MasukShare
บทที่ 640
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56Bab terkait
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 641
ทันทีที่เสียงของโดนัลด์จบลง บอดี้การ์ดทั้งหมดก็เข้ารุมไปในคลินิกทันที!บอดี้การ์ดเริ่มเตะชั้นวางยาที่ด้านข้างของคลินิกและพวกเขาล้มสมุนไพรรวมทั้งวัสดุการรักษาของจีนทั้งหมดลงกับพื้น หลังจากนั้นพวกเขาก็ทุบหม้อยาทั้งหมดให้เป็นชิ้น ๆ บนพื้นในชั่วพริบตาเดียว ห้องพยาบาลขนาดใหญ่ก็กลายเป็นความโกลาหลอย่างเต็มที่แอนโธนีตัวสั่นด้วยความโกรธ แต่เขารู้ว่าไม่มีทางที่เขาจะหยุดพวกนั้นได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ ขณะที่บอดี้การ์ดยังคงทุบและทำลายคลินิกของเขาต่อหน้าเขาคลินิกอยู่ในสภาพยุ่งเหยิงและพังยับเยิน ดูไม่เหมือนกับช่วงขณะที่ผ่านมาเลยโดนัลด์สูดหายใจอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “ดร.ซิมมอนส์ ฉันจะให้เวลาแกอีกสามวันเพื่อพิจารณาข้อเสนอของฉัน ก่อนที่แกจะยอมรับคำขอของฉัน ฉันจะมาทุบและทำลายคลินิกของแก หากแกกล้าที่จะเปิดคลินิกของแกอีก เมื่อใดก็ได้! แกควรคิดให้รอบคอบก่อนที่จะทำอะไรหรือตัดสินใจใด ๆ…”หลังจากนั้นโดนัลด์ก็หันหลังกลับออกจากคลินิกพร้อมกับฌอนและเหล่าบอดี้การ์ดของเขาเมื่อพนักงานวัยรุ่นที่ทำงานที่ ซีรีน เวิลด์ คลินิก เห็นว่าทุกอย่างในห้องพังยับเยิน เขาร้องเสียงดังเมื่อถามแอนโธน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 642
อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ไม่คาดคิดว่าความเป็นจริงจะโหดร้ายถึงขนาดนี้ แม้ว่าเขาจะวางแผนทุกอย่างไว้อย่างสมบูรณ์แบบแล้วก็ตามแอนโธนีปฏิเสธข้อเสนอของโดนัลด์โดยตรงโดยไม่ลังเลใด ๆ นอกจากนั้น เขายังบอกด้วยว่าลูกชายคนสุดท้องของเขาควรโทษตัวเองสำหรับสถานการณ์ที่เขาเผชิญอยู่ นี่ทำให้เขาโกรธมากหลังจากขึ้นรถ โดนัลด์ยังคงสาปแช่งอยู่ เขาพูดว่า “แอนโธนี ไอ้หมาแก่นั่น! มันไม่รู้จริง ๆ ว่าอะไรดีสำหรับตัวเอง! ฉันจะเอาชีวิตมันถ้าฉันไม่ต้องห่วงว่าจะมีปัญหามากมายตามมา!”ตรงกันข้าม ฌอนแอบรู้สึกมีความสุขมากตอนแรกเขากังวลมากว่าแอนโธนีจะสามารถรักษาน้องชายของเขาได้จริง ๆโดยไม่คาดคิดว่าหลังจากที่ไปเยี่ยมคลินิก แอนโธนีก็ปฏิเสธไม่รักษาน้องชายของเขาอย่างสิ้นเชิง เป็นผลให้ฌอนไม่ต้องกังวลกับการมีคู่แข่งที่แข็งแกร่งบนเส้นทางการสืบทอดมรดกและโชคลาภของตระกูลเว็บบ์อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถแสดงความรู้สึกหรืออารมณ์ของตนในที่สาธารณะได้ ดังนั้นเขาจึงพูดได้เพียงว่า “พ่อ ทำไมเราไม่จ้างนักฆ่าสองสามคนไปฆ่าไอ้แก่นั่น สักคืนล่ะ?” “ไม่ได้!” โดนัลด์โพล่งออกมาทันที “แม้ว่าไอ้แก่คนนี้อาจมีเงินไม่มาก แต่คนที่มีอำนาจและมีอิทธิพลเป็
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 643
