ทดลองทำข้าวปั้นกันจนกลายเป็นกระแสยอดนิยมในสตาร์เน็ตเวิร์ก ผู้คนต่างลงรูปข้าวปั้นของตัวเองเพื่ออวดแก่จักรวาลว่าพวกเขาสามารถทำอาหารโบราณได้ บางคนก็อวดข้าวปั้นสูตรใหม่ที่ตนคิดว่าอร่อย มีทั้งไส้ไข่คน ไข่ตุ๋น สลัดผัก ไปจนถึงไส้ที่ทำจากอาหารสำเร็จรูป อย่างไรก็ตามท่ามกลางภาพข้าวปั้นมากมายเหล่านั้น กลับมีใครบางคนลงไฟล์ห้าสัมผัสของชิ้นปลาแซลมอนที่ถูกทอดจนหนังกรอบ วางคู่กันกับอาหารบางอย่างที่มีสีเหลืองอ่อนแซมด้วยสีเขียวและส้มของผักกับแคร์รอต ยังมีมะเขือเทศเชอร์รีย่างสีแดงสดใสวางประดับอยู่ด้วย เพียงแค่มองก็น้ำลายสอแล้ว ส่วนคนที่กดเข้าไป “ลองชิม” ไฟล์ห้าสัมผัสพวกเขาก็แทบจะกลืนเทสเตอร์ลงท้องไปเลยทีเดียว-นี่คือปลาจริงๆ เหรอ? ปลาจริงๆ ใช่ไหม? ทำไมมันอร่อยแบบนี้!-อร่อยมาก! หรือว่าผู้คนไม่เพียงแต่แตกตื่นทว่ายังตั้งคำถามอย่างจริงจังว่าใครเป็นคนทำอาหารเลิศรสจานนี้ หลายคนถึงกับตื่นเต้นที่มีผู้ปรุงอาหารมากฝีมือโผล่ออกมาประชันกับครัวคุณชายที่กำลังโด่งดั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 23

    คืนนั้นกว่าชายจะได้กลับห้องก็ดึกมากแล้ว พ่อครัวหนุ่มแทบจะหลับทั้งยืนแม้กระทั่งการอาบน้ำแปรงฟันก็เป็นขบวนการสายรุ้งช่วยจัดการให้ และแน่นอนว่าพอหัวถึงหมอนชายก็หลับเป็นตายจนถึงเช้า“วันนี้ทำอะไรดีนะ” คนที่ยังตื่นไม่เต็มตาพึมพำกับตัวเองพลางเปิดปากหาว เขายังนอนไม่เต็มอิ่มก็ถูกเจ้าบิ๊กปลุกมาล้างหน้าแปรงฟันแต่งตัวมาทำงานเสียแล้ว และตอนนี้ชายก็กำลังยืนตาปรืออยู่หน้าตู้แช่ของบ้านอดาเนีย‘ขี้เกียจจังเลยแฮะ’ ความง่วงทำให้ในหัวของชายคิดถึงแต่หมอนกับที่นอนนุ่มๆ แต่เงินค่าจ้างก็รับมาแล้วจะมาดังนั้นจะอู้ไม่ได้“ทำแพนเค้กบอร์ด*ก็แล้วกัน” หลังจากมึนๆ อยู่พักหนึ่งชายก็ตัดสินใจได้ เขาเลือกทำเป็นบอร์ดแบบที่ให้ผู้กินเลือก “ท็อปปิ้ง” แพนเค้กได้เองเพราะเห็นว่าเด็กๆ ชอบที่จะได้ทำกิจกรรมระหว่างกินอาหาร อีกอย่างเขารู้ปริมาณการกินของบ้านอดาเนียแล้ว แม้พวกเขาจะบอกว่าสามารถกินอาหารสำเร็จรูปกับอาหารเหลวเสริมได้ แต่ชายก็อยากทำหน้าที่พ่อครัวให้ดีที่สุด*(pancake board ถาดอาหารชุดที่ประกอบด้วยอาหารหลายอย่าง เช่น แพนเค้ก ผลไม้ แยม เนย น้ำผึ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-16
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 24

