มินตรากลับมาที่ห้องตัวเอง เธอจะทำยังไงดี ท่านประธานจะช่วยเธอดี ๆ หน่อยก็ไม่ได้ ทำไมต้องมีเงื่อนไขให้เธอไปเป็นผู้หญิงของเขาด้วย
" กริ๊ง กริ๊ง "
" ฮัลโหล จ๊ะเมฆ แม่เป็นไงบ้าง "
" แม่เพิ่งหลับไปครับ พี่มิ้นท์...เราจะหาเงินจากไหนดี เมฆไม่เรียนต่อก็ได้นะ เดี๋ยวเมฆหางานทำมาช่วยหาเงินรักษาแม่ "
" ไม่ต้องหรอกเมฆ พี่จัดการเอง เมฆแจ้งทางโรงพยาบาลเลยนะ ให้ทำการรักษาแม่ได้เลย พี่รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง พรุ่งนี้พี่ก็จะเดินทางกลับไทยละ เดี๋ยวพี่ไปหาที่โรงพยาบาลเลย "
" แล้วพี่จะหาเงินมาจากไหน "
" เมฆดูแลแม่ก่อนเถอะ เรื่องเงินพี่หาได้แล้วละ แล้วเราค่อยคุยกันนะเมฆ "
มินตราวางสายจากเมฆ เธอคิดทบทวนแล้วหลายรอบ ชีวิตของแม่สำคัญที่สุด เธอตัดสินใจแล้วว่าเธอจะตกลงทำสัญญากับท่านประธาน เพื่อเป็นการรักษาชีวิตของแม่เธอไว้
เย็นวันนั้น มินตราไปพบท่านประธานเพื่อตอบตกลงทำสัญญา เธอกดลิฟท์ส่วนตัวเปิดตรงยังห้องท่านประธาน ชั้น12 ซึ่งทั้งชั้นได้มีการตกแต่งเป็นห้องทำงาน ห้องรับแขก ห้องนอนส่วนตัว แยกเป็นส่วน ๆ เหมือนยกบ้านทั้งหลังมาไว้ที่นี่
" คุณเข้ามาได้เลยมินตรา...ผมออกกำลังกายอยู่ในห้องฟิตเนส "
เสียงท่านประธานดังออกมาจากกล้องวงจรปิด มินตราเดินเข้าไปข้างใน ใจเต้นระรัวเมื่อเห็นตฤณอยู่ในชุดออกกำลังกายที่เข้ารูป รูปร่างเค้าดูดีมาก กล้ามเนื้อหน้าท้องแน่นน่าสัมผัสเห็นรอยซิคแพคชัดเจนแม้จะไม่ได้ถอดเสื้อออก แม้เขาจะอายุใกล้จะ 40 แล้วแต่ยังดูดีมาก ใบหน้าที่คมเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ปากเป็นสีแดงมีเลือดฝาดทำให้ไม่อยากละสายตามองที่อื่น
"มานั่งที่นี่ก่อนซิ ทนายประจำตัวของผมร่างสัญญาไว้ให้แล้ว มีทั้งหมด 4 ข้อ
ข้อ 1 คุณจะต้องย้ายไปอยู่กับผมที่อิตาลีเป็นเวลาหนึ่งปี
ข้อ 2 คุณจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังเดียวของผมในฐานะผู้หญิงของผม
ข้อ 3 ยกเลิกสานต่อความสัมพันธ์ของคุณกับไตรภพ
ข้อ 4 เรื่องของคุณ ผมจะเก็บเป็นความลับ คุณบอกคนอื่นได้เลยว่าจะเดินทางไปอิตาลีเพื่อเรียนต่อ
คุณไปเลือกคณะที่ต้องการได้เลย ผมจะออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด คุณมีความเห็นว่าอย่างไรบ้างละ "
มินตรานิ่งเงียบ พลางนึกถึงพ่อ
" พ่อค่ะ มิ้นท์จะทำอย่างไรดี "
" มินตรา แม่ของคุณต้องรีบผ่าตัดไม่ใช่หรือ รีบตัดสินใจเร็วเข้าเถอะ เธอจะได้เอาเงินไปจ่ายค่ารักษาแม่ " สายตากดดันของตฤณมองมาที่เธอ
" ได้ค่ะ มิ้นท์พร้อมเซ็นสัญญาแล้วค่ะ "
" ดีมากมินตรา เดี๋ยวคุณตามผมเข้ามาเซ็นสัญญาในห้องทำงานได้เลย หลังเซ็นสัญญา ผมจะเขียนโอนเงินให้คุณทันที 5 แสนบาทคุณจะได้เอาไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลแม่คุณก่อน แล้วผมจะเขียนเช็คให้อีกในส่วนที่เหลือ "
" ได้ค่ะ มินท์ตกลงตามนั้น มิ้นท์จะต้องออกเดินทางเมื่อไหร่ค่ะ "
" หลังคุณเรียนจบ ผมจะให้เวลาคุณเตรียมตัวอีก 1 เดือน "
ตฤณเหลือบมองดูหญิงสาวตรงหน้า ขอโทษทีนะไตรภพ อาอยากให้เธอได้แต่งงานกับคนที่เหมาะสมกับหลานทุก ๆด้าน ทั้งฐานะ หน้าตาทางสังคม ผู้หญิงคนนี้ถึงแม้จะเป็นคนดี น่าสงสาร แต่ไม่สามารถที่จะเป็นคู่ครองที่ดีของหลานได้ ไตรภพต้องได้ผู้หญิงที่ดีและเหมาะสม มากกว่านี้
มินตรานึกถึงไตรภพ " ขอโทษทีนะ เราคงต้องหยุดความสัมพันธ์ระหว่างเราไว้แค่นี้ คงไปต่อไม่ได้แล้ว เราจำเป็นต้องใช้เงินในการรักษาแม่จริง ๆ เราต้องตัดสินใจเลือกแม่เรานะ อย่าโกรธเราเลยนะ ไตรภพ "
