ใบหน้าของคุณนายเวย์นบิดเบี้ยวด้วยความโมโห ถึงแม้ว่ามาส์กบนหน้าเธอที่แน่นอยู่แล้วก็ยังสามารถหลุดออกจากใบหน้าของเธอได้เธอมองดูมาส์กที่ตกลงบนพื้นด้วยความอารมณ์เสียแต่เธอก็อารมณ์เสียมากขึ้นเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวานแม้ว่าเธอกับเอเลนจะไม่ใช่เพื่อนที่ดีที่สุด แต่ทั้งคู่ก็มีมิตรภาพที่ดีร่วมกัน เพราะพวกเธอมักจะเล่นไพ่นกกระจอกและไปเข้าคอร์สทำหน้าทำสปาด้วยกันเสมอพวกเขามีคนรู้จักแบบนี้มากมายที่ปฏิบัติต่อกันอย่างสุภาพ แต่การกระทำของเอเลนเมื่อวานนี้ทำให้เธอโกรธจนนอนไม่หลับเลยทีเดียวแคลร์อดไม่ได้ที่จะสับสนและงงงวยเมื่อได้ยินจากคุณนายเวย์น ทำไมแม่ของเธอถึงพูดกับเพื่อนของเธอแบบนี้? เธอมีสถานะที่ไม่ดีนักเมื่อไม่นานนี้เพราะเธอไม่มีเงิน แต่ทัศนคติของเธอที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันนั่นมันอะไรกัน? เธอไปเจอขุมทรัพย์ที่ไม่คาดคิดมาอย่างนั้นเหรอ?เธอยังพูดเหมือนว่าจะซื้อร้านเสริมสวยให้ตัวเองอีกด้วย! เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นเงินก้อนโตเลยทีเดียวอีกคำถามก็เกิดขึ้นมาในใจ เธอไม่จำเป็นต้องหายตัวไปก็ได้!นี่มันเกิดอะไรขึ้น?ตอนนี้แคลร์เริ่มสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆในเวลาเดียวกันนี้ คุณนายเวย์นที่ยังหอบอยู่ก็ถ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เอเลนเป็นคนไม่มีเงินถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงกล้าดูถูกคุณนายเวย์นทางโทรศัพท์เหมือนคนที่ร่ำรวยและเย่อหยิ่งหลังจากนั้นไม่นาน?จู่ ๆ เธอก็รวยขึ้นในช่วงเวลาสั้น ๆ อย่างนั้นเหรอ?เงินมาจากไหน?ถึงเธอจะรวยจริงแล้วทำไมเธอต้องหายไปด้วยล่ะ?เพราะเอเลนจะมาดูถูกทั้งเธอและพ่อของเธอหลังจากที่เอเลนรวยขึ้นจริงเหรอ?มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ถึงแม้ว่าเอเลนอาจจะเป็นคนแบบนั้น แต่วิลล่า ที่ธอมป์สัน เฟิร์สไม่ใช่บ้านในฝันที่เธอน้ำลายไหลมาเป็นเวลานานอย่างนั้นหรือ?ถ้าพูดตามหลักเหตุผลแล้ว หากเธอได้รับโชคลาภโดยบังเอิญ เธอจะซ่อนเงินและพักที่วิลล่าสุดหรูต่อไป ซึ่งมันค่อนข้างจะสอดคล้องกับตัวตนของเธอ เธอคงไม่ได้หายตัวไปพร้อมกับเงินและทิ้งวิลล่าไว้แบบนั้น เพราะเธอยังไม่ได้นอนสักคืนที่วิลล่าด้วยซ้ำยิ่งแคลร์พยายามเข้าใจและวิเคราะห์สถานการณ์มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเท่านั้น เธอรู้สึกว่าการหายตัวไปของแม่มันแปลก ๆ และมีความฟังดูไม่ขึ้นอยู่เรื่อย ๆอย่างไรก็ตาม เบาะแสก็จบลงจากที่คุณนายเวย์นกล่าวเอาไว้และเธอก็ไม่พบเบาะแสใด ๆ เพิ่มเติมในตอนนี้เธอต้องการเบาะแสเพิ่มเติมเพ