    และแล้ววันเปิดตัวสินค้าใหม่ของอดาเนียกรุปที่ทุกคนเฝ้ารอก็มาถึง บนชั้นวางที่เด่นที่ที่สุดสำหรับจัดแสดงสินค้าใหม่ของซูเปอร์มาเก็ตปรากฏกล่องสินค้าชนิดหนึ่งวางเรียงรายอยู่อย่างแน่นขนัด เครื่องหมายการค้ารูปตะวันสาดแสงให้กลิ่นอายแห่งความโบราณอันทรงค่า บรรจุภัณฑ์ใสไร้สีเผยให้เห็นสินค้าที่อยู่ภายใน เปลือกนอกสีน้ำตาลทองเรียบง่ายแต่เพียงเท่านี้ก็สามารถกระตุ้นความตื่นเต้นของใครหลายคนได้แล้ว ผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของในซูเปอร์มาร์เก็ตตลอดจนผู้ที่เฝ้ารออยู่หน้าเว็บไซต์ต่างก็พุ่งตรงไปยังชั้นวางสินค้าใหม่เป็นอันดับแรก พวกเขาไม่แม้แต่จะเสียเวลาทดลองชิมสินค้า ต่างคนต่างคว้าขนมปังแถวใส่ตะกร้าไปคนละหนึ่งกล่องตามจำนวนสูงสุดที่สามารถซื้อได้ และภายในไม่ถึงสิบนาที ขนมปังของที่วางขายในวันนี้ก็หมดลง“ของหมดแล้ว? ทำไมถึงปล่อยให้หมดได้ล่ะ? ไม่ใช่ว่าสินค้าใหม่จะซื้อได้แค่คนละชิ้นหรอกเหรอ?” ลูกค้าหลายคนเริ่มโวยวาย ฝ่ายพนักงานก็ทำได้เพียงขอโทษและชี้แจงข้อเท็จจริงให้ทราบ และในขณะเดียวกันก็มีคนหัวใสหลายคนเริ่มกอบโกยผลประโยชน์“ใครอยากชิมขนมปังซันชายน์มาชิมกับผมได้นะ!” ใครบางคนตะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-17
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 25

    มะพร้าว มะนาว มะกรูด พริก ขิง ข่า ตะไคร้ ใบกะเพรา โหระพา และอีกหลายๆ อย่างอัดแน่นกันอยู่ในกล่อง แต่เพียงแค่ได้เห็นวัตถุดิบที่อยู่ด้านบนชายก็น้ำลายไหลแล้ว พ่อครัวหนุ่มรีบเรียกหุ่นยนต์ที่ว่างงานมาช่วยเก็บของให้เรียบร้อย จากนั้นก็ขึ้นไปที่ครัวตั้งใจว่าจะทำของง่ายๆ กินสักจานก่อนจะไปเตรียมมื้อเย็นให้บ้านอดาเนีย“เอ...กะเพราหมูสับดีไหมนะ?” ชายพึมพำขณะตรวจดูรายการวัตถุดิบอีกครั้ง เขาอยากกินผัดกะเพราแต่ก็กลัวจะทำออกมาไม่อร่อยเพราะยังขาดเครื่องปรุงอย่างน้ำปลาและซอสหอยนางรม แต่ค้นไปค้นมาก็ไปเจอเข้ากับชะอม ทางนั้นแทบจะตัดมาให้เขาทั้งต้น มีทั้งใบอ่อนใบแก่ แต่ดูดีๆ แล้วก็พอจะมียอดอ่อนเยอะอยู่ ดังนั้นชายจึงตัดสินใจได้ทันทีว่าจะทำไข่ทอดชะอม“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วตั้งกล้องถ่ายไปด้วยก็แล้วกัน” พ่อครัวหนุ่มยังจำได้ว่าทางทีแลนด์อยากให้เขาทำและเผยแพร่อาหารที่ปรุงด้วยวัตถุดิบเหล่านี้ เพื่อที่ว่าพวกมันจะได้กลับเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตอีกครั้งหนึ่งยอดชะอมอ่อนถูกเด็ดออกมารวมไว้ในชามใบใหญ่ ชายจัดแจงคัดยอดอ่อนชะอมในครั้งเดียวเลยเพราะกิ่งก้านที่ทางนั้นส่งมาให้ค่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-18
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 26

