ตอนที่ 19คืนนี้ที่คอนโดฯ นะชลากรขับรถวนกลับมาที่เดิมในช่วงหัวค่ำของวันตามสัญญาที่ให้ไว้กับอีกคน เขารีบเคลียร์ธุระของตนเองให้เสร็จตามเวลา กลัวว่าคนรอจะทนไม่ไหวแล้วหนีกลับก่อนโชคดีที่พอมาถึงหน้าโรงแรมก็เห็นร่างบางยืนเขี่ยโทรศัพท์รออยู่ก่อนแล้ว ฟาลิดาจำป้ายทะเบียนมาเซราติคันงามได้ขึ้นใจ ก่อนจะรีบเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าสะพาย โบกมือลากลุ่มเพื่อนที่มายืนรอเป็นเพื่อนและเดินไปหาเจ้าของรถ“รอนานไหม” มือหนาเอื้อมเปิดประตูรถให้อีกคนได้เข้าไปนั่งท่ามกลางสายตาหลายคู่ของงกลุ่มเพื่อนฟาลิดาที่ยังอยู่มองดูอยู่ไม่ไกลหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ด้านในรถก่อนที่จะได้ออกจากโรงแรม ฝั่งเจ้าของพวงมาลัยโน้มตัวหัวข้างเล็กน้อยดึงสายเบลล็อคเข้าตำแหน่งให้ฝั่งผู้โดยสาร ใบหน้าที่ห่างกันเพียงคืบเดียวทำเอาคนที่นั่งนิ่งใจเต้นไม่เป็นจังหวะ“หิวไหม?” ว่าหลังจากที่โยกตัวกลับมาประจำตำแหน่ง“….” คนที่ยังใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวได้แต่พยักหน้าตอบ“กว่าจะถึงชลฯ ก็อีกตั้งสองชั่วโมง”“แวะกินข้างทางแถวนี้ก็ได้”คนขับไม่ได้ตอบก่อนจะบังคับรถให้เคลื่อนตัวออกจากโรงแรม หลายนาทีผ่านไปฟาลิดาเริ่มสังเกตเส้นทางที่ชลากรขับมานั้นไม่ใช่เส้น
ตอนที่ 20นางคลั่งรักจนถึงเช้ามืดของวันถัดมาที่ทั้งคู่ยังคงนอนเบียดกายหาความสุขร่วมกัน ชลากรไม่รู้ว่าไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนทั้งๆ ที่เขาทั้งขับรถเข้ากรุงเทพฯ ทั้งขับอาสาไปรับไปส่ง ไหนจะเอาเวลาไปทำงานอีก ทว่าพอตอนนี้ก็ยังแรงไม่ตกเสร็จกิจกรรมอย่างว่าในรอบสุดท้ายไปหมาดๆ มือเรียวเล็กยื่นไปหยิบสมาร์ทโฟนข้างๆ หัวเตียงว กดปลดล็อคจนหน้าจอสว่างขึ้นมา เรียวตาคู่เล็กจ้องมองตัวเลขบนลหน้าจอสมาร์ทโฟนถึงได้รู้ว่าอีกเพียงไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ฟ้าสางกำลังจะเริ่มต้นขึ้น“อาบน้ำไหม?” คนตัวโตขยับตัวเข้าหา โอบกอดร่างบางเอาไว้หลอดพร้อมกันสูดดมกลิ่นหอมลงปอดให้ชื่นใจส่วนคนที่ถูกสวมกอดก็วางสมาร์ทโฟนเอาไว้ที่เดิม ก่อนที่จะพลิกตัวหันหน้าเข้าหาอีกฝ่าย ใบหน้าห่างกันเพียงคืบเดียวเท่านั้น สันจมูกโด่งตอนนี้ไร้กรอบแว่นสายตาที่เขามักใส่มันเป็นประจำ เผยให้มองเห็นดวงตาคู่เรียวได้ชัดเจนขึ้น หนุ่มไทยเชื้อสายจีนในวัยสามสิบต้นๆ ส่วนสูงร้อยเก้าสิบสอง เขานอนอยู่ข้างกายเธอ สัมผัสเธอโดยไร้ปราการใดๆ ห่อหุ้ม รอนกล้ามที่ของเขายิ่งดูยิ่งเร้าร้อน ฟาลิดาแทบไม่อยากจะละสายตากับปฏิมากรรมตรงนี้เลย“เหนื่อยอ่ะ เฮียไปอาบก่อนเลย” ทำเสียงส
