เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 4
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-11 12:20:58(เนตร)
ผมรู้จักพี่เขาดีเป็นผู้ชายเจ้าชู้ชอบจีบคนไปทั่วในตอนนั้นที่ผมยังเป็นเด็กผมเคยเจอกับพี่เขาในงานเลี้ยงของงานแต่งงานพี่สาวผมพี่นุ่มนิ่ม เคยเป็นแฟนเก่าของพี่ธัญ พวกเขาคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย สมัยพวกเขาเรียนมหาลัยผมยังเป็นเด็กกับเปี๊ยกอยู่เลย เขาจำผมไม่ได้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นน้องของใครรู้แค่เพียงว่าผมเป็นเพื่อนของน้องชายเขาผมกับเขาอายุห่างกัน 13 ปี ไม่มีตรงไหนเลยที่เราจะสามารถเข้ากันได้ผมจึงตัดไฟตั้งแต่ต้นลมโดยการบอกกับพี่เขาไปว่าผมมีแฟนแล้วนะพี่เขาก็คงจะเชื่อ เพราะดูจากดวงตาของที่เขาแล้วเชื่อเต็ม 100% เลยละ
"เนตร"
"ครับพี่นุ่มนิ่ม"
"เป็นอะไรหน้านิ่งเชียว"
"พี่นุ่มนิ่มจำพี่ธัญได้มั้ยครับ"
"จำได้สิทำไมจะจำไม่ได้มีอะไรอย่าบอกนะเจ้านั่นน่ะมาจีบเนตร"
"ครับพี่เขามาจีบผม"
"แล้วยังไงตอบปฏิเสธเขาหรือว่าตกลงกับเขาล่ะ"
"ผมปฏิเสธเขาไปบอกว่าผมมีแฟนแล้ว"
"ทำไมล่ะเจ้านั่นน่ะก็เป็นคนดีนะพี่ยังเสียดายอยู่เลยนะที่พี่เลิกกันกับเขาอ่ะ"
"เขาเป็นแฟนเก่าของพี่นะครับพี่จะให้ผมไปคบกับเขาได้ยังไง"
"คิดอะไรเกินไปหรือเปล่าเรื่องมันผ่านมาตั้งนานแล้วพี่กับเขาล่ะก็จากกันด้วยดีไม่ได้ทะเลาะเบาะแว้งกัน"
"แล้วพี่เลิกกับเขาทำไมครับ"
"ก็ ตอนนั้นนะพี่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยไม่มีเวลาให้เขาแล้วพี่เป็นคนบอกเลิกเขาเองแหละ พี่อยากให้เขาหาคนที่อยู่กับเขาได้ตลอดไม่ใช่ทำงานโดยไม่มีเวลาให้เขาเขาเป็นคนขี้เหงานะ เขาสร้างธุรกิจของตนเองตั้งแต่เรียนมหาลัยเขาเป็นคนมีความฝันนะจนพี่ไม่อาจที่จะปีนเข้าไปในความฝันของเขาได้พี่เลยต้องยอมแพ้ ก็ไม่เชิงว่าพี่แพ้หรอกนะแต่พี่ไม่อยากทำร้ายข้าวไว้น่ะเขาดีกับพี่มากเลยนะ ถ้าพี่ย้อนเวลากลับไปได้นะพี่จะไม่ทิ้งเขาหรอก"
"พี่ยอมให้เขาเสียใจงั้นหรอครับ"
"ก็ต้องยอมทำนั่นแหละ พี่ยอมเสียใจปล่อยให้เขาไปมีความสุขในอนาคตดีกว่ามาจมปลักอยู่กับพี่ที่ตอนนั้นแม่พี่จะทำงานแต่พี่ก็ไม่ได้มีอนาคตอะไรที่ดีขนาดนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่พอเจ้านายพี่ พี่ก็คงไม่ได้เป็นพี่สาวเป็นเลขาที่แสนเก่งกาจแบบนี้หรอก ทุกอย่างพี่ก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน"
"พี่ยังรักเขาอยู่ไหมครับ"
"รักสิแต่รักในแบบเพื่อนนะเพราะว่าเราไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ ตั้งแต่เขาเลิกกันกับพี่เขาก็ไม่มีแฟนอีกเลยนะน้อยครั้งที่เขาจะมาบอกชอบใครสักคนขนาดตอนที่คบกันน่ะพี่ยังเป็นคนขอเขาเป็นแฟนเลย"
"พี่สาวผมนี่สุดยอดไปเลยครับ"
"พี่รู้เหตุผลของเนตรนะแต่ว่าพี่ไม่อยากให้เนตร ต้องเสียใจอีก รักเขาชอบเขาก็ไปบอกรักเขาไปบอกชอบเขาแล้วก็คบกับเขาสิ อย่าเอาประเด็นที่ว่าพี่เคยคบกับเขามันเป็นตัวตั้งคำถามและเหตุผลของตัวเองได้ไหม ความรักของเนตรไม่ใช่ความรักของพี่นะพี่แต่งงานมีครอบครัวแล้ว พี่กับเขาเป็นแค่อดีตและในปัจจุบันพี่กับเขาเป็นแค่เพื่อนกัน อย่าคิดเองเออเองแบบนี้อีกได้ไหม"
"ผมเข้าใจแล้ว"
"ให้มันเข้าใจจริงๆเถอะไม่ใช่ว่าเข้าใจแต่ปากเปล่านะเจ้าเด็กดื้อ"
"ผมเข้าใจแล้วจริงๆ"
"พี่รู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนได้อีกอย่างเนตรก็เข้าไปได้ด้วยไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวพี่ไปส่งเอง"
ผมมาถึงผับแห่งหนึ่งที่พี่นุ่มนิ่มขับรถมาส่งผมได้พาผมเข้าไปข้างในและผมก็เห็นผู้ชายที่มาบอกชอบผมเมื่อตอนเย็นที่กำลังนั่งดื่มเหล้ากับเพื่อนมากมาย
"ธัญ!"
"นุ่มนิ่ม...เนตร..."