    “คุณนี่...ก่อเรื่องได้ทุกวันเลยนะ” ความสงบของเช้าวันหนึ่งถูกทำลายลงด้วยประโยคเรียบเรื่อยของเจ้าบ้านอดาเนีย ส่วนต้นเหตุของคำวิจารณ์นั้นก็คือข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์ดิจิตอลในมือของเสือดำหนุ่มนั่นเอง“กระจ่างแล้วปริศนาพันปีแห่งทีแลนด์” นั่นคือพาดหัวข่าวเด่นของวันนี้ เนื้อหาข่าวกล่าวถึงการใช้วัตถุดิบจากทีแลนด์มาประกอบเป็นอาหารโบราณที่มีรสชาติซับซ้อนราวกับศิลปะชั้นสูง อีกทั้งยังปิดท้ายด้วยการพูดถึงความหวังใหม่ของกลุ่มดาวทีแลนด์ที่จะผงาดขึ้นมาเป็นผู้นำอาหารแห่งกาแล็กซี“คุณอย่าล้อเล่นจะได้ไหม? ผมจริงจังอยู่นะ!” ชายแทบจะแหวใส่พ่อเสือดำที่ทำสีหน้าไม่ทุกข์ร้อนต่อเรื่องที่เกิดขึ้น แต่พอคิดอีกทีคนที่ได้รับผลกระทบตรงๆ ก็มีแค่เขาเท่านั้น ‘ให้ตายเถอะ กับแค่อาหารสองจานทำไมมันวุ่นได้ขนาดนี้กันล่ะ?’ ชายโอดครวญในใจอย่างสับสน ตอนที่เขาเผยแพร่สูตรการทำขนมปังว่าวุ่นวายแล้วแต่ก็ไม่เท่ากับการเปิดเผยสูตรอาหารจากบ้านเกิดในครั้งนี้เลย ‘ขนมปังเป็นอาหารในตำนานเลยนะมันก็ไม่น่าจะมีอะไรวุ่นวายน้อยไปกว่านี้แล้วไหม?’ ยิ่งคิดชายก็ยิ่งไม่เข้าใจ ค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-19
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 27

    หลังจากให้คำตอบเรื่องที่มาของตัวเองไปอย่างไม่กระจ่างมากนัก ชายก็กลับมาตั้งสมาธิกับการทำมะระต่อ มะระสองลูกที่เหลือถูกคว้านไส้แล้วผ่าตามแนวยาว จากนั้นก็ซอยเป็นชิ้นบางๆ ได้ออกมาเป็นชิ้นมะระรูปจันทร์เสี้ยว ชายนำมะระซอยไปแช่ในน้ำเกลือที่ค่อนข้างเข้มข้น จากนั้นก็พักไว้ก่อน“ต่อไปก็...ทำไส้” พ่อครัวหนุ่มพึมพำบอกบทตัวเองพลางเดินไปดูหม้อต้มซุป เขาคนหม้อเห็ดกับหอยนางรมเล็กน้อย ส่วนหม้อต้มโครงไก่กับซี่โครงหมูนั้นชายค่อยๆ ช้อนเอาฟองที่ลอยหน้าอยู่ออก เสร็จแล้วก็ตักซุปซี่โครงหมูที่เริ่มมีรสชาติอ่อนๆ แล้วใส่ชามพักไว้ให้เย็น เขาตั้งใจว่าตอนสับเนื้อจะใช้น้ำซุปผสมลงไปแทนน้ำเปล่า แต่ยังไม่ทันจะเอาเนื้อออกมาจากตู้รักษาอุณหภูมิพิธีกรสาวที่นิ่งเงียบไปนานก็โพล่งถามขึ้นมาว่า“เชฟชายถ้าในยุคสมัยของคุณการเดินทางไปอวกาศเป็นเรื่องยากแล้วทำไมคุณถึงกลายเป็นผู้นิทราได้ล่ะ?” สีหน้าของหล่อนเต็มไปด้วยความกังขาซึ่งชายก็เข้าใจดี เขาหัวเราะเบาๆ คล้ายประชดโชคชะตาแล้วหยิบเนื้อหมูติดมันมาวางบนเขียง ขณะตัดแบ่งเป็นชิ้นก่อนทำการสับเขาก็เล่าว่า“ผมเองก็ยังงงๆ อยู่เลย วันนั้นผ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 28

