ตอนที่ 30ถูกค้านสรุปแล้วคือกว่าจะไกล่เกลี่ยกันได้ก็นานร่วมชั่วโมงจากนั้นก็ต้องยอมแยกย้าย ชลากรไม่เข้าในสิ่งที่เอียฮั่วพูด รู้แต่ว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าตัวเองเอามากๆ อยู่ แล้วเรื่องที่ม๊าของแฟนท์พูดในเชิงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมาแล้ว เขายิ่งไม่เข้าใจแต่ก็ยังคิดหาคำตอบไม่ได้ แล้วต่อจากนี้การไม่มาหาสู่ลูกสาวบ้านนั้นเห็นทีว่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไปมือหนาจับเครื่องมือสื่อขึ้นมาแล้วต่อสายหาใครบางคนที่เพิ่งแยกจากกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เขายกมันขึ้นแนบหูเมื่อปลายสายกดรับ“ถึงห้องแล้วนะ เป็นไงบ้าง? ”(เฮียอ่ะโอเคไหม... เรื่องวันนี้)“ไม่เป็นไรหรอก” ก็แค่ยังงงอยู่ว่ากูไปทำไรผิดมา(อย่าโกรธป๊าแฟนท์เลยนะ เขาก็เป็นแบบนี้) อารมณ์ร้อน ขี้บ่นจุกจิกแม้จะบอกกับอีกฝ่ายแบบนั้น ทว่ากลับเป็นเธอเองที่นึกโกรธป๊าตัวเอง มีที่ไหนบ้างแค่เจอหน้ากันวันเดียว กลับเสียมารยาทให้แขกของลูกสาว จนเธอหน้าสั่นเพราะความอายตอนที่โดนป๊าไล่ขึ้นห้องและไล่แขกของเธอกลับกิริยาท่าทางไม่ผิดแปลกจากตอนที่ชลากรแนะนำเธอให้ทางบ้านเขารู้จัก เสี่ยชัชชาติก็เคยมองเธอเช่นเดียวกันกับที่ป๊าเธอมองเฮียซานเธอว่าเรื่องที่ม๊าหลุดพูดม
ตอนที่ 31ระยะห่างที่คิดถึงฟาลิดารับรู้เรื่องราวทั้งหมดจากการที่ชลากรโทรมาอธิบาย หลังจากวันที่เฮียฮั่วมีท่าทีไม่พอใจกับเรื่องของเธอ นางเกสรก็แอบมากระซิบบอกลูกสาวว่าป๊าบ่นทั้งวัน และคอยจับตาดูว่าเธอจะแอบออกไปหาแฟนหนุ่มวันไหนอีก โดยสรุปแล้วคือทั้งป๊าของเฮียซานและป๊าของเธอเองต่างไม่ยอมญาติดีกัน ผลกระทบก็เลยมาตกหนักที่เธอกับชลากร นี่ยังไม่รวมกับเรื่องของพี่ชายเธอที่เป็นอดีตเพื่อนรักของเฮียฉีน้องชายของเฮียซานอีกนะ ให้ตายเถอะคนรอบข้างที่แต่เกลียดกันเข้าไส้แล้วแบบนี้ความรักของเธอกับเขาจะยังไม่รอดอยู่อีกหรือดูอย่างตอนนี้สิ... แม้จะออกไปข้างนอก ไปช่วยเพื่อนสาวคนสนิทเตรียมงาน เตรียมเลือกของชำร่วยเพื่องานแต่ง เธอยังต้องติดแหงกอยู่ที่บ้าน เหตุเพราะเฮียฮั่วกักขังและยึดกุญแจรถมอไซค์เธอเรียบร้อยแล้ว“ม๊า แล้วแบบนี้แฟนท์จะไปไหนได้อีกเนี่ย!” แม้แต่จะเดินออกไปเรียกวินมอไซค์หน้าซอยยังทำไม่ได้ ก็ป๊าเธอขายของอยู่หน้าร้านนี้เลยไง จะรอดพ้นสายตาเขาได้ก็นับว่าเก่งเรื่องนี้นางเกสรเองก็ช่วยลูกสาวไม่ได้ ทั้งเฮียทั้งลูชายต่างแพ็คทีมจับมือไม่อยากให้ฟาลิดาไปยุ่งกับคนบ้านนั้นอีกนึกแล้วก็สงสาร แล้วเรื่องราวในอดี
