แชร์

บทที่ 1323

ผู้แต่ง: ลอร์ด ลีฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ตอนที่แฮนสันต่อยชาร์ลีนั้น เขามีแต่ความรู้สึกดูถูกดูแคลนชาร์ลี

เขาใช้พละกำลังทั้งหมดที่เขามีอยู่ในการชกนี้ นอกจากนี้เขายังเชื่อด้วยว่าหมัดนี้สามารถเอาชนะชาร์ลีต่อหน้าทุก ๆ คนได้

ต้องบอกเลยว่าแฮนสันช่างมีพละกำลังจริง ๆ

เพราะจะอย่างไรก็ตาม เขาก็มีดีกรีเป็นถึงแชมป์ซ่านโฉ่ว คนธรรมดาทั่วไปเอาชนะเขาไม่ได้หรอก

เขาออกหมัดได้อย่างรวดเร็วและรุนแรง แม้แต่ออโรร่าที่ฝึกฝนซ่านโฉ่วมาหลายปี ก็ยังไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงเกรแฮมและควินตัน

แต่อย่างไรก็ตาม ความเร็วที่แฮนสันภูมิอกภูมิใจนั้นกลับดูเชื่องช้า และไม่มีอันตรายใด ๆ ในสายตาของชาร์ลี

อันที่จริงหมัดชกของแฮนสันนั้นไม่ได้มีพลังมากมายอะไรต่อตัวเขา

ถึงแม้ว่าชาร์ลีจะยืนนิ่ง ๆ ให้เขาชก แต่หมัดชกนั้นก็ไม่สามารถทำร้ายเข้าได้เลยแม้แต่นิดเดียว

ถึงแม้หมัดชกนั้นจะไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายต่อเขา แต่ชาร์ลีก็ไม่สามารถปล่อยให้ไอ้ขี้แพ้รายนี้โจมตีเขาได้

ดังนั้นในขณะที่หมัดของแฮนสันกำลังจะโดนหน้าเขานั้น ทันใดนั้นชาร์ลีก็ยกกำปั้นขึ้นไปปะทะกับกำปั้นของแฮนสัน แล้วกระดูกก็หัก

ชาร์ลีออกหมัดได้เร็วพอ ๆ กับกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกขับเคลื่อนออกจากลำกล้อ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1324

    ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า "การแข่งขันยังไม่ทันได้เริ่มต้นขึ้นเลย แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าจะเอาชนะไม่ได้น่ะ? แต่ผมมั่นใจว่าคุณจะเอาชนะโจแอนนาได้แน่"ออโรร่ารู้สึกละอายใจแล้วพูดว่า "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันรู้ความสามารถของตัวเองดีค่ะ โจแอนนามีความแข็งแกร่งมาก เธอเป็นนักกีฬาซ่านโฉ่วของบราซิลเพียงคนเดียวที่มีพรสวรรค์ แล้วก็โดดเด่นกว่าใครในกลุ่มนักกีฬาหญิงทั้งหมด แถมเธอยังมีทักษะการต่อสู้ที่ดีกว่าฉันด้วย แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ฉันจะเอาชนะเธอได้...”ชาร์ลีก้มลงกระซิบข้างหูเธอด้วยความยินดีว่า "อย่าลืมยาวิเศษที่ผมเคยให้คุณก่อนหน้านี้สิ ตอนนี้ร่างกายของคุณก็ฟิตมากด้วย แต่ถ้าเทียบกับนักกีฬาชั้นยอดก็ยังมีช่องว่างอยู่มาก หลังจากที่คุณกินยาวิเศษเข้าไป ความแข็งแกร่งรวมทั้งความเร็วในการตอบโต้ของคุณก็จะเพิ่มขื้นอย่างมาก ผมเชื่อว่าความสามารถของคุณจะพัฒนาขึ้นอย่างมากด้วย ฉะนั้นการเอาชนะโจแอนนานักชกชาวบราซิลก็ไม่ใช่ปัญหา!”จากนั้นออโรร่าก็นึกถึงยาวิเศษที่ชาร์ลีมอบให้เธอตอนนั้นเธอได้ไปหาปรมาจารย์เวดแทนพ่อของเธอ ซึ่งในตอนแรกยาเม็ดเดียวก็เพียงพอแล้ว แต่เธอไม่คิดเลยว่าปรมาจารย์เวดจะให้ยาเธอถึงสองเม็ด ดังนั้นพ่อของ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1325