    เนื่องจากตัดสินใจว่าจะชงกาแฟใส่ขิงชายจึงต้องสั่งเมล็ดกาแฟจากทางรายการมาเพิ่ม แน่นอนว่าการจัดส่งจากซูเปอร์มาร์เก็ตนั้นรวดเร็วมาก ทว่าชายก็ไม่ได้รีบร้อนนำมาใช้เพราะถึงอย่างไรเขาก็ยังไม่ได้อบคุกกี้เลย นอกจากนี้เขาก็ลืมทำของหวานอีกอย่างที่ควรจะเตรียมไว้ล่วงหน้าอย่างไอศกรีมด้วย“ผลไม้...เอาเป็นอะไรดีนะ?” ชายพึมพำพลางนึกว่าอะไรที่กินคู่กับพริกเกลือแล้วอร่อยบ้าง รายการผักผลไม้มากมายพลันผุดขึ้นมาจนเลือกไม่ถูก เพราะโดยพื้นฐานแล้วผลไม้รสเปรี้ยวไม่ว่าชนิดไหนพอกินกับพริกเกลือก็อร่อยทั้งนั้น แม้แต่ผลไม้หวานๆ เองก็กินกับพริกเกลือได้เช่นกันหลังจากชั่งใจอยู่พักหนึ่งชายก็หยิบสับปะรด ราสเบอร์รี สตรอว์เบอร์รี เลมอน มะม่วงสุก เสาวรส และแตงโมออกมาจากลังวัตถุดิบ ผลไม้ทั้งหมดถูกล้างทำความสะอาดอย่างดี พวกเบอร์รีนั้นแค่ล้างและตัดขั้วออกก็เป็นอันใช้ได้ ส่วนที่เหลือยังต้องปอกเปลือกและหั่นให้เรียบร้อยเสียก่อน ดังนั้นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาชายจึงเอาเบอร์รีทั้งหมดไปแช่ไว้ในช่องแช่แข็งพิเศษการแช่แข็งผลไม้แบบนี้เป็นวิธีประหยัดเวลาที่เขาเรียนรู้มาระหว่างที่ต้องรับผิดชอบขนมในงาน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-21
  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 29

    การแข่งขันทำอาหารระหว่างครัวคุณชายกับสถาบันวิจัยอาหารโบราณเป็นที่จับตามองมาตั้งแต่แรก เมื่อถึงช่วงของการตัดสินที่นักวิจารณ์อาหารชื่อดังตลอดจนนักวิชาการด้านอาหารที่มีชื่อเสียงจำนวนผู้ชมก็เพิ่มขึ้นจนน่าตกใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐอดาเนีย จำนวนผู้ชมเมื่อเทียบกับจำนวนประชากรแล้วคิดเป็นเกือบร้อยละเจ็ดสิบ แทบจะเท่ากับการประชุมกำหนดแผนนโยบายประจำปีเลยทีเดียวหนึ่งในคณะกรรมการคือ แลนดอน หลี่ นักวิจารณ์อาหารชื่อดัง เขาเป็นนักชิมกลุ่มแรกๆ ที่ได้กินไข่ตุ๋นครัวคุณชาย และตอนนี้เขาก็แทบจะอดใจรอที่จะได้ชิมอาหารปรุงสุกฝีมือพ่อครัวคนดังไม่ไหวแล้ว แต่น่าเสียดายที่อาหารของชายต้องใช้เวลาในการจัดส่ง ดังนั้นคณะกรรมการทั้งสามคนจะได้ชิมอาหารของเชฟรูดอล์ฟกันก่อน“จานแรกของผมมีชื่อว่า ‘พันบุปผา’ เป็นการจำลองทุ่งดอกไม้มาไว้บนจานหนึ่งใบ คุณจะได้สัมผัสทุ่งดอกไม้ที่เริ่มแย้มบานด้วยตัวของคุณเอง เพียงเปิดฝาครอบออกเท่านั้น” พ่อครัวเผ่าลีฟผู้มีผิวกายและสีผมคล้ายพฤกษาต้นหนึ่งกล่าวนำเสนอผลงานของตน เขาจงใจเริ่มมื้ออาหารด้วยดอกไม้นานาพันธุ์อันสื่อถึงพื้นเพของตนกรรมการทั้งสามสี