เมื่อโดนัลด์เห็นว่าฌอนเริ่มลงมือแล้ว เขาพยักหน้าอย่างพึงพอใจและเชยชมเขาว่า “ทำได้ดีมาก ฌอน! ลูกได้เรียนรู้ที่จะสังเกตรายละเอียดดี ๆ แล้ว ดังนั้นลูกจะได้ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อก้าวไปข้างหน้าต่อ!”ฌอนยิ้มก่อนจะพูดว่า “พ่อครับ ผมติดตามพ่อมาตลอด ดังนั้น ผมจึงได้เรียนรู้และได้ทักษะบางอย่างของพ่อ อย่างไรก็ตาม ผมยังต้องเรียนรู้จากพ่ออีกมาก เพราะผมก็ยังตามหลังพ่อไม่ทัน”“ไม่เลย” โดนัลด์พูดอย่างจริงจัง “ดีแล้วที่ลูกสังเกตเห็นว่าสร้อยข้อมือของจัสมินค่อนข้างเก่าและไร้ค่า นั่นเป็นการปรับปรุงที่ยิ่งใหญ่มากแล้ว มากไปกว่านั้น ลูกยังใช้ความคิดริเริ่มเพื่อซื้อสร้อยข้อมือเส้นที่สวยกว่าและแพงกว่าให้เธอ นั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าลูกกำลังเรียนรู้ที่จะดำเนินการอยู่แล้วเพราะตอนนี้ลูกเป็นผู้ใหญ่และมั่นคงขึ้นมาก! ไม่เลวเลย ลูกทำได้ดีมาก!”ฌอนดีใจมากเมื่อพ่อชื่นชมเขา แต่เมื่อเขาเห็นเคนมองมาที่เขาด้วยสีหน้าสิ้นหวัง เขาจึงยิ้มก่อนจะพูดอย่างพอใจ “เคน สร้อยข้อมือนี้สวยงามมากจริง ๆ ครั้งนี้ นายทำได้ดีมาก หากนายยังคงทำเรื่องดี ๆ ให้ฉันต่อไปอีกในอนาคต ฉันจะไม่ปฏิบัติต่อนายแย่ ๆ เลย”เคนตอบด้วยความเคารพว่า “ได้ค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 644
ฌอนรู้สึกโกรธเล็กน้อยในใจ ทั้งเขาและพ่อของเขากำลังยืนอยู่ตรงหน้าจัสมินในขณะนี้ ทว่าจัสมินได้กล่าวว่าจริง ๆ แล้วมีแขกที่สำคัญยิ่งกว่าเมื่อเทียบกับพวกเขา มีใครอีกในโอลรัส ฮิลล์ ที่จะมีความสำคัญมากกว่าพ่อและตัวของเขาเองอีกเหรอ?กล่าวอีกนัยหนึ่ง ใครในโอลรัส ฮิลล์ มีสถานะหรืออำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่าเมื่อเปรียบเทียบกับตระกูลเว็บบ์?แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย แต่ฌอนยังคงพูดต่อไปด้วยท่าทีสุภาพอ่อนโยนใน เขากล่าวว่า “อย่างไรก็ตาม จัสมิน ผมเตรียมของขวัญไว้ให้คุณเป็นพิเศษ ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะชอบหรือไม่?”จัสมินขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “คุณเว็บบ์ คุณควรเก็บของขวัญไว้นะคะ ฉันไม่ต้องการอะไร และฉันก็ไม่ต้องการให้คุณใช้เงินมากมายหมดไปกับฉัน นอกจากนี้ ฉันไม่สามารถรับของขวัญจากคุณได้โดยไม่มีเหตุผล”ในเวลานี้ ฌอนรีบหยิบกล่องของขวัญที่เคนมอบให้เขาออกมาก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “จัสมิน ทำไมคุณถึงสุภาพกับผมจัง อันที่จริง ผมสังเกตเห็นว่าสร้อยข้อมือที่คุณใส่นั้นเก่าและชำรุดมากแล้ว ผมอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยสำหรับคุณ คุณเป็นหญิงสาวผู้สง่างามของตระกูลมัวร์ ดังนั้นคุณจะมาสวมเครื่องประดับที่เรียบง่ายแ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 645
