แชร์

บทที่ 51ตราแม่ทัพพยัคฆ์ทมิฬ

ผู้เขียน: sanvittayam
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-25 18:01:31

บทที่ 51ตราแม่ทัพพยัคฆ์ทมิฬ

จงลี่เฉียวเงยหน้ามองอย่างเสียมารยาท ก่อนที่ใบหน้าหวานจะมีรอยยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“ท่านคือบุรุษที่สตรีในเมืองหลวงต่างก็อยากทำความรู้จักนั่นเอง คารวะคุณชายเหวินเจ้าค่ะ ข้าลี่เฉียวยินดีที่ได้รู้จัก”

ท่าทางของนางคล้ายกับเด็กน้อยที่ได้เจอของถูกใจ ทำให้เหอซือเหวินยิ้มให้อย่างเอ็นดู

“เมื่อครู่ตอนที่ข้าพบแม่นาง ทำไมแม่นางไม่คล้ายกับเป็นคนในจวนเลยเล่า”

“คุณชายคิดว่าข้าเป็นโจรหรือเจ้าคะ ตัวข้านั้นแซ่จง ชื่อว่าลี่เฉียว สาเหตุที่ข้าต้องปีนกำแพงเพราะไม่ต้องการให้คนในจวนเห็นนะสิเจ้าคะ ในจวนเกิดเรื่องบางอย่างทำให้ข้ากับท่านพ่อต้องระเห็จไปอยู่ท้ายจวน นานวันเข้าก็ไม่มีผู้ใดสนใจ แต่ว่าข้าได้ยินข่าวว่าคนผู้หนึ่งกลับมาแล้ว ข้าจึงมีของบางอยากอยากจะมอบให้ จะได้ไปช่วย…เอ่อช่างเถอะ ข้าสามารถเขียนจดหมายถึงคนผู้หนึ่งได้หรือไม่ ค่าจ้างแพงหรือเปล่า”

เมื่อคิดถึงค่าจ้างทำให้ใบหน้าหญิงสาวเศร้าหมองเล็กน้อย จากคุณหนูผู้สูงศักดิ์ บุตรสาวแม่ทัพใหญ่จง กลายเป็นคุณหนูตกอับที่ต้องทำงานทุกอย่างแลกอาหารเพื่อประทังชีวิตของตนเองและบิดาอันเป็นที่รัก ดีหน่อยที่นางยังแอบทรัพย์สินบางอย่างของท่านแม่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 52 สตรีของข้า

    บทที่ 52 สตรีของข้าฮ่องเต้หันกลับมามองอย่างไม่วางตา ไม่คิดว่าบุตรชายของตนจะร่วมมือจากต่างแคว้นเพื่อแย่งชิงในสิ่งที่ไม่ใช่ของตนเอง“เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นนานแล้วหรือไม่”“นานแล้วเจ้าค่ะ เพราะท่านพ่อบังเอิญรู้เรื่องนี้เข้า ทำให้ท่านอาคิดที่กำจัดท่านพ่อ”“ข้ารู้สึกห่วงเหลือเกิน ท่านพี่เจ้าคะลูกของเราจะทราบเรื่องนี้หรือไม่”ฮองเฮาหันมากุมมือของฮ่องเต้ด้วยความไม่สบายใจ และด้วยความเป็นห่วงบุตรทั้งสาม“เรื่องนี้อาเฟยและคุณหนูทั้งสองทราบเรื่องดีแล้วขอรับ คนของหอมู่ตานในแคว้นหลานนั้นมีอยู่ทั่วทุกเมืองจึงไม่ยากเลยที่จะสืบข่าวเรื่องนี้ และเพราะเรื่องนี้ด้วยขอรับ ทำให้ข้าและทุกคนเร่งเดินทางมาที่แคว้นเว่ย ส่วนเรื่องของนายท่านและนายหญิง อย่างที่ทุกคนรู้ เป็นเพราะแผนการของฮวาเอ๋อร์ถึงได้ช่วยทั้งสองออกมาได้โดยไม่มีการสูญเสียสิ่งใด”“แสดงว่าเฉิงอี้รู้เรื่องขององค์ชายสามแล้วใช่หรือไม่ หากรู้เรื่องแล้วตัวข้าจะได้เบาใจและเชื่อว่าเฉิงอี้ย่อมมีวิธีที่ต้องจัดการ”“อาเฟยทราบเรื่องแล้วขอรับ ในเวลานี้ทางกองทัพฟ่านแห่งแคว้นหลานยินดีที่จะช่วยเหลืออาเฟย ไม่ว่าอย่างไรอาเฟยก็คือเขยของสกุลฟ่านขอรับ”ฟ่านซือเหวินกล่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 53 จวนสกุลจง