"เป็นไงไม่เจอกันนานสบายดีหรือเปล่า"
"ก็ดีแล้วมั้งอกหักว่ะ"
"ใครทำให้มึงอกหักขนาดนั้น"
"เด็กผู้ชายคนนึงทำให้กูอกหัก"
"แย่เหมือนกันนะพอดีน้องชายของฉันก็อกหักเหมือนกันพอดีว่าเขามาตามหาผู้ชายที่เขาแอบชอบน่ะ"
"ใครหรอที่ทำให้น้องเนตรต้องเสียใจแบบนี้"
"พี่ธัญ"
"ครับว่าไง"
"เนตรชอบพี่ธัญนะครับ"
"เหี้ย น้องบอกชอบกูว่ะ"
"แล้วก็ขอโทษที่โกหกพี่ด้วยนะครับ"
"พวกมึงกูมีแฟนแล้วว่ะ"
"ไอ้ธัญมีแฟนแล้วว่ะ!"
ทุกคนต่างก็แซวผมจนผมรู้สึกเขินอายผมอายจริงๆนะครับไม่คิดเลยว่าจะต้องมาโดนคนแซวเยอะขนาดนี้ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตาก่อนที่พี่เขาจะเดินมาจับมือของผมก่อนเจอพาผมเดินออกมาจากผับแห่งนั้นและพาผมขึ้นรถมาส่งผมที่บ้านโดยมีพี่สาวของผมขับรถตาม
ความรักของผมทำไมมันง่ายๆแบบนี้อยู่ๆก็รักกันอยู่ๆก็คบกันผมเองก็ตามความคิดเห็นของตัวเองไม่ทันเหมือนกัน
"ทำไมต้องนั่งก้มหน้าด้วย"
"เนตรไม่มีอะไรจะคุยครับ"
"อยากคุยก็คุยมาเถอะเขินหรอ"
"ครับ"
"น่ารักดีพี่ชอบเนตรมาตั้งแต่ พี่คบกันกับนมนิ่มแล้วพี่ว่าพี่ชอบน้องตั้งแต่ตอนนั้น และนุ่มนิ่มคงจะรู้แล้วล่ะเขาก็เลยขอเลิกกับพี่พี่ก็เสียใจหลายปีอยู่เหมือนกันนะที่ต้องเลิกกันกับผู้หญิงที่พี่รัก"
"ผมเข้าใจพี่นะครับ"
"ถึงบ้านแล้วลงไปเข้าบ้านได้แล้วทีหลังอย่าไปที่พักอีกนะมีเบอร์ของพี่มีอะไรก็ติดต่อพี่ได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยล่ะ"
"พี่ก็เวอร์ไปแล้วใครจะมารับโทรศัพท์ถึง 24 ชั่วโมงขนาดนั้น"
"ก็พี่ไงล่ะ"
"จริงจังป่ะเนี่ย"
"พี่ไม่ใช่เด็กนะที่จะพูดอะไรนะไม่คิดพี่จริงจังกับคำพูดของพี่นั่นแหละ"
"เมื่อกี้ยังอกหักอยู่เลย"
"ไม่เคยได้ยินหรอหักดีกว่ารักไม่เป็นเพราะพี่อกหักปุ๊บความรักก็เด้งเข้ามาหาพี่ทันที"
"เพ้อเจ้อไปเองแล้ว"
"ฝันดีนะ"
"ฝันดีเหมือนกันครับผมเข้าบ้านก่อนบ๊ายบายนะครับขับรถระวังด้วยแล้วก็อย่ากลับไปดื่มอีกนะครับ"
"พี่เองก็จะกลับบ้านเหมือนกันเพราะพรุ่งนี้พี่ต้องไปทำงาน"
"บ๊ายบายครับเดินทางปลอดภัยนะครับ"
"ครับบาย"
ผมมีหน้าแดงขึ้นมาทันทีผมรีบสาวเท้าเข้าไปในห้องของตัวเองก่อนที่จะมุ่งไปยังกระจกหน้าต่างที่พี่เขากำลังขับรถออกไปจากบริเวณหน้าบ้านของผมพร้อมกับมีรถอีกคันของพี่สาวผมขับเข้ามาภายในบ้านผมเองเมื่อเห็นรอยยิ้มของพี่เขาก็ทำเอาผมหน้าแดงซ่านไปทั่วหูผมนี้เป็นสีแดงหมดเลย
ทั้งเขินทั้งอายผมไม่คิดเลยว่าเขาจะชอบผมเหมือนกับผมชอบเขาในอดีตผมใจง่ายเกินไปหรือเปล่านะแต่ถ้าการใช้ง่ายของผมได้ครอบครองและได้รักกันกับผู้ชายที่ผมแอบชอบผมก็ยอมใจง่ายนะ
บทที่เกี่ยวข้อง
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 5
(เขี้ยวพยัคฆ์)วันนี้ผมขอลาหยุด จากหัวหน้างานอย่างเพื่อนสนิทของผมเพื่อที่จะมาดูแฟนเด็กของผมแข่งกีฬาสี ซึ่งเป็นการแข่งกีฬาภายในโรงเรียนของเขานั้นเองผมดีใจอย่างมากเลยที่ผมได้มีโอกาสที่จะไป ดูการแข่งกีฬาภายในโรงเรียนของแฟนผม"มึงแล้วนะมึงอ่ะ"เพื่อนสาวคนสนิทของผมมองหน้าผมตั้งแต่หัวจรดเท้าและยังทำหน้าตาไม่พอใจผมอีกสงสัยเมนส์จะมาแล้วมั้งถึงได้โมโหหนักขนาดนี้"เมื่อคืนพวกมึงก็อยู่ด้วยกันถามหาสวรรค์อะไร""ก็เมื่อคืนน้องขอมานอนห้องของมึงไม่ใช่หรอ""รำคาญมึงไปไกลๆกูเลยกูเห็นหน้ามึงกูอยากจะเตะมึงจริงๆ""มึงนี่ขี้บ่นเป็นยายแก่ไปเลยนะทำไมหวงกูหรอที่กูได้กับน้องมึงอ่ะ""ถ้าไม่ใช่ไอ้ธัญ ที่มันมาขอร้องกูให้กูให้อภัยมึง ป่านนี้นะกูคงสับมึงเป็นชิ้นๆให้เป็ดกินไปแล้วไอ้เด็กเวร""มึงก็อย่าโกรธเลยนะเรื่องมันผ่านไปแล้วนะ""ถ้าไม่ใช่ว่ายิ้มหวานเป็นน้องชายของเพื่อนกูแล้วก็ป่านนี้นะมึงกูหักคอมึงไปแล้วทำให้กูเสีย คำสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อนกูมึงนี่มัน กูจะแจ้งตำรวจจับมึงดีไหมเนี่ย""มึงก็มีเหตุผลหน่อยสิวะถ้ากูโดนตำรวจจับน้องมึงอ่ะก็จะเป็นหม้ายนะเว้ย""ก็ดีน่ะสิถ้าน้องกูเป็นหม้ายดีกว่าให้ไปอยู่กับคนอย่างมึง ที่แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 6
