LOGINShare
บทที่ 37
Last Updated:
2025-03-10 13:44:04
Related chapters
กฎคือห้ามรัก บทที่ 38
ไม่ใช่แค่ก้าวหน้าที่รอฟังว่าผู้หญิงคนไหนคือลูกสาวของท่านนายพล หัวหน้าทีมช่วยเหลือที่เดินทางมาก่อนก็รอฟังอยู่เหมือนกัน"มัวทำอะไรกันอยู่ รีบเถอะน่า!" เทวินเห็นว่าทุกคนให้ความสนใจผิดเรื่องแล้วท่าเรือ.. เทวินขอขึ้นเรือเร็วเพราะอยากไปถึงให้เร็วที่สุด ส่วนก้าวหน้าต้องโดยสารกับเรือที่มาด้วย เพราะว่าเรือเร็วรับผู้โดยสารได้จำกัด"นี่เธอ""คะ" อีกคนที่มากับก้าวหน้าก็คือข้าวหอม และตอนนี้หน้าเธอซีดมาก เพราะมีอาการเมาเรือด้วย"เธอรู้ไหมว่าใครคือลูกสาวท่านนายพล" ก้าวหน้าต้องรู้ให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร จากที่ฟังอยู่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แล้ว"ก็..อ้วกกกก""เฮ๊ย!?" จังหวะที่ข้าวหอมหันมากำลังจะตอบ แต่สิ่งที่อยู่ในกระเพาะอาหารก็พุ่งออกมาก่อนหลายนาทีผ่านไป..บนเรือเร็วที่มุ่งหน้าไปก่อน"นั่นเรือใครครับ" เทวินมองด้วยสายตาเห็นว่าด้านหน้าไกลออกไปหน่อยมีเรือ 2 หรือ 3 ลำ"เป็นเรือของทหารนี่ครับ" หัวหน้าหน่วยกู้ภัยทางน้ำมองไปเห็นสัญลักษณ์ก็จำได้ว่าเป็นเรือของทหารเรือ"ทหารเรือมาถึงเร็วมากเลยครับหัวหน้า พวกผมเพิ่งจะแจ้งไปตอนรู้ชื่อนักศึกษาที่อยู่บนเรือนี่เองครับ" ก่อนที่จะขอความช่วยเหลือต้องแน่ใจก่อนว่
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 39
เหตุการณ์ในครั้งนี้ยังไม่มีคนรู้มากนัก คนที่รู้ก็คือคนที่ได้รับการติดต่อไปเพื่อขอความช่วยเหลือเรื่องนี้ที่จริงพลเรือโททศกัณฐ์รู้ข่าวมาก่อน เพราะเป็นรองผู้บังคับบัญชาทางทัพเรือในเวลานี้ พอรู้ว่าหนึ่งในคนที่อยู่บนเรือก็คือหลานสาว ทศกัณฐ์ก็รีบสั่งลูกน้องนำเรือออก และโทรติดต่อไปทางพ่อของหลาน ทางนั้นก็เลยรีบขึ้นเฮลิคอปเตอร์มา"พี่ว่าเราอย่าเพิ่งคิดมากเลย พวกเขาอาจจะรับข่าวมาผิดๆ ก็ได้" เมขลาที่ติดรถมากับมโนราห์ ทำหน้าที่ปลอบใจน้องสาว ทั้งสองมาขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไม่ทัน เพราะว่าพลโทกองทัพต้องรีบไปช่วยลูกสาว ก็เลยให้คนที่ตามหลังมาไปขึ้นเครื่อง แต่กว่าจะทำเรื่องกว่าเครื่องจะออก มโนราห์ก็เลยเดินทางโดยการใช้รถยนต์ ซึ่งมีพี่เขยเป็นคนขับและพี่สาวนั่งมาข้างๆ"ลูกสาวโมนาต้องไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะพี่ แกยังเด็กมาก โมนาผิดเองที่ดูแลลูกได้ไม่ดี" มโนราห์เฝ้าแต่โทษตัวเอง ถ้ายอมขัดใจลูกกับสามีครั้งนั้นลูกคงยังอยู่ในอ้อมกอด"คุณคะขับรถให้ไวกว่านี้หน่อยสิ" เมขลาบอกสามีที่ขับรถอยู่ เพราะเธอก็ร้อนใจไม่ต่างจากน้องสาวเลยเสนาธิการเพลิงก็เลยใช้ความเร็วเพิ่มขึ้น ใช่แล้วตอนนี้เพลิงเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นเสธเพลิงหรือเสนา