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-22

บทล่าสุด

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่: 42

    ตอนที่ 42: มาเที่ยววันแรกก็เกิดเรื่องซะแล้วการกินโซเม็งรางน้ำทำให้ทุกคนเพลิดเพลินเป็นอย่างมาก กว่าจะอิ่มหนำเวลาก็บ่ายคล้อยไปแล้ว และจากการถ่ายทอดสดของชายในครั้งนี้ยอดขายเส้นโซเม็งก็เพิ่มขึ้น เช่นเดียวกันกับที่มีการออกสินค้าใหม่เป็นรางน้ำแบบประกอบเองจากผู้ประกอบการหลายๆ เจ้า และบางบริษัทก็ออกแบบชุดจ่ายเส้นโซเม็งที่ดูหวือหวาราวกับสวนสนุกในตำนานขึ้นมา การตลาดครั้งนี้อดาเนียกรุปไม่ได้ยื่นมือเข้าไปยุ่ง เหตุก็เพราะว่าพวกเขาตัดสินใจทำร้านอาหารที่มีบริการรางน้ำขึ้นมาโดยเฉพาะ เรื่องการทำรางน้ำเองที่บ้านนั้นก็ให้เป็นเรื่องของคนอื่นไปกลับมาที่บ้านพักตากอากาศกลางป่า เด็กๆ ที่กินจนพุงกางกำลังนอนอาบแดดอยู่ในสนามหญ้า มองเห็นเป็นก้อนขนสองสีที่ดูน่ารักน่าเอ็นดู ส่วนนีลก็เข้ามานั่งเอกเขนกอยู่ตรงโซฟา เฝ้ามองพ่อครัวร่างเล็กที่ไม่ยอมพักผ่อนด้วยสีหน้าซับซ้อนชายพยายามทำตัวให้ยุ่งจริงๆ อย่างที่จิตแพทย์ลาล่าบอก คล้ายกับกลัวว่าหากว่างแล้วจะมีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้น แต่กระนั้นสีหน้าท่าทางผ่อนคลายยามจัดการกับวัตถุดิบก็ทำให้มองไม่ออกเลยว่าอีกฝ่ายมีเรื่องมากมายอยู่ภายในใจ

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่: 41

    ตอนที่ 41: มาเที่ยวก็ต้องหาเรื่องสนุกๆ ทำในที่สุดครอบครัวอดาเนียก็เดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศตามที่ตั้งใจไว้ ชายและเด็กๆ ตื่นเต้นกับบ้านหลังนี้มาก ออซซี่กับเฮคเตอร์ไม่เคยเห็นบ้านที่สร้างด้วยท่อนซุงใหญ่ ส่วนชายก็คิดถึงสัมผัสของเนื้อไม้ธรรมชาติ เขาถึงกับเผลอสูดดมกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของไม้สนเข้าไปเต็มปอดเลยทีเดียว“คุณชอบไหม?” อยู่ๆ นีลก็ก้าวมายืนข้างๆ แล้วถามขึ้น ชายสะดุ้งเล็กน้อยที่ถูกประชิดตัวแต่ก็สงบใจลงได้อย่างรวดเร็ว“บ้านดูอบอุ่นมาก ครัวแบบเคาน์เตอร์เปิดก็สวยจริงๆ อุปกรณ์ก็ครบมาก ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะจริงจังกับครัวบ้านพักตากอากาศแบบนี้” พ่อครัวหนุ่มเอ่ยชมขณะที่เด็กๆ วิ่งไปกลิ้งเล่นบนพรมขนสัตว์เทียมนุ่มๆ แล้วฝ่ายนีลได้ฟังแล้วก็ยิ้มกริ่ม นึกดีใจที่ทุ่มงบไม่อั้นกับห้องครัว “ด้านหลังมีน้ำตกจำลองกับลานก่อกองไฟด้วยนะ”“ลานก่อกองไฟ?”“ผมเห็นจากในรูปโบราณ เป็นลานหิน แล้วก็มีการก่อหินเตี้ยๆ เอาไว้ใช้ก่อไฟให้ความอบอุ่น” พร้อมกับพูดนีลก็เปิดภาพโบราณที่ว่าให้ดู ชายมองภาพโฆ