ตอนที่ 32ความก้าวหน้าของชลากรทางด้านของชลากรหลังจากที่เข้ามากรุงเทพฯ คนเดียวโดยไร้แฟนสาวข้างกาย วันนี้หลังจากประชุมเสร็จเขามีงานที่ต้องคุยกับหยางอีกนิดหน่อยจึงค่อยกลับ ทั้งคู่นั่งสนทนากันอยู่ในห้องส่วนตัว พูดถึงการวางแผนนำเข้าสินค้าจากจีนที่ใกล้จะมาถึง“ตอนนี้ของเราจอดพักที่ท่าเรือสิงคโปร์ เห็นบอกว่าต้องรับสินค้าจากท่านั้นอีก 2 วันถึงจะออกจากที่นั่น”“กว่าจะถึงท่าเรือแหลมฉบัง คิดว่าคงจะไม่ทันส่งคัดแยกเตรียมให้ลูกค้า” ชลากรทำท่าครุ่นคิด เขาเกรงว่าการแวะรับของเพิ่มที่สิงคโปร์ แม้ว่าจะประหยัดค่าขนส่งทางเรือ ทว่าเขากลัวจะไม่ทันกระจายสินค้าให้ลูกค้าทันเวลาเขากำลังคิดหาทางออก แต่คงยากในเมื่อตอนนี้เรือเทียบท่าที่สิงคโปร์แล้ว“งั้นเดี๋ยวลองให้คุณฟ้าลดาติดต่อคนของเราที่อยู่ทางนั้นให้ก่อน เป็นไปได้ไหมถ้าหากจะรีบออกจากที่นั่นพรุ่งนี้เลย ส่วนของที่เหลือถ้าของลำเรียงขึ้นตู้ไม่เสร็จ ก็ต้องรอเรืออีกลำที่อาจจะเทียบท่านั้นอีกทีในเวลาไม่ห่างกันมาก”ชลากรพยักหน้าเห็นด้วยกันกับเพื่อน เขาคิดควรเอาสินค้าที่ส่งมอบในเร็ววันมาก่อน ส่วนตู้ไหนที่มีกำหนดการส่งมอบช้ากว่าก็คงต้องรอเรือเทียบท่าอีกลำติ๊ด!“คุณฟ้
ตอนที่ 33แปลกแสงสีเสียงยามราตรีหม่นเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นวัฏจักรของโลกใบนี้ ทว่าการใช้ชีวิตของผู้คนในเมืองหลวงดูท่าว่าจะครึกครื้นกว่าที่ที่เขาอยู่ กรุงเทพฯ เมืองนี้ไม่เคยหลับใหลอันนี้เรื่องจริงชลากรเหลียวมองแก้วเหล้าตรงหน้าที่ถูกเสริฟด้วยบาร์เทนเดอร์มือหนึ่งของร้าน เขานั่งตรงบาร์ด้านหน้าที่สามารถมองเห็นขั้นตอนการชงเหล้าได้แบบชัดเจน ร้านนี้มีบาร์เทนเดอร์หลายคน ให้บริการลูกค้าในระดับเกรดดีทั้งนั้น ส่วนถัดจากที่เขานั่งข้างๆ กันก็ยังมีหยางและฟ้าลดาที่กำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศรอบร้านเช่นเดียวกันกับเขาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในแก้วของหยางและฟ้าลดาหายไปกว่าครึ่งแก้วแล้ว ส่วนของเขายังไม่แตะมันแม้แต่จิบเดียว“ฉันรู้ว่านายไม่ชอบดื่ม แต่นานๆ ทีนะ ที่เราจะได้ออกมาสนุกกัน” หยางพยายามเกลี้ยกล่อมเพื่อนสนิท เขารู้ดีกว่าใครว่าชลากรไม่ใช่นักดื่มตัวยง ทว่าก็ไม่เชิงว่าไม่เคยเห็นชลากรไม่ดื่มเลยตอนเรียนที่ต่างประเทศด้วยกันชลากรเองก็ดื่มได้เก่งทีเดียวแต่ตั้งแต่กลับไทย เพื่อนเขากลับเป็นผู้ชายรักสุขภาพเสียอย่างนั้น ดูจากหุ่นก็รู้ว่าชลากรหมั่นออกกำลังกายและทานอาหารเพื่อสุขภาพมาอย่างดี“พรุ่งนี้เราต้องไปหา
ตอนที่ 34ใจคนรอหยางเดินเข้ามาบอกกับทั้งคู่เมื่อไม่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ ใจเย็นจริงเขาอยากจะขับรถมาส่งฟ้าลดาด้วยตัวเองเลยด้วยซ้ำ ทว่าที่ออกมาคุยโทรศัพท์นานสองนานก็เพราะเรื่องงานที่มีปัญหา จึงตัวขอตัวกลับเข้าไปที่บริษัทก่อน ส่วนหน้าที่สารถีในคืนนี้ก็เลยต้องตกเป็นของชลากรแทนเขามาส่งฟ้าลดาถึงคอนโดฯ แห่งหนึ่งในย่านสุขุมวิท ซึ่งก็ไม่ได้ไกลนักจากที่บริษัท