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 40
"เราอยากไปเจอน้องทำไม" ลูกชายไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน แต่ญาณินคิดว่าคงไม่ใช่แบบที่ตัวเองคิดหรอก ขนาดผู้หญิงที่อายุเยอะกว่าสโนไวท์ลูกชายก็ยังบอกว่าเด็กเลย"ผมเป็นห่วงเธอครับแม่""แต่แม่ได้ยินว่าหนูสโนว์ปลอดภัยแล้วนะลูก" แม่ยังคงคิดแบบเดิมอยู่ เพราะได้ยินว่าสโนไวท์ไปฝึกงานที่บริษัทของลูกชาย คงเป็นห่วงกันเรื่องนี้"แม่ช่วยผมหน่อยนะครับ ช่วยให้ผมได้เจอเธอหน่อยได้ไหมครับ"เห็นแววตาของลูกชายเวลาพูดถึงผู้หญิงคนนั้น คนเป็นแม่ก็พอจะสัมผัสได้บ้างแล้ว ว่าคงไม่ได้เป็นห่วงกันธรรมดาญาณินก็เลยใช้โทรศัพท์เพื่อโทรหาแก้วใจ เธอไม่มีเบอร์โทรของมโนราห์หรอก แต่มีของแก้วใจ ..แก้วใจก็คือภรรยาของเสนาธิการฉลาม เพราะทั้งสองสนิทสนมกันช่วงหนึ่งตอนที่พักอยู่บ้านของข้าราชการในกรมด้วยกันพอได้เบอร์โทรจากแก้วใจแล้ว ญาณินก็เลยโทรสายตรงไปหามโนราห์..ภรรยาของพลโทกองทัพ ซึ่งเป็นมารดาของสโนไวท์มโนราห์เห็นว่าญาณินโทรมาถามข่าวเรื่องราวที่เกิดขึ้น ก็เลยเล่าให้ฟัง แต่ก็ไม่ได้เล่าทุกอย่าง เพราะบางอย่างเป็นความลับ>>{"คุณโมนาคะ ฉันขอคุยสายกับหนูสโนว์หน่อยได้ไหมคะ"} {"ได้สิคะ แต่ตอนนี้สโนว์ไม่ได้อยู่ตรงนี้ โมนาดูก่อนนะคะว่าลูก
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 41
"คะ?" ก็ได้ยินอยู่หรอกว่าที่มาเพราะคิดถึง แต่เขาไม่ได้บอกสักหน่อยว่าคิดถึงใคร"พี่ดีใจนะที่เราไม่เป็นอะไร" ที่จริงประโยคนี้เขาควรจะพูดนานแล้วตั้งแต่รู้ว่าเธอปลอดภัย แต่ทั้งสองไม่ได้เจอหน้ากันเลย"ขอบคุณค่ะ""ขอกอดได้ไหม""คะ?" เทวินไม่รอให้เธออนุญาต ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักรีบเดินตรงเข้าไป แล้วคว้าร่างของเธอเข้ามากอดให้หายคิดถึง"พี่วิน" เขาทำแบบนี้แล้วจะให้เธอคิดยังไง ทำไมเธอจะไม่คิดถึงเขาล่ะ แต่เพราะคำพูดประโยคนั้นประโยคเดียวถึงแม้มันจะผ่านมานาน แต่เธอก็ยังคงจำ"พี่ขอโทษที่ดูแลเราไม่ดี""มันไม่ใช่ความผิดของพี่สักหน่อย ก็พี่ไม่รู้นี่" "มันเกิดอะไรขึ้น บอกพี่ได้ไหม" ชายหนุ่มขยับร่างเธอออกเล็กน้อยเพื่อที่จะมองสบตา"พี่ยังไม่รู้เรื่องเหรอคะ""ไม่มีใครบอกเรื่องนี้เลย""พี่ไม่รู้จริงเหรอ?""