ตอนที่ 21ขาดเขาไม่ได้สองสามวันมานี้ชลากรไม่มีเวลามาเจอหรือนัดพบกับเธอ เขาให้เหตุผลเรื่องงานที่ต้องทำแทนครอบครัวหลายต่อหลายอย่าง ทางบ้านก็วุ่นวายเตรียมจัดงานแต่งของน้องชายเขาและเพื่อนสาวคนสนิทของเธออยู่ ทุกคนดูมีอะไรทำหลายอย่างในชีวิต ดูมีเป้าหมาย ยกเว้นเธอเมื่อเช้าขนมผิงโทรมาคุยเรื่องร้าน มีโอกาสเป็นไปได้สูงอย่างที่เฮียฮั่วเคยบอกกับเธอ ผิงอาจจะไม่ทำมันต่อแล้ว มีแววว่าเพื่อนสาวอาจจะไปช่วยกิจการของว่าที่สามีตนในอนาคต ซึ่งเธอเข้าใจดีถึงการเปลี่ยนแปลงทุกคนเติบโตขึ้นในเส้นทางที่ตนเองเลือกนั่นคือเรื่องธรรมชาติ ท้ายที่สุดแล้วตอนนี้เธอต้องมานั่งชั่งใจตัวเองอีกว่าจะเลือกเส้นทางแบบไหนให้กับชีวิตหรืออาจจะต้องปิดกิจการตามคำที่เฮียฮั่วได้บอกแล้วหาอื่นประจำทำ อาจจะเป็นเช่นนั้น ทว่าก็ยังลังเลใจเฮียฮั่วแอบเหล่หางตาสังเกตลูกสาวคนเล็กเป็นระยะๆ ขณะที่มือไม้ยังคงชงน้ำให้ลูกค้าอยู่ไม่ขาด นางเกสรเองก็เช่นกัน เห็นลูกนั่งถอนหายใจหลายรอบแล้วตั้งแต่ลงมาจากด้านบน ไม่รู้ว่ากำลังเหม่อลอยคิดถึงเรื่องอะไรอยู่ จึงต้องเดินไปสะกิดผู้เป็นสามี“ไปทำทะเลาะอะไรกับลูกอีกรึเปล่าเฮีย?” ไม่ได้อยากจะใส่ร้ายป้ายสีสามีตัวเอ
ตอนที่ 22เปิดตัวกับตัวมัมเป็นอีกคืนที่สองร่างนอนเหยียดกายเข้าหากัน ราวกับคู่ใหม่ปลามันส์ที่กำลังปลูกเรือนรักอันหอมหวานด้วยกันอย่างมีความสุข มันเกินคาดไปมากบสำหรับฟาลิดา แม้มันจะไม่ได้หวือหวาดั่งเช่นคู่รักคู่อื่น ทว่าเขากลับคือความสบายใจของเธอ ขณะเดียวกันก็ให้ความตื่นเต้นน่าค้นหาในบางเวลามันกำลังจะลงตัว หากมีเวลาให้กันมากกว่านี้ แต่เอาเถอะ... ใช่ว่าเธอจะรีบร้อนอะไร“พรุ่งนี้เฮียจะเข้ากรุงเทพฯ อีกแล้วหรอ?” เขาเพิ่งบอกจบไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเธอเริ่มจะอยากรู้อย่างจริงจังบ้างแล้วว่าธุรกิจที่เขากำลังจะเป็นหุ้นส่วนนั้นมันประกอบกิจการในลักษณะใด ถึงได้ทุ่มแรงทุ่มเวลาหนักขนาดนี้ การขับรถในเมืองหลวงทุกสัปดาห์ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เขาต้องเหนื่อยมากแค่ไหน เธอย่อมเข้าใจปอยผมนุ่มถูกหยิบมือจับเป็นช่อม้วนพันกันเล่น ขณะที่ศีรษะเล็กก็โอนเอนซบแข่งแกร่งข้างนั้นด้วย ชลากรไม่กล้าขยับหนีห่าง แม้ว่าตอนนี้เขาเริ่มจะชาต้นแขนบ้างแล้วก็ตาม ชายหนุ่มทำได้เพียงขยับใบหน้าเล็กน้อย เพื่อที่จะได้มองเพียงเสี้ยวหน้าสวยของคนถาม“ช่วงนี้เตรียมข้อมูลการระดมทุนกับโปรเจคนี้อยู่ เดือนหน้าอาจจะเป็นรูปเป็นร่างแล้ว” บริ
