เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 20 แปดปีที่แล้ว
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-11 21:43:33บทที่ 20 แปดปีที่แล้ว
แปดปีที่แล้ว
“พี่พล”
เสียงหวานเอ่ยเรียกด้วยรอยยิ้มหวานใสขณะรับหมวกกันน็อคมาจากมือสีเข้ม
“ไปกันเถอะค่ะ”
สาวน้อยวัยสิบแปดปีในชุดนักเรียนมัธยมปลายชื่อดังของอำเภอเล็ก ๆ ขึ้นนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ของแฟนหนุ่มรูปหล่อผิวเข้มท่ามกลางสายตาเฝ้าอิจฉาของเด็กสาวคนอื่นในโรงเรียน
“จะสอบแล้วใช่ไหม”
“ใช่แล้วพี่พล”
“รู้เรื่องหรือเปล่า ให้พี่ช่วยติวไหม”
“ฮ่า ฮ่า ดีจัง อยู่ดี ๆ ก็มีนักศึกษาดีกรีปริญญาโทมาติวหนังสือสอบให้เด็กบ้านนอกอย่างจันทน์”
“เด็กบ้านนอกอะไร แฟนพี่สวยขนาดนี้”
“ปากหวานเหมือนเคย แล้วจะติววันไหนดีคะ ไปบ้านพี่พลเหรอ”
“ท้ายสวนมีกระต๊อบ ไปติวนั่นก็ได้ อากาศดีร่มรื่น”
“จันทน์ไปทีไรไม่เคยเห็นเลย”
“ก็จันทน์เดินไปไม่ถึง แวะเก็บบัวกินก่อนตลอด”
“ฮ่า ฮ่า จริงค่ะ แต่แวะเก็บอีกนะคะ กินรองท้อง”
“เอาสิ แวะบ้านก่อน แม่บอกว่าถ้าจันทน์มาให้แวะไปเอาขนม”
“ค่ะ”
จันทน์กะพ้อพยักหน้าใช้มือโอบรัดเอวสอบไว้แน่น แล้วซบใบหน้าหวานคมลงแผ่นหลังกว้างใหญ่ สูดดมกลิ่นอายของชายชาตรี
นัยน์ตากลมโตมองสองข้างทางของอำเภอเล็ก ๆ ทางภาคกลาง จังหวัดที่คนพูดด้วยน้ำเสียงเหน่อหนัก ยกเว้นคนร่างโตด้านหน้าเพราะไปเรียนอยู่ในเมืองหลวงตั้งแต่มัธยม
รถมอเตอร์ไซค์คันเก่าพาเลี้ยวเข้าลานบ้านฝุ่นดินสีแดงตลบฟุ้งกระจาย ก่อนวนไปจอดใต้ถุนบ้านทรงสูง
“จันทน์!!”
“จ้ะ น้าทองประศรี”
จันทน์กะพ้อกระโดดลงจากรถเดินไปไหว้แม่ของจอมพลตรงตีนบันไดบ้าน
“อันนี้ขนม น้าทำเมื่อกลางวัน เอาไปฝากยายกับแม่ด้วย เออ! แล้วเอ็งจะเรียนต่อไหน น้าเจอเจ้ามุกดาเพื่อนเรา บอกว่าจะเข้ากรุงเทพกัน”
“จ้ะ ยังไม่แน่เลยจ้ะ สอบติดที่ไหนก็เรียนที่นั่นแหล่ะ”
“เรียนใกล้บ้านเรานี่ล่ะจันทน์ เจ้าพลมันอกแตกตายแน่ถ้าขืนเอ็งลงกรุงเทพ น้าจะให้มันลงกำนันปีนี้ กำนันประเทืองเกษียณพอดี”
“อ้าวเหรอจ๊ะ เดี๋ยวจันทน์ขอคิดดูก่อน”
“แม่อย่าไปบังคับจันทน์ ยังไงเรื่องเรียนต้องมาก่อน กรุงเทพกับสุพรรณแค่นี้เอง ผมนั่งรถไปไม่นานก็ถึง”
“ทำเป็นปากดีนะไอ้พล”
“ไปเถอะจันทน์ เดี๋ยวมืดค่ำจะกลับบ้านลำบาก”
“ไปไหนกันฮื้อ”
เสียงทองประศรีร้องถามขณะที่จอมพลจูงมือจันทน์กะพ้อพร้อมของกินในมือหลายอย่างพาเดินไปสวน
“ไปติวในสวน”
“เอ้า! จะมืดแล้ว มันจะมองเห็นเหรอไอ้พล”
“มีตะเกียง ไม่ห่วงหรอกแม่ ไม่ดึก”
“เออ ๆ อย่าให้มืดมากเดี๋ยวบ้านจันทน์จะเป็นห่วง”
ทองประศรียังตะโกนตามหลังสองหนุ่มสาวที่พากันเดินจูงมือคุยหยอกล้อกันไปตลอดทางจนลับหายจากสายตา
เฮ้อ! เจ้าพล เอ็งน่ะมันหลงหนูจันทน์จะแย่แล้ว ขืนรอนานกว่านี้หนูจันทน์จะไม่ท้องก่อนแต่งหรือไง
“พี่พล แวะเก็บบัวก่อน”
“ไม่เอา เดี๋ยวเลอะ”
“เลอะก็ล้างสิ”
“จันทน์! มันจะมืด ไป ๆ รีบไปเลย”
มือสีเข้มหลุนแผ่นหลังบอบบางให้เดินเลยสระน้ำขนาดใหญ่ ตาใสกลมโตยังมองฝักบัวตาปรอย
“ไว้คราวหน้าพี่จะเก็บให้ วันนี้ของกินก็เยอะแล้ว”
“ก็ได้”
ร่างเล็กกว่ารีบเดินตามแรงดึงของคนร่างสูงตรงหน้า พระอาทิตย์ยามเย็นในชนบททอแสงสีทองสะท้อนแผ่นน้ำ นกกระยางที่บินหนีหนาวมาจากประเทศเพื่อนบ้านบินรอบบึงเพื่อหาปลา