ในขณะนี้ ฌอนรู้สึกเหมือนกำลังจะตายเขาไม่เคยคิดว่าสร้อยข้อมือที่สุดจะโทรมบนข้อมือของจัสมินจะกลายเป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้…ยิ่งกว่านั้น เขายังบอกด้วยว่าของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้นั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าเศษขยะ…นี่เป็นหายนะไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!จัสมินเดิมทีก็เย็นชาและไม่แยแสต่อเขาอยู่แล้ว ดังนั้นในตอนแรกเขาจึงวางแผนที่จะพึ่งพาสร้อยข้อมือนี้เพื่อรับคะแนนแต่ก็ไม่คาดคิดว่าเขาเพิ่งขุดหลุมฝังศพของตัวเองไป…คราวนี้คะแนนในใจจัสมินน่าจะลดลงจนเหลือคะแนนติดลบในเวลานี้ โดนัลด์ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม อดไม่ได้ที่จะรู้สึกงงเล็กน้อยขณะจ้องมองลูกชายของเขาที่ถูกทิ้งให้ยืนอยู่คนเดียวในความงุนงงลูกชายของเขาเพิ่งไปมอบของขวัญให้จัสมินไม่ใช่หรือ?จัสมินต้องมีความสุขมากที่ได้รับของขวัญราคาแพงเช่นนี้ถ้าเป็นเช่นนั้น เหตุใดจัสมินจึงขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว?ขณะที่เขามีความสงสัยอยู่ในใจ โดนัลด์เดินไปหาลูกชายก่อนจะตบไหล่เบา ๆ แล้วถามว่า “จัสมินเป็นอย่างไรบ้าง?”เมื่อโดนัลด์เห็นว่าฌอนยังคงถือสร้อยข้อมือเพชรอยู่ในมือ เขาถามด้วยความประหลาดใจว่า “จัสมินปฏิเสธของขวัญของลูกเหรอ?”ฌอนมีส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 646
แคลร์ออกมาจากห้องนอนขณะที่เธอบิดขี้เกียจ และถามชาร์ลีว่า “วันนี้คุณมีอะไรต้องทำบ้างไหมคะ?”ชาร์ลีตอบว่า “ผมจะต้องไปงานวันเกิดเพื่อนตอนเที่ยงน่ะ”หลังจากนั้น ชาร์ลีถามแคลร์ว่า “ภรรยาที่รัก คุณต้องการอะไรไหม?”แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ใช่ พอดีฉันอยากไปซื้อของ แต่ถ้าคุณยุ่ง ไม่เป็นไรค่ะ! ฉันจะขอให้ลอรีนไปกับฉันแทน”ชาร์ลีตอบว่า “ขอโทษจริง ๆ นะที่รักของผม คุณไปช้อปปิ้งกับลอรีนก่อนนะวันนี้ ผมจะไปกับคุณวันหลังแล้วกันนะ”แคลร์ยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอพูดว่า “โอเคค่ะ”เอเลนแม่ยายของชาร์ลีหน้าตาบูดบึ้งมากขณะที่เธอพูดว่า “นี่ ชาร์ลี นายจะไปงานวันเกิดเพื่อนนายงั้นเหรอ? เขาแก่หรือเปล่า?”ชาร์ลีพยักหน้าขณะที่เขาพูด “ใช่ครับ เขาอายุแปดสิบปีแล้ว”เอเลนเยาะเย้ยก่อนจะพูดว่า “นี่นายกำลังพยายามใช้ทักษะโง่ ๆ ของนายเพื่อหลอกลวงชายชราเหล่านั้นเพื่อที่นายจะได้โกงเงินทั้งหมดของพวกเขาอีกงั้นสินะ?”ชาร์ลีตอบเพียงว่า “ผมไม่ได้โกหกใคร”“ตอนนี้นายยังไปหลอกพวกเขาอยู่อีกหรือเปล่า?” เอเลนพูดขณะที่เธอหายใจอย่างเย็นชา “ยังมีบุคคลที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลในโอลรัส ฮิลล์ที่ยังไม่ถูกนายหลอกอีกหรือเปล่า? ให้ฉันบ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 647
