เข้าสู่ระบบแชร์
47 หนีได้ หนีไป
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-20 23:16:13
บทที่เกี่ยวข้อง
กรง | กาม 48 ยื่นข้อเสนอ
— Sandee ฉันรีบลุกขึ้นอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเพื่อไปเตรียมอาหารให้กับคุณมาคัสและภรรยา เจ้านายของฉัน “อ่ะ แล้วห้องครัวไปทางไหนกันล่ะ” ฉันยกมือขึ้นมาเกาหัวตัวเอง เบาๆ เพราะดันลืมทางไปห้องครัวที่ใช้ทำอาหารซะงั้น บ้ายหลังใหญ่โตขนาดนี้ฉันพึ่งเข้ามาใหม่จะหลงมันก็คงจะไม่แปลกจริงมั้ย ฉันเดินไป เรื่อยๆ ดูทุกห้อง ผ่านห้องนั่งเล่น ห้องรับแขก ห้องอะไรมากมาย บ้านหลังนี้ใหญ่โตจนฉันไใ่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาตั้งอยู่ในหมูบ้าน เล็กๆ แบบนี้ “เธอเดินหาอะไร...” ฉันสะดุ้งตัวเล็กน้อย จู่ๆ ก็มีเสียงผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ดังมาทางด้านหลังของฉัน ฉันค่อยๆหมุนตัวหันไปทางด้านหลังของตัวเอง “คะ คุณมาคัส เอ่อคือพอดีฉัน ฉันหลงทางนิดหน่อยค่ะ ฉันจะไปห้องครัว” ฉันยิ้ม แห้งๆ ให้กับคุณมาคัส จากนั้นก็ถอยหลังสามก้าวเพราะฉันอยู่ใกล้เขามากเกินไป เขามีภรรยาแล้วมันดูไม่เหมาะสมถ้าใครมาเห็น “ทางนั้น” น้ำเสียงเย็นยะเยือกเข้าของใบหน้าหล่อคมคายพูดขึ้นพร้อมกับชี้นิ้วให้ฉันดูว่าห้องครัวไปทางไหน “ขะ ขอบคุณค่ะ” ฉันรีบกล่าวขอบคุณก่อนจะวิ่งออกมาจากตรงนั้น ผู้ชายอะไรกัน หน้าตาก็ออกจะดีแต่ไม่รู้ทำไมอยู่ใกล้แล้วมันรู้สึกกลัวขนาดนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 49 สำเร็จ...
ช่างกลางดึก... ฉันนอนพลิกไปพลิกมา พยายามจะข่มจานอนให้หลับแต่ทำยังไงก็นอนไม่หลับสักที สมองฉันฉันคิดถึงแต่เรื่องที่คุณโชนขู่ฉัน ถึงฉันจะใจกล้าพูดออกไปว่าไม่กลัวอะไรถ้าเขาจะลงคลิปแต่พอเอาเข้า จริงๆ แล้ว คงไม่มีใครอยากให้ใครเห็นอะไรต่อมิอะไรของตัวเองหรอก ฉันนอนหงายภายในห้องมันไม่ได้มืออะไรมากเพราะมีไฟจากด้านนอกสาดส่องเข้ามาพอให้มองเห็น ลางๆ“คุณจะทำร้ายฉันไปถึงไหน คุณโชน...” ฉันมองขึ้นไปบนเพดานบ่นพึมพำ เบาๆ พร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายฉันควรจะโทรไปขอร้องเขาไม่ให้ลงคริปดีมั้ย เฮ้อ แต่ฉันพึ่งจะปฏิเสธไปเองนะ ฉันถอนหายใจออกมานับครั้งไม่ถ้วน มันคิดไม่ตกจริงๆ ตอนนี้ วันต่อมา... “แสนดี แสนดี แสนดี!!!” “อะ จ้ะป้า วะ ว่าอะไรนะคะ” ฉันสะดุ้งพรวดเพราะป้าชมเรียกชื่อฉันซะเสียงดังมากเลยเมื่อกี้ “เหม่ออะไรอยู่ ย้ายไปรดน้ำตรงอื่นบ้างดอกไม้ตรงนั้นจะกระดึกน้ำตายอยู่แล้ว” “จ้ะ จ้ะป้า” ฉันยิ้ม แห้งๆ ให้ป้าชม เมื่อกี้ฉันกำลังคิดถึงเรื่องที่คุณโชนขู่ฉัน เมื่อคืนก็แทบไม่ได้นอน เฮ้ออออ ฉันเดินจับสายยางไปรดน้ำต้นไม้ต้นอื่น ไม่นานภรรยาของคุณมาคัสเธอก็เดินมา เธอเดินไปตรงไปยังแปลงดินที่ทำการพรว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 50 คิดอะไรอยู่ ?
