เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 655
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 656
เคนพูดด้วยรอยยิ้มที่หยิ่งผยองว่า “คุณเวบบ์พาผมเข้ามา! บอกตามตรง ตอนนี้ผมเป็นคนของตระกูลเวบบ์ เท่าที่ผมกังวล ไม่มีใครที่นี่มีอำนาจและอิทธิพลที่จะต่อต้านตระกูลเวบบ์ใช่ไหม? ตระกูลเวบบ์นั้นมีอิทธิพลมากกว่าพวกคุณทุกคนรวมกัน! ถ้าคุณกล้าแตะต้องผม คุณคงอยากจะมีปัญหากับตระกูลเวบบ์อย่างแท้จริง!”เคนดูอวดดีและมีชัยมาก เขารู้ว่าการเอ่ยถึงตระกูลเวบบ์จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเขาเลยเมื่อเขาเหลือบมองไปรอบ ๆ ตัวราวกับไก่ยักษ์ เขาก็เห็นเงาสีดำแวบผ่านตัวเขาทันทีและก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ ใบหน้าของเขาก็ถูกตบอย่างแรง!เขารู้สึกราวกับว่าท้องฟ้าเริ่มมืดและเต็มไปด้วยดวงดาวหลังจากถูกตบ เขาก็สะดุดถอยหลังจากกำลังอันยิ่งใหญ่ หลังจากพยายามสงบสติอารมณ์และยืนนิ่ง เขาก็ลืมตาขึ้น และเห็นว่าคนที่ตบหน้าเขานั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชาร์ลีชาร์ลียิ้มกว้างบนใบหน้าของเขาและพูดอย่างราบเรียบว่า “ผมคงไม่ติดอะไรถ้าคุณไม่พูดถึงตระกูลเวบบ์ แต่เนื่องจากคุณพูดออกมา งั้นผมคงต้องโชว์ให้พวกเขาดูก็แล้วกัน!”“ไอ้สารเลว! แกตบฉัน! ไอ้ชาติชั่ว!”เคนไม่เคยคาดคิดว่าเขาจะโดนตบหน้าเมื่อเขาพูดถึงตระกูลเวบบ์ แม้ว่าชาร์ลีจะตบหน้าเขา แต่ก็เหมือนกั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 657
ฌอนโกรธจัดมากเมื่อได้ยินชาร์ลีดูถูกตระกูลของเขา เขาจึงหันหลังและรีบลงบันไดไปเผชิญหน้ากับชาร์ลีในขณะเดียวกัน จัสมินจ้องไปที่เคนและใบหน้าที่บวมของเขาด้วยความรังเกียจและเรียกบอดี้การ์ดของเธอเธอชี้ไปที่เคนเมื่อบอดี้การ์ดเธอมาถึงและสั่งว่า “ไล่ผู้ชายคนนี้ออกไป! หักขาเขาได้เลยถ้าเขากล้าเข้ามาอีก!”"รับทราบครับคุณผู้หญิง!"บอดี้การ์ดเดินไปข้างหน้า คว้าตัวเคนและกำลังจะลากเขาออกจากลานเมื่อมีเสียงเย็นเยียบดังขึ้นมาจากบ้าน"กล้าดียังไง! ปล่อยเขาเดี่ยวนี้!"ฌอนเดินลงบันไดช้า ๆ พร้อมท่าทีที่มือไขว้หลัง ความไม่แยแสและความโกรธปรากฏบนใบหน้าของเขาในขั้นต้น เขาต้องการให้เคนก่อเหตุและทำให้ชาร์ลีอับอายเพื่อทำให้เขาดูแย่ต่อหน้าจัสมินอย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าชาร์ลีจะหยิ่งผยองได้ถึงขนาดนี้ เขาตบหน้าเคนสองครั้งโดยไม่ไว้หน้าตระกูลเวบบ์เลย!แต่นี่ก็ไม่ใช่ความอัปยศที่สุด!สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่ชาร์ลีทำคือการเรียกตระกูลเวบบ์ว่าขยะ!นี่เกินกว่าจะทนแล้ว!บอดี้การ์ดไม่กล้าเคลื่อนไหวอีกเพราะฌอนกำลังเดินลงมา และสั่งให้หยุด พวกเขารู้ว่าฌอนและพ่อของเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติของครอบครัวขณะที่พวกเขาอาศ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 658
ฌอนหัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยาม “จัสมิน อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะ ผู้ชายคนนี้ดูถูกตระกูลเวบบ์และตบสุนัขรับใช้ของเรา ต่อให้นายท่านมัวร์ออกมาพูด เราก็จะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ !”จากนั้นเขาชี้ไปที่เคนและตะโกนบอกชาร์ลีว่า “ฉันจะให้อภัยนายชั่วคราวถ้านายคุกเข่าลงต่อหน้าสุนัขรับใช้ของฉัน และขอโทษ แล้วคุกเข่าต่อหน้าฉันและขอโทษอีกครั้ง!”เคนเหมือนลอยอยู่เหนือดวงจันทร์เมื่อเขาได้ยิน ถ้าเขามีหางเขาคงกระดิกไปแล้ว!เขารู้สึกขอบคุณที่ฌอนสู้เพื่อเขาหลังจากที่เขาถูกตบถึงสองครั้ง! ขณะเอามือปิดแก้มที่บวม เขาก็เดินไปหาชาร์ลีและพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “คุณได้ยินเขาแล้วใช่ไหม? คุกเข่าลงต่อหน้าฉันเดี๋ยวนี้!!”ชาร์ลีสูดหายใจอย่างดูถูก จากนั้นในเสี้ยววินาที เขาก็เหยียดแขนออก คว้าคอของเคนแล้วยกเขาขึ้น!ฌอนมองที่เกิดเหตุด้วยดวงตาเบิกกว้าง!เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะยกชายน้ำหนัก 150 ปอนด์ด้วยแขนข้างเดียวได้ เท้าของเขาห้อยลอยจากพื้น!เคนรู้สึกได้เพียงความรู้สึกของแรงบีบคอของเขาขณะที่ขาของเขากำลังแกว่งเตะไปมาในอากาศ อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาดิ้นรนมากเท่าไร เขาก็ยิ่งหายใจไม่ออก!ชาร์ลีจ้องที่เคนและพูดอย่างเย็นชาว่า “ถ้าค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 659
การเยาะเย้ยและเสียงหัวเราะทำให้หน้าฌอนกลายเป็นสีแดง เขากำหมัดแน่นจนข้อนิ้วของเขาแทบจะโผล่ออกมาแล้ว!เขาจ้องชาร์ลีและพูดว่า “อย่าพูดว่าฉันไม่เคยให้โอกาสนายกลับใจ นายทำสิ่งนี้เพื่อตัวเอง! ครอบครัวของฉันจะไม่ปล่อยนายไป นายจะไม่มีวันได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นอีกในวันพรุ่งนี้!”ก่อนที่ชาร์ลีจะพูดอะไร จัสมินก็ตะโกนว่า “ฌอน เวบบ์ นายกล้ามากสินะ!”ฌอนพึมพำอย่างเย็นชา “ทำไมล่ะ! นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้ครอบครัวของฉันถูกดูหมิ่นในเมืองที่ซอมซ่ออย่างโอลรัส ฮิลล์อย่างนั้นเหรอ? ให้ฉันบอกอะไรกับนายหน่อยนะ! ทุกคนในโอลรัส ฮิลล์ จะต้องคำนับต่อตระกูลเวบบ์ผู้ยิ่งใหญ่!”ใบหน้าของจัสมินมืดลงด้วยความตกใจและเธอถามว่า “ฌอน ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ช่วยออกไปด้วย!”"อะไรนะ? อยากไล่ผมออกงั้นเหรอ!” ฌอนมองไปที่จัสมินด้วยใบหน้าที่ตกใจและดูถูกเหยียดหยาม “คุณอยากไล่ผมออกเพราะไอ้ขี้แพ้คนนี้เนี่ยนะ!”จัสมินพูดหนักแน่น “ใช่! ฉันจะพูดอีกครั้ง ช่วยออกไปซะ!”ในเวลานี้ รูเบนลูกพี่ลูกน้องของจัสมิน ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้และรีบพูดกับพวกเขา “เฮ้ คุณเวบบ์ จัสมิน ใจเย็น ๆ ทะเลาะกันเรื่องอะไร?”ฌอนโพล่งอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นรูเบน “รูเบน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 660