ชาร์ลีรู้สึกขำจริง ๆ เมื่อเห็นการแสดงของเอเลนเขารู้ว่าตอนนี้เอเลนขาดเงินจริง ๆ ปกติแล้วเธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อตัวเอง แต่ตอนนี้เธอต้องเสียใจมากที่เงินของเธอหมดเกลี้ยงกระเป๋าตอนนี้เอเลนรู้สึกหดหู่มากขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าจาค็อบกำลังจะไปเฮเวน สปริงส์เพื่อทานอาหารค่ำในคืนนี้เอเลนพูดกับจาค็อบว่า “ไม่! ฉันต้องการให้คุณเอาเงินสองหมื่นเหรียญที่คุณจะใช้จ่ายในคืนนี้มาให้ฉัน!“ทำไมผมต้องทำอย่างนั้นด้วย?” จาค็อบก็กังวลมากเช่นกัน และเขาก็โพล่งออกมาว่า “เอเลน ผมเตือนคุณแล้วนะ! เงินออมทั้งหมดของครอบครัวก็อยู่ในมือคุณแล้ว แม้ว่าคุณจะไม่ต้องการมอบให้ผมก็ไม่เป็นไร แต่คุณยังมาขอเงินจากผมอีกเหรอ?”เอเลนเริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา แต่เธอยังคงพูดอย่างดื้อรั้นว่า “งั้นคืนนี้คุณไปทานอาหารเย็นที่ราคาถูกกว่านี้ได้ไหม? คุณสามารถใช้เงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์สำหรับอาหารค่ำและเอาเงินอีกหมื่นดอลลาร์ให้ฉันแทน!”จาค็อบตอบอย่างโกรธเคืองว่า “คุณมีเงินอยู่ในมือตั้งเยอะ! ทำไมคุณต้องเอาเงินหนึ่งหมื่นไปจากผมอีก? คุณไม่คิดว่ามันมากไปหน่อยเหรอ?”เอเลนพูดอย่างโกรธเคือง “ฉันไม่สน! ถ้าวันนี้คุณไม่ให้เงินฉันหนึ่งหมื่นดอลลาร์ ฉันจะไม่ป
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 648
หลังจากนั้น แคลร์มองที่เอเลนก่อนจะพูดว่า “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจสักทีได้ไหม? ปกติเขาไม่ค่อยใช้เงินเท่าไหร่อยู่แล้ว ทำไมแม่ถึงไปหาเรื่องกับพ่อในตอนนี้ เพียงเพราะว่าเขาต้องการพาเพื่อน ๆ ในสมาคมไปทานอาหารล่ะคะ?”เอเลนกล่าวว่า “ฉันแค่พยายามประหยัดเงินให้กับครอบครัว! เราเป็นครอบครัวประเภทที่ใช้เงินสองหมื่นเหรียญเพื่อทานอาหารงั้นเหรอ?”หลังจากนั้น เอเลนก็จ้องจาค็อบก่อนจะพูดว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณต้องให้เงินฉันในวันนี้ ไม่ว่าคุณจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม!”อันที่จริง แคลร์รู้อยู่แล้วว่าแม่ของเธอกำลังทำอะไรอยู่เธอรู้ว่าแม่ของเธอเป็นเพียงคนบ้าวัตถุนิยมที่คลั่งไคล้ในเงินทอง ถ้าพ่อของเธอปฏิเสธที่จะให้เงินกับแม่ของเธอในวันนี้ มันจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้ออกจากบ้านในเวลานี้ แคลร์รีบตัดบท “แม่คะ หยุดทำให้พ่อลำบากใจเถอะค่ะ แม่ต้องการหนึ่งหมื่นดอลลาร์ใช่ไหม? หนูจะให้แม่เอง""ตกลง!" เอเลนตอบอย่างตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้นลูกควรโอนเงินให้แม่เดี๋ยวนี้เลยนะ!”แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโอนเงินหนึ่งหมื่นดอลลาร์ไปให้เอเลนเอเลนเปิดโทรศัพท์มือถืออย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบว่า
Bab terbaru
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
