LOGINShare
บทที่ 179
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 180
เวนดี้และคริสโตเฟอร์ไม่สามารถยอมรับข้อเท็จจริงนี้ได้เลย รู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกตบหน้าและถูกทำให้อับอายต่อหน้าผู้คน! ตอนนี้พวกเขาอยากจะมุดลงไปในหลุมจริงๆนี่มันบ้ามาก!ทันใดนั้นชายชราคนหนึ่งก็เดินออกมาจากคฤหาสน์ชายชราเดินเข้าไปหาชาร์ลีก่อนที่เขาจะถามด้วยความเคารพ “สวัสดีครับ คุณคือคุณเวดใช่ไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “ใช่ครับผมเอง ผมขอทราบได้ไหมว่าคุณเป็นใคร?”ชายชราตอบว่า “สวัสดีครับคุณเวด ผมเป็นพ่อบ้านของคุณไวท์ ผม แบร์รี่ แลนดอน มีหน้าที่ดูแลคฤหาสน์หลังนี้ เรียกผมว่าแบร์รี่เฉย ๆ ก็ได้นะครับ ตอนนี้ผมกำลังปรับปรุงตกแต่งคฤหาสน์อยู่นะครับ”“แบร์รี่?” เวนดี้จ้องมองเขาด้วยความตกใจราวกับว่าเธอเพิ่งถูกไฟฟ้าดูดแบร์รี่เป็นพ่อบ้านของเจอรัลด์คู่หมั้นของเธอไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงมาที่นี่?คฤหาสน์นี้เป็นของตระกูลไวท์เหรอ?ถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมถึงมอบให้ชาร์ลีล่ะ?เวนดี้รีบถาม “แบร์รี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? คฤหาสน์นี้เป็นของตระกูลไวท์เหรอ?”แบร์รี่ตอบว่า “ใช่ครับ มันเคยเป็นของตระกูลไวท์ แต่ตอนนี้เป็นของคุณเวดแล้วครับ”หลังจากนั้นแบร์รี่มองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนที่เขาจะถามว
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 181
เจอรัลด์เองก็ตะลึงเช่นกันคฤหาสน์ที่ธอมป์สันเฟิร์สเป็นทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดที่ตระกูลไวท์เป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้เป็นของซีคซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลไวท์คนปัจจุบัน เขาเป็นลุงของเจอรัลด์ซีคเป็นพ่อของเควินและพ่อของเจอรัลด์เป็นเพียงรองผู้นำตระกูลแม้ว่าเจอรัลด์และพ่อของเขาจะชอบธอมป์สันเฟิร์ส แต่ก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะซื้อคฤหาสน์ราคาแพงขนาดนี้ได้ดังนั้นเจอรัลด์จึงรู้สึกตกใจและอึดอัดอย่างมากเมื่อได้ยินว่าลุงของเขามอบคฤหาสน์นี้ให้กับชาร์ลี เขาบอกกับเวนดี้ทางโทรศัพท์ทันทีว่า “เวนดี้ขอเวลาผมสักครู่ ผมจะถามลุงของผมเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อน”เวนดี้วางสายโทรศัพท์ก่อนที่เธอจะจ้องไปที่ชาร์ลี เธอกัดฟันและถามว่า “ชาร์ลี นี่นายกำลังทำอะไร? นี่นายหลอกให้คุณลุงไวท์ยกคฤหาสน์หลังนี้ให้นายได้ยังไง?”ชาร์ลีตอบเรียบ ๆ “พอดีคุณไวท์เสนอคฤหาสน์นี้ให้ฉันด้วยตัวของเขาเอง”"นายโกหก!" จู่ ๆ เวนดี้ก็โพล่งออกมา “นายไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลไวท์เลย! ทำไมคุณลุงไวท์ถึงยกคฤหาสน์แพง ๆ ให้นายโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้? นายต้องเอาคฤหาสน์หลังนี้มาจากเขาโดยใช้วิธีที่น่ารังเกียจแน่ ๆ !”ทันใดนั้นเวนดี้ก็ได้รับโทรศัพท์จากเจอรัลด์
