ขณะที่คุณท่านวิลสันกำลังฝันว่าจะย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์ที่ธอมป์สันเฟิร์ส จู่ ๆ คริสโตเฟอร์ก็ถูมือและถอนหายใจก่อนที่เขาจะพูดว่า "คุณแม่ครับ ผมวางแผนที่จะส่งคนไปเชิญตระกูลของลอรีนมาเป็นแขกของเรา หลังจากนั้นผมหวังว่าจะเสนอให้ตระกูลโธมัสขอให้ลอรีนและแฮโรลด์แต่งงานกัน คุณแม่คิดยังไงเกี่ยวกับคำแนะนำของผมครับ?”“ตระกูลโธมัส…” คุณท่านวิลสันถอนหายใจขณะที่เธอตอบ “ก่อนหน้านี้แฮโรลด์ทิ้งลอรีนไว้กลางทางแล้ววิ่งหนีไปคนเดียว! ฉันเชื่อว่าลอรีนไม่มีความประทับใจในตัวเขาอีกต่อไปแล้วล่ะ”ในเวลานี้คริสโตเฟอร์พูดว่า “ผมคิดว่าเรื่องแบบนั้นไม่เป็นอันตรายอะไรหรอกครับ ในเมื่อตระกูลของเราทั้งคู่เป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกันผมเชื่อว่าตระกูลโธมัสจะให้ความสำคัญกับโอกาสในการพัฒนาในอนาคตมากขึ้นหากลูก ๆ ของเราจะแต่งงานกัน แม้ว่าตระกูลวิลสันจะไม่สามารถเทียบได้กับตระกูลโธมัส แต่เรามีเอ็มแกรนด์กรุ๊ปสนับสนุนเราอยู่ แล้วยังมีหลายสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อเพิ่มความร่วมมือในอนาคตระหว่างตระกูลของเรา ดังนั้นผมคิดว่าตระกูลโธมัสจะเห็นด้วยกับข้อเสนอการแต่งงานนี้แน่นอนครับ”คุณท่านวิลสันครุ่นคิดสักครู่ก่อนที่เธอจะพยักหน้าและพูดว่า “
เมื่อจาค็อบเห็นว่าทุกคนกำลังรอครอบครัวของเขา เขาก็โค้งคำนับอย่างรวดเร็วพร้อมกับทักทายแม่และพี่ชายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าคริสโตเฟอร์แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขาและเพิกเฉยต่อเขาโดยไม่พูดอะไรเลยคุณท่านวิลสันพยักหน้าเบา ๆจาค็อบรีบถามว่า “คุณแม่ครับ ทำไมวันนี้คุณแม่ถึงขอให้เรามาที่นี่ล่ะครับ? มีอะไรหรือเปล่า?”“พอดีฉันอยากจะถามแกบางอย่าง แกเป็นเจ้าของคฤหาสน์ในธอมป์สัน เฟิร์สใช่ไหม?” คุณท่านวิลสันถามอย่างเย็นชาในเวลานี้จาค็อบรีบตอบว่า “ใช่ครับแม่ พอดีคุณไวท์ให้คฤหาสน์กับชาร์ลีเพราะเขาให้คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ยมาครับ”“คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ย?” แฮโรลด์ตะคอกก่อนที่เขาจะพูดว่า “ถ้าชาร์ลีได้คฤหาสน์จริง ๆ เพราะเขาแค่ให้คำแนะนำเรื่องฮวงจุ้ยกับใครบางคน งั้นทุกคนในตระกูลวิลสันก็ควรจะลาออกจากงาน และทำงานเป็นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยกันไปหมดแล้วแหละ!”ทุกคนในห้องนั่งเล่นส่งเสียง เฮอะ เมื่อได้ยินสิ่งนี้จาค็อบทำได้เพียงฝืนยิ้มเมื่อได้ยินญาติ ๆ เยาะเย้ยเขาในทางตรงกันข้ามคริสโตเฟอร์หัวเราะก่อนที่เขาจะพูดว่า “แม่ครับ ไม่ว่าชาร์ลีจะเป็นคนแบบไหนและไม่ว่าเขาจะทำอะไรเพื่อให้ได้มาซึ่งคฤหาสน์ คุณไวท์เองก็ได้โทรมาชี้แ
