ลู่เสียนคาดไม่ถึงว่าขุนนางพวกนี้ จะมีความโลภมากมายไม่มีสิ้นสุด “แค่เรื่องการช่วยเหลือชาวบ้านไม่ให้ได้รับความเดือดร้อน ถึงกับต้องการฆ่าล้างตระกูล เป็นขุนนางเพื่อช่วยเหลือราษฎรหรือเป็นตัวเหลือบไรคอยดูดเงิน จากท้องพระคลังกันแน่ขอรับ”“หึ อาเสียนจิตใจของคนยากแท้หยั่งถึงจริง ๆ หากไม่มีคุณธรรมในจิตใจที่หน
“พวกพี่ทั้งสองเข้ามาเถิด ข้าอยากรู้ว่าได้ข้อมูลอันใดมาบ้าง”เต๋อหลินรายงานกับลู่ชิงหลังจากทำความเคารพ ซึ่งในห้องยังมีลู่จื้อนั่งฟังอยู่อีกคน “คุณชายใหญ่ คุณหนู เรื่องราวในจวนเหลียวดูเผิน ๆ คล้ายไม่มีอะไร แต่ความชอบส่วนตัวของเหลียวเคอฮว่านผู้นี้ คือการเลียนแบบขุนนางคนอื่น ที่มีฐานะสุขสบายกว่าตน ไม่ว่
แต่ลู่ชิงมิได้ตอบคำถามของพี่ชาย นางถามคำถามกลับไปหาลู่จื้อเสียอย่างนั้น “พี่ใหญ่ท่านว่าคนเป็นพ่อกับคนเป็นลูก ที่ชื่นชอบสตรีใบหน้างดงามเหมือนกัน ถ้าพวกเขาแย่งสาวงามกันเองคงจะสนุกไม่น้อย เพราะคนที่จะทนไม่ไหวคือเมียแต่งอย่างฮูหยินเอก เรื่องขายหน้าเช่นนี้นางจะอยู่เฉยได้อย่างไร หากคนภายนอกรับรู้ตระกูลของ
ก้งเยว่ที่รับคำสั่งจากลู่ชิง แอบเข้ามาพบกับคุณหนูทั้งสองจากตระกูลไป่และตระกูลหล่าง นางพูดโน้มน้าวสตรีทั้งสอง ถึงแม้ต้องสูญเสียบางอย่างแต่ได้แก้แค้น และไม่นานจะได้รับอิสระออกไปใช้ชีวิตอย่างที่ตนเองใฝ่ฝัน หรือจะทำงานเป็นลูกจ้างของกิจการตระกูลสวี ขึ้นอยู่กับว่าพวกนางจะเลือกสิ่งใด โดยย้ำเวลาที่ลู่ชิงน
ก๊อก ๆ ๆ “คุณหนูเจ้าคะ คุณชายใหญ่กับคุณชายรองมาถึงแล้วเจ้าค่ะ”“เข้ามาเถิดพวกเราเพิ่งจะพูดถึงอยู่พอดี”“พวกเราสองคนเห็นรถม้าของท่านก็รีบตามขึ้นมาทันทีขอรับ ยังพอมีเวลาข้าจึงให้ลูกจ้างที่ร้าน เตรียมผลไม้มาเป็นของว่างด้วยขอรับ”“ขอบใจมากอาเสียน เป็นอย่างไรตรวจบัญชีของทั้งสองร้านแล้ว ตัวเลขดีขึ้นกว่าเด
“พี่เต๋อหลินส่งคุณหนูทั้งสองกลับจวนด้วยเจ้าค่ะ”“ขอรับคุณหนู เชิญพวกท่านทั้งสองขอรับ”ไป่ตู้ฮวาและหล่างกุ้ยอินกลับจวน โดยเต๋อหลินคอยดูแลเงียบ ๆ เพื่อป้องกันมิให้มีมือที่สาม เข้ามาขัดขวางแผนการของลู่ชิงได้ ส่วนบุรุษทั้งสามคนในห้อง มิได้เอ่ยขัดบทสนทนาแต่อย่างใด เพราะลู่ชิงได้บอกแล้วว่าจะขอลงมือด้วยตนเ
“เฉียวไท่ความคิดของเจ้าไม่เลวเช่นนั้นเอาตามที่เจ้าว่ามา แค่สองสามวันไม่นานแต่ตอนนี้เจ้าไปเตรียมคนให้ข้าที่เรือนท้ายจวน ข้าคิดว่าคนเดียวคงไม่ทำให้ข้าหายอยากได้ และอย่าลืมยาห้ามครรภ์รีบไปจัดการได้แล้วข้าจะรออยู่ที่นั่น”“ได้เลยขอรับคุณชายใหญ่ แต่บ่าวขอด้วยหนึ่งคนนะขอรับ เพราะบ่าวเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนก
กรี๊ดดดดดด!! เพล้ง!! เพล้ง!! กรี๊ดดดดด!!“ทำไม๊!! ทำไม๊!! คุณหนูสูงศักดิ์เช่นข้า ที่มีบุรุษมากมายหมายปองถึงได้ตาบอดยอมแต่งงานเข้าตระกูลเล็ก ๆ นี้ได้นะ ข้าไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าเหลียวเคอฮว่านจะกลายเป็นคนเช่นนี้ไปได้” จ้าวฮูหยินผู้อยู่ในตำแหน่งสูงสุดในเรือนหลัง ถึงกับทำลายข้าวของภายในเรือนของตน จนพังเส
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า