เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 533
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 534
อัลเบิร์ตถามอย่างเร่งรีบ “งั้นคุณต้องการให้ผมฆ่า และกำจัดอิจิโร่ตอนนี้เลยไหมครับ? ผมควรถ่ายวิดีโอการฆ่าเพื่อให้จิโร่ดูด้วยไหมครับ?”ชาร์ลีตอบว่า “ผมต้องการให้คุณซ่อนอิจิโร่ไว้ที่ไหนสักแห่ง แล้วหาคนที่สามารถสร้างเอฟเฟกต์วิดีโอพิเศษได้ ผมอยากให้คุณถ่ายภาพหัวที่โดนยิงของอิจิโร่แล้วส่งวิดีโอนั้นไปให้จิโร่หลังจากที่คนคนนั้นใช้เทคนิคพิเศษบางอย่าง เพื่อให้แน่ใจว่าจิโร่จะเชื่อว่าพี่ชายของเขาตายแล้ว”อัลเบิร์ตถามด้วยความประหลาดใจ “คุณเวด คุณกำลังพยายามช่วยชีวิตอิจิโร่อยู่เหรอครับ?”ชาร์ลีตอบว่า “ใช่ ผมคิดว่าการให้อิจิโร่ให้มีชีวิตอยู่ต่อไปคงเป็นประโยชน์กับเราสักวันหนึ่ง บางทีผมอาจใช้อิจิโร่เพื่อรับมือกับโคบายาชิฟาร์มาได้ในอนาคต มันคงง่ายเกินไปถ้าผมฆ่าอิจิโร่เพื่อเขา แค่หนึ่งพันล้านเยน”หลังจากนั้นชาร์ลีก็พูดอีกครั้งว่า “แล้วคุณไม่ควรคิดมากเกินไปเกี่ยวกับศีลธรรม หรือความน่าเชื่อถือของคุณเมื่อพูดเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้วเราไม่ได้เป็นหนี้คนญี่ปุ่นเลย ในทางตรงกันข้าม ยิ่งพวกเขาน่าเวทนามากเท่าไร มันก็จะดีสำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น!”"ผมเข้าใจแล้วครับ!" อัลเบิร์ตรีบตอบ “ไม่ต้องกังวลครับคุณเวด จากนี
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 535
รูเบนไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมปู่ของเขาถึงเคารพชาร์ลีมากขนาดนี้นายท่านมัวร์ถือว่า ชาร์ลีเป็นพระเจ้า เหตุผลของเขาคล้ายกับเหตุผลที่แอนโธนีให้ความเคารพชาร์ลีมาก ทั้งสองคนเป็นคนชรา ยิ่งพวกเขารู้ชะตากรรมที่จะมาถึงของพวกเขามากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งกลัวมันมากขึ้นเท่านั้นอย่างไรก็ตาม รูเบนอายุยังไม่ถึงสามสิบปี หากใครบอกเขาว่า เขาจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกห้าปีหลังจากกินยาวิเศษ เขาคงปฏิเสธมันอย่างง่ายดาย ตรงกันข้าม สำหรับชายชราที่ใกล้จะลาโลก คนที่บอกเขาว่า เขาจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกห้าปีถือว่าเป็นปาฏิหาริย์ที่เปรียบได้กับพรของพระเจ้าอย่างแท้จริงจัสมินสามารถเข้าใจความคิดทางจิตใจของคุณปู่ของเธอไม่มากก็น้อย ท้ายที่สุด เธอก็เป็นเจ้าของยาวิเศษที่ชาร์ลีให้มา ซึ่งต่างกับรูเบน เธอซ่อนเม็ดยาวิเศษไว้ในรถของเธอ และมีเพียงชาร์ลี และตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้เรื่องยาวิเศษนี้ด้วยยาเม็ดวิเศษนี้ จัสมินมีความสงบในใจอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เพราะเธอรู้ว่า ถึงแม้มีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับเธอ เธอจะมีโอกาสรอดชีวิต และกลับมามีลมหายใจต่อได้ตราบเท่าที่ยาอยู่ในมือของเธอถ้าคนอื่นมีโอกาสแบบนี้ พวกเขาคงไม่คิดว่ามัน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 536
