การแต่งงานอาจเป็นบทสรุปของนิยายพาฝันที่ใครต่อใครก็ชื่นชอบยกเว้นก็แต่...“เมื่อไหร่จะเช้าสักทีวะ”เสียงหงุดหงิดเป็นหมีกินผึ้งบ่นงึมงำ ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงเหมือนอยากกินหัวใครสักคนให้ได้“ป่านนี้พวกนั้นทำอะไรกันอยู่เนี่ย ฮึ้ย! บ้าเอ๊ย...”คนพูดยีหัวตัวเองเมื่อในสมองมีภาพจินตนาการอันวาบหวามซึ่งเคยเกิดขึ้นกับตนมาแล้วเมื่อหลายปีก่อนโผล่เข้ามาก่อกวนตะกอนความรู้สึกที่คิดว่ามันดับมอดและสงบไปนานพอดูให้กลับมาคุกรุ่นจนแทบระเบิดทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวให้เป็นจุณขึ้นมาอีกครั้ง ขาทั้งสองยังคงเดินวนไปวนมาอย่างกระสับกระส่าย หัวใจแสนว้าวุ่นกระวนกระวายใจเขาเกลียดคืนนี้ชะมัด!เกลียด...มวลความรักที่ลอยอบอวลชวนให้คลื่นไส้เกลียด...เสียงอวยพรที่มอบให้บ่าวสาวครองรักกันยืนยาวชั่วฟ้าดินสลายเกลียด...เพราะมันเป็นค่ำคืนแสนหวานของคนที่เขารัก แม่ของลูก แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเจ้าสาว และภรรยาสุดที่รักของผู้ชายคนอื่นไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าโดยถูกต้องตามกฎหมายหมายความว่าไงงั้นหรือ...ก็คือเมียเก่าเขากำลังเข้าหอกับสามีใหม่โดยชอบธรรมน่ะสิ ไอ้บ้าเอ๊ย!ด่าใครได้ถ้าไม่ใช่...ด่าตัวเอง!หากเขาย้อนเวลากลับไปแก้ไข
หรือนี่จะเป็นแผนที่มิรันดาส่งมาสกัดเขาไว้ไม่ให้ก่อเรื่อง ด้วยการส่งยัยตัวแสบนี่มาขวาง เฮอะ“เธอจะไปไหนก็ไปเลยไป” พ่อพระเพลิงไล่ตะเพิดอย่างเซ็งจัด“ทำไมต้องไป ในเมื่อพี่มี่ฝากฝังให้แคทช่วยดูน้องมิวให้ พี่นั่นแหละจะไปไหนก็ไปเลย อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ เชอะ”“นี่! ยัยตัวยุ่ง! มันจะมากไปแล้วนะ” ดิฐกรคำรามใส่ หากไม่เห็นแก่ลูกสาวที่นอนหลับปุ๋ย เขาคงไม่รอช้าที่จะพุ่งเข้าไปบีบคอหอยแม่จอมแสบตรงหน้าแล้วจับทุ่มออกนอกหน้าต่างชั้นยี่สิบห้าของโรงแรมหรูนี่“ทำไม! จะทำไม โธ่! คนไม่แน่จริง อย่างนี้สิเล่า เมียดีๆ อย่างพี่มี่เขาถึงหนีไปเลือกผู้ชายแสนดีอย่างพี่คิมเป็นสามี แทนที่จะคืนดีกับพี่ ยังไม่รู้สำนึกอีก เฮ้อ...”ยิ่งพูดก็ยิ่งแทงใจดำ หากควักหัวใจออกมาดูตอนนี้ คงมีแต่รอยพรุนทั้งดวงไปแล้ว ยัยนี่เกิดปีจอเดือนหมาว้อใช่ไหม ปากคอถึงร้ายได้โล่แบบนี้ ความหงุดหงิดเลยอยากหาเรื่องมาฟาดกลับเพื่อเอาคืนแม่ตัวแสบบ้างทำให้ชายหนุ่มนึกเรื่องบางเรื่องที่เขาบังเอิญไปเห็นขึ้นมาได้“ก็ยังดีกว่าใครบางคน โดนคนอื่นสวมเขาให้ยังไม่รู้ตัวอีก เฮ้อ...น่าสมเพชชะมัด!”แคทรียาชะงักกึกกับคำพูดแปลกๆ ของอีกฝ่าย ดวงตาสวยโฉบเฉี่ยวด้วยอายไลน