น้ำตามันไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้างของฉันอัตโนมัติ ความรู้ที่ฉันมี กับ ความเจ็บปวดที่ฉันเคยได้รับมันทำให้ฉันไม่อยากจะกลับไปตรงนั้นอีก แต่คงจะเลี่ยงไม่ได้แล้ว... ( ฉันต้องบอกคุณแบบนั้นใช่มั้ย ) ( ก็แล้วแต่เธอนะแสนดี จะเอายังไง ข้อเสนอฉันบอกเธอไปแล้ว ) ( ค่ะ ฉันแพ้คุณแล้วจริงๆ ) ฉันตัดสินใจบอกที่อยู่กับคุณโชนไป ก่อนจะวางสายและเก็บเสื้อผ้า ทั้งที่มาอยู่ที่นี่ได้ไม่กี่วัน ทั้งที่หนีออกมาได้ไม่กี่วันก็ต้องกลับไปให้เขาทรมานเล่นอีก แบบนั้นสินะ “ป้าชมคะ แสนดีมีเรื่องจะบอก” ฉันเม้มปากแน่นกลัวว่าจะเจอบ่น เพราะฉันพึ่งจะมาทำงานนี่เอง “เอ่อ ว่าไงพูดมาสิ” “คือ คือแสนดีขอลาออกนะคะมีธุระต้องกลับไปที่กรุงเทพ” พอพูดไปแบบนั้นป้าชมก็เงียบไปสักพักเลย ก่อนจะถอนหายใจออกมา เบาๆ แต่ป้าชมก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรฉัน “อื้อ แล้วจะกลับมาทำอีกมั้ยล่ะ”“ถ้ามีโอกาสแสนดีก็อยากจะกลับมาทำอีกนะคะ ^_^” ฉันฝืนยิ้มจางๆให้ป้าชมทั้งที่ไม่ได้อยากจะยิ้มเลยเมื่อคิดว่าจะต้องกลับไปอยู่กับคนไม่มีหัวใจแบบคุณโชน “งั้นก็ไปบอกคุณท่านกับคุณหญิงด้วยล่ะ” “จ้ะป้า ^_^” ฉันแบกตัวออกมาจากป้าชมเพื่อที่จะไปบอกคุณมาคัสกับภรรยาเรื่องที่ฉั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 51 Nc20+ (ของฉัน...)
— โรงแรม ตอนนี้มันค่ำแล้วคุณโชนเลยมาหาโรงแรมนอนก่อน เขาบอกว่าขับรถกลางคืนมันอันตราย ไม่รู้ว่าอยากนอนโรงแรมหรืออยากจะทำอะไรกันแน่ แต่ฉันก็เตรียมใจเอาไว้แล้วแหละยังไงซะ ก็หนีไม่พ้นอยู่ดี “ไปอาบน้ำสิ” คุณโชนถอดเสื้อออกเหลือเพียงกางเกงยีน ส่วนท่อนเป็นเปลือยเปล่าเผยให้เห็นซิกแพ๊คที่เรียงรายบนหน้าท้องแก่งของเขา ร่างหนาขึ้นไปนอนบนเตียงพรางเล่นโทรศัพท์ไปด้วยก่อนจะหันมาสั่งฉันให้ไปอาบน้ำ “ค่ะ” ฉันตอบ สั้นๆ ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าเพื่อเตรียมไปเปลี่ยนในห้องน้ำ “มาแต่งตัวข้างนอก” คุณโชนดึงเสื้อผ้าในมือฉันออกอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ฉันก็ไม่ขัดอะไรเขาหรอก “ค่ะ” “พูดเป็นคำเดียวหรือไงวะ ห๊ะ!!” “แล้วจะให้ฉันพูดว่าอะไร คุณก็รู้ว่าฉันไม่ได้เต็มใจที่จะมากับคุณ” “เหอะ !!” บรรยากาศภายในห้องเงียบสงัด ฉันรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพราะไม่อยากมีปากเสียงกับเขาอีก เขาไม่รู้หรอกว่าการอยู่กับเขามันอึดอัดมากขนาดไหน เขาไม่รู้หรอกว่าฉันทรมานขนาดไหน เพราะเขามันเห็นแก่ตัว หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันนุ่งกระโจมอกออกมาเพราะคุณโชนให้ฉันมาแต่งตัวข้างนอก “คะ คุณช่วยเบาแอร์ลงหน่อยได้มั้ย” ฉันบอกเสียงสั่นเพราะตอนนี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 52 กับดัก...
วันต่อมา... ฉันกับคุณโชนเดินทางกลับกรุงเทพกันตั้งแต่เช้าตรู่ เพราะคุณโชนบอกว่าเขามีธุระต้องเข้าบริษัท ฉันยังคงไม่เข้าใจกับอะไรหลายอย่างที่มันเกิดขึ้นเมื่อคืนตอนที่เรามีอะไรกันเขาพูดอะไรหลายอย่างที่มันทำให้ใจของฉันเต้นรัว ไม่รู้ว่าแกล้งพูดให้ฉันรู้สึก หรือคำพูดพวกนั้นมันออกมาจากความคิดความรู้สึกของเขา จริงๆ เฮ้อ! ไม่สิ เขาไม่มีทางคิดอะไรแบบนั้นกับฉัน เขาแค่ต้องการจะทรมานฉัน — คอนโด เราทั้งคู่มาถึงคอนโดในช่วง สายๆ เกือนจะเที่ยง “จะถือให้งั้นหรอคะ ?” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันเป็นปมเมื่อเห็นว่าคุณโชนกำลังหิ้วกระเป๋าของฉันลงจากรถ พอฉันจะรับมาจากเขา เขากลับไม่ยอมให้ฉันถือ“อื้ม” คำตอบ สั้นๆ แต่กลับทำให้ใจฉันมันเต้นรัวผิดจังหวะ เขาไม่เคยเป็นแบบนี้ เล่นตลกอะไรกับฉันกัน ฉันไม่กล้าจะถามเซ้าซี้อะไร ในมือเขาอยากจะยกกระเป๋าให้ฉัน ฉันก็ขัดอะไรไม่ได้ถึงแม้จะสงสัยอะไรก็ไม่กล้าจะถามมากมาย “คุณท่านจะไม่สงสัยอะไรใช่มั้ยคะ” “สงสัยอะไร ?” “ถ้าคุณท่านรู้ว่าคุณทำแบบนี้กับฉัน...” “แล้วยังไง ?” ฉันถึงกับไปต่อไม่เป็นเมื่อเห็นสายตาและท่าทางที่ไร้ความสนใจ ใดๆ จากคุณโชน เขาไม่แคร์ใครเลย แม้กระทั่งพ่อของเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 53 ห้ามใจ ห้ามหวั่นไหว ห้ามรู้สึก
ฉันไม่พูดอะไรต่อหลังจากที่คุณโชนบอกมาแบบนั้น เขากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของฉันอยู่ ข้อนี้ฉันรู้ดี “เงียบทำไม ?” “เปล่าค่ะ” ฉันกำลังจะเดินเลี่ยงออกไปจากห้อง แต่ถูกคุณโชนนั้งแจนเอาไว้สะก่อน “เย็นนี้ทำอาหารเอาไว้ด้วยล่ะ” “ทราบแล้วค่ะ” ฉันแกะมือตัวเองออกจากมือของคุณโชน แต่เจ้าตัวดันไม่ยอมปล่อยมือฉันคุณโชนดันฉันไปติดกับผนังห้องจากนั้นก็ยกแขนของฉันทั้งสองข้างไปราบดึงไว้เหนือหัว ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาฝังรอยแดงไว้บนคอของฉัน“อื้อ พอแล้วมันเจ็บค่ะ...” ฉันร้องประท้วงคนตัวโต เบาๆ เพราะเขาดูดตรงคอของฉันหลายต่อหลายจุดจนรู้สึกปวดระบมไปทั่วต้นคอ “อีกรอยเดียว อื้ม...” ริมฝีปากหนาดูดทำรอยไว้อย่างเอาแต่ใจ ไม่ว่าจะห้ามยังไงเขาก็ไม่ยอมฟัง แถมหลังจากทำรอยพวกนี้เสร็จแล้วเขายังทำหน้าเหมือนภูมิใจมากที่เห็นฝีมือของตัวเองอยู่ที่คอของฉัน “โรคจิต” ฉันมองจิกเขา “ก็แค่กับเธอคนเดียว” จะให้ฉันเชื่องั้นหรอ คงไม่มีทางเขาคงไม่ได้เป็นแบบนี้แค่กับฉันคนเดียวแน่ โรคจิตแบบนั้นควงผู้หญิงหลายต่อหลายคน ใครจะไปเชื่อกันล่ะ“แค่ลมปากค่ะ ไม่ต้องมาพูดแบบนี้หรอกจะน้ายก็ร้าย ไม่ต้องมาตบหัวแล้วลูบหลัง ฉันไม่อิน!!”“เธอไม่คิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 54 ขอคบ ️
“เมื่อก่อนกับตอนนี้มันเหมือนกันที่ไหน” ฉันอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะหันหน้าไปมองคุณโชนพร้อมกับยกมือขึ้นไปทาบหน้าผากของเขาดูว่าตัวร้อนหรือเปล่า ใช่!! ฉันคิดว่าเขาต้องป่วย เขาตากฝนมาหนิเขาต้องไม่สบายอยู่ แน่ๆ ถึงได้พูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้แบบนั้นออกมา“ทำอะไรของเธอ” มือหนาของคุณโชนยกขึ้นมาจับมือของฉันที่ทาบอยู่บนหน้าผากของเขาอย่างถือวิสาสะออก “ตัวก็ไม่ร้อนหนิหรือจะเป็นที่ข้างใน ไปหาหมอมั้ยคะฉันว่า....”“ฉันไม่ได้ป่วย !!” น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของคุณโชนถูกเขาพ่นออกมาใส่หน้าฉันอย่างจัง“ละ แล้วทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น...”“ก็อค่อยากจะทำตัว ดีๆ กับเธอมันแปลกตรงไหน ?” แปลกตรงไหน นี่เขาถามฉันว่ามันแปลกตรงไหนอย่างงั้นหรอ เขาไม่ควรถามแบบนี้นะเพราะมันแปลก มากๆ เลยแหละ “ไม่รู้ตัวเองบ้างเลยหรือไง” ฉันก้มหน้าบ่นพึมพำ เบาๆ “พูดอะไร ?” คุณโชนกำชับกอดแน่นขึ้นพร้อมกับถามประชิดหูของฉันทำเอาใบหน้าของฉันมันเห่อร้อนขึ้นมารามไปจนถึงใบหู ตายแน่ๆ ถ้าฉันนั่งอยู่บนตักของเขาแบบนี้ฉันต้องตายแน่ๆ “ปล่อยฉันได้แล้วค่ะ ไหนคุณบอกว่าหิวข้าวไง” “ตอนนี้ฉันหิวเธอมากกว่า...” น้ำเสียงแหบพร่ากระซิบบอกข้างๆใบหูของฉันบวกกับลมหายใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20กรง | กาม 55 ขอพิสูจน์...
“เธอว่ามันง่ายหรือไงที่ฉันจะกล้าพูดอะไรเลี่ยนๆแบบนี้กับผู้หญิงสักคน ถ้าไม่ใช่เธอ คิดว่าฉันจะพูดกับผู้หญิงที่ไหนหรือไง แม่ง!!” ฉันเหมือนคนหูดับไม่ได้ยินอะไรไปชั่วขณะเลยหลังจากที่ได้ยินว่าคุณโชนกำลังขอฉันคบ ขะ ขอ เป็นแฟน อย่างงั้นน่ะหรอ... ตึกตัก ตึกตัก!! หัวใจของฉันเต้นรัวราวกับว่าข้างในกำลังเกิดแผ่นดินไหวขั้นรุนแรง เป็นไปไม่ได้ฉันต้องฝันอยู่แน่ๆ ตื่นสิแสนดีตื่นมาเผชิญกับโลกความจริง ตื่นมาเผชิญกับคนใจร้ายอย่างคุณโชน ไม่ใช่แบบนี้สิ!! แปะ แปะ! ฉันตบหน้าของตัวเองไม่แรงมากสองครั้งเพื่อดึงสติตัวเอง และทำให้รู้ว่านี่มันไม่ใช่ความฝัน ตรงหน้าของฉันยังมีคุณโชนนอนอยู่ และเขากำลังมองฉัน “เธอทำอะไรของเธอแสนดี ?” “มะ ไม่ค่ะ ฉันไม่คบกับคุณ” ฉันสะดุ้งก่อนจะรีบลุกขึ้นจากเตียงเพราะเมื่อกี้คุณโชนทำท่าเหมือนจะทำอะไรฉันสักอย่าง เขากำลังเล่นบ้าอะไรอยู่กันแน่ ฉันไม่สนุกด้วยเลยสักนิด แป็ก! สวิตช์โคมไฟบนหัวเตียงถูกเปิดสว่างทำให้ฉันมองเห็นอะไรภายในห้องได้ชัดขึ้น “ไม่คบ เธอบอกว่าเธอจะไม่คบกับฉันอย่างงั้นใช่มั้ย ?”“ชะ ใช่ค่ะ” “ทำไมวะ !!” จู่ๆ น้ำเสียงของเขาก็เปลี่ยนไป เขาไม่พอใจที่ฉันปฏิเสธ “....
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-20
บทล่าสุด
กรง | กาม ตอนพิเศษ...
@โรงพยาบาลฉันปวดท้องตั้งแต่เช้า จนตอนนี้ปาเข้าไปหกโมงเย็นแล้วยังไม่คลอดเลย อาการปวดท้องมันเริ่มปวดหนักขึ้น เรื่อยๆ มันแน่นไปหมดเลยตอนนี้ “ปวดมากท้องมากเลยใช่มั้ย” คุณโชนจับมือฉันเอาไว้ตลอด เขาไม่ปล่อยมือฉันเลยถ้าไม่จำเป็น “ปะ ปวดค่ะ ปะ ปวดมาก” เขาเฝ้าถามฉันตลอดว่าเจ็บท้องมากมั้ย หมอก็มาเช็คปากมดลูกเป็นระยะๆแต่ก็ยังไม่ถึงเวลาคลอด คุณพ่อกับคุณณอณจะที่โรงพยาบาลช่วงบ่าย แต่ฉันยังไม่คลอดทั้งสองคนเลยกลับไปก่อน เอิงเอยก็มาด้วยนะ เธอตัดใจจากคุณโชนได้แล้ว และบอกว่าจะมาใหม่ตอนฉันคลอดแล้ว “อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็คลอด” คุณโชนบีบมือของฉันแน่น แววตาของเขามันเต็มไปด้วยความเป็นห่วง “ขอบคุณนะคะ ที่ลางานมาอยู่เป็นเพื่อนฉัน” “เมียกำลังจะคลอดเธอจะให้ฉันมีกะจิตกะใจไปทำงานได้ลงคอรึไง” คุณโชนพูดค้อนฉัน ตอนนี้รู้สึกว่าลูกเริ่มถีบแรงขึ้น เรื่อยๆ และมันทำให้ฉันเจ็บจนตัวเกร็ง มันใกล้แล้วใล่มั้ย อีกนิดเดียวเท่านั้น ฉันก็จะได้เจอหน้าลูกชายของฉันแล้ว... @ห้องคลอด “เบ่งค่ะคุณแม่ อื๊ดดดดดด ~” “อื๊ดดดดดดด ~” “หายใจเข้าออก ลึกๆ แล้วเบ่งอีกนะคะคุณแม่” “คุณพ่อช่วยคุณแม่เบ่งด้วยนะคะ” “หนึ่ง สอง อื๊ดดดดดดด
กรง | กาม 68 จบบริบูรณ์...
-ณ ดาดฟ้าของโรงแรมหรูใจกลางเมือง ฉันกำลังนั่งกินมื้อค่ำที่สุดแสนจะโรแมนติกกับคุณโชนสามีของฉัน “อาหารไม่อร่อยหรอคะ ?” ฉันเห็นคุณโชนเอาช้อน เขี่ยๆ จานข้าวสักพักแล้วแหละแต่ก็ไม่ยอมกินสักที “ไม่หรอก ฉันแค่รู้สึกอยากจะอ้วก” “ฉันอุตส่าห์เป็นคนท้อง แท้ๆ ทำไมคุณถึงมาแพ้ท้องแทนฉันได้นะ” “เธอไม่แพ้ก็ดีแล้ว ถ้าท้องอยู่แล้วต้อบมาแพ้ท้องหนักอีกฉันจะได้ไปทำงานรึไง” “ทำไมละคะ ?”“เมียทั้งคนฉันจะไม่ห่วงได้ไง” ดินเนอร์ครั้งนี้มันเป็นอะไรที่เรียบง่าย เราคุยกันปกติเหมือนที่คุยกันทุกวัน ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่านี้หรอก เพราะยังไงเราก็เป็นสามีภรรยากันแล้ว ไม่จำเป็นหวานใส่กันตลอดเวลา อีกอย่างเขาก็ไม่ค่อยจะหวานกับฉันเท่าไหร่หรอกนะคุณโชนน่ะ เพราะเขาเขินจนทำตัวไม่ถูก“อย่าลืมนะคะว่าพรุ่งนี้ต้องซักผ้าล้างจานที่ตัวเองกินเอาไว้เมื่อวานด้วย” ฉันบอกคุณโชนในขณะที่เรากำลังนั่งรถกลับบ้านกัน “รู้แล้วครับคุณเมีย พูดกรอกหูตั้งแต่ขาไปยันขากลับ กลัวได้ทำเองรึไง” ฉันฝึกเขาเอาไว้น่ะ ให้หัดทำอะไรด้วยตัวเองเพราะเวลาฉันคลอดลูกคุณโชนจะได้ทำเป็น อีกอย่างพวกเสื้อผ้าลูกฉันไม่อยากให้คนอื่นซักเพราะเป็นเสื้อผ้าเด็กยิ่งต้อ
กรง | กาม 67 งอแง
เช้า...วันนี้ฉันกับคุณโชนตื่นกันตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อเตรียมของรอใส่บาตรเพื่อเป็นสิริมงคลต่อการเริ่มใช้ชีวิตคู่ในฐานะสามีภรรยาของเรา หลังจากใส่บาตรเสร็จคุณโชนก็เตรียมตัวออกไปบริษัท แต่เขานะสิจะเอาฉันไปด้วยให้ได้เลย งอแงเหมือนเด็กนั่งหน้าบึ้งไม่พูดไม่จาเพราะฉันไม่ยอมไปบริษัทกับเขาด้วย “คุณโชน คุณจะมางอนเหมือนเด็กแบบนี้ไม่ได้นะคะ” “ก็ไปด้วยกันสิ แค่นั้นก็จบ” เขาพูดทั้งที่ยังนั่งหันหลังให้ฉันอยู่ “ฉันอยากอยู่บ้านมากกว่านี่คะ ไปที่บริษัทมันน่าเบื่อ...” “ฉันน่าเบื่อใช่มั้ย” ฉันถึงกับถอนหายใจออกมา ยาวๆ ดูเขาสิ ฉันยังไม่ทันจะพูดอะไรเลยนะ คิดเองเออเองเป็นตุเป็นตะเชียว “เราพึ่งแต่งงานกันเมื่อวานเองนะ คุณอยากจะเซ็นใบหย่าแล้วหรอคะ” ฉันยืนกอดอกมองแผ่นหลังผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของตัวเอง พอคุณโชนได้ยืนคำพูดของฉันเมื่อกี้เขาก็หันควับมามองหน้าฉันตาเขียวปั๊ดทันที “แค่นี้ถึงกับขู่จะหย่าเลยหรอวะแสนดี !!” “ก็คุณพูดไม่รู้เรื่อง” “คิดว่าฉันจะเซ็นใบหย่าให้เธอหรือไง ไม่มีทาง” “ไปทำงานได้แล้วค่ะ” ฉันขี้เกียจจะทะเลาะแล้ว อยากจะพักผ่อนช่วงนี้เหนื่อยง่ายอยากจะนอนตลอดเวลาเลย “
กรง | กาม 66 วันสำคัญ...
— งานมงคลสมรส “พอใส่ชุดเจ้าสาวแล้วสวยมากเลยนะคะ ^_^” ช่างแต่งหน้าเอ่ยชมฉันเมื่อเห็นฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ฉันยิ้มตอบกลับไปด้วยความเขินอาย ฉันมองภาพตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกบานใหญ่ น้ำตามันก็พลอยจะไหลออกมาให้ได้ ฉันไม่เคยวาดฝันว่าตัวเองจะได้ใส่ชุดเจ้าสาวราคา แพงๆ ไม่เคยวาดฝันว่าจะมีงานแต่งที่ใหญ่โตอลังการ ค่าสินสอดหลายสิบล้าน ฉันอยากให้แม่อยู่กับฉันในตอนนี้ด้วยจัง อยากให้แม่ได้มาเห็นลูกสาวคนนี้ในวันที่สำคัญที่สุดในชีวิต ตอนนี้แม่คงจะกำลังมองฉันจากบนสวรรค์ หลังจากที่คุณโชนขอฉันแต่งงาน เราก็ไปบอกคุณท่าน คุณท่านเป็นคนจัดการหาฤกษ์แต่งให้และก็ได้ฤกษ์อีกสองอาทิตย์ ทำเอาพวกเราหัวหมุนกันทุกคนแทบไม่ได้พักผ่อนฉันแอบหวั่นใจอยู่นะว่าคนที่มาในงานเขาจะไม่แปลกใจหรอที่ก่อนหน้านี้ฉันแต่งงานกับคุณท่าน พอมาวันนี้ฉันกลับแต่งงานกับลูกของคุณท่านซะงั้น แต่คุณท่านก็บอกฉันว่าไม่ต้องคิดมากเพราะว่าคุณท่านแก้ข่าวให้แล้ว พิธีกรแต่งงานเป็นไปอย่างราบรื่น ทุกคนในงานต่างพากันยิ้มมีความสุข พิธีจัดขึ้นแค่ช่วงเช้า หลังจากเสร็จพิธีแต่งงานแล้วฉันกับคุณโชนก็ถูกส่งตัวเข้าหอ — ภายในห้อง “เธอไม่รู้สึกตื่นเต้นบ้าง
กรง | กาม 65 วันแห่งความสุข....
ร่างของฉันถูกคุณโชนอุ้มเข้าไปในห้องนอน เขาวางฉันลงบนเตียงอย่างเบามือจากนั้นก็ก้มลงมาประกบริมฝีปากจูบฉัน “อื้ม...” เสียงทุ้มนุ่มของคุณโชนครางออกมาในลำคออย่างพึงพอใจ ฉันไม่กล้าแม้แต่จะลืมตาขึ้นเอาแต่หลับตารับรสจูบสัมผัสที่หอมหวานนั้นของคุณโชน ไม่บ่อยหนักที่เขาจะนุ่มนวลแบบครั้งนี้ เหมือนเขากำลังเอาใจฉันอยู่ เราทั้งคู่ดูดดื่มกับรสจูบได้สักพัก เป็นคุณโชนที่ถอนจูบออกแล้วก็จ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของฉัน “เธอกำลังทำให้ฉันหลงเธอจนโงหัวไม่ขึ้นนะแสนดีรู้ตัวมั้ย หื้ม...” คุณโชนพูดพรางเอานิ้วเกลี่ยไปมาบนริมฝีปากของฉัน เบาๆ “แต่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ” “นั่นสิ ทำไมฉันถึงหลงเธอขนาดนี้กัน” พูดจบเขาก็ก้มหน้าลงมาซุกซอกคอของฉัน ตึกตัก ตึกตัก! เสียงหัวใจของฉันมันเต้นรัวกับคำหวานที่คุณโชนพูดออกมาบอกฉัน มันไม่เคยจะชินเลยสักครั้ง คงจะเป็นเพราะฉันชินกับคุณโชนคนที่ ดิบ เถื่อน ชอบทำร้ายจิตใจฉัน พอเขาเปลี่ยนไปฉันถึงกับใจเต้นรัวทุกครั้งที่เขาพูดคำหวานแบบนี้ “อื้อ อย่าทำให้มันเป็นรอยสิ” ฉันท้วงคนที่กำลังซุกไซร้ซอกคอของฉันอยู่ตอนนี้ เพราะเขากำลังดูดเม้มทำรอยไว้หลายจุดเลย “อยากแสดงความเป็นเจ้าของ ฉันผิด
กรง | กาม 64 ตัวชา...