หลังจากเดินทางกลับมาถึงประเทศไทย มินตราได้ขอตัวมาหาแม่ที่โรงพยาบาล
ตฤณได้อนุญาตให้เธอหยุดดูแลแม่ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์
การผ่าตัดสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แม่เริ่มเคลื่อนไหวตัวเองได้มากขึ้น
" มิ้นท์ แม่ทำให้ลูกลำบากอีกแล้ว "
" แหม...แม่ มิ้นท์ไม่ได้ลำบากอะไรเลย ได้ทำงานต่างประเทศแถมได้เรียนต่ออีก "
" คุณตฤณ...คิดอะไรกับมิ้นท์มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องหรือเปล่าลูก "
เธอเห็นมินตรานิ่งเงียบไป
" แม่แค่ถามดู เห็นคุณตฤณดีกับครอบครัวเราเหลือเกิน กับคนที่เพิ่งรู้จักกัน มันเลยดูแปลก ๆ "
" แม่...มิ้นท์ก็ไม่แน่ใจนะค่ะแม่ แต่ไม่น่าจะมีอะไร
หรอกมั้งค่ะ ท่านประธานคงเอ็นดูและอยากช่วยหนูจริง ๆ ก็ได้นะค่ะ และหนูก็เป็นเพื่อนสนิทของหลานเขาด้วย แม่อย่าคิดมากนะ นอนพักเถอะค่ะ "
มินตราอยู่ดูแลแม่จนครบวันลา แล้วสลับให้เมฆมาดูแลแม่ต่อ จนถึงวันที่หมออนุญาตให้กลับบ้านได้
" ท่านประธานค่ะ เอ่อ...คือวันพรุ่งนี้ทางโรงพยาบาลอนุญาตให้พาแม่ของ มิ้นท์กลับบ้านได้ ขออนุญาตลาอีกวันนึงได้หรือเปล่าค่ะ "
" ได้สิ แล้วพรุ่งนี้จะกลับกี่โมง แล้วคุณจะกลับกันยังไง "
" น่าจะประมาณ 10 โมงค่ะ มิ้นท์จะเรียกรถแท๊กซี่เอาค่ะ "
" งั้นเดี๋ยวผมไปรับ "
" ท่านประธานค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดค่ะ "
" งั้นคุณให้รถโรงพยาบาลไปส่งที่บ้าน เดี๋ยวผมออกค่าใช้จ่ายส่วนนี้ให้ นี่เป็นคำสั่ง ห้ามปฏิเสธ "
หลังจากเรียนจบ มินตราเลือกคณะที่จะเรียนต่อที่อินาลีแล้ว มินตราได้เตรียมตัวออกเดินทางมายังประเทศอิตาลีพร้อมกับตฤณ
ส่วนแม่เธอได้กลับมาพักฟื้นที่บ้านเธออาศัยเพื่อน ๆ ในกลุ่ม ให้มาช่วยดูแม่กับเมฆระหว่างที่เธอไม่อยู่ มินตรานึกถึงใบหน้าไตรภพ เธอรู้สึกผิดกับไตรภพมาก แต่เธอต้องเลือกระหว่างความรักหนุ่มสาวกับครอบครัว ไตรภพเขามีพร้อมทุกอย่าง ซักวันเขาต้องหาผู้หญิงได้ดีกว่าเธอได้อย่างแน่นอน
เมื่อตฤณและมินตราเดินทางถึงประเทศอิตาลีคนขับรถพาตฤณกับมินตราเดินทางมาถึงบ้านพักของตฤณในอิตาลี ระหว่างเดินทางมินตรา ตะลึงในความสวยงามของทะเลสาบโคโม่ (Lake Como) ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นทะเลสาบที่สวยที่สุดในโลก แถมยังเห็นทิวทัศน์ของ เทือกเขาแอลป์ (Alps)อีกด้วย เธอดูตื่นเต้นมากเพราะเคยได้ดูแต่รูปและในช่องสารคดีการท่องเที่ยว แต่ยังไม่เคยได้เห็นของจริง บ้านพักของตฤณจะแยกออกมาจากในตัวเมือง ขึ้นมาทางเนินเขาอีกไม่ไกลมากทำให้เห็นทะเลสาบได้อย่างชัดเจนตฤณก้าวลงจากรถ มินตราก้าวลงตามมา เธอมองดูบ้านพักของเขา ไม่ได้ใหญ่อลังการมากเหมือนคนที่เป็นมหาเศรษฐีทั่ว ๆไป แต่ดูสงบเรียบง่ายและอบอุ่น มีบ้าน2-3 หลังเล็ก ๆ ในพื้นที่เดียวกันเป็นที่พักของคนดูแลบ้านให้ มีสวนดอกไม้ ต้นไม้ถูกจัดตกแต่งอย่างสวยงาม ในสวนหย่อมจะมีธารน้ำจะมีน้ำตกเล็ก ๆ อยู่ล้อมรอบสวน" สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย " แม่บ้านสาวร่างท้วมยืนรอต้อนรับพร้อมการกลับบ้านของตฤณ"คุณแมรี่ นี่คือคุณมินตรานะครับ เธอจะมาเป็นคุณผู้หญิงของบ้านนี้ ฝากช่วยดูแลเธอด้วยนะครับ "" รับทราบค่ะคุณผู้ชาย สวัสดีค่ะคุณผู้หญิง " แมรี่โค้งคำนับทั้งสองคน" สวัสดีค่ะ คุณแมรี่ " มินต