มันมีเรื่องร้ายแรงมากกว่าที่เครื่องตรวจจับหล่นลงไปในทะเลเองใช่ไหม" มันคือสิ่งที่ทางกองทัพเรือให้ข่าวกับสื่อมวลชน ทุกคนก็เลยไม่ขุดคุ้ย "แล้วตอนนี้เลขาพี่เป็นยังไงบ้างล่ะคะ" "เกี่ยวอะไรกับเลขา?"สโนไวท์ไม่ได้ตอบคำถามนี้ของเขา เพราะฟังจากคำพูดเขาก็คงยังไม่รู้"พี่จะไปไหน" แต่พอเธอไม่ตอบ อยู่ดีๆ เขา
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 42
"คุณพ่อ?" เทวินถึงกับหน้าเสียเมื่อเปิดประตูออกมาแล้วพบว่าเป็นใครที่อยู่หน้าห้อง"เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง" กองทัพปลายหางตามองเข้าไปในห้องลูกสาวเล็กน้อย ก่อนที่จะมองกลับมาหาคนที่เพิ่งจะเปิดประตูออกมาจากห้องของลูกสาว"คือผม...""พี่วินทำไมถึงยังไม่ไปอีกคะ" สโนไวท์แง้มประตูออกมาดูก็ยังเห็นว่าเขายังยืนอยู่หน้าประตู แต่เธอไม่เห็นหรอกว่าเขายืนคุยอยู่กับใครและจังหวะเดียวกันนั้นเทวินพยายามเอาร่างตัวเองบังการมองเห็นของพ่อเธอไว้ ไม่ให้เห็นว่าเธออยู่ในสภาพไหน แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานแรงของท่านได้ เพราะกองทัพผลักหน้าอกของเขาเพื่อจะเข้ามาด้านใน"คุณพ่อ?" เห็นว่าเป็นพ่อ สโนไวท์ก็รีบปิดประตูห้องน้ำ"หมายความว่ายังไง" ถึงแม้ลูกสาวจะเปิดประตูเพียงแค่เล็กน้อยและไม่ได้ขยับตัวมาตรงกับช่องของประตู กองทัพก็พอจะรู้ด้วยสัญชาตญาณผู้ชายว่าลูกสาวไม่ได้สวมใส่อะไรที่สโนไวท์ไม่ได้ใส่เพราะชุดของเธอเปียก แถมไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวเข้าไปด้วย และคิดว่าอยู่ในห้องกับเขาเพียงแค่สองคนก็เลยไม่ระวังตัวเทวินยังไม่ได้ตอบแต่เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อส่งเข้าไปให้เธอก่อน"ออกมาคุยกับพ่อ""ลูกยังออกไปไม่ได้ค่ะ"
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 42
แกร็ก.."หนูทำอะไรอยู่ลูก ทำไมเปิดช้าจัง""เข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ สโนว์คิดว่าคุณพ่อจะเป็นคนมารับ""พ่อมีงาน แม่ไม่อยากกวนพ่อก็เลยมาเอง""แม่คะ ตอนเย็นสโนว์จะกลับเองได้ไหมคะ" เธอไม่ได้ถามว่าแม่จะให้เดินทางเมื่อไร แต่วันนี้ขออยู่กับเขาให้นานหน่อย"ธุระของหนูยังไม่เสร็จหรือลูก""ยังค่ะ" เราคงไม่บาปใช่ไหมที่ต้องโกหกแม่แบบนี้ ..เพราะธุระของเธอทำเสร็จตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่อยู่เป็นเพื่อน ทำธุระเสร็จแล้วก็จะได้กลับพร้อมกัน""แม่คะ" สโนไวท์เห็นว่าแม่กำลังจะเดินออกไปทางนอกระเบียง เธอก็เลยเรียกไว้ก่อน"ก็ได้..