“ถ้าฉันเป็นโรคอะไรร้ายแรง จริงๆ เธอให้อภัยฉันได้มั้ย ?” เขามองหน้าฉันแววตามีความหวัง เอายังไงดีล่ะฉันจะตอบไปว่ายังไงดี “เกลียดฉันมากขนาดนั้นเลยรึไงถึงเอาแต่เงียบ” “แล้วฉันสมควรที่จะเกลียดคุณมั้ยละคะ” ฉันย้อนถามเขา และครั้งนี้เป็นคุณโชนที่เป็นฝ่ายเงียบซะเอง “ขอโทษ....” “....” “ฉันรู้ว่าคำว่าขอโทษพูดไปมันก็เป็นแค่เพียงลมปาก มันลบสิ่งที่ฉันเคยทำไว้กับเธอไม่ได้” “....” “แต่ฉันพร้อมที่จะดูแลเธอ ชดใช้ในสิ่งที่ฉันเคยทำพลาดไป มันไม่น่าให้อภัยฉันรู้ ฉันก็แค่อยากให้เธอเปิดใจ อึก อึก....” “คะ คุณโชน...!!” ฉันรีบประคองตัวเขาเอาไว้ เขาจะอ้วกอีกแล้ว นี่มันอะไรกันฉันจะร้องไห้แล้วนะ “แสนดี...” “พอแล้วค่ะ ไม่ต้องพูดแล้วไปหาหมอก่อน” “ให้อภัยฉันได้มั้ย....” “....” ฉันเม้มปากแน่น ฉันไม่เคยใจแข็งกับเขาได้เลย จริงๆ “อึก ตะ ตอบหน่อย อึก อ้วก...” “คะ คุณโชน ค่ะโอเคฉันให้อภัยคุณแล้วไปโรงพยาบาลกันนะ” สุดท้ายฉันก็ใจอ่อนให้เขา ฉันคิดดูแล้ว ถ้าครั้งนี้ฉันตัดสินใจพลาด มันจะไม่มีครั้งต่อไปอีก “พูดจริงๆนะ เธอให้อภัยฉันแล้ว” คุณโชนยิ้มให้ฉัน ใบหน้าของเขาซีดเผือดเหมือนคนไม่มีเลือดฝาดบนใบหน้าเลย “ค่ะ
กรง | กาม 63 ไปกันใหญ่...
— Talk Sanbee ช่วงเย็น... คุณโชนกลับมาจากบริษัท วันนี้เขาโทรมาหาฉันแล้วพูดจา แปลกๆ แต่พอคุณโชนเดินเข้ามามนห้องฉันก็ต้องตกใจกับสีหย้าที่ซีดเผือดของเขา นี่เขาไม่ได้แกล้งอำฉันเล่นใช่มั้ย “ทะ ทำไมหน้าคุณถึงได้ซีดขนาดนั้นละคะ...” คุณโชนไม่ตอบอะไร เขาเดินมานั่งลง ข้างๆ กับฉันท่าทางเหมือนคนหมดเรี่ยวหมดแรงอย่างไงอย่างงั้น “เหนื่อย...” เขาเอนศีรษะลงมาเกยไว้กับไหล่ของฉันก่อนจะพูดออกมาเสียงแหบพร่า อะไรกัน ทำไมสภาพถึงดูไม่ได้ขนาดนี้เนี่ย !! “ไปหาหมอมั้ยคะ ?” ฉันเป็นห่วงเขาซะจนลืมไปเลยว่าตัวเองโกรธเขาอยู่ “หมอก็ช่วยอะไรฉันไม่ได้หรอก” คุณโชนตอบเสียงเศร้า อะไรกัน! เขาเป็นอะไรกันแน่ทำไมถึงพูดแบบนี้ “คุณเป็นอะไรคุณโชน” ฉันขมวดคิวเข้าหากันเป็นปมแล้วหันมองคุณโชนอย่างไม่เข้าใจ เขาเป็นจริงๆหรือหลอกฉันอยู่ “ฉัน อึก อึก อ้วก...” ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรคุณโชนก็รีบยกมือขึ้นมาปิดปาก ท่าทางเหมือนจะอ้วกออกมาจากนั้นเขาก็รีบลุกขึ้นวิ่งหน้าตั้งไปเข้าห้องน้ำ ฉันรีบลุกขึ้นเดินตามคุณโชนไป ติดๆ ด้วยความเป็นห่วง ภาพที่ฉันเห็นคือคุณโชนกำลังนั่งสองมือกอดโถส้วมแล้วเอาหน้าซุกโถพร้อมกับโก่งคออ้วกออกมาเสียงดัง “ฉันว
กรง | กาม 62 อาการแย่...
เช้า... เมื่อคืนคุณโชนไม่ได้นอนกับฉันในห้องนะ เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ต้องยอมออกไปนอนข้างนอกอยู่ดี จะมาใช้เหล่เหลี่ยมกับฉัน คิดว่าฉันไม่รู้ทันรึไงกัน “อึก! แสนดีเธอทำอะไรทำไมถึงเหม็นขนาดนี้” คุณโชนเดินเอามือปิดจมูกเข้ามาถามฉันในห้องครัว “ก็ทำอาหารไงคะ ไม่มีตาหรือไง !!” “พอๆ ไม่ต้องทำเหม็นชะมัด !!” “ฉันหิว คุณเหม็นก็ออกไปสิจะมายืนบ่นอยู่ทำไม” “ก็มันเหม็นไปทั่วห้องจะให้ฉันอยู่ยังไง” ฉันกับคุณโชนยืนเถียงกันนานพอสมควร มันเหม็นตรงไหนกัน หาเรื่องฉันอยู่ก็บอกเถอะ !! “อึก อ้วกกก...” จู่ๆ คุณโชนก็ทำท่าเหมือนจะอ้วก เขารีบปิดปากตัวเองแล้ววิ่งออกไปจากห้องครัวทันทีฉันมองตามแผ่นหลับของคุณโชนไปไม่รู้ว่าเขาเป็น จริงๆ หรือแกล้งเรียกร้องความสนใจจากฉันกันแน่ ฉันทำอาหารต่อโดยไม่ได้สนใจคุณโชน ถึงแม้ว่าเสียงอ้วกของเขาจะดังออกมาจากห้องน้ำสักแค่ไหนก็ตาม หลังจากทำอาหารเสร็จฉันก็จัดโต๊ะเตรียมทานข้าว โดยไม่ลืมที่จะเรียกคุณโชนมาทานด้วย ฉันก็ไม่ได้ใจดำถึงขนาดจะให้เขาอดข้างอดน้ำขนาดนั้นหรอก ตอนนี้ฉันกับคุณโชนนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกัน โดยที่คุณโชนกำลังนั่งเอามือปิดจมูกแล้วก็มองอาหารที่ฉันทำอยู่ “ไม่กินก็ไ
กรง | กาม 61 เจ้าเล่ห์ (Nc20 +)
ตกดึก... ฉันสั่งให้คุณโชนอาบน้ำตั้งแต่ 5 โมงเย็น เพราะเดี๋ยวเขาจะใช้เป็นข้ออ้างในการมาอยู่ในห้องกับฉัน นานๆ ฉันรู้ทันแผนเขาหรอก ก๊อกๆ ก๊อกๆ (เสียงเคาะห้อง) ฉันทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินเสียงเคาะ มันน่ารำคาญมากขนาดไหนเขาคงไม่รู้ เล่นเคาะห้องติดกันนานหลายนาทีแล้วนะ ตอนแรกฉันเปิดประตูออกไปเขาบอกว่าหิวข้าวฉันเลยปิดประตูใส่หน้าซะเลย หิวข้าวก็ไม่รู้จะมาบอกทำไม ห้องครัวไม่ได้อยู่ในห้องนอนสักหน่อย “แสนดี เปิดประตูหน่อย !!”ก๊อกๆ ก๊อกๆ “แสนดีเปิดแป๊บเดียว !!”“แสนดี....”แกร่ก!! (เสียงเปิดประตูห้อง) ฉันทนไม่ไหวเลยเปิดประตูห้องออกไปเพื่อที่จะถามว่าเขามีอะไรนักหนาถึงได้เอาแต่เคาะห้อง ไม่คิดว่าคนอื่นเขาจะรำคาญบ้างหรือไงกัน “มีอะไรคะ !!” ฉันถามคนตรงหน้าอย่างใส่อารมณ์ “ฉันหิวน้ำ” คุณโชนมองฉันตาเป็นประกาย “หิวน้ำก็ไปกินน้ำสิจะมาบอกฉันทำไม ตู้เย็นอยู่ข้างนอก !!” ฉันพ่นลมหายใจออกมา แรงๆ เคาะห้องตั้งนานเพื่อที่จะมาบอกฉันว่าตัวเองหิวน้ำเนี่ยนะ “...ฉันหิวน้ำเธอ ในตู้เย็นมันมีหรือไง” “นะ นี่อย่ามาพูดอะไรแบบนี้นะ !!” ฉันพูดเสียงดังกลบเกลื่อนความเขินอายของตัวเอง ตอนนี้ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นมาจนรามไป