วันต่อมาตฤณขับรถพามินตราเที่ยวรอบเมือง เขาปฏิบัติกับเธอราวเป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามัน มินตราได้เห็นการใช้ชีวิตของคนที่เมืองนี้ คนที่นี่ใช้ชีวิตดูเรียบง่าย สงบ ไม่วุ่นวายเหมือนในเมืองทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขมาก" คุณตฤณค่ะมิ้นท์ขอถามคุณหน่อยได้หรือเปล่าค่ะ "" ได้ซิ คุณอยากรู้เรื่องอะไรละ "" คุณเป็นนักธุรกิจ แต่ทำไมคุณถึงเลือกมาสร้างบ้านในที่ไกลจากตัวเมืองละค่ะ ในความเป็นจริงการที่มีบ้านอยู่ในตัวเมือง การเดินทางไปไหนมาไหนหรือการติดต่อกับลูกค้าน่าสะดวกกว่าหรือเปล่าค่ะ "มินตราถามเค้าด้วยความสงสัย" มินตรา... ผมทำงานติดต่อคนมากมายตลอดเวลาก็จริง เวลาผมทำงานก็สวมบทบาทของการเป็นประธานบริษัท ผมจะมีห้องพักในที่ทำงานทุกที่ เหมือนที่คุณเคยเห็น หลังผมทำงาน ถ้าเลิกดึกผมก็จะนอนในที่พักของบริษัทเลย เพื่อความสะดวก แต่เวลาที่ผมต้องการพักผ่อนเต็มที่ ผมก็อยากกลับมาเป็นนายตฤณที่เป็นตัวของผมเองจริง ๆ ที่นี่คือความเป็นส่วนตัว เป็นตัวตนที่แท้จริงของผม "มินตราสบตากับตฤณ เธอรู้สึกอึ้งในสิ่งที่เธอยังไม่รู้มาก่อน เธอเริ่มรู้สึกบางอย่างกับเขาสะท้อนเข้าในใจของเธอ ตฤณสบตามินตรา แล้วค่อย ๆ จุมพิตเธออย่างแ
ตฤณมองดูหญิงสาวที่เอ่ยปากเจรจา เขาไม่สามารถห้ามแรงปรารถนาในตัวเอง หักห้ามใจรอเธอให้พร้อมต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ตฤณโน้มหน้าประกบริมฝีปากของมินตรา เขาบรรจงจูบเธออย่างดูดดื่มจนเธอใจเต้นรัว ตฤณดึงหญิงสาวกอดกระชับเธอเข้ามาแนบอก เบียดกับแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นของเขา ต้นขาของเขาเบียดไปที่สะโพกกลมมนของมินตรา จนเธอตอบรับการจูบของเขา ตฤณเลื่อนมืออันหนานุ่มของเขาลูบไล้ไปยังสะโพกผายกลมตึงของมินตรา ดันสะโพกของมินตราเข้ามาชิดกับเขา จนเธอรู้สึกว่ามีอะไรอุ่น ๆ แข็ง ๆสัมผัสกับเนินเนื้อของเธอ จนเธอขนลุกไปทั้งตัว ตฤณเลื่อนจมูกมาซุกไซ้ที่ซอกคอ จนมินตราตัวสั่นสะท้าน แล้วเขาค่อย ๆ ใช้มือคลืบคลานเข้าไปในกระโปรงนอนสีขาวที่แนบเนื้อของเธอ สัมผัสไปยังต้นขาข้างใน และสัมผัสจุดเสียวของเธอ นิ้วของเค้าค่อย ๆ คลึงอยู่บนจุดหวงแหนของเธอ จนมินตราครางออกมาและ รู้สึกมีน้ำออกมาเปียกชื้นที่บิกินี่ตัวน้อยของเธอ เขาค่อย ๆ ใช้นิ้วเข้าไปสำรวจด้านใน ขยับเข้าออก จนมินตรารู้สึกเสียวสะท้าน หมดเรี่ยวแรงยืน ร่างอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมอกของตฤณ ตฤณช้อนตัวมินตราขึ้น เขาขบที่ติ่งหูของมินตรากระซิบถามด้วยเสียงแหบพร่าที่ข้างหูของเธอ" มินต
ตฤณเองก็เคยมีความรักครั้งแรกก็สมัยเรียนมหาวิทยาลัย หลังจากเลิกรากับแฟนคนแรก หลังจากนั้น เขาก็ไม่เคยมีความรักกับใครอีก ตฤณมองความรักเป็นเรื่องหลอกลวง เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน เขาจึงมุ่งมั่นที่จะทำงานเพียงอย่างเดียวเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัยตฤณเคยให้ความรักครั้งแรกกับซินเดียไป แต่เธอก็หลอกลวงเขา ทิ้งเขาไปแต่งงานกับเจ้าของเหมืองน้ำมัน ที่รวยติดอันดับ 1 ใน10 ทั้งที่อายุมากเธอเกือบ 20 ปี เพียงเพราะผู้ชายคนนั้นรวยกว่าตฤณถอนหายใจ แล้วก้มมองดูมินตราที่กำลังนอนหลับอยู่ในวงแขนของเขา ตฤณก้มลงจุมพิตที่หน้าผากกลมเนียนของมินตราแล้วหลับไปพร้อมกับเธอ มินตรานอนซบอกแน่นของเขาด้วยความรู้สึกมั่นคงปลอดภัย เสียงลมหายใจดังเข้าออกสม่ำเสมอ ทั้งเขาและเธอประคองกอดกันนอนหลับไปด้วยความอ่อนล้าแสงแดดอ่อน ๆ สาดเข้ามา มินตราเอื้อมจับไปยังที่นอนข้าง ๆ เขาไม่อยู่แล้ว มินตรานึกน้อยใจพอได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาก็กลับไปยังห้องของเขา ตฤณคงรู้สึกกับเธอแค่ให้เธอได้ทำตามสัญญาฉบับนั้นก็พอ ไม่ต้องสนใจความรู้สึกอื่น มินตราน้ำตาไหลออกมา" อ้าว...ตื่นแล้วหรือมิ้นท์ แล้วนั่นคุณเป็นอะไรไป ทำไมต้องร้องไห้ เมื่อคืนผมทำคุณเจ็บมากใช่