ตัวหอมจังแฮะ ยัยนี่ใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรวะ หอมเซ็กซี่มีรสนิยมดีจัง แถมเบาะที่เขานอนทับอยู่นี่ก็แสนจะนุ่มเด้งจนไม่อยากลุก อยากจะแกล้งนอนทับคนปากดีอีกสักหน่อยให้เข็ด ถ้าไม่ติดที่อะไรบางอย่างกำลังทำให้เขาเริ่มรู้สึกจุกขึ้นมาเหมือนกัน พอเหลือบมองไปก็เห็นต้นเหตุแห่งความจุก เป็นมือเรียวที่กอบกุมอยู่ที่ของรักของหวงของเขาไว้เต็มไม้เต็มมือทีเดียว“โอ๊ย! ยัยเด็กบ้า! ปล่อยนะ อย่าบีบ”ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ แทนที่มือนุ่มนิ่มจะยอมปล่อยตามที่เขาสั่ง กลับบีบหมับเข้าให้จนทำเอาดิฐกรหน้าเขียวตาเหลือกถลนบ้าง“อื้อ...อย่าขยำ บอกว่าอย่า...อา...”ชายหนุ่มเผลอครางเสียงพร่ากระเส่า เมื่อโดนมือดีขยำที่เป้ากางเกงที่อัดแน่นด้วยมวลความรู้สึกของบุรุษเพศโดยไม่บันยะบันยังด้านหน้าโดนบีบ ด้านหลังก็โดนนวดด้วยเต้าทรวงอวบเด้งที่เริ่มขยับดันตัวให้ออกจากปั้นจั่นยักษ์ที่ทับตัวไว้ จนก่อให้เกิดภาพอันน่าพิลึกพิลั่นขึ้น“ล...ลุกสักทีเซ่ คนบ้า โอย...หนัก!” แคทรียากัดฟัน กลั้นความจุกสั่งเสียงสั่น“เธอก็ปล่อยไข่ฉันก่อนสิ อือ...บอกว่าอย่าขยำ อย่า...”“ไข่อะไรอีกล่ะ” หญิงสาวหลับหูหลับตาถาม หมอนี่มาหิวไข่อะไรตอนนี้นะ ช่างไม่รู้เวล่ำเวลาจร
“โวยวายทำไมเนี่ย...ว้าย!” แคทรียาถึงกับกรี๊ดลั่นเมื่อเหลือบมองตามสายตาของเขาแล้วพบว่าชุดเกาะอกดีไซน์เซ็กซี่เจ้ากรรมบัดนี้ได้เลื่อนลงมากองใต้ทรวงอกอิ่มเพราะโดนทับเมื่อครู่ หญิงสาวรีบกอดอกไว้แน่น แต่ไม่อาจบดบังความอะร้าอร่ามของทรวงอกอวบอิ่มของตนได้“พี่มองอะไรน่ะ หันไปทางอื่นสิคนลามก”เจ้าของส้มโอคู่แฝดแหวใส่เมื่อเห็นสายตาพราวระยับของเขาที่ยังพุ่งมาอย่างตกตะลึงลานในความใหญ่โตมโหฬารตรงหน้า แม้เธอจะเซฟด้วยบราปีกนกซิลิโคนสีเนื้อแบบแปะจุกแน่นหนาไม่ได้เห็นอะไรมากไปว่าเต้าทั้งลูก แต่กระนั้นมันก็ใช่เรื่องไหมที่จะให้ใครมามองนมตัวเองแบบนี้ โดยเฉพาะผู้ชายผีบ้าตรงหน้า“เฮอะ! ใครเขาอยากมองนมเหี่ยวๆ ของเธอกันยัยแห้ง” ชายหนุ่มแกล้งว่าอ้อมแอ้มแก้กระดาก พลางกระชากสายตาตัวเองกลับมา หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่อีกใจก็อดสงสัยของจริงหรือเปล่าวะ หรือว่าทำมา ตัวนิดเดียวแต่ ‘นมใหญ่ไม่ใช่เล่น’ แฮะเมื่อเห็นเจ้าของสวนส้มโอที่ทั้งขาวทั้งอวบรีบดึงเกาะอกขึ้นอย่างทุลักทุเลเพราะความฟิตของชุด อีกทั้งยังเกรงว่าเจ้าตัวเล็กจะเห็นภาพที่ไม่ควรให้เด็กเห็น ดิฐกรจึงแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการยืดกายขึ้นกางแขนบังสายตาลูกสาวไว้ด้