ถ้างั้นตอนเย็นแม่จะมารับ" คนเป็นแม่ไม่รู้หรอกว่าตัวเองห่วงลูกมากเกินไป จนเขาไม่มีความเป็นส่วนตัว เพราะตอนที่มโนราห์อายุเท่านี้ เธอเรียกร้องความรักจากแม่ แต่มันก็เป็นแค่ความฝันลมๆ แล้งๆ พอเธอมีลูกสาว ก็เลยคิดว่าลูกต้องการความรักจากแม่ให้มากเหมือนตอนที่เธอโหยหา แต่ที่จริงลูกก็ได้รับความรักมาโดยตลอดเขาก็เลยไม่ได้รู้สึกขาด"รักแม่นะคะ" หลังจากเหตุการณ์นั้นที่เกิดขึ้น สโนไวท์สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่ทำให้แม่ต้องเป็นห่วงมากขนาดนี้อีกแล้ว แต่เพราะหัวใจมันเรียกร้อง"ถ้าเสร็จธุระแล้วโทร
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 44
เห็นเธอเอียงอายเขาก็รู้แล้วว่าอนุญาต เพราะถ้าไม่อนุญาตเธอคงตอบว่าไม่ ไปแล้วมันคงเป็นเพราะครั้งแรกที่ทั้งสองได้เสียกัน เหมือนมีอาถรรพ์ เพราะเจอกันแต่ละทีก็เจอสถานการณ์เดิมแต่เทวินไม่เคยคิดรังเกียจในตัวเธอเลย ชายหนุ่มเล้าโลมเธอเท่าที่จะทำได้ เพราะคงใช้ลิ้นกับเจ้าส่วนนั้นไม่ได้แน่"เดี๋ยวก่อนค่ะ" สโนไวท์รีบดึงกางเกงชั้นในไว้เมื่ออีกฝ่ายกำลังจะถอดมันออก"หือ" ใบหน้าคมที่ฝังอยู่ร่องหน้าอกเงยขึ้นมามองว่าเธอห้ามทำไม"เดี๋ยวเตียงของเพื่อนก็แดงหรอกค่ะ""ถ้างั้นเข้าไปในห้องน้ำกัน" เทวินไม่พูดเปล่ายังลุกขึ้นแล้วเหมือนจะอุ้มเธออีก แต่สโนไวท์ห้ามเพราะเธอเดินเข้าไปเองได้พอเข้ามาเทวินก็เปิดน้ำฝักบัวให้เธอชะล้างร่างกายก่อน ทั้งสองเริ่มจะชินกับเหตุการณ์นี้แล้ว"ถ้าเจ็บบอกนะ" ชายหนุ่มพูดก่อนที่จะสอดใส่มันเข้าไป เพราะกลัวว่าเธอจะเจ็บท้องประจำเดือน หรือไม่ก็เจ็บร่องรอยที่เขาทำเมื่อคืนนี้"อื้อ" มือเรียวเกาะลำแขนของคนตรงหน้าไว้แน่นเมื่อเขาจับขาเธอยกขึ้นข้างหนึ่ง"ซี๊ดด กลัวจัง""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าจะคิดถึง" ความคิดถึงมันทรมานมาก ถ้าอยู่ประเทศเดียวกันเขายังพอเดินทางมาหาให้คลายความคิดถึงได้บ้าง แต่นี้ไม
Last Updated : 2025-03-10กฎคือห้ามรัก บทที่ 45
"กินไม่ได้" เทวินมองสิ่งที่สโนไวท์หยิบขึ้นมากำลังจะดื่ม"ชิมนิดเดียวเอง""วางลง" ทั้งสองพูดกันพอให้ได้ยินเสียงของอีกฝ่ายสโนไวท์รีบวางแก้วที่ยกขึ้นมาเมื่อสักครู่ เพราะมันเป็นแก้วไวน์ แล้วหยิบเอาน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม"เดี๋ยวพี่ตักข้าวผัดให้" เทวินหยิบจานแล้วก็เอื้อมไปตักข้าวผัด และตักอาหารอีก 2-3 อย่าง แล้วพาเธอมานั่งโต๊ะที่ว่างอยู่"สโนว์ อยู่นี่เองเหรอลูก