“ถึงแล้ว”
“พี่พลมาสร้างไว้ตั้งแต่เมื่อไร”
กระต๊อบเล็ก ๆ คล้ายเถียงนาตั้งอยู่ท้ายบึงห่างออกมาจากตัวสวนพอสมควร หากไม่มองให้ดีจะมองไม่เห็นเพราะต้นไม้ดกหนาบดบังจนมิด
“มีนานแล้ว พ่อทำไว้เวลามาตกปลาจะได้มีที่นอนเล่น”
“อุ้ย! มีเรือแจวด้วย”
“ไว้วันหลัง ไป ๆ ขึ้นไป อย่าชักช้า”
บทที่เกี่ยวข้อง
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 21 กระต๊อบน้อย
บทที่ 21 กระต๊อบน้อยจันทน์กะพ้อก้าวขึ้นบันไดราวสี่ห้าขั้นเท่านั้น กระต๊อบทำจากไม้ไผ่ตีทั้งหลัง ปิดด้วยแผงหญ้าคากั้นสามด้าน ยกเว้นทางขึ้นด้านหน้า มุงด้วยหญ้าคาเช่นกัน“หน้านอนเล่นดีจัง เย็นดี”“เอาสิ นอนก่อนก็ได้ค่อยติว”จันทน์กะพ้อขยับไปตรงกลางเห็นหมอนสามเหลี่ยมยัดนุ่นสีน้ำเงินลายดอกไม้สีแดงเลยหยิบมาไว้หนุน ทิ้งตัวลงนอนตะแคงโดยมีคนร่างสูงนอนเคียงข้าง“พี่พลนอนบังวิวหมดเลย”“งั้นจันทน์มานอนด้านหน้าไหม”“ไม่เป็นไร จันทน์นอนมองพี่พลแทนก็ได้”รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าคมเข้ม ก่อนที่จอมพลจะตะแคงตัวหันมาหาคนร่างเล็ก ยกมือขึ้นปัดปอยผมสั้นเลยติ่งหูมาไม่มากไปทัดหูไว้“ไปเรียนต่อกรุงเทพก็ดีนะจันทน์ พี่รอได้”“พี่ต้องรอได้อยู่แล้ว แค่สี่ปีเอง ถ้าขืนไม่รอจันทน์จะเอาปืนมายิงกบาลพี่พล”“โฮ้! ดุจริงแฟนพี่”“ฮ่า ฮ่า จันทน์พูดเล่นหรอกค่ะ พี่พลกำลังจะลงกำนันเหรอ”“ใช่ พ่ออยากให้ลง กำนันคนเดิมกำลังเกษียณ อยากให้ชาวบ้านแถวนี้มีกำนันเรียนจบปริญญาโทมาดูแลบ้าง”“อืม ก็ดีนะ”“พี่ยังไงก็ได้ เรียบจบมาได้กลับมาช่วยเหลือบ้านเกิด พี่เองก็ดีใจ ไม่เคยคิดไปไหนอยู่แล้ว ขอแค่มีจันทน์ก็พอแล้ว”“ปากหวานอีกแล้ว”“เคยชิมแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 22***NC
บทที่ 22***NCเพียงจอมพลปลดกระดุมออกสามเม็ดปัดให้พ้นทางจนมองเห็นเนินทรวงอกขาวโพลนท่ามกลางแสงยามเย็นที่เริ่มมืดสลัว ดึงเสื้อชั้นในลงจนพ้นเนินทรวง นัยน์ตาสีนิลเต้นไหวระยับยามมองยอดถันเล็กงดงามกลางทรวงอก“พี่พล”“จันทน์ อ่า พี่ขอ พี่ต้านไม่ไหว”หน้าเข้มโน้มลงเคลื่อนริมฝีปากส่งลิ้นตวัดเลียโดยรอบยอดทรวง แตะชิมจนทั่วแล้วครอบปากลงดูดแรง ใช้ลิ้นดันให้เม็ดเล็กหัวนมแข็งชัน“อ่า พี่พล อื้อ”กายสาวบิดหนีแต่ไม่อาจพ้นแรงชายหนุ่ม จอมพลทับร่างเธอใช้น้ำหนักตัวเองกดลงไม่ให้มากเกินไป แล้วแทรกหัวเข่าลงตรงกลางมือเริ่มเลื่อนลงไปยังชายกระโปรง“อืม นมจันทน์สวย สวยทั้งตัว”กายชายหลงวนเวียนคลุกเคล้าเนินทรวงไม่ห่าง ดวงตาสีเข้มร้อนแรงล้ำลึกจมดิ่งสู่ความปรารถนาถลำลึกไม่อาจถอน ดึงรั้งเสื้อในอีกข้างลงอย่างเสมอกันจนมองเห็นยอดหัวนมสีอ่อนเล็กชันทั้งสองข้างขยับกายแทรกลงกลางหว่างขาเลื่อนกายขึ้นให้เป้าแข็งถูเนินสาวผ่านกางเกงยีนส์สีเข้มและกางเกงในอ่อนบาง“อ่า พี่พล อื้อ”เสียงหวานนุ่มคล้ายประท้วงหากแต่กระเส่ายามกายแกร่งบดเน้นลงบนเนินเนื้อสาว มือสากระคายเพราะทำงานในไร่ลูบวนต้นขา ปากยังดูดหัวนมไม่พักร่างเล็กใต้ร่างไม่อาจห
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 23 เก็บบัว
