MasukShare
บทที่ 1111
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56Bab terkait
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1112
คริสโตเฟอร์บ่นกระปอดกระแปด “ก็ได้ ก็ได้ แม่พูดถูกแล้ว ผมเชื่อตามที่แม่บอกดีไหม?”คุณท่านวิลสันเหลือบมองเขาแล้วบ่น “ใส่แรงเข้าไปอีก บดหมูให้มันละเอียด ๆ จะได้ยิ่งนุ่ม!”“ครับคุณท่าน…” คริสโตเฟอร์ตอบเสียงแหบเมื่อถึงตอนเย็น เนื้อหมูก็บดจนเสร็จเรียบร้อย ไข่ก็ทอดไว้แล้ว และ ‘กุยช่าย’ ตะกร้าใหญ่ก็ล้างสะอาด ทุกส่วนผสมวางเตรียมไว้บนเขียงคุณท่านวิลสันทำไส้เกี๊ยวด้วยตัวเอง ขั้นแรกเธอผสมไข่ทอดกับกุยช่ายด้วยเครื่องปรุงสำหรับทำเกี๊ยวไส้กุยช่ายและไข่ จากนั้นเธอก็ผสมเนื้อหมูกับกุยช่ายในอีกชามสมาชิกครอบครัววิลสันเริ่มน้ำลายสอเมื่อเห็นคุณท่านวิลสันทำไส้เกี๊ยว ยังไงเสีย พวกเขาก็เจอเคราะห์กรรมความยากลำบากมาไม่น้อยในช่วงที่ผ่านมา จึงถือเป็นโอกาสหายากที่ทั้งครอบครัวจะได้อิ่มหนำกับเกี๊ยวทำเองแบบนี้หลังจากผสมไส้เสร็จ คุณท่านวิลสันก็สอนให้ทุกคนห่อเกี๊ยวด้วยดัวเอง พูดตามจริง เกี๊ยวของพวกเขามีขนาดและรูปร่างหลากหลาย ทั้งใหญ่ เล็ก เบี้ยว บิด เหมือนงานขอบคุณพระเจ้าไม่ผิด!คุณท่านวิลสันผู้เคยดูหงุดหงิดฉุนเฉียวตลอดเวลา ยามนี้ก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นในครอบครัวของเธอในที่สุดเธอก็สามารถเผยตัวตนที่อ่อนโยนแล
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1113
ครอบครัววิลสันเตรียมไส้เกี๊ยวไว้สองแบบ พวกเขาทำไว้เยอะมาก ดูจากปริมาณเกี๊ยวที่ทำสามารถจะทำเลี้ยงผู้ใหญ่ได้ถึงสิบคน แต่ครอบครัววิลสันก็จัดการกินกันจนเกลี้ยงพวกเขาอิ่มมากหลังจากมื้ออาหาร จนไม่สามารถนั่งตัวตรงได้เมื่อมองไปที่เกี๊ยวราว 20 หรือ 30 ตัวที่เหลืออยู่บนโต๊ะ คุณท่านวิลสันก็สั่งให้พวกเขาทานอีก “นี่ พวกเธอทุกคน รีบ ๆ ทานเกี้ยวที่เหลือนี่ให้หมดสิ อย่าทำเสียของ!”คริสโตเฟอร์เอามือลูบท้องกลมเป่ง พลางโอดครวญ “โธ่ ผมกินอีกไม่ไหวแล้วครับแม่ ตัวเดียวก็ไม่ไหว”ฮันนาห์ส่ายหน้าพร้อมกล่าว “คุณแม่คะ ฉันเองก็กินไม่ไหว ฉันอิ่มมากแล้ว”เวนดี้เองก็อิ่มมากเสียจนเธอไม่มีแรงจะพูด เธอจึงทุบโซฟาแล้วโบกมือไปมาทำท่าว่าเธอก็ไม่ไหวแฮโรลด์กล่าว “คุณย่าครับ ทำไมเราไม่เอาแช่ตู้เย็นไว้ล่ะ? พรุ่งนี้เราก็เอามาทอดกินเป็นมื้อเช้าได้นี่”ทันใดนั้นคุณท่านวิลสันก็ยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนสั่ง “ฮันนาห์เอาเกี๊ยวพวกนี้ใส่ถุงแล้วส่งไปให้ที่บ้านชาร์ลี”ฮันนาห์ถามอย่างแปลกใจ “แม่ ทำไมเราต้องยกเกี๊ยวอร่อย ๆ พวกนี้ให้เขาด้วยล่ะ?”คุณท่านวิลสันยิ้มก่อนบอก “ไม่ว่ายังไงนี่มันก็ทำจากกุยช่ายเขา ส่งไปให้พวกนั้นแล้วทำให้อกแ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1114