ตอนที่ 23เทียบไม่ได้ชลากรเข้าบริษัทไปแล้ว จะเหลือแต่เธอกับคุณนายเพลงพิณ ที่เดินแวะมาร้าน accessory ของไอทีทุกรูปแบบ หน้าร้านตกแต่งสไตล์มินิมอลสมกับที่เป็นร้านฮิตของวัยรุ่นสยาม ภายในร้านดูกว่างขวางเชื่อมต่อกับร้านกาแฟเล็กๆ ตกแต่งสไตล์เดียวกัน คาดว่าทั้งร้านอุปกรณ์ไอทีกับร้านกาแฟนี่คงจะเป็นเจ้าของเดียวกัน"สวัสดีค่ะคุณป้า" ไม่นานหญิงสาวที่ถูกตามตัวก็มาถึง ก่อนหน้านี้คุณนายเพลงพิณบอกให้พนักงานเข้าไปตามเจ้าของร้านมาจากห้องพักด้านใน กระทั่งรอไม่นานก็พบปะกันสมใจอยาก"หนูปราง... สวัสดีจ้ะ โอ้โห ไม่ได้เจอกันนานสวยขึ้นกว่าเดิมอีกนะเนี่ย"คนอายุมากกว่าเดินเข้าไปโอบไหล่รับไหว้จากเจ้าของร้านคนสวย ปรางไหล่เล็กน้อยแบบถ่อมตนตามประสาเด็ก ถามไถ่ผู้มีอายุมากกว่าอย่างสนิทสนมส่วนเกินอย่างแฟนท์ก็ยืนงงนิ่งทำตัวไม่ถูก"เป็นไงมาไงคะเนี่ยคุณป้า มาถึงที่นี่ได้ยังไงคะ เอ๊ะ? นี่ใครคะเนี่ย หน้าตาน่ารักจัง" สาวสวยเปรยตามองมาสนใจที่ส่วนเกินอย่างเธอ นึกว่าจะกลายเป็นธาตุอากาศไปเสียก่อนแล้ว"อ๊ะนี่ ...ป้าลืมแนะนำไป นี่หนูแฟนท์ เด็กแถวบ้าน คบหากับลูกชายคนโตของป้า ต่อไปก็คนกันเองแล้วนะจ้ะ ฮ่าๆ" นางเพลงพิณนำเสนอว่าที่
ตอนที่ 24ชลากรขับรถวกกลับมายังห้างฯ ดัง อีกครั้งหนึ่งในช่วงเย็น นางเพลงพิณดับแฟนสาวป้ายแดง ถือของขึ้นรถพะรุงพะรังกันไปหมดสักพักพอได้ที่แล้ว จึงเคลื่อนตัวรถออกไป มุ่งหน้าเข้าสู่ถนนใหญ่ คงใช้เวลาสัก 2 ชั่วโมงกว่าๆ ถึงชลบุรีก็พอดีมืดค่ำ"ไหนตอนแรกว่าจะนอนที่กรุงเทพฯ ก่อนไงตาซาน?" ตอนมาก็ตกลงกันอย่างนั้น แต่ดันเห็นลูกชายกลับลำเสียอย่างนั้น"ผมมีธุระกับป๊าต่อน่ะครับ เห็นว่าจะมีคนมาดูพัฒนกิจ เห็นว่าจะจัดงานปลายปีนี้"'พัฒนกิจ' เป็นสโมสรกีฬา ที่มีทั้งสนามกอล์ฟและสนามยิงปืนของครอบครัวเจียรกิติ ซึ่งถูกบริหารงานโดยเสี่ยชัชชาติเป็นลูกชายคนโตอย่างชลากรนั่นเองนอกจากนี้ภายในสโมสรยังถูกแบ่งสรรปันส่วนที่ดินแปลงใหญ่ไว้สำหรับจัดเป็นฮอลล์ศูนย์กลางการประชุมขนาดย่อม ร่วมทั้งสวนหย่อมสวนดอกไม้ที่จัดขึ้นเสริมให้เข้ากับสถานที่ เอาไว้จัดเลี้ยงหรือเป็นสถานที่เช่างานแต่งงานซึ่งในไม่ช้าสถานที่นั้นก็คงถูกจองโดยลูกชายคนเล็กของเจียรกิติ ที่กำลังจะมีข่าวดีในเร็วๆ นี้ ชลากรเดาว่าอย่างนั้น"อ่อ จริงสินะ เห็นวันก่อนท่านผู้ว่าฯ กับท่านนายกฯ การกีฬา ก็มาหาป๊าเราที่บ้าน เรื่องจัดทัวร์กอล์ฟอะไรสักอย่าง แม่จำไม่ได้""ปกต
ตอนที่ 25กว่าที่ทั้งสามจะมาถึงบ้านเจียรกิติก็ดึกดื่นเข้าแล้ว คุณนายเพลงพิณอาสาพาสาวน้อยว่าที่สะใภ้ในอนาคตขึ้นมาดูห้องรับแขกที่จัดเตรียมเอาไว้ด้านบน เธอบอกให้ป้าสาวแม่บ้านประจำบ้านหลังนี้จัดเตรียมที่นอนหมอนมุ้งเอาไว้ ให้ทัน 1 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ป้าสาวเดินนำหน้าถือกุญแจในมือไปยังห้องริมสุด ป้ารู้สึกสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่เดินตามหลังที่ไหนสักที่ในละแวกตำบลนี้ความอยากรู้อยากเห็นมันมีอยู่เต็มอก