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 182
“ชาร์ลี นี่… ตระกูลไวท์ให้คฤหาสน์หลังนี้กับนายจริง ๆ เหรอ?” เมื่อสติกลับมาจาค็อบก็ถามชาร์ลีด้วยความประหลาดใจ“ใช่ครับพ่อ” ชาร์ลีตอบอย่างยิ้ม ๆ “นี่… นาย…” จาค็อบพูดตะกุกตะกัก เขารู้สึกราวกับว่าเขายังคงฝันอยู่แคลร์รีบไปหาพ่อของเธอก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณพ่อ นั่งลงพักก่อนดีไหมคะ? ยังไงคุณไวท์ก็ได้อธิบายสถานการณ์ให้ทุกคนฟังแล้ว ทุกคนก็ควรรู้อย่างชัดเจนแล้วว่าคฤหาสน์นี้เป็นของชาร์ลีโดยชอบธรรมนะคะ”แคลร์เน้นคำว่า ‘เป็นของชาร์ลีโดยชอบธรรม’ เป็นพิเศษเพราะเธอต้องการให้ญาติของเธอได้ยินดัง ๆ ชัด ๆฮันนาห์เอามือแนบอกด้วยความไม่เชื่อและพึมพำ “ตระกูลไวท์ต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ! ถ้าพวกเขาต้องการที่จะให้คฤหาสน์นี้กับคนอื่น ทำไมพวกเขาไม่ให้ฉันแทนล่ะ?”ฮันนาห์ไม่ใช่คนเดียวที่ไม่เชื่อเพราะพวกเขาที่เหลือก็ตกใจมากเช่นกันในเวลานี้ ในความเป็นจริงแฮโรลด์ก็รู้สึกอิจฉาชาร์ลีมากเขาไม่สามารถซื้อคฤหาสน์หลังนี้ได้แม้ว่าเขาจะทำงานหนักเป็นสิบชั่วโคตร แต่ความโชคดีนี้ตกอยู่กับคนอย่างชาร์ลีได้อย่างไร?!นี่เขามีโชคแบบไหนกัน?ใบหน้าของคริสโตเฟอร์ยังคงซีด การที่ซีคไม่สนใจเขาก็ไม่สำคัญอีกต่อไป เขารู้สึกว่าคฤหาสน์ห
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 183
เมื่อชาร์ลีเห็นว่าแคลร์กำลังตื่นตระหนกเขาก็ยิ้มก่อนจะพูดให้เธอมั่นใจ “ภรรยาที่รัก ไม่ต้องกังวลเรื่องคฤหาสน์นะ เพราะคุณไวท์จะไม่มาสร้างความเดือดร้อนเพราะคฤหาสน์นี้นะครับ”จาค็อบยังคงส่ายหัว “ไม่ ครั้งสุดท้ายที่แกไปช่วยตระกูลควินตันที่มีปัญหาเรื่องฮวงจุ้ย นายใช้เงินไปแล้วหนึ่งพันล้านเพื่อประมูลหอยนั่น แล้วตอนนี้ตระกูลไวท์ก็ให้คฤหาสน์กับแกเพียงเพื่อขอบคุณ! ทั้งสองตระกูลนี้มีชื่อเสียงมากในโอลรัสฮิลล์ ฉันกลัวว่าพวกเขาจะเสียใจกับการตัดสินใจของพวกเขาในอนาคต แล้วไม่ช้าก็เร็วพวกเขาจะมาเรียกร้องให้แกคืนทุกอย่างให้พวกเขาก็เป็นได้!”จาค็อบพูดต่อไปว่า “แกควรจะคืนคฤหาสน์ให้ตระกูลไวท์โดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นฉันกลัวว่าพวกเราทุกคนจะถึงคราวเคราะห์ถ้าพวกเขาพยายามที่จะมีปัญหากับเรา!”ในตอนนี้ จู่ ๆ แม่ยายของชาร์ลีก็โพล่งออกมาว่า “คุณหมายความว่ายังไง?! ทำไมเราต้องคืนคฤหาสน์ให้ตระกูลไวท์ด้วย? เพราะคุณซีคเป็นคนที่มอบคฤหาสน์หลังนี้ให้กับชาร์ลี ชาร์ลีไม่ได้ขโมยคฤหาสน์นี้จากใครสักหน่อย! คฤหาสน์นี้จะเป็นบ้านของเราในอนาคต!”เอเลนไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะมีโอกาสได้อยู่ในคฤหาสน์สุดหรูขนาดนี้ ตอนนี้พวกเขาได้มาซึ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 184
