บทที่ 20 “หมอผีเดินแบบ”

ตอนที่ 20

"หมอผีเดินแบบ"

เขียนโดย : รสผลไม้

เมื่อทานอาหารเสร็จจิรพัฒน์จึงหนีหายเข้าห้องนอนไปโดยทิ้งจานอาหารและเศษธูปไว้อย่างนั้น ผิดแปลกไปจากเดินดินคนเดิม เพราะตลอดเวลาที่เพลิงอาศัยอยู่เพนท์เฮ้าส์กับคนน้อง ตัวของเดินดินค่อนข้างรักความสะอาดมาก ไม่มีทางเข้านอนไปทั้งที่ยังไม่ได้ล้างจานแบบนี้หรอก และข้อสันนิษฐานสุดแสนบรรเจิดอีกข้อของพระเพลิงที่ผุดขึ้นมาก็คือในเวลานี้คือ...เดินดินอาจจะไม่ใช่เดินดิน อาจจะเป็นเจ้าจอมตามที่ราชาและเสือป่าเรียกก็ได้ ใครจะไปรู้ล่ะในเรื่องของสิ่งเร้นลับทุกอย่างล้วนเป็นไปได้หมดนั่นแหละ

เพลิงอัคคีเดินเข้าห้องครัวไปจัดการกับซากอารยธรรมที่เจ้าจอมทิ้งไว้ เมื่อบรรยากาศรอบตัวแปรเปลี่ยนไป มุมปากของเขาจึงเริ่มกระตุกยิ้มเล็กน้อย ความเยือกเย็นคืบคลานเข้ามาแทนที่ทุกห้วงอารมณ์ ปืนซึ่งพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาจึงถูกชักออกมาถือไว้ในมือแน่น

"มึงเป็นใคร?"

พระเพลิงไม่ชอบพูดคำหยาบ แต่ถ้าหากเป็นสถานการณ์ตอนนี้แล้วยังไงเขาก็เลี่ยงการพูดคำหยาบไม่ได้อยู่ดี ยามที่สัญชาตญาณดิบของเพลิงทำงานทุกสิ่งอย่างล้วนยากเกินควบคุม

ร่างกำยำของชายวัยกลางคน กำลังนั่งยิ้มอยู่เคาน์เตอร์อีกฝั่งของห้องครัว มุมปา