“ไปถึงญี่ปุ่นแล้วเหรอคะพี่คิม เป็นไงบ้างคะ ทางนั้นหนาวหรือเปล่า แล้วนี่น้องมิวกับพี่มี่ล่ะคะ”เสียงหวานสดใสถามถึงพี่สะใภ้และหลานสาวคนโปรดกับพี่ชายตัวเองที่อยู่บนหน้าจอวีดิโอคอลของโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าราคาแพงตรงหน้าตอนนี้คีรินพามิรันดาผู้เป็นภรรยาและลูกสาวไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นโดยยังไม่มีกำหนดกลับเพราะอาจจะไปเที่ยวที่ประเทศอื่นต่อ ตอนนี้น้องของขวัญปิดเทอมอยู่ทั้งสองจึงพาลูกไปเที่ยวด้วย หากไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้ มีหรือที่แคทรียาจะพลาดทริปน่าสนุกแบบนี้“ที่รักครับ น้องแคทถามถึงแน่ะ” คำว่าที่รักทำให้ดวงตาสวยเฉี่ยวเบิกกว้างและหลิ่วมองพี่ชายต่างแม่ที่ชอบหวานเรี่ยราดกับภรรยาไม่เกรงใจคนโสดอย่างเธอสักนิด“สวัสดีค่ะน้องแคท” มิรันดาทักทายน้องสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใสอย่างคนมีความสุขล้นเปี่ยม“โมชิโมชิค่ะพี่มี่...”แม่สาวเปรี้ยวทักทายเป็นภาษาญี่ปุ่น พร้อมโบกไม้โบกมือให้พี่สะใภ้คนสวย โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีเงาทะมึนของใครมาหยุดยืนค้ำศีรษะด้านหลังเงียบๆ“โมชิโมชิค่ะอาแคทคนสวย” คราวนี้เสียงเล็กๆ ใสแจ๋วแทรกขึ้นมา ทำให้คนโดนชมยิ้มจนแก้มปริให้หลานสาวคนโปรดที่ปากหวานถูกใจคนบ้ายอเป็นที่สุด“โมชิโมชิจ้า มิว
แคทรียาหันไปสบตากับคนที่โพล่งออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายราวกับวัวสันหลังหวะ จังหวะโบ๊ะบ๊ะสุดๆ ไม่เนียนไม่ว่า ตอนนี้พิรุธมาเต็มมาก หูได้ยินเสียงปลายสายดังแว่วมา“มวยปล้ำอะไรกันคะลูก”“ก็มวยปล้ำ แบบที่นอนทับกันไงคะ วันนั้นพ่อดิวกับอาแคทเล่นกันสนุ๊กสนุกค่ะ น้องมิวชอบเล่นมวยปล้ำ”แคทรียารู้สึกอยากเอาหน้ามุดหนีหายไปจากโลกเสียเดี๋ยวนั้น“ไม่ใช่นะคะพี่มี่ คือ...วันนั้นมันไม่มีอะไร เราก็แค่...”ปรายตาไปมองคู่กรณีที่เหวอๆ ไม่น้อยกว่ากัน พลางแอบจิกที่ท่อนแขนล่ำใต้โต๊ะ หวังให้ตัวต้นเหตุช่วยแก้ต่างให้ แต่แล้ว...“ก็แค่เล่นมวยปล้ำกันขำๆ น้องมิวอยากเล่นก็รีบกลับมาหาพ่อดิวสักทีสิครับลูกรัก พ่อคิดถึงลูกใจจะขาดแล้วเนี่ย หรือจะให้พ่อบินตามไปหาดีไหมคะ”แคทรียาหันไปมองคนสตรอว์อ้อนลูกอย่างหมั่นไส้ รู้หรอกว่าเขาต้องการอะไรหนอย...คิดจะไปเป็นกอขอคอพี่ชายกับพี่สะใภ้เธอน่ะสิจะมีอะไร พวกหมาหวงก้างเอ๊ย!“น้องมิวขา...อาแคทก็คิดถึงน้องมิวน้า แต่ยังไม่ต้องรีบกลับนะคะ เที่ยวกับแม่มี่แล้วก็พ่อคิมให้สนุกก่อน แล้วอย่าลืมถ่ายรูปส่งมาให้อาแคทดูเยอะๆ ด้วยนะคะลูก”ดิฐกรฟังคำอ้อนของหญิงสาวแล้วหันไปจิกตาใส่ รู้ทันว่าอีกฝ่
จู่ๆ ก็มีเสียงสัญญาณโทรเข้ามา ทำให้แคทรียาต้องละสายตาจากชายหนุ่มตรงหน้า รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างไว ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนโทรมา ก็รีบกดรับสายพร้อมกับหันไปยักคิ้วให้คนไม่มีแฟนอย่างเยาะเย้ย“ว่าไงคะดาร์ลิง คิดถึงแคทเหรอ”ดิฐกรชะงัก เมื่อนึกถึง ‘ดาร์ลิง’ ของยัยตัวแสบตรงหน้า