ยิ้มหวานหลังจากแข่งกีฬาวันเวลาก็ผ่านไปจนกระทั่งปิดเทอม ผมที่ไม่มีอะไรทำในช่วงปิดเทอมก็เอาแต่นอนเล่นและอ่านหนังสืออยู่ที่ห้อง ส่วนพี่พยัคฆ์ก็ไปทำงานตามปกติผมก็เลยเหงาอยู่บ้านคนเดียววันนี้ก็เป็นอีกวันที่พี่พยัคฆ์จะต้องไปทำงานส่วนผมที่ไม่มีอะไรทำก็อยากที่จะไปที่ทำงานของพี่เขาด้วยผมอยากรู้ว่าที่ทำงานของเขาเป็นยังไงบ้างอย่างน้อยผมก็จะได้เจอพวกเพื่อนๆของพี่พยัคฆ์"พี่พยัคฆ์วันนี้ผมไปทำงานกับพี่ได้ไหมครับ""น้องยิ้มจะไปกับพี่ได้ยังไงครับน้องยิ้มยังเด็กอยู่เลยนะอยู่ที่นี่ในห้องสบายๆไม่ดีกว่าหรอต้องไปทำงานกับพี่ให้ลำบากตัวเองทำไมเด็กดื้อ""ผมไม่เด็กแล้วนะครับ""น้องยิ้มยังเด็กอยู่เลย""พี่พยัคฆ์!""ครับที่รัก""พี่มีอะไรปิดบังยิ้มอยู่หรือเปล่า ทำไมพี่ไม่ยอมให้ยิ้มไปด้วย""พี่แค่ไม่อยากให้น้องยิ้มอ่ะไปทำงานกับพี่ต้องทนนั่งหลังขดหลังแข็งอีกอย่างน้องยิ้มก็ยังเป็นเด็กและยังเรียนไม่จบพี่อยากให้น้องยิ้มพักผ่อนอยู่ที่บ้านสบายๆดีกว่า""ยิ้มจะเรียนจบแล้วนะครับไม่เด็กแล้ว""งั้นเอางี้ครั้งนี้พี่จะให้ยิ้มไปด้วยโอเคไหมแต่ห้ามดื้อห้ามซนตกลงนะ""เย้ ยิ้มรักพี่พยัคฆ์ที่สุดเลยครับ""พี่ก็รักยิ้มนะครับ"ในที
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 7
ยิ้มหวานผมรอพี่เนตรไปหยิบของอยู่นานก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะกลับมาผมจึงเดินออกไปข้างนอกและก็พบกับพี่เนตรและผู้หญิงอีกคนนึง ที่ยืนคุยกันเหมือนกับว่าเป็นพนักงานใหม่เพราะผมมาที่นี่ก็ครั้งแรกเหมือนกันเลยไม่รู้ว่าใครเป็นใครบ้าง"ขอโทษนะคะ ที่นี่ถ้าใครไม่ใช่พนักงานก็ไม่ควรที่จะเข้ามานะคะ"เสียงของพี่พนักงานคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาหลังจากที่เห็นผมเดินออกมาจากห้องพักรับรองดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ตั้งนานแล้วเพราะผมมาตั้งแต่ 6:00 น แต่พนักงานที่นี่เข้ามาทำงาน 8:30 น จึงไม่แปลกที่พวกเขาจะไม่เห็นผมแต่พี่เนตรทุกคนก็คงเคยเห็นเพราะว่าพี่ธัญพามาที่นี่บ่อย"ผมมากับพี่เนตรครับ""คุณเนตรเนี่ยนะจะพาเด็กอย่างเธอมาที่นี่นี่มันเป็นที่ทำงานของผู้ใหญ่เขาทำกันดูท่าแล้วยังเป็นเด็กมัธยมอยู่เลย""ผมมากับพี่จริงๆนะครับผมไม่ได้โกหก""ยังมาปากแข็งโกหกคนอื่นอีกเป็นเด็กยังไงถึงชอบโกหกคนอื่นแบบนี้""แล้วเธอเป็นใครถึงกล้ามาว่าน้องยิ้ม""คุณเนตร""ใช่ผมเองผมไปเก็บของแป๊บเดียวกลับมาผมก็เห็นคุณมายืนต่อว่าน้องยิ้มคุณคงไม่รู้สินะว่าน้องยิ้มเป็นใครผมจะบอกให้ก็ได้น้องยิ้มเป็น...""น้องเนตร พี่ว่าจะมาชวนน้องเนตรไปทานข้าวเที่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 8
