เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 546
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 547
นายท่านมัวร์ไม่ได้โง่เขลา โอกาสแบบไหนกันที่สามารถทำให้คนดูอ่อนกว่าวัยได้ถึงสิบปี!เขาแค่คิดว่า มีเพียงคนเดียวในโอลรัสฮิลล์ที่สามารถทำสิ่งมหัศจรรย์เช่นนี้ได้บุคคลนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชาร์ลี เวด!แม้ว่าแอนโธนีจะไม่ตอบ แต่นายท่านมัวร์ก็รู้ดีว่า แอนโธนีต้องได้รับโชคดีนี้จากชาร์ลี นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแอนโธนีถึงกลายเป็นหนุ่มได้ในทันใด!ในเวลานี้ แอนโธนีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกวิตกกังวลขึ้นเล็กน้อยเขาไม่กล้าพูดถึงยาวิเศษนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากชาร์ลีท้ายที่สุด เมื่อวานนี้ชาร์ลีได้เตือนเขาอย่างชัดเจนแล้วว่า อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม นายท่านมัวร์เดาเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ดังนั้นแอนโธนีจึงถูกทำให้อยู่ในจุดที่ลำบากใจมากเมื่อเขาเห็นสีหน้าของนายท่านมัวร์ แอนโธนีทำได้เพียงตอบอย่างเชื่องช้าว่า “พี่ชายมัวร์ คุณเดาเรื่องนี้เอง ช่วยอย่าบอกคุณเวดว่า ผมพูดอะไรกับคุณเลยนะ… คุณเวดไม่ต้องการให้ผมบอกเรื่องนี้กับใครเลย”นายท่านมัวร์ยิ่งมั่นใจในการเดาของเขามากขึ้นหลังจากฟังคำพูดของแอนโธนีดูเหมือนว่า คนที่ให้ของขวัญ และโอกาสนี้แก่แอนโธนีจะไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชาร์ลี ว่าที่สุดยอดหลานเขยขอ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 548
เมื่อนายท่านมัวร์ตัดสินใจได้แล้ว แอนโธนีก็ถามขึ้นทันทีว่า “พี่ชายมัวร์ วันนี้คุณไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ?”นายท่านมัวร์เลิกคิดก่อนจะมองแอนโธนี และพูดว่า “น้องซิมมอนส์ ดูผมตอนนี้สิ ร่างกายและสุขภาพของผมแย่ลงทุกวัน เพราะเป็นฤดูใบไม้ร่วงและอากาศก็เริ่มเย็นลงเล็กน้อย ไม่นานมานี้ผมเป็นหวัดเพราะผมไม่ได้ใส่ใจสุขภาพของตัวเองมากนัก วันนี้ผมก็เลยตัดสินใจมาขอให้คุณสั่งยาให้”แอนโธนีรีบตอบ “ให้ผมตรวจชีพจรของคุณก่อนว่า มีอะไรผิดปกติกับร่างกายของคุณหรือเปล่า”นายท่านมัวร์พยักหน้าก่อนจะเอื้อมมือออกไปแอนโธนีวางนิ้วบนข้อมือของนายท่านมัวร์ขณะตรวจชีพจร และมองดูอาการอื่น ๆ ของนายท่านมัวร์ หลังจากนั้นเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อพบว่า เขาเป็นเพียงแค่ไข้หวัดเท่านั้น“มันเป็นเพียงเพราะอากาศที่เย็นลงเท่านั้น ผมจะสั่งยาให้คุณ คุณสามารถนำสมุนไพรพวกนี้กลับบ้านไปต้มก่อนกินยาได้ ในสองสามวันคุณจะรู้สึกดีขึ้นแน่นอน”“ขอบคุณมากเลย น้องซิมมอนส์” นายท่านมัวร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ในทันใด หลังจากนั้น เขาก็หันกลับมาพร้อมกับพูดว่า “ยังไงก็เถอะ มีอีกอย่างที่ผมอยากจะบอกคุณ”นายท่านมัวร์หยุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 549