ภาพผู้ชายคนนั้นจูบกับเจนิสาอดีตกิ๊กเก่าของเขาที่บังเอิญไปพบที่ผับในคืนนั้นก็แว่บเข้ามาในหัวถ้าดาร์ลิงของยัยแสบนี่เป็นคนเดียวกับไอ้หมอนั่นล่ะคนเคยหลงผิดจนเสียเมียรัก ได้แต่ครุ่นคิด ตามองว่าที่มิรันดาคนต่อไปนิ่ง ทำไมเขาต้องไปรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้ของชาวบ้านด้วยวะ รู้ก็บอกไม่ได้ ถึงบอกได้อย่างกับว่ายัยนี่จะเชื่อ เผลอๆ ก็จะหาว่าเขาใส่ร้ายแฟนตัวเองอีกน่ะสิ“คิดถึงก็มาหากันสิคะ หรือจะให้แคทไปหาคุณที่คอนโดไหมล่ะคะ วันนี้แคทว่างนะ ไปกินข้าวกันไหม เดี๋ยวแคทไปรับ อะไรนะคะ ติดประชุมอีกแล้วเหรอคะ แต่นี่มันวันหยุดนี่นา...” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงผิดหวังนิดๆ เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายทำโอทีวันหยุด“โอเคค่ะ เอางั้นก็ได้ ไว้ว่างๆ เมื่อไหร่ค่อยนัดเจอกันก็ได้ค่ะ แคทก็คิดถึงดาร์ลิงเหมือนกัน คิดถึงที่สุดเลย ไว้พบกันนะคะ
“ไม่ใช่แค่พ่อเธอหรอก นั่น...คนของคุณนายดารณีแม่ฉัน” ใบหน้าหล่อเหลาพยักพเยิดไปอีกด้านของร้านด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายไม่แพ้กันเมื่อเห็นผู้ช่วยของมารดานั่งหลบมุม ‘ส่อง’ มือถือมาทางพวกเขาอย่างไม่เนียนนัก “บ้าบออะไรเนี่ย”“นั่นเธอจะทำอะไร” ดิฐกรถามเมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าทำท่าจะลุกไปเอาเรื่อง“ก็จะไปถามให้รู้เรื่องน่ะสิคะว่าสะกดรอยตามแคทมาทำไม”“ก็ตามมาดูเราสองคนนี่ไง ถามได้ โง่จริง”คนถูกหลอกด่าตรงๆ หันขวับ สีหน้าเอาเรื่อง สงสัยจะได้เปิดศึกหยุมหัวกับเขาก่อนนี่แหละ ดูท่าแล้ว“ไหน...งั้นคนไม่โง่ลองบอกหน่อยสิคะว่าพวกเราควรทำยังไงกับเรื่องบ้าๆ พวกนี้ดี แคทเบื่อจะแย่แล้ว เมื่อไหร่พวกพ่อกับแม่ของเราจะเลิกจับคู่ดูตัวมั่วซั่วแบบนี้สักที”ดิฐกรกลอกตา เขาเองก็อยากถาม ไม่สิ เคยถามไปแล้ว คำตอบก็เหมือนเดิม‘แม่ก็แค่หวังดี อยากให้ลูกมูฟออนกับผู้หญิงดีๆ สักคน หนูแคทเองก็น่ารักดีออก อีกอย่างบ้านเรากับบ้านเขาก็สนิทกัน แม่ก็แค่อยากให้ลูกลองทำความรู้จักน้องดู…’ชายหนุ่มทอดตามองคนน่ารักที่แม่อยากให้รู้จักมักจี่ พลางถอนใจ ให้เขาแต่งกับยัยนี่ เขายอมแต่งกับลิงชิมแปนซีใส่วิกผมดีกว่าแต่ก็นั่นแหละ หากไม่ทำอะไรสักอย่า
“พ่อคะ จริงๆ เรื่องนี้ไม่มีอะไรเลยนะคะ แคทอธิบายได้”“แล้วที่ลูกกับตาดิวมีอะไรกันแล้ว เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า” มาคำถามแรกก็ยิงเข้าประเด็นทันที สมแล้วที่เป็นพ่อเธอ หญิงสาวกลืนน้ำลายฝืดคอ“เอ่อคือ...” สาวมั่นเริ่มอึกอัก รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ เมื่อมองไปรอบห้องที่ตอนนี้พุ่งเป้ามาที่เธอ นี่มันยิ่งกว่าโดนตำรวจสอบปากคำเมื่อกี้นี้เสียอีก“คิดให้ดีก่อนตอบ เพราะถ้าพ่อจับได้ทีหลังว่าโกหก