จาค็อบผงะและรีบตอบว่า “คุณแม่ครับ ผมขอโทษนะครับ แต่ตระกูลไวท์ยกคฤหาสน์ให้ชาร์ลีไม่ใช่ให้ผมนะครับ”คุณท่านวิลสันเริ่มหมดความอดทนในเวลานี้ เธอซ่อนความตั้งใจของเธอไม่ได้อีกต่อไป เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอจึงพูดว่า “ชาร์ลีเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน! ดังนั้นคฤหาสน์ที่ตระกูลไวท์มอบให้ชาร์ลีก็เป็นของตระกูลวิลสันด้วยเช่นกัน! ในฐานะหัวหน้าตระกูลวิลสัน แกไม่คิดว่าฉันมีสิทธิ์ที่จะอยู่ในคฤหาสน์นั้นหรือไง?”ในตอนนั้นชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยถ้อยคำของหญิงชรา เขาไม่ได้พูดอะไรก่อนหน้านี้เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าการมารวมตัวกันครั้งนี้คงไม่ใช่เรื่องดีอยู่แล้วที่แท้หญิงชราพยายามที่จะเอาคฤหาสน์ไปจากเขานี่เองเมื่อจาค็อบเข้าใจในที่สุดว่าแม่ของเขาต้องการอะไรจากเขา เขาก็เริ่มเหงื่อแตกและพูดตะกุกตะกักขณะมองไปที่ชาร์ลีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลำบากใจจู่ ๆ คริสโตเฟอร์ก็พูดอย่างมีชัย “นี่จาค็อบ แกเป็นพ่อตาของชาร์ลี ถ้าเขาไม่เชื่อฟังแม้แต่คำสั่งของแก มันจะไม่จองหองไปหน่อยเหรอ? อย่างนั้นแล้วก็มีสถานะอะไรกันแน่ล่ะ?”"ถูกต้อง!" คุณท่านวิลสันตอบขณะที่เธอพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโลภ เธออดไม
ในเรื่องสถานะของเขาในฐานะลูกเขยของตระกูลวิลสัน คนพวกนี้ไม่เคยปฏิบัติกับเขาเหมือนคนในวิลสันเลยด้วยซ้ำพวกเขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับชาร์ลีเลยแม้แต่น้อยจาค็อบเป็นคนเดียวที่ทนกับทัศนคติของพวกเขา เพียงเพราะเขารักใคร่ และห่วงใยความสัมพันธ์ในครอบครัวเท่านั้นเองยิ่งไปกว่านั้นแคลร์ยังถูกรังแกตลอดมา ทั้งตระกูลวิลสันดูหมิ่นแคลร์มาตลอดเพราะเธอดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการให้กับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปดังนั้นตระกูลวิลสันจึงเหยียบย่ำครอบครัวของเขามาโดยตลอดพวกเขาถูกรังแกเสมอมา!ชาร์ลีมักจะหันไปทางอื่นเพื่อเห็นแก่ภรรยาของเขา เขาอดทนต่อการกลั่นแกล้งของพวกเขามานานแล้วแต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนพวกนี้จะไร้ยางอายขนาดนี้ แต่ชาร์ลีไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าพวกเขาจะพยายามแย่งคฤหาสน์ไปจากเขา!“ชาร์ลี นายกล้ามาพูดกับคุณย่าแบบนั้นได้ยังไง?” แฮโรลด์ตะโกนใส่ชาร์ลีด้วยความโกรธ “วันนี้ฉันต้องสอนบทเรียนให้นาย!”“นายคิดว่านั่นขึ้นอยู่กับนายงั้นเหรอ?” ชาร์ลีตะคอกก่อนที่เขาจะพูดอย่างดูถูก “แฮโรลด์ สำหรับฉันแล้วนะ นายไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากแมลงที่เทียบไม่ได้แม้แต่มด!”“หัดเกรงใจกันหน่อย!” ทันใดนั้นคุณท่านวิลสันก็ลุกขึ้นยืนและตะโกน “ชาร
ในความเป็นจริงแล้ว คริสโตเฟอร์ได้วางแผนทุกอย่างไว้อย่างรอบคอบกับคุณท่านวิลสันเมื่อคืนที่ผ่านมายิ่งไปกว่านั้นเขาตั้งใจเชิญผู้อาวุโสที่เคารพนับถือทุกคนในตระกูลวิลสัน มาร่วมงานสังสรรค์ในตระกูลในวันนี้ในตอนแรกคริสโตเฟอร์คิดว่าจาค็อบจะส่งมอบบ้านโดยสมัครใจหากพวกเขาโดนบังคับให้จาค็อบทำอย่างนั้นเขายังวางแผนที่จะบังคับให้จาค็อบส่งคฤหาสน์โดยขู่ว่าเขาจะโดนอะไรบ้าง หากปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นเพราะจาค็อบเป็นคนไม่กล้ามาโดยตลอด เขามักจะตัวสั่นด้วยความกลัวทุกครั้งที่แม่ของเขาตำหนิเขา ดังนั้นคริสโตเฟอร์จึงมั่นใจว่าจาค็อบจะมอบคฤหาสน์ให้คุณท่านวิลสันอย่างแน่นอนหากเธอเรียกร้องให้เขาทำนอกจากนี้คริสโตเฟอร์ไม่ได้เคารพหรือให้เกียรติแคลร์เลย เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วดังนั้นเธอจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรทั้งสิ้นยิ่งไปกว่านั้นเธอยังแต่งงานกับเศษขยะ!สำหรับชาร์ลีเขาไม่สามารถใส่ใจเขาได้เขาเป็นเพียงลูกเขยของตระกูลวิลสันที่ไม่มีสถานะอะไรเลย เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดหรือคุยตอบโต้อะไรกับพวกเขาได้ด้วยซ้ำ!ถ้าเขาถูกขอให้ส่งมอบคฤหาสน์ให้เขาก็ต้องทำเช่นนั้น!อย่างไรก็ตาม คริสโตเฟอร์ไม่ได้คาดว่าจาค็อบจ
ในเวลานี้ทุกคนในลานบ้านต่างก็ตกใจกระบองทำจากไม้เอล์มสีเหลืองที่แข็งที่สุดและมีความเหนียวมาก แม้แต่ชายร่างกำยำสองคนก็ยังพบว่ามันยากมากที่จะทำลายกระบองนี้แม้ว่าพวกเขาจะใช้พละกำลังทั้งหมดก็ตามอย่างไรก็ตามในมือของชาร์ลีกระบองดูเหมือนจะบอบบางราวกับเส้นก๋วยเตี๋ยว!หลังจากฝึกฝนทักษะการต่อสู้ ความแข็งแกร่งของชาร์ลีก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดดังนั้นบอดี้การ์ดเหล่านี้จึงไม่เป็นภัยคุกคามต่อเขาเลยจาค็อบถอนหายใจโล่งอกใหญ่เมื่อเห็นว่าชาร์ลีลงมือแล้วเขาไม่คาดคิดว่าลูกเขยของเขาจะมีความสามารถขนาดนี้! ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสามจะสามารถออกจากคฤหาสน์ของตระกูลวิลสันได้อย่างปลอดภัยในวันนี้บอดี้การ์ดที่คฤหาสน์ของตระกูลวิลสันล้วนได้รับการว่าจ้างจากคริสโตเฟอร์และเขามั่นใจในทักษะของพวกบอดี้การ์ดเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เหล่าบอดี้การ์ดมีอาการลนเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าชาร์ลีแข็งแกร่งเพียงใดคริสโตเฟอร์กัดฟันก่อนพูดขึ้นว่า “ชาร์ลี! ฉันไม่คิดว่าแกจะมีทักษะการต่อสู้ แต่ให้ฉันดูหน่อยแล้วกันว่าแกจะจัดการกับผู้คนจำนวนมากในคราวเดียวได้ยังไง! ฉันอยากให้พวกนายทุกคนจัดการมันซะ!”"ใช่! จัดการมันพร้อมกันเลย! ถ้าพวกนาย