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่: 40

    ตอนที่ 40: ออกเดินทางเช้าวันรุ่งขึ้นชายกับครอบครัวอดาเนียก็ออกเดินทางไปยังดาวตากอากาศตามแผนที่วางไว้ สัมภาระที่จะนำไปใช้ที่บ้านพักถูกแยกส่งไปต่างหาก ส่วนที่ติดตัวแต่ละคนก็มีเพียงกระเป๋าใบเล็กสำหรับใช้ระหว่างการเดินทางเท่านั้น“ต้องใช้ยานสาธารณะแบบนี้อาจจะไม่สะดวกเท่าไหร่ แต่เอาไว้คุณเป็นพลเมืองอดาเนียเต็มตัวแล้วผมจะพาไปลงทะเบียน ต่อไปจะได้ใช้ยานของบ้านเราได้เลย” นีลกล่าวกับชายระหว่างที่พวกเขากำลังเดินทางไปยังท่าอากาศยาน“แสดงว่าพวกคุณสามคนสามารถใช้ยานส่วนตัวเดินทางไปได้ใช่ไหม?” ชายคาดเดา “แบบนี้ทำไมคุณกับเด็กๆ ไม่ใช้ยานส่วนตัวล่ะ จะได้ไม่ลำบาก ผมเคยขึ้นยานสาธารณะแล้ว เดินทางคนเดียวได้ไม่ต้องห่วงหรอก”“ไม่เอา! ออซอยากเที่ยวกับพี่ชายนี่นา!” เด็กชายออซซี่รีบค้านความคิดของชายทันทีโดยมีเฮคเตอร์พยักหน้าสนับสนุน ส่วนนีลก็ยิ้มบางๆ ให้ชายคล้ายกับจะบอกว่าเขาไม่มีทางปฏิเสธการตัดสินใจในครั้งนี้ได้‘ทำไมต้องทำทหน้าภูมิใจแบบนั้นด้วย’ ชายนึกหมั่นไส้พ่อเสือดำตงิดๆ หากแคทนิปไม่มีผลข้างเคียงท

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่: 39

    ตอนที่ 39: พักร้อน?“คุณว่าอะไรนะ?” ชายที่ถูกปลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้ามืดถามทั้งขี้ตา เขาไม่คิดว่านีลจะกลับมาก่อนกำหนดแถมยังพูดเรื่องน่าเหลือเชื่อออกมาด้วย“เราสี่คนจะไปพักร้อน ผมอยากพาเด็กๆ ไปเที่ยวชดเชยเวลาที่มัวยุ่งกับงาน คุณเองก็ยังไม่เคยไปเที่ยวที่ไหน ถือโอกาสไปเปิดหูเปิดตาด้วยกันเถอะ” นีลทวนความประสงค์ของตนอีกครั้ง“ผมว่าคุณกลัวจะไม่มีคนทำอาหารให้มากกว่า” ชายทำทีเป็นไม่เชื่อถือคำพูดของอีกฝ่าย ทั้งๆ ที่ในใจก็ทราบดีว่านีลหมายความตามที่พูดจริงๆ แต่ความกระอักกระอ่วนในใจก็ทำให้ชายเลือกพูดไปแบบนั้น นีลกลับบ้านมาก่อนกำหนดทำให้เขามีเวลาทำใจไม่พอ ดังนั้นชายจึงตั้งใจจะซื้อเวลาให้ตัวเองอีกหน่อย “จริงๆ แล้วผมสอนหุ่นพ่อบ้านให้ทำอาหารได้หลายอย่างแล้วนะ คุณไม่จำเป็นต้องพาผมไปด้วยหรอก” เขากล่าว“ออซกับเฮคคงเสียใจแน่ถ้าคุณไม่ไปด้วย” นีลยังไม่ละความพยายาม “ลองดูดาวตากอากาศของผมก่อนก็ได้ เผื่อว่าจะมีที่ไหนถูกใจคุณบ้าง” พูดจบเขาก็เปิดภาพดาว

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่: 38

    ตอนที่ 38: เรื่องของใจข้าวห่อสาหร่ายที่สามารถสร้างสรรค์ลวดลายต่างๆ ได้อย่างไม่มีขีดจำกัดกลายเป็นกระแสใหม่ในสตาร์เน็ตเวิร์กตามคาด รูปภาพข้าวห่อสาหร่ายมากมายถูกเผยแพร่ออกมาประชันกัน ผู้ขายอาหารหลายรายเริ่มทำข้าวห่อสาหร่ายออกจำหน่าย นอกจากนี้หน่วยงานตลอดจนองค์กรต่างๆ เริ่มจัดประกวดการทำข้าวห่อสาหร่ายด้วย ทั้งหมดนี้ทำให้ยอดขายผงโรยข้าวและสาหร่ายพุ่งทะยานอย่างฉุดไม่อยู่แน่นอนว่านีลย่อมไม่พลาดโอกาสที่จะกอบโกยผลประโยชน์จากกระแสในครั้งนี้อดาเนียกรุปไม่ได้ออกผลิตภัณฑ์ใหม่ พวกเขาเพียงจัดสินค้าเดิมเป็นชุดพร้อมด้วยเครื่องมือกับคู่มือประกอบอีกเล็กน้อย เป็นต้นว่าชุดข้าวกล่องคุณหมีก็จะประกอบไปด้วยกล่องถนอมอาหารแบบแบ่งช่อง วัตถุดิบที่ปรุงเสร็จแล้ว และวิดีโอสอนทำข้าวกล่องคุณหมีตั้งแต่ต้นจนจบ อย่างนี้เป็นต้นด้วยความสะดวกและเข้าใจได้ง่ายทำให้ชุดทำข้าวกล่องรูปต่างๆ ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก คนเป็นพ่อแม่หัดทำข้าวกล่องให้ลูกๆ คนเป็นครูจัดกิจกรรมฝึกทักษะให้กับนักเรียน และเหล่าเจ้าของช่องสตาร์เน็ตเวิร์กทั้งหลายก็พยายามอวดฝีไม้ลายมือกันเต็มที่เพื่อกอบโกยผลประโย