    บทที่ 53 จวนสกุลจง“ก่อนหน้าจะกลับจวน เหมยซูบอกกับข้าว่าอารองทาบทามพ่อม่ายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับท่านพ่อให้กับข้า เรื่องนี้ข้ารู้มาก่อนหน้าแล้ว เพราะว่าอารองและอาสะใภ้เคยกล่าวเรื่องนี้กับข้าหลายครั้งครั้งนี้เหมยซูกล่าวต่อหน้าชาวบ้านและสหายของนาง คุณชายซือเหวินจึงออกหน้าแทนข้า บอกกล่าวกับคนพวกนั้นว่าท่านพ่อยกข้าให้แต่งงานด้วย”“ข้าขอบใจท่านมากที่ช่วยออกหน้าแทนบุตรสาวข้า”“ท่านไม่ต้องกล่าวในเวลานี้ หากท่านอยากหายป่วยและไม่อยากเป็นคนไร้ประโยชน์ท่านรับยานี่ไปกินเสีย หลังจากนั้นท่านจะเอายังไงก็แล้วแต่เลย ในเวลานี้นายท่านและนายหญิงกำลังรอการกลับมาของท่านและหากท่านอยากมอบตราแม่ทัพและกองกำลังลับให้กับอาเฟย ข้าคิดว่าท่านไปช่วยด้วยตนเองง่ายกว่า ท่านเข้าใจใช่หรือไม่บุคคลทั้งสามที่ข้ากล่าวถึงนั้นเป็นผู้ใด”เหอซือเหวินกล่าวเพียงเท่านี้เขาคิดว่าท่านแม่ทัพจงคงเข้าใจในสิ่งที่เขากล่าว และยื่นยาถอนพิษให้กับจงลี่เฉียว“เจ้าเอายานี่ให้บิดาของเจ้ากินเถิด ข้าจะคอยดูอยู่ตรงนี้ หากไม่ต้องการให้ผู้ใดรู้ เจ้าควรจะหาผ้าให้บิดาเจ้ากัดกันเสียงเล็ดลอดออกไป”จงลี่เฉียวรับยามาอย่างไม่ลังเล ก่อนจะหันกลับไปหาบิดาของ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 54 สกุลจงหน้าไม่อาย

    บทที่ 54 สกุลจงหน้าไม่อายอีกทั้งการมาของพี่ใหญ่ครั้งนี้ไม่รู้เกิดเรื่องอันใดหรือไม่ หากเขาต้องเดินทางไปพร้อมกับพี่ใหญ่และแม่ทัพจง จงลี่เฉียวคนนี้จะได้มีเกราะป้องกัน แต่หากเมื่อไหร่ที่นางต้องตาหรือรักใคร่ผู้ใด และหากบุรุษผู้นั้นมิใช่เขา เขายินดีที่จะปล่อยนางไป และจะแก้ข่าวให้ด้วยตัวเองว่าการที่เขาประกาศออกไปนั้นเพราะต้องการปกป้องนางหากนางไม่ปลงใจกับผู้ใด เขาจะกักขังนางไว้ข้างกายเช่นกัน เขามิได้ห่วงงานในตำแหน่งกุนซือ ไม่มีเขายังมีบุคคลอื่นอีกมากมายที่มีความสามารถ อีกทั้งเขาเองก็ห่วงฮวาเอ๋อร์เมื่อต้องตามสามีมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองโดยไม่มีญาติพี่น้องเขาเองก็ไม่สบายใจเช่นกันอีกทั้งเขายังรู้สึกผิดที่ปล่อยน้องสาวไว้ที่จวน จนนางโดนเหอฮูหยินและบุตรสาวทำร้าย ถ้าหากบุรุษผู้นั้นไม่ใช่อาเฟยที่รักนางด้วยใจจริง เขาคงโทษตนเองตลอดชีวิต“ท่านคือคุณชายเหวินใช่หรือไม่”จงฮ่าวติงเอ่ยย้ำอีกครั้งคล้ายกับไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน หากบุรุษตรงหน้าคือคุณชายเหวิน มิเท่ากับโชคชะตาเข้าข้างสกุลจงของเขาหรือ ในเมื่อบุคคลตรงหน้าคือคนที่ไม่ว่าใครก็อยากทำความรู้จัก“ใช่ ข้าคือคุณชายเหวิน ผู้ดูแลหอมู่ตาน เห็นข้ามิต่างกั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 55 การมาของเหอซือหมิง