ยิ้มหวานใครรู้สึกไหมกับบ้านที่ว่าตัวเองต้องมานั่งในห้องห้องหนึ่งของแฟนและก็มีแฟนเก่ามานั่งทานข้าวด้วยภายในห้องทั้งๆที่เราไม่ต้องการเลยซึ่งผมก็เป็นในตอนนี้ที่รู้สึกอึดอัดและไม่ชอบใจกับการกระทำของผู้หญิงคนนี้สักเท่าไหร่ต่อให้ผู้หญิงคนนี้เคยเป็นเพื่อนกับพี่ธัญเคยเป็นรุ่นพี่ของพี่เนตร และเคยเป็นแฟนเก่าของพี่พยัคฆ์แต่ผมก็ไม่ชอบใจที่มีผู้หญิงแบบนี้เข้าใกล้คนของผม"น้ำตาล....""พยัคฆ์ น้ำตาลขอคุยอะไรกับพยัคฆ์หน่อยได้ไหม""คือว่าเราไม่อยากที่จะ...""ขอเวลาได้ไหม""คือ...""คงให้ไม่ได้ครับ พอพี่พยัคฆ์ไม่มีอะไรที่จะคุยกับพี่อีกต่อไปแล้วแล้วพี่คงรู้เอาไว้ว่าผมคือแฟนของเขาและผมไม่ชอบใจที่จะให้แฟนของผมต้องมาเจอกับแฟนเก่าแบบพี่""แฟนเก่าแบบที่มันยังไงหรอคะอย่างน้อยพี่ก็ควรที่จะรู้ว่าอะไรที่ทำให้ตัวของเขาเลิกรักพี่""น้ำตาลที่นี่เป็นที่รับรองของประธานบริษัทและรองประธานพนักงานแบบเธออาจจะมีที่ทานอาหารของเธออยู่...""เธอก็รู้ว่าเราไม่ได้ต้องการที่จะมาทานข้าวจริงๆเราแค่อยากจะคุยกับพยัคฆ์เท่านั้นเอง""คุยแล้วได้อะไรขอถามหน่อยได้ไหมทั้งๆที่เธอเป็นคนทิ้งพยัคฆ์ไปต่างประเทศ พอเธอกลับมาก็จะเอาคืนอย่างนี้หรอก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 9
ยิ้มหวาน3 ปีต่อมาวันเวลาก็ผ่านมารวดเร็วใช้ชีวิตแบบใหม่กับโรงเรียนใหม่ ในตอนนั้นเมื่อ 3 ปีก่อนพี่ทิพย์ตัดสินใจพาผมย้ายไปเรียนอีกโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนชายล้วน และเป็นโรงเรียนที่พี่ทิพย์ได้มีโอกาสมาเป็นครูสอนที่นี่ด้วยผมจึงถือโอกาสนี้ย้ายตามมาแถมยังย้ายบ้านอีกด้วย จะได้ไม่เจอกับความทรงจำเก่าๆที่ผมได้รับ แต่ก็ช่างเถอะมันผ่านมาเกือบ 3 ปีแล้ว ถามว่ายังเจ็บไหมก็เหมือนกับว่ามันเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เองใครจะไปลืมความเจ็บนี้ได้ง่ายๆล่ะ"ยิ้มวันนี้เข้าเรียนมหาลัยปีแรกต้องรีบไปหน่อยนะ""ครับผมยิ้มแต่งตัวเสร็จแล้ว""แหมพ่อ Bad Boy ของพี่แต่งตัวซะกระชากใจเลยนะ""พี่ก็พูดเกินไปงั้นผมไปก่อนนะครับว่าที่เจ้าสาว""ย่ะ ถ้าพี่แต่งงานไปแล้วอ่ะคิดถึงพี่เขาแล้วกัน""ผมเองต่างหากที่ต้องดีใจที่พี่ได้ลงจากคานสักที""เจอเด็กคนนี้น่าตีจริงๆพี่ต้องไปทำงานแล้วส่วนยิ้มก็เดินทางดีๆนะได้รถใหม่ซะด้วย""คุณปู่ส่งรถมาให้ผมไม่อยากขับเลยครับ""ก็ดีแล้วที่เขายังคิดว่าน้องยิ้มเป็นหลานของเขาเขาถึงส่งมาให้ไงกับเขาไปเถอะได้ทั้ง BMW ได้ทั้งบิ๊กไบค์รวยจะตายเท่ห์ด้วยใช้ไปเถอะ"เมื่อ 2 ปีก่อนผมพึ่งรับรู้ว่าตัวเองมีพ่อมีคุณปู่ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 10
ยิ้มหวานผมมาทานอาหารคนเดียวตามปกติของผมแต่ครั้งนี้ท่านมาทานอาหารของผมหลังจากที่ไปลงชื่อลงทะเบียนเข้ามหาลัยแล้วก็ได้เจอกับคนที่เคยรู้จักอย่างพี่เนตร ที่มากับพี่ธัญที่ไม่ได้เจอกันตั้ง 3 ปี"น้องยิ้มใช่หรือเปล่า""สวัสดีครับพี่เนตร พี่ธัญ""สวัสดีครับไม่เจอกันตั้ง 3 ปีเป็นยังไงบ้าง""ก็ดีนะครับ""พี่ขอโทษนะที่ตอนนั้นช่วยอะไรยิ้มไม่ได้เลย""พี่ธัญ ไม่ต้องคิดมากอะไรหรอกครับขนาดคนที่ทำให้ผมเจ็บเขายังกล้าที่จะทำเลย""พี่รู้นะว่าการที่พี่พูดถึงเรื่องในอดีตมันทำให้น้องยิ้มต้องเจ็บแต่ตอนนี้เพื่อนพี่มันเป็นไปเยอะมากเลยนะ""ตอนที่มันเลิกกับน้องยิ้มแล้วกลับมาคบกับน้ำตาลมันก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเป็นคนเก็บตัวมากกว่าเดิมอีกแล้วก็ชอบไปนั่งดื่มคนเดียวทุกวันจนตอนนี้มันก็ยังไม่เลิกทำแบบนั้น""พี่เขาเป็นคนบอกเลิกยิ้มเอง พี่เขาจะเป็นยังไงก็ช่างพี่ก็ไม่ต้องเอาเรื่องของพี่เขามาพูดอีกนะครับผมเลิกกับเขาไปนานแล้ว""พี่เองก็ขอโทษนะ พี่ไม่ได้ช่วยอะไรน้องได้เลย""ช่างมันเถอะครับ ผมกลับก่อนนะครับผมทานอาหารเสร็จแล้ว""ถ้ารักกัน ทำไมไม่อยู่ด้วยกันจะเลิกกันทำไม""ผมก็คิดว่าอย่างนั้น..."ใช่นี่คือความคิดของผม ถ้าเรารักกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 11
เขี้ยวพยัคฆ์ไม่น่าเชื่อว่าผมจะฝันไปเหงื่อผมไหลออกมาตัวผมเริ่มเย็นมากขึ้นนี่ผมฝันไปงั้นหรอไม่น่าเชื่อเลยจริงๆผมหันไปมองน้องยิ้มที่นอนอยู่ข้างๆก่อนจะหันไปมองปฏิทินที่กากบาทไว้ว่าวันนี้ผมต้องมีประชุมเช้า"นี่มันเรื่องอะไรกันวะหรือว่าเป็นฝันบอกเหตุ""อื้อ...พี่พยัคฆ์ตื่นเร็วจัง""พอดีพี่ต้องไปประชุมที่จึงรีบตื่นขอโทษนะที่ทำให้น้องยิ้มต้องตื่นมากลางคันแบบนี้""ยิ้มไม่เป็นไรนี่ก็เพิ่ง 4:00 น. พี่นอนต่อเถอะ""ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำและเตรียมอาหารเช้าให้น้องยิ้มนะ""เอาแบบนั้นก็ได้ครับ""นอนต่อเถอะเดี๋ยวตอนเช้าแล้วน้องยิ้มก็เตรียมตัวไปกับพี่นะครับ""ไปไหนหรอครับวันนี้ไม่ว่างยืมจะนอน""ไปบริษัทกับพี่ไงเดี๋ยวพี่จะพาน้องยิ้มไปทัวร์บริษัทเอง""ไม่เอาอ่ะทำไมยืมต้องไปพี่ไปเถอะเดี๋ยวยิ้มอยู่ที่บ้านเอง""คือวันนี้แฟนเก่าของพี่อ่ะเขาจะกลับมาทำงานที่บริษัทของพี่พี่อยากให้ยิ้มไปกับพี่ด้วย""ไม่เอาหรอกครับแฟนเก่าพี่แล้วยังไงยังไงซะพี่พยัคฆ์ก็เป็นแฟนของยิ้มตอนนี้ได้ยิ้มก็เป็นแฟนของพี่ในตอนนี้เหมือนกันยิ้มเชื่อใจพี่นะครับยิ้มไม่ถือหรอกถ้าแฟนเก่าของพี่จะมาทำงานด้วย""ก็ได้พี่รักยิ้มนะครับ""ยิ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 12
ยิ้มหวาน การมาเปิดตัวในฐานะแฟนของพี่พยัคฆ์ต่อหน้าพ่อกับแม่ของเขาทำให้ตัวของผมกลายเป็นคนที่รู้สึกว่าตัวเองนั้นมีค่ามากขึ้นผมเองก็ไม่กล้าบอกพี่พยัคฆ์ว่าก่อนหน้านี้ตัวของผมฝันร้ายเหมือนกับฝันเตือนเหตุแต่เมื่อผมตื่นขึ้นมาผมก็ยังอยู่กับพี่พยัคฆ์ผู้ชายที่ผมรักแม้จะตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกอยากจะทุบแฟนของตัวเองก็ตามที"น้องยิ้ม""ครับคุณแม่""พอดีว่าแม่จะทำเค้กวันเกิดให้กับน้องเมฆาน้องยิ้มมาช่วยแม่หน่อยนะคะ""ได้เลยครับผมทำเป็นนะครับเค้กน่ะ""ลูกสะใภ้แม่นี่ทำอาหารเป็นทำขนมก็เป็นแม่ที่ดีใจจริงๆที่ได้ลูกสะใภ้แบบน้องยิ้ม""คุณแม่ก็ชมยิ้มเกินไปนะครับเดี๋ยวผมช่วยเองครับ วันนี้เธอเป็นวันเปิดตัวของผมอยากให้ทุกคนประทับใจเหมือนอย่างคุณแม่กับคุณพ่อประทับใจไงครับ""น้องยิ้มน่ะแค่ยิ้มออกมาแม่ก็ปลื้มใจอยู่แล้ว""คุณแม่ก็พูดเกินไป""นารีช่วยนะคะน้องยิ้ม""ไม่เป็นไรครับแต่ถ้าอยากช่วยจริงๆก็ได้ครับ""คุณแม่ดูพี่สะใภ้สิคะน่ารักจะตายหนูอ่ะอยากได้แบบนี้บ้างจัง""ไม่ได้นะน้องนารี คนนี้ของพี่ชายกินไม่ได้แต่ต้องไม่ได้""พี่พยัคฆ์ขี้งก แค่นี้ก็แบ่งให้น้องไม่ได้""น้องยิ้มไม่ใช่สิ่งของพี่คงแบ่งปันให้ไม่ได้หรอกนะเพราะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
บทล่าสุด
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 22
ยิ้มหวานผมมองใบหน้าผู้ชายที่ผมรักสุดหัวใจ ก่อนที่ตัวของผม จะเดินเข้าไปใกล้ๆพี่เขา ไม่ใช่บอกว่าตัวเองเข้มแข็งมากเท่าไหร่แต่ผมก็ยอมรับว่าตัวของผมหญิงใจง่ายให้กับเขาอยู่อย่างเดิม ใจอ่อนมักง่าย ผมรักเขานี่คือเรื่องจริงสำหรับตัวของผม ผมเข้าไปกอดพี่พยัคฆ์ที่ยืนนิ่งอยู่ ผมดีใจที่ในครั้งหนึ่ง ผมได้กอดเขาไว้ ได้รักเขาเก็บเขาไว้คนเดียวผมชอบที่จะอยู่แบบนี้กับเขาเหมือนในตอนนั้น ผมไม่รู้หรอกนะว่าที่เขาทำมาทั้งหมดเพื่ออะไร แต่สิ่งที่ผม อยากจะทำมากที่สุดเลยก็คือการได้อยู่กับเขาและการได้อยู่กับครอบครัว ให้มันมีความสุข"พี่พยัคฆ์ พี่รู้สึกยังไงกับผมกันแน่ พี่บอกผมหน่อยได้ไหมนี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ผมจะหยิบยื่นให้พี่แล้วนะ""พี่รักเธอน้องยิ้ม พี่คิดมาตลอดว่าพี่เป็นคนผิดที่ทำให้ยิ้มรู้สึกเสียใจมาตลอดพี่จึงไม่กล้าที่จะเข้ามาหายิ้มและที่จะรักยิ้มต่อเพราะพี่คิดว่าตัวพี่ไม่ได้ดีสำหรับยิ้มอีกต่อไป พี่ทำให้ยิ้มเหนื่อยและก้าวถอยหลังไปเองพี่ขอโทษนะพี่ทำให้ยิ้มรู้สึกเสียใจแบบนี้""ยิ้มก็รักพี่ครับรักมากขอแค่พี่บอกรักยิ้มและเรากลับมาดีกันเหมือนแต่ก่อนยืมคงจะรู้สึกดีมากกว่านี้""ขอบคุณนะ ที่เก็บสิ่งที่มีค่าที่สุดขอ