ลูกก็รู้ว่าจะเป็นยังไง” เสียงเรียบนิ่ง ดุในที ทำให้คนเป็นลูกนึกขยาดเธออาจจะมั่นหน้ากับใครทั้งโลกก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่กับบิดาของตัวเอง ความมั่นใจในตัวไม่เคยมีผล ทุกครั้งที่เธอคิดจะโกหก ต่อให้เนียนแค่ไหน เนียนชนิดคนทั้งโลกไม่มีทางจับไต๋ได้ แต่สุดท้ายก็โดนพ่อจับโป๊ะได้ทุกที เรียกว่าแพ้ทางก็ว่าได้หญิงสาวหันไปสบตาผู้สมรู้ร่วมคิดอย่างหนักใจ เห็นไหม เธอก็เตือนแต่แรกแล้วว่าอย่ามาๆ เขาก็ยังดื้อแพ่งจะมา แล้วไงล่ะเนี่ย หัวจะปวด“ว่าไงตาดิว เธอเป็นลูกผู้ชายคงไม่คิดโกหกผู้ใหญ่หรอกใช่ไหม” คุณราเมศร์เบนเข็มไปทางชายหนุ่มด้วยสีหน้าจริงจังปฏิเสธไปสิ อย่ายอมรับง่ายๆ นะลูกพี่ อย่า...“ใช่ครับ เราสองคนมีอะไรกันแล้ว”“เห็นไหมคะพ่อ เรื่อ
เวลาต่อมา สองหนุ่มสาวก็มาถึงถ้ำเสือ แคทรียาหันไปมองเพื่อนร่วมชะตากรรมที่นั่งทำหน้าเหมือนคนท้องผูกมาตลอดทาง“ถ้าอยากเปลี่ยนใจ จะกลับตอนนี้ก็ยังทันนะคะ”ดวงตาคมเข้มตวัดมองสบตาหญิงสาว“เธอรู้ได้ยังไงว่าพี่อยากเปลี่ยนใจ”“อ้าว! ก็แคทไม่ได้โง่นี่นา เห็นพี่นั่งทำหน้าเป็นตูดมาตลอดทางก็รู้แล้วว่าไม่เต็มใจ”“รู้ดีจริงนะ”“เฮ้อ...ใครๆ ก็รู้ทั้งนั้นว่าพี่น่ะหวงความโสดจะตาย พี่ไม่อยากแต่งงานกับแคท เลยหนีการดูตัวทุกครั้ง แล้วแคทเองก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับคนที่ไม่รักกันแบบพี่ด้วย แต่ถ้าขืนเราเข้าไปเจอพ่อตอนนี้แล้วโดนพ่อแคทมัดมือชกบังคับให้เราสองคนแต่งงานกันล่ะ พี่ดิวจะว่ายังไง” หญิงสาวแกล้งขู่ทีเล่นทีจริง“พี่ก็รู้นี่ว่าพ่อแคทเป็นพวกหัวโบราณสุดๆ ขืนรู้ว่าที่ผ่านมาพวกเราแอบแซ่บกันแล้วตั้งหลายครั้ง มีหวัง...ชึ้บ!” หญิงสาวทำท่าเอานิ้วชี้ปาดคอตัวเองด้วยสีหน้าสยองขั้นสุด“ในเมื่อเธอก็โสดแล้ว พี่เองก็ไม่มีใคร ถ้าต้องแต่งกันจริงๆ ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่”“อย่ามาล้อเล่น หน้าสิ่วหน้าขวานนะคะ นี่แคทซีเรียส นะ พวกเราก็แค่แกล้งๆ คบกันตบตาชาวบ้าน เพื่อจะได้ไม่ต้องถูกพ่อแม่จับคลุมถุงชน ถ้าขืนแต่งงานกันก็ผิดวัตถุประสง
“ก็ถ้ารู้ว่าต้องเสียค่าปรับแบบนี้ แคทน่าจะแถมให้อีตาบ้านั่นอีกสักหมัดสองหมัด เจ็บใจนัก”หญิงสาวบ่นอุบ จนคนฟังถึงกับส่ายหน้า ขืนไม่รีบสลบเหมือดคาที่สิ มีหวังเจ้าวรพลนั่นคงเดี้ยง ไม่ก็คงได้จองเมรุไปแล้ว แต่ถึงกระนั้นเจ้าหมอนั่นก็คงเข็ดขยาดไปไม่น้อย เมื่อเจอตอสุดแสบอย่างแคทรียาคนนี้ เห็นตัวผอมๆ เพรียวๆ ใครจะคิดว่าเจ้าหล่อนจะแรงเยอะเอาเรื่องใช่ย่อย เล่นเอาผู้ชายตัวโตกว่าสลบคาที่ไม่พอ แม่ตัวดียังขอแจ้งความลงบันทึกประจำวันเพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายมารังควานเธออีกแต่กระนั้นเขาก็ยังไม่วางใจเมื่อเห็นแววตาอาฆาตจากอีกฝ่ายก่อนที่จะยอมแยกย้ายกลับไปแบบมือเปล่า“คิดอะไรอยู่เหรอคะพี่ดิว”“เมื่อกี้เธอเห็นสายตาของไอ้หมอนั่นไหม