หลังจากนั้นเค้าพาเธอไปพักที่โรงแรมในตัวเมืองมินตราตื่นขึ้นมากลางดึก ยกแขนชายหนุ่มที่โอบกอดเธอออก เธอตะแคงตัวเหลือบมองใบหน้าที่หลับสนิทของตฤณ ใช้นิ้วสัมผัสไปที่จมูกที่โด่งเป็นสันของเขา พลางคิดว่าอีกไม่กี่เดือน เธอจะไม่ได้มองใบหน้านี้ใกล้ ๆ แบบนี้อีกแล้ว เมื่อก่อนเธอคิดว่าตั้ง 1 ปีช่างยาวนานเหลือ เธอจะทำใจได้แค่ไหน แต่ตอนนี้ทำไมเวลาผ่านไปเร็วขนาดนี้ มินตรากำลังตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ แต่เขาจะรักเธอบ้างหรือเปล่าน่ะ น้ำตาค่อยซึมออกมาแล้วโน้มไปซบอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆ ของชายหนุ่ม" มิ้นท์คิดอะไรอยู่ ทำไมยังไม่นอน "" ไม่มีอะไรหรอกค่ะตฤณ มิ้นท์...ก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย "ตฤณหอมที่หน้าผากของหญิงสาว ไล่หอมมาเรื่อยๆ มามองหน้าหญิงสาวอย่างแสนรัก ตอนนี้เขาคิดว่าเขาต้องตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้แล้วแน่ ๆ ตัวเขาเองก็ไม่เคยคิดว่าจะมีความรักกับใครคนไหนได้อีก แต่พอได้มาอยู่กับเธอได้ใกล้ชิดกับเธอ ความรู้สึกเย็นชาแข็งกระด้างเรื่องความรักก็หมดลงไป ตฤณมองทุกอย่างเป็นเรื่องธุรกิจมาตลอด แต่ตอนนี้ในหัวใจของเขาค่อย ๆ เปิดรับความรักความอบอุ่นเข้ามาแทนเขาอยากปกป้องดูแลผู้หญิงคนนี้ ตฤณค่อย ๆ จูบเธอ มินตราจ
กลางดึกคืนนั้นตฤณเข้ามาในห้องนอนของมินตรา เขานั่งข้างเตียงดูมินตราที่นอนหลับไป อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์เขานอนค้างที่บริษัทเพราะมีงานด่วนเข้ามาไม่ได้มาหาเธอเลย อีกแค่ 2 เดือนเค้ากำลังจะสูญเสียเธอไป ดังนั้นเขาต้องใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากที่สุด ตฤณค่อย ๆตะแคงเอนตัวลงนอนข้าง ๆ เธอ แล้วจูบไปที่ปากอันอวบอิ่ม" คุณตฤณ คุณกลับมาแล้วเหรอค่ะ "" อื้ม ผมปลุกมิ้นท์ตื่นใช่หรือเปล่าเนี่ย"" มิ้นท์นอนไม่ค่อยหลับ" มินตราบอก"คิดเรื่องอะไรอยู่ละ อย่าบอกนะว่ามิ้นท์หึงซินเดียอยู่ ผมเห็นคุณเงียบ ๆไปหลังจากวันนั้น ""เปล่านะค่ะ เข้าข้างตัวเองเกินไปละ " มินตราตอบด้วยน้ำเสียงเง้างอน จริงๆ เธอก็อยากให้ตฤณเล่าเรื่องเขากับซินเดียให้เธอฟัง ตัวเธอเองก็ไม่กล้าถามเขาตรงๆ" หึ หึ แต่ถ้าจะหึงผมซักหน่อย ผมก็จะไม่ว่าเลยนะ แต่ทางตรงกันข้ามผมจะรู้สึกดีมากกว่า "ตฤณรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ปกติเขาจะไม่ชอบให้ผู้หญิงคนที่เขาคบหาด้วยแสดงความหึงหวงหรือแสดงความเป็นเจ้าของฃฃ แต่สำหรับมินตราไม่ใช่ เขาอยากให้มินตราแสดงความหวงแหนหรือความเป็นเจ้าของเขาออกมา" มิ้นท์มีสิทธิ์หึงคุณได้หราค่ะ มันจะผิดสัญญาที่คุณเคยให้มิ้นท์เซ็นเมื่อตอนนั้นด้วยห