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 21
เขี้ยวพยัคฆ์ในช่วงเช้าไอ้ธัญ รีบโทรหาผมให้มาที่บริษัทด่วน ผมไม่รู้ว่าที่บริษัทเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นจึงรีบออกมาโดยทันทีเมื่อมาถึง หุ้นของบริษัทของผมกับเพื่อนก็ตกอย่างรวดเร็ว โดยที่เมื่อวานนี้ หุ้นบริษัทก็ยังขึ้นอยู่ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวกับใครหรือเปล่า นับตั้งแต่วันที่น้ำตาลถูกเปิดเผยความจริงว่ากำลังหักหลังบริษัทจึงทำให้มีผู้หวังดีมาเปิดเผยความชั่วของผู้หญิงคนนี้แต่ใครจะคิดว่าเมื่อวานนี้เป็นคราวซวยของน้ำตาลแต่วันนี้เป็นคราวซวยของบริษัทผมแล้ว"เราจะเอายังไงดีวะ""ไม่รู้ว่ะตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลยต้องหาใครที่สามารถช่วยเราได้""ใครจะสามารถช่วยเราได้ในตอนนี้วะมึงคิดดูดิตอนที่เรายังดีๆอยู่มีแต่คนมาเกาะแข้งเกาะขาตอนนี้อ่ะเรากำลังล้ม ไม่เห็นมีใครสอดมือเข้ามาช่วยเลย""ใจเย็นๆก่อนกูจะให้ทางบริษัทของพ่อมาช่วยเหลือบริษัทของพวกเรา""หรือว่าที่ไฟล์ข้อมูลทางบริษัทเราหายไป อาจจะเป็นเพราะตัวของน้ำตาลเอาไปให้ฝ่ายตรงข้ามแล้วก็ได้""มึงใจเย็นๆก่อน""มึงจะให้กูใจเย็นๆไงคะพยัคฆ์มึงดูสิผู้หญิงของมึงมันสร้างความเสียหายให้กับบริษัทเรานะเว้ย""แต่เราก็ไม่รู้นี่ว่าเขาล่ะทำจริงหรือเปล่า""มาถึงขนาดนี้แล้วมึ
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 20
ยิ้มหวานคุณปู่กลับมาแล้วหลังจากไปฮันนีมูนกับภรรยาคนที่ 4 และการกลับมาของคุณปู่ ก็มาพร้อมกับผู้ชายคนนึง ที่มีท่าทางภูมิฐานแม้ว่าหน้าตาจะยังดูเด็ก แต่ผมก็ไม่อาจคาดคะเนถึงอายุของเขาได้พวกเขาเดินมาด้วยกันก่อนที่คุณปู่จะแนะนำให้รู้จัก"หนูยิ้ม นี่คือแมททริค เป็นหลานชายของเพื่อนของคุณปู่เองทำความรู้จักกันไว้ซะสิ""สวัสดีครับพี่แมททริค""สวัสดีครับน้องยิ้มน่ารักกว่าในรูปอีกนะครับ""ขอบคุณครับเชิญด้านในก่อนคุณปู่กับพี่แมททริค เดินทางมาเหนื่อยคงอยากจะพักผ่อนมากแล้วมาเถอะครับเข้ามาข้างในก่อนครับ""ขอบคุณครับ"ผมมองใบหน้าของคุณปู่ที่ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผมและผมก็รู้เลยว่าพี่คนนี้มาที่นี่มีเหตุผลอะไรและแน่นอนว่าผมไม่ยินยอมที่จะทำตามคำสั่งของคุณปู่อย่างแน่นอน"ยิ้มรู้นะครับว่าคุณต้องการอะไร""ก็ปู่เห็นยิ้มเลี้ยงน้องบังเอิญคนเดียวแล้วปู่สงสารปู่อยากหาใครที่ไว้ใจได้มาคอยดูแลน้องยิ้มกับน้องบังเอิญไงลูก""ต่อให้คุณปู่ทำด้วยความรักแต่ผมก็ไม่ยอมที่จะมีคนใหม่หรอกนะครับ""แล้วน้องยิ้มจะรอเขาอีกเมื่อไหร่อีกนานแค่ไหนจนกว่าที่จะเริ่มต้นกับใครใหม่ได้งั้นหรอ""ในตอนนี้ยิ้มไม่พร้อมจริงๆยิ้มแค่อยากใช้ชีวิตกับลูกให
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 19
ยิ้มหวานผมพาน้องบังเอิญกลับมาถึงที่บ้านก็เห็นน้องนั่งร้องไห้แม้มันจะผ่านมาถึง 2 วันแล้วก็ตามลูกชายผมยังขวัญเสียอยู่ ผมทำแผลให้กับน้องบ้างเลยก่อนที่จะปลอบใจขนาดเข้านอนลูกชายของผมก็ยังละเมอร้องไห้ผมไม่เคยแตะเคยตีไม่เคยด่าทอลูกชายของผมเลยแม้แต่น้อยแต่เขาเป็นใครที่ทำแบบนี้กับลูกชายผม"มาม๊า อึก ฮือออ""อย่าร้องไห้เลยนะครับมาม๊าอยู่ตรงนี้แล้วนะเด็กดีของมาม๊า""มาม๊าอย่าทิ้งผมนะคับ""น่ารักขนาดนี้มาม๊าจะทิ้งได้ยังไงนอนนะครับพรุ่งนี้เราจะมีคุณครูมาสอนที่บ้านนะครับ""จริงหรอคับ""จริงครับเด็กต้องนอนเร็วๆตื่นเช้าๆจะได้สดชื่นนะครับ""คับผม"ในช่วงเช้า ผมตื่นเช้าขึ้นมาก็ทำอาหารไว้ให้ลูกชายของผม ไม่รู้สิเขาชื่นชอบทานอาหารเหมือนกับพ่อของเขาหน้าเหมือนกันก็ยังชอบกินอะไรเหมือนกันอีกนิสัยก็ยังเหมือนกันแต่ยังดีที่ว่าเอานิสัยผมมามากกว่า"มาม๊า!""