ทว่าก็ไม่สามารถเอื้อนเอ่ยประโยคคำถามขึ้นมา"นี่ค่ะคุณนาย สาวเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ"คราวนี้คุณเพลงพิณเดินนำหน้าเข้าไปด้านในห้อง ตามด้วยฟาลิดา และเป็นจังหวะที่เธอได้สบตากับแม่บ้านวัยกลางคน"แฮร่ๆ ขอบคุณนะคะ" แฟนท์ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี จึงได้แต่บอกแบบนั้น แอบเขินนิดๆ ที่คนย้านนี้ดูให้ความสนใจเธออยู่"ห้องข้างๆ นั้นคือห้องของฉันเองนะหนู ส่วนอีกฝั่งนั้นก็เป็นของตาซาน"คุณนายเพลงพิณชี้นิ้วบอกทิศทางห้องข้างๆ ว่ามีใครอาศัยอยู่ ซึ่งมันก็คงเป็นแบบนั้น ก็ตอนขึ้นบันไดมา เฮียซานของเธอนั้นเดินปลีกตัวปลิวหายไปทางห้องข้างๆ ก่อนแล้วคงจะเหนื่อยและอยากพักผ่อน ก็แหงสิเล่นขับรถไปกลับทั้งวันเลยนี่ แต่ก็นะ ...คื
ตอนที่ 26เพิ่มระดับความสัมพันธ์ตีสองเข้าแล้ว หลังจากที่เกลี้ยงกล่อมจนคนตัวเล็กสมยอมให้แล้วหนึ่งยก เขาก็พอใจ ฟาลิดาคิดว่าเขาคงจะสบายตัวและหลับได้เสียที ทว่าจนป่านนี้แล้วยังนอนพลิกตัวไปมา จนเธอก็ไม่เป็นอันนอนแล้วเหมือนกัน“เฮียเป็นไร?” ใบหน้าหมวยหยกพลิกตัวหันหน้ามาถามขณะที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของอีกฝ่ายชลากรสบตามาที่คนถามด้วยเจตนาอันใดแฟนท์ไม่อาจรู้ แต่ถ้าจะเอาแต่พลิกตัวไปมาไม่ยอมหลับอยู่แบบนี้ เห็นทีพรุ่งนี้คงจะไปคุยงานกับป๊าเขาแบบไม่รู้เรื่อง“นอนได้แล้ว แฟนท์ง่วง” ตอนแรกก็เขาเองไม่ใช่เหรอที่บอกว่าง่วง แต่ไปๆ มาๆ พอเกลี้ยงกล่อมขอจนได้เย็บสมแก่ใจ แล้วตาสว่างเลยว่างั้น“วันนี้เฮียไปประชุมมา”เออ... ก็ใช่ไง ก็เพิ่งกลับมาจากกรุงเทพฯ ด้วยกันนี่ไง เผื่อลืม“รู้แล้ววว” อยากจะลากเสียงให้ยาวไปถึงดาวอังคาร“อยากพาเธอไปรู้จักบริษัทของเพื่อนเฮีย”“อือฮึ?” แล้วไงต่อ“อีกไม่นาน เฮียคงไม่ได้แค่นั่งเก็บค่าเช่าช่วยที่บ้านแล้ว”ก็แหงสิ... กำลังจะเป็นนักธุรกิจใหญ่เต็มตัวแล้วนี่ ต่อไปก็คงงานยุ่งจนไม่มาเสียเวลาเดินเก็บค่าเช่าหรอก“ต้องไปดูบริษัทของเพื่อนเฮียสักพักใหญ่”“บริษัทที่ตอนนี้เฮียกำลังจะเป็นหุ่นส่
ตอนที่ 783 สัปดาห์ก่อนหน้านี้การเจรจาเรื่องสู่ขอฟาลิดาเป็นไปอย่างราบรื่น เสี่ยชัชชาติสิ้นลายความอีโก้ต่อพ่อของเธออย่างสิ้นเชิงรวมทั้งคู่กรณีด้วย อาจจะเป็นเพราะอำนาจมืดจากฝั่งเมียทั้งสองบ้าน เพราะพวกท่านล้วนหนักแน่นในเรื่องนี้ทั้งสองครอบครัวตกลงกันเรื่องฤกษ์งามยามดีกันไว้แล้ว เดิมทีคุณนายบ้านเจียรกิติอยากจะให้แต่สิ้นเดือนนี้เลย ทว่าฝ่ายเจ้าสาวอย่างเธอนั้นกลับปฏิเสธไปก่อน ด้วยเหตุเพราะมันเร็วเกินไป แม้จะรู้สปีริทของท่านนั้นสามารถเนรมิตวานให้เกิดขึ้นได้จริงเพียงข้ามคืนฟอดดด~"นั่งคิดอะไรอยู่ หืมม?"