จนตอนนี้เจ้าของห้องเป็นคนเอ่ยปากชวนเขาขึ้นดื่มน้ำเพื่อเป็นการขอบคุณอีกฝ่ายที่มาส่งชลากรนั่งตรงโซฟาห้องรับแขก กวาดสายตามองรอบห้องของผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวของฟาลิดา ห้องขนาดพอเหมาะ ไม่ได้เล็กมากจนอึดอัด และก็ไม่ได้ใหญ่โตหรูหรา แต่คิดว่าราคาค่าห้องสำหรับมนุษย์เงินเดือนอย่างเธอก็คงจะถือว่าแพง อีกทั้งยังเป็นแหล่งที่มีค่าครองชีพสูงเลยทีเดียว หากฟาลิดารู้ว่าพี่สาวเธอกินหรู อยู่ดี มีสุข คงจะสบายใจ เพราะเขาเองก็พอรู้ว่าฟ้าลดาไม่ค่อยได้กลับบ้านต่างจังหวัดสักเท่าไหร่ขณะที่สายตาของเจ้าของห้อง ก็ดูเหมือนว่าจะเดาความคิดของอีกฝ่ายได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่“คอนโดฯ นี้ ถ้าเกิดฟ้ายังทำงานที่เก่าอยู่ ก็คิดว่าราคาผ่อนต่อเดือนก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
ตอนที่ 35มาเตือน3 วันต่อมา...‘แล้วทำไม! ลูกลื้อน่ะดีกว่าลูกคนอื่นตรงไหน มันก็ผู้ชายเหมือนกันล่ะวะ!’‘ลูกอั๊วดีอยู่ดีแล้ว มันดีจนลูกชายลื้อเทียบไม่ได้เลย แล้วลูกสาวลื้อน่ะยิ่งไม่คู่ควร!’‘ไอ้ชาติ!’‘ทำไม... ไอ้ฮั่ววว!’‘มึงจะเอากับกูให้ได้เลยใช่ไหม!?’‘เออ...! กูไม่เคยกลัวมึงหรอกเว้ย! มาดิๆๆ’เสียงโหวกเหวกโวยวายมาจากทางด้านล่างของตึก ขณะที่ฟาลิดาเพิ่งจะอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ใบหน้าขาวชโงกลงผ่านหน้าต่าง กวาดสายตามองหาต้นเสียงด้านล่าง ก็พบว่าเสี่ยชัชชาติมายืนทะเลาะกับป๊าตัวเองอยู่ โดยที่มีม๊าของเธอคอยห้าม ทว่าดูเชิงแล้วน่าจะเอา 2 คนนั้นไม่อยู่พอเห็นแบบนี้แล้วคนที่กำลังแอบมองจากชั้นบนของตึกเกิดอาการตกใจกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เสี่ยชัชชาติมายืนทะเลาะกับป๊าด้วยเรื่องของเธอและเฮียซาน ไม่เคยคิดและไม่เคยฝันมาก่อนว่าจะมีปัญหาเพียงแค่พวกเธอรักกันร่างบางเดินวกวนอยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยม ในมือกำสมาร์ทโฟนเอาไว้แน่น เธอสับสนปนหวาดกลัวว่าจะเกิดเป็นเรื่องใหญ่ อีกทั้งยังไม่กล้าลงไปด้างล่าง เธอนึกสรรหาวิธีแก้ไขสถานการณ์ไปก่อน ทว่าในช่วงคอขาดบาดตายกลับคิดอะไรไม่ออกเธอพยายามติดต่อชลากรไปแล้วหลายสาย ท
ตอนที่ 36ตัดสินใจพอหัวค่ำพี่ชายคนโตของบ้านรีบกลับมาจากร้านตัวเองก็เพราะผู้เป็นแม่โทรไปเล่าปรับทุกข์ให้เขาฟัง ปราโมทย์ หรือ เฟย พี่ชายคนเดียวของฟาลิดารีบบึ่งรถมาทันทีวันก่อนที่แวะมาทานข้าวกับป๊าม๊าเขาได้พบกับชลากรมาพร้อมกับน้องสาวครั้งแรก การเปิดตัวคบกันวันนั้นเห็นท่าทีแล้วว่าเป็นไปได้ยาก เขาเองก็เพิ่งรู้ว่าป๊าไม่ชอบขี้หน้าพี่ชายไอ้ฉีก็เพราะเรื่องราวในอดีตม๊าเล่าคร่าวๆ ให้ฟังหมดแล้ว เขาเองยังไม่ทันได้ตัดสินอะไรทั้งนั้น