บทที่ 23 เก็บบัว“คนดี อืม เป็นไงบ้าง เจ็บมากไหม”“เจ็บมาก”จอมพลยิ้มกว้างภาคภูมิใจทั้งหวงแหน มือยังลูบใบหน้าหวานคมไม่หยุดทั้งหอมแก้ม ทั้งซุกซอกคอ“เป็นเมียพี่แล้วนะ พี่ไม่ยอมให้จันทน์หนีไปไหน”“เชอะ! ทำเป็นพูด พี่พลจงใจทำชัด ๆ”“ใครใช้ให้จันทน์ของพี่สวยขนาดนี้ พี่อดใจไม่ไหวหรอกคนดี”“แล้วเรายังได้ติวไหมเนี่ย”“ติวรักน่ะสิ ถ้าขืนยังอยู่ด้วยกันสองต่อสองอีก มีหวังพี่ได้ปล้ำจันทน์อีกแน่เลย”“คนบ้า! ปล่อยจันทน์ได้แล้ว”จอมพลค่อยเคลื่อนกายออกจากทางรักล้มลงนอนข้างกัน มือยังกอดก่ายลูบคลำตามเนื้อตัว“พี่ขอโทษ เมื่อกี้พี่หลั่งข้างใน”“จันทน์จะท้องไหม”“ท้องก็ดี พี่จะได้ไปสู่ขอเลย”ป้าป!!“พี่พลบ้า จันทน์ต้องไปเรียนต่อนะ”“งั้นขากลับพี่แวะร้านขายยา ร้านเพื่อนกัน”จันทน์กะพ้อไม่ได้ถามว่าซื้อยาอะไร แต่ตอนรออยู่หน้าร้านเห็นเพื่อนจอมพลมองออกมานอกร้านพร้อมรอยยิ้มรู้ทัน จากนั้นข่าวลือก็กระพือดั่งไฟลามทุ่ง“เอา ๆ ไอริณ ฝันหวานไปถึงไหนกัน”เสียงผู้กำกับเป็กดังอยู่ข้างหูตะโกนเข้ามาทำให้ไอริณร่างสะดุ้งโหย่งกระถดถอยห่างทันที แต่ยังไม่ทันจอมพลที่แทรกร่างเข้าขวางส่งสายตาเอาเรื่องให้“คุณจะตะโกนใส่หูไอริณทำไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 24 ผ้าถุงหลุด
บทที่ 24 ผ้าถุงหลุดจอมพลรีบกระโดดลงน้ำอีกครั้งต่อหน้าทุกคนที่ยังเงียบกริบคว้าผ้าถุงกดลงใต้น้ำ“จันทน์ผ้าถุงหลุด”“ห๊า! ไอ้บ้า!”ผัวะ! เพียะ!แทนที่ดาราสาวจะรีบรับผ้าถุงกลับเป็นตบหน้าแทนเสียหนึ่งครั้งจนหน้าคมเข้มหันไปทางขวาตามแรง“อู้ย! มือหนักสะด้วย รีบสวมก่อนเดี๋ยวขึ้นไม่ได้อายคนดูนะ”ไอริณเพิ่งได้สติจากอารมณ์โกรธเกรี้ยวเมื่อครู่ มองไปโดยรอบเห็นทุกคนมองมาทางสะพานไม้เป็นตาเดียว และช่างภาพยังบันทึกต่อ“บ้าจริง! เพราะคุณ นายกำนันเฮงซวย จับผ้าถุงดี ๆ สิ มันจะลอยขึ้นมาแล้ว!”มือเล็กเกาะบ่าแกร่งไว้เป็นหลัก ขณะที่จอมพลต้องย่อเข่าลงเพื่อกดผ้าถุงในน้ำลงต่ำ“ใส่ถูกไหมน่ะ”“ถูกแล้ว มานี่ฉันผูกเอง”ดาราสาวทุลักทุเลพอสมควรขณะที่พยายามผูกผ้าถุงพันรอบเอว อากาศใต้ผ้าถุงกำลังดันสูงขึ้นจนลอยคว้างรอบตัวเธอทั้งสองคนพยายามเดินไปทางสะพานไม้โชคดีตรงที่ลงมาไม่เป็นโคลนเลนเลยยังพอเดินสะดวก“เดี๋ยวพี่อุ้มขึ้น”“ดี ๆ นะอย่าให้ผ้าถุงเปิด”“โธ่! แค่เปิดนิด ๆ หน่อย ๆ ไม่เท่าตอนน้องจันทน์ถ่ายแบบชุดว่ายน้ำหรอกจ้ะ”มือสีเข้มโอบรอบเอวตั้งท่ายกขึ้นแต่ไม่ก่อนจะโน้มหน้าลงกระซิบข้างใบหู“วันนี้น้องจันทน์สวมกางเกงในเซ็กซ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 25 ไม้กันหมา
บทที่ 25 ไม้กันหมาไอริณเอียงหน้าไปทางด้านหลังเห็นกำนันจอมพลยืนยิ้มกว้างจึงชักสีหน้า“ยุ่งอะไรด้วย อยู่บ้านคนอื่นจะมาทำพื้นบ้านเขาเปื้อนได้ยังไง”“บ้านคนอื่นที่ไหนกัน บ้านผัวตัวเองแท้ ๆ”“บ้าจริง! ถ้าจะพูดแล้วปากหมาแบบนี้ หุบปากอยู่เงียบ ๆ บ้าง มันจะเป็นอะไรกำนัน”“จุ๊ ๆ ดาราสาวคนนี้ปากจัดใช่ย่อย สงสัยอยากจะโดนปิดปากด้วยปาก”ร่างระหงผงะไปครู่แล้วชักสีหน้ากระแทกส้นเท้าขึ้นบันได แว่วเสียงทุ้มยังหัวเราะตามหลังไอ้บ้า หน้าด้านหน้าทน ปากหมา ไอริณเดินไปทำปากบ่นไปขมุบขมิบคนเดียวกระทั่งถึงห้องนอนค่อยผ่อนลมหายใจออกมาสะกดกลั้นอาการโกรธ เปิดกระเป๋าหยิบเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนติดมือเข้าไปด้วยในห้องน้ำ ลงมือถอดชุดที่เปื้อนโคลนออกแขวนไว้ก่อนมองรอบห้องน้ำอีกครั้งอย่างพอใจ อย่างน้อยกำนันคนดังแม้ป่าเถื่อนแต่ศิวิไลซ์ห้องน้ำ สะอาดสะอ้านอุปกรณ์พร้อมแบ่งพื้นที่เปียกแห้งร่างระหงเดินผ่านกระจกมองสภาพตัวเองดูไม่ได้เลย ยกมือดึงเศษขี้โคลนออกจากเส้นผม ก้าวเท้าเข้าไปในส่วนพื้นที่เปียกเปิดฝักบัวเงยแหงนใบหน้ารับน้ำอุ่นสบายให้ชะล้างคราบโคลนบนศีรษะและลำตัว เอื้อมมือไปหยิบแชมพูส่วนตัวราคาแพงถอนหายใจออกยาวด้วยความสุขเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 26 หึง หน้ามืดเลย
บทที่ 26 หึง หน้ามืดเลย“แกเป็นอะไร กลัวอะไร”“ปะ เปล่า กี่โมงแล้ว”“จะสองทุ่มแล้ว”หน้าหวานก้มมองกล่องข้าวเริ่มไม่อยากอาหารเลยวางไว้ที่เก้าอี้ด้านข้าง หันหน้าไปทางถนนตลอดเวลา“มันมาถูกไหม”“ส่งพิกัดไปแล้ว แกกลัวกำนันจะเข้าไปปล้ำหรือไง”“เออ ไอ้หมอนั่นมันหมาบ้า เอาไอ้ภูมิมาเป็นไม้กันหมาก่อน”“เฮ้อ! เอาเถอะ ไอ้ภูมิก็ดูท่าไม่อยากอยู่กับเมีย รีบวิ่งแจ้นมาเลย แต่มันจะรับมือกับกำนันขาโหดได้หรือเปล่าอีกเรื่อง”“พรุ่งนี้วันอะไร”“วันจันทร์ มีอะไร”“ค่อยยังชั่ว วันทำงาน”เสียงหวานใสยังรำพึงรำพันคล้ายพูดคนเดียว มองโทรศัพท์ในมือ“เจ้าผู้กำกับเป็กบอกหรือยังว่าพรุ่งนี้จะถ่ายอะไร”“มันบอกตอนเช้าพรุ่งนี้จะถ่ายตอนตักบาตร แต่มันไม่เห็นเตรียมของใส่บาตรเลย”“ไม่มีหรอก เส้นนี้ไม่มีพระเดิน คนแถวนี้ไปทำบุญที่วัดตอนเช้า ไปถวายที่วัดเลย”“อ้าวเหรอ เออ งั้นฉันไปบอกผู้กำกับก่อน”ไอริณมองตามเชอรี่ที่เดินหายไปทางเต้นท์ผู้กำกับก่อนจะมองเห็นแสงบุหรี่ตรงระเบียงบ้านชั้นสอง กำนันจอมพลมองลงมาอย่างหมายมั่นจนน่าหวาดหวั่นแสงไฟจากปลายบุหรี่สว่างวาบยามคนร่างโตสูดเข้า แล้วผ่อนควันปล่อยออกเป็นสาย ยืนพิงเสาระเบียงบ้านมองลงไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 27 แวะเซเว่นก่อนนะ 555
บทที่ 27 แวะเซเว่นก่อนนะ 555“ฮ่า ฮ่า ภูมิถามจริง มาค้างชนบทแบบนี้ต้องจัดเต็มขนาดนี้เลย”“เพื่อเสริมสร้างความมั่นใจไงแก นอนเถอะ เหนื่อย”ไอริณปิดไฟเปิดโคมเล็กข้างเตียงแล้วล้มตัวลงนอน รู้สึกถึงเตียงยุบตัวจึงตะแคงหน้าไปหาเพื่อน“แล้วคุณพัดว่าไง”“อาละวาดบ้านแตก ฉันล่ะเบื่อ”“ทำไมแกไม่หย่าให้หมดเรื่อง”“ป๊าได้ตีหัวแตก”“น่าสงสารคุณพัดนะ ให้เขาเจอผู้ชายจริง ๆ ดีกว่า”ภูมิเงียบเสียงลงทันทีก่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนลงไปมาก“ฉันก็สงสารนะ แต่กลัวป๊ามากกว่า”“ฉันช่วยแกไม่ได้อีกแล้วนะ ไม่งั้นจะโดนช่องฟ้อง”“เออ รู้แล้ว เดี๋ยวหาวิธีอื่น”“นอนเถอะแก ฉันง่วงแล้ว”ไอริณหลับตาลงเหนื่อยอ่อน วันนี้ร่างกายรับความเครียดจากคนร่างโตตั้งแต่เมื่อเย็น เพียงไม่นานนักก็เข้าสู่ห้วงนิทราบ้าฉิบ! ไอ้พล ตุบ ตุบมือสีเข้มทุบพวงมาลัยหลังจากที่ตวัดรถลงจอดในลานจอดรถบ้านหลังเล็กในอำเภอข้างเคียงจอมพลมองเห็นไฟบนบ้านถูกเปิดพร้อมร่างเล็กอวบอิ่มของมะปรางชะโงกหน้าออกมามองไฟหึงหวงยังแล่นพล่านไปทั่วร่างกายยามเดินออกมาจากรถยนต์ กระแทกประตูเสียงดัง ก้าวอาด ๆ ไปยังบันไดบ้านไม้สองชั้นแบบชนบท“พี่พล! มาเสียดึก”กำนันร่างสูงเดิน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 28***NC