ร่างเล็กตัวแทบจมลงไปในอ้อมกอดของคนเพิ่งเดินออกมา"อื้ออ แน่นไปแล้วค่ะ" หายใจแทบไม่ออก นับวันชลากรยิ่งทำตัวติดเธอเข้าไปทุกที ทุกวันนี้แทบจะไม่ไปเดินตลาดดูกิจการตัวเองแล้ว เพราะเอาเวลาส่วนมากมาดูแลเมียแทน"ก็คิดถึงเมียนี่นา""กล้าพูด ก็อยู่ด้วยกันตลอด" เช้า สาย บ่าย เย็นก็เจอแต่หน้าเขาเดิมทีในเมื่อเธอเอ่ยปากบอกขอเลื่อนวานแต่งจนกว่าลูกจะคลอด ทางเฮียฮั่วก็ขอให้ฝ่ายนั้นหมั้นหมายลูกสาวตัวเองเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็เพื่อความสะบายใจกันสองฝ่าย แต่ประเด็นหักมันอยู่ที่ ในเมื่อยังไม่ได้แต่งกันวันนี้ ฟาล
ตอนที่ 77อนุญาต"ผมเรียนคุณน้าตรงๆ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเลยนะครับ""!?" นางเกสรแอบใจสั่นกับสิ่งที่ชายร่างสูงกำลังจะพูดต่อจากนี้ชลากรขยับตัวเปลี่ยนท่านั่งเล็ก ก่อนจะหันมาจ้องนัยน์คนที่มีอายุมากกว่าเขา"ตอนนี้ผมไม่แน่ใจว่าแฟนท์ได้บอกกับคุณน้ารึยังครับ เรื่องที่เธอท้อง""อะไรนะ!!!!???" คราวนี้ในฐานะคนเป็นแม่ที่มีลูกสาวทั้งสองคน เมื่อได้ฟังเรื่องที่ไม่เคยคิดมาก่อนในชีวิต กับบุคคลที่นั่งอยู่ต่อหน้าคือคนเดียวที่ลูกสาวคนเล็กเคยหนีไปอยู่กับเขา พอกลับมาบ้านได้ไม่ถึงสัปดาห์ก็มาป่าวประกาศว่าท้องจะให้คนเป็นแม่แบบเธอทำอย่างไร"ก่อนอื่นเลยผมต้องขอโทษ คุณน้าและสามีคุณน้าด้วยนะครับ ทั้งเรื่องที่ลูกสาวคุณน้าหนีไปอยู่กับผมที่กรุงเทพฯ และยังจะเป็นเรื่องที่เธอท้อง ผมไม่มีคำแก้ตัวอะไร เพราะมันคือเรื่องจริง ...ผมรักน้องครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมจริงจัง และอยากคบหาน้อง ไม่เคยคิดไม่ดีกับน้อง ไม่เคยทิ้งขว้าง ไม่เคยไม่ให้เกียรติ ส่วนเรื่องความบาดหมางของเฮียฮั่วและป๊าของผม ผมมองว่ามันเป็นเรื่องเล็กและก็ไร้สาระมากเลยครับ และผมตะให้มันเกิดผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างผมกับน้องแน่นอน ที่มาถึงบ้านคุณน้าวันนี้
ตอนที่ 76"จะกลับบ้านใช่ไหม? เดี๋ยวไปส่ง"ใบหน้าคมพยายามปรับอารมณ์ลงให้ได้มากที่สุด ก่อนหน้านี้เขาตั้งใจจะมาหาฟาลิดาที่นี่อยู่แล้ว เพราะม๊าของเขาบอกว่าว่าเธอกำลังเปลี่ยนชุด แต่แล้วพอมาถึงกลับผิดพลาดเล็กน้อย เมื่อเจอถ่านไฟเก่าของเธออยู่ด้วยนาทีแรกที่ได้เห็นหน้ามัน แทบอยากจะกระโดดสองขาให้มันลอยติดผนังห้อง เพื่อนน้องชายก็ช่างเถอะเขาไม่สน ในเมื่อมันกำลังมาแตะต้องตัวเมียเขาอยู่ซึ่งไอ้อรรถ มันก็รู้ดีว่าเขากับฟาลิดากำลังคบหากันอยู่"แหม เฮียก็... ทำเป็นอารมณ์ร้อน ของขึ้นไปได้ ผมกับแฟนท์ก็แค่ทักกันตามประสา" อัครเดชทำท่าทางไหวไหล่ เหมือนกับเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว หรืออันที่จริงจะเรียกได้ว่าเขาไม่แคร์กับความสัมพันธ์ระหว่างเฮียซานกับแฟนท์เลยสักนิดก็แค่คนเคยเอ็นดู