จนกว่าจะได้คุยกับน้องสาวร่างสูงของเฟยมายืนอยู่ที่หน้าห้องของน้องสาว เขายกมือขึ้นเคาะประตู 2-3 ครั้ง ไม่นานคนที่อยู่ด้านในก็ออกมาฟาลิดาเดดินมาเปิดประตูให้พี่ชาย เธอพอรู้ว่าเป็นเขาที่มาหา เพราะตอนนี้ม๊ากับป๊าก็คงนั่งเคลียร์กันอยู่ด้านล่าง“จะมาซ้ำเติมแฟนท์อีกคนหรือไง?” พี่ชายเธอก็คงไม่เห็นดีเห็นงามกับการที่น้องสาวอย่างเธอคบหากันกับลูกชายเสี่ยชัชชาติ“เปล่า แค่จะมาดูว่าเกิดอะขึ้น”“แล้วเป็นไง ก็อย่างที่เห็น ตอนนี้แฟนท์ไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้วเฮีย” พอพูดจี้จุดตัวเอง น้ำตามันก็เริ่มคลอเบ้า แต่คนอย่างฟาลิดาจะไม่ยอมเสียน้ำตายอมแพ้ง่ายๆ หรอกนะ เพราะเธอรักลูกชายตาแ
ตอนที่ 37หนีตามผู้ชาย00.00 น.เป็นเวลาเที่ยงคืนพอดีเปะ เรียวตาสวยมองหน้าปัดนาฬิกาอย่างใจจดใจจ่อ ก่อนจะผละใบหน้ามองต่ำลงมาอีกมุมภายในห้องนอนตอนนี้ดูโล่งไปหมด ตั้งแต่ผ้าห่มที่เคยปูนุ่นบนเตียงนอนถูกพับเก็บไว้เข้าตู้อย่างดี ถัดมาอีกโซนโต๊ะคอมพิวเตอร์มันถูกปกคลุมไปด้วยผ้ายางเพื่อกันฝุ่น ถัดมาอีกหลายต่ออย่างในห้องถูกเก็บเอาไว้อย่างมิดชิด ด้วยฝีมือเจ้าของห้องรวมทั้งกระเป๋าลาก 2 ใบ ที่เธอเพิ่งจะยัดเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นบางอย่างใส่ในกระเป๋านั้น ร่างบางลุกขึ้นเดินออกไปมองทางหน้าต่างมองลงไปเห็นหน้าบ้านของตัวเองยังมีแสงไฟสลัวจากรั้วบ้านพอให้มองเห็นถนน แต่ในด้านในกลับมืดสนิททุกดวง ป่านนี้ป๊าม๊าคงเข้านอนแล้ว ส่วนเฮียเฟยก็คงจะอยู่ที่ร้านเหล้าของเขานานๆ ทีจะกลับมานอนบ้าน จะมาบ่อยหน่อยก็ตอนมาทานข้าวเย็นกับป๊าม๊าแล้วก็กลับร้านเหมือนเดิมเธอคิดว่าตอนนี้นี่แหละเหมาะสุดแล้ว“ฮัลโหลค่ะ พี่เข้ามาได้เลยนะคะ” ฟาลิดาติดต่อหาคนขับรถ เธอเข้าแอปฯ ไดรฟ์เว่อร์ของเจ้าหนึ่งแล้วกดจองเธอถือกระเป๋าทั้ง 2 ใบ ด้วยความระมัดระวัง อย่าให้มีเสียงมาขึ้นมาเชียว มิเช่นนั้นคงจะได้ตื่นขึ้นมากันทั้งบ้านเรียวขาเล็กรีบสาวเท้าไป
ตอนที่ 783 สัปดาห์ก่อนหน้านี้การเจรจาเรื่องสู่ขอฟาลิดาเป็นไปอย่างราบรื่น เสี่ยชัชชาติสิ้นลายความอีโก้ต่อพ่อของเธออย่างสิ้นเชิงรวมทั้งคู่กรณีด้วย อาจจะเป็นเพราะอำนาจมืดจากฝั่งเมียทั้งสองบ้าน เพราะพวกท่านล้วนหนักแน่นในเรื่องนี้ทั้งสองครอบครัวตกลงกันเรื่องฤกษ์งามยามดีกันไว้แล้ว เดิมทีคุณนายบ้านเจียรกิติอยากจะให้แต่สิ้นเดือนนี้เลย ทว่าฝ่ายเจ้าสาวอย่างเธอนั้นกลับปฏิเสธไปก่อน ด้วยเหตุเพราะมันเร็วเกินไป แม้จะรู้สปีริทของท่านนั้นสามารถเนรมิตวานให้เกิดขึ้นได้จริงเพียงข้ามคืนฟอดดด~"นั่งคิดอะไรอยู่ หืมม?"