ตอนนี้แฮโรลด์ร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด “ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมปวดท้องมาก…”ตอนนี้แฮโรลด์ก็รู้สึกได้ถึงความปั่นป่วนอีกระลอกที่กำลังก่อตัวขึ้น แถมครั้งนี้ยังรุนแรงกว่าครั้งที่ผ่านมาหลายเท่า แถมมันยังพุ่งออกไปยังเบื้องล่างอย่างรวดเร็วทันใดนั้นเสียงปู๊ดก็ดังสนั่น รวมถึงกลิ่นเหม็นเสียดแทงจมูกก็กระจายไปทั่วห้องนั่งเล่นคริสโตเฟอร์ก้มลงไปมองก้นของแฮโรลด์โดยไม่รู้ตัว และเห็นคราบสีน้ำตาลเปรอะเปื้อนที่กางเกง เขาก็ร้องออกมาเสียงหลง “ให้ตายแฮโรลด์ นี่แกอึราดกางเกงแล้ว!“อะไรนะ?” ทุกคนหันไปมองแฮโรลด์ทันใดคราบมันเห็นชัดเจนมาก!มีบางอย่างที่น่าขยะแขยงกำลังไหลออกมาจากก้นแฮโรลด์!!คุณท่านวิลสันตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว “ให้ตายสิ ไอ้เด็กบ้า โชฟานี้นำเข้ามาจากอิตาลีเชียวนะ!”แฮโรลด์เองก็งงไปเหมือนกัน เขาโอดอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว “ผม… ผม… ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! ผมปวดท้อง ปวดมากแทบทนไม่ไหว ผมก็อยากตดจากนั้น…”เวนดี้ถามอย่างสงสัย “แฮโรลด์ นี่นายได้สูดผงยาถ่ายเข้าไปบ้างหรือเปล่าตอนที่บดน่ะ?”“เปล่า!” ใบหน้าแฮโรลด์บิดเบี้ยวอย่างเจ็บปวดคุณท่านวิลสันกำลังจะด่าเขาซ้ำ ทันใดนั้นเธอก็ยกมือกุ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1115
จนถึงตอนนี้ครอบครัววิลสันยังไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงปวดท้องมากขนาดนี้และอะไรเป็นสาเหตุของการท้องร่วงต้นแดฟโฟดิลพันธุ์นาร์ซิสซัสนั้นมีพิษร้ายแรง พิษที่สกัดบริสุทธิ์เพียงเล็กน้อยก็สามารถเป็นอันตรายถึงชีวิตได้แต่แม้ว่าปริมาณสารแอลคาลอยด์ในแแดฟโฟดิลนั้นจะมีไม่มาก แต่เมื่อบริโภคเข้าไปเป็นจำนวนมากก็สามารถก่อให้เกิดอาการเหมือนอาหารเป็นพิษได้ แต่ก็จะไม่ถึงชีวิตหากไม่ได้รับในปริมาณที่มากเกินไปไม่นับว่าความเจ็บปวดจากอาการอาหารเป็นพิษนั้นจะรุนแรงมากจนคนส่วนใหญ่ทนไม่ไหวไม่เพียงแต่มีอาการอาเจียนและท้องเสียแล้ว ยังมีอาการไข้ ชัก รวมถึงทำลายระบบประสาทถ้าบริโภคในปริมาณมากอาจนำไปสู่อาการช็อกและเสียชีวิตได้อันที่จริงครอบครัววิลสันนั้นถือว่าอยู่ในระดับอันตรายเพราะว่า พวกเขากินไปจำนวนมาก แม้แต่ตัวชาร์ลีตอนวางแผนก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะกินเยอะขนาดนี้มักมีรายงานข่าวเรื่องคนที่ต้องเข้าโรงพยาบาลหลังจากกินแดฟโฟดิลเข้าไปโดยคิดว่าเป็นกุยช่ายแล้วต้องทรมานกับอาการอาหารเป็นพิษ เพราะว่าการจำแนกพืชทั้งสองชนิดออกจากกันนั้นค่อนข้างยากเมื่อรถพยาบาลมาถึงที่ทอมป์สัน เฟิร์ส สมาชิกสามจากห้าคนของครอบครัววิลสันก็หมดส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1116
”หมูเหรอ? ถามแม่แกสิว่าไปซื้อมาจากร้านไหน”คุณท่านวิลสันนิ่วหน้าพร้อมถามฮันนาห์เสียงเขียว “เธอไปตลาดซื้อหมูฉีดยามาหรือไง?”ฮันนาห์ส่ายหน้าทันที “ไม่ค่ะ! ฉันยืนดูพ่อค้าตัดเนื้อออกมาจากตัวหมูเองเลย หมูไม่มีทางมีปัญหาแน่”เวนดี้เอ่ยเสียงแผ่ว “แล้วแป้งล่ะคะ? เป็นได้ไหมว่าแผ่นเกี๊ยวจะมีปัญหา?”ฮันนาห์ส่ายหน้าอีกหน “ไม่หรอก แป้งไม่มีปัญหา ตอนเช้าเราก็กินกัน”ถ้าปัญหาไม่ใช่เพราะแป้งหรือหมู เป็นไปได้ไหมว่าเพราะกุยช่าย?ฮันนาห์ร้องอย่างแปลกใจ “ต้องเป็นกุยช่ายแน่ ๆ บางทีอาจจะมียาฆ่าแมลงตกค้างอยู่”คุณท่านวิลสันขมวดคิ้วอย่างไม่เห็นด้วย “ไม่มีทาง กุยช่ายพวกนั้นเราตัดมาใหม่ ๆ ไม่มีทางมีปัญหาแน่ แถมแฮโรลด์ยังล้างก่อน เขาก็ต้องล้างพวกยาฆ่าแมลงออกไปแล้ว”แฮโรลด์ตอบ “ใช่! ผมล้างกุยช่ายอย่างตั้งใจเลยนะ ผมถูทุกใบอย่างระมัดระวังเลย”ครอบครัววิลสันโต้เถียงขบคิดกันไปมา แต่ก็ไม่สามารถหาข้อสรุปได้ พวกเขาจึงได้แต่มองกันและกันอย่างสับสนงุนงงหมอยักไหล่ก่อนบอก “เอาเถอะ ถ้าคุณไม่รู้ว่าเพราะอะไร เราคงต้องให้คุณทนปวดไปอีกหน่อย เราจะเอาตัวอย่างเลือดคุณไปตรวจ เมื่อผลอออกมาเราก็จะรู้ว่าคุณป่วยเพราะพิษชนิดไหน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1117
โอเปอเรเตอร์ถามกลับด้วยน้ำเสียงงุนงง “เดี๋ยวนะคะ คุณกำลังบอกว่าคุณเข้าไปตัดต้นแดฟโฟดิลในสวนบ้านคนอื่นใช่ไหม?”“ใช่!” คุณท่านวิลสันร้องอย่างเหลืออด “มันปลูกต้นแดฟโฟดิลติดรั้ว แล้วฉันก็คิดว่ามันเป็นกุยช่ายก็เลยไปตัดมาเยอะแล้วก็กินจากนั้นก็อาหารเป็นพิษ บอกฉันหน่อยว่าแบบนี้ถือว่ามันก่ออาชญากรรมใช่ไหม?”โอเปอเรเตอร์ถอนใจและอธิบาย “ขอโทษนะคะ คุณผู้หญิง กฎหมายของเราไม่ได้ห้ามปลูกแดฟโฟดิลในสวนตัวเอง เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้ไม่มีปัญหา ประเด็นคือ ทำไมคุณถึงเข้าไปที่สวนคนอื่นแล้วเอาต้นแดฟโฟดิลมาเพราะคิดว่าเป็นกุยช่ายคะ? คุณอาจโดนจับข้อหาบุกรุกและลักขโมยได้”“บ้าอะไรกัน?!” คุณท่านวิลสันตะโกนใส่โทรศัพท์อย่างฉุนเฉียว “ตอนนี้ฉันต้องนอนโรงพยาบาลเพราะอาหารเป็นพิษ แต่คนที่ผิดโดนข้อหาคือฉันงั้นรึ?”โอเปอเรเตอร์พูดนิ่ง ๆ “ถ้ามีคนเข้าบ้านคุณมาขโมยรถคุณไป จากนั้นก็ตายในอุบัติเหตุทางรถ เขาจะมาฟ้องคุณว่ารถมีปัญหาได้ไหม?”“ฉัน…” คุณท่านวิลสันไปต่อไม่ถูกเธอตระหนักได้ทันทีว่าชาร์ลีไม่ได้ทำอะไรผิดกฎหมายที่จะปลูกแดฟโฟดิลในบ้าน แต่ปัญหาคือตัวเธอที่ไปขโมยแดฟโฟดิลจากบ้านเขาทันในนั้นเธอก็รู้ว่านี่เป็นแผนของชาร์
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1118
สิ่งนี้เหมือนก้อนหินที่โยนลงไปบนทะเลสาบที่นิ่งสงบก่อให้เกิดคลื่นนับร้อยครอบครัววิลสันยิ่งงงงันมากที่สุดฮันนาห์ท้องเหรอ?นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?!ในบรรดาสมาชิกครอบครัวทั้งสี่ คนที่ตกใจมากที่สุดที่ได้รับข่าวสุดตะลึงนี้ก็คือคริสโตเฟอร์!เขารู้ดีว่าเขากับฮันนาห์เพิ่งมีความสัมพันธ์กันไปเมื่อสองวันก่อน ก่อนหน้านี้พวกเขาแยกกันอยู่เป็นเวลานานยามที่เธอไปติดอยู่ที่เหมืองถ่านหินนั่น ช่วงนั้นเขาก็ไม่ได้เจอเธอเลยและยังมีอีกเหตุการณ์ที่เขาจำได้แม่นยำเมื่อตอนที่เธอวางแผนจะหลอกเอเลย เธอกำลังมีประจำเดือนพอดี เขาจำได้ว่าเธอบ่นเรื่องนี้ให้เขาฟังว่าเธอดันมามีประจำเดือนในจังหวะที่ไม่ดีเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าก่อนที่เธอหายไปนั้นเธอยังไม่ท้องแต่ตอนนี้เธอกลับท้องเนี่ยนะ?!เรื่องนี้มันบอกอะไร? มันก็พิสูจน์ว่าเธอท้องระหว่างที่เธอหายตัวไปนั่นเองหรืออาจจะพูดอีกอย่างว่า นางร่านไร้ยางอายนี่ไปนอนกับชายอื่นที่เหมืองมา!ในฐานะที่อาบน้ำร้อนมาก่อน คุณท่านวิลสันเข้าใจทันทีว่ามีเรื่องผิดปกติส่วนฮันนาห์นั้นเธอตะลึงงันเหมือนโดนสายฟ้าฟาด เธอทิ้งตัวนอนระทวยบนเตียงราวกับไร้กระดูก กลายเป็นร่างอ่อนปวกเปียกท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1119
เมื่อได้ยินคำถามคาดคั้นจากแม่ คริสโตเฟอร์ก็จ้องที่เอกสารรายงานก่อนพยักหน้าด้วยสีหน้าทะมึนครั้นเห็นเขาพยักหน้า คุณท่านวิลสันก็รู้สึกเจ็บแปลบในอก เธอกุมหน้าอกแน่นพร้อมโบกมือไปมาอย่างทรมานแฮโรลด์และเวนดี้รู้สึกขายหน้ามากที่สถานการณ์ถูกเปิดเผยแบบนี้ พวกเขาไม่รู้ว่าควรทำหรือพูดอะไรในเวลาแสนกระอักกระอ่วนแบบนี้ถึงอย่างไรเธอก็เป็นแม่ของพวกเขา ไม่มีคำพูดไหนจะสามารถออธิบายความรู้สึกที่พวกเขามีในตอนนี้ได้คริสโตเฟอร์ขบฟันแน่นพร้อมจ้องฮันนาห์ด้วยตาแดงก่ำเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ เขาตะโกนด้วยโทสะ “นังชั่ว! แกเที่ยวนอนกับผู้ชายคนอื่นในเหมืองมาสินะ?! มันเป็นใคร?! “ฮันนาห์แทบเป็นลมแล้วตอนนี้เธอได้นัดหมอสูตินารีเพื่อทำแท้งวันจันทร์หน้านี้แล้ว คงไม่มีคนรู้เรื่องที่เธอท้องถ้าเธอแอบไปทำแท้งเงียบ ๆแต่เธอก็ไม่คาดคิดว่าจะถูกส่งมาโรงพยาบาลด้วยอาการอาหารเป็นพิษหลังจากกินเกี๊ยวไป เธอจึงต้องโดนตรวจเลือดโดยหมอที่แผนกฉุกเฉินตอนนี้ค่าเลือดของเธอบ่งชี้อย่างชัดเจนว่าเธอท้อง ถ้าพวกเขาตรวจเธออีกหนก็ต้องเจออย่างไม่พลาดแน่นอนถ้าเธอรู้ว่าสุดท้ายเรื่องจะจบแบบนี้ เธอคงไม่กินเกี๊ยวของคุณท่านวิลสันสักตัวถึงจะม
Bab terbaru
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