พี่ว่าท่าทางมันไม่น่าไว้ใจนะ ระหว่างนี้เธออย่ากลับไปพักที่คอนโดนั่นจะดีกว่านะ เพื่อความปลอดภัย”“พี่เป็นห่วงแคทด้วยเหรอคะ”“น้อยๆ หน่อย อย่าหลงตัวเอง...” แคทรียาเบ้ปากใส่“ไม่ให้พักที่คอนโดตัวเองแล้วจะให้ไปนอนที่ไหน ช่วงนี้แคทไม่อยากกลับไปนอนที่บ้านนี่นา”“งั้นก็ไปพักที่คอนโดพี่ก่อนแล้วกัน” หญิงสาวหันไปทำตาโตใส่คนใจป้ำ“ไปนอนคอนโดพี่เนี่ยนะ นี่ไม่ได้คิดมิดีมิร้ายหรือมีจุดประสงค์แ
เมื่อขาเรียวสวยเสยเข้าที่ปลายคางของอีกฝ่ายอย่างจังจนสลบเหมือดกลางอากาศ ท่ามกลางสายตาไทยมุงทุกคนมองภาพนั้นตาค้าง ดิฐกรถึงกับอึ้ง เสียวทั้งเป้ากางเกงและปลายคางวาบ ชักรู้สึกเห็นใจไอ้หมอนั่นขึ้นมาหน่อยๆ แต่มันก็สมควรโดนแล้ว“อูย...” แคทรียาแอบครางเบาๆ ความโมโหทำให้เธอลืมตัวไปว่าเธอยังไม่หายระบมจากศึกหนักบนเตียงเมื่อคืน“เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหม” ดิฐกรรีบเข้าไปประคองหญิงสาวไว้ด้วยความเป็นห่วง“ไม่เป็นไรค่ะ สะใจชะมัด เสียดายไม่น่ารีบใจเสาะสลบเหมือดแบบนี้เลย ไม่งั้นแคทจะได้จัดชุดใหญ่ไฟกะพริบให้อีกสักยกเอาให้เข็ดหลาบ ปากดีนัก”“พอเถอะ แค่นี้ก็ไม่รู้จะฟื้นตอนไหนแล้ว เธอไปเรียนต่อยมวยมาจากไหนนี่”“ไม่ใช่แค่ต่อยมวยนะคะ เทควันโด้ ยูโด คาราเต้ ฟันดาบ หรือว่ายิงปืนแคทก็ได้เหรียญทองมาแล้วทั้งนั้น”ดิฐกรฟังแม่ตัวยุ่งบรรยายสรรพคุณตัวเองอย่างอึ้งทึ่งเสียว ดวงตาคมกริบเหลือบมองวรพลที่นอนนิ่งหายใจรวยรินอย่างเห็นใจระคนสมเพชเวทนา หมอนี่มันจะรู้ไหมว่ามาแหยมผิดคน“แคทล้อเล่นค่ะ อย่าบอกนะว่าพี่เชื่อด้วย” หญิงสาวหัวเราะออกมาอย่างสดใส พลางคลี่ยิ้มหวานใส่ตาของเขา จนทำเอาดิฐกรถึงกับตาพร่าไปชั่วขณะ ความคิดหน
วรพลมองภาพหน้าจอตาค้าง เหงื่อกาฬผุดเต็มหน้าเมื่อเห็นหลักฐานที่มัดตัวเขาแน่นทั้งคลิปทั้งรูปถ่ายจนดิ้นไม่หลุด แก้ตัวไม่ออก แต่เขาก็ฝืนดังทุรัง“ก็แค่คนหน้าเหมือนหรือเปล่า ถ่ายไกลขนาดนั้น คุณอย่าเชื่ออะไรง่ายๆ สิ”“หน้าเหมือนหรือหน้าด้านยะ คลิปกับรูปนั่นฉันเห็นเองกับตา ถ่ายเองกับมือ เดินตามดูจนแน่ใจว่าไม่ผิดตัว ไม่ได้ตัดต่อด้วย อ้อ! แล้วฉันก็ยังโทรเช็กเองด้วย จำได้ว่าคุณบอกติดประชุมที่บริษัท แต่กลับมาจู๋จี๋กับกิ๊กที่ร้านอาหารญี่ปุ่น จะเอาหลักฐานอะไรอีกไหม ไงล่ะ ถึงกับอึ้งไปเลยเหรอ”วรพลถึงกับหน้าซีดเมื่อถูกจับโป๊ะจนไปไม่เป็น“มะ...มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ แคทที่รักฟังผมก่อน ผมอธิบายได้นะดาร์ลิง”“จะอธิบายว่าไงล่ะ อธิบายว่าทำไมถึงนอกใจฉันไปมีกิ๊กงี้เหรอ ไงล่ะ พอโดนสวมเขา เห็นแฟนตัวเองนอกใจมีกิ๊กบ้างถึงกับรับไม่ได้เลยหรือไง”“แคท ไม่ใช่อย่างนั้นนะ”“แล้วมันยังไงล่ะ ที่ผ่านมายังตอแหลไม่พออีกหรือไง จะเลิกตอแหลกี่โมงเนี่ย ฉันขี้เกียจฟังคำแก้ตัวแล้ว เสียเวลาชีวิต นายไม่ได้มีค่ามากพอขนาดนั้นหรอกนะ รู้ไว้ด้วย ที่ผ่านมาฉันก็แค่เวทนาเก็บงูเห่ามาเลี้ยง แต่ดันเลี้ยงไม่เชื่อง จากนี้ไปก็ทางใครทางมันแ