บ่ายวันนั้น ณ คฤหาสน์มัวร์โดนัลด์และฌอนเลือกของขวัญล่วงหน้าก่อนจะมุ่งหน้ามาที่คฤหาสน์ตระกูลมัวร์นายท่านมัวร์รู้ว่า พ่อและลูกชายจากตระกูลเวบบ์อยู่ที่โอลรัสฮิลล์ และเขาก็รู้ด้วยว่า มีบางอย่างเกิดขึ้นกับลูกชายคนเล็กของตระกูลเวบบ์ ดังนั้นเขาจึงไม่คิดว่า สองพ่อลูกจะมาเยี่ยมตนในตอนนี้อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทั้งลูกชายคนโตและหลานชายคนโตของตระกูลเวบบ์อยู่ที่นี่ นายท่านมัวร์จึงให้เกียรติ และออกมาต้อนรับทั้งสองคนด้วยตัวเองในเวลานี้ โดนัลด์และฌอนต่างก็นั่งตรงข้ามกับนายท่านมัวร์ในห้องนั่งเล่น พ่อบ้านออสการ์กำลังเสิร์ฟชาและขนมให้ทุกคนที่กำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุขโดนัลด์มอบของขวัญมากมายให้นายท่านมัวร์ และจับมือกับนายท่านมัวร์ในขณะที่เขาพูด “คุณลุงมัวร์ ผมไม่ได้เจอคุณลุงนานขนาดนี้! ผมไม่คิดเลยว่า คุณลุงจะดูแข็งแรง และมีสุขภาพดีในวัยนี้ ผมล่ะอิจฉาคุณลุงจริง ๆ เลยครับนายท่านมัวร์!”นายท่านมัวร์ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ร่างกายของฉันไม่แข็งแรงอย่างที่คิดหรอก อย่างดีที่สุดฉันก็คงจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกสักสองสามปี”โดนัลด์รีบตอบ “คุณลุงมัวร์ คุณลุงถ่อมตัวเกินไปแล้วนะครับ”หลังจากนั้น เขาก็พ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 550
นายท่านมัวร์พยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ใช่ เพราะตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจจะเชื่อในศาสตร์ฮวงจุ้ย นี่คือแก่นแท้ของบรรพบุรุษของเรา สำหรับขยะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ฉันล่ะไม่เคารพมันเลยจริง ๆ”โดนัลด์กล่าวต่อว่า "จากมุมมองนี้ ดูเหมือนว่า เราจะไม่สามารถหาเบาะแสที่นำไปสู่เรื่องนี้ได้เลย ในกรณีนี้ มันไม่ง่ายสำหรับเราเลยที่จะค้นหาคนทำผิดอยู่เบื้องหลังในเหตุการณ์นี้!”หลังจากนั้นโดนัลด์ก็ประสานหมัดเข้าด้วยกันก่อนจะพูดว่า “คุณลุงมัวร์ ฌอนกับผมจะอยู่ที่โอลรัสฮิลล์อีกสองสามวัน เราต้องการอยู่ที่นี่เพื่อสืบหาเบาะแสที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยกะทันหันของลูกชายผม คุณลุงมัวร์ ถ้าสะดวก เราขออยู่ที่บ้านคุณลุงสักสองสามวันได้ไหมครับ?”ในเวลานี้ นายท่านมัวร์ยิ้มก่อนจะพูดว่า “ตระกูลมัวร์มีมิตรภาพที่ดีกับตระกูลเวบบ์มาโดยตลอด ทำไมเธอถึงต้องสุภาพกับฉันในเรื่องเล็ก ๆ นี้ด้วย? ไหน ๆ พวกเธออยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะพยายามดูแลเธอทั้งสองคนให้ดีที่สุด เดี๋ยวฉันจะบอกให้คนรับใช้ไปทำความสะอาดห้องพักสองห้องให้พวกเธอนะ”คฤหาสน์ตระกูลมัวร์นั้นใหญ่มาก และมีห้องมากกว่าสิบสองห้องที่ชั้นหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีห้องพักมากมายในคฤหาสน์ ดังน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 551
