อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่และไม่ถูกทุบตีหรืออยู่อย่างหิวโหย ฮันนาห์ทำได้แค่เลือกที่จะประนีประนอมและยอมแพ้เท่านั้นในเวลานี้ตระกูลวิลสันไม่ทราบว่าเธอกำลังทุกข์ทรมานและทนต่อความอัปยศอดสูเช่นนี้อยู่จริง ๆ แล้วพวกเขาคิดว่าเธออาศัยอยู่ที่โรงแรมระดับห้าดาวในขณะที่เธอได้รับการดูแลโดยคนรักที่อายุน้อยกว่าเธอถึงยี่สิบปีดังนั้นถึงแม้ว่าคุณท่านวิลสันจะสาปแช่งและดูถูกฮันนาห์ต่อหน้าลูกชายและลูกสาวของคริสโตเฟอร์และฮันนาห์ พวกเขาก็ฟังแต่ไม่ได้พูดอะไรเลย พวกเขาไม่ได้โกรธ แต่พวกเขายังรู้สึกถึงความโกรธและความไม่พอใจในหัวใจของพวกเขาในเวลานี้คนที่รู้สึกแย่ที่สุดในเวลานี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคริสโตเฟอร์สำหรับคริสโตเฟอร์ เขาไม่เพียงแต่สูญเสียความมั่งคั่งของตระกูลของเขา แต่เขาก็สูญเสียภรรยาไปด้วย เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยตลอดทั้งวันถ้าฮันนาห์ปรนเปรอตัวเองกับชายหนุ่มทุกประเภทข้างนอกตั้งแต่เธอมีเงินจำนวนมากกับเธอ ดังนั้นเมื่อก่อนเธอก็คงสามารถนอกใจเขากับผู้ชายคนอื่นได้เหมือนกันเหตุผลที่ทั้งแฮโรลด์และเวนดี้เกลียดฮันนาห์นั้นง่ายมาก มันเป็นเพียงเพราะเงิน!หากไม่มีเงิน ตระกูลวิลสันก็ตกอยู่ในสถานการณ
ในเช้าวันรุ่งขึ้น ชาร์ลี และครอบครัวของเขากำลังทานอาหารเช้าก่อนขับรถไปที่เฟอร์นิเจอร์ ซิตี้แม้หลังจากคิดตลอดทั้งคืน เอเลนก็ไม่สามารถนึกถึงวิธีที่จะเอาเงินจากบัญชีธนาคารของจาค็อบได้เลย เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลมากขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าพวกเขากำลังจะใช้เงินสองล้านดอลลาร์ในเวลาเดียวกันนี้ คุณท่านวิลสันและสมาชิกในครอบครัวของเธอทั้งหมดก็ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่หลังจากที่พวกเขาทานอาหารเช้ากันเสร็จแล้ว รถบรรทุกก็มาถึงหน้าวิลล่าของพวกเขาเหล่าคนงานเริ่มโหลดโซฟาเล็กซิงตันจากวิลล่าของตระกูลวิลสันเข้าไปในรถบรรทุกก่อนที่จะตรงไปสู่ร้านเฟอร์นิเจอร์ ซิตี้กับสมาชิกครอบครัววิลสันมีร้านเฟอร์นิเจอร์ ซิตี้ขนาดใหญ่ในทางตะวันตกของโอลรัส ฮิลล์ที่มีผู้ขายเฟอร์นิเจอร์เกือบทั้งหมดในโอลรัส ฮิลล์มารวมตัวกันที่นี่มีเฟอร์นิเจอร์ทุกประเภทจากระดับต่ำ กลางและเกรดสูงที่เฟอร์นิเจอร์ ซิตี้ ดังนั้นนี่เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาในการซื้อขายเฟอร์นิเจอร์จาค็อบได้รับอิทธิพลอย่างมากจากนายท่านชราวิลสันมาโดยตลอด เขามีความรักกับวัตถุโบราณเช่นเดียวกับพ่อของเขา นอกจากนี้เขาไม่เพียงแต่จะเพลิดเพลินไปกับการซื้อของเก่าเท่า