" มิ้นท์ งั้นเธอก็ไปลองขอโทษเขาซิ เธอใช้อารมณ์กับเขาก่อนหรือเปล่าละ การขอโทษก่อนไม่ใช่ถือเป็นการแพ้หรอกนะเป็นแฟนกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันบ้างจะได้ยิ่งรักกันขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าปล่อยทิ้งไว้ให้เวลาผ่านไปแบบนี้ มันจะย้อนเวลากลับมาไม่ได้อีกนะ จะมาเสียใจภายหลังไม่ได้นะ เราว่าทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่า "คริสตี้เธอได้ให้คำแนะนำและกำลังใจกับเพื่อนสาว ผู้หญิงใสซื่อ อย่างมินตราเธอไม่มีทางทันเกมของซินเดียนั้นได้แน่นอน ซินเดียมีชื่อเป็นคนดังของเมืองนี้ เธอเป็นสาวสวยเจ้าเสน่ห์และขึ้นชื่อใช้ผู้ชายเปลืองทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้หย่าขาดจากสามีมินตราเริ่มคิดและคล้อยตามที่คริสตี้พูด จริงซิเธอจะมีเวลาอยู่ที่นี่อีกแค่ 2 เดิอนก็จะครบสัญญากับตฤณ เวลานับถอยหลังไปเรื่อย ๆ และ ถึงแม้เธอจะได้กลับเมืองไทย ไปหาแม่กับน้องชายของเธอแล้ว แต่เธอก็ต้องสูญเสียตฤณไป เมื่อครบสัญญา เธอก็จะเป็นอิสระแล้วแต่ทำไมเธอหรือรู้สึกโหวงเหวงในใจ เธอต้องสมควรดีใจซิ เรื่องระหว่างเธอกับตฤณมันเป็นไปไม่ได้อยู่ดี จุดประสงค์ของเขาแค่ต้องการให้เธอเลิกยุ่งเกี่ยวกับหลานชายของเขาอย่างเด็ดขาด ไม่อยากให้เธอไปดึงอนาคตของหลานชายตัวเอง และเธอก็ต้องการเงินไ
ตฤณยังพูดไม่ทันจบ เขาก็ถูกปิดปากด้วยริมฝีปากกันอวบอิ่มของมินตราแล้ว ทั้งสองก็แลกจูบกันอย่างดูดดื่มด้วยความคิดถึง" คุณยุ่งมากเลยเหรอค่ะ ไม่โทรศัพท์มาหามิ้นท์บ้างเลย หรือยังโกรธมิ้นท์ ที่วันนั้นมิ้นท์ใส่อารมณ์กับคุณ มิ้นท์ขอโทษนะค่ะ อย่าทำหมางเมินกับมิ้นท์แบบนี้เลย " มินตราซบกับอกของเค้า น้ำตาซึม" มิ้นท์ยอบรับว่าหึงคุณซินเดีย หรือผู้หญิงคนอื่นๆที่เข้าใกล้คุณ มิ้นท์หึงหมด มิ้นท์รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะหวงแหนคุณเอาไว้ แต่มิ้นท์มีสิทธิ์ที่จะหึงคุณได้ใช่ไหมค่ะ "มินตราเงยหน้ามองตฤณที่ลูบศรีษะเธอเบาๆ เธอเอื้อมมือสัมผัสใบหน้าของตฤณ ส่งสายตาร้องขอความเห็นใจจากคนที่เธอรัก ตฤณมองดูหญิงสาวตรงหน้า ไม่ใช่แต่เธอที่คิดถึงเขา เขาเองก็เช่นกัน ไม่เจอเธอแค่ 2-3 วัน เขาก็แทบคลั่ง มินตราไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เขาเคยคบหาด้วย ไม่ถึงเดือนเค้าก็เบื่ิอ แต่กับเธอคนนี้ยิ่งอยู่ด้วยกันยิ่งผูกพัน อยากทะนุถนอมดูแลเธอตลอดไป เขานึกถึงเวลาที่จะไม่มีเธออยู่เคียงข้างเขา เขาจะทำอย่างไรต่อไปดี จริงๆเรื่องของเขากับซินเดียก็จบไปนานแล้ว เขาเองก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไรแบบนั้นกับซินเดียแล้ว เพียงแต่หลังจากที่ซินเดียทิ้งเขาไปแต
เช้าวันต่อมา" สวัสดีค่ะคุณป้า วันนี้อุตสาหฺ์มาเยี่ยมมิ้นท์ถึงที่เลย มิ้นท์เกรงใจมากเลยค่ะ "" ไม่เป็นไรเห็นท้องแก่ขนาดนี้ละ ป้าว่าป้ามาเองดีกว่า หนูคลอดเมื่อไหร่ละจ๊ะ"" อีก 2 เดือนค่ะ "" แล้วแฟนหนูมิ้นท์ละ "" คุณตฤณไปทำงานที่อิตาลีอาทิตย์นึงค่ะ วันนี้ก็จักลับมา เดี๋ยวพรุ่งนี้เค้าจะมารับกลับกรุงเทพแล้วค่ะ "" แล้ว เอ่อ ...นี่หนูอยู่บ้านคนเดียวหรา "" ไม่ใช่หรอกค่ะ แม่มิ้นท์ไปอยู่น้องเมฆที่กำลังเตรียมตัวสอบใกล้จบปีนี้ มิ้นท์เลยชวนแก้วตาเพื่อนสนิทมิ้นท์มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ แก้วมานี่ซิ "" แก้ว นี่คุณแม่ของคุณชาติ ที่อยู่ไร่ติดกันกับไร่ของมิ้นท์ไงจ๊ะ "แก้วยกมือไหว้สวัสดีผู้สูงอายุทั้งสอง แม่เฒ่ากับป้ามะลิจ้องดูแก้วตาพึงพอใจในรูปร่างหน้าตาและกิริยามารยาทมาก" สวัสดีค่ะ เรียกหนูว่าแก้วเฉยๆก็ได้ค่ะ "" แก้วเค้าเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ"" แล้วหนูแก้วทำงานอะไรจ๊ะ "" แก้วช่วยครอบครัวดูแลกิจการทางบ้านค่ะ ยามว่างก็จะมาถ่ายแบบ ถ่ายโฆษณา "แก้วตาตอบผู้สูงวัย" แก้วน่ะทั้งสวยและเก่ง มีแมวมองชวนเข้าวงการตั้งแต่มหาวิทยาลัยแล้วค่ะคุณป้า ป๊ะของแก้วเป็นเจ้าของตลาดรวยทรัพย์ที่หาด