บทที่ 28***NCเสียงเปิดประตูไม่ดังมากนักแต่ดาราสาวรู้สึกตัวตื่นราวกับว่ารับรู้ว่าจอมพลจะกลับมาเล่นงานอีกครั้ง พยุงตัวลุกขึ้นนั่งมองฝ่าความมืดเห็นประตูเปิดอ้าก่อนจะรู้สึกได้ว่าถูกอุ้มขึ้น“ว้าย! ไอ้ภูมิ ช่วยด้วย! ปล่อยนะ!!”ตุบ ตุบ ตุบ“มือหนักใช่เล่นนะเมียจ๋า”ไอริณตาเบิกกว้างตัวเบาหวิวถูกอุ้มลอยพาเดินออกนอกประตู อ้าปากตะโกนแต่ไร้เสียง“อื้อ อือ อื้อ”จอมพลโน้มหน้าลงปิดปากพาเดินเข้าไปในห้องก่อนจะโยนลงไปกลางเตียงท่ามกลางกล่องถุงยางอนามัยสามกล่องแล้วเดินกลับไปล็อคประตูห้องร่างระหงยังนั่งมึนงงตาพร่าเพราะแสงสว่างกระทันหัน ไม่ทันมองกำนันจอมพลเดินกลับมาพร้อมกระชากเสื้อเชิ้ตสีเข้มออกจากตัวโยนทิ้งลงพื้น รู้ตัวอีกทีคนร่างโตโถมลงทาบทับกักไว้ด้วยลำแขนทั้งสองข้างแล้ว“กะ กำนัน อื้อ อือ อือ”ร่างแกร่งไม่เสียเวลาอีกต่อไป กายแกร่งเต้นตุบมาทั้งวันต้องการเข้าไปหาร่างนุ่มนิ่มตรงหน้าแทบขาดใจขยับตัวขึ้นทับดาราสาวไว้พร้อมจูบหนักหน่วงบดขยี้จนคนร่างเล็กร้องอึกอักด้วยความเจ็บมือสีเข้มล้วงเข้าใต้เสื้อยืดตัวใหญ่กระชากดึงออกทางศีรษะก่อนชะโงกง้ำด้านบนจ้องมองดวงตากลมโตดั่งกวางสาวตื่นตระหนกด้วยนัยน์ตาสีนิลเข้มข
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
บทล่าสุด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2“คัท คัท!!”ดาราสาวเงยหน้าขึ้นจากพื้นในท่าก้มกราบเมื่อได้ยินเสียงผู้กำกับสั่งคัท ใบหน้าหวานยังเปื้อนคราบน้ำตาจากบทนางวันทองในเรื่องขุนแผนขุนช้างฉบับรีเมคไอริณกวาดตามองโดยรอบผ่านนัยน์ตาฉ่ำน้ำ เห็นเด็กในกองกำลังปิดไฟเก็บของ ตอนนี้คงราวสามทุ่มแล้ว“คุณไอริณคะ”เสียงเปี้ยกดังขึ้นด้านข้างพร้อมผ้าเช็ดหน้ายื่นส่งมาให้เธอ“ขอบใจจ๊ะ”“กำนันรอนานแล้วค่ะ”“บอกให้เขารออีกเดี๋ยว ขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”ไอริณ ดาราดังลุกขึ้นจากพื้นเรือนไม้ทรงไทยโบราณริมลำน้ำสุพรรณบุรี เดินลงบ้านหางตามองเห็นคนร่างสูงแกร่งผิวสีเข้มยืนหน้าเง้ารอ ตั้งแต่เมื่อเย็นฮึ สมน้ำหน้า คนร่างเล็กเดินตัดใต้ถุนเรือนตรงไปยังเต้นท์สำหรับนักแสดงเพื่อเปลี่ยนชุด“เชอรี่”“ว่าไง”“คืนนี้นอนบ้านแม่เราหรือเปล่า”“คงไม่ ขับกลับกรุงเทพเลย ผู้กำกับสั่งพักกองสามวัน”“สามวัน! อะไรกัน พักอีกแล้ว”เชอรี่เงยหน้าขึ้นจากจอโทรศัพท์ เพ่งมองเพื่อนรักกำลังถอดชุดเปลี่ยนเสื้อผ้า“ก็ผัวใครล่ะ มายืนหน้าบึ้งรอเมียอยู่ได้”“กะ ก็ พี่พลเขาแค่เป็นห่วง”ดาราสาวเสียงอ่อยลงหยิบเสื้อผ้าชุดเดรสขึ้นสวม แม้ปากพูดประชดประชันแต่ใจจริงนั่นพองฟู“ห่วงหรือหวง
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 01“อื้อ อื้อ ม่ะ ม่ะ”เสียงเล็กอู้อี้ดังขัดใจยามโดนแย่งของรักไปจากมือ ดวงตาคมกล้าแม้ว่ายังกลมโตและใสซื่อดั่งเด็กน้อยวัยแปดเดือน แต่เมื่อมองให้ดีรู้ได้เลยว่าโตมาเมื่อไรได้กลายเป็นตัวปัญหาของหมู่บ้านแน่นอน โดยเฉพาะสาว ๆจอมพลจ้องหน้าลูกชายนิ่งในมือเขาคือของเล่นนุ่มนิ่มที่ลูกชายเอาเข้าปากมาแล้วสักพัก“จอมภพ อันนี้มันเอาเข้าปากไม่ได้”ดวงตาเล็กดื้อดึงคล้ายตัวเขาแต่ในฉบับย่อเล็กกว่ากำลังจ้องตอบก่อนตั้งท่าเบะปากคล้ายตะโกนร้องไห้หาคนช่วยคนร่างโตชะงักมองซ้ายขวาหาเมียจ๋าสุดที่รักพลันนึกได้ว่าวันนี้มีออกกองถ่ายทำซีรีซ์ที่ถ่ายค้างไว้เมื่อปีกลายเพราะท้องดันโตสะก่อน“แม่จันทน์ไม่อยู่วันนี้ มางอแงไม่ได้นะ”เสียงเข้มต่ำพยายามทำให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนหวาดหวั่น แต่เด็กชายคนนี้รู้ดีฉลาดเกินเด็ก น้ำเสียงดุดันไม่ได้ทำให้จอมภพกลัวแต่อย่างใด ยังส่งสายตาดื้อรั้นอ้าปากเตรียมแผดเสียงร้อง“พ่อจ๋า พ่อทำอะไรอยู่น่ะ เดี๋ยวจอมใจไปโรงเรียนสาย”ตึก ตึก ตึกจอมใจวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้าน ตั้งแต่แม่ไอริณแต่งงานกับพ่อก็ให้รับจอมใจมาอยู่ด้วยที่บ้านใหญ่ กลับไปนอนกับปู่ย่าเฉพาะวันเสาร์อาทิตย์“ก็น้องเอาอันนี้เข
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์
บทที่ 47**NC จบบริบูรณ์แควก!!เสียงสไบขาดทำให้ไอริณผละหน้าออกทันที“กำนัน นี่ชุดกองถ่าย”“ช่างมัน ซื้อใหม่”“อื้อ อือ”จอมพลโถมร่างให้คนร่างเล็กล้มลงนอนหงายแล้วกระชากสไบลงจนพ้นเนินนมใหญ่ทั้งสองข้าง“ไม่ใส่ชุดชั้นในเมียจ๋า”“ก็ชุดไทย ใส่แต่จุกปิดหัวนม”ไอริณดึงจุกปิดหัวนมออกทั้งสองโยนลงพื้น แล้วค่อยกอบขึ้นให้เต้าชิดกัน“กำนันชอบนมจันทน์ไหม”“อ่า สวย ชอบมากเมียจ๋า อืม เลียหน่อยนะ อ่า”จอมพลโน้มหน้าลงหาทันทีปาดลิ้นเลียวนยอดหัวนมทั้งสองข้างสลับไปมาซ้ายขวาทั้งดูดขมเม้ม“อ่า ดูดแรง ๆ สิกำนัน”“อือ เมียชอบแรง ๆ เหรอจ๊ะ กำนันจัดให้”ปากหนาครอบลงดูดแรงอีกมือคลึงขยำเต้าบีบจนเนื้อปลิ้นล้นมือ ขยับฟันกัดหัวนม“อ่า จันทน์ชอบ แรง ๆ”สองมือขยำเต้าแรงขึ้นปากครอบหัวดูดดึงเคลื่อนลงตามรอบเต้าใหญ่ทั้งขบเม้มกัด ทั้งดูดจนขึ้นรอยจ้ำทั่วใบหน้าเข้มเลื่อนลงมือกระชากผ้าถุงขึ้นตลบจนพ้นเนินสวาทแล้วมุดหน้าลงทันทีไม่รอช้า ให้ไหล่ดันต้นขาคนร่างเล็กไว้เปิดออก เอานิ้วเปิดแหวกปาดลิ้นขึ้นลงกระหายหิว“พี่รอตั้งนาน หิวจันทน์จะแย่ อยากเลียดูดแบบนี้ อ่า ซู้ดด”จอมพลใช้ปากดูดเม็ดอ่อนไหวเลื่อนนิ้วเข้าทางรักแสนหวานขยับถี่“อ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 46***NC
บทที่ 46***NCปัง!!“เบา ๆ สิพี่พล รถราคาตั้งแพง”ดาราสาวบ่นอุบเมื่อลงจากรถมามองมือสีเข้มกระแทกประตูปิดใจร้อน แล้วลากมือคนร่างเล็กเข้าไปในบ้าน“เดี๋ยวซื้อให้ใหม่”“ฮื้อ รวยขนาดนั้น จันทน์ไม่ทำงานแล้วดีกว่า”“ก็ดี นอนอ้าขาอย่างเดียวพี่ชอบ”“พี่พล!”คนร่างเล็กเดินซอยเท้าถี่ตามแต่ไม่ทันใจคนร่างสูงกว่าจึงก้มลงช้อนร่างขึ้นเข้าวงแขนพาเข้าบ้านท่ามกลางสีหน้าตื่นตกใจของคนงานและป้าอ้วนที่ยืนชะเง้อมองมาจากทางโรงจอดรถเกี่ยวข้าว“มาช้า พี่รอตั้งเดือนกว่าแล้ว นี่ถ้าขืนมาช้ากว่านี้พี่คงอกแตกตาย”“แล้วทำไมไม่ไปตาม”“เรื่องอะไร เป็นคนหนีไปเองแท้ ๆ”“ชิ รู้งี้ปล่อยให้รออีกดีกว่า”จอมพลก้าวกระโดดคราวละสองขั้นขึ้นบันไดกว้างตรงไปทางห้องนอนใหญ่ทันควัน ใบหน้ายังยิ้มกว้างก้มมองคนร่างเล็กในอ้อมแขนด้วยใจพองโต“ถ้าปล่อยให้รออีกพี่จะไปบวช”“บวช!!”“ใช่ บวชมันสะเลย ให้จันทน์มาคอยยืนตักบาตรชะเง้อมองแทนบ้าง”“โรคจิต ฮ่า ฮ่า บวช คิดได้ไง ว้ายยยย!!”ตุบ!!“พูดมากนักนะเมียจ๋า”จอมพลโยนคนร่างเล็กลงเตียงแล้วปลดกางเกงพร้อมบ็อกเซอร์โยนลงพื้น เอื้อมมือหยิบสร้อยพระเครื่องออกจากรอบคอประนมมือสวดลาแล้ววางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ปลด