    บทที่ 55 การมาของเหอซือหมิงเหอซือหมิงแทบจะกลืนคำกล่าวของตนเองทั้งหมดลงท้องเมื่อได้ยินเรื่องด่วนเรื่องที่สองของน้องชายจงลี่เฉียวเองแทบสะดุดพื้นดินเช่นกัน นางอยากรู้เหลือเกินว่าแท้จริงแล้วคุณชายซือเหวินเป็นผู้ใดกันแน่ ทำไมจึงคิดทำอะไรรวดเร็วเช่นนี้“เจ้ามั่นใจแล้วหรือที่กล่าวมา”“ข้ามั่นใจแล้วขอรับ ทั้งชีวิตของข้าที่ผ่านมา ข้ามิเคยมั่นใจเท่าครั้งนี้มาก่อน พี่ใหญ่เห็นว่าอย่างไรหากข้าต้องลาออกจากกองทัพฟ่านแล้วมาใช้ชีวิตที่แคว้นเว่ย”“เจ้ายอมละทิ้งตำแหน่งกุนซือเพียงหนึ่งเดียวเพื่อใช้ชีวิตอยู่ที่แคว้นเว่ย เพราะเหตุใดเจ้าบอกกล่าวแก่ข้าได้หรือไม่”แม้จะตกใจและยอมรับในการตัดสินใจของน้องชาย ทว่าเขายังอยากรู้เหตุผลที่แท้จริง“เฉียวเอ๋อร์คือว่าที่ฮูหยินข้า นางเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของท่านแม่ทัพจง นางมีเหตุผลเดียวหากนางต้องแต่งงาน นางต้องแต่งเขยเข้าเท่านั้น และตัวข้าก็ยินดี ส่วนเหตุผลที่สองข้าจะได้อยู่ใกล้ชิดและคอยดูแลฮวาเอ๋อร์น้องสาวของเราด้วยขอรับ นางต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนติดตามสามีมาที่แคว้นเว่ยเพียงลำพัง ข้าเป็นห่วงนาง”เมื่อกล่าวถึงน้องสาวใบหน้าของเหอซือเหวินมีรอยยิ้มขึ้นมา การตัดสินใจครั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 56 ตรวจค้นทั่วเมืองหลวง

    บทที่ 56 ตรวจค้นทั่วเมืองหลวง“เช่นนั้นควรทำอย่างไร ข้าเชื่อว่าทั้งสองพระองค์คงยังไม่ไปไหน น่าจะยังอยู่ในเมืองหลวง”“ใช่แล้ว ข้าเองก็คิดเช่นนั้น ทว่าหากเราบุ่มบ่ามนำกำลังเข้าไปตรวจค้น ย่อมต้องไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงขององค์ชายสามหรือข้า ดังนั้นข้าคิดว่าข้าจะแกล้งโดนพิษ พวกท่านจะได้ให้รองแม่ทัพหม่านำกำลังเข้าตรวจค้นทุกจวนที่อยู่ในเมืองหลวง เพื่อตามหานักฆ่า”“เรื่องนี้ลูกเห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่ เมื่อไหร่ที่ข้าราชบริพารรู้ว่าเสด็จพี่ไท่จื่อยังคงมีชีวิตอยู่คงไม่เป็นการดีต่อลูก และเมื่อไหร่ที่ข่าวการหายตัวไปของเสด็จพ่อรู้ไปถึงหูของเหล่าขุนนาง พวกที่ยังยืนอยู่ฝ่ายของเสด็จพี่ไท่จื่อย่อมต้องลุกขึ้นมาเรียกร้องได้”“เช่นนั้นเอาตามที่พระสนมและองค์ชายสามตรัสมาก็แล้วกัน ข้ากับไต้เท้าไช่จะรีบไปจัดการและปล่อยข่าวเรื่องนี้ ส่วนองค์ชายสามเตรียมส่งข่าวให้กับรองแม่ทัพหม่าและแม่ทัพจงเถิด หากได้ทั้งสองไปจัดการเรื่องนี้ย่อมดีกว่าใช้ผู้อื่น”เสนาบดีไช่กล่าวขึ้น จากนั้นทั้งหมดจึงร่วมกันวางแผนอย่างรัดกุมอีกครั้งก่อนจะแยกย้ายไปทำตามหน้าที่ของตนเองย้อนกลับมาที่เหอหลันฮวา เวลานี้ครรภ์ของนางเข้าเดือนที่สามแล้ว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 57 เตรียมทำศึก

    บทที่ 57 เตรียมทำศึกแม่ทัพหม่าได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของเขามืดครึ้มอย่างไม่พอใจ ทว่างานในวันนั้นไม่อาจจะผิดพลาดได้ จึงปล่อยผ่านคำกล่าวของจงลี่เฉียว“ข้ายินดีทำตามคำขอของท่าน”“รองแม่ทัพหม่ากล่าวผิดแล้ว ข้ามิได้ขอ เพียงแต่ยื่นข้อเสนอเท่านั้น หากท่านคิดว่ารับผิดชอบกับความเสียหายของข้าและหอมู่ตานได้หลังจากนั้ ข้าก็ยินดีเปิดทางให้ท่านและคนของท่านเข้ามาตรวจค้นสถานที่ของข้า”เหอซือเหวินกล่าวขึ้นมา ทว่าทั้งสองฝ่ายยังมิทันได้ทำสิ่งใด กลับมีรถม้าของจวนสกุลไช่จอดด้านหน้าเสียก่อน“เกิดเรื่องอันใดขึ้นอย่างนั้นหรือ” รองเสนาบดีไช่ลงจากรถม้าแล้วกล่าวขึ้น โดยมีบุตรสาวอย่างไช่จินเย่วเดินตามมาด้วยรองแม่ทัพหม่าจึงเล่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ให้ฟังอย่างไม่ปิดบัง ไช่เชี่ยนสงจึงมองไปทางเหอซือเหวินด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจบอกได้ว่าเขานั้นกำลังคิดอันใดอยู่“เช่นนั้นคุณชายให้คนงานของท่านตามทหารเข้าไปด้วยก็แล้วกัน นี่เป็นการดีทั้งสองฝ่าย ข้าเพียงแต่ได้รับคำสั่งจากองค์ชายสามให้ตรวจสอบและสืบหานักฆ่าที่กล้าวางยาพิษพระสนมก็เท่านั้นเอง ข้าและองค์ชายสามมิได้อยากมีปัญหากับหอมู่ตาน ทว่าเรื่องนี้ไม่อาจละเลยได้เช่นกัน”“เช่นนั้นพ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 58 อยู่ในเงามืด