" พี่ชาติค่ะ ฝั่งนี้ไอแดดส่อง ดาวขอไปนั่งกับพี่ชาตินะค่ะ " แล้วเธอก็แกล้งเซถลาเอาหน้าอกภูเขาไฟไปชนกับซิคแพคที่หน้าอกของชาติ จมูกของเธอชนกับจมูกของชาติชาติเอาแขนรับดาว ไม่ให้ตกไปที่พื้นทำให้ตัวเธออยู่ในอ้อมกอดของเขลชา" อุ้ย พี่ชาติ ดาวขอโทษค่ะ " ดาวสบตากับชาติ และจะโน้มไปจูบปากชาติ" คุณชาติ "" แก้วตา คุณมาที่นี่ได้ยังไง "ชาติลุกขึ้นจะวิ่งตามแก้วตา ดาวรีบดึงมือไว้" พี่ชาติจะทิ้งดาว ไว้ที่นี่คนเดียวไม่ได้นะค่ะ "ชาติเลยขับรถพาดาวไปส่งที่บ้านแล้วจะไปหาแก้วตาที่ไร่ของมินตราแก้วตานั่งคิดตลอดทาง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร มีความสัมพันธ์ขนาดไหนกับพี่ชาติของเธอ แต่เท่าที่เห็นไม่ใช่แค่เพื่อนแน่ เพราะพี่ชาติดูแคร์เธอขนาดนั้นแก้วตาเธอควบม้าของไร่มินตรามาขี่เล่นและตั้งใจจะไปเซอร์ไพรส์ชาติ แต่เธอกลับเซอร์ไพรส์กว่า แก้วตาควบม้ากลับมาที่ไร่ของมินตราพร้อมทั้งร้องไห้มาตลอดทาง" แก้ว เธอเป็นอะไรเนี่ย ร้องไห้ทำไม "ปกติแก้วตาไม่ใช่คนที่เสียน้ำตาให้ใครง่าย ๆ ยกเว้นเสียใจมากจริง ๆแก้วตาโผเข้ากอดเพื่อนสนิท" มิ้นท์ คุณชาติเขาจะจูบกับผู้หญิงคนอื่น " แล้วแก้วตาก็ปล่อยโฮทันที มินตรากอดปลอบใจเพื่อน" ใจเย็น
ตั้งแต่พ่อของชาติตายไป เธอก็เป็นคนเลี้ยงชาติมาโดยลำพัง ชาติไม่เคยขัดใจเธอแม้แต่ซักครั้ง แต่ครั้งนี้เขาขัดใจเธอเพราะผู้หญิงคนนั้น เธอมั่นใจว่า เธอเลือกคนที่ดีที่สุดให้กับลูกชายคนเดียวของเธอ" มะลิ เธอช่วยโทรหาหนูดาวให้มาเยี่ยมชั้นหน่อย ชั้นจะหาหนทางให้สองคนนี้ใกล้ชิดกัน ยังไงตาชาติจะต้องแต่งงานกับหนูดาวคนเดียวเท่านั้น "" รับทราบค่ะคุณผู้หญิง "ชาติออกมาจากห้อง เขาจะทำยังไงดีแม่เขาถึงจะยอมรับแก้วตา เขานึกถึงมินตราขึ้นมาทันที" ไปปรึกษากับคุณมิ้นท์ดีกว่า "ตอนเย็นชาติมาพบกับมินตราที่บ้าน" อะไรนะ คุณชาติ คุณกับยัยแก้วคบกัน เป็นไปได้ไงเนี่ย แก้วกับคุณคนละสุดขั้วเลยนะ "" ทีแรก ผมก็คิดเหมือนกับคุณมิ้นท์นั่นแหละ แต่จริง ๆ แก้วเขาเป็นคนจริงใจนะครับ แล้วก็เนื้อแท้ของแก้วก็น่าสงสารด้วย "" ก็จริงอย่างที่คุณว่า เอาอย่างนี้ละกัน เดี๋ยวฉันจะชวนแก้วมาเที่ยวที่นี่ แล้วคุณก็หาหนทางให้ แม่คุณกับแก้วได้ใกล้ชิดกันแล้วกัน ว่าแต่ว่าคุณมั่นใจชัวร์นะว่าคุณกับแก้วใจตรงกันจริง ๆ "" แท้จริงแล้วผมกับแก้วยังไม่เคยคุยเรื่องสถานะ ของเราให้ชัดเจน เฮ้อ... แต่ผมก็คิดว่า แก้วกับผม เราสองคนน่าจะใจตรงกัน "คืนนั้น มิ
" ชาติ เสร็จแล้วก็เอาออกได้แล้ว "" ไม่ อยากคาเอาไว้งี้แหละ นี่ถ้าสิงในตัวแก้วได้ ทำไปละ คิดถึงเหลือเกินแก้วตาของชาติ "" อย่ามาพูดดีไป ออกไปก่อนเลย ถ้าคิดถึงจริงก็ต้องโทรหาบ้างเปล่า นี่นิ่งเงียบไปเลยเป็นอาทิตย์ "" ฮ่า ฮ่า แก้วคิดถึงผมละซิ " ชาติพลิกตัวนอนหงายโดยกดสะโพกกับตัวแก้วให้นอนบนอยู่บนร่างของเค้า" ว้าย ! อะไรชาติ ยังไม่ยอมเอาออกอีก บ้าจริง "" 555 ไม่ ขออีกทีได้เปล่าแก้ว ของผมแข็งอีกละ ยังไม่หายคิดถึงเลย " แก้วรู้สึกถึงความแข็งที่โพรงรักของเธอเธอกดสะโพกตอบรับ เป็นจังหวะ ขึ้นลงแก้วดูดไตเนื้อสีน้ำตาลบนแผงอกแน่นของชาติ มือก็ลูบไล้บนซิคแพคของเค้าเบา ๆ" แก้ววววว โอ้ววว "แก้วยันตัวเองขึ้นมาเพื่อกดสะโพกไปกับแท่งเอ็นของเค้า แอ่นสะโพกขยับขึ้นลง มือก็บีบไปหน้าอกของชาติชาติยันตัวเองมาประกบกับแก้ว ต่างพากันขยับจนเสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะถี่ขึ้น ๆ จนเสียงเงียบไปแล้วจูบกันดูดดื่มอีกครั้งก่อนล้มตัวลงนอน ด้วยเสียงหายใจหอบเหนื่อย" ชาติพอแล้วนะ พรุ่งนี้แก้วมีงานถ่ายโฆษณา เดี๋ยวตื่นไม่ไหว "" ก็เดี๋ยวชาติไปส่ง พรุ่งนี้ชาติจะดูแลผู้หญิงของชาติเอง บอกเจ้ซาร่าไว้ละ "" อ๋อ นี่ไปขอคียการ