“น้อยๆ หน่อย ค่าตัวพี่แรงนะ เธอจะจ่ายไหวเหรอ ไอ้ประเภทจ่ายพันสองพันแล้วคิดจะใช้งานกันเกินคุ้มน่ะ เลิกคิดเลิกฝันได้” เขาเหน็บแนมคนที่เคยควักจ่ายค่าตัวเขาสองพันแล้วชิ่งหนี“แรงน่ะเท่าไหร่คะ แคทมีปัญญาจ่ายแล้วกัน หรือจะให้สแกนคิวอาร์โค้ดตอนนี้เลยก็ได้”“ปากดีแบบนี้ ระวังต้องจ่ายจนหมดตัว”แคทรียาย่นจมูก มองคนขี้อวดอย่างหมั่นไส้“อย่าเวอร์ค่ะ พี่ก็แค่ของมือสองใช้มาจนเยินแล้วด้วย จะมาโก่งค่าตัวทำไม แถมตอนนี้ก็มีตำหนิเต็มตัวด้วย ใครจะไปอยากได้ ขายเซียงกงจะรับไหมก็ไม่รู้เลย ฮึ”ดิฐกรฟังแล้วอยากดีดปากแม่ตัวดีให้บวมเจ่อ โทษฐานที่บังอาจมาดิสเครดิตว่าเขาเป็นของมือสองใช้แล้วแถมมีตำหนิอีก อย่างนี้ต้องเจอดีเสียแล้ว “ว้าย! พี่ดิวจะทำอะไร เดี๋ยวน้องตก”แคทรียาเอะอะ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกช้อนอุ้มขึ้นจากเตียงกะทันหัน จนเธอต้องรีบโอบรอบคอเขาไว้กันตก“เดี๋ยวก็รู้!”ว่าแล้วเขาก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ แล้ววางลงในอ่างจากุซซี่เพื่อเริ่มต้นทำการทดสอบคุณภาพสินค้ากันอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม จนหญิงสาวแทบสำลักความสุขส่งเสียงครวญครางออกมาไม่ขาดปาก กว่าที่การทดสอบสินค้าจะสิ้นสุดก็กินเวลาจนเกือบเที่ยง ดิฐกรถึงอุ้มเธอออกม
ดีเท่าไหร่เขาไม่บีบคอเธอตายคามือโทษฐานที่ย่ำยีร่างกายบุรุษจนลายพร้อยไปทั้งตัว นี่ยังไม่นับใต้ร่มผ้า ยิ่งอยากจะลืม ภาพความป่าเถื่อนต่างๆ ก็ไหลเข้ามาในสมองไม่หยุดทีนี้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกันล่ะยัยแคทเอ๊ยกำลังคิดหาทางหนีทีไล่ จู่ๆ ดวงตาที่หลับพริ้มก็ค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นและจ้องมองมาที่เธอจนเกือบสะดุ้ง“พะ...พี่ดิว เอ่อคือ...เรื่องเมื่อคืน แคท...” จู่ๆ สมองก็ชอร์ตขึ้นมาดื้อๆ เสียอย่างนั้น ปากมันพูดไม่ออก เลือดก็วิ่งขึ้นใบหน้าจนร้อนผ่าวๆ“เมื่อคืนแคททำไม” เขาถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่งจนอ่านไม่ออกว่าโกรธหรืออะไร ยิ่งทำให้คนมีชนักถึงกับร้อนๆ หนาวๆ“ก็...”ถ้าจะจ้องกันขนาดนี้ เอามีดมาแทงเลยดีกว่าไหม คนยิ่งเขินๆ อยู่ หญิงสาวนินทาในใจ“ก็เรื่องที่แคททำพี่เจ็บตัวเมื่อคืนไงคะ”“อ๋อ...”“อ๋ออะไรคะ จะด่าอะไรก็ด่ามาเลย อูย...” เพียงขยับก็โดนร่างกายประท้วงจนน้ำตาแทบเล็ด“เจ็บตรงนั้นล่ะสิ” เสียงนุ่มหูแกล้งกระซิบถามให้เขิน“อืม...”“ใช้งานหนักไปหน่อย งั้นก็พักสักวันเถอะ เมื่อคืนแทบไม่ได้พัก โดนเธอปล้ำทั้งคืน เพลียจะแย่”“ปะ...ปล้ำ...”คนฟังรู้สึกหน้าร้อนฉ่า เมื่อคิดถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปตอนที่ถูกยาผีบ้านั่