มันอาจจะเป็น…มันอาจจะเป็น…อาจเป็นยาฟื้นฟูที่แอนโธนีใช้ไปหรือเปล่า!นายท่านมัวร์เคยใฝ่ฝันที่จะมีโอกาสให้ชาร์ลีให้ของขวัญเขาด้วยยาอายุวัฒนะ เพื่อที่เขาจะได้ดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ย้อนเวลากลับไป ยืดเวลามากขึ้นเพื่อมีชีวิตอยู่และช่วยเหลือครอบครัวให้ก้าวต่อไปอย่างไรก็ตาม หากมีสิ่งหนึ่งที่เขาได้เรียนรู้มาตลอดชีวิตอันยาวนาน โอกาสที่จะเกิดขึ้นนั้นแสนยาก!เขาไม่กล้าไปหาชาร์ลีเพราะกลัวว่าชาร์ลีจะมองว่าเขานั้นน่ารังเกียจ ดังนั้นเขาทำได้เพียงรออย่างอดทนสำหรับช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะมาถึงในตอนแรก เขาคิดว่าโอกาสที่หายากนี้จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อจัสมินและชาร์ลีมีความก้าวหน้าอย่างมากในแง่ของความสัมพันธ์ของพวกเขาแต่ตอนนี้ จากวิธีที่ชาร์ลีพูด เขารู้สึกว่าชาร์ลีอาจจะเตรียมยาเป็นของขวัญวันเกิดให้เขาจริง ๆเขาไม่แน่ใจและไม่กล้าถามเขาโดยตรง เขาจึงโค้งคำนับชาร์ลีขณะที่ซ่อนความตื่นเต้นและความปรารถนาเอาไว้ “ขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณนะครับ ปรมาจารย์เวด!”โดนัลด์ขมวดคิ้วด้วยความสับสนและตกใจ เขาแนบตัวใกล้กับฌอนพลางกระซิบ “นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ไอ้เวรนั่นเป็นใคร?! ทำไมชายชราถึงให้เกียรติเขานัก?!”ฌอน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 661
ในความเห็นของนายท่านมัวร์ ชาร์ลีเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการเป็นลูกเขยของตระกูลมัวร์มาตลอดด้วยประสบการณ์ชีวิตแปดสิบปีของเขา เขารู้ได้ทันทีว่าชาร์ลีเป็นคนพิเศษ!ชาร์ลีเป็นชายคนแรกที่เขารับรู้ได้ถึงความสามารถอันทรงพลังที่เทียบได้กับมังกรตัวจริงบนโลก!นอกจากผลอันยอดเยี่ยมของยาฟื้นฟูร่างกายแล้ว เขายังเชื่อมั่นในความสามารถของชาร์ลีมากขึ้นและต้องการพึ่งพาเขาการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลเว็บบ์ นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าการสร้างเส้นทางที่หลากหลายสำหรับสร้างรายได้ที่มากขึ้นให้กับตระกูลอย่างไรก็ตาม ตระกูลมัวร์ถือว่าร่ำรวย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มั่งคั่งเท่าตระกูลเว็บบ์ก็ตามไม่แตกต่างกันมาก ระหว่างมูลค่าสุทธิ 1 แสนล้านดอลลาร์ หรือ 2 แสนล้านดอลลาร์ มันจะเท่ากับอย่างเดียวเท่านั้นพวกเขาเป็นเจ้าของเงินมากกว่าที่พวกเขาจะใช้จ่ายไปยิ่งกว่านั้นสำหรับนายท่านมัวร์ เงินไม่สำคัญอีกต่อไป อายุขัยและสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญที่สุด!ดังนั้นความปรารถนาอันแรงกล้าของเขาคืออยากให้ชาร์ลีแต่งงานเข้าครอบครัวของพวกเขาและเป็นสามีของจัสมิน แล้วเขาจะยอมให้คนอื่นมาเยาะเย้ยชาร์ลีในอาณาเขตของครอบครัวได้อย่างไร?!โดน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 662