    บทที่ 58 อยู่ในเงามืดเวลานี้ครรภ์ของเหอหลันฮวาเข้าเดือนที่ห้าแล้ว ทั้งหมดกำลังมุ่งหน้าเดินทางมาที่ชายแดน คาดว่าอีกไม่นานก็น่าจะถึงเหอหลันฮวารับทราบว่าภายในเมืองหลวงแคว้นหลานเริ่มตึงเครียด เนื่องจากฝ่าบาทเกิดล้มป่วยอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเพราะเป็นแผนการของพระองค์ที่ต้องการให้ลูก ๆ เผยธาตุแท้กันออกมาทว่าเรื่องนี้นางไม่อยากรับรู้ ดั่งเช่นองค์ชายสามที่ทิ้งบรรดาศักดิ์เดินทางมาพร้อมกับกลุ่มของนาง แต่มู่เสียนเฟยเมื่อทราบเรื่องยังนิ่งเฉยไม่แม้แต่จะมีความกังวลหรือเป็นห่วงชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีตลอดระยะการเดินทาง ทุกคนยังรับรู้ข่าวสารไม่หยุดหย่อน นับวันยิ่งหนักเข้า ทางด้านองค์ชายใหญ่จับตัวคนตระกูลหยางไว้แล้วหาข้ออ้างว่าก่อกบฏ เพื่อบีบให้หยางซูเฟยและองค์ชายรองก่อกบฏจริง ๆทว่าทั้งสองไม่ได้เดินตามแผนการ แต่กลับหาหลักฐานการติดต่อสกุลกุ้ยและองค์ชายของแคว้นเว่ยไว้ได้ ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีผู้ใดทราบว่าทั้งสองนำหลักฐานมาได้อย่างไร มีเพียงฟ่านเทียนเผยและเหอหลันฮวาเท่านั้นครั้นจะไม่ให้น้องสาวที่กำลังตั้งครรภ์รับรู้เรื่องราวภายนอกคงไม่ได้ บางอย่าง นางมีความสามารถและความคิดมากกว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25
  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 59 ประชิดเมืองหลวง

    บทที่ 59 ประชิดเมืองหลวงหลังจากที่ขุนนางทั้งหมดเห็นแล้วว่าฮ่องเต้ของพวกเขานั้นปลอดภัยจึงได้แต่ปลื้มใจ จากนั้นฮ่องเต้และเหอซือเหวินต่างก็บอกแผนการฝ่ายตน และยังนัดแนะอีกว่าให้ทุกคนปิดจวนคล้ายกับไม่รู้ไม่เห็นสิ่งใดเนื่องจากไม่เกินสิบวันหลังจากนี้ ทัพเฟยหลงที่นำทัพโดยองค์รัชทายาทหวงเฟยหลงจะบุกมาประชิดเมืองหลวงเพื่อจัดการยึดอำนาจคืนและเก็บกวาดพวกกบฏเมื่อนัดแนะทุกอย่างเรียบร้อย เหอซือเหวินจึงให้คนพาใต้เท้าทั้งหมดเดินออกด้านหลังเหมือนกับตอนมา เพื่อไม่ให้บุคคลภายนอกสงสัย และยังบอกอีกว่าหากมีเรื่องด่วนหรือต้องการส่งข่าว ให้เข้ามาที่หอมู่ตานหรือร้านค้าสาขาต่าง ๆ โดยทำทีเป็นลูกค้ามาซื้อของ จะได้ไม่เป็นที่สงสัยของบุคคลอื่นเช่นกันหลังจากที่ทุกคนกลับออกไปหมดแล้ว เหอซือเหวินสนทนาอีกพักใหญ่กับฮ่องเต้ ก่อนจะแยกจากมาเพื่อส่งข่าวไปให้กับน้องเขยอย่างเว่ยเฟยหลง“พวกเจ้าเอาจดหมายฉบับนี้ส่งให้ถึงมือนายท่านของพวกเจ้า เขารู้ว่าจะต้องทำเช่นไร”เหอซือเหวินแยกจดหมายเป็นสามฉบับ ต่อให้หวั่นเกรงว่าจะมีคนดักชิงจดหมายระหว่างทาง ทว่าเขาใช้น้ำยาพิเศษเขียนขึ้น ซึ่งมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้วิธีอ่านตัวอักษรในจดหมาย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-25