ร่างเล็กตัวแทบจมลงไปในอ้อมกอดของคนเพิ่งเดินออกมา"อื้ออ แน่นไปแล้วค่ะ" หายใจแทบไม่ออก นับวันชลากรยิ่งทำตัวติดเธอเข้าไปทุกที ทุกวันนี้แทบจะไม่ไปเดินตลาดดูกิจการตัวเองแล้ว เพราะเอาเวลาส่วนมากมาดูแลเมียแทน"ก็คิดถึงเมียนี่นา""กล้าพูด ก็อยู่ด้วยกันตลอด" เช้า สาย บ่าย เย็นก็เจอแต่หน้าเขาเดิมทีในเมื่อเธอเอ่ยปากบอกขอเลื่อนวานแต่งจนกว่าลูกจะคลอด ทางเฮียฮั่วก็ขอให้ฝ่ายนั้นหมั้นหมายลูกสาวตัวเองเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็เพื่อความสะบายใจกันสองฝ่าย แต่ประเด็นหักมันอยู่ที่ ในเมื่อยังไม่ได้แต่งกันวันนี้ ฟาล
ตอนที่ 77อนุญาต"ผมเรียนคุณน้าตรงๆ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเลยนะครับ""!?" นางเกสรแอบใจสั่นกับสิ่งที่ชายร่างสูงกำลังจะพูดต่อจากนี้ชลากรขยับตัวเปลี่ยนท่านั่งเล็ก ก่อนจะหันมาจ้องนัยน์คนที่มีอายุมากกว่าเขา"ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าแฟนท์ได้บอกกับคุณน้ารึยังครับ เรื่องที่เธอท้อง""อะไรนะ!!!!???" คราวนี้ในฐานะคนเป็นแม่ที่มีลูกสาวทั้งสองคน เมื่อได้ฟังเรื่องที่ไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิต กับบุคคลที่นั่งอยู่ต่อหน้าคือคนเดียวที่ลูกสาวคนเล็กเคยหนีไปอยู่กับเขา พอกลับมาบ้านได้ไม่ถึงสัปดาห์ก็มาป่าวประกาศว่าท้องจะให้คนเป็นแม่แบบเธอทำอย่างไร"ก่อนอื่นเลยผมต้องขอโทษ คุณน้าและสามีคุณน้าด้วยนะครับ ทั้งเรื่องที่ลูกสาวคุณน้าหนีไปอยู่กับผมที่กรุงเทพฯ และยังจะเป็นเรื่องที่เธอท้อง ผมไม่มีคำแก้ตัวอะไร เพราะมันคือเรื่องจริง ...ผมรักน้องครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมจริงจัง และอยากคบหาน้อง ไม่เคยคิดไม่ดีกับน้อง ไม่เคยทิ้งขว้าง ไม่เคยไม่ให้เกียรติ ส่วนเรื่องความบาดหมางของเฮียฮั่วและป๊าของผม ผมมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กและก็ไร้สาระมากเลยครับ และผมตะให้มันเกิดผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องแน่นอน ที่มาถึงบ้านคุณน้าวันนี้
ตอนที่ 76"จะกลับบ้านใช่ไหม? เดี๋ยวไปส่ง"ใบหน้าคมพยายามปรับอารมณ์ลงให้ได้มากที่สุด ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจจะมาหาฟาลิดาที่นี่อยู่แล้ว เพราะม๊าของเขาบอกว่าว่าเธอกำลังเปลี่ยนชุด แต่แล้วพอมาถึงกลับผิดพลาดเล็กน้อย เมื่อเจอถ่านไฟเก่าของเธออยู่ด้วยนาทีแรกที่ได้เห็นหน้ามัน แทบอยากจะกระโดดสองขาให้มันลอยติดผนังห้อง เพื่อนน้องชายก็ช่างเถอะเขาไม่สน ในเมื่อมันกำลังมาแตะต้องตัวเมียเขาอยู่ซึ่งไอ้อรรถ มันก็รู้ดีว่าเขากับฟาลิดากำลังคบหากันอยู่"แหม เฮียก็... ทำเป็นอารมณ์ร้อน ของขึ้นไปได้ ผมกับแฟนท์ก็แค่ทักกันตามประสา" อัครเดชทำท่าทางไหวไหล่ เหมือนกับเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว หรืออันที่จริงจะเรียกได้ว่าเขาไม่แคร์กับความสัมพันธ์ระหว่างเฮียซานกับแฟนท์เลยสักนิดก็แค่คนเคยเอ็นดู แต่ตอนนี้เอ็นของอรรถมันมีเจ้าของแล้ว ซึ่งไม่ใช่ฟาลิดาแน่นอนพี่ชายเพื่อนรักจะหวงก้างอะไรนักหนา นึกขึ้นได้ว่าเฮียซานชักเริ่มหวงก้างจนเสียทรง เสียมาดความเนี๊ยบ สุขุม ที่ตัวเขาสร้างมา พอนึกแบบนี้แล้วก็อดขำออกมาไม่ได้แต่แล้วเสียงหัวเราะขบขันของอรรถจำเป็นต้องหยุดะงักลง เมื่อชลากรชี้นิ้วคาดโทษ แม้แต่ฟาลิดาเองที่ยืนอยู่ข้างๆ ยังต้องหวาดกลัว"