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่ 37

    ตอนที่ 37: ศิลปะกับอาหาร“คุณไม่คิดว่าเสือดำน่ากินบ้างหรือ?”ชายไม่คิดเลยว่าประโยคสองแง่สองง่ามเช่นนี้จะออกมาจากปากของนีล กว่าเขาจะตั้งตัวได้ใบหน้าก็ร้อนผ่าวจนแทบจะต้มไข่สุกได้ อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้วครอบครัวเมอร์แรงเสือดำกับเสือดาวก็ถูกทำออกมาจนได้ และตอนนี้เด็กๆ ก็กำลังจดจ้องเมอร์แรงในจานอยู่อย่างตื่นเต้น“เป็นไงชอบกันหรือเปล่า?” ชายที่รอลุ้นมานานเอ่ยถาม แล้วเด็กๆ ก็หันมาส่งยิ้มสดใสให้เขา“ชอบมากเลย!”“พี่ชายทำได้ยังไง!”“ถ้ารู้ก่อนก็ไม่สนุกสิ” พ่อครัวหนุ่มหัวเราะ เมื่อเย็นทางรายการติดต่อมาแจ้งแล้วว่าโจทย์ของวันนี้จะเป็นเมอร์แรง ขนมที่เขาตัดสินใจทำขึ้นภายหลัง ไม่ใช่เหล่าตระกูลทองทั้งหลายที่ตั้งใจทำตั้งแต่แรก ตอนแรกที่ทราบเรื่องชายก็ทักท้วงไปด้วยเรื่องเวลาในการอบ แต่ทางรายการมั่นใจในเตาอบรุ่นใหม่ที่เพิ่งได้รับการสนับสนุนมาจากบริษัทผลิตเครื่องครัวชื่อดัง พวกเขาบอกว่า “เตาอบรุ่นนี้ช่วยร่นระยะเวลาได้ถึงสามเท่าจากปกติเลยล่ะ” ดังนั้นชายจึงไม่คัดค้านอะไรอีกและรอ

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   ตอนที่ 36

    ตอนที่ 36: ไข่มีดีกว่าที่คิดหลังจากงานวันเกิดของออซซี่กับเฮคเตอร์ผ่านพ้นไปไอศกรีมก็กลายเป็นที่นิยมอย่างสูง ผู้คนทั่วทั้งสมาพันธรัฐอันโดรเมดาต่างต้องการกินไอศกรีมจนอดาเนียกรุปต้องเร่งการผลิตในชั่วข้ามคืน ด้วยเหตุนี้ไอศกรีมชุดแรกที่วางขายจึงเป็นไอศกรีมถ้วยแบบเรียบง่าย แต่กระนั้นรสชาติก็มีมากพอให้ผู้คนไม่รู้สึกเบื่อ และเมื่อพวกเขามีเวลาไอศกรีมแท่ง ไอศกรีมโคน และคุกกี้ไอศกรีมก็วางขายตามมาไอศกรีมของอดาเนียกรุปทำให้หลายบริษัทต้องรีบปรับตัว ผู้ผลิตอาหารเหลวหลายรายถึงกับต้องออกอาหารเหลวแบบไอศกรีมขึ้นมา และอีกหลายรายก็เพิ่ม “ความเย็น” และ “รสชาติ” ให้ผลิตภัณฑ์ของพวกเขา หากจะกล่าวว่าอุตสาหกรรมอาหารมีความเปลี่ยนมากที่สุดในรอบหลายร้อยปีก็คงจะไม่ผิดนักนอกจากความนิยมในไอศกรีมแล้วความนิยมในของหวานเองก็เพิ่มขึ้นมากเช่นกัน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะผู้คนในยุคนี้คุ้นเคยกับรสหวานเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเมื่อมีการนำเสนอความหวานในรูปแบบที่แตกต่างและลึกล้ำกว่าที่เคยมีมา และด้วยเหตุนี้เองตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาชายจึงวุ่นวายอยู่กับการทำงาน ทั้งเขียนสูตร วิจารณ์อาหารตัวอย่าง และนำเสนอลูกเล่นทางการตลาดต่างๆ เพื่อสร