บทล่าสุด

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทส่งท้าย ชีวิตที่สงบอย่างที่ต้องการ

    บทส่งท้าย ชีวิตที่สงบอย่างที่ต้องการเว่ยเฟยหลงพาภรรยาและบุตรชายทั้งสองกลับมาถึงเมืองหลวงของแคว้นเว่ย เขาก็ได้รับพระราชทานให้ไปอยู่ที่ตำหนักบูรพา ฮ่องเต้และฮองเฮาเสด็จมารับหลานทั้งสองและได้เจอลูกสะใภ้ ด้วยความเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่มาก่อน กิริยาของเหอหลันฮวาก็เพียบพร้อม ไม่มีใครกล้ามาตำหนินางได้ผู้เป็นใหญ่ทั้งสองรักและหลงหลานชายเป็นอย่างมาก ฮ่องเต้ประกาศราชโองการสละราชสมบัติ ให้เว่ยเฟยหลงขึ้นครองราชย์ต่อจากเขา จากที่ฮองเฮาเตรียมจัดงานแต่งตั้งพระชายาเอกขององค์รัชทายาท กลับกลายมาเป็นงานเฉลิมฉลองขึ้นครองราชย์ของเว่ยเฟยหลงเหอหลันฮวาถูกแต่งตั้งเป็นฮองเฮา บุตรชายทั้งสองได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์ชาย อดีตฮ่องเต้และอดีตฮองเฮา ยังคงอาศัยอยู่ที่เมืองหลวง มีตำหนักเป็นของตนเอง สิ่งที่ทั้งสองโปรดปรานในตอนนี้คือการเลี้ยงดูหลานทั้งสองในตอนนี้ เหอหลันฮวากำลังนั่งสนทนากับพี่ชายอยู่ตำหนักของนาง“พี่รองคิดดีแล้วหรือ?”นางกล่าวถามพี่ชายอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ หลังจากที่เหอซือเหวินบอกกล่าวกับนางเรื่องที่เขาต้องการจะลาออกจากราชการมาอยู่ใกล้นาง เพื่อปกป้องนางและหลานน้อยทั้งสอง เหอหลันฮวารู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 64 กบฏแคว้นหลาน

    บทที่ 64 กบฏแคว้นหลานหลังจากที่เหอหลันฮวาคลอดบุตรชายทั้งสองครบสามเดือน เว่ยเฟยหลงก็ตัดสินใจพานางและบุตรชายกลับไปที่แคว้นเว่ย เนื่องจากทางฮ่องเต้และฮองเฮาเร่งรัดมาเพื่ออยากเจอหน้าหลานชายทั้งสองและก็เกิดเหตุการณ์ขึ้นในแคว้นหลาน ฮ่องเต้สวรรคตเนื่องจากฝีมือขององค์ชายรองเป็นผู้กระทำ องค์ชายรองต้องการแต่งตั้งตนเองเป็นฮ่องเต้ แต่เพราะไม่มีราชโองการแต่งตั้ง และตอนนี้เขากำลังหาตราประทับของฮ่องเต้จึงยื้อเวลาเอาไว้หลานหยางคุนให้เว่ยเฟยหลงพาทุกคนกลับแคว้นเว่ยไป เพื่อความปลอดภัย เหตุการณ์ในครั้งนี้เหอหลันฮวาคิดเอาไว้อยู่แล้วว่าต้องเกิดขึ้นสักวัน นางจึงวางแผนไว้ล่วงหน้า พร้อมกับเตรียมการตั้งรับ“องค์ชายสาม ท่านพาคนบุกเข้าไปในวังหลวงเถิด”เหอหลันฮวาที่นั่งฟังองครักษ์ขององค์ชายสามรายงานเสร็จ นางก็หันไปกล่าวกับองค์ชายสามที่นั่งกำหมัดอยู่ด้วยดวงตาแดงก่ำ“เขากำเริบเสิบสานยิ่งนัก” หลานหยางคุนกัดฟันเอ่ยขึ้นด้วยความเคียดแค้น“พวกท่านควรกลับไปก่อน” เขาเป็นห่วงความปลอดภัยของทุกคนในที่นี้ เพราะกลัวว่าจะได้รับผลกระทบ โดยเฉพาะหลานทั้งสองที่เพิ่งลืมตาดูโลก จึงเร่งให้เว่ยเฟยหลงพาภรรยาและบุตรกลับไปก่อน“ข้าจะออ