ตอนที่ 75ถ่านไฟเก่าในช่วงใกล้ถึงยามเย็น ตะวันใกล้คล้อยลงเข้ามาทุกที ช่วงนี้เป็นเวลาคู่บ่าวสาวเริ่มเตรียมตัวเข้าหอในไม่ช้าฟาลิดาปราบปลื้มใจแทนเพื่อน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ขนมผิงกับเฮียฉีเข้าเรือนหอตามประเพณีอย่างที่คาดหวังเอาไว้ เรื่อราวความรักและบททดสอบมากมายระหว่างคู่นี้กว่าจะผ่านพ้นมาได้ ค่อนข้างจะใช้เวลาและความเข้าอกเข้าใจกันมามากพอสมควรเธอเองก็เป็นหนึ่งในตัวละครเรื่องนี้ ย่อมรู้ดีว่ากว่าจะเดินทางมาถึงวันนี้ได้พวกเขาต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง สิ่งที่พวกเขาทำมันได้ดีคือการให้อภัยกัน และต้องเข้าใจกัน ปล่อยวางเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด แล้วเริ่มต้นใหม่มือบางวางทับทาบหน้าท้องนูนเล็กของตนเอง ท้องแรก หากไม่สังเกตดีๆ คงจะคิดกันไปว่าเธอแค่อวบขึ้น ซึ่งคนในงานแต่งวันนี้คงจะคิดกันแบบนั้น แม้กระทั่งเจ้าสาวในงาน ยังทักเลยว่าเธออวบขึ้นอันที่จริงเรื่องท้อง... เธอไม่ได้อยากจะปิดบังใคร ในเมื่อพ่อของลูกก็ยืนหัวโด่อยู่ในงานด้วยแท้ๆ เพียงแต่มันยังไม่ใช่จังหวะนี้ปัญหาระหว่างเธอกับเขามันยังไม่ถูกเคลียร์ ลึกๆ ในใจเเม้จะบอกเขาไปแล้วว่าต้องการห่างกันสักพัก ทว่าเอาความจริงเลย คือก็รอให้เขามาง้ออยู่ทุกวันอย่า
ตอนที่ 74งานแต่งน้องชายเมื่อได้เห็นหน้าลูกชายกลับมาอยู่บ้านอย่างที่คาดหวังมาโดยตลอด คุณนายเพลงพิณพอทราบเรื่องราวที่ผ่านมาของลูกชายคนโตบ้างแล้ว นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้คิดไม่ตกมาสักพักใหญ่ เกี่ยวกับเรื่องบาดหมาง ที่กำลังทำให้ลูกชายเธอต้องยอมปริปากสารภาพความทุกข์ใจที่มันสะสมอยู่มานานพอสมควรโดยเฉพาะเรื่องที่ฟาลิดากำลังตั้งครรภ์เธอจึงหาทางออกอย่างที่คิดว่าสมควรทำแต่ยังไม่ใช่วันนี้หรือพรุ่งนี้แน่นอนคุณนายคนเดียวของตระกูลเจียรกิติอยู่ในชุดไทยสีชมพูอ่อน งดงามตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมเผ้าถูกยกขึ้นตีโป่งให้เข้ากับใบหน้ารูปไข่ เครื่องประดับราคาแพงที่ไม่เคยคิดว่าวันนี้จะได้หยิบมาใส่อวดแขกในงาน แต่แล้วฟ้าก็ดนบรรดานมาให้ตามโอกาสเหมาะสมงานแต่งงานของลูกชายคนเล็กของเจียรกิติ วันนี้แขกเหรื่อในงานเฉพาะคนที่รู้จักเสี่ยชัชชาติก็ปาไปแล้วเกือบทั้งจังหวัด ยังไม่รวมกับสมาคมคุณหญิงคุณนายฝ่ายเธออีกส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวกับฝั่งเจ้าสาวก็มีมากพอสมควร งานแต่งคราวนี้ก็เลยเนื่องแน่นยิ่งกว่างานประจำจังหวัดขณะที่กำลังยืนนิ้มปลื้มปิติในงานวันนี้ ก็มีชายหนุ่มในชุดสูทสีเดียวกันกับเธอเดินมาดมั่นมาทางนี้"ม๊าครับ งานจะเริ่มแ