ชาร์ลีขับรถไปรอบเมืองอย่างไร้จุดหมาย เมื่อเขาได้รับโทรศัพท์จากจาค็อบว่า มาทิลด้ากำลังจะมาบ้านของพวกเขาในเร็ว ๆ นี้ เขาจึงขับรถกลับบ้านแคลร์ได้รับโทรศัพท์จากพ่อของเธอด้วยใจความเดียวกันแล้วเธอก็กลับบ้านแม้จะไม่เต็มใจนักลอเรนยืนกรานที่ออกไปทานอาหารเย็นข้างนอกในคืนนี้ เมื่อเธอรู้ว่ามีแขกมาเยี่ยม แคลร์ต้องการให้เธออยู่เป็นเพื่อนหลีกเลี่ยงความเงียบที่น่าอึดอัดใจ แต่เธอก็รู้สึกอึดอัดมากพอแล้ว เธอจึงปฏิเสธข้อเสนอของแคลร์ โดยบอกว่าเธอต้องทำงานนอกเวลาและจะหาทานอาหารเย็นทานเองแคลร์ไม่สามารถบังคับลอเรนได้ เธอเตือนจาค็อบล่วงหน้าแทนว่า “พ่อคะ ตอนเพื่อนของพ่อมา ได้โปรดอย่าพยายามคุยกับหนู วันนี้หนูไม่มีอารมณ์จะคุยด้วยค่ะ”จาค็อบรู้ว่าเขากอดันแคลร์มากไม่ได้ เพราะเธอเต็มใจที่จะกลับบ้านและทานอาหารเย็นกับมาทิลด้าเพื่อเห็นแก่เขา เขาจึงพูดกับชาร์ลีว่า “ลูกเขยที่รัก มื้อเย็นนี้ พ่ออยากให้ลูกช่วยทำให้บรรยากาศดีหน่อย ตกลงไหม?”"ได้ครับ" ชาร์ลีพยักหน้าอย่างลังเลในเวลานี้กริ่งประตูก็ดังขึ้น จาค็อบรีบไปที่ระบบโทรศัพท์และตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว! พ่อจะไปเปิดประตู”เขาเลื่อนประตูหลักแล
มาทิลด้าพยักหน้าและพูดว่า “100 ล้านก็ไม่ได้แพงขนาดนั้น แต่แม่ก็ไม่ค่อยเข้าใจ ว่าจาค็อบจะซื้อวิลล่านี่ ได้ ในสถานการณ์ปัจจุบันของเขาได้อย่างไรกัน?”พอลยิ้มและพูดว่า “แม่คงต้องถามเขาด้วยตัวเอง”มาทิลด้ายิ้มเช่นกัน “อืม บางที เขาอาจจะคมในฝัก ไม่บอกความรู้ความสามารถของเขา ให้ไครรับรู้ก็ได้”พอลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พูดจริง ๆ นะแม่ ลุงวิลสันเป็นคนดี แต่ผมไม่สามารถบอกได้ว่าเขามีคมที่จะซ่อน อันที่จริง ผมไม่คิดว่าเขาก็มีฝักด้วย”มาทิลด้าถามด้วยความสงสัย “ลูกหมายความว่าอย่างไร?”พอลตอบว่า “เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกแปลก ๆ แค่นั้นเอง”มาทิลด้าหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เธอตอบ “เอาล่ะ พอได้แล้ว แม่ควรจะดีใจกับเพื่อนเก่าของแม่ ที่สามารถอยู่ในวิลล่าราคาแพงแบบนี้ได้ ส่วนเรื่องอื่น ๆ มันไม่ใช่เรื่องของเรา”พอลพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่ครับ แม่พูดถูก”ในขณะนี้ จาค็อบเปิดประตูและพูดอย่างตื่นเต้นทันทีที่เห็นมาทิลด้าและพอลว่า “เฮ้ มาทิลด้า พอล พวกเธออยู่ที่นี่แล้ว มาเถอะ เข้ามาได้เลย!”มาทิลด้ายิ้มขณะที่เธอพูดว่า “ว้าว จาค็อบ บ้านของนายสวยมาก ฉันไม่รู้ว่านายพักอยู่ในที่หรูหราเช่นนี้ ฉันรู้สึกได้ถึง
ในเวลานี้ จาค็อบได้พามาทิลด้าและลูกชายของเธอ พอลนั้นเดินผ่านลานบ้านทันทีที่พวกเขาพบกัน แคลร์ตกใจมากกับการปรากฏตัวของมาทิลด้า เธอเคยได้ยินชาลีบอกว่านิสัยและรูปร่างหน้าตาของมาทิลด้านั้น ช่างน่าทึ่งมาก แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะดีขนาดนั้นจริง ๆในขณะเดียวกัน แคลร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉามาทิลด้าเล็กน้อยอย่าไรก็ตาม มันวิเศษมากที่ผู้หญิงสามารถรักษาสภาวะอารมณ์และรูปลักษณ์ที่ดีของเธอไว้ได้ เมื่อเธออายุได้ห้าสิบปีหรือมากกว่านั้นแล้วมาทิลด้าประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นแคลร์ เธอไม่คาดคิดเลยว่าลูกสาวของจาค็อบและเอเลนจะสวยและโดดเด่นได้ขนาดนี้ในเวลาเดียวกัน พอลซึ่งยืนอยู่ข้างมาทิลด้าก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาประหลาดใจมากกับความงามและท่าทางของแคลร์จาค็อบรีบแนะนำพวกเขาให้รู้จักกัน “มาทิลด้า นี่คือลูกสาวของฉัน แคลร์”หลังจากนั้น เขามองไปที่แคลร์อีกครั้งก่อนจะยิ้มและพูดว่า "แคลร์ นี่คือเพื่อนเก่าของพ่อ มาทิลด้า ฮอลล์ เรียกเธอว่าอาฮอลล์ก็ได้”แคลร์ตกใจมากกับความงามและท่าทางของมาทิลด้า ขณะเดียวกันเธอก็ยิ่งกังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับมาทิลด้ามากขึ้นเมื่อเทียบกับมาทิลด้าแล้ว ดูเหมือนแม่ของเธอจะอยู่
ชาร์ลีพยักหน้าขณะที่เขาพูดว่า “ได้ครับ พ่อ ผมเข้าใจแล้ว"จาค็อบรีบพูดว่า “อย่าลืมเรื่องที่พ่อเตือนลูกด้วยล่ะ!”ชาร์ลีรู้ว่าเขากำลังพูดถึงอะไร จาค็อบต้องการให้เขาคอยดูสถานการณ์และเพื่อแน่ใจว่า ชาร์ลีจะไม่ยอมให้แม่ยายเข้าบ้าน หากเธอกลับมา จาค็อบไม่ต้องการให้เอเลนเห็นมาทิลด้าในวิลล่าดังนั้นเขาจึงยิ้มก่อนจะพูดว่า “ไม่ต้องกังวลครับพ่อ ผมจะไม่ทำผิดพลาดใด ๆ พ่อสั่งเรื่องนั้นกับผมแล้ว”จาค็อบยกนิ้วโป้งให้เขาก่อนจะอุทานว่า “ลูกเป็นลูกเขยที่ดีของพ่อจริง ๆ พ่อจะไม่ทำกับลูกไม่ดี ในอนาคตเลย!”หลังจากพูดจบ จาค็อบก็รีบพามาทิลด้าไปที่ครัวแคลร์ถามชาร์ลีด้วยความสงสัย “พ่อบอกอะไรคุณคะ? พวกคุณทั้งคู่ทำตัวลึกลับราวกับว่า พวกคุณกำลังมีการสมรู้ร่วมคิดที่น่าอับอายกันอย่างนั้นแหละ”ชาร์ลีคิดกับตัวเองว่า 'เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะบอกเธอว่าพ่อของเธอขอให้ฉันเฝ้าดูแลเธอ ยิ่งกว่านั้น ถ้าแม่ของเธอกลับมา ฉันต้องแน่ใจว่าแม่ต้องเข้าไปในบ้านไม่ได้ แม้ว่าฉันจะต้องอุ้มเธอไป ถ้าฉันไม่สามารถพาแม่ไปได้ ฉันก็จะต้องทุบแม่ให้สลบก่อนที่จะพาออกไป”ดังนั้นชาร์ลีจึงยิ้มก่อนจะพูดว่า “ไม่มีอะไรครับ พ่อบอกให้ผมสร้างความบันเทิงและ