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 63 รับภรรยากลับบ้าน

    บทที่ 63 รับภรรยากลับบ้านราชสำนักออกมาประกาศความผิดของตระกูลไช่ ตระกูลหม่า ตระกูลจงอย่างชัดเจน และยังมีการแห่นักโทษก่อนประหารเพื่อไม่ให้คนรุ่นหลังหลังเอาเป็นเยี่ยงอย่าง หลังจากประหารนักโทษเสร็จสิ้น ก็มีการประกาศแต่งตั้งองค์รัชทายาทขึ้นมาอีกครั้งสงครามกลางเมืองที่เพิ่งจะผ่านพ้นไป ไม่ได้สร้างความเสียหายมากนัก ไม่นานชาวเมืองก็กลับมาค้าขาย และบรรยากาศที่ครึกครื้นก็กลับมาองค์ชายสามที่ตอนนี้กลายเป็นคุณชายเว่ย และไช่ฮูหยิน อดีตเสียนเฟยก็ได้เดินทางไปที่แดนเหนือ เพื่อปกครองเมืองหน้าด่านเล็ก ๆ ตามราชโองการของฮ่องเต้เมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เว่ยเฟยหลงก็ขอพระราชทานอนุญาตเดินทางไปที่แคว้นหลาน เพื่อไปรับเหอหลันฮวามาที่แคว้นเว่ยทางด้านฮองเฮาก็เตรียมตัวที่จะจัดงานแต่งตั้งชายาเอกของโอรสด้วยความตื่นเต้น ยิ่งรู้ว่าเหอหลันฮวากำลังตั้งครรภ์ ผู้ที่กำลังจะเป็นปู่ย่าก็รู้สึกตื่นเต้นยิ่งนักเนื่องจากอยากเจอหน้าหลานโดยเร็วเว่ยเฟยหลงและเว่ยอิ้งเหมยออกเดินทางจากแคว้นเว่ยมาที่แคว้นหลานก็ใช้เวลาหลายวัน และเมื่อมาถึงจวน เขาก็พบว่าตอนนี้ทั้งจวนกำลังตกอยู่ในความโกลาหล จนเขาเห็นแล้วก็ตกใจ รีบคว้าคอบ่าวคนหนึ่ง

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 62 ลงโทษ

    บทที่ 62 ลงโทษเมื่อดาบขององค์ชายสามกระทบพื้น ทุกคนก็รู้ในทันทีว่าศึกในครานี้ที่เพิ่งจะเริ่มต้น ฝ่ายองค์ชายสามได้แพ้พ่ายแล้ว“องค์ชาย!!” แม่ทัพฝ่ายเสนาบดีไช่เห็นดังนั้นก็จะเข้ามาหาเพื่อเกลี้ยกล่อมให้เขายอมแพ้“จับกุมตัวให้หมด ใครขัดขืน ฆ่า!!!”แต่เว่ยเฟยหลงไม่ยอมให้ใครได้ขยับตัว เขาออกคำสั่งอย่างเด็ดขาด ผู้ใต้บังคับบัญชาก็รีบทำตามจับกุมเหล่ากบฏ หากมีใครกล้าขัดขืนก็ฆ่าได้ในทันทีเว่ยเฟยหลงละสายตาจากทหารเหล่านั้น หันมามองน้องชายที่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมในตอนนี้อยู่“เจ้าตามข้ามาเถิด”เขาบังคับม้าให้นำไปที่ประตูเมือง องค์ชายสามเงยหน้าขึ้นเห็นแผ่นหลังที่องอาจของพี่ชายที่ควบม้านำหน้าเขาไปเดิมทีเขานึกว่าพี่ชายจะสั่งให้คนมาจับตัวเขาเสียอีก แต่พอคิดว่าพี่ชายไม่มีความแค้นอันใดกับเขา เว่ยหนิงเฉิงก็รีบควบม้าตามเว่ยเฟยหลงไปทันที“เสด็จพี่” เขาเรียกองค์รัชทายาทเอาไว้ด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล“???” ทำให้เว่ยเฟยหลงหันมามองเขาอย่างตั้งคำถาม“เสด็จแม่ของข้า”“นางกระทำสิ่งใดไว้ ก็ต้องได้รับโทษ ข้าไม่มีสิทธิ์ในการตัดสินใจ เจ้าไปร้องขอเสด็จพ่อเถิด”เว่ยเฟยหลงย่อมรู้ว่าเว่ยหนิงเฉิงอยากจะร้องขอสิ่งใด เพียงแต่เ