ตื่นมาก็เสียงดังเชียว""แหะๆ""มาทานอาหารเช้าได้แล้วครับ""คับผม"08.30 น.คุณครูสอนพิเศษของลูกชายผมก็มาถึงผมก็ได้ต้อนรับขับสู้เขาอย่างดีเป็นผู้หญิงวัยรุ่นอายุมากกว่าผม 3 ปี ชื่อว่าพี่ซิงมีลักษณะการสอนที่เด็กๆชอบ"พี่ชิง""พี่ชื่อซิงค่ะ""พี่ชิงอิอิ""ทะลึ่งนั
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 18
ยิ้มหวานผมมาส่งลูกชายของผมตามปกติก่อนที่ผมเองจะเดินทางไปมหาลัยเพื่อเรียนหนังสือแล้วว่าผมจะเป็นห่วงลูกชายของผมที่ได้เจอกับพ่อที่แท้จริงของเขาวันนั้นถ้าไม่ใช่ว่าผมรีบพาน้องบังเอิญหนีออกมาก่อนคงโดนพี่พยัคฆ์คาดคั้นอย่างแน่นอนแต่จะทำยังไงได้สุดท้ายแล้ว เขาก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่ดีวันนี้ผมทำงานของคณะจนเวลาล่วงเลยเกินกว่าที่ผมจะกลับไปรับลูกชายของผมได้ทันผมจึงโทรให้พี่เลี้ยงไปรับแทน แต่ผมต้องรีบทิ้งงานทุกอย่างเมื่อพี่เลี้ยงไปรับลูกชายของผมแล้วบอกว่าลูกชายของผมถูกรับตัวไปแล้วผมรีบเข้าไปดูในกลุ่มของผู้ปกครองที่ใช้คุยกันแล้วรู้เลยว่าผู้ปกครองกลุ่มนึง ได้พาตัวของลูกชายผมไปงานเลี้ยงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตจากผมแล้วบ้านหลังนั้นก็คือบ้านของพี่พยัคฆ์ที่เป็นบ้านของแม่เขาเป็นที่ที่ผมไม่อยากกลับมาอีกเลยอ๊อดดดดดดดด!!!!อ๊อออออดดดดดดดดดดดด!!!!"มาหาใครคะ""ผมมารับลูก""เชิญด้านในค่ะ"ผมเดินเข้าไปภายในก่อนที่จะตรวจสายตาหันไปมองลูกชายของผมแต่แล้วผมก็ไม่เจอเขา แต่เสียงร้องไห้มาจากในครัวก็ดังขึ้น ผมเห็นลูกชายของผมโดนเพื่อนๆเอาเชือกมามัดขามัดแขนเอาไว้ ทั้งๆที่ในบ้านก็มีผู้ใหญ่มากมายแต่กลับไม่มีใครช่วยเหลือลูกชายข
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 17
เนตรผมคบกันกับพี่ธัญ มาเป็นเวลาถึง 3 ปีกว่าจนตอนนี้ผมเรียนถึงมหาลัยชั้นปี 4 แต่กว่าที่ผมจะเรียนจบก็ชั้นปีที่ 6 ถึงจะสามารถจบได้ผมคบกับพี่ธัญ ได้รู้นิสัยใจคอเขาดีมาโดยตลอดและระวังตัวเมื่อเขาออกไปเที่ยวตอนกลางคืนอยู่เสมอไปกับพี่พยัคฆ์ผมไม่ได้ห่วงอะไรเลยห่วงแต่ว่าเขาจะไปเที่ยวกับคนอื่นมากกว่าซึ่งวันนี้พี่ธัญ ก็ทำตัวแปลกๆบอกว่านัดไปดื่มกับพี่พยัคฆ์และคนอื่นๆในแก๊งค์แต่พอถามพี่พยัคฆ์แล้วพี่พยัคฆ์กลับไม่ว่างต้องไปดูแลหลานสาวของเขาแทนน้องสาวซึ่งผมก็จะตามพี่ธัญ ไปยังจุดหมายที่เขาพูดอะไร"พี่ธัญ ไม่ไปไม่ได้หรอกครับวันนี้ผมรู้สึกว่าผมไม่สบาย""พี่ไปไม่ได้พี่นัดกับเพื่อนไว้แล้ว""อยากไปก็ไปเถอะครับเนตรอยู่คนเดียวได้""ไม่งอนนะพี่อ่ะสงสารมันที่คิดเรื่องของน้องยิ้มแล้วก็คิดเรื่องของน้ำตาลพี่จะไปปลอบใจมันเอง""ก็ขอให้ไปปลอบใจพี่พยัคฆ์ครับไม่ใช่ว่าไปติดคนอื่นอย่าให้ผมจับได้นะครับว่าพี่นอกใจผมไม่อย่างนั้นคงหาว่าไม่เตือน""โถ่น้องเนตรน่ารักขนาดนี้พี่จะนอกใจไปหาใครได้ล่ะ""ก็ขอให้มันจริงตามคำพูดของพี่แล้วกัน""พี่รักน้องคนเดียวนะครับน้องเมียคนสวยของพี่""ก็บอกแล้วไงอยากไปก็ไป"และผมก็แอบตามเขาไปจริงๆเ
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 16