วันต่อมา" แก้ว วันนี้ผมไปกินข้าวกับผมสองคนได้มั้ย ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ พรุ่งนี้ผมต้องกลับเชียงรายแล้วนะครับ "เขาจะกลับแล้วก็ดีเหมือนกันจะได้เป็นอิสระซะที อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ชาติตามประกบเธอเป็นตังเมอยู่ได้" ก็ดี รู้จักกลับบ้านบ้างก็ดีเหมือนกัน ตามประกบอยู่ได้ทุกวัน จนคนอื่นเขาเข้าใจผิดหมดละ "" แล้วไม่ดีหรือไง มีคนคอยดูแล "" ฉันใช้ชีวิตมาจนอายุขนาดนี้แล้ว ดูแลตัวเองตลอด ไม่เห็นจะต้องให้ใครคอยดูแล "" แล้วห้ามมาคิดถึงผมนะ ผมจะคอยดู " ชาติจ้องหน้าสบตาแก้วตา จนเธอรู้สึกเขินอาย" กินข้าวซะที จะได้กลับคอนโด ง่วงแล้ว"ชาติมาส่งแก้วตาที่คอนโด" แก้วตา ผมไม่อยู่ดูแลตัวเองด้วยนะ "ชาติจับมือแล้วมองสบตาแก้ว" นี่คุณ ฉันดูแลตัวเองได้ ฉันอยู่แบบนี้มากี่ปีแล้ว "" เนี่ยแหละ เพราะปากคุณเป็นแบบนี้ผมถึงเป็นห่วง เอาเป็นว่าผมจะรีบมาหาคุณละกันนะ " เค้ามองสบตาแก้วตา แล้วโน้มตัวไปจูบที่ปากของแก้วตาอย่างยาวนาน" เอ่อ... ฉันขึ้นคอนโดละ ขับรถดีๆด้วยละกัน " แก้วตาเขินกับสายตาที่ชาติมองมาหลังจากชาติกลับเชียงรายไป ได้เกือบอาทิตย์แก้วตารู้สึกขาดอะไรไปบางอย่าง" ตาบ้านี่ ไม่โทรมาเลย แล้วบอกคิดถึงเรา ฮึ !
แก้วตาขยับตัว เธอรู้สึกปวดไปทั้งตัว โดยเฉพาะตรงส่วนนั้น เธอหันไปมองเจอชาตินอนข้างเธอ นึกทบทวนถึงเรื่องเมื่อคืน หรือว่า...." ไม่ ! ไม่ ! ไม่นะ ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ อีตาบ้า " แก้วตาทั้งตบทั้งตีชาติ เขาลืมตาตื่นขึ้นมา" คุณรีบออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ เรื่องอื่นไม่ต้องไปจำมัน ลืมๆมันไปซะ ต่างคนต่างไป "" เดี๋ยว เรื่องอื่น เรื่องอะไรคุณ เรื่องที่ผมได้คุณเป็น..." แก้วตารีบเอามือปิดปากชาติไว้" หยุดๆ ไม่ต้องพูด คุณรีบไปได้แล้ว เดี๋ยวมีคนมาเห็น รีบออกไปเลยนะ"" ได้ๆ ไว้ผมโทรศัพท์คุยกับคุณทีหลังอีกทีดีกว่า "ชาติรีบโน้มไปจูบแก้วตา ก่อนรีบแต่งตัวและออกจากห้องไปแก้วตาถอนหายใจ " เฮ้อ... มันเกิดขึ้นกับฉันได้ยังไงเนี่ย " แก้วตาลุกไปอาบน้ำและแต่งตัวกลับคอนโดแก้วตาขับรถกลับมาที่คอนโดหรูของตัวเอง เธอนั่งจิบไวน์พลางนึกถึงเรื่องเมื่อคืน เธอเคยมีแฟนมาแล้วหลายคนก็จริงแต่เธอก็เลิกราไป เธอก็แค่คบเล่น ๆ แก้เหงาพอเบื่อหรือผู้ชายเริ่มอยากมีเซ็กส์ ก็เลิกกันไป อาจเป็นเพราะเธอไม่เคยรักใครจริงๆ ถึงไม่ยอมให้มีอะไรด้วยก็ได้ เธอกลัวกับการที่จะรักใครซักคนที่ต้องเสียสละทั้งชีวิตของตนเองเพื่อคนที่รัก เหมือนแม่ของเ