เอเลนรู้สึกมีชัยมากขณะที่เธอเขย่าข้อมือหยกในมือ “ฉันส่งข้อความไปหาเพื่อนบางคนบ้างแล้ว หลายคนอิจฉาฉันอยู่แล้วเพราะข้อมือหยกนี้ และตอนนี้ฉันก็มีคฤหาสน์ที่ใหญ่โต และหรูหราอีกด้วย!”ชาร์ลีมองไปที่ข้อมือหยกบนมือของแม่ยาย อันที่จริงนั่นคือข้อมือที่เกรแฮมมอบให้เขา เขาวางแผนที่จะมอบให้แคลร์ตั้งแต่แรก อย่างไรก็ตามใครจะไปคาดคิดว่าเอเลนจะเอามันไปใส่แทน***ที่คฤหาสน์ไวท์เจอรัลด์ยืนอยู่ในห้องโถงขณะที่เขารายงานสิ่งที่เขาเพิ่งพบกับพ่อของเขาทางโทรศัพท์หลังจากที่เขาพูดจบ เจอรัลด์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้น และพูดว่า "พ่อครับ คุณลุงกำลังสับสนอะไรอยู่หรือเปล่า? เขาไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์หลังนั้นแม้แต่วันเดียวด้วยซ้ำ แต่เขาไม่ลังเลเลยที่จะมอบมันให้กับชาร์ลี! พ่อต้องเกลี้ยกล่อมให้เขาเอาคืนมาจากชาร์ลีนะครับ!”พ่อของเจอรัลด์มีสีหน้าเคร่งขรึมขณะที่เขานั่งลงบนโซฟาเจอรัลด์เพิ่งบอกให้เขารู้ว่าลุงของเขามอบคฤหาสน์ที่ธอมป์สันเฟิร์สให้ชาร์ลีเขาไม่เชื่อในตอนแรก ดังนั้นเขาจึงไปตรวจสอบข้อมูลนี้กับซีคพี่ชายของเขาเพียงเพื่อจะยืนยันว่าวิ่งที่เจอรัลด์บอกนั้นเป็นความจริงยิ่งไปกว่านั้นซีคยังไม่ยอมบอก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 185
ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังฝันว่าจะย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์ที่ธอมป์สันเฟิร์ส จู่ ๆ คริสโตเฟอร์ก็ถูมือและถอนหายใจก่อนที่เขาจะพูดว่า "คุณแม่ครับ ผมวางแผนที่จะส่งคนไปเชิญตระกูลของลอรีนมาเป็นแขกของเรา หลังจากนั้นผมหวังว่าจะเสนอให้ตระกูลโธมัสขอให้ลอรีนและแฮโรลด์แต่งงานกัน คุณแม่คิดยังไงเกี่ยวกับคำแนะนำของผมครับ?”“ตระกูลโธมัส…” คุณท่านวิลสันถอนหายใจขณะที่เธอตอบ “ก่อนหน้านี้แฮโรลด์ทิ้งลอรีนไว้กลางทางแล้ววิ่งหนีไปคนเดียว! ฉันเชื่อว่าลอรีนไม่มีความประทับใจในตัวเขาอีกต่อไปแล้วล่ะ”ในเวลานี้คริสโตเฟอร์พูดว่า “ผมคิดว่าเรื่องแบบนั้นไม่เป็นอันตรายอะไรหรอกครับ ในเมื่อตระกูลของเราทั้งคู่เป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกันผมเชื่อว่าตระกูลโธมัสจะให้ความสำคัญกับโอกาสในการพัฒนาในอนาคตมากขึ้นหากลูก ๆ ของเราจะแต่งงานกัน แม้ว่าตระกูลวิลสันจะไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลโธมัส แต่เรามีเอ็มแกรนด์กรุ๊ปสนับสนุนเราอยู่ แล้วยังมีหลายสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อเพิ่มความร่วมมือในอนาคตระหว่างตระกูลของเรา ดังนั้นผมคิดว่าตระกูลโธมัสจะเห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงานนี้แน่นอนครับ”คุณท่านวิลสันครุ่นคิดสักครู่ก่อนที่เธอจะพยักหน้าและพูดว่า “
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 186