ยิ้มหวานผมทานอาหารเที่ยงเสร็จก็ไปรับเจ้าตัวน้อยของผมที่โรงเรียนลูกชายผมเขาชอบที่จะอยู่กับคนอื่นๆชอบมากที่มีเพื่อนเยอะๆครับ"บังเอิญ""คุงม๋า""เรียกป๋าสิครับ""คุงม๋า""โอเคครับอยากเรียกยังไงก็เรียกเลยครับน้องบังเอิญ""คุงม๋าน่ายัก""ฮ่ะฮ่าๆเอาเถอะนะยังไงก็ยังเด็กอยู่""คริคริๆ""กลับบ้านกันเถอะนะครับเด็กดี"ผมบอกกับลูกชายก่อนที่พวกเราจะเดินทางกลับบ้านใหญ่ซึ่งเป็นบ้านของคุณปู่แต่ตอนนี้คุณปู่ไม่อยู่ก็เหลือเพียงแค่ พี่สาวของผมที่เป็นลูกคนละแม่ที่อยู่บ้านที่นี่"เมียร์แคท"นั้นคือชื่อของเธอ เป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนจะแรงๆร้ายๆจนผมไม่ค่อยสนิทกับเธอแต่เธอบอกว่ายังไงจ๊ะต่อให้เป็นลูกคนละพ่อคนละแม่แต่ถ้าน่ารักแบบผมเขาก็อยากมีน้องแบบผมชื่อก็จริงของเธอเธอทำตัวสนิทสนมผมถือว่าผมเป็นน้องชายของเขาเลยแหละ"อ้าวหลานป้ากลับมาแล้วหรอคะคนเก่งน้องบังเอิญหาคุณป้าเร็วค่ะ""คุงป้าค่าบ""ดูสิคุณป้าซื้อผลไม้มาฝากหนูด้วยนะคะน้ององุ่นไงอยากกินไหมเดี๋ยวคุณป้าจะไปล้างมาให้น้องบังเอิญเองนะคะ""ธุจร้า""พี่แคทไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมทำเองที่กลับมาจากมหาลัยในเหนื่อยๆก็พักเถอะ""ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่ทำเองส่วนเธอมาคุยกับพี่
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 15
ยิ้มหวานผมลากพี่พยัคฆ์กลับมาที่บ้านส่วนตัวที่คุณปู่ซื้อไว้ให้ก่อนที่ท่านจะไปฮันนี่มูนกับภรรยาคนที่ 4 ของคุณปู่ที่อายุ 26 ปีที่ต่างประเทศ พี่พยัคฆ์ที่ตัวใหญ่เหมือนควายโดนผมลากเข้าบ้านอย่างทุลักทุเลพอสมควรยาที่ผมวางนั้นเป็นยานอนหลับอย่าคิดลึกว่าผมจะวางยาปลุกเหมือนในละครแบบนั้นหรอกนะ"คุณหนู""ช่วยหน่อย""เขาคือ...""แฟนเก่า ผมมีเรื่องให้พี่โชค ช่วยเหลือผมหน่อยน่ะครับ""ได้สิครับสำหรับคุณหนูผมพร้อมที่จะช่วยเหลือ""ผมจะให้พี่โชคตามสืบผู้หญิงคนนี้แล้วก็ผมอยากให้ปิดเรื่องที่ผมพาผู้ชายคนนี้เข้ามาที่บ้านของผมได้มั้ยครับ""ได้ครับคุณหนู""ขอบคุณครับ""ยินดีครับผมจะตามสืบผู้หญิงในรูปให้นะครับ""ขอบคุณอีกครั้งนะครับ""ครับผม"ผมสั่งให้พี่โชคบอร์ดี้การ์ดส่วนตัวของผมให้ไปตามสืบอีน้ำตาลว่ามันมาที่นี้แล้วทำทุกอย่างเพื่อกำจัดผมออกจากพี่พยัคฆ์แบบนั้นทำไมแค่อยากรู้ถึงเหตุผลเท่านั้นผมจับพี่พยัคฆ์ถอดเสื้อผ้าออกหมดก่อนจะให้ใส่เพียงชุดคลุมอาบน้ำเท่านั้นแล้วมัดติดเตียงนอนของผมที่ทำมาแบบพิเศษก่อนจะรอเวลาให้พี่พยัคฆ์ตื่นนอนเท่านั้นเอง12.39 น.(พยัคฆ์ )ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆก่อนจะสะดุดที่ตัวของ
กินเด็กเขาบอกว่าเป็นอมตะ ตอนที่ 14
ยิ้มหวานผมรอพี่พยัคฆ์เพียงไม่นานตัวของเขาก็เดินลงมาพร้อมกับพี่ธัญที่มาพร้อมกับพี่เนตรไม่รู้สิดูเหมือนเขาไม่ได้ใส่ใจสิ่งรอบข้างเลยแม้แต่น้อยผมเดินเข้าไปตัดหน้าพวกเขาทันที"พี่พยัคฆ์ มีเวลาว่างคุยกับผมสัก 5 นาทีได้ไหมครับ""ยิ้มพี่ไม่มีอะไรจะคุยกับยิ้มในตอนนี้""แต่ยิ้มมีอะไรจะคุยกับพี่เราไม่ได้คุยกันมา 2 เดือนแล้วนะครับตอนนี้จะ 3 เดือนแล้วตกลงว่าพี่จะเอายังไงกับยิ้มครับ""พี่ก็บอกแล้วไงว่าพี่ไม่มีอะไรจะคุยกับยิ้มในตอนนี้""แต่ยิ้มมียิ้มอึดอัดที่ยิ้ม ต้องรอคอยแบบไร้ความหวังที่ห้องที่เราเคยอยู่ด้วยกันตอนนี้ยิ้มแค่อยากรู้ว่า พี่ยังรักยิ้มเหมือนตอนที่เราสัญญากันไหม ยิ้มแค่อยากรู้ว่าพี่ยังเหมือนเดิมหรือว่าเปลี่ยนไป""ยิ้มกลับบ้านไปเถอะพี่ไม่อยากคุยกับยิ้มตอนนี้จริงๆ""เพราะพี่จะไปรับพี่น้ำตาลใช่ไหมครับ เรื่องในครั้งนั้นยิ้มไม่ได้ทำอะไรพี่น้ำตาลจริงๆพี่น้ำตาลเป็นคนเอามีดกรีดข้อมือของตัวเองแล้วตบหน้าตัวเองยิ้มไม่ได้ทำอะไรจริงๆ ยิ้มหวังว่าพี่จะเชื่อใจยิ้มแต่ตอนนี้คงจะไม่ใช่เพราะพี่กำลังจะกลับไปหาพี่น้ำตาล""ฟังพี่นะ พี่กับน้ำตาลเราไม่ได้ทำอะไรแบบที่ยิ้มคิดเลยสักนิด เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไม่