ในเวลาเดียวกันนี้จัสมินถามขึ้นมาว่า “คุณปู่คะ ให้พวกเรานำของขวัญไปด้วยไหมคะ?”นายท่านมัวร์ตอบว่า “มีคนให้หยกชิ้นหนึ่งกับปู่เมื่อสองสามปีก่อน มันส่งผลทำให้จิตใจสงบและให้ความสงบแก่เจ้าของ ปู่อยากให้หลานมอบมันให้โดนัลด์ และบอกเขาว่ามันเป็นของลูกชายของเขา แม้ว่ามันอาจจะมีผลเพียงเล็กน้อย แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย”จัสมินพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “ได้ค่ะคุณปู่ รับทราบค่ะ"ทันใดนั้น นายท่านมัวร์ลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดว่า “จัสมิน มากับปู่หน่อย”“ได้ค่ะคุณปู่” จัสมินลุกขึ้นยืนโดยไม่ลังเล และรีบตามคุณปู่เข้าไปในห้องทำงานของเขาเมื่อเข้าไปในห้องทำงาน นายท่านมัวร์นั่งลงบนเก้าอี้ไม้มะฮอกกานีแล้วถามจัสมินว่า “จัสมิน ปู่อยากถามหลานว่า ช่วงนี้หลานมีความคืบหน้าอะไรกับคุณเวดบ้างไหม?”จัสมินหน้าแดงทันทีที่ได้ยินคำพูดของปู่ของเธอ “คุณปู่ หนู… หนู… เอ่อ…”นายท่านมัวร์ยิ้มเมื่อเห็นปฏิกิริยาที่กระวนกระวายใจของจัสมิน “หลานของปู่ ทำไมหลานถึงเขินอายได้ขนาดนี้? บอกมาเถอะว่าไปถึงไหนกันแล้ว!”จัสมินเขินอายมากขณะที่เธอตอบว่า “คุณปู่คะ พูดตามตรง คุณเวดช่วงนี้งานยุ่งมาก แทบไม่มีโอกาสได้เจอกันเลยค่ะ…”นายท่านมัวร์รู้สึก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 537
ในไม่ช้า รูเบนก็ขับรถออกจากบ้านมากับจัสมิน และพวกเขามุ่งหน้าตรงไปยังโรงพยาบาลจิตเวชคาสเซอร์พีคในย่านชานเมืองในโรงพยาบาลจิตเวชคาสเซอร์พีค พยาบาลเพิ่งให้อาหารเคียนซึ่งตอนนี้กำลังคลุ้มคลั่งอยู่ในที่สุดเคียนก็ฟื้นคืนสติหลังจากให้อาหารเขา เช็ดปาก ล้างปาก และล้างท้องให้เขา เคียนมีสีหน้าพึงพอใจอย่างมาก ในขณะที่เขานอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลโดยถูกมัดมือและเท้าของเขาไว้พยาบาลสองสามคนต่อต้านการอาเจียนขณะที่พวกเขาเดินออกจากห้องไอซียูไปยังห้องพักแขกด้านนอกที่มีอ่างที่เต็มไปด้วยสิ่งสกปรกที่พวกเขาเพิ่งล้างออกจากท้องของเคียนในเวลานี้ โดนัลด์พ่อของเคียน และฌอนพี่ชายของเขากำลังนั่งอยู่บนโซฟาโดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆหลังจากออกจากห้องไอซียูแล้ว พยาบาลคนหนึ่งก็ทักทายพวกเขาด้วยความเคารพ "นายท่านเวบบ์ และนายน้อยเวบบ์ ผู้ป่วยกลับมามีสติแล้วค่ะ”โดนัลด์ถามอย่างเย็นชาว่า “คุณล้างกระเพาะเขาเสร็จแล้วหรือยัง?”พยาบาลพยักหน้าก่อนจะกระซิบ “ค่ะ เราทำตามขั้นตอนเรียบร้อยแล้ว!”"ครับ" โดนัลด์ถามอีกครั้ง “สิ่งที่คุณได้ให้อาหารเขาในครั้งนี้… คุณฆ่าเชื้อแล้วใช่ไหม?”พยาบาลตอบอย่างเร่งรีบว่า “เราฆ่าเชื้อเรียบร้อยแล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 538
