로그인공유
บทที่ 80
최신 업데이트:
2025-03-10 14:01:20
관련 챕터
กฎคือห้ามรัก บทที่ 81
กฎคือห้ามรัก บทที่ 81"แล้วพ่อหนุ่มจะมาหามันทำไม" พอได้ยินว่าคนต่างถิ่นมาหาผู้หญิงที่ชื่อข้าวหอม ชาวบ้านที่เดินอยู่ริมถนนก็เลยถามดู"คุณป้ารู้จักเธอหรือครับ""ก็พอจะรู้จัก" ป้าคนที่หอบหิ้วของเดินอยู่ริมถนนตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก เพราะอีกใจหนึ่งคิดว่าเป็นเจ้าหนี้ตามมาหรือเปล่า"ผมเป็นเพื่อนของเธอที่ทำงานครับ""เป็นเพื่อน?" หายใจโล่งขึ้นมาหน่อย"ใช่ครับ พอดีผมผ่านมาทางนี้จำได้ว่าบ้านข้าวหอมอยู่แถวนี้ก็เลยแวะเข้ามา""ตอนนี้ข้าวหอมมันไม่อยู่บ้านหรอก""อ้าวเหรอครับ แล้วข้าวหอมอยู่ไหนครับ""มันอยู่ทุ่งนากับพ่อ ขับรถไปอีกไม่ไกลก็จะถึงกระท่อมแล้ว ตามมาสิ"เทวาชวนป้าคนนั้นขึ้นรถด้วยกัน แต่เท้าของป้าเปื้อนมากเพราะเดินอยู่ถนนลูกรังนางก็เลยไม่ยอมขึ้น เทวาก็เลยค่อยๆ ขับรถตามหลังมา"รถคุณคงต้องจอดไว้ตรงนี้ก่อน ถนนลงไปมันเล็กมากแต่ก็เดินไม่ไกลหรอก""ได้ครับ" เอาวะถึงยังไงก็มาแล้ว ป้าคนนี้คงไม่หลอกเราไปฆ่าชิงทรัพย์หรอกมั้ง ..ชายหนุ่มจอดรถไว้แล้วหยิบเอาของสำคัญติดตัวออกมาด้วยถ้าเดินถนนปกติคงไม่เหนื่อยแต่นี่เป็นถนนลูกรังเล็กๆ ผ่านป่าละเมาะลงไปจนถึงทุ่งนา"พ่อมึง ข้าว มากินข้าวได้แล้วแม่เตรียมข้าวมาให้แล
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 82
"เดี๋ยวแม่ไปตักน้ำมาให้ก็ได้" ดวงใจเห็นว่าลูกสาวปฏิเสธก็เลยจะลุกไปตักน้ำมาให้แขกแทน"ไม่ต้องหรอกแม่ ข้าวไปตักเองก็ได้" แล้วข้าวหอมก็เดินไปตักน้ำที่ตุ่มมาส่งให้เทวา"เดี๋ยวนะเมื่อกี้คุณเอาน้ำที่ไหนมาให้ผมกิน" ด้วยความที่เผ็ดมากเขาก็เลยกินน้ำเข้าไปก่อน"ก็น้ำในตุ่มนั่นไง" ข้าวหอมชี้ไปที่ตุ่มดินเผาเล็กๆ ที่มีฝาปิด"มันกินได้เหรอ""มันก็เป็นน้ำกินนี่แหละคุณ ถ้าเราใส่ตุ่ม น้ำจะเย็นชื่นใจไม่ต้องใส่น้ำแข็ง" คนที่ตอบก็คือแม่"ครับ" หวังว่าคงไม่เอาชีวิตมาทิ้งที่นี่นะพอทานข้าวเสร็จสาธิตพ่อของข้าวหอมก็ลงไปไถนารอลูกสาวกับภรรยาคนในปัจจุบันส่วนมากจะจ้างรถไถนาและจ้างคนหว่านข้าว หรือแม้แต่ดูแลรักษาต้นข้าวก็ใช้เงินว่าจ้าง แต่ครอบครัวนี้ยังถือวัฒนธรรมแบบเดิมอยู่ คือดำด้วยมือ เพราะการดำนามันจะทำให้ได้ข้าวเยอะกว่า และต้นข้าวก็จะสวยไม่ต้องพึ่งสารเคมี"เธอจะไปไหน""ก็ลงไปช่วยพ่อทำนาน่ะสิ""??" เขามองลงไปทุ่งนา ตอนนี้แม่เธอกำลังถือมัดอะไรสักอย่างเดินไปทิ้งลงตรงที่พ่อเธอไถเสร็จแล้ว"ฉันว่านายกลับไปเถอะ ฝากบอกสโนว์ด้วยว่าฉันสบายดี""เธอคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าฉันกลับไปก็คงถูกไล่ให้กลับมาตามเธออีกอ
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 83
พาตัวเธอเข้ามาในมุ้งได้เขาก็ไม่พูดพร่ำ จับร่างของเธอให้นอนหงายลงกับที่นอนบางๆ ที่เธอเพิ่งจะปูเสร็จไป"ปล่อยนะคุณเทวา..อือ คุณ! อื้มม" หญิงสาวพยายามเบือนหน้าหลบริมฝีปากที่เขาขยับต่ำลงมา แต่เธอก็หลบไม่ได้จนถูกเขาปิดมันได้สำเร็จลิ้นหนาแทรกเข้าไปสำรวจในโพรงปากทันทีโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัวข้าวหอมยังคงพยายามผลักเขาออก แต่เทวาก็ไม่คิดจะหยุด วันนี้เขาต้องปราบพยศเธอให้ได้"อือ" มือเรียวเอื้อมลงไปดึงผ้าถุงตัวที่เธอเพิ่งใส่หลังอาบน้ำเสร็จ เพราะที่นี่มีแค่ผ้าถุงของแม่ ข้าวหอมก็เลยใส่ๆ ไปก่อนในเมื่อเธอไม่ให้ถอดมันออก เทวาก็เลยจับชายผ้าถุงนั้นยกขึ้นมาแทน และก็พบว่าเธอไม่ได้ใส่กางเกงชั้นใน"โอ๊ย คุณเทวา!" เธอไม่รู้ว่าเขาล้วงเอาไอ้เจ้านั่นออกมาตั้งแต่เมื่อไร พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ได้สอดใส่มันเข้ามา "คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันไม่อนุญาต โอ๊ย!" ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อเขาดันท่อนเอ็นนั้นเข้ามาให้ลึก"ซี๊ดด" มาถึงขั้นตอนนี้แล้วใครจะไปหยุดได้ล่ะ แต่เขาก็ไม่คิดจะหยุดอยู่แล้ว ชายหนุ่มดันมันเข้าไปเท่าที่จะดันได้ แล้วก็ขยับออกมาเพื่อที่จะดันมันเข้าไปใหม่ "อ๊าาเสียวจัง" เทวาคิดว่ามันคุ้มมากกับการเดินทางไกลและเหนื่
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 84
"อืมม" ข้าวหอมรีบปล่อยจากที่กัดเขาอยู่ทันทีเมื่อถูกบีบจมูก"จะกัดให้ขาดเลยหรือไง""นายเองไม่ใช่เหรอให้ฉันกัด""ให้กัดแค่นิดเดียวไม่ใช่ให้กัดขนาดนี้ เห็นไหมเนี่ยเป็นรอยเลย" มือหนาลูบร่องรอยที่ถูกเธอกัดเพื่อบรรเทาความเจ็บ"สมน้ำหน้า""ทำอะไรกันอยู่ เรียกพ่อมากินข้าวเร็ว" เสียงแม่ดังขัดจังหวะมาพอดีข้าวหอมจ้องเขาเล็กน้อยก่อนที่จะสะบัดใบหน้าใส่แล้วเดินลงไปตามพ่อมากินข้าว"หึหึ" มือยังคงลูบร่องรอยที่ถูกเธอกัดแต่ใบหน้านั้นแอบยิ้มตาม ผู้หญิงธรรมดาทำไมถึงทำให้เขาสนใจได้"ยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้น มาทานข้าวเร็ว""ครับ" เทวาเดินไปล้างมือแล้วก็ไปนั่งรอข้างแม่ของเธอ"วันนี้แม่เตรียมอาหารที่คิดว่าเราคงจะกินได้มาด้วย""เขากินได้ทุกอย่างนั่นแหละแม่" ลูกสาวกลับมาทันได้ยินแม่พูดเอาใจเขาพอดี"แล้วพ่อล่ะ""พ่อกำลังตามขึ้นมาค่ะ" ขณะที่พูดสายตานั้นมองไปเห็นเขากำลังตบพื้นเบาๆ เพื่อเรียกให้เธอไปนั่งใกล้ๆ"แม่ขยับไปหน่อยค่ะ" แต่ข้าวหอมบอกให้แม่ขยับไปตรงที่เขาบอกเธอไปนั่ง"เรานั่นแหละขึ้นมา แม่จะได้ลงง่ายๆ หน่อย""หึหึ""ขำอะไร"เพี๊ยะ.."โอ๊ยแม่ตีข้าวทำไม""พูดไม่เพราะเลยนะลูก""เจ็บนะแม่" ที่จริงแม่ตีไม่แรงหรอก
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 85
"ถอยไปนะคุณเทวา" เสียงเธอกระซิบว่าให้เมื่อเห็นเขาขยับกายเข้ามาใกล้ยิ่งเธอกลัวแม่ได้ยินมันก็ยิ่งทำให้เขาต้องการ อยากเห็นว่าเธอกลั้นเสียงครางแล้วจะเป็นยังไง เพราะเมื่อคืนนี้เสียงเธอลั่นทุ่งนาเลย"อี๊ดด!" ข้าวหอมถีบขาคู่เมื่อเขาจับเธอนอนหงายลง แต่ก็ไม่กล้าต่อว่าเขาเสียงดังเทวายิ่งชอบใจใหญ่ ขึ้นคร่อมร่างของเธอแล้วกดไว้กับที่นอน"คุณ!"ใบหน้าคมคายที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ โน้มลงไปจูบร่องหน้าอก ถึงแม้เธอจะดิ้นแต่ก็ดิ้นไม่หลุด เขายังคงจูบต่ำลงมาจนถึงสะดือกางเกงที่เธอใส่นอนตัวบางๆ ก็ถูกเทวาถอดออกอย่างง่ายดาย"คุณเทวาหยุดนะ!" ขาเรียวชิดเข้าหากันเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ริมฝีปากของเขายังคงกดจูบลงไปจนถึงเนินน้องสาว ซึ่งตอนนี้มันยังมีกางเกงชั้นในปิดกั้นอยู่ "หยุดนะคุณ" สะโพกงามพยายามขยับหนี แต่มือของเธอก็ยังถูกเขาพันธนาการไว้กับที่นอนงับ..ด้วยความมันเขี้ยวเขากัดตรงเนินนั้นเบาๆ จนข้าวหอมสะดุ้ง"ไอ้บ้าถอยไปนะ!" เสียงเธอดังขึ้นมาหน่อย แต่ก็รีบเก็บเสียงตัวเองให้ไวเพราะกลัวแม่ได้ยินยิ่งเธอมีท่าทีแบบนี้เขาก็ยิ่งอยากจะแกล้ง ชายหนุ่มจับมือของเธอรวบไว้ด้วยกัน ส่วนมืออีกข้างเทวาขยับกางเกงช
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 86
เทวาออกมาก็เห็นแม่กับลูกยืนคุยกันอยู่หน้าบ้าน สายตาเขามองตามที่เธอมอง เพราะตอนนี้ข้าวหอมมองไปที่ร้านค้า และคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ร้านค้าก็มองมาเช่นกัน"แม่ไปทำกับข้าวก่อนนะ เดี๋ยวไปส่งข้าวพ่อสาย""ข้าวช่วยค่ะ" ข้าวหอมเดินตามแม่ไปโดยไม่ได้สนใจเขาที่ยืนอยู่ด้านหลังเลยพอช่วยแม่ทำกับข้าวเสร็จ ข้าวหอมก็ออกมาก่อน เพราะไม่เห็นเขาตามเข้ามาเธอก็รู้สึกไม่สบายใจ"ขึ้นรถสิ""คุณกลับไปเถอะ" ออกมาก็เห็นเขานั่งรออยู่ที่รถ"อะไรนะ""ที่นี่มันไม่เหมาะกับคุณหรอก คุณกลับไปเถอะนะ" ถ้าเขายังอยู่คงเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น แต่เธอนี่สิยิ่งถลำลึกเข้าไปทุกที เพราะแค่เขาอยู่หน้าบ้านเธอก็ยังรู้สึกเป็นห่วง สู้ปล่อยเขาไปตอนนี้เลยดีกว่า "ฉันขอร้องคุณกลับไปเถอะ""คำก็ไล่สองคำก็ไล่""คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้ คุณก็เห็นแล้วว่าฉันกับคุณใช้ชีวิตคนละแบบ""แม่เตรียมของเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ" ที่จริงคนเป็นแม่ก็ได้ยิน และคิดว่าลูกทำถูกแล้ว "ป่านนี้พ่อคงหิวแล้ว""ผมไปส่งครับ""แม่เดินจนชินแล้ว แป๊บเดียวก็ถึง"ข้าวหอมหิ้วของช่วยแม่แล้วก็รีบเดินตามกันไป ทิ้งให้เทวายืนมองแต่ทั้งสองเดินมายังไม่ถึงท้ายหมู่บ้านเลย รถคันหรูก็เคลื่อนตัวมาจอด
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 87