เมื่อจาค็อบเห็นว่าทุกคนกำลังรอครอบครัวของเขา เขาก็โค้งคำนับอย่างรวดเร็วพร้อมกับทักทายแม่และพี่ชายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าคริสโตเฟอร์แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขาและเพิกเฉยต่อเขาโดยไม่พูดอะไรเลยคุณท่านวิลสันพยักหน้าเบา ๆจาค็อบรีบถามว่า “คุณแม่ครับ ทำไมวันนี้คุณแม่ถึงขอให้เรามาที่นี่ล่ะครับ? มีอะไรหรือเปล่า?”“พอดีฉันอยากจะถามแกบางอย่าง แกเป็นเจ้าของคฤหาสน์ในธอมป์สัน เฟิร์สใช่ไหม?” คุณท่านวิลสันถามอย่างเย็นชาในเวลานี้จาค็อบรีบตอบว่า “ใช่ครับแม่ พอดีคุณไวท์ให้คฤหาสน์กับชาร์ลีเพราะเขาให้คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ยมาครับ”“คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ย?” แฮโรลด์ตะคอกก่อนที่เขาจะพูดว่า “ถ้าชาร์ลีได้คฤหาสน์จริง ๆ เพราะเขาแค่ให้คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ยกับใครบางคน งั้นทุกคนในตระกูลวิลสันก็ควรจะลาออกจากงาน และทำงานเป็นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยกันไปหมดแล้วแหละ!”ทุกคนในห้องนั่งเล่นส่งเสียง เฮอะ เมื่อได้ยินสิ่งนี้จาค็อบทำได้เพียงฝืนยิ้มเมื่อได้ยินญาติ ๆ เยาะเย้ยเขาในทางตรงกันข้ามคริสโตเฟอร์หัวเราะก่อนที่เขาจะพูดว่า “แม่ครับ ไม่ว่าชาร์ลีจะเป็นคนแบบไหนและไม่ว่าเขาจะทำอะไรเพื่อให้ได้มาซึ่งคฤหาสน์ คุณไวท์เองก็ได้โทรมาชี้แ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 187
จาค็อบผงะและรีบตอบว่า “คุณแม่ครับ ผมขอโทษนะครับ แต่ตระกูลไวท์ยกคฤหาสน์ให้ชาร์ลีไม่ใช่ให้ผมนะครับ”คุณท่านวิลสันเริ่มหมดความอดทนในเวลานี้ เธอซ่อนความตั้งใจของเธอไม่ได้อีกต่อไป เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอจึงพูดว่า “ชาร์ลีเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน! ดังนั้นคฤหาสน์ที่ตระกูลไวท์มอบให้ชาร์ลีก็เป็นของตระกูลวิลสันด้วยเช่นกัน! ในฐานะหัวหน้าตระกูลวิลสัน แกไม่คิดว่าฉันมีสิทธิ์ที่จะอยู่ในคฤหาสน์นั้นหรือไง?”ในตอนนั้นชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยถ้อยคำของหญิงชรา เขาไม่ได้พูดอะไรก่อนหน้านี้เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าการมารวมตัวกันครั้งนี้คงไม่ใช่เรื่องดีอยู่แล้วที่แท้หญิงชราพยายามที่จะเอาคฤหาสน์ไปจากเขานี่เองเมื่อจาค็อบเข้าใจในที่สุดว่าแม่ของเขาต้องการอะไรจากเขา เขาก็เริ่มเหงื่อแตกและพูดตะกุกตะกักขณะมองไปที่ชาร์ลีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลำบากใจจู่ ๆ คริสโตเฟอร์ก็พูดอย่างมีชัย “นี่จาค็อบ แกเป็นพ่อตาของชาร์ลี ถ้าเขาไม่เชื่อฟังแม้แต่คำสั่งของแก มันจะไม่จองหองไปหน่อยเหรอ? อย่างนั้นแล้วก็มีสถานะอะไรกันแน่ล่ะ?”"ถูกต้อง!" คุณท่านวิลสันตอบขณะที่เธอพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโลภ เธออดไม
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