จัสมินคือตัวเลือกที่ดีที่สุดในฐานะภรรยาของลูกชายเขา!โดนัลด์รู้สึกลังเลและไม่แน่ใจเล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลังความเงียบอันหมองมัวของโดนัลด์ บรรยากาศกลับกลายเป็นความเชื่องช้าที่น่าอึดอัดใจรูเบนแอบหักข้อนิ้วด้วยความท้อใจเมื่อเขาเห็นฉากที่น่าอึดอัดใจนี้หากทั้งสองตระกูลต่อสู้กันและสร้างรอยร้าวที่ไม่อาจย้อนกลับได้หรือในกรณีที่เลวร้ายที่สุดคือกลายเป็นศัตรูกัน มันจะเป็นการระเบิดครั้งใหญ่ต่อตระกูลมัวร์อย่างไม่ต้องสงสัย!ที่สำคัญกว่านั้น จัสมินไม่น่าจะได้แต่งงานกับฌอน!ถ้าจัสมินไม่แต่งงานกับฌอน ตำแหน่งในฐานะทายาทของเขาในอนาคตจะไม่เสถียร!แม้ว่าเขาจะได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าตระกูล จัสมินก็อาจมีส่วนร่วมในมรดกของตระกูล!เขาตั้งใจอย่างมากที่จะไม่ปล่อยให้จัสมินอยู่กับตระกูลมัวร์ ดังนั้น เขาจะขอคัดค้านอย่างหนักที่จะให้จัสมินแต่งงานกับชาร์ลีและปล่อยให้ชาร์ลีอาศัยอยู่ในบ้านของพวกเขา!ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึ้นเพื่อทำให้อารมณ์แจ่มใสและพูดว่า “นี่ ลุงเว็บบ์ ฌอน วันนี้เป็นวันเกิดของคุณปู่ของผม ดังนั้น ให้เขาเป็นราชาสักวัน โปรดสงบสติอารมณ์และผ่อนคลาย อย่าทำลายมิตรภาพอันกลมเกลียวของพวกเรา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 663
ฝูงชนเริ่มเดินไปที่ห้องจัดเลี้ยงซึ่งการฉลองวันเกิดกำลังจะเริ่มขึ้นนายท่านมัวร์พูดคุยกันนิดหน่อยพูดกับชาร์ลีและไปนั่งที่ที่นั่งหลักที่นั่งถัดจากเขา มีลูกชายคนโต ลูกชายคนที่สามและลูกชายคนที่สี่ในบรรดาทายาทรุ่นที่สองของตระกูลมัวร์ พ่อของรูเบนเป็นลูกชายคนโตและพ่อของจัสมินเป็นลูกชายคนที่สอง แต่เขาเสียชีวิตตั้งแต่จัสมินยังเด็ก ดังนั้นจัสมินจึงเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในสายนี้ส่วนตระกูลของลูกชายคนที่สามและสี่ นั้นค่อนข้างจะอายุน้อยและลูก ๆ ของพวกเขา ยังอยู่ในวัยเรียนหรือวัยประถมศึกษา จึงไม่ได้รับการพิจารณาให้เข้าร่วมการแข่งขันการรับมรดกแขกที่เหลือนั่งลงที่โต๊ะของพวกเขาตามที่ระบุไว้ชาร์ลีนั่งอยู่กับตระกูลควินตัน ตระกูลไวท์ อัลเบิร์ตและอื่น ๆโดนัลด์และฌอนนั่งอยู่กับตระกูลในพื้นที่สองสามตระกูล บางตระกูลในนั้นก็วุ่นอยู่กับการประจบสอพอโดนัลด์และฌอน พวกเขาล้อมรอบพ่อและลูกชายของตระกูลเว็บบ์ไว้ และทำการยกยอปอปั้นอย่างไม่หยุดหย่อนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารน่ารับประทานและไวน์เก่าแก่ที่หรูหราจัสมินไม่สามารถนั่งกับชาร์ลีได้ แต่ดวงตาที่สวยงามของเธอก็ติดตามมองเขาตลอดเวลาและไม่เคยจะคาดสายตาไปแม้แต่
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