[บริษัท]ข้าวหอมเดินตามทั้งสองเข้าไปในลิฟต์ ดูเธอสิช่างแตกต่างจาก ภรรยาของพี่ชายเขามาก ถ้าเขาจะเลือกภรรยาก็คงเลือกคนที่เป็นหน้าเป็นตาให้ได้เหมือนสโนไวท์ ไม่ใช่เลือกเด็กบ้านนอกลูกชาวนาเหมือนเธอหรอกเขาถึงได้หายหน้าไปตั้งแต่มาถึง จะว่าให้เขาก็ไม่ได้เพราะเขาไม่ได้เต็มใจที่จะรับผิดชอบเธออยู่แล้วเพียงไม่นานลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้นบน"น้องข้าว" กุ้งนางเห็นข้าวหอมออกจากลิฟต์ก็รีบเดินมาหา"สวัสดีค่ะ""ไม่ต้องสวัสดีพี่หรอกจ้ะ" กุ้งนางรู้แล้วว่าข้าวหอมอยู่ในฐานะอะไร"คุณกุ้งนางคะ ช่วยให้คนจัดโต๊ะในห้องทำงานฉันให้อีกตัวหนึ่งนะ""ได้ค่ะ""เดี๋ยวนะ ทำไมต้องจัดในห้องเธอด้วย" ข้าวหอมถามเพื่อนทันทีที่ได้ยินคำสั่ง"ก็โต๊ะทำงานของเธอไง""ฉันอยู่หน้าห้องได้""จะนั่งหน้าห้องทำไม อยู่ในห้องด้วยกันนั่นแหละดีแล้ว""ไม่เอา ฉันเป็นแค่ผู้ช่วย คุณกุ้งนางคะให้คนจัดไว้หน้าห้องก็พอนะคะ" เธอรู้ว่าเพื่อนต้องใช้สมาธิในการทำงานมาก ถ้าอยู่ในห้องด้วย กลัวว่าจะทำลายสมาธิของเพื่อนเปล่าๆ"แล้วนี่เจ้าเทวายังไม่มาเหรอ" เทวินถามก้าวหน้า"เออ..คือว่าคุณเทวา..""มีอะไร"สโนไวท์และข้าวหอมที่กำลังจะเดินไป หยุดแล้วหันมามองก่อนว่าก้า
최신 업데이트 : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 88
หญิงสาวมองไปรอบๆ บริเวณแถวนั้น เผื่อมีใครเดินผ่านมาจะได้ขอความช่วยเหลือ เพราะแค่แรงของเธอคงพาเขาลงจากรถไม่ได้แต่ดึกขนาดนี้ใครจะเป็นบ้ามาเดินเพ่นพ่านล่ะนอกจากเธอ"เดินไหวไหมเดี๋ยวฉันพาคุณไปเอง" หญิงสาวพาเขาออกจากรถได้ ก็ยกแขนของเขาให้โอบไหล่เธอ "คุณไปพักห้องรับรองแขกข้างๆ ห้องฉันก่อนนะ ฉันคงพาคุณขึ้นไปข้างบนไม่ได้"ข้าวหอมประคองเขาเดินมาจนถึงห้องรับรองแขก โชคดีที่ห้องไม่ได้ล็อก"โอ๊ย" จังหวะที่เธอทิ้งตัวเขาลงไปบนเตียง มือที่โอบไหล่อยู่ไม่ยอมปล่อย จนร่างข้าวหอมล้มลงไปด้วย "คุณ!" หญิงสาวพยายามแกะมือที่เขาเปลี่ยนมาเป็นกอดรัดเอวเธอให้ออกแต่นอกจากจะไม่ปล่อยแล้ว เทวายังเอาขาพาดช่วงลำตัวของเธอไว้แน่น"ฉันอึดอัด" ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น จนข้าวหอมหยุดดิ้นก่อนถ้าไม่งั้นคงหายใจไม่ออกกอดอยู่แบบนั้นครู่หนึ่งมือของเขาก็เริ่มขยับต่ำลงไป.."ตกลงเมาไม่ได้สติจริง หรือแค่แกล้ง..เอามือออกไปนะ"แทนที่จะเอามือออกแต่เทวากลับล้วงมันเข้าไปด้านใน"คุณเทวา!" ในเมื่อไม่ต้องการเรา ทำไมยังอยากจะทำแบบนี้กับเราอยู่อีก "อื้อ ไม่นะ!"พอมือของเขาล้วงเข้าไปถึงเนื้อใน นิ้วนั้นก็แหย่เข้าไปในร่องเพื่อสัมผัสยอดเม็ดเส
최신 업데이트 : 2025-03-13
최신 챕터
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 96