"ไม่อย่างแน่นอน?!"โดนัลด์ไม่คาดว่า นายท่านมัวร์จะปฏิเสธคำขอของเขาแบบนั้นดูเหมือนว่านายท่านมัวร์แทบจะไม่ได้คิดเรื่องนี้ก่อนจะปฏิเสธคำขอของเขาทำไม?ทำไมกัน?!ตระกูลเวบบ์นั้นมั่งคั่งและมีอำนาจมากกว่าตระกูลมัวร์ ลูกชายของเขายังเป็นหลานชายคนโตของตระกูลเวบบ์ พูดตรง ๆ ก็คือ เขาเป็นชายหนุ่มที่โดดเด่นที่สุดในภาคใต้ทั้งหมดแล้วมีเด็กผู้หญิงมากมายจากตระกูลใหญ่และมีอิทธิพลรออยากจะสานสัมพันธ์กับฌอน แม้กระทั่งพยายามริเริ่มที่จะใกล้ชิดกับเขามากขึ้น!พวกเขาให้หน้าตระกูลมัวร์ด้วยการบอกว่า พวกเขาสนใจจัสมิน!ท้ายที่สุดตระกูลมัวร์อาจจะใช้ตระกูลเวบบ์เพื่อไต่ระดับสถานะขึ้นได้!นายท่านมัวร์มีเหตุผลนับหมื่นที่จะเห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงาน แต่เขาไม่ควรมีเหตุผลใด ๆ ที่จะปฏิเสธ!ทว่า ดูเหมือนนายท่านมัวร์ปฏิเสธข้อเสนอการแต่งงานโดยไม่ลังเล ทำไมกัน?ทำไมเขาถึงดูถูกตระกูลเวบบ์?โดนัลด์รู้สึกอึดอัดมากและทำได้เพียงถามอย่างกังวลว่า “คุณลุงมัวร์ คุณลุงคิดว่าฌอนไม่คู่ควรกับจัสมินเหรอครับ?”ในจิตใต้สำนึกของเขา นายท่านมัวร์อยากจะพูดว่า “ไม่ เขาไม่ดีพอ!”ล้อเล่นกันหรือไง? ฌอนเปรียบเทียบกับชาร์ลีได้อย่างนั้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 552
ในเหล่าครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจ เด็กผู้หญิงมักจะหมั้นกันตั้งแต่อายุยี่สิบปียิ่งไปกว่านั้น ส่วนใหญ่จะแต่งงานทันทีที่จบการศึกษาจากวิทยาลัยเมื่ออายุยี่สิบสองหรือยี่สิบสามปีดังนั้นโดนัลด์จึงหวังให้นายท่านมัวร์พูดถึงเรื่องนี้กับจัสมิน เขายังหวังว่านายท่านมัวร์จะขอให้จัสมินยอมรับข้อเสนอการแต่งงานด้วยตัวเองเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ในเหล่าตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจ ล้วนทราบดีถึงการจัดเตรียมครอบครัวสำหรับการแต่งงาน ตราบใดที่ผู้อาวุโสในครอบครัวเตรียมการ คนรุ่นใหม่ก็จะเชื่อฟังพวกเขาโดยธรรมชาตินายท่านมัวร์ไม่ได้คาดว่า โดนัลด์จะยังยืนกรานต่อไปแม้ว่าเขาจะปฏิเสธข้อเสนอการแต่งงานไปตรง ๆ แล้วก็ตามดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงหัวเราะ และโบกมือขณะที่เขาพูด “พูดตามตรง จัสมินยังเด็กมาก ฉันยังไม่อยากให้เธอแต่งงาน ยังไงซะ พี่ชายของเธอก็ยังไม่แต่งงานด้วยซ้ำ”ในเวลานี้ โดนัลด์โพล่งออกมาว่า “เด็กผู้ชายสามารถรอที่จะแต่งงานได้แม้ว่าพวกเขาจะอายุมากขึ้น แต่ผู้หญิงนั้นไม่ได้หรอกนะครับ! อายุสุดท้ายที่พวกเขาจะแต่งงานคือเมื่อพวกเขาอายุยี่สิบสี่หรือยี่สิบห้าปี ถ้าผู้หญิงรอจนเธออายุสามสิบปีแล้วค่อยแต่งงาน นั่นจะเป็นการล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 553