หนูหิวข้าวเหรอ""สวัสดีครับคุณน้า" เทวินที่นั่งอยู่ข้างๆ ยกมือไหว้มโนราห์แม่ของสโนไวท์"จ๊ะ" มโนราห์รับไหว้ก่อนที่จะหันมาหาลูกสาว"คุณแม่มีอะไรคะ""คุณตามาถึงแล้ว""คุณตามาแล้วเหรอคะ" กำลังจะตักอาหารใส่ปากอีกพอได้ยินว่าคุณตามาสโนไวท์ก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินนำหน้าแม่ไป"คุณตา" พอเห็นตากำลังยืนคุยอยู่กับพวกคุณลุงกับคุณป้าสโนไวท์ก็รีบเข้าไปสวมกอด"ไปอยู่เมืองนอกห้ามดื้อห้ามซนนะเรา" มือที่เหี่ยวย่นตามกาลเวลาเอื้อมขึ้นมาลูบศีรษะหลานสาวเบาๆ ถึงแม้ว่าจะปลดเกษียณแล้ว แต่เรวทัตก็ยังคงอยู่จังหวัดที่ไปรับตำแหน่ง โดยซื้อบ้านอยู่ในตัวเมือง เพราะที่นั่นอากาศดีแถมมีคนรู้จักมากมาย ส่วนลูกหลานก็ผลัดกันไปดูแล"คุณตาไปอยู่กับสโนว์ไหมคะ""หึ.. ไอ้หลานคนนี้" ข
Last Updated : 2025-03-10
Latest chapter
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 96
"ทำไมคุณถึง.." พอสโนไวท์ออกไปแล้ว ข้าวหอมก็อยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะหมู่บ้านของเธอไม่ได้สวยงามพอที่จะเอามาตกแต่งห้องทำงานสักหน่อย"ถึงอะไร""ถึงทำแบบนี้คะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ได้มีแค่รูปถ่าย ยังมีโมเดลของกระท่อมน้อยปลายนา"เพราะมันเป็นที่ที่คุณเกิดและโตมาไง""คุณรักฉันจริงหรือคะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า เธอไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นที่เขาบอกรัก เขาอาจจะเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิด หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่รักแท้ เพราะเธอกับเขารู้จักกันเพียงแค่ไม่นาน แถมรู้จักกันจากเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีด้วย"ถามแบบนี้สงสัยอยากให้ผมบอกรักอีกเหรอ" ชายหนุ่มมองไปที่ประตู"คุณมองอะไรคะ""คุณลืมแล้วหรือไง ถ้าบอกรักครั้งหนึ่งก็ต้องหนึ่งครั้ง""อะไรของคุณ!""เอาวะที่ทำงานก็ที่ทำงาน""คุณเทวา คุณทำเป็นเล่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เลยนะ""ถ้างั้นมันก็ผิดคอนเซ็ปท์น่ะสิ""ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คนกำลังจะซึ้งแล้วเชียว""ใครบอกผมเล่น.. ว่าแล้วก็ขึ้นเลยเห็นไหมเนี่ย" ชายหนุ่มค่อยๆ รูดซิปลงเผยให้เห็นเป้ากางเกงชั้นในที่มันตุงออกมา"คนบ้า" ปากว่าให้แต่ใบหน้าอดยิ้มไม่ได้"ช่วยหน่อยสิ คุณเห็นไหมเนี่ยมันจะลงง่ายไหม..งานการไม
กฎคือห้ามรัก บทที่ 95