แต่ตอนนี้เอ็นของอรรถมันมีเจ้าของแล้ว ซึ่งไม่ใช่ฟาลิดาแน่นอนพี่ชายเพื่อนรักจะหวงก้างอะไรนักหนา นึกขึ้นได้ว่าเฮียซานชักเริ่มหวงก้างจนเสียทรง เสียมาดความเนี๊ยบ สุขุม ที่ตัวเขาสร้างมา พอนึกแบบนี้แล้วก็อดขำออกมาไม่ได้แต่แล้วเสียงหัวเราะขบขันของอรรถจำเป็นต้องหยุดะงักลง เมื่อชลากรชี้นิ้วคาดโทษ แม้แต่ฟาลิดาเองที่ยืนอยู่ข้างๆ ยังต้องหวาดกลัว"
ตอนที่ 75ถ่านไฟเก่าในช่วงใกล้ถึงยามเย็น ตะวันใกล้คล้อยลงเข้ามาทุกที ช่วงนี้เป็นเวลาคู่บ่าวสาวเริ่มเตรียมตัวเข้าหอในไม่ช้าฟาลิดาปราบปลื้มใจแทนเพื่อน ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ขนมผิงกับเฮียฉีเข้าเรือนหอตามประเพณีอย่างที่คาดหวังเอาไว้ เรื่อราวความรักและบททดสอบมากมายระหว่างคู่นี้กว่าจะผ่านพ้นมาได้ ค่อนข้างจะใช้เวลาและความเข้าอกเข้าใจกันมามากพอสมควรเธอเองก็เป็นหนึ่งในตัวละครเรื่องนี้ ย่อมรู้ดีว่ากว่าจะเดินทางมาถึงวันนี้ได้พวกเขาต้องผ่านอะไรกันมาบ้าง สิ่งที่พวกเขาทำมันได้ดีคือการให้อภัยกัน และต้องเข้าใจกัน ปล่อยวางเรื่องที่ผ่านมาทั้งหมด แล้วเริ่มต้นใหม่มือบางวางทับทาบหน้าท้องนูนเล็กของตนเอง ท้องแรก หากไม่สังเกตดีๆ คงจะคิดกันไปว่าเธอแค่อวบขึ้น ซึ่งคนในงานแต่งวันนี้คงจะคิดกันแบบนั้น แม้กระทั่งเจ้าสาวในงาน ยังทักเลยว่าเธออวบขึ้นอันที่จริงเรื่องท้อง... เธอไม่ได้อยากจะปิดบังใคร ในเมื่อพ่อของลูกก็ยืนหัวโด่อยู่ในงานด้วยแท้ๆ เพียงแต่มันยังไม่ใช่จังหวะนี้ปัญหาระหว่างเธอกับเขามันยังไม่ถูกเคลียร์ ลึกๆ ในใจเเม้จะบอกเขาไปแล้วว่าต้องการห่างกันสักพัก ทว่าเอาความจริงเลย คือก็รอให้เขามาง้ออยู่ทุกวันอย่า
ตอนที่ 74งานแต่งน้องชายเมื่อได้เห็นหน้าลูกชายกลับมาอยู่บ้านอย่างที่คาดหวังมาโดยตลอด คุณนายเพลงพิณพอทราบเรื่องราวที่ผ่านมาของลูกชายคนโตบ้างแล้ว นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้คิดไม่ตกมาสักพักใหญ่ เกี่ยวกับเรื่องบาดหมาง ที่กำลังทำให้ลูกชายเธอต้องยอมปริปากสารภาพความทุกข์ใจที่มันสะสมอยู่มานานพอสมควรโดยเฉพาะเรื่องที่ฟาลิดากำลังตั้งครรภ์เธอจึงหาทางออกอย่างที่คิดว่าสมควรทำแต่ยังไม่ใช่วันนี้หรือพรุ่งนี้แน่นอนคุณนายคนเดียวของตระกูลเจียรกิติอยู่ในชุดไทยสีชมพูอ่อน งดงามตั้งแต่หัวจรดเท้า ผมเผ้าถูกยกขึ้นตีโป่งให้เข้ากับใบหน้ารูปไข่ เครื่องประดับราคาแพงที่ไม่เคยคิดว่าวันนี้จะได้หยิบมาใส่อวดแขกในงาน แต่แล้วฟ้าก็ดนบรรดานมาให้ตามโอกาสเหมาะสมงานแต่งงานของลูกชายคนเล็กของเจียรกิติ วันนี้แขกเหรื่อในงานเฉพาะคนที่รู้จักเสี่ยชัชชาติก็ปาไปแล้วเกือบทั้งจังหวัด ยังไม่รวมกับสมาคมคุณหญิงคุณนายฝ่ายเธออีกส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวกับฝั่งเจ้าสาวก็มีมากพอสมควร งานแต่งคราวนี้ก็เลยเนื่องแน่นยิ่งกว่างานประจำจังหวัดขณะที่กำลังยืนนิ้มปลื้มปิติในงานวันนี้ ก็มีชายหนุ่มในชุดสูทสีเดียวกันกับเธอเดินมาดมั่นมาทางนี้"ม๊าครับ งานจะเริ่มแ