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 61 ศึกพี่น้อง

    บทที่ 61 ศึกพี่น้ององค์ชายสามกลับมาถึงตำหนักของตนเอง ก็เข้าไปขลุกตัวอยู่ในห้องหนังสือ เขาขบคิดอย่างหนักถึงความต้องการของตนเองในเวลานี้บัลลังก์นั่นเขาไม่ได้ต้องการ และเขาก็ไม่ได้มีความแค้นกับองค์รัชทายาท อีกฝั่งคือพี่ชาย ส่วนอีกฝั่งคือมารดาผู้ให้กำเนิด และท่านตา ที่คอยสนับสนุนเขาเสมอมา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาย่อมรู้ว่ามารดาและท่านตากระทำสิ่งใดลงไปบ้างแต่เพราะมองว่าพวกเขาทำเพื่อให้เขามีชีวิตรอด และมีความมั่นคงในชีวิต จึงยอมปิดตาข้างหนึ่งมาโดยตลอด แต่ครั้งนี้ไม่รู้ว่าเหตุใด เขาจึงไม่อยากกระทำตามที่มารดาและท่านตาสั่งให้ทำเลยสักนิด“องค์ชาย” องครักษ์ที่เดินตามเว่ยหนิงเฉิงเข้ามาเห็นเจ้านายมีสีหน้าที่คิดไม่ตก และนั่งเหม่อลอยอยู่นาน จึงร้องเรียกด้วยความเป็นห่วง“ข้าจะทำเช่นไรดี” เว่ยหนิงเฉิงพึมพำขึ้นเสียงเบา แต่สำหรับคนที่ฝึกวรยุทธ์ย่อมได้ยินเพียงองครักษ์เช่นเขาจะสามารถให้คำแนะนำองค์ชายที่ได้รับคำสั่งจากเสียนเฟยมาแล้วได้อย่างไร ถ้าเกิดเขากล่าวอันใดที่ขัดพระทัย จะไม่เป็นการฆ่าตนเองหรอกหรืออีกทั้งเรื่องนี้ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจขององค์ชายทั้งสิ้นเว่ยหนิงเฉิงไม่ได้สนใจใคร เขาเพียงแค่พึม

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 60 หลังชนฝา

    บทที่ 60 หลังชนฝาข่าวการกลับมาขององค์รัชทายาท ทำให้ตระกูลไช่ และเสียนเฟยเริ่มร้อนตัวถึงการกระทำของตนเองไช่เสียนเฟยเมื่อทราบเช่นนั้น นางแทบจะทรุดลงอีกครั้ง เรื่องมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าองค์รัชทายาทตายไปแล้วหรอกหรือ แล้วนี่เขายกทัพมาประชิดเมืองหลวงได้ทำไมคนของสกุลไช่ถึงไม่รู้เรื่องกันล่ะ หรือสายข่าวของท่านพ่อจะมีปัญหา“ท่านพ่อไม่ใช่สกุลไช่หละหลวมหรอกหรือ ทำให้คนพวกนั้นมาประชิดเมืองหลวงได้ แล้วคนของเราล่ะเจ้าคะ ทำไมถึงไม่มีใครส่งข่าว พี่ใหญ่เช่นกัน ท่านบอกว่าจะให้บุตรสาวของท่านตีสนิทกับคุณชายเหวินคนดูแลหอมู่ตาน หรือว่าบุตรสาวของท่านไม่มีความสามารถ”นางหันไปกล่าวกับบิดาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ออกแนวจะตำหนิที่เขาไม่รอบคอบ อีกทั้งแผนการง่าย ๆ เรื่องให้สาวงามไปล่อลวงคุณชายเหวิน เรื่องแค่นี้เขายังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ นางอดไม่ได้ที่จะมองเขาอย่างดูแคลน“พระสนมกล่าวเช่นนั้นก็มิถูกนะพ่ะย่ะค่ะ มีผู้ใดไม่รู้บ้างว่าคุณชายเหวินมีสัญญาหมั้นหมายกับบุตรีของอดีตแม่ทัพจง เรื่องนี้สกุลจงมิอาจก้าวก่ายได้เช่นกัน”เสนาบดีไช่ส่งสายตาบุตรสาว ที่ตนส่งเข้าวังหลวงด้วยตนเอง อีกทั้งยังหนุนหลังนางจนได้ตำแหน่งเ

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 59 ประชิดเมืองหลวง

    บทที่ 59 ประชิดเมืองหลวงหลังจากที่ขุนนางทั้งหมดเห็นแล้วว่าฮ่องเต้ของพวกเขานั้นปลอดภัยจึงได้แต่ปลื้มใจ จากนั้นฮ่องเต้และเหอซือเหวินต่างก็บอกแผนการฝ่ายตน และยังนัดแนะอีกว่าให้ทุกคนปิดจวนคล้ายกับไม่รู้ไม่เห็นสิ่งใดเนื่องจากไม่เกินสิบวันหลังจากนี้ ทัพเฟยหลงที่นำทัพโดยองค์รัชทายาทหวงเฟยหลงจะบุกมาประชิดเมืองหลวงเพื่อจัดการยึดอำนาจคืนและเก็บกวาดพวกกบฏเมื่อนัดแนะทุกอย่างเรียบร้อย เหอซือเหวินจึงให้คนพาใต้เท้าทั้งหมดเดินออกด้านหลังเหมือนกับตอนมา เพื่อไม่ให้บุคคลภายนอกสงสัย และยังบอกอีกว่าหากมีเรื่องด่วนหรือต้องการส่งข่าว ให้เข้ามาที่หอมู่ตานหรือร้านค้าสาขาต่าง ๆ โดยทำทีเป็นลูกค้ามาซื้อของ จะได้ไม่เป็นที่สงสัยของบุคคลอื่นเช่นกันหลังจากที่ทุกคนกลับออกไปหมดแล้ว เหอซือเหวินสนทนาอีกพักใหญ่กับฮ่องเต้ ก่อนจะแยกจากมาเพื่อส่งข่าวไปให้กับน้องเขยอย่างเว่ยเฟยหลง“พวกเจ้าเอาจดหมายฉบับนี้ส่งให้ถึงมือนายท่านของพวกเจ้า เขารู้ว่าจะต้องทำเช่นไร”เหอซือเหวินแยกจดหมายเป็นสามฉบับ ต่อให้หวั่นเกรงว่าจะมีคนดักชิงจดหมายระหว่างทาง ทว่าเขาใช้น้ำยาพิเศษเขียนขึ้น ซึ่งมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้วิธีอ่านตัวอักษรในจดหมาย

