บทที่ 1046

ชายชุดดำคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาเพียงไม่กี่ก้าว ก่อนที่เขาจะถือปืนจ่อที่หน้าผาก และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แกคือ 'ผู้มีตำแหน่งฐานะทางด้านกฎหมาย' ใช่ไหม?”

หัวหน้าแก๊งหน้าม้ากลัวมากจึงรีบพูดว่า “ฉันเปล่า! ฉันไม่ใช่! ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณพูดถึงอะไร พวกคุณเป็นใคร?”

ชายชุดดำตอบอย่างเย็นชา “แกจะได้รู้ว่าพวกเราเป็นใครในไม่ช้า มากับเรา!"

หัวหน้าแก๊งหน้าม้ารีบตะโกนว่า “ไปกับพวกคุณเหรอ! พวกคุณมาบุกบ้านฉันทำไม? ถ้าพวกคุณไม่ยอมออกไป ฉันจะแจ้งตำรวจ!”

ชายชุดดำสองคนก้าวไปข้างหน้า หนึ่งในนั้นคว้าแขนทั้งสองข้างของเขาแล้วบิดออก ก่อนที่ชายอีกคนจะหักแขนของเขาทันที

เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้สนใจที่จะไว้ชีวิตเขาอยู่แล้ว พวกเขายังใช้เท้าเตะเข่าทั้งสองข้างต่อทันที ชายหน้าม้าล้มลงคุกเข่า

เขาเกือบจะหมดสติเพราะความเจ็บปวด และสมาชิกในครอบครัวของเขาก็ร้องไห้ด้วยความตกใจ

ชายชุดดำเยาะเย้ยก่อนจะพูดว่า “ปกติแล้วแกเล่นอินเทอร์เน็ตเก่งมากไม่ใช่เหรอ? แกสามารถพิมพ์คำสาบานอะไรง่าย ๆ ได้ด้วยนิ้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมวันนี้แกถึงยอมแพ้มันซะล่ะ แกเพิ่งได้รับผลของมันไปแค่สองครั้งในวันนี้เอง? คนอย่างแกไม่ได้เก่ง