กูเก่งกว่ามึง

"ไฟ...มึงเป็นเจ้าของโรงแรมนี้เหรอวะ มึง..."

"ไอ้แทน ตกลงชื่ออะไรแน่วะ กูเห็นมึงเรียกหลายชื่อจัง ใช่คนเดียวกันไหมเนี่ย ผิดคนรึเปล่าวะ" ธามถามแทรกขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้ เพราะเขาได้ยินแทนเรียกเจ้านายของเมสันหลายชื่อมาก

"กูนึกอยากจะเรียกอะไรกูก็..."

"มึงสองคนคุยกันไปก่อนนะ กูจะออกไปคุยงาน" ไซรับบอกกับแทน ก่อนที่เขาจะพยักหน้าชวนเมสันให้ออกไปจากห้องพร้อมกัน เพราะว่าเมสันสบตากับเขาหลายครั้งแล้ว เหมือนกับมีเรื่องด่วนที่อยากจะรายงานเขา

"อ้าว...ไอ้ไฟ เออๆมึงไปเถอะ ให้ไอ้ธามพากูไปเข้าห้องนํ้าก็ได้วะ" แทนพูดพร้อมกับพยายามที่จะลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง

"ไอ้ตัวกะเปี๊ยก...มึงอย่าห้าวให้มากได้ไหม เดี๋ยวก็ได้เจ็บตัวอีกหรอก แผลเป็นที่ตัวของมึงยังเยอะไม่พอรึไง" ไซรับว่าให้แทนเสียงดุพร้อมกับเดินกลับไปประคองแทน ที่กำลังจะลุกขึ้นนั่งด้วยตัวเองคนเดียว

"กูรู้ตัวน่ะยักษ์ ว่ากูไหวแค่ไหน กูแข็งแรงกว่ามึง มึงอย่ามาว่ากู ไปสิ...ไปทำธุระของมึงเลย มึงจะมาประคองกูทำไมเนี่ย กูเอาตัวรอดได้น่ะ กูเก่งกว่ามึงนะ เผื่อมึงจะลืม ปล่อย...กูไหวน่ะ ไอ้ธามก็อยู่" แทนเงยหน้าขึ้นไปต่อว่าไอ้ยักษ์ที่กำลังประคองเขาอยู่ เขาลูกผู้ชายเต็มร้อ