ตอนที่ 73ผ่านมา 2 วันแล้วกับการตัดสินใจกลับมาอยู่ที่บ้าน ฟาลิดาเอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องนอนไม่ออกไปไหน ไม่อยากออกไปฟังคำแขวะจากปากของป๊าตัวเองที่เอาแต่เย้ยหยันลูกสาวที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแม้แต่เรื่องมันนานมากแล้ว เฮียฮั่วก็ยังไม่เคยลืม หรือคิดจะทิ้งมันไปจากสมองคนตัวเล็กเอาแต่นั่งเหม่อมองออกไปทางหน้าต่าง หลังจากที่ชลากรเป็นคนขับรถมาส่งเธอถึงที่ ได้เข้ามาในบ้านทักทายป๊าม๊าของเธออยู่สองสามประโยคก็กลับไปป่านนี้เขาคงยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเรื่องงานแต่งของฉีกับผิงอยู่เช่นกัน'จะเอาอย่างนี้จริงๆ เหรอ?''แฟนท์คิดดีแล้ว''เฮียทำอะไรให้เธอต้องขุ่นข้องหมองใจ พูดกันมาตอนนี้เลยก็ได้ ขอร้องเถอะ โตๆ กันแล้ว แล้วนี่ท้องไส้นับวันยิ่งโตขึ้น อย่าคิดอะไรเด็กๆ แบบนี้ได้ไหม?''คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ... ใช่ไง! ก็เป็นเด็กแบบนี้มาตั้งนานแล้วไง เพิ่งจะรู้?''โถ่เว้ย!' เขาทุบพวงมาลัยเสียงดัง'ป๊าเฮียก็พูดถูก แฟนท์ว่าเราไม่เหมาะกันหรอก หรือเราควรเลิก?''ไม่เลิก! ให้ตายยังไงก็ไม่เลิก เธอกลับไปคิดดีๆ ก็แล้วกันนะ ลูกน่ะ จะอยู่ได้ยังไงถ้าพ่อแม่ต้องแยกทางกัน คิดให้ดี อย่าเอาแต่ใจตัวเอง'คำก็เด็ก... คำก็เอาแต่ใจ งี
ตอนที่ 72"เฮียไม่คิดเลยนะ ว่าเธอจะเป็นเอาหนักขนาดนี้? ช่วยน่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันหน่อยได้ไหม? ทำไมต้องเอาแต่ใจตัวเองด้วย?"คำพูดของเขาดังก้องเข้าโสตประสาทการรับรู้ของเธอได้อย่างชัดเจน คนฟังอย่างเธอสลดใจอยู่ไม่ใช่น้อย ในหัวมันมีคำถามเต็มไปหมดอย่างแรกคือทุกวันนี้เธอไม่น่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันตรงไหนน้ำตาเจ้ากรรมมันเริ่มทำงาน ไล่ขึ้นมาจากทรวงอกจนถึงเบ้าตา หลั่งเอาน้ำสีใสเค็มๆ คลอเคลียอยู่รอวันไปปลดปล่อยอาบสองแก้มนวลใจเจ้ากรรมก็ดันเจ็บปวดกับคำพูดเขาขึ้นมาเสียดื้อๆ ไม่รู้ว่าเพราะฮอร์โมนปรับเปลี่ยนจากการตั้งครรภ์ หรือเพราะความงี่เง่าเจ้าบทบาทอย่างที่เขากล่าวหาหากจะเอาง่ายๆ ถ้าเขาอยากจะพูดคำว่าเบื่อก็ควรบอกกันตามตรงหรือถ้ามันยากนักที่จะต้องพูดคำๆ นั้นออกมา เธอนี่แหละที่จะพูดออกมาเอง"แฟนท์จะกลับบ้านพรุ่งนี้ ไปช่วยเตรียมงานแต่งผิง" ระหว่างนี้เขาก็คิดเอาเองละกันว่าที่ผ่านมาเรื่องของเรา มันควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้เธอยังไม่อยากจะใช้คำว่าเลิก เพราะยังมีอีกหนึ่งชีวิตในท้องแต่ถ้าชีวิตคู่มันยังไปต่อด้วยกันยาก สามวันดีสี่วันไข้อยู่แบบนี้ บอกตามตรงเลยว่าเธอมองไม่เห็นอนาคตร่างบางเดินไปรื้อ