ขณะที่ข้าวหอมกำลังจะเดินไป เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงทักเขา..เทวาก็เลยคว้าแขนเธอไว้ก่อน"ผมเชื่อว่าคุณฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องอีก" เทวาหันไปพูดกับผู้หญิงที่ทักเขาอยู่เมื่อสักครู่"แค่ทักก็ไม่ได้หรือคะ" ประโยคนี้อันอันมองไปที่ข้าวหอมเหมือนเย้ยหยันอีกฝ่าย"ปล่อยค่ะ ฉันจะไปทำงาน" หญิงสาวดึงมือของเขาออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย"โกรธผมเหรอ""ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วยคะ คุณทำอะไรผิด"ดวงตาของผู้หญิงอีกคนตอนนี้มองบน แถมเบะริมฝีปากเล็กน้อย และกำลังจะเดินหนีไปจากตรงนี้ เพราะอันอัน แค่อยากให้ทั้งสองมีปากเสียงกันเฉยๆ แต่ถ้าทำให้เลิกกันได้นั่นมันคือกำไร"หยุด"พอได้ยินเสียงเทวาบอกให้หยุดอันอันก็เลยหันกลับมา "มีอะไรคะ""ผมคิดว่าเราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ""คุณคะฉันยังไม่ได้ทำอะไรพวกคุณเลยนะ แค่ฉันทักมันก็ผิดมากเลยเหรอ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันถ้าไม่ทักนี่สิแปลก""ถ้าคุณทักแบบจิตใจบริสุทธิ์ใครจะว่าอะไรให้คุณ""เทวาคะ เราสองคนก็เคย....." อันอันแกล้งพูดทิ้งช่วงไว้ให้คนฟังอีกคนเข้าใจผิด ว่าทั้งสองเคยมีอะไรกัน "..สนิทกันมาก่อน""คุณกำลังจะพูดอะไร" เทวาไม่ใช่คนโง่เขาหันมองไปดูข้าวหอมที่ตอนนี้ไม่มองหน้าใครเลย"อย่าบ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 94
โรงแรมที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดนี้"แม่สวยจังเลยค่ะ" ข้าวหอมไม่เคยเห็นแม่แต่งชุดแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่งานสำคัญของลูกสาวดวงใจก็คงไม่แต่งแบบนี้ แต่เพราะลูกสาวแต่งงานกับคนมีหน้ามีตา ดวงใจก็เลยยอมใส่ชุดที่ถูกจัดมาให้"หนูก็สวยเหมือนกัน""สวยได้แม่ไงคะ""ชมกันไปชมกันมาอยู่นี่แหละ แล้วพ่อเราล่ะ""ใช่..พ่อไปไหนแล้วแม่" ข้าวหอมมองหาพ่อเพราะพ่อก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกันกับแม่"พ่ออยู่นี่" สาธิตหลบมุมไม่กล้าออกมาให้ลูกกับเมียเห็น"พ่อไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ""แน่ใจนะว่าจะให้พ่อใส่ไอ้ชุดนี้""พ่อทำเป็นเล่นไป ออกมาก่อนเร็ว" ดวงใจขำสามี..