บทที่ 12 “ไม่ยุ่งเกี่ยว”

บทที่ 12

“ไม่ยุ่งเกี่ยว”

เขียนโดย : รสผลไม้

​

ไม่ถึงยี่สิบนาทีราชาก็มาถึง เขาหอบของมากมายเข้ามาในห้อง พร้อมกับกระสอบเงินถุงใหญ่ที่ในนั้นมีเงินสดมูลค่าสองร้อยล้านด้วย

"แน่ใจนะว่าจะจ่าย?" ราชรณวรถามเพื่อน

"จ่าย ๆ ไปเถอะ แล้วมึงไปคุยให้กูเลยนะ ถ้าออกจากเพนท์เฮ้าส์เฮงซวยนั้นไม่ได้ กูจะเลิกเป็นนายแบบ"

"แต่ว่า...ร่างของเดินดินมัน"

ราชรณวรเงียบเขาไม่อยากเอ่ยคำใดต่อ แน่นอนว่าร่างของดั่งเดินสวรรค์อ่อนแอจริง ไม่เหมาะกับการอยู่ในที่แห่งนั้นตั้งแต่แรกแล้ว

“ไม่มีแต่ โลกหมุนรอบตัวกูอยู่แล้วกูอยากได้อะไร ไม่อยากทำอะไร ใครจะขัด" เจ้าจอมพูดตอบราชรณวร

"เอาที่มึงสบายใจเลย...จอม เจ้าจอม :)" ใครบอกว่าเจ้าเจตเอาแต่ใจ ลองมาเจอจิรพัฒน์ก่อนไหมเพราะเจ้าจอมนะคือที่สุดของจักรวาลนี้แล้ว

เงินถูกคืนให้เมืองเหนือครบทุกบาททุกสตางค์ หมดเหตุผลให้อีกฝ่ายทวงบุญคุณ เจอหน้าเลี่ยงได้จอมก็จะเลี่ยงเพราะเขารู้สึกไม่อยากเสวนาด้วยเสียเท่าไหร่

หลังจากนั้นไม่นาน พิธีกรรมลับจึงได้ถูกจัดทำขึ้นภายในห้องนอนเล็กซึ่งจิรพัฒน์นอนอยู่ ณ ปัจจุบัน ราชาเสนอว่าเจ้าจอมต้องย้ายไปอยู่ที่สนามใหญ่ระหว่างรอหาที่อยู่ใหม่ เพราะสนามใหญ่ มีเจ้าที่มีส