ตอนที่ 73ผ่านมา 2 วันแล้วกับการตัดสินใจกลับมาอยู่ที่บ้าน ฟาลิดาเอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องนอนไม่ออกไปไหน ไม่อยากออกไปฟังคำแขวะจากปากของป๊าตัวเองที่เอาแต่เย้ยหยันลูกสาวที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อแม้แต่เรื่องมันนานมากแล้ว เฮียฮั่วก็ยังไม่เคยลืม หรือคิดจะทิ้งมันไปจากสมองคนตัวเล็กเอาแต่นั่งเหม่อมองออกไปทางหน้าต่าง หลังจากที่ชลากรเป็นคนขับรถมาส่งเธอถึงที่ ได้เข้ามาในบ้านทักทายป๊าม๊าของเธออยู่สองสามประโยคก็กลับไปป่านนี้เขาคงยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเรื่องงานแต่งของฉีกับผิงอยู่เช่นกัน'จะเอาอย่างนี้จริงๆ เหรอ?''แฟนท์คิดดีแล้ว''เฮียทำอะไรให้เธอต้องขุ่นข้องหมองใจ พูดกันมาตอนนี้เลยก็ได้ ขอร้องเถอะ โตๆ กันแล้ว แล้วนี่ท้องไส้นับวันยิ่งโตขึ้น อย่าคิดอะไรเด็กๆ แบบนี้ได้ไหม?''คำก็เด็ก สองคำก็เด็ก ... ใช่ไง! ก็เป็นเด็กแบบนี้มาตั้งนานแล้วไง เพิ่งจะรู้?''โถ่เว้ย!' เขาทุบพวงมาลัยเสียงดัง'ป๊าเฮียก็พูดถูก แฟนท์ว่าเราไม่เหมาะกันหรอก หรือเราควรเลิก?''ไม่เลิก! ให้ตายยังไงก็ไม่เลิก เธอกลับไปคิดดีๆ ก็แล้วกันนะ ลูกน่ะ จะอยู่ได้ยังไงถ้าพ่อแม่ต้องแยกทางกัน คิดให้ดี อย่าเอาแต่ใจตัวเอง'คำก็เด็ก... คำก็เอาแต่ใจ งี
ตอนที่ 72"เฮียไม่คิดเลยนะ ว่าเธอจะเป็นเอาหนักขนาดนี้? ช่วยน่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันหน่อยได้ไหม? ทำไมต้องเอาแต่ใจตัวเองด้วย?"คำพูดของเขาดังก้องเข้าโสตประสาทการรับรู้ของเธอได้อย่างชัดเจน คนฟังอย่างเธอสลดใจอยู่ไม่ใช่น้อย ในหัวมันมีคำถามเต็มไปหมดอย่างแรกคือทุกวันนี้เธอไม่น่ารักเหมือนวันแรกที่เจอกันตรงไหนน้ำตาเจ้ากรรมมันเริ่มทำงาน ไล่ขึ้นมาจากทรวงอกจนถึงเบ้าตา หลั่งเอาน้ำสีใสเค็มๆ คลอเคลียอยู่รอวันไปปลดปล่อยอาบสองแก้มนวลใจเจ้ากรรมก็ดันเจ็บปวดกับคำพูดเขาขึ้นมาเสียดื้อๆ ไม่รู้ว่าเพราะฮอร์โมนปรับเปลี่ยนจากการตั้งครรภ์ หรือเพราะความงี่เง่าเจ้าบทบาทอย่างที่เขากล่าวหาหากจะเอาง่ายๆ ถ้าเขาอยากจะพูดคำว่าเบื่อก็ควรบอกกันตามตรงหรือถ้ามันยากนักที่จะต้องพูดคำๆ นั้นออกมา เธอนี่แหละที่จะพูดออกมาเอง"แฟนท์จะกลับบ้านพรุ่งนี้ ไปช่วยเตรียมงานแต่งผิง" ระหว่างนี้เขาก็คิดเอาเองละกันว่าที่ผ่านมาเรื่องของเรา มันควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้เธอยังไม่อยากจะใช้คำว่าเลิก เพราะยังมีอีกหนึ่งชีวิตในท้องแต่ถ้าชีวิตคู่มันยังไปต่อด้วยกันยาก สามวันดีสี่วันไข้อยู่แบบนี้ บอกตามตรงเลยว่าเธอมองไม่เห็นอนาคตร่างบางเดินไปรื้อ