ไม่ใช่แค่นางหรอกที่ไม่เคยใส่เสื้อผ้าพวกนี้สามีก็เช่นกันสาธิตค่อยๆ ก้าวเดินออกมาแบบประหม่า"ใกล้เสร็จกันหรือยังครับ" ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดเข้ามา จากที่สาธิตกำลังจะเดินออกมารีบหลบเข้ามุมเดิม "เกิดอะไรขึ้นครับ" เทวาเห็นอะไรแว๊บๆ พอดี"ก็พ่อน่ะสิคะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ก็เลยไม่กล้าออกมา""คุณพ่อออกมาเถอะครับ" เทวาเดินเข้าไปพาตัวพ่อตาออกมาจากมุมนั้น"หล่อมากเลยค่ะพ่อ""หล่อจริงเหรอ ไม่ได้ดูแปลกนะ""คุณพ่อแต่งแบบนี้แล้วหล่อขึ้นเยอะเลยครับ""ขอใส่แค่งานลูกสาวพอแล้วนะ ไม่ต้อ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 93
"เฮ้ยๆ ทำไมขบวนรถถึงไปจอดอยู่หน้าบ้านของ??" ทุกคนที่อยู่ร้านค้าต่างก็มองตามขบวนรถนั้นไปพอเห็นแล้วว่าขบวนรถไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของใคร ทุกคนในร้านค้าต่างก็หันมองดูป้าคนที่มโนเมื่อสักครู่"หรือว่าจะเป็นลูกเขยของป้าจริงๆ""มึงคิดเหมือนกูไหมวะ" ป้าคนนั้นรีบเดินออกมาจากร้านค้า และคนในร้านต่างก็เดินตามไปดูขบวนรถนั้นหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของป้าก็จริง แต่ท้ายขบวนยาวเลยบ้านอีกหลังไป"พ่อรถใครมาทำอะไร ทำไมเยอะจัง" ดวงใจที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่ถามสามีในขณะที่มองออกมาดู"นี่แหละมั้งที่เขาบอกไม่ให้เราทำเสียงดังกัน" ที่จริงวันนี้ก็ยังมีงานให้ทำอยู่นิดหน่อยแต่สาธิตไม่ทำ เพราะทางจังหวัดบอกออกมาแบบนั้นพอเทวาและข้าวหอมได้ยิน..ทั้งสองก็รีบออกมาจากห้องหน้าบ้าน.."ถ้าไม่ใช่บ้านป้าก็คงเป็นบ้านหลังนี้แล้วล่ะ" "บ้านหลังนี้เขาจะมาทำไมกันวะ" ป้ายังคงใจเต้นตุบตับๆ เพราะคิดว่าลูกสาวคงไปได้สามีรวยไม่บอกแม่ แล้วทีนี้ทางครอบครัวผู้ชายออกตามหาเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้องหนีกลับมาอยู่บ้าน"สวัสดีค่ะคุณ" เสียงนี้ดังขึ้นจากกลุ่มชาวบ้าน คนที่เพิ่งก้าวลงจากรถกำลังจะหันไปมอง ..แต่จังหวะเดียวกันกับคนในบ้านหลังที่พวกท่านมา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 92
วันนี้ก็เข้าวันที่สองแล้วที่เทวาเป็นผู้ช่วยช่าง เขาเห็นความมุ่งมั่นของพ่อเธอ ถึงแม้เขาอาสาจะจ้างช่างมาทำให้ ท่านก็อยากจะทำเอง ท่านเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก นี่แค่เพิ่งได้มาสัมผัสกับครอบครัวของเธอเขายังรู้สึกได้"ให้ฉันช่วยไหม" ข้าวหอมเห็นเขาใช้จอบผสมปูนเพราะมันต้องใช้แรงเยอะ กว่าจะทำให้เนื้อปูนและทรายเข้ากันได้"อยากช่วยเหรอ"หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินเข้ามาใกล้"ถ้างั้นก็ช่วยดูตาให้ผมหน่อย ไม่รู้อะไรเข้า""จริงเหรอคะ" ข้าวