Share

บทที่ 1009

Author: ลอร์ด ลีฟ
ไอแซครู้ว่าชาร์ลีต้องโกรธอะไรบางอย่างเมื่อได้ยินเสียงของเขา เขาพูดโดยไม่ลังเลว่า “รับทราบครับ คุณเวด ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้!”

จากนั้นไอแซคก็ถามอย่างรวดเร็วว่า “โอ้ใช่ คุณเวด ผมจะไปรับคุณด้วยเฮลิคอปเตอร์เดี๋ยวนี้ ให้ผมไปที่สถานสงเคราะห์โอลรัสเลยไหมครับ?”

ชาร์ลีไม่ต้องการให้ใครรู้เกี่ยวกับความสามารถของเขา เขาจึงถามว่า “มีที่ไหนบ้างที่เหมาะสำหรับการลงจอดด้วยเฮลิคอปเตอร์ที่ใกล้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า?”

ไอแซคเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “มีอาคารใกล้ ๆ ที่ชื่อว่าโกลเด้น ไลน์ ทาวเวอร์ ซึ่งมีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ด้ทนบน คุณไปที่นั่นได้เลยครับ ผมจะไปถึงที่นั่นในเร็ว ๆ นี้!”

"ตกลง!" ชาร์ลีพูดว่า “เร็วเข้า!”

“รับทราบครับ คุณเวด!”

หลังจากวางสาย ชาร์ลีก็หันไปหาสตรีทั้งสองแล้วพูดว่า “คุณนายลูอิส, สเตฟ เพื่อนของผมอาจมีเบาะแสบางอย่าง ผมต้องไปพบเขาตอนนี้ รอฟังข่าวจากผมนะครับ และไม่ต้องห่วง ไปก่อนนะครับ”

สเตฟานีพูดอย่างรวดเร็วว่า “พี่ชาร์ลี ให้ฉันไปด้วยเถอะ ได้โปรดล่ะ!”

ชาร์ลีกล่าวว่า “สเตฟ เธอควรอยู่ที่นี่กับคุณนายลูอิส ให้ฉันจัดารเรื่องนี้เอง”

สเตฟานีพยักหน้าและพูดอย่างเขินอาย “โอเค เราจะรอข่าวดีของพี่
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1010

    ครอบครัวจำนวนมากต้องพังทลาย เพราะการค้ามนุษย์ที่น่าสยดสยอง!สิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดที่ผู้ค้ามนุษย์ทำกับเด็กคือหลังจากการลักพาตัว หากพวกเขาขายเด็กเหล่านี้ให้กับครอบครัวปกติที่ต้องการมีลูก อย่างน้อยชีวิตของเด็กก็จะไม่ถูกคุกคาม แต่บางคนก็ทำให้เด็กพิการและใช้เป็นเครื่องมือขอทานตามท้องถนน มันจะทำลายชีวิตของเด็กอย่างสมบูรณ์!ทุกคนในประเทศจึงจับตาดูข่าวอย่างใกล้ชิด ทุกคนต่างก็เป็นห่วงเด็ก ๆ ทั้งสิบคนชาร์ลีซึ่งอยู่บนดาดฟ้าของโกลเด้น ไลน์ ทาวเวอร์ เขาต้องการช่วยเด็ก ๆ โดยเร็วที่สุด! เสียงเฮลิคอปเตอร์คำรามดังมาจากที่ไกล ๆ ได้เข้ามาใกล้เขาอย่างรวดเร็วในขณะเดียวกัน อัลเบิร์ตส่งข้อความหาเขาโดยกล่าวว่า “ปรมาจารย์เวด กิบสันและครอบครัวของเขาออกจากจังหวัดแล้ว แต่พวกเขาไม่กล้าขับรถบนทางหลวง พวกเขาอยู่บนถนนในชนบท ดังนั้นพวกเขาจึงขับไปได้เพียงไม่ถึง 400 กิโลเมตรเท่านั้นครับ”ชาร์ลีดูที่อยู่และพบว่าคนลักพาตัวกำลังมุ่งหน้าลงใต้ ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่จังหวัดใกล้เคียงคือ คริสตัล เคาน์ตี้ของจังหวัดเคลนาในที่สุด เฮลิคอปเตอร์ก็มาถึงที่โกลเด้น ไลน์ ทาวเวอร์ และค่อย ๆ ลงมา แต่ก่อนที่จะแตะพื้น ไอแซคก็เปิดประ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1011

    ในขณะเดียวกันนี้ คนทั้งเจ็ดคนในรถตู้ Iveco Daily ไม่ได้ตระหนักว่ามีอวนลากเข้ามาใกล้พวกเขาอย่างช้า ๆ และกำลังจะจับพวกเขานอกจากผู้ใหญ่เจ็ดคนแล้ว ยังมีเด็กสิบคนนอนหลับอยู่ในรถตู้ด้วย พวกเขายังไม่ตื่นหลังจากถูกวางยาเมื่อตอนเที่ยงคืนมีชายหนุ่มคนหนึ่งไม่มีแขนขวาอยู่ที่เบาะผู้โดยสารตอนหน้า ผู้ชายคนนั้นคือ กิบสัน ลิตเติ้ลเขาหัวเราะคิกคักราวกับเด็กที่ตื่นเต้นและพูดกับพี่ชายของเขาที่อยู่หลังพวงมาลัยว่า “เฮ้ เราจะได้เงินหนึ่งล้านดอลลาร์หลังจากงานนี้เลยนะ!”พี่ชายของเขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ “อะไรนะ! ว้าว เด็กสมัยนี้แพงขนาดนั้นเลยเหรอ? นายไม่ได้บอกว่าราคาเพียงหมื่นดอลลาร์ต่อหัวเท่านั้นไม่ใช่เหรอ?”กิบสันกล่าวว่า “ใช่ แต่พวกเขาถูกจับมาไม่นาน จำได้ไหม? องค์กรขอทานในจังหวัดเคลนากำลังขาดแคลนเด็กไงล่ะ จึงทำให้ราคาสูงขึ้น”พี่ชายของเขายิ้มอย่างร่าเริง “เราจะรวยกันแล้ว!”กิบสันพยักหน้าอย่างตื่นเต้น และกล่าวว่า “หลังจากทำงานเสร็จแล้ว ไปพักผ่อนกันเถอะ!”ภายในรถที่อันกว้างขวางของ Iveco แม่ของกิบสันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ว้าว ฉันต้องการการพักผ่อนหลังจากเสร็จเรื่องนี้จริง ๆ คุณนายฮันท์ที่อยู่บ้านข้าง ๆ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1012

    ท่ามกลางความสิ้นหวัง ทางเลือกสุดท้ายของเขาคือกิบสัน ซึ่งเขาเคยรู้จักมาระยะหนึ่งแล้ว แม็กซ์ต้องการยืมเงินสามแสนจากกิบสัน แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่ากิบสันจะขาดแคลนเงินในตอนนี้เช่นกันกิบสันบ่นเกี่ยวกับตำรวจในการปราบปรามการค้ามนุษย์ที่ส่งผลให้จำกัดการดำเนินการการค้ามนุษย์ของครอบครัวอย่างมากกิบสันยังบอกเขาด้วยว่าเขากำลังมองหาเด็กทั่วทุกแห่งเพื่อขายไปทางใต้ ราคาสำหรับเด็กอยู่ในระดับสูงตลอดเวลาและพวกเขาสามารถทำเงินได้มากหากพวกเขาสามารถหาทรัพยากรได้เมื่อนึกถึงเด็กทารกและเด็กเล็กที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แม็กซ์ก็มีแผนชั่วร้ายขึ้นในใจทันทีเขาบอกกิบสันถึงแหล่งข้อมูลและแนะนำให้พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อลักพาตัวเด็กจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ากิบสันที่เคยกังวลเกี่ยวกับการหาเด็ก ทันทีที่เขารู้ว่าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีสิ่งที่เขาต้องการมากมาย เขาก็ยิ้มอย่างมีความสุขและเริ่มวางแผนแม็กซ์รู้จักสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นอย่างดี เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับช่องโหว่รอบสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เนื่องจากสภาพทรุดโทรมเป็นเวลาหลายปี เงินทุนไม่เพียงพอ พนักงานไม่เพียงพอและไม่สามารถติดตามการเฝ้าระวังความปลอดภัยขั้นสูงได้ บรรดาผ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1013

    เฮลิคอปเตอร์หลายลำรวมตัวกันที่ชานเมืองโอลรัส ฮิลล์ และมุ่งหน้าไปยังชายแดนของจังหวัดด้วยความเร็วสูง ลดระยะห่างกับเป้าหมายทีละน้อยในทางกลับกัน Iveco Daily สีขาวอยู่บนเส้นทางที่ขับตามความเร็วที่จำกัด พวกเขามักจะสะดุดกับการจราจรติดขัดหรือไฟแดงที่จำกัดความเร็วและระยะทางในการเดินทางกิบสันเลือกเส้นทางนอกเมืองแทนทางหลวงเพราะเหตุผลหลักประการหนึ่ง นั่นคือ โครงสร้างของถนนเนื่องจากทางหลวงเป็นเส้นทางวงจรปิด มันจึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะหลบหนีหากตำรวจทำเครื่องหมายและตั้งสิ่งกีดขวางบนถนน อย่างไรก็ตาม เส้นทางนอกเมืองนั้นแตกต่างกัน พวกเขาเชื่อมโยงกับเมืองต่าง ๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับตำรวจที่จะระบุตำแหน่งของพวกเขา และปิดกั้นเส้นทางของพวกเขานอกจากนี้ หากพวกเขาประสบปัญหาใด ๆ พวกเขาก็สามารถละทิ้งรถตู้ และวิ่งหนีไปได้ เส้นทางนอกเมืองมีสถานที่หลบซ่อนที่ยอดเยี่ยมมากมาย พวกเขาสามารถซ่อนตัวอยู่ในชนบท บ้านพักอาศัย หรือแม้แต่โรงงานหรือสถานที่ก่อสร้างอย่างไรก็ตาม พวกเขาได้ปล่อยให้ชาร์ลีมีโอกาสมากมายที่จะไล่ตามพวกเขาเฮลิคอปเตอร์บินไปบนท้องฟ้าโดยไม่ต้องหยุดเพื่อทำอะไร ไม่มีทางอ้อมหรือการ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1014

    คนขับที่ขับตามหลังรถบรรทุกได้ลงจากรถเพื่อตรวจดูว่าเกิดอะไรขึ้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความโกรธเคืองในขณะนี้ มีคนลงจากรถบรรทุกและตะโกนโดยใช้ลำโพงว่า “ทุกคน เราเพิ่งได้รับแจ้งจากทางทีมอย่างเร่งด่วนว่าสะพานได้กลายเป็นอันตรายและมีความเสี่ยงที่จะพังได้ทุกเมื่อ เรากำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อซ่อมแซมความเสียหายโดยเร็วที่สุด เพื่อความปลอดภัย โปรดเบี่ยงทาง ขอบคุณสำหรับความร่วมมือครับ"ความโกรธของพวกเขาสลายไปในทันทีเมื่อได้ยินประกาศไม่มีใครสงสัยในตัวตนของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาเห็นรถบรรทุกสำหรับงานหนักจำนวนมากจอดอยู่บนสะพาน อันที่จริง พวกเขารู้สึกโชคดีที่ได้ติดตามรถบรรทุกเหล่านี้ ถ้าพวกเขาอยู่ด้านหน้า พวกเขาจะไม่ขับบนสะพานที่อันตรายหรอกเหรอ?ดังนั้น ทุกคนจึงรีบกลับขึ้นรถ หันหลังกลับและเบี่ยงอ้อมเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้สะพานในทุกกรณีพี่ชายของกิบสันขับรถ Iveco ไปที่ใจกลางสะพาน เขาถามด้วยความงุนงงเมื่อเหลือบมองผ่านกระจกมองหลังครู่หนึ่ง “แปลกจัง ทำไมไม่มีรถตามหลังเรามาเลย”กิบสันหันกลับไปมองและโพล่งอย่างไม่ใส่ใจ “บางทีพวกเขาอาจถูกรถบรรทุกขวางทางก็ได้ พวกเขาขับรถเหมือนเต่า”“อืม

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1015

    ในที่สุดกิบสันก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดพลาดอย่างมาก ณ จุดนี้ เขาจะอธิบายได้อย่างไรเกี่ยวกับการปรากฏตัวของรถบรรทุกจำนวนมากที่ล้อมรอบพวกเขาโดยไม่มีเหตุผลอย่างกะทันหัน?ยิ่งกว่านั้น จากท่าทางของคนเหล่านั้น พวกเขาไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยให้แก๊งจับเด็กหนีไปแก๊งจับเด็กมีรถบรรทุกขนาดใหญ่จอดขวางทั้งด้านหน้าและด้านหลัง โดยมีแม่น้ำอยู่ใต้สะพาน ถ้ารถบรรทุกพวกนี้มาที่พวกเขาจริง ๆ พวกเขาจะไม่มีทางรอดกิบสันตัวสั่นด้วยความกลัวและพูดว่า “พวกเขามาที่นี่เพราะเด็ก ๆ งั้นเหรอ? ทำไม? เด็กพวกนี้เป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้ค่าเท่านั้น!”"ถูกตัอง!" พี่ชายของกิบสันกล่าวว่า “นอกจากนี้ ตำรวจยังไม่มาตามเราเลย ทำไมคนพวกนี้ถึงมาที่นี่กัน?”ขณะที่รถบรรทุกสองกองเข้าใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อย ๆ พี่ชายของกิบสันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยุดรถตู้ทุกคนในรถตู้ตื่นตระหนก รวมทั้งแม็กซ์แม็กซ์กลัวมาก ไม่มีใครรู้จักสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าดีไปกว่าเขา ถ้าเด็กเหล่านี้หายไป เป็นไปได้มากว่าตำรวจควรจะเป็นผู้สืบสวน เขารู้สึกค่อนข้างแปลกว่าทำไมคนแปลกหน้าเหล่านี้จึงมาตามพวกเขาแทนที่จะเป็นตำรวจอย่างไรก็ตาม มีข้อยกเว้นประการหนึ่งที่ทำ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1016

    ในขณะนั้น ก็มีเสียงดังของเฮลิคอปเตอร์จากด้านนอกรถตู้ทุกคนตื่นตระหนกมากขึ้นเมื่อการเคลื่อนไหวของเฮลิคอปเตอร์ดังสนั่นประกอบกับเสียงที่คุ้นเคยแม็กซ์ถามอย่างร้อนรน “นี่มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย? ทำไมถึงมีเฮลิคอปเตอร์? คนพวกนี้เป็นใคร?”พ่อของกิบสันเปิดม่านในช่องเล็ก ๆ และมองออกไปข้างนอกเมื่อเห็นเฮลิคอปเตอร์หลายลำเรียงแถวอยู่บนท้องฟ้าราวกับกองทัพนกโลหะ เขาอ้าปากค้างด้วยความตกใจและพูดว่า “โอ้พระเจ้า บนท้องฟ้ามีเฮลิคอปเตอร์มากมาย! ต่อให้ตำรวจต้องการจับเราก็คงไม่ใช้เฮลิคอปเตอร์! เราเคยไปมีเรื่องกับแขก VIP บ้างหรือเปล่า?”เฮลิคอปเตอร์อยู่ตรงเหนือรถของพวกเขา ขณะที่เสียงคำรามดังก้องไปทั่วสะพานและดังเข้าไปในรถตู้ชาร์ลีกำลังนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง มองดูฉากที่เห็นอยู่บนสะพานสะพานทั้งสะพานถูกกองรถบรรทุกขวางกั้นไว้กลางสะพาน มีรถบรรทุกขนาดใหญ่หลายสิบคันล้อมรอบ Iveco ที่ซึ่งนักค้ามนุษย์ และเด็ก ๆ อยู่ข้างในไอแซคกล่าวว่า “คุณเวด คนของผมหลายคนมาจากกองกำลังพิเศษ พวกเขาสามารถกำจัดพวกสารเลวพวกนี้ได้อย่างง่ายดายเลยครับ!”ชาร์ลีโพล่งอย่างเย็นชา “เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งเริ่มฆ่าใคร ผมต้องการให้พวกมั

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1017

    เมื่อเปิดระบบ PA บนเฮลิคอปเตอร์ ชาร์ลีเล็งไมโครโฟนไปที่ปากของเขาโดยตรง และตะโกนว่า “ทุกคนในรถตู้ ฟังให้ดี คุณกำลังถูกล้อม ยอมจำนนเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะยิง!”การประกาศของชาร์ลีส่งเสียงสั่นไปถึงกระดูกสันหลังของผู้ใหญ่ทั้งเจ็ดบนรถ Ivecoกิบสันใกล้จะพังทลายแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะฆ่าใครสักคน แต่ทำไมหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายจึงใช้กลอุบายที่มากเกินไปเพื่อจับกุมเขา?ครอบครัวของเขาสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว ก่อนหน้านี้ พวกเขายังคงฝันถึงการเดินทางอันแสนวิเศษไปยังมัลดีฟส์ทันทีที่ได้รับเงิน แต่ไม่เคยคาดคิดว่าจะโดนล้อมเหมือนหนูในกับดักที่น่าสยดสยองแม็กซ์รู้สึกหวาดกลัวยิ่งกว่าพวกเขาทั้งหมด เขาเสียใจกับการตัดสินใจของเขาอย่างมาก!ไม่ใช่แค่เสียใจ แต่ยังมีความตื่นตระหนกอย่างไรก็ตาม เขากระพริบตาราวกับมีบางอย่างมากระทบจิตใจของเขา ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเสียงของประกาศจากเฮลิคอปเตอร์ช่างคุ้นเคยนัก? แต่เขานึกไม่ออกว่านั่นเป็นเสียงของชาร์ลีจริง ๆเขาหันไปหากิบสันและถามอย่างเร่งรีบว่า “นี่ เราจะทำยังไงต่อไปดี? พวกเขามีปืน บ้าชะมัด! พวกมันถอดหลังคาออกแล้วด้วยซ้ำ! ถ้าพวกมันยิงพวกเราล่ะ?”น้องสาวของกิบสันคร่

Latest chapter

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status