เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1320
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1321
ในสายตาขอออโรร่าแล้ว ชาร์ลีมีตำแหน่งเป็นรองแค่เกรแฮมพ่อของเธอเท่านั้นแต่โค้ชซาเวียร์ไม่รู้เรื่องนี้เขาแค่รู้สึกว่าชาร์ลีเข้ามาล่อหลอกออโรร่าโดยอาศัยโชคช่วย นี่คือเหตุผลที่เธอเชื่อและไว้วางใจในตัวเขาดังนั้นเขาจึงทำเสียงไม่พอใจก่อนที่จะพูดอย่างดูแคลนว่า "ออโรร่า อย่าไปหลงกลเด็กหนุ่มที่ไร้ประสบการณ์คนนี้เลย คนประเภทนี้ก็ดีแต่พูดเท่านั้นเอง ไม่มีความสามารถอะไรเป็นเรื่องเป็นราวหรอก ถ้าเธอยอมให้เขาทำหน้าที่เป็นโค้ช เธอก็จะไม่มีโอกาสชนะในการแข่งขันครั้งต่อ ๆ ไปในอนาคตอีกแน่นอน!”ออโรร่าพูดด้วยความรู้สึกรำคาญเล็กน้อย "อย่าพูดอย่างนั้นกับปรมาจารย์เวดนะ! ปรมาจารย์เวดมีความแข็งแกร่งและพลังเหนือสิ่งอื่นใดที่คุณจะจินตนาการได้! ถ้าไม่ใช่เพราะการเตือนสติของปรมาจารย์เวดในวันนี้ ถ้าฉันเชื่อแต่กลยุทธ์ของคุณคนเดียว ฉันก็คงแพ้ในเกมการแข่งขันรอบเมื่อเมื่อกี้ไปแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่ฉันจะเข้าถึงรอบก่อนรองชนะเลิศได้ และฉันก็จะไม่มีโอกาสได้เข้าแข่งขันในรอบต่อ ๆ ไปด้วย!”โค้ชซาเวียร์ไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าออโรร่าจะไม่หลงกลอุบายที่เขาพยายามหว่านล้อมอยู่เลยซึ่งนี่ทำให้เขารู้สึกโกรธและรำคาญมากยิ่งไปกว่านั
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1322
เกรแฮมตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "คุณไม่ได้เป็นอะไรมากไปกว่าโค้ชสอนศิลปะป้องกันตัวเลย แล้วทำไมถึงพูดจาอวดเก่งนัก? ถึงแม้ว่าผม… เกรแฮม ควินตัน… จะไม่ได้เป็นหนึ่งตระกูลชั้นนำที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในโอลรัส ฮิลล์ แต่ผมก็ยังมีความสามารถและอำนาจอยู่บ้าง ผมไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะสามารถขัดขวางลูกสาวของผมได้ด้วยคำพูดเพียงคำเดียว!”“เกรแฮม ควินตันเหรอ?” แฮนสันอุทานและถามด้วยความประหม่าว่า "คุณคือเกรแฮม ควินตัน หัวหน้าครอบครัวควินตันเหรอ?!”เกรแฮมตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ใช่แล้ว ผมเอง ทำไมเหรอ? คุณมีปัญหาอะไรกับเรื่องนี้หรือเปล่า?”“ไม่มีครับ ผมไม่กล้าหรอก!” แฮนสันรีบตอบ หลังจากนั้นเขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า "คุณควินตันครับ ผมทำเรื่องขายหน้าต่อหน้าคุณ ผมไม่คิดว่าคุณจะเป็นพ่อของออโรร่า ผมให้ความชื่นชมในชื่อเสียงของคุณมานานมากแล้ว คุณคือคนที่บริจาคเงินและเป็นผู้อุปถัมน์ห้องศิลปะป้องกันตัวในมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์แห่งโอลรัส...”เกรแฮมรู้สึกขยะแขยงชายคนนี้เป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "คุณไม่ใช่โค้ชของออโรร่าอีกต่อไป ผมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณอีก กรุณาออกไปจากที่นี่ได้แล้ว"แฮนสัน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1323