    เมื่อเห็นชาร์ลีจะไปทานมื้อกลางวันที่บ้านของเธอในตอนเที่ยง ออโรร่าก็มุ่งตรงไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างร่าเริง สึ่งก่อนที่เธอจะไปนั้นเธอได้บอกชาร์ลีว่า "กรุณารอสักครู่นะคะปรมาจารย์เวด ฉันต้องอาบน้ำก่อนสักหน่อย แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อาบไม่นานหรอกค่ะ"ชาร์ลีพยักหน้าแล้วตอบพร้อมกับยิ้มว่า "ไม่ต้องรีบร้อน จัดการให้เสร็จก่อนเถอะครับ"เกรแฮมที่อยู่ทางด้านข้างพูดว่า "ที่นี่ค่อนข้างวุ่นวาย เราพักอยู่บนรถก่อนดีไหมครับ? ผมจะสั่งให้คนของผมขับรถคาราวานมาที่นี่ชาร์ลีตอบพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน "ได้ครับ ไปรอที่รถกันเถอะครับ"อดัมตอบอย่างกระตือรือร้นทันที "เชิญทางนี้ครับปรมาจารย์เวด!”ในขณะที่ชาร์ลี เกรแฮม และอดัมกำลังจะออกจากสนามกีฬา แฮนสันที่เพิ่งโดนปะทะที่กำปั้นข้างขวาไปเมื่อสักครู่นี้ ก็เดินเข้ามาในห้องรับรองของนักกีฬาด้วยความรู้สึกเดือดดาลตรงทางเข้าห้องรับรองนี้มีธงญี่ปุ่นติดอยู่ พร้อมกับมีข้อความเขียนไปบนประตูว่า 'นักชกชาวญี่ปุ่น: นานาโกะ อิโตะ'แฮนสันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ยังคงเคาะประตูห้องรับรองนั้นไม่นานนักก็มีคนเปิดประตูออกมา ชายหนุ่มที่พูดภาษาออสเกียได้อย่างคล่องแคล่วมองมาที

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1326

    เขาถามว่า "อาการบาดเจ็บของคุณยังดูสดอยู่มาก เลือดก็ยังไม่ตกสะเก็ด อาการบาดเจ็บนี้น่าจะเกิดขึ้นไม่เกินครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาใช่ไหม?”“ถูกต้องครับ" แฮนสันกล่าว "คุณเห็นไหม ไอ้คนที่ผมพูดถึงนั้นใช้แค่กำปั้นในการทำให้มือขวาของผมสิ้นสภาพ ความแข็งแกร่งแบบนี้… ผมเชื่อว่าคุณก็ทำไม่ได้ใช่ไหมครับ?”ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ยามาโมโตะ คาสึกิก็ดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันทีเขาเป็นแพทย์ผู้ชำนาญทั่วไปด้วย ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าร่างกายและเนื้อหนังมังสาของมนุษย์นั้นมีขีดจำกัดที่ค่อนข้างสูง แต่จริง ๆ แล้วนี่เป็นขีดจำกัดที่ต่ำมาก ๆกำปั้นของมนุษย์นั้นประกอบไปด้วยองค์ประกอบหลักสี่ส่วน ได้แก่เนื้อ กระดูก กล้ามเนื้อ และผิวหนัง สึ่งทั้งหมดนั้นคือเลือดเนื้อ ในการโจมตีเข้าที่หน้าท้อง ใบหน้า และส่วนอื่น ๆ ของร่างกายที่มีความอ่อนนุ่มของคู่ต่อสู้นั้น นับเป็นการป้องกันตนเองไม่ให้เกิดการบาดเจ็บ แต่อย่างไรก็ตามการใช้กำปั้นกระแทกกำปั้นของคู่ต่อสู้นั้นเป็นการประสานงากันที่อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่อย่างไรก็ตาม นี่เป็นกำปั้นของใครกันที่มีความแข็งแกร่งมากถึงขนาดชกหมัดเดียวก็ทำให้กำปั้นของคนอื่นแตกหักได้? เมื่อคิดได้ดังนี้เขาก็รีบถา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1327

    หลังจากที่แฮนสันกลับไปแล้ว นานาโกะ อิโตะก็เดินไปเผชิญหน้ากับยามาโมโตะ คาสึกิ แล้วถามว่า "อาจารย์คะ ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของแฮนสันจะแย่กว่าของอาจารย์เยอะ แต่ในแวดวงของกีฬาซ่านโฉ่วนั้น เขาก็ถือว่าอยู่ในระดับกลาง ๆ แฮนสันพูดถึงชายหนุ่มที่สามารถทำร้ายเขาได้ถึงระดับนั้น โดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใด ๆ กับตัวเอง ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนี้จะทรงพลังมากเลยนะคะ!”ยามาโมโตะ คาสึกิถามด้วยความสงสัยว่า "นานาโกะ เธอรู้ได้ยังไงว่าความสามารถของแฮนสันอยู่ในเกณฑ์ดี?”นานาโกะ อิโตะหัวเราะแล้วตอบว่า "อาจารย์คะ ฉันดูคลิปวิดีโอการแข่งขันของคุณทั้งหมดแล้ว และได้ทำการศึกษาวิจัยเชิงลึกเกี่ยวกับการแข่งขันแต่ละครั้ง นอกจากนี้ฉันยังได้เห็นกระบวนการทั้งหมดของการแข่งขันระหว่างอาจารย์กับแฮนสันด้วย ความแข็งแกร่งของเขามีอยู่ประมาณ 70% เมื่อเทียบกับของอาจารย์"“ไม่แปลกใจเลย!”ยามาโมโตะ คาสึกิอุทานและประกาศความเห็นชอบ "นานาโกะ นี่คือเหตุผลที่ฉันรับเธอเป็นลูกศิษย์!”“เธอเป็นคนขยันเรียนและมีความพากเพียร แถมวงศ์ตระกูลก็มีพื้นเพที่ดี เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อยกฐานะครอบครัวของเธอเลย!”"ความสามารถของตระกูลอิโตะนั้นมีมาก

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1328

    เมื่อเห็นว่าชาร์ลีกำลังจะดื่มชาหมดถ้วย อดัมก็รีบเติมชาให้อย่างนอบน้อม แล้วถามอย่างกระตือรือร้นว่า "ปรมาจารย์เวด คุณชอบชาที่ดื่มไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "ก็ดีนะครับ คุณตั้งใจเรียนรู้ทักษะการชงชาใช่ไหมครับ? ผมไม่เคยคิดว่าคนที่มีบุคลิกแบบคุณจะชอบศึกษาค้นคว้าในเรื่องการชงชา"อดัมในอดีตนั้นมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ดังนั้นเขาจึงเป็นลูกคนรวยที่ทำตัวไร้ประโยชน์นอกจากเขาจะไม่รู้อะไรเลยสักนิดเดียวแล้ว เขายังมีความสนใจในงานศิลปะด้วย เขาซื้อข้าวของไร้ประโยชน์จากแอนทีคสตรีทมาแบบหามรุ่งหามค่ำ โดยถือว่าข้าวของที่ไร้ประโยชน์นั้นคือสมบัติอันล้ำค่าเมื่อฮาร์ลี่ย์มาเข้าร่วมการประมูลที่โอลรัสนั้น เขาได้เฝ้าตามติดและประจบสอพลอเธอ และสร้างศัตรูให้กับตัวเขาเองชาร์ลีไม่ได้เจอเด็กคนนี้มาระยะหนึ่งแล้ว เขาไม่เคยคิดว่าเด็กคนนี้จะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ อดัมตอนนี้มีความยับยั้งชั่งใจมากขึ้น และเป็นคนมีเหตุมีผลมากขึ้นทันทีที่อดัมได้ยินคำชื่นชมจากชาร์ลี เขาก็หน้าแดงและรีบอธิบายว่า "ปรมาจารย์เวด ผมเคยทำตัวเป็นเด็กไร้เดียงสา โปรดยกโทษให้ผมที่สร้างความขุ่นเคืองใจให้กับคุณ ผมหวังว่าอะไรที่ผ่านไปแล้

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1329

    ชาร์ลีไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าออโรร่าจะเป็นเจ้าของเรือสปีดโบตที่นี่เมื่อเห็นว่าเธอมีความกระตือรือร้น เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า "เยี่ยมเลย ถ้าอย่างนั้นไปดูวิวกันเถอะครับ แต่ฝีมือการขับเรือของคุณเป็นยังไง? ผมจะไม่โดนโยนลงทะเลสาบไปก่อนใช่ไหม?”ออโรร่าหน้าแดงแล้วพูดอย่างอาย ๆ ว่า "ไม่หรอกค่ะปรมาจารย์เวด คุณมั่นใจได้เลยว่าฉันขับเรือได้นิ่งมาก! และถึงแม้คุณจะตกลงไปในทะเลสาบ ฉันก็จะช่วยชีวิตคุณเองค่ะ"อดัมที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พูดอย่างเร่งรีบว่า "น้องสาว พาพี่ไปด้วย พี่ขอไปนั่งเรือด้วย...”อดัมไม่ใช่พี่ชายแท้ ๆ ของออโรร่า แต่ทั้งคู่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันโดยมีย่าคนเดียวกัน ดังนั้นควินตันจึงไม่ได้อาศัยอยู่ในวิลล่านี้ แต่มาเยี่ยมเยียนในฐานะแขกเป็นครั้งคราวดังนั้นเมื่อเขาได้ยินว่าออโรร่าจะไปขับเรือเล่น เขาก็อดที่จะรู้สึกกระตือรือร้นไม่ได้ออโรร่าจ้องเขาแล้วพูดอย่างฉุนเฉียวว่า "พี่จะไปด้วยทำไมคะ? ทำไมพี่ถึงต้องไปทุกที่ที่เราไปด้วยล่ะ?”อดัมทำหน้ามุ่ยอย่างไม่พอใจ และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา เมื่อเกรแฮมซึ่งอยู่ข้าง ๆ พูดกับเขาว่า "อดัมมากับฉันนี่ ฉันมีเรื่องจะบอกแก"อดัมหยุดไปชั่วขณะเมื่อได้ยินลุงพูดเช

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1330

    ออโรร่ายิ้มก่อนจะพูดว่า "เชื่อฝีมือฉันเถอะค่ะปรมาจารย์เวด!”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะก้าวขึ้นเรือสปีดโบตแล้วนั่งลงข้าง ๆ ออโรร่าในเวลานี้ออโรร่ากดปุ่มสตาร์ท แล้วเครื่องยนต์ทางทะเล V8 จำนวนสี่เครื่องที่ติดตั้งอยู่เคียงข้างกัน ก็ส่งเสียงคำรามขึ้นมาดังลั่น เสียงเดินเครื่องยนต์เบา ๆ ฟังดูมีพลังยิ่งกว่าเสียงเครื่องยนต์ของรถซูเปอร์คาร์เสียอีกออโรร่าขับเรือสปีดโบตออกจากท่าเรือช้า ๆ หลังจากนั้นเธอก็ยิ้มอย่างซุกซนให้ชาร์ลีก่อนจะพูดว่า "ปรมาจารย์เวด ช่วยอดใจรอสักแป๊บนึงนะคะ!”พอพูดจบเธอก็เร่งความเร็วขึ้นจนเต็มพิกัดอย่างฉับพลันทันใด!เรือสปีดโบตพุ่งทะยานไปข้างหน้าด้วยพลังมหาศาลในขณะที่แล่นตรงไปถึงแม้ชาร์ลีจะเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว แต่เขาก็ยังตกใจกับพลังมหาศาลขของเรือสปีดโบตลำนี้อยู่ดีทะเลสาบมีอาณาบริเวณที่กว้างขวางมาก ดังนั้นการขับเรือสปีดโบตลำนี้จึงไม่เหมือนการขับบนท้องถนนที่คุณต้องให้ความใส่ใจกับสภาพถนนอยู่ตลอดเวลาแต่การขับเรือในทะเลสาบนั้น คุณสามารถหลับตาลงสักแป๊บหนึ่งได้ แล้วค่อยลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดังนั้นทั่วทั้งทะเลสาบผืนนี้จึงกลายเป็นสถานที่ให้ออโรร่าได้ทำอะไรแบบไม่ต้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1331

    หลังออกจากสนามกีฬา อิโตะ นานาโกะก็พาผู้ช่วยของเธอพร้อมกับสาวใช้อีกสองสามคนที่เธอพามาจากบ้านด้วยกลับโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชั่นแนลครอบครัวอิโตะได้จองห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีท ซึ่งเป็นห้องพักที่มีขนาดใหญ่สุดของโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชั่นแนลไว้สองห้อง โดยจองล่วงหน้าไว้เป็นเวลานาน เนื่องจากนานาโกะจะเดินทางมาที่โอลรัส ฮิลล์ในครั้งนี้ในห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทที่จองไว้สองห้องนั้น นานาโกะจะพักอยู่ในห้องห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทหนึ่งห้องเพียงคนเดียว ในขณะที่โค้ช ผู้ช่วย รวมทั้งคนงานของเธอ ก็จะพักอยู่ในห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทอีกห้องหนึ่งครอบครัวอิโตะได้ส่งคนไปที่โอลรัส ฮิลล์เมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว เพียงเพื่อจะเปลี่ยนห้องนอนในห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีทที่นานาโกะจะพักนั้นให้เป็นห้องฝึกซ้อมสำหรับนานาโกะโดยเฉพาะว่ากันว่าค่าปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวก็ใช้เงินไปหลายล้านดอลลาร์แล้ว ถ้ารวมค่าเช่าระยะยาวของห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีททั้งสองห้องนี้เข้าไปด้วยแล้ว ครอบครัวอิโตะคงใช้เงินอย่างน้อย ๆ สามถึงสี่ล้านดอลลาร์ เพื่อให้นานาโกะมาเข้าร่วมการแข่งขันชิงแชมป์ที่โอลรัส ฮิลล์ในครั้งนี้เห

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status