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิ
บทที่ 45 ใจพองเลยพ่อกำนัน อิ อิปัง!!“พี่พล พี่พล!!”“หนูไอริณ”ทองประศรีชะโงกหน้าออกมาจากบนบ้านตาโตเบิกกว้างเมื่อเห็นดาราสาวในชุดไทยสีชมพูกลีบบัวยืนอยู่ตีนบันไดบ้าน“น้าทองประศรี พี่พลล่ะ พี่พล!”“วันนี้วันพฤหัส ไอ้พลมันไปทำงาน”“ทำงาน? ทำงานที่ไหนน้าทองประศรี”“วันนี้อยู่ อบต.”“อบต.? อบต.”ไอริณผละออกจากบันไดตรงไปที่รถหรู“เดี๋ยว ๆ น้าไปด้วย น้าไปด้วย”ทองประศรีรีบสับขาลงจากบนบ้านในชุดผ้าถุงสีน้ำเงินเข้มลายดอกชบาเสื้อผ้าฝ้ายลูกไม้ธรรมดาอยู่บ้าน สวมรองเท้าแตะหูคีบง่าย ๆ วิ่งตามไปยังรถกลัวไม่ทัน“ไปทางนี้หนูไอริณ”ทองประศรีนั่งในรถทุลักทุเลเล็กน้อยเพราะโหลดเตี้ยแต่ยังนั่งได้ มือเกร็งจับคอนโซลหน้าไว้เพราะดาราสาวซิ่งเร็วจนร่างคนแก่กระชากกระแทกเบาะนั่งเอี๊ยด!!ดาราสาวกระโดดลงจากรถวิ่งขึ้นบันไดหน้าตึกที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลบางปลาม้า กวาดตามองหากำนันร่างสูงแต่ไม่มี“หาใครคะ ว้าย ว้าย คุณไอริณ”เสียงน้องผู้หญิงที่บังเอิญเดินออกมาพอเห็นว่าเป็นใครร้องเสียงหลงวิ่งวนไปมาหน้าตื่น“กำนัน กำนันจอมพลอยู่ไหน”“กำนัน กำนันอยู่ไหน? กำนันไปงานในเมือง วันนี้ที่วัดหลวงพ่อโตมีงานสมโภช”“วัดหลวงพ่
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตร
บทที่ 44 เก้าสิบเจ็ดกิโลเมตรทุกอย่างเหมือนวนกลับยังจุดเดิมเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนราวกับว่าเหตุการณ์ไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเพียงแค่ความฝันดาราสาวนั่งนิ่งภายในเต้นท์แต่งตัวเพื่อเตรียมบวงสรวงเปิดกล้องซีรีซ์เรื่องใหม่ตั้งแต่ออกจากบางปลาม้าตัวเธอไม่เคยร้องไห้อีกเลยแม้ว่าภายในร่างกายบอบช้ำสักเพียงใด ดวงตากลมโตดั่งกวางอันเป็นเอกลักษณ์หม่นแสงลงทุกวัน“ไอริณ”“ว่าไง”“ไอ้ภูมิมันจะหย่าเมีย”หน้าหวานเอี้ยวหน้าไปมองหน้าผู้จัดการเพื่อนสนิททันควัน เวลาหลายปีมาแล้วที่เธอและภูมิต้องปลอมเข้าใส่ทุกคน คงถึงเวลาแล้วสินะ“เมื่อไร แล้วทรัพย์สิน”“มันยอมหารครึ่ง”“หารครึ่ง!”“ใช่ แกจะโทรหามันไหม มันอยากคุยกับแก”“ไม่อ่ะ ฉันไม่พร้อม ดีใจกับมันด้วยที่คิดได้”“เดี๋ยวนักข่าวคงอยากให้แกแถลงข่าว”“อืม เอาสิ แล้วเรียลริตี้เมื่อไรจะออนแอร์”“วันนี้ช่วงเวลาไพร์ไทม์ ออนตอนแรก”“ดีเลย สู้อุตส่าห์ไปตั้งไกลในที่สุดจะได้เวลาฉายสักที”“แกโอเคหรือเปล่า”“โอเค๊ มีอะไรที่ฉันผ่านไม่ได้อีกเชอรี่ ไม่มีแล้ว”“งั้นออกไปเถอะ เผื่อนักข่าวจะขอสัมภาษณ์”“อืม”ไอริณค่อยลุกขึ้นในชุดไทยพีเรียดเรื่องใหม่ขุนช้างขุนแผน ผนวกเวลาพอเหม
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 43 มะปราง
บทที่ 43 มะปราง“มาทำไม!!”“มะปราง มะปราง”สาวร่างเล็กพูดตะกุกตะกัก มองไปรอบลานบ้านเห็นคนมากมายกำลังเก็บของต่างพากันมองมาทางเธอเป็นทางเดียว ดาราสาวเองที่นั่งอยู่ใต้ถุนบ้านก็มองมายังเธอเช่นกัน“กำนัน มะปรางมันมาขอความช่วยเหลือ”ฝ้ายรีบชิงพูดแทนเพื่อนเมื่อเห็นว่ามะปรางกำลังจะไม่ไหวแล้ว“เราไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว ได้บอกเพื่อนหรือเปล่า”“ฝ้ายรู้ แต่กำนัน มะปรางมันกำลังแย่ มันโดนของ”“ของ?”