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 35

    บรรยากาศยามเช้าวันนี้ไม่เหมือนเคย ชายตระหนักถึงเรื่องนี้ตั้งแต่ยังไม่ลืมตาตื่นเต็มที่ กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มที่คุ้ยเคยถูกแทนที่ด้วยกลิ่นเฉพาะตัวอย่างหนึ่งที่ชวนให้นึกถึงแสงแดดและความนุ่มฟู‘ไม่สิ…มันนุ่มจริงๆ นี่นา’ คนที่เริ่มรู้สึกตัวขมวดคิ้วเมื่อประสาทสัมผัสเริ่มแจ่มชัด ชายหนุ่มพลันสะดุ้งลืมตา สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือกลุ่มขนสีดำมันวาว “หวา!” ร่างผอมผุดลุกขึ้นนั่งอย่างลนลาน ภาพความทรงจำเมื่อคืนฉายขึ้นมาเป็นฉากๆ และนั่นก็ทำให้ใบหน้าของเขาเห่อร้อนเจ้าของกลุ่มขนสีดำวาวขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะบิดขี้เกียจจนลำตัวโค้งเป็นรูปจันทร์เสี้ยว อ้าปากหาวจนเห็นเขี้ยวขาวสะดุดตา จากนั้นนัยน์ตาสีอำพันคู่งามก็จ้องเขม็งไปยังต้นเหตุของเสียงรบกวนแน่นอนว่าคนที่ถูกจ้องย่อมกลัวจนตัวแข็งค้างไม่กล้าขยับ“อ—เอ่อ…คุณรู้สึกดีขึ้นแล้วใช่ไหม?” ชายพยายามทำใจดีสู้เสือแต่กระนั้นก็ทราบว่ารอยยิ้มของตนแข็งกระด้างเพียงใด มุมปากของเขาถึงกับกระตุกเพราะเกร็งมากไปด้วยซ้ำ แต่จะทำตัวตามสบายก็คงไม่ได้เพราะเมื่อคืนเขาก่อเรื่องเอาไว้มากเลยทีเดียว

  • ครัวคุณชายไม่ขายอ้อย   บทที่ 34

    ขณะที่พี่ชายดีเด่นกำลังกลุ้มใจกับความเนื้อหอมของน้องสาว พ่อครัวผู้จุดกระแสข้าวกล่องก็กำลังยืนนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องอาหารบ้านอดาเนีย คิ้วที่ขมวดเป็นปมกับสีหน้าหนักใจของชายหนุ่มทำให้คนที่กำลังจะออกไปทำงานชะงักฝีเท้าแล้วหันเหทิศทางที่ก้าวเดินไปยังห้องอาหารแทน“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”“ใกล้ถึงวันออกอากาศรายการใหม่ที่ผมเคยบอกคุณไปแล้ว แต่ผมยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะให้โจทย์อะไรดี” รายการของไอเดนนั้นเป็นรายการสดดังนั้นอาหารที่ทำควรเป็นอะไรที่ใช้เวลาไม่นาน หรือสามารถใช้อุปกรณ์ครัวอันล้ำสมัยย่นระยะเวลาได้ ไลลาบอกว่าในการออกอากาศครั้งแรกอยากให้ชายเป็นผู้มอบโจทย์ด้วยตัวเอง ดังนั้นชายจึงตั้งใจมากกับการเลือกเมนูในครั้งนี้“คุณมีตัวเลือกในใจหรือเปล่า?”“ของคาวมีข้าวผัด พาสตาผัด กับ ไข่ตุ๋น แล้วก็พวกของหวานอย่างพุดดิ้ง ฝอยทอง ทองหยอด ไม่ก็ไอศกรีม”“ไอศกรีมได้รับความนิยมพอตัว คุณเคยสอนทำเชอร์เบทไปแล้ว คราวนี้สอนทำไอศกรีมแบบอื่นบ้างสิ”“มันจะไม่จำเจไปใช่ไหม?”“ไม่หรอก กลับกันพ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status