"ทำไมคุณถึง.." พอสโนไวท์ออกไปแล้ว ข้าวหอมก็อยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะหมู่บ้านของเธอไม่ได้สวยงามพอที่จะเอามาตกแต่งห้องทำงานสักหน่อย"ถึงอะไร""ถึงทำแบบนี้คะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ได้มีแค่รูปถ่าย ยังมีโมเดลของกระท่อมน้อยปลายนา"เพราะมันเป็นที่ที่คุณเกิดและโตมาไง""คุณรักฉันจริงหรือคะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า เธอไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นที่เขาบอกรัก เขาอาจจะเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิด หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่รักแท้ เพราะเธอกับเขารู้จักกันเพียงแค่ไม่นาน แถมรู้จักกันจากเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีด้วย"ถามแบบนี้สงสัยอยากให้ผมบอกรักอีกเหรอ" ชายหนุ่มมองไปที่ประตู"คุณมองอะไรคะ""คุณลืมแล้วหรือไง ถ้าบอกรักครั้งหนึ่งก็ต้องหนึ่งครั้ง""อะไรของคุณ!""เอาวะที่ทำงานก็ที่ทำงาน""คุณเทวา คุณทำเป็นเล่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เลยนะ""ถ้างั้นมันก็ผิดคอนเซ็ปท์น่ะสิ""ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คนกำลังจะซึ้งแล้วเชียว""ใครบอกผมเล่น.. ว่าแล้วก็ขึ้นเลยเห็นไหมเนี่ย" ชายหนุ่มค่อยๆ รูดซิปลงเผยให้เห็นเป้ากางเกงชั้นในที่มันตุงออกมา"คนบ้า" ปากว่าให้แต่ใบหน้าอดยิ้มไม่ได้"ช่วยหน่อยสิ คุณเห็นไหมเนี่ยมันจะลงง่ายไหม..งานการไม
กฎคือห้ามรัก บทที่ 95
ขณะที่ข้าวหอมกำลังจะเดินไป เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงทักเขา..เทวาก็เลยคว้าแขนเธอไว้ก่อน"ผมเชื่อว่าคุณฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องอีก" เทวาหันไปพูดกับผู้หญิงที่ทักเขาอยู่เมื่อสักครู่"แค่ทักก็ไม่ได้หรือคะ" ประโยคนี้อันอันมองไปที่ข้าวหอมเหมือนเย้ยหยันอีกฝ่าย"ปล่อยค่ะ ฉันจะไปทำงาน" หญิงสาวดึงมือของเขาออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย"โกรธผมเหรอ""ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วยคะ คุณทำอะไรผิด"ดวงตาของผู้หญิงอีกคนตอนนี้มองบน แถมเบะริมฝีปากเล็กน้อย และกำลังจะเดินหนีไปจากตรงนี้ เพราะอันอัน แค่อยากให้ทั้งสองมีปากเสียงกันเฉยๆ แต่ถ้าทำให้เลิกกันได้นั่นมันคือกำไร"หยุด"พอได้ยินเสียงเทวาบอกให้หยุดอันอันก็เลยหันกลับมา "มีอะไรคะ""ผมคิดว่าเราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ""คุณคะฉันยังไม่ได้ทำอะไรพวกคุณเลยนะ แค่ฉันทักมันก็ผิดมากเลยเหรอ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันถ้าไม่ทักนี่สิแปลก""ถ้าคุณทักแบบจิตใจบริสุทธิ์ใครจะว่าอะไรให้คุณ""เทวาคะ เราสองคนก็เคย....." อันอันแกล้งพูดทิ้งช่วงไว้ให้คนฟังอีกคนเข้าใจผิด ว่าทั้งสองเคยมีอะไรกัน "..สนิทกันมาก่อน""คุณกำลังจะพูดอะไร" เทวาไม่ใช่คนโง่เขาหันมองไปดูข้าวหอมที่ตอนนี้ไม่มองหน้าใครเลย"อย่าบ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 94