"ห้องนั่งเล่นมีขนาดเกินหนึ่งร้อยตารางเมตร?" พนักงานขายตกตะลึงหลังจากฟังคำตอบของจาค็อบ หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า "มันใหญ่เกินไปไหมครับ?"จาค็อบหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า "บ้านของฉันเป็นวิลล่าที่ใหญ่ที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์ส ดังนั้นห้องนั่งเล่นจะมีขนาดเล็กได้อย่างไรกันล่ะ?"พนักงานขายตกตะลึงในเวลานี้ และเขารีบพูดว่า "คุณผู้ชาย คุณมีห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ งั้นมันก็เป็นปกติสำหรับคุณที่จะซื้อเฟอร์นิเจอร์มากขึ้นเพื่อให้ห้องนั่งเล่นของคุณดูว่างเปล่าน้อยลง!"หลังจากนั้นพนักงานขายรีบพาเขาไปที่ชุดโซฟาเล็กซิงตันก่อนที่เขาจะพูดว่า "คุณผู้ชายครับนี่คือชุดโซฟาเล็กซิงตัน 3 + 2 + 2 + 1 ของเราซึ่งเป็นงานผลิตตามคำสั่งของคุณลูกค้า สำหรับเจ้าของวิลล่าทั้งหมดของเรา ชุดโซฟาเล็กซิงตันนี้สามารถนั่งได้ถึงแปดคน! มันสง่างามและดีมากมันสามารถรองรับแขกทุกคนของคุณเมื่อพวกเขาเยี่ยมบ้านของคุณ"จาค็อบก้าวไปข้างหน้าเพื่อสัมผัสที่เท้าแขนของโซฟา เขาพอใจมากกับความรู้สึกที่สบายของชุดโซฟา ในเวลานี้เขาถามอยากรู้อยากเห็นต่อว่า "ชุดโซฟานี้ราคาเท่าไหร่?"อีกฝ่ายตอบกลับอย่างรวดเร็ว "คุณผู้ชายครับ ชุดโซฟานี้ทำจากไม้ไห่หนานเล็กซ
จาค็อบสับสนกับคำถามของเจ้าของร้านมากเห็นได้ชัดว่าเขาอยู่ที่นี่เพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ ใครบอกว่าเขากันว่าเขาต้องการขายเฟอร์นิเจอร์?ดังนั้นเขาจึงบอกเจ้าของร้านอย่างรวดเร็ว "ผมมาที่นี่เพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ คุณเข้าใจผมไหม?"พนักงานขายรีบก้าวไปข้างหน้าในขณะที่เขากล่าวว่า "เจ้านายครับ สุภาพบุรุษคนนี้อยู่ที่นี่เพื่อซื้อชุดโซฟาเล็กซิงตันครับ"หลังจากที่เขาพูดเสร็จแล้วเขารีบชี้นิ้วที่คริสโตเฟอร์ที่เพิ่งก้าวเข้าไปในร้านก่อนที่เขาพูดว่า "ส่วนสุภาพบุรุษคนนี้นี่คือคนที่ต้องการขายเฟอร์นิเจอร์ของเขาครับ"เจ้าของร้านตระหนักถึงความผิดพลาดของเขาอย่างรวดเร็ว และเขารีบบอกจาค็อบว่า "โอ้ผมขอโทษครับ! ผมเข้าใจผิดเอง"หลังจากนั้นเขามองไปที่คริสโตเฟอร์ก่อนที่เขาจะถามว่า "คุณผู้ชายครับ คุณมาที่นี่เพื่อขายเฟอร์นิเจอร์ของคุณใช่ไหมครับ?"เมื่อคริสโตเฟอร์ได้ยินว่าจาค็อบอยู่ที่นี่เพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ เขาก็อยากหันหลังกลับและออกไปทันทีท้ายที่สุดเขาไม่ต้องการให้จาค็อบปฏิบัติต่อเขาเป็นเรื่องตลกอย่างไรก็ตามร้านค้าเฟอร์นิเจอร์นี้เป็นร้านเฟอร์นิเจอร์เล็กซิงตันที่ใหญ่ที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ นอกจากนี้ยังเป็นร้านค้าเฟ
หลังจากนั้นคริสโตเฟอร์ก็ไม่ใส่ใจกับจาค็อบได้อีกต่อไป เขาเพียงแค่มองเจ้าของร้านในขณะที่เขาพูดว่า "กรุณามากับผมเพื่อดูชุดโซฟากันเถอะครับ!""ได้เลยครับ!" เจ้าของร้านพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเดินออกจากร้านเฟอร์นิเจอร์กับคริสโตเฟอร์คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วขณะที่เธอจ้องมองจาค็อบแล้วถามอย่างเย็นชา "แกมาทำอะไรที่นี่?"แม้ว่าจาค็อบได้ตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับหญิงชราคนนี้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามเธอก็ยังคงเป็นแม่ของเขาอยู่ดี ดังนั้นเขายังมีความเคารพต่อเธอเมื่อเขาเห็นเธอในเวลานี้จาค็อบตอบอย่างเคารพ "แม่ครับ พอดีการรีโนเวทวิลล่าของชาร์ลีได้เสร็จสิ้นแล้ว เราอยู่ที่นี่เพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์เพื่อให้เราสามารถย้ายเข้าสู่วิลล่าโดยเร็วที่สุด"จาค็อบเพียงแค่บอกความจริง แต่เมื่อคำพูดถึงหูของคุณท่านวิลสัน เธอรู้สึกอึดอัดมากจนรู้สึกราวกับว่ามีใครบางคนตบบนใบหน้าของเธอ!เพราะในตอนนี้เธอกำลังจะถูกไล่ออกจากวิลล่าของเธอ และเธอก็สิ้นหวังว่าเธอจะต้องขายบางสิ่งที่สามีของเธอทิ้งไว้ข้างหลัง อย่างไรก็ตามในเวลานี้จาค็อบและครอบครัวของเขาซึ่งเธอเคยไล่ออกจากบ้านก็กำลังเตรียมพร้อมที่จะย้ายไปอยู่ในวิลล่าสุดหรูที่ธอมป์สัน เฟ
"พอได้แล้ว!" คุณท่านวิลสันโกรธมากและเธอตะโกนอย่างดุดัน ขณะจ้องไปที่เอเลนก่อนจะด่าว่า “นังชั่ว! ถ้าตระกูลวิลสันกำลังแย่ในตอนนี้น่ะเหรอ? ไม่ช้าก็เร็ว เราก็จะมีโอกาสลุกขึ้นได้อีกแน่นอน เมื่อวันนั้นมาถึง ฝันไปได้เลย ที่ฉันจะเอาแกกลับเข้าสู่ตระกูลวิลสัน แม้ว่าแกจะอ้อนวอนให้ฉันรับแกก็ตาม!”จาค็อบรีบพูดกับเอเลนว่า “เอเลน! พูดกับแม่แบบนี้ได้ยังไง? รีบขอโทษแม่เดี๋ยวนี้!”เอเลนขมวดคิ้วขณะจ้องมองจาค็อบและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณลืมไปเหรอยังว่ายายแก่คนนี้ไล่คุณออกจากตระกูลวิลสัน? นี่คุณกำลังจะปกป้องเธออีกแล้วเหรอ? คุณปฏิบัติกับเธอเหมือนหญิงชราเป็นแม่ของคุณ แต่หญิงชราเคยปฏิบัติกับคุณเหมือนคุณเป็นลูกไหม?”หลังจากที่เธอพูดจบ เอเลนก็ชี้ไปที่คุณท่านวิลสันก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ยายแก่ ฉันหวังว่าคุณจะรับรู้ความจริงและสถานการณ์ที่คุณเป็นอยู่ในตอนนี้ คุณยังเสแสร้งทำเป็นว่า ตัวเองสูงส่งและมีอำนาจอยู่เหรอ? ให้ฉันบอกอะไรคุณบางอย่างเถอะ ฉันจะไม่กลับไปแม้ว่าคุณจะคุกเข่าลงและอ้อนวอนให้ฉันกลับไปหาตระกูลวิลสัน! ตระกูลวิลสันไม่มีค่าอะไรเลย คุณเองก็น่าสมเพชมาก ขนาดต้องขายเฟอร์นิเจอร์ของคุณเองเพื่อให้พอมีรายได้ป
พนักงานขายพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “คุณสามารถกลับมาที่นี่ได้อีกครับ หากต้องการซื้อชุดโซฟาจากเรา”เมื่อพวกเขาหันหลังกลับ คุณท่านวิลสันก็หายตัวไปพร้อมกับคนอื่น ๆ ในตระกูลของเธอแล้วจาค็อบไปหลายร้านที่ขายเฟอร์นิเจอร์ไม้เล็กชิงตันแต่เขาไม่เห็นชุดโซฟาที่เขาชอบเลยตอนนี้เอเลนรู้สึกกังวลมาก เธอจึงเสนอว่าพวกเขาซื้อเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆ สำหรับห้องนอนและห้องรับประทานอาหารก่อน ไม่อย่างนั้นการเดินทางมาที่ เดอะเฟอร์นิเจอร์ซิตี้ ของพวกเขาในวันนี้คงจะอย่างสูญเปล่าจาค็อบรู้สึกว่า พวกเขาไม่ควรจะเสียเวลาแบบนี้ต่อไป เลยไปเดินดูร้านอื่นแทนเอเลนเลือกเตียงที่ราคาหลายหมื่นดอลลาร์สำหรับตัวเธอเอง ในขณะที่แคลร์เลือกเซทห้องนอนที่มีราคาทั้งเซทประมาณหนึ่งหมื่นดอลลาร์ ในเวลานี้ พวกเขายังซื้อเฟอร์นิเจอร์อย่างอื่นด้วย เช่น ตู้เสื้อผ้า โต๊ะรับประทานอาหาร และอื่น ๆ สำหรับห้องนอนและห้องนั่งเล่นพวกเขายังซื้อเครื่องใช้ในบ้านและของเบ็ดเตล็ดที่จำเป็น ทั้งหมดรวมกันเป็นเงินเจ็ดแสนกว่าดอลลาร์เล็กน้อยในเวลานี้ เอเลนแอบทำคะแนนกับจาค็อบ เธอรู้ว่าจาค็อบมีเงินเหลืออยู่ประมาณ 1.2 ล้านดอลลาร์ เธอจึงตัดสินใจพยายามโน้มน้าวจ
จาค็อบตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินคำถามของพี่ชาย เขาตอบอย่างตื่นเต้นว่า “จริงสิ! ฉันยินดีจ่าย 1.2 ล้านดอลลาร์เพื่อมัน!”คริสโตเฟอร์ตอบว่า “เอาล่ะ ในเมื่อนายต้องการมันจริง ๆ นายก็โอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของแม่เลย หลังจากนั้นเราจะถือว่าเฟอร์นิเจอร์นี้ขายให้กับนายแล้ว”จาค็อบพอใจมากและเขาตอบอย่างรวดเร็วว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ทำไมพี่ไม่ส่งชุดโซฟาไปที่วิลล่า ธอมป์สัน เฟิร์ส ของเราตอนนี้ล่ะ? หลังจากขนชุดโซฟาลงถึงวิลล่าแล้ว ฉันจะจ่ายให้ทันที”คริสโตเฟอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้ชุดโซฟาอยู่ในรถบรรทุกแล้วและเราสามารถไปส่งมันที่วิลล่าได้ทุกเมื่อ”จาค็อบรีบตอบว่า “ตกลง ฉันจะไปพบพี่ที่วิลล่า ธอมป์สัน เฟิร์ส! แล้วเจอกัน!"หลังจากที่เขาพูดจบ จาค็อบก็วางสายทันทีก่อนจะพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ชาร์ลี ลูกเดาถูก! พวกเขาจะขายชุดโซฟานั่นให้เรา!”สีหน้าของเอเลนดูน่าเกลียดมากในเวลานี้เธอไม่เพียงแค่รู้สึกโดนตบหน้าเพราะคำพูดของคริสโตเฟอร์เท่านั้น แต่ที่สำคัญที่สุด เธอหงุดหงิดมากเพราะถ้าหากจาค็อบซื้อโซฟาชุดเก่าชุดนั้นในราคา 1.2 ล้านดอลลาร์ พวกเขาจะไม่มีเงินเก็บเลยขณะที่เธอคิดเก