“นี่พวกคุณจะยืนดูเฉย ๆ เพื่อดูแฮโรลด์ก่ออาชญากรรมงั้นเหรอ?!”เมื่อจาค็อบเห็นแฮโรลด์เหวี่ยงขวานใส่ชาร์ลีเขาก็อดไม่ได้ที่จะคำรามด้วยความโกรธอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้คุณท่านวิลสันและคริสโตเฟอร์ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น พวกเขายังคงนั่งอยู่ในบ้านขณะที่ดูการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้นที่ลานบ้านอย่างตาไม่กะพริบ!สมาชิกคนอื่น ๆ ในตระกูลวิลสันก็ยังคงนิ่งเงียบราวกับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลยยิ่งไปกว่านั้นในตอนนี้คุณท่านวิลสันสนใจแต่คฤหาสน์เท่านั้นเธอไม่สนใจอะไรอย่างอื่นทั้งสิ้น!บางครั้ง ยิ่งคนเราอายุมากเท่าไรก็ยิ่งโลภมากขึ้นเท่านั้น!แม้ในอดีต กษัตริย์จะต้องการสร้างวังที่ใหญ่กว่า ดีกว่า และหรูหรากว่าเพื่อเตรียมหลุมฝังศพที่ดีกว่าสำหรับตัวเองเมื่อเขาแก่ลงเรื่อย ๆดังนั้นคุณท่านวิลสันที่มีอายุมากขึ้น เธอก็ยิ่งหวังว่าเธอจะสามารถมีความสุขกับชีวิตที่เหลือได้ยิ่งขึ้นหญิงชราต้องการอาศัยอยู่ในบ้านที่ใหญ่และหรูหรากว่านี้ เธอต้องการที่จะตายและถูกฝังไว้ในที่ที่ดีกว่าเธอยังต้องการความรุ่งโรจน์ และความมั่งคั่งไม่รู้จบในชาติหน้า!ดังนั้นนี่คือเหตุผลว่าทำไมคนรุ่นเก่ามักต้องการเ
คุณท่านวิลสันโกรธมากเมื่อเห็นว่าชาร์ลีหักข้อมือของหลานชายต่อหน้าต่อตาเธอเธอโกรธมากจึงรีบวิ่งไปหาทันทีเพราะอยากจะตบหน้าชาร์ลีสักฉาดสองฉาดหนัก ๆ ทันทีที่เธอยกมือขึ้นกลางอากาศชาร์ลีก็หันกลับมาและพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณย่าครับ! คุณกำลังรนหาที่ตายอยู่นะ!”เมื่อพูดอย่างนั้น ชาร์ลีก็ตบคุณท่านวิลสันไปที่ใบหน้าของเธอโดยไม่ลังเล หญิงชราตกใจมากจึงถอยหลังไปสองสามก้าวทันทีดวงตาของชาร์ลีเป็นน้ำแข็ง เขาปลดปล่อยออร่าสังหารออกมาจากร่างกาย แม้ว่าคุณท่านวิลสันจะโกรธมากแต่เธอก็ตัวสั่นเพราะเธอรู้สึกเจ็บมากจากการตบเธอเอามือปิดหน้าก่อนจะถอยหนีด้วยความตกใจหญิงชราถอยห่างและไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองชาร์ลีเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเคยเห็นเขาด้วยการแสดงออกที่น่ากลัวเช่นนี้ทุกคนในตระกูลวิลสันต่างก็ตกใจมาก!เกิดอะไรขึ้น?ไอ้เศษขยะนี่กล้าตบหน้าคุณท่านวิลสันอย่างนั้นเหรอ?แต่ใครจะกล้าแก้แค้นให้หญิงชราในเวลานี้กันล่ะ?ตอนนี้บอดี้การ์ดทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บก็นอนกองอยู่บนพื้น บอดี้การ์ดที่เหลือไม่กี่คนที่ยังยืนอยู่ต่างก็เต็มไปด้วยความกลัวและไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าแม้ว่าหญิงชราอยากจะเอาชีวิตชาร์ลีแต่เธอก็ร