แคทรียากลับยอมให้หมอนั่นกอด แถมยังกอดตอบ และยื่นมือไปดึงใบหน้าชายคนนั้นเข้ามาจูบอย่างดูดดื่มโดยไม่สนสายตาใครราวกับถูกฟ้าผ่าเปรี้ยงที่กลางหัว ภาพบาดตาตรงหน้าทำให้วรพลถึงกับช็อกตาตั้ง ตัวแข็งทื่อ หน้าชาเหมือนโดนชกแรงๆ ซ้ำๆ นี่เองใช่ไหมเหตุผลที่เธอทำตัวแปลกไป ทั้งเย็นชาเหินห่างกับเขา ไหนจะเสียงผู้ชายที่รับโทรศัพท์ในตอนนั้นที่แท้เธอก็นอกใจเขานี่เอง!วรพลบดสันกรามแน่นด้วยความโมโหจนหน้ามืด ขาดสติ เขารีบจ้ำอ้าวจะตรงเข้าไปเอาเรื่องสองหนุ่มสาวที่ยืนกอดจูบเย้ยฟ้า แต่ทว่ากลับถูกขวางไว้“หลีกไปนะ นั่นแฟนผม ผมจะไปหาแฟน หลีกไปสิ!”“คุณเข้าไม่ได้ครับ” เจ้าหน้าที่รปภ.หันไปเรียกเพื่อนอีกสองคนเข้ามาขวางไว้ไม่ยอมให้ผ่านเข้าไปง่ายๆ เกิดการยื้อยุดกัน จนสุดท้ายวรพลก็ถูกผลักจนกระเด็นหงายหลังก้นจ้ำเบ้าอย่างหมดท่า“แคท!”เมื่อสู้แรงไม่ไหววรพลจึงได้ตะโกนเรียกแฟนสาวเสียงดังลั่นอย่างสิ้นหวัง แต่ทว่าสองหนุ่มสาวก็เดินเข้าไปในตึกคอนโดเสียแล้วเลยไม่ได้ยินเสียงเรียกของเขาชายหนุ่มกัดฟันกรอด กำมือแน่น ในใจร้อนรุ่มประหนึ่งมีกองไฟนรกแผดเผา ยัยบ้านั่นทำแบบนี้กับเขาได้อย่างไร ทีกับเขาเป็นแฟนกัน ทำได้แค่จับมือ จะจูบทีก็ห
“เดี๋ยวสิ พี่ดิว...” คำพูดนั้นถูกกลืนลงคอไปในทันใด เมื่ออีกฝ่ายจัดการปิดปากสวยๆ ของเธอด้วยริมฝีปากอุ่นร้อน ท่ามกลางสายตาของทุกคนในผับ บางคนถึงกับคว้าโทรศัพท์มาแอบถ่ายคลิปบอสและพรรคพวกที่มาด้วยกันมองภาพนั้นตาค้างเติ่งเมื่อชายหนุ่มถอนริมฝีปากออก แคทรียาก็เกือบเข่าอ่อน จูบดูดวิญญาณของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นแรงกระหน่ำแทบทะลุอก จู่ๆ ร่างกายก็พลันร้อนวูบวาบขึ้นมา เลือดสูบฉีดขึ้นไปที่ใบหน้าสวยเก๋จนแดงซ่าน“หึ!” ดิฐกรกดยิ้มมุมปาก นึกอยากจะรังแกแม่สาวซ่าขึ้นมาอีกสักรอบ “ทีนี้จะกลับได้หรือยัง”“...”ไม่รอให้หญิงสาวตอบ เขาก็จัดการช้อนอุ้มร่างอรชรขึ้นแล้วพาเดินฝ่าวงล้อมไทยมุงออกไปโดยไม่สนใครหน้าไหนจะว่ายังไงทั้งนั้นดิฐกรอุ้มหญิงสาวออกมาถึงด้านหน้าผับเพื่อเรียกแท็กซี่ คืนนี้เขาดื่มไปไม่น้อยเหมือนกัน เลยไม่อยากขับรถกลับเองและอีกเหตุผลคือ...“พี่ดิว...อื้อ...แคทร้อนจัง เวียนหัวจะอ้วกด้วย ปล่อยก่อน...”ชายหนุ่มก้มมองใบหน้าสวยเก๋ที่ตอนนี้ซีดเผือดมีเหงื่อซึมผุดพรายเต็มหน้า ดูเหมือนยานั่นเริ่มจะออกฤทธิ์เสียแล้ว“ทนหน่อย เดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้ว”“ไม่เอา แคทไม่กลับบ้าน เดี๋ยวพ่อด่า”“ทีอย่างนี้ล่ะกลัวพ่อด