" แก้วตา ผมเห็นเขาใส่ยาอะไรให้คุณไม่รู้ รีบออกมากับผมก่อน " ชาติกระซิบบอกแก้วตา" จริง ๆ เหรอ ต้องเป็นยายระรินแน่ " แก้วตารีบเดินไปหาระริน พร้อมที่จะมีเรื่อง แต่ชาติรีบลากเธอออกมาก่อนแล้วพาแก้วตาไปส่งที่ห้องของเธอ พอแก้วตาเข้ามาในห้องพัก เริ่มมีอาการมึนหัว ขาเริ่มไม่มีแรงเดิน ตัวเริ่มรู้สึกร้อน ๆ" คุณชาติ ชั้นเป็นอะไรไม่รู้ คุณช่วยชั้นที " แก้วตาเริ่มมีเซ ๆ ชาติพาเธอนั่งที่เตียงแล้ว รีบเช็ดตัวให้แก้วตา เธอเริ่มเอามาลูบไล้ไปที่ตัวของเขา เธอโน้มตัวเขาเข้ามา ส่งสายตาเย้ายวนมาที่เขาแล้วปากสีแดงสดก็ประกบมาที่ปากของเขา เอ่ยปากด้วยเสียงที่เว้าวอน" ชาติ...ฉันร้อนไปทั้งตัวแล้ว ช่วยฉันหน่อยนะค่ะ " แก้วตาพูดเบาๆ ด้วยเสียงที่แหบพร่า พร้อมพยายามถอดชุดราตรีออก " เดี๋ยวคุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ " ชาติพยายามห้าม และอุ้มแก้วตาเข้าห้องน้ำเพื่อรดน้ำดับความร้อนที่เกิดจากยาชุดราตรีสีขาวเมื่อยิ่งโดนน้ำก็ยิ่งเรือนร่างที่เซ็กซี่ของเธอ จนกระตุ้นความรู้สึกของความเป็นชายของชาติออกมา" โธ่เว้ย ไอ้ชาติ อย่านะ นี่แกตั้งใจมาช่วยเขานะโว้ย " ชาติหันหลังให้ร่างอันเซ็กซี่ที่เปียกปอนนั้น เขาพยายามเตือนสติตัวเองและข่มใจต
แก้วตาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอนึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาในวันนี้ แล้วอมยิ้ม"ความจริงตานั้นดูใกล้ๆก็หล่อดีเหมือนกันแหะ " ไม่ได้ซิ นายนั่นเป็นศัตรูคู่แค้นของเรา เธอจะแอบชอบเขาไม่ได้นะยัยแก้ว "แก้วตาไปหัดขี่ม้าทุกวันจนสนิทสนมกับชาติขึ้นเรื่อย ๆ จนมินตราสังเกตุเห็นและรูสึกว่าสองคนนี้ก็เหมาะสมกันดีแก้วตามาพักอยู่กับมินตราจนเจ้ซาร่าโทรมาตามว่าอีกาสองวันจะมีงานถ่ายแบบเข้ามาแล้วให้เธอกลับกรุงเทพได้แล้ว" มิ้นท์ เรากลับก่อนนะ ขอบใจมากนะเพื่อนที่ให้เรามาพักที่นี่ต้องอาทิตย์นึง""ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะแก้ว ดีซะอีกที่มีเพื่อนคุย จะได้ไม่เหงามาก " " คิดถึงสามีนะซิ น่าอิจฉา แล้วคุณตฤณจะมารับเธอวันไหนเนี่ย " " เห็นบอกว่าวันมะรืน จะมาแล้วมาพักที่นี่อีกสองสามวัน มาเยี่ยมแม่ด้วย "" งั้นเรากลับก่อนนะ ดูแลตัวเอง ดูแลลูกในท้องดี ๆ ด้วยละ "" จ๊ะ โชคดีนะ ค่อยเจอกันวันหลัง อย่าลืมไปบอกคุณชาติด้วยละ เค้าอุตส่าห์มาเป็นครูสอนขี่ม้าให้ "" จ๊ะ ไม่ลืมหรอก บ๊าย บาย "แก้วตาเดินมาที่รถ ชาติยืนมองเธออยู่เขารู้จากมินตราว่าเธอจะกลับกรุงเทพวันนี้ ช่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ได้ใกล้ชิดกัน เขาสัมผัสได้ว่า แม้ภายนอก
ชายหนุ่มยื่นมือไปให้ แก้วตานึกสนุกอยากแกล้งเค้าเล่น ดึงมือเค้าแรง ๆเพื่อจะให้เค้าล้มลง แต่ด้วยความที่ชาติแข็งแรงมากกลับดึงเธอเข้าไปหาทำให้เธอกระเด็นไปอยู่ในอ้อมกอดเค้า ปากเธอกับปากเค้าสัมผัสกัน ต่างตะลึงสบตากัน แก้วตาได้สติรีบผลักอกเค้าออกไป"ว้าย ! นี่นายจะแต๊ะอั๋งฉันหรือเปล่าเนี่ย"" นี่คุณ เข้าใจผิดหรือเปล่า ผู้หญิงอย่างคุณไม่ใช่สเปคผมเลยแม้แต่นิด ถ้าคุณไม่เป็นอะไรก็ดี งั้นผมกลับบ้านแล้วดีกว่า ทีแรกผมตั้งใจจะไปเยี่ยมคุณมิ้นท์ แต่เอาไว้วันหลังดีกว่า เสียฤกษ์ "แก้วตาขบฟันด้วยความโมโห "เชอะ อย่างกับตัวเองหล่อตายงั้นแหละ อกหักกับยัยมิ้นท์แล้วมาพาลใส่คนอื่น ไม่ใช่สเปคหรา เดี๋ยวฉันจะทำให้นายหลงรักฉันให้ได้ คอยดู "เช้าวันต่อมา แก้วตาก็ดำเนินการตามแผนที่เธอตั้งใจไว้ เธอแต่งตัวเป็นชุดทะมัดทะแมงเดินไปหามินตรา." มิ้นท์ เรามีเรื่องขอความช่วยเหลือ ""แก้วมีอะไร แล้วนี่เธอจะแต่งตัวไปทำไร่ที่ไหน""เราอยากลองหัดขี่ม้าดูบ้างน่ะ แต่มิ้นท์ท้องใหญ่สอนเราไม่ได้แน่เลย แบบนี้มิ้นท์พอจะหาคนสอนเราให้เราได้บ้างหรือเปล่าเนี่ย "" อืม... จะให้ใครสอนให้ดีน้า เจ้าเมฆก็ไปสอบที่มหาวิทยาลัย ยังไม่กลับมาเลย "