โดนัลด์รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยกับการตอบโต้ที่คาดไม่ถึงนี้เขาคิดว่า นายท่านมัวร์จะเห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงานของเขาโดยไม่ลังเล และยอมรับลูกชายของเขาเป็นหลานเขยของตระกูลทันทีอย่างไรก็ตาม นายท่านมัวร์ปฏิเสธข้อเสนอของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!ความอับอายและความสับสนอยู่ในใจของโดนัลด์ฌอนก็หงุดหงิดไม่แพ้กัน “คุณปู่มัวร์ ทำไมคุณปู่ถึงไม่ต้องการให้จัสมินแต่งงานกับผมล่ะครับ? ตระกูลเวบบ์ของเราเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในภาคใต้ แม้แต่ในประเทศนี้ จะมีสักกี่คนที่กล้าพูดว่าพวกเขาดีกว่าผม ฌอน เวบบ์?”นายท่านมัวร์ยิ้มอย่างอ่อนโยนให้เขา “แน่นอน นายน้อยเวบบ์เป็นสุภาพบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก แต่เธอไม่สามารถบังคับความรู้สึกให้เติบโตจากที่ไหนเลยไม่ได้ เธอสามารถนำม้าลงไปในน้ำได้ แต่เธอไม่สามารถทำให้มันดื่มน้ำได้”สำหรับนายท่านมัวร์ มันยากสำหรับเขาที่จะรุนแรงเกินไปกับพ่อและลูกชายที่ไม่มีมโนธรรมที่ชัดเจนในเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่อ้อมค้อม และพยายามพูดอย่างมีเหตุผลฌอนถอรหายใจอย่างฉุนเฉียว ขารู้สึกค่อนข้างหงุดหงิด และกระวนกระวายเขาคิดว่า การพูดคุยจะดำเนินไปอย่างราบรื่นเหมือนที่เขาวางแผนไว้ แต่มันยากกว่าที
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 554
นายท่านมัวร์พยักหน้าเบา ๆ ขณะที่โดนัลด์และฌอนชำเลืองหน้ามองกันฌอนมองเห็นสิ่งที่พ่อของเขาพยายามจะพูดผ่านสายตา เขาสนับสนุนให้ฌอนเข้าหาจัสมินเป็นการส่วนตัวเกี่ยวกับข้อเสนอการแต่งงานไม่นานจัสมินก็เข้ามาในบ้าน เธอแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นโดนัลด์และฌอนที่บ้านของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอรีบสงบสติอารมณ์และทักทายพวกเขาอย่างสุภาพโดนัลด์ยิ้ม “ว่าไงจัสมิน ปู่ของเธอกับลุงกำลังพูดถึงเธออยู่พอดีเลย”จัสมินถามด้วยความประหลาดใจ “พูดถึงหนูเหรอคะ? เรื่องอะไรเหรอคะ?”ฌอนมองจัสมินอย่างเซ็ง ๆ แล้วพูดว่า “จัสมิน เรารู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก นี่เรียกได้เราเป็นคู่รักตั้งแต่วัยเด็กหรือเปล่านะ? แล้วตระกูลของพวกเราเป็นมิตรกันมาหลายสิบปีแล้ว ทางเราจึงอยากที่จะสานสัมพันธ์เก่า ๆ ของเราด้วยการแต่งงาน ดังนั้นผมจึงขอให้พ่อของผมมายื่นข้อเสนอการแต่งงานกับคุณปู่ของคุณ และเขาบอกว่าให้เคารพการตัดสินใจของคุณ ผมขอทราบได้ไหมว่า คุณจะให้โอกาสผมหรือเปล่า?”จัสมินพูดติดอ่างอย่างงุ่มง่าม “ฌอน เราไม่ได้เจอกันนานแล้ว มันไม่กะทันหันไปหน่อยเหรอที่คุณจะพูดแบบนี้…”“โอ้ ถ้าคุณคิดว่าผมกะทันหันเกินไป เราเริ่มต้นกันได้อย่างช้า ๆ ก็ได้ ลองออ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