ตอนที่แฮนสันต่อยชาร์ลีนั้น เขามีแต่ความรู้สึกดูถูกดูแคลนชาร์ลีเขาใช้พละกำลังทั้งหมดที่เขามีอยู่ในการชกนี้ นอกจากนี้เขายังเชื่อด้วยว่าหมัดนี้สามารถเอาชนะชาร์ลีต่อหน้าทุก ๆ คนได้ต้องบอกเลยว่าแฮนสันช่างมีพละกำลังจริง ๆเพราะจะอย่างไรก็ตาม เขาก็มีดีกรีเป็นถึงแชมป์ซ่านโฉ่ว คนธรรมดาทั่วไปเอาชนะเขาไม่ได้หรอกเขาออกหมัดได้อย่างรวดเร็วและรุนแรง แม้แต่ออโรร่าที่ฝึกฝนซ่านโฉ่วมาหลายปี ก็ยังไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ ดังนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงเกรแฮมและควินตันแต่อย่างไรก็ตาม ความเร็วที่แฮนสันภูมิอกภูมิใจนั้นกลับดูเชื่องช้า และไม่มีอันตรายใด ๆ ในสายตาของชาร์ลีอันที่จริงหมัดชกของแฮนสันนั้นไม่ได้มีพลังมากมายอะไรต่อตัวเขาถึงแม้ว่าชาร์ลีจะยืนนิ่ง ๆ ให้เขาชก แต่หมัดชกนั้นก็ไม่สามารถทำร้ายเข้าได้เลยแม้แต่นิดเดียวถึงแม้หมัดชกนั้นจะไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายต่อเขา แต่ชาร์ลีก็ไม่สามารถปล่อยให้ไอ้ขี้แพ้รายนี้โจมตีเขาได้ดังนั้นในขณะที่หมัดของแฮนสันกำลังจะโดนหน้าเขานั้น ทันใดนั้นชาร์ลีก็ยกกำปั้นขึ้นไปปะทะกับกำปั้นของแฮนสัน แล้วกระดูกก็หักชาร์ลีออกหมัดได้เร็วพอ ๆ กับกระสุนปืนใหญ่ที่ถูกขับเคลื่อนออกจากลำกล้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1324
ชาร์ลีหัวเราะแล้วพูดว่า "การแข่งขันยังไม่ทันได้เริ่มต้นขึ้นเลย แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าจะเอาชนะไม่ได้น่ะ? แต่ผมมั่นใจว่าคุณจะเอาชนะโจแอนนาได้แน่"ออโรร่ารู้สึกละอายใจแล้วพูดว่า "ปรมาจารย์เวดคะ ฉันรู้ความสามารถของตัวเองดีค่ะ โจแอนนามีความแข็งแกร่งมาก เธอเป็นนักกีฬาซ่านโฉ่วของบราซิลเพียงคนเดียวที่มีพรสวรรค์ แล้วก็โดดเด่นกว่าใครในกลุ่มนักกีฬาหญิงทั้งหมด แถมเธอยังมีทักษะการต่อสู้ที่ดีกว่าฉันด้วย แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ฉันจะเอาชนะเธอได้...”ชาร์ลีก้มลงกระซิบข้างหูเธอด้วยความยินดีว่า "อย่าลืมยาวิเศษที่ผมเคยให้คุณก่อนหน้านี้สิ ตอนนี้ร่างกายของคุณก็ฟิตมากด้วย แต่ถ้าเทียบกับนักกีฬาชั้นยอดก็ยังมีช่องว่างอยู่มาก หลังจากที่คุณกินยาวิเศษเข้าไป ความแข็งแกร่งรวมทั้งความเร็วในการตอบโต้ของคุณก็จะเพิ่มขื้นอย่างมาก ผมเชื่อว่าความสามารถของคุณจะพัฒนาขึ้นอย่างมากด้วย ฉะนั้นการเอาชนะโจแอนนานักชกชาวบราซิลก็ไม่ใช่ปัญหา!”จากนั้นออโรร่าก็นึกถึงยาวิเศษที่ชาร์ลีมอบให้เธอตอนนั้นเธอได้ไปหาปรมาจารย์เวดแทนพ่อของเธอ ซึ่งในตอนแรกยาเม็ดเดียวก็เพียงพอแล้ว แต่เธอไม่คิดเลยว่าปรมาจารย์เวดจะให้ยาเธอถึงสองเม็ด ดังนั้นพ่อของ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1325
เมื่อเห็นชาร์ลีจะไปทานมื้อกลางวันที่บ้านของเธอในตอนเที่ยง ออโรร่าก็มุ่งตรงไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างร่าเริง สึ่งก่อนที่เธอจะไปนั้นเธอได้บอกชาร์ลีว่า "กรุณารอสักครู่นะคะปรมาจารย์เวด ฉันต้องอาบน้ำก่อนสักหน่อย แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อาบไม่นานหรอกค่ะ"ชาร์ลีพยักหน้าแล้วตอบพร้อมกับยิ้มว่า "ไม่ต้องรีบร้อน จัดการให้เสร็จก่อนเถอะครับ"เกรแฮมที่อยู่ทางด้านข้างพูดว่า "ที่นี่ค่อนข้างวุ่นวาย เราพักอยู่บนรถก่อนดีไหมครับ? ผมจะสั่งให้คนของผมขับรถคาราวานมาที่นี่ชาร์ลีตอบพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน "ได้ครับ ไปรอที่รถกันเถอะครับ"อดัมตอบอย่างกระตือรือร้นทันที "เชิญทางนี้ครับปรมาจารย์เวด!”ในขณะที่ชาร์ลี เกรแฮม และอดัมกำลังจะออกจากสนามกีฬา แฮนสันที่เพิ่งโดนปะทะที่กำปั้นข้างขวาไปเมื่อสักครู่นี้ ก็เดินเข้ามาในห้องรับรองของนักกีฬาด้วยความรู้สึกเดือดดาลตรงทางเข้าห้องรับรองนี้มีธงญี่ปุ่นติดอยู่ พร้อมกับมีข้อความเขียนไปบนประตูว่า 'นักชกชาวญี่ปุ่น: นานาโกะ อิโตะ'แฮนสันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ยังคงเคาะประตูห้องรับรองนั้นไม่นานนักก็มีคนเปิดประตูออกมา ชายหนุ่มที่พูดภาษาออสเกียได้อย่างคล่องแคล่วมองมาที
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1326
เขาถามว่า "อาการบาดเจ็บของคุณยังดูสดอยู่มาก เลือดก็ยังไม่ตกสะเก็ด อาการบาดเจ็บนี้น่าจะเกิดขึ้นไม่เกินครึ่งชั่วโมงที่ผ่านมาใช่ไหม?”“ถูกต้องครับ" แฮนสันกล่าว "คุณเห็นไหม ไอ้คนที่ผมพูดถึงนั้นใช้แค่กำปั้นในการทำให้มือขวาของผมสิ้นสภาพ ความแข็งแกร่งแบบนี้… ผมเชื่อว่าคุณก็ทำไม่ได้ใช่ไหมครับ?”ทันทีที่เขาพูดเช่นนี้ ยามาโมโตะ คาสึกิก็ดูเคร่งเครียดขึ้นมาทันทีเขาเป็นแพทย์ผู้ชำนาญทั่วไปด้วย ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าร่างกายและเนื้อหนังมังสาของมนุษย์นั้นมีขีดจำกัดที่ค่อนข้างสูง แต่จริง ๆ แล้วนี่เป็นขีดจำกัดที่ต่ำมาก ๆกำปั้นของมนุษย์นั้นประกอบไปด้วยองค์ประกอบหลักสี่ส่วน ได้แก่เนื้อ กระดูก กล้ามเนื้อ และผิวหนัง สึ่งทั้งหมดนั้นคือเลือดเนื้อ ในการโจมตีเข้าที่หน้าท้อง ใบหน้า และส่วนอื่น ๆ ของร่างกายที่มีความอ่อนนุ่มของคู่ต่อสู้นั้น นับเป็นการป้องกันตนเองไม่ให้เกิดการบาดเจ็บ แต่อย่างไรก็ตามการใช้กำปั้นกระแทกกำปั้นของคู่ต่อสู้นั้นเป็นการประสานงากันที่อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแต่อย่างไรก็ตาม นี่เป็นกำปั้นของใครกันที่มีความแข็งแกร่งมากถึงขนาดชกหมัดเดียวก็ทำให้กำปั้นของคนอื่นแตกหักได้? เมื่อคิดได้ดังนี้เขาก็รีบถา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1327
หลังจากที่แฮนสันกลับไปแล้ว นานาโกะ อิโตะก็เดินไปเผชิญหน้ากับยามาโมโตะ คาสึกิ แล้วถามว่า "อาจารย์คะ ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของแฮนสันจะแย่กว่าของอาจารย์เยอะ แต่ในแวดวงของกีฬาซ่านโฉ่วนั้น เขาก็ถือว่าอยู่ในระดับกลาง ๆ แฮนสันพูดถึงชายหนุ่มที่สามารถทำร้ายเขาได้ถึงระดับนั้น โดยไม่ก่อให้เกิดความเสียหายใด ๆ กับตัวเอง ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคนนี้จะทรงพลังมากเลยนะคะ!”ยามาโมโตะ คาสึกิถามด้วยความสงสัยว่า "นานาโกะ เธอรู้ได้ยังไงว่าความสามารถของแฮนสันอยู่ในเกณฑ์ดี?”นานาโกะ อิโตะหัวเราะแล้วตอบว่า "อาจารย์คะ ฉันดูคลิปวิดีโอการแข่งขันของคุณทั้งหมดแล้ว และได้ทำการศึกษาวิจัยเชิงลึกเกี่ยวกับการแข่งขันแต่ละครั้ง นอกจากนี้ฉันยังได้เห็นกระบวนการทั้งหมดของการแข่งขันระหว่างอาจารย์กับแฮนสันด้วย ความแข็งแกร่งของเขามีอยู่ประมาณ 70% เมื่อเทียบกับของอาจารย์"“ไม่แปลกใจเลย!”ยามาโมโตะ คาสึกิอุทานและประกาศความเห็นชอบ "นานาโกะ นี่คือเหตุผลที่ฉันรับเธอเป็นลูกศิษย์!”“เธอเป็นคนขยันเรียนและมีความพากเพียร แถมวงศ์ตระกูลก็มีพื้นเพที่ดี เธอไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพื่อยกฐานะครอบครัวของเธอเลย!”"ความสามารถของตระกูลอิโตะนั้นมีมาก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1328
เมื่อเห็นว่าชาร์ลีกำลังจะดื่มชาหมดถ้วย อดัมก็รีบเติมชาให้อย่างนอบน้อม แล้วถามอย่างกระตือรือร้นว่า "ปรมาจารย์เวด คุณชอบชาที่ดื่มไหมครับ?”ชาร์ลีพยักหน้าแล้วตอบพร้อมกับรอยยิ้ม "ก็ดีนะครับ คุณตั้งใจเรียนรู้ทักษะการชงชาใช่ไหมครับ? ผมไม่เคยคิดว่าคนที่มีบุคลิกแบบคุณจะชอบศึกษาค้นคว้าในเรื่องการชงชา"อดัมในอดีตนั้นมาจากตระกูลที่ร่ำรวย ดังนั้นเขาจึงเป็นลูกคนรวยที่ทำตัวไร้ประโยชน์นอกจากเขาจะไม่รู้อะไรเลยสักนิดเดียวแล้ว เขายังมีความสนใจในงานศิลปะด้วย เขาซื้อข้าวของไร้ประโยชน์จากแอนทีคสตรีทมาแบบหามรุ่งหามค่ำ โดยถือว่าข้าวของที่ไร้ประโยชน์นั้นคือสมบัติอันล้ำค่าเมื่อฮาร์ลี่ย์มาเข้าร่วมการประมูลที่โอลรัสนั้น เขาได้เฝ้าตามติดและประจบสอพลอเธอ และสร้างศัตรูให้กับตัวเขาเองชาร์ลีไม่ได้เจอเด็กคนนี้มาระยะหนึ่งแล้ว เขาไม่เคยคิดว่าเด็กคนนี้จะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ อดัมตอนนี้มีความยับยั้งชั่งใจมากขึ้น และเป็นคนมีเหตุมีผลมากขึ้นทันทีที่อดัมได้ยินคำชื่นชมจากชาร์ลี เขาก็หน้าแดงและรีบอธิบายว่า "ปรมาจารย์เวด ผมเคยทำตัวเป็นเด็กไร้เดียงสา โปรดยกโทษให้ผมที่สร้างความขุ่นเคืองใจให้กับคุณ ผมหวังว่าอะไรที่ผ่านไปแล้
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