กำนันจอมพลหันกลับไปทางมะปราง สาวร่างเล็กดูหน้าหมองคล้ำนัยน์ตาลอย สติไม่อยู่กับตัวเท่าไร“เกิดอะไรขึ้น”“ฉันเล่าเอง”ฝ้ายเดินเข้าไปใกล้กำนัน เพราะไม่ต้องการให้ใครได้ยิน“มะปรางมันไปอาศรมพ่อเฒ่ามา”เพียงเท่านี้จอมพลก็เข้าใจหันกลับไปมองมะปรางด้วยสายตารังเกียจเดินถอยหลังออกมา“พี่คงช่วยมะปรางไม่ได้ กลับไปสะเถอะ”“กำนัน!! เมื่อเย็นเราเกือบโดนรถบรรทุกชนตายข้างถนน”“นั่นมันแล้วแต่เวรกรรม คนถือศีลทำหมั่นทำความดีย่อมมีสิ่งคุ้มครอง ส่วนผู้คิดร้ายย่อมทำลายตนเอง เป็นธรรมดาสัจธรรมของโลก”“กำนัน! ไม่เห็นใจไอ้มะปรางมันบ้าง มันรักกำนันมากเลยต้องทำแบบนั้น ถ้ามันตายไปบาปกรรมมันก็ตกไปที่กำนัน”“ปกติพี่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 42 เอาแล้วมะปราง
บทที่ 42 เอาแล้วมะปราง“มะปราง”“ว่าไงฝ้าย”“แกเอาหุ่นไปฝังแล้วหรือยัง”ฝ้ายลงนั่งข้างเพื่อนสาวตรงชุดม้าหินอ่อนหน้าคณะเรียน จ้องหน้าเพื่อนดูสีหน้าไม่ดีเลยหมองคล้ำแปลก ๆ“ฝังแล้ว ตรงแยกใหญ่ก่อนเข้ามหาวิทยาลัย”“กี่วันแล้ว”ฝ้ายยืนน้ำหวานให้เพื่อนเมื่อเห็นมะปรางยกมือปาดเหงื่อบนหน้าผากเม็ดใหญ่ทั้ง ๆ ที่อากาศไม่ร้อน“ขอบใจนะ หลายวันแล้วล่ะ ตั้งแต่วันที่เจอกับพี่พลครั้งสุดท้ายตรงตลาดเก้าห้อง ก็เอาไปฝังเลย”“หลายวันน่ะกี่วัน”“สามวัน”“สามวันแล้ว? มีอะไรผิดปกติไหม”“ไม่นะ ไม่มี”มะปรางเองชักใจคอไม่ดีหันมองหน้าเพื่อนมือสั่นขณะยกน้ำขึ้นดื่ม เหงื่อไหลลงปลายคางหยดลงพื้นโต๊ะหินอ่อน“ฉันว่าไม่ดีแน่ ๆ กำนันจอมพลไม่ติดต่อมาเลยใช่ไหม”“ไม่เลย ทำยังไงดี ฉันกลัว”“ตาแก่นั่นมันบอกแล้วว่าไม่รับแก้ของ เอางี้ไหม ไปเอาขึ้นมาไปคืนมัน”“จะได้ผลเหรอ รออีกสักสองวันไหม”“ไม่รอแล้วแก มองไปดูหน้าดำขนาดนี้ เหงื่อหยดไหลตลอดเวลา ฉันว่าแกจะโดนของเข้าถ้าขืนชักช้าจะแก้ไม่ทัน”มะปรางยังลังเลแต่เพื่อนสาวฉุดมือดึงขึ้น รวบกระเป๋าหนังสือเรียนขึ้นมาด้วย“ไปรถฉัน ฉันขับเอง”ฝ้ายจัดการพาเพื่อนเข้าไปนั่งในรถพาออกจากมหาวิทยาลัยใ
กิ๊กรักนายกำนันกับยัยดาราตัวแสบ บทที่ 41**NC
บทที่ 41**NC“อยู่กับพี่ กลับมาเป็นเมียพี่ กำนันบ้านนอกคนนี้ได้ไหม จันทน์คนดี”นัยน์ตาสีนิลจ้องมองนิ่งคมกล้าทั้งคาดคั้นต้องการคำตอบ แต่ไอริณไม่อาจรับปากได้จึงนิ่งเงียบ“ไม่เป็นไร พี่จะรอจนกว่าจันทน์จะพร้อม ถือสะว่าเป็นบทลงโทษของพี่”คนร่างโตโน้มหน้าลงแตะริมฝีปากหนาอุ่นบนริมฝีปากสีแดงเย้ายวน มือโอบแผ่นหลังเลื่อนไปยังซิปรูดลงพร้อมลิ้นฉกเข้าสอดใส่เอนร่างเล็กลงพื้นกระดานเย็นเยียบจากอากาศยามค่ำกลิ่นกายชายโอบล้อมคนร่างเล็กไว้ยามชะโงกง้ำด้านบนส่งจูบอ่อนหวานผิดไปจากหลายวันที่ผ่านมา ทั้งเว้าวอน ชอนไชกวาดหาน้ำหวานในโพรงปากเชื่องช้ามือเลื่อนเสื้อลงทีละน้อยจนพ้นเนินทรวง จึงเลื่อนใบหน้าลงหน้าเนื้ออวบอิ่มเต่งตึงขาวนวล“พี่พล อ่า”กายสาวแอ่นขึ้นยามปากเข้าครอบครองหัวนมเล็ก ลิ้นปาดไล้กระหวัดหยอกล้อ เร่งเร้าให้ยอดไตแข็งชันสู้ความสาก“จันทน์ อ่า”จอมพลเลื่อนหน้าขึ้นอีกครั้งสอดลิ้นเข้าสู่ปากไอริณร้อนแรงขึ้น ส่งกระแสไฟแห่งรักเข้าสู่โพรงปาก ให้คนร่างเล็กใต้ร่างได้รับรู้ว่าตัวเขานั่นเร่าร้อนมากขนาดไหน มือกระชากดึงชุดเดรสออกจากร่าง“พี่พล ที่นี่ อื้อ”“พี่ฝันถึงมานานมากจันทน์ พี่อยากให้จันทน์กลับมา แล้วพี่
