บทที่ 1489

หลังจากนั้นไม่นานจิโร่ก็ถูกซ้อมจนเลือดอาบเต็มใบหน้าและเกือบจะหมดสติไปสองสามครั้ง

แต่ทุกครั้งที่เขากำลังจะหมดสติก็จะถูกปลุกขึ้นมาด้วยกำปั้นอันเกรี้ยวโกรธของอิจิโร่!

ตอนนี้อิจิโร่แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนแล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเป็นทายาทเศรษฐีที่ไม่ได้ทำอะไรนอกจากดื่มเหล้าทั้งวัน แต่ในช่วงเวลานี้เขาทำงานหนักอยู่ที่ฟาร์มสุนัขของอับเบิร์ตทุกวัน ดังนั้นสมรรถภาพทางกายของเขาจึงดีขึ้นอย่างมาก เขาอาจจะไม่แข็งแกร่งถึงขั้นจะเรียกว่าปรมาจารย์ได้ แต่เขาสามารถกำราบจิโร่ที่วัน ๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย นอกจากดื่มเหล้าตามแบบฉบับทายาทเศรษฐีผู้มั่งคั่ง

จิโร่เพิ่งรู้ตัวว่าร่างกายของเขาอ่อนแอแค่ไหนก็ในเวลานี้นี่แหละ หลังจากโดนพี่ชายชกด้วยกำปั้นไม่กี่ครั้ง เขาก็รู้สึกราวกับว่าสูญเสียชีวิตไปแล้วครึ่งหนึ่ง

เขาร้องไห้อย่างน่าสมเพช “พี่ครับ! ได้โปรดยกโทษให้ฉันในฐานะที่เราเป็นพี่เป็นน้องและเป็นเพื่อนร่วมชาติด้วยเถอะครับ! ปล่อยผมไปเถอะ…”

พูดจบจิโร่ก็ยังคงร้องไห้อย่างน่าสมเพชเวทนา

อิจิโร่กัดฟันกรอดแล้วก่นด่าออกมาว่า “ตอนนี้แกจำได้แล้วเหรอว่าเราเป็นพี่น้องกัน? แกยังจำได้ว่าเราเป็นเพื่อนร่วมชาติเหมือนกันเหรอ?!”

“จิโร่ แ