ตอนที่ 71ชลากรรีบบึ่งรถกลับมาที่คอนโดฯ หลังจากเคลียร์งานตัวเองเสร็จสับ ฟ้าลดาส่งข้อความมาให้เขารีบกลับโดยด่วน เหตุเพราะน้องสาวตัวเองไม่ต้อนรับการมาเยี่ยมเยือนของเธอจากที่คิดเอาไว้ว่าอยากให้สองพี่น้องได้มีโอกาสอยู่ด้วยกัน เพื่อปรับความเข้าใจ กลับกลายเป็นว่าเขากำลังหาเรื่องใส่ตัวเเท้ๆร่างสูงเข้ามาถึงภายในห้องกวาดสายตามองก็เห็นอย่างที่อีกคนส่งข้อความมารายงานคนท้องแรกเริ่มนั่งทำตาขลึงใส่พี่สาวตัวเองที่นั่งอีกมุมห้อง ขณะที่ฟ้าลดาเองหอบงานตัวเองขึ้นมาทำไปพลางๆ"เอ้า ...เฮียซาน มาพอดีเลย" เป็นฟ้าลดาที่ผละหน้าออกจากเอกสารในมือ แล้วหันมาสนใจคนมาใหม่ ส่วนอีกคนที่ยังนั่งแยกเขี้ยวใส่พี่สาว แม้ว่าจะเห็นแล้วว่าเขามาถึง ทว่าก็ยังไม่ให้ความสนใจ"จะเย็นแล้ว ทานไรกันยัง?" เขาถาม พลางหันหน้าไปเอาคำตอบจากฟาลิดาคนนั่งหน้าบูดปรับเปลี่ยนอารมณ์เล็กน้อย แต่ยังคงความตึงใส่อยู่ก็แค่ไม่พอใจที่เขาชวนพี่สาวเธอมาที่นี่ ทั้งๆ ที่ควรจะถามความสมัครใจกันก่อน ว่าอยากต้อนรับแขกหรือไม่"ยังเลยค่ะ นี่กะว่ารอเฮียกลับมา แล้วจะชวนออกไปกินข้าวข้างนอกกัน เห็นว่าแถวนี้มีร้านอาหารยุโรป อร่อยๆ เลยอยากลอง"ร่างอรชรลุกขึ้นยืน
ตอนที่ 70เฝ้าน้องชลากรจำเป็นต้องพาลูกเมียกลับไปที่คอนโดฯ ก่อน ภายหลังจากพาไปหาหมอ เขามีงานด่วนที่ต้องแก้ไข ทั้งๆ ที่เป็นวันหยุดของตัวเองแล้วแท้ๆ อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าคนท้องจะอยู่คนเดียวไม่ได้เพราะประเมินจากที่ตัวเองเห็นแล้วว่าเมื่อเช้าฟาลิดายังอาเจียนและเวียนหัวไม่หยุด อาการของคนแพ้ท้องก็คงประมาณนี้ ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกผิดที่ปล่อยให้เธอต้องอยู่คนเดียวเขาจึงตัดสินใจยกหูต่อสายไปยังพี่สาวคนเดียวของฟาลิดา เขาเล่าเรื่องราวคร่าวๆ ให้พี่สาวเธอฟัง ระหว่างขับรถออกไปยังบริษัท โชคดีที่ฟ้าลดาเป็นคนเข้าใจอะไรง่าย จึงไหว้วานเธอให้ไปที่คอนโดฯ ของตนอีกนัยยะสำคัญอย่างหนึ่ง ก็เพื่อหวังว่าคนที่มีสายเลือดเดียวกัน จะปรับความเข้าใจกันบ้าง ไม่มากก็น้อยอย่างไรเสียเลือดก็ย่อมข้นกว่าน้ำ เขาไม่รู้หรอกว่าทำไมฟาลิดาถึงไม่ค่อยชอบขี้หน้าพี่สาวตัวเอง แต่คิดว่าหากมีฟ้าลดามาคอยช่วยเหลือระหว่างที่อีกคนอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ นั่นอาจจะเป็นโอกาสที่ดีทำให้สองคนนั้นสนิทกันมากขึ้นกระทั่งเขาขับรถมาถึงที่ทำงาน และขลุกอยู่หน้าคอมฯ เพื่อดูปัญหาที่เกิดขึ้นจากคนของเขาที่ส่งมาให้ดูทางเมลล์ก็อกๆๆ"เชิญ!"เมื่อเจ้าของห้องอนุญา