โรงแรมที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดนี้"แม่สวยจังเลยค่ะ" ข้าวหอมไม่เคยเห็นแม่แต่งชุดแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่งานสำคัญของลูกสาวดวงใจก็คงไม่แต่งแบบนี้ แต่เพราะลูกสาวแต่งงานกับคนมีหน้ามีตา ดวงใจก็เลยยอมใส่ชุดที่ถูกจัดมาให้"หนูก็สวยเหมือนกัน""สวยได้แม่ไงคะ""ชมกันไปชมกันมาอยู่นี่แหละ แล้วพ่อเราล่ะ""ใช่..พ่อไปไหนแล้วแม่" ข้าวหอมมองหาพ่อเพราะพ่อก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกันกับแม่"พ่ออยู่นี่" สาธิตหลบมุมไม่กล้าออกมาให้ลูกกับเมียเห็น"พ่อไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ""แน่ใจนะว่าจะให้พ่อใส่ไอ้ชุดนี้""พ่อทำเป็นเล่นไป ออกมาก่อนเร็ว" ดวงใจขำสามี..ไม่ใช่แค่นางหรอกที่ไม่เคยใส่เสื้อผ้าพวกนี้สามีก็เช่นกันสาธิตค่อยๆ ก้าวเดินออกมาแบบประหม่า"ใกล้เสร็จกันหรือยังครับ" ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดเข้ามา จากที่สาธิตกำลังจะเดินออกมารีบหลบเข้ามุมเดิม "เกิดอะไรขึ้นครับ" เทวาเห็นอะไรแว๊บๆ พอดี"ก็พ่อน่ะสิคะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ก็เลยไม่กล้าออกมา""คุณพ่อออกมาเถอะครับ" เทวาเดินเข้าไปพาตัวพ่อตาออกมาจากมุมนั้น"หล่อมากเลยค่ะพ่อ""หล่อจริงเหรอ ไม่ได้ดูแปลกนะ""คุณพ่อแต่งแบบนี้แล้วหล่อขึ้นเยอะเลยครับ""ขอใส่แค่งานลูกสาวพอแล้วนะ ไม่ต้อ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 93
"เฮ้ยๆ ทำไมขบวนรถถึงไปจอดอยู่หน้าบ้านของ??" ทุกคนที่อยู่ร้านค้าต่างก็มองตามขบวนรถนั้นไปพอเห็นแล้วว่าขบวนรถไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของใคร ทุกคนในร้านค้าต่างก็หันมองดูป้าคนที่มโนเมื่อสักครู่"หรือว่าจะเป็นลูกเขยของป้าจริงๆ""มึงคิดเหมือนกูไหมวะ" ป้าคนนั้นรีบเดินออกมาจากร้านค้า และคนในร้านต่างก็เดินตามไปดูขบวนรถนั้นหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของป้าก็จริง แต่ท้ายขบวนยาวเลยบ้านอีกหลังไป"พ่อรถใครมาทำอะไร ทำไมเยอะจัง" ดวงใจที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่ถามสามีในขณะที่มองออกมาดู"นี่แหละมั้งที่เขาบอกไม่ให้เราทำเสียงดังกัน" ที่จริงวันนี้ก็ยังมีงานให้ทำอยู่นิดหน่อยแต่สาธิตไม่ทำ เพราะทางจังหวัดบอกออกมาแบบนั้นพอเทวาและข้าวหอมได้ยิน..ทั้งสองก็รีบออกมาจากห้องหน้าบ้าน.."ถ้าไม่ใช่บ้านป้าก็คงเป็นบ้านหลังนี้แล้วล่ะ" "บ้านหลังนี้เขาจะมาทำไมกันวะ" ป้ายังคงใจเต้นตุบตับๆ เพราะคิดว่าลูกสาวคงไปได้สามีรวยไม่บอกแม่ แล้วทีนี้ทางครอบครัวผู้ชายออกตามหาเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้องหนีกลับมาอยู่บ้าน"สวัสดีค่ะคุณ" เสียงนี้ดังขึ้นจากกลุ่มชาวบ้าน คนที่เพิ่งก้าวลงจากรถกำลังจะหันไปมอง ..แต่จังหวะเดียวกันกับคนในบ้านหลังที่พวกท่านมา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 92