เคียนนอนอยู่บนเตียงด้วยน้ำตาคลอเบ้าพลางมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเงียบ ๆ เขาสามารถได้กลิ่นเหม็นจากลมหายใจของเขาทุกครั้งที่เขาหายใจ และเขารู้สึกรังเกียจตัวเองมาก“เคียน”เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่เศร้าหมอง และอ้างว้างบนใบหน้าของลูกชาย โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นทุกข์เคียนไม่ได้มองเขา แต่ยังคงจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง เขากระแอมและพูดว่า “พ่อ ทำไมพ่อไม่ปล่อยให้ผมตายล่ะ? ผมใกล้จะตายแล้วจริง ๆ เพราะผมต้องทำเรื่องน่าขยะแขยงทุก ๆ ชั่วโมง…”โดนัลด์รีบก้าวไปข้างหน้า ในขณะที่จับมือลูกชายและพูดว่า “ลูกรักของพ่อ แกต้องจำไว้ว่าการมีชีวิตอยู่ดีกว่าตายเสมอ!”เคียนร้องไห้ออกมาก่อนจะพูดว่า “แต่ใครจะมีชีวิตที่น่าสังเวชกว่าผมอีก? ถ้าผมต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดชีวิต ผมยอมตายตอนนี้เลยดีกว่า…”โดนัลด์รู้สึกทุกข์มาก และเขาพูดอย่างจริงจังว่า “เคียน ไม่ต้องกังวลนะ พ่อจะรักษาแกให้หายแน่นอน ไม่ว่าพ่อจะต้องใช้วิธีไหนก็ตาม พ่อสัญญา!"เคียนหันหน้ามามองพ่อของเขา ก่อนที่เขาจะถามโดยไม่รู้ตัวว่า “พ่อ พ่อพูดจริง ๆ เหรอ?”ขณะที่เคียนพูดขึ้นนั้น กลิ่นเหม็นรุนแรงจากปากของเขากระทบโดนโดนัลด์จัง ๆดวงตาของโดนัลด์แดงขึ้นทันที แ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 539
โดนัลด์และฌอนลูกชายของเขาเพิ่งออกมาจากห้องไอซียู เมื่อพยาบาลพารูเบน และจัสมินเข้าไปในห้องรับรองก่อนฌอนสามารถมองเห็นจัสมินที่เพรียวบาง และสง่างามได้ในพริบตา เขาผงะไปครู่หนึ่ง และกลับมามีสติได้ภายในไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นโดนัลด์ยังแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นจัสมินเขาเป็นผู้อาวุโสของจัสมิน ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยมีการติดต่อ หรือปฏิสัมพันธ์กับจัสมินมากนัก พวกเขาไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่า ตอนนี้เด็กสาวคนนี้สวยและน่าดึงดูดยิ่งกว่าเมื่อก่อน เธอสวยไม่แพ้ดาราดังพวกนั้นเลย!ในเวลานี้ รูเบนก้าวเข้ามาอย่างรวดเร็วและพูดด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณลุงเวบบ์ ผมรูเบนจากตระกูลมัวร์ และนี่คือจัสมินลูกพี่ลูกน้องของผม คุณปู่ของผมได้ยินมาว่า คุณอยู่ในโอลรัสฮิลล์l คุณปู่ก็เลยอยากให้พวกเรามาเยี่ยมคุณลุงครับ”รูเบนกล่าวต่อว่า “พอดีตอนนี้พ่อของผมไม่ได้อยู่ที่โอลรัสฮิลล์ เขาก็เลยมาเยี่ยมด้วยตัวเองไม่ได้ ให้อภัยในความหยาบคายของพวกเราด้วยนะครับ”โดนัลด์รีบตอบ “โอ้! นายท่านมัวร์สุภาพเกินไป ลุงควรจะไปเยี่ยมเขา แต่พอดีบ้านเรามีเรื่องเกิดขึ้น ลุงก็เลยยังไม่ได้ไปหาเลย ลุงเองแหละที่เป็นฝ่ายหยาบคาย”แม้ว่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 540
หากทั้งสองตระกูลสามารถทำงานร่วมกันได้หลังแต่งงาน ทั้งสองตระกูลอาจมีโอกาสเป็นผู้นำและควบคุมพื้นที่ทางตอนใต้ทั้งหมดขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขายิ้มและถามขึ้นว่า “จัสมิน เธอช่างโดดเด่นและสวยมากนะ ลุงเลยอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเธอแต่งงานแล้วหรือยัง?”จัสมินรีบตอบอย่างรวดเร็วว่า “คุณลุงเวบบ์ คุณลุงคงล้อเล่นแน่ ๆ เลยค่ะ ถ้าหนูจะต้องแต่งงาน คุณปู่ของหนูคงแจ้ง และเชิญคุณมาที่งานเลี้ยงงานแต่งงานของหนูไปแล้วค่ะ!”โดนัลด์ยิ้มในขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก และเธอรู้ดีว่าจะพูดอะไรหลังจากนั้น เขาก็ถามอีกครั้งว่า “แล้วตอนนี้เธอมีแฟนหรือยังล่ะ? ถ้ามีแฟนแล้ว แล้วเขามาจากตระกูลไหนล่ะ?”ทันทีที่ฌอนได้ยินคำถามของพ่อของเขา เขาก็รีบมองไปที่จัสมินด้วยสีหน้ากังวลใจขณะที่เขาตั้งตารอคำตอบของจัสมินจัสมินนึกถึงชาร์ลีทันทีจะดีแค่ไหนถ้าชาร์ลียังไม่แต่งงาน? เธอคงจะสารภาพความรู้สึกกับเขาไปแล้วยิ่งไปกว่านั้น จัสมินเชื่อว่า ชาร์ลีจะไม่ปฏิเสธคำสารภาพของเธอ เพราะเธอถือได้ว่าเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ดีกว่าในหมู่สาว ๆ ทุกคนที่สนใจเขา หากเป็นกรณีนี้ เมื่อมีคนถามคำถามแบบนี้กับเธอ… เธอสามารถตอบได
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 541
ในเวลาเดียวกันนี้ รูเบนซึ่งไม่ได้พูดมาสักพัก ก็จ้องมองทั้งสองคนอย่างเย็นชา เพราะเขาสามารถบอกได้ว่าทั้งพ่อและลูกชายจากตระกูลเวบบ์นั้นสนใจจัสมินน้องสาวของเขาเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยมันคงจะดีมากถ้าจัสมินสามารถแต่งงานกับตระกูลเวบบ์ได้!เพราะในเวลานั้นเมื่อจัสมิสแต่งงานกับตระกูลเวบบ์และกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของพวกเขา เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เธอย่อมไม่สามารถแข่งขันกับเขาเพื่อทรัพย์สินและมรดกของตระกูลมัวร์ได้ เขาจะกลายเป็นทายาทที่เหมาะสมที่สุดจากตระกูลมัวร์โดยทันทีอันที่จริงรูเบนก็กลัวว่า จัสมินจะลงเอยกับชาร์ลีเช่นเดียวกันเขาไม่รู้จักตัวตน และสถานะที่แท้จริงของชาร์ลี เขารู้เพียงว่าชาร์ลีดูเหมือนจะมีพลังเหนือธรรมชาติ และนั่นเป็นเหตุผลที่ปู่ของเขาเคารพชาร์ลีมากถ้าจัสมินลงเอยกับชาร์ลี ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ถ้าชาร์ลีได้แต่งงานกับตระกูลมัวร์ ในเวลานั้นเขาจะต้องเดือดร้อนอย่างแน่นอน!จัสมินเป็นคู่แข่งรายใหญ่ที่สุดของเขาอยู่แล้วเมื่อต้องแย่งชิงทรัพย์สินและมรดกของตระกูลมัวร์ ถ้าเธอไม่ได้แต่งงานออกไปไกล ๆ เธอก็จะยังคงเป็นคู่แข่งของเขาอยู่เสมอยิ่งไปกว่านั้น รูเบนรู้ว่า ปู่ขอ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