ตอนที่ 71ชลากรรีบบึ่งรถกลับมาที่คอนโดฯ หลังจากเคลียร์งานตัวเองเสร็จสับ ฟ้าลดาส่งข้อความมาให้เขารีบกลับโดยด่วน เหตุเพราะน้องสาวตัวเองไม่ต้อนรับการมาเยี่ยมเยือนของเธอจากที่คิดเอาไว้ว่าอยากให้สองพี่น้องได้มีโอกาสอยู่ด้วยกัน เพื่อปรับความเข้าใจ กลับกลายเป็นว่าเขากำลังหาเรื่องใส่ตัวเเท้ๆร่างสูงเข้ามาถึงภายในห้องกวาดสายตามองก็เห็นอย่างที่อีกคนส่งข้อความมารายงานคนท้องแรกเริ่มนั่งทำตาขลึงใส่พี่สาวตัวเองที่นั่งอีกมุมห้อง ขณะที่ฟ้าลดาเองหอบงานตัวเองขึ้นมาทำไปพลางๆ"เอ้า ...เฮียซาน มาพอดีเลย" เป็นฟ้าลดาที่ผละหน้าออกจากเอกสารในมือ แล้วหันมาสนใจคนมาใหม่ ส่วนอีกคนที่ยังนั่งแยกเขี้ยวใส่พี่สาว แม้ว่าจะเห็นแล้วว่าเขามาถึง ทว่าก็ยังไม่ให้ความสนใจ"จะเย็นแล้ว ทานไรกันยัง?" เขาถาม พลางหันหน้าไปเอาคำตอบจากฟาลิดาคนนั่งหน้าบูดปรับเปลี่ยนอารมณ์เล็กน้อย แต่ยังคงความตึงใส่อยู่ก็แค่ไม่พอใจที่เขาชวนพี่สาวเธอมาที่นี่ ทั้งๆ ที่ควรจะถามความสมัครใจกันก่อน ว่าอยากต้อนรับแขกหรือไม่"ยังเลยค่ะ นี่กะว่ารอเฮียกลับมา แล้วจะชวนออกไปกินข้าวข้างนอกกัน เห็นว่าแถวนี้มีร้านอาหารยุโรป อร่อยๆ เลยอยากลอง"ร่างอรชรลุกขึ้นยืน
ตอนที่ 70เฝ้าน้องชลากรจำเป็นต้องพาลูกเมียกลับไปที่คอนโดฯ ก่อน ภายหลังจากพาไปหาหมอ เขามีงานด่วนที่ต้องแก้ไข ทั้งๆ ที่เป็นวันหยุดของตัวเองแล้วแท้ๆ อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าคนท้องจะอยู่คนเดียวไม่ได้เพราะประเมินจากที่ตัวเองเห็นแล้วว่าเมื่อเช้าฟาลิดายังอาเจียนและเวียนหัวไม่หยุด อาการของคนแพ้ท้องก็คงประมาณนี้ ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เธอต้องอยู่คนเดียวเขาจึงตัดสินใจยกหูต่อสายไปยังพี่สาวคนเดียวของฟาลิดา เขาเล่าเรื่องราวคร่าวๆ ให้พี่สาวเธอฟัง ระหว่างขับรถออกไปยังบริษัท โชคดีที่ฟ้าลดาเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย จึงไหว้วานเธอให้ไปที่คอนโดฯ ของตนอีกนัยยะสำคัญอย่างหนึ่ง ก็เพื่อหวังว่าคนที่มีสายเลือดเดียวกัน จะปรับความเข้าใจกันบ้าง ไม่มากก็น้อยอย่างไรเสียเลือดก็ย่อมข้นกว่าน้ำ เขาไม่รู้หรอกว่าทำไมฟาลิดาถึงไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่สาวตัวเอง แต่คิดว่าหากมีฟ้าลดามาคอยช่วยเหลือระหว่างที่อีกคนอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ นั่นอาจจะเป็นโอกาสที่ดีทำให้สองคนนั้นสนิทกันมากขึ้นกระทั่งเขาขับรถมาถึงที่ทำงาน และขลุกอยู่หน้าคอมฯ เพื่อดูปัญหาที่เกิดขึ้นจากคนของเขาที่ส่งมาให้ดูทางเมลล์ก็อกๆๆ"เชิญ!"เมื่อเจ้าของห้องอนุญา