บทที่ 16 เจอหน้าครั้งแรกในรอบแปดปี

บทที่ 16 เจอหน้าครั้งแรกในรอบแปดปี

เสียงเด็กน้อยยังเถียงไม่หยุดจนใบหน้าไอริณร้อนผ่าวแดงซ่าน  คุกเข่าลงตรงหน้าเด็กน้อย

“มันแค่ภาพตัดต่อ ไม่จริงสักหน่อย น้าไม่ได้เป็นชู้กับใครทั้งนั้น”

“อ้อ ภาพตัดต่อ แล้วคุณน้ามีแฟนหรือยังคะ”

“ยังคะ ไหนมานี่สิขอน้ากอดหน่อย อืม ตัวนิ่มจัง”

เด็กตัวเล็กได้โอกาสรีบใช้มือโอบร่างนุ่มของดาราสาวไว้แน่นซบหน้าลงอกพลางส่งเสียงเล็ก ๆ ออกมา

“ถ้าคุณน้าไม่มีแฟน ทำไมไม่ลองเป็นแฟนกับพ่อหนูล่ะค่ะ พ่อหนูก็ยังหาเมียไม่ได้”

“จอมใจ!!”

ทองประศรีตะโกนเสียงดังตกใจที่หลานสาวใจกล้าพูดออกมาพลางชำเลืองมองดาราสาวหน้าเผือดสีลงแต่ยังกอดเด็กสาวไว้

“น้ากับพ่อหนูไม่เหมาะกันหรอกค่ะ น้ามาถ่ายหนังแค่สองเดือนเดี๋ยวก็กลับแล้ว ส่วนพ่อหนูน้าเชื่อว่ามีคนรอต่อคิวอีกเยอะ”

“รอต่อคิวคืออะไรคะ”

ไอริณนึกอยากตบปากตัวเองเมื่อพูดออกไปฟังคล้ายประชดประชัน จะยิ่งทำให้เข้าใจผิด

“น้าขอโทษด้วย น้าหมายถึงอีกหน่อยพ่อของหนูก็มีแฟน เชื่อน้าเถอะ อ้อ น้าทองประศรีคะ พอมีผ้าถุงให้ยืมก่อนไหมคะ ไอริณไม่ได้เตรียมมา ประเดี๋ยวตอนเย็นค่อยไปซื้อในตลาด”

“ได้ ๆ น้ามีเยอะเลย รอเดี๋ยวนะ ไป ๆ จอมใจ ไปกับย่า”

ไอริณปล่อยเด็กสาวแล้วจึงลุกขึ้น

“เปี๊ยก ห้องไหน”

“ห้องนี้ค่ะ”

ไอริณเดินตามเปี๊ยกไปยังห้องด้านหลังสุดเปิดเข้าไป กวาดตามองโดยรอบ ห้องเรียบง่ายไม่มีอะไร มีเพียงเตียงนอน โต๊ะทำงานเหมือนไม่ค่อยได้ใช้ ตู้เสื้อผ้า

“ให้หนูเอาเสื้อผ้าออกแขวนเลยไหมคะ”

“ยังไม่ต้อง ไปเอาผ้าถุงจากน้าทองประศรีมา”

“ค่ะ”

ไอริณหยิบกระเป๋าเครื่องสำอางแล้วจัดแจงเช็คล้างเครื่องสำอางออกจนหมดเดินเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ มีของใช้ผู้ชายพวกมีดโกนหนวด โฟมล้างหน้า แต่ไม่มากนัก

“นี่ค่ะคุณไอริณ”

“อืม ขอบใจ เปี๊ยกออกไปช่วยเชอรี่เถอะ ไม่มีอะไรแล้ว”

“ค่ะ”

ร่างเล็กออกไปจากห้องทิ้งดาราสาวไว้ตามลำพัง ไอริณเดินไปข้างเตียงสังเกตว่าผ้าคลุมเตียงยับย่นเล็กน้อยคล้ายมีร่องรอยคนใช้งาน แต่ยังไม่เอะใจ เดินไปรูดผ้าม่านลายลูกไม้แบบโบราณบังสายตาเสียหน่อย มองออกไปนอกหน้าต่างไม้ที่มีมุ้งลวดสีชาขวางกั้นอยู่

ไม่มีคนอยู่ละแวกนี้ บ้านรอบข้างไม่มี จึงค่อยโล่งใจเดินมายังปลายเตียงแล้วค่อยถอดเสื้อผ้าออก

ถอดกางเกงยีนส์พอดีตัววางไว้ปลายเตียงพร้อมด้วยเสื้อเชิ้ต แล้วจึงฉุกคิดได้ว่าลืมหยิบเสื้อยืดออกมาจากกระเป๋า จึงโน้มตัวลงเปิดแต่ยังไม่ทันได้รูดซิป ประตูห้องนอนพลันถูกเปิดออก

ผัวะ!!

ดวงตากลมโตเบิกกว้างสบนัยน์ตาสีนิลคมกริบที่เมื่อแรกยังเบิกกว้างเช่นกันก่อนหรี่ลงแล้วปิดประตูตามหลังพร้อมกดล็อคประตู

“ทำอะไรน่ะ! ออกไปนะไอ้บ้ากาม!!”

เสียงที่เดิมนุ่มหวานตะวาดแว้ดออกมาพลางเดินถอยหลังทีละน้อย

“เจอหน้ากันครั้งแรกในรอบแปดปีก็พูดกับผัวไม่เพราะสะแล้ว”

ไอริณหน้าเผือดสีลงทันควันก้มลงคว้าผ้าถุงขึ้นปิดร่างที่เหลือเพียงชุดชั้นใน แต่ไปไม่ถึงไหนก็โดนมือแกร่งดึงผ้าถุงออกจากมือโยนไปอีกทาง

ดาราสาวรีบยกมือปิดของสงวนบนล่างพัลวัน แต่ไม่รู้จะปิดส่วนไหนก่อนดีเพราะสายตาคนหื่นกามยังกวาดตามองอย่างพึงพอใจ

“อ่า ไม่เจอกันนาน สวยขึ้นเยอะเลย”

ไอริณเบิกตากว้างกว่าเดิมตัดสินใจกรีดร้องสุดเสียงแต่ไม่อาจทำได้เพราะมือแกร่งกระชากร่างระหงเข้าหาใช้มือปิดปากไว้แน่น

“อยากให้คนอื่นรู้อย่างนั้นเหรอว่าดาราสาวเคยมีผัวเป็นคนบ้านนอกอย่างกำนันจอมพล”