ชาร์ลีมองดูพอลก่อนจะถามด้วยความสงสัย “พอล ก่อนหน้านี้คุณมาที่ออสเกียบ่อยหรือเปล่า?”พอลส่ายหัวก่อนจะยิ้มและพูดว่า “ผมมาเพื่อทำธุรกิจเป็นบางครั้ง แต่ไม่เคยพักที่นี่เกินหนึ่งสัปดาห์ในทริปแต่ละครั้งเลย”ชาร์ลีมีสีหน้างุนงงเมื่อเขาถามว่า “แล้วคุณรู้เรื่องชา เฟอร์นิเจอร์ และไม้มากแค่ไหน?”พอลยิ้มก่อนจะพูดว่า “ส่วนใหญ่เป็นเพราะแม่ของผม แม่ชอบสิ่งเหล่านี้จริง ๆ ผมก็เลยได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก”หลังจากนั้น พอลยังคงพูดต่อไปว่า “ถึงผมจะเป็นลูกครึ่งและอาจจะดูเหมือนคนอเมริกันมากกว่า แต่ผมก็เป็นชาวออสเกียนอย่างจริงจังจนถึงกระดูกของผมเลย ผมได้รับอิทธิพลจากแม่โดยเฉพาะ ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ผมชอบวัฒนธรรม อาหาร และประเพณีที่นี่เป็นพิเศษ”"ผมเข้าใจแล้ว"ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยขณะต้มน้ำเพื่อชงชา หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเตรียมใบชาที่พ่อตาของเขาถูกหลอกให้ซื้อบน WeChatหลังจากที่เขาชงชาเสร็จแล้ว ชาร์ลีก็รินชาให้พอลและตัวเขาเองก่อนจะยิ้มและพูดว่า “มาลองชิมชาของพ่อตาผมดูสิ”พอลขอบคุณเขาก่อนจะพยักหน้า หลังจากนั้น เขาก็หยิบถ้วยชาในมือก่อนจะวางลงที่ริมฝีปากและจิบเล็กน้อยสีหน้าของเขาเปลี่ยน
ในครัวเวลานี้ มาทิลด้าสวมผ้ากันเปื้อนและเริ่มที่จะจัดเตรียมและผสมส่วนผสมต่าง ๆ พร้อมทั้งปรุงโดยมีจาค็อบคอยให้ความช่วยเหลือจาค็อบยืนอยู่ข้าง ๆ และเขาช่วยเธอด้วยความตั้งใจอย่างสุดความสามารถเขาฝันถึงวันนี้มาเสมอ ในที่สุดเขาก็สามารถเตรียมอาหารเย็นแสนอร่อยในครัวร่วมกับมาทิลด้า ผู้หญิงอันเป็นที่รักของเขาได้อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยคาดหวังว่าความฝันของเขาจะเป็นจริง หลังจากผ่านไปกว่ายี่สิบปีมาทิลด้าก็เต็มไปด้วยความรู้สึกมากเช่นกัน เธออยู่ที่สหรัฐอเมริกากับสามีมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว และแม้ว่าทั้งสองจะทำอาหารและเตรียมอาหารด้วยกันอยู่บ่อย ๆ แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเธอรู้สึกว่า ตราบใดที่ชายคนนี้ยืนอยู่ใกล้เธอ และตราบใดที่เขาอยู่เคียงข้างเธอ เขาสามารถนำความรู้สึกใกล้ชิดที่ไม่มีวันจบมาให้เธอได้เสมอดังนั้นเธอจึงเต็มไปด้วยความสุขและความพอใจที่เธอสามารถทำอาหารให้เขาและยุ่งอยู่ในครัวไปพร้อมกับเขาขณะที่ทั้งสองกำลังทำอาหารร่วมกัน นั่นก็ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะถูกเนื้อต้องตัวกันบ้าง บางครั้งมือของพวกเขาก็สัมผัสกันและกัน บางครั้งส่วนอื่น ๆ ของร่างกายก็จะโดนกัน ในไม่ช้า ทั้งสองก็แอบข