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 58 อยู่ในเงามืด

    บทที่ 58 อยู่ในเงามืดเวลานี้ครรภ์ของเหอหลันฮวาเข้าเดือนที่ห้าแล้ว ทั้งหมดกำลังมุ่งหน้าเดินทางมาที่ชายแดน คาดว่าอีกไม่นานก็น่าจะถึงเหอหลันฮวารับทราบว่าภายในเมืองหลวงแคว้นหลานเริ่มตึงเครียด เนื่องจากฝ่าบาทเกิดล้มป่วยอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเพราะเป็นแผนการของพระองค์ที่ต้องการให้ลูก ๆ เผยธาตุแท้กันออกมาทว่าเรื่องนี้นางไม่อยากรับรู้ ดั่งเช่นองค์ชายสามที่ทิ้งบรรดาศักดิ์เดินทางมาพร้อมกับกลุ่มของนาง แต่มู่เสียนเฟยเมื่อทราบเรื่องยังนิ่งเฉยไม่แม้แต่จะมีความกังวลหรือเป็นห่วงชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีตลอดระยะการเดินทาง ทุกคนยังรับรู้ข่าวสารไม่หยุดหย่อน นับวันยิ่งหนักเข้า ทางด้านองค์ชายใหญ่จับตัวคนตระกูลหยางไว้แล้วหาข้ออ้างว่าก่อกบฏ เพื่อบีบให้หยางซูเฟยและองค์ชายรองก่อกบฏจริง ๆทว่าทั้งสองไม่ได้เดินตามแผนการ แต่กลับหาหลักฐานการติดต่อสกุลกุ้ยและองค์ชายของแคว้นเว่ยไว้ได้ ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีผู้ใดทราบว่าทั้งสองนำหลักฐานมาได้อย่างไร มีเพียงฟ่านเทียนเผยและเหอหลันฮวาเท่านั้นครั้นจะไม่ให้น้องสาวที่กำลังตั้งครรภ์รับรู้เรื่องราวภายนอกคงไม่ได้ บางอย่าง นางมีความสามารถและความคิดมากกว่า

  • กลับมาครั้งนี้ข้าขอมีชีวิตที่สงบสุข   บทที่ 57 เตรียมทำศึก

    บทที่ 57 เตรียมทำศึกแม่ทัพหม่าได้ยินเช่นนั้นใบหน้าของเขามืดครึ้มอย่างไม่พอใจ ทว่างานในวันนั้นไม่อาจจะผิดพลาดได้ จึงปล่อยผ่านคำกล่าวของจงลี่เฉียว“ข้ายินดีทำตามคำขอของท่าน”“รองแม่ทัพหม่ากล่าวผิดแล้ว ข้ามิได้ขอ เพียงแต่ยื่นข้อเสนอเท่านั้น หากท่านคิดว่ารับผิดชอบกับความเสียหายของข้าและหอมู่ตานได้หลังจากนั้ ข้าก็ยินดีเปิดทางให้ท่านและคนของท่านเข้ามาตรวจค้นสถานที่ของข้า”เหอซือเหวินกล่าวขึ้นมา ทว่าทั้งสองฝ่ายยังมิทันได้ทำสิ่งใด กลับมีรถม้าของจวนสกุลไช่จอดด้านหน้าเสียก่อน“เกิดเรื่องอันใดขึ้นอย่างนั้นหรือ” รองเสนาบดีไช่ลงจากรถม้าแล้วกล่าวขึ้น โดยมีบุตรสาวอย่างไช่จินเย่วเดินตามมาด้วยรองแม่ทัพหม่าจึงเล่าเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ให้ฟังอย่างไม่ปิดบัง ไช่เชี่ยนสงจึงมองไปทางเหอซือเหวินด้วยรอยยิ้มที่ไม่อาจบอกได้ว่าเขานั้นกำลังคิดอันใดอยู่“เช่นนั้นคุณชายให้คนงานของท่านตามทหารเข้าไปด้วยก็แล้วกัน นี่เป็นการดีทั้งสองฝ่าย ข้าเพียงแต่ได้รับคำสั่งจากองค์ชายสามให้ตรวจสอบและสืบหานักฆ่าที่กล้าวางยาพิษพระสนมก็เท่านั้นเอง ข้าและองค์ชายสามมิได้อยากมีปัญหากับหอมู่ตาน ทว่าเรื่องนี้ไม่อาจละเลยได้เช่นกัน”“เช่นนั้นพ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status