วันนี้ก็เข้าวันที่สองแล้วที่เทวาเป็นผู้ช่วยช่าง เขาเห็นความมุ่งมั่นของพ่อเธอ ถึงแม้เขาอาสาจะจ้างช่างมาทำให้ ท่านก็อยากจะทำเอง ท่านเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก นี่แค่เพิ่งได้มาสัมผัสกับครอบครัวของเธอเขายังรู้สึกได้"ให้ฉันช่วยไหม" ข้าวหอมเห็นเขาใช้จอบผสมปูนเพราะมันต้องใช้แรงเยอะ กว่าจะทำให้เนื้อปูนและทรายเข้ากันได้"อยากช่วยเหรอ"หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินเข้ามาใกล้"ถ้างั้นก็ช่วยดูตาให้ผมหน่อย ไม่รู้อะไรเข้า""จริงเหรอคะ" ข้าวหอมเขย่งเท้าขึ้น ส่วนเขาก็โน้มตัวลงมาเหมือนว่าจะให้เธอดูให้ แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากของเธอแทน "อุ๊ยคุณเทวา" หญิงสาวมองไปดูพ่อก่อนเลยเป็นอันดับแรก"ชื่นใจจัง มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย""คุณทำอะไร""เดี๋ยวค่อยมาเติมพลังให้ผมใหม่ ตอนนี้ถอยออกไปก่อน" พอเธอขยับออกเขาก็เริ่มใช้จอบนั้นผสมปูนอีกครั้งวันต่อมา.."ทำอะไรก็ไม่รู้จักอายผีสางเทวดา""พี่ว่าให้ใคร" ดวงใจที่กำลังทำความสะอาดรอบบ้านเพราะวันนี้สามีก็คงจะทำเสร็จแล้ว ได้ยินเพื่อนบ้านพูดลอยๆ ก็เลยถามดู"ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันแอบมอง""พี่ว่าให้ลูกฉันเหรอ" ดวงใจอดทนกับคนข้างบ้านมาก็นานพอสมควรแล้ว แต่ช่วงหลังเร
กฎคือห้ามรัก บทที่ 91
พอซ่อมแซมหลังคาเสร็จ สาธิตก็เริ่มฉาบปูนตรงที่ค้างคาไว้ตั้งแต่สมัยส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"เราทำเป็นเหรอ" สาธิตเห็นลูกเขยกำลังจะผสมปูน"ผมเห็นคุณพ่อทำเมื่อสักครู่ คิดว่าคงทำเป็นครับ" เทวากะปริมาณทรายละเอียดที่กรองไว้แล้ว และปูนกับน้ำตามที่พ่อของเธอผสมไปครั้งแรก เพราะถ้าจะให้ท่านทั้งฉาบและผสมเองมันคงเสียเวลาข้าวหอมอาสาทำอาหารกับแม่รอ เพราะเธอไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาแล้ว ตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า กำนันใครก็รู้ว่าแกโหดมากแค่ไหน มีชาวบ้านบางคนส่งดอกเบี้ยไม่ตรงแกถึงกับยึดที่ดินทันทีจะว่าให้เจ้าหนี้ก็ไม่ได้เพราะมีสัญญาเซ็นกันไว้แล้วเวลาเดียวกันนั้นแต่คนละสถานที่..ติ๊ก~ รูปภาพไลน์ถูกส่งมายังเครื่องของพลตรีศิลา"มีอะไรคะ" ญาณินเห็นสามีมองรูปภาพนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อในรูปภาพเท่าไร "ลูกชายเรานี่คะ""คุณก็เห็นเหมือนผมใช่ไหม""เทวาทำงานพวกนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ" ใช่แล้วมันคือรูปภาพที่เทวากำลังผสมปูนแถมมาให้ดูแบบคลิปก็มีคนของศิลาเดินทางมาก่อนเพื่อดูสถานที่ พอมาถึงเห็นภาพนั้นแล้วก็อดส่งไปให้คนเป็นพ่อแม่ได้เห็นด้วยไม่ได้"ผู้หญิงคนนี้แน่จริงๆ" กับพ่อแม่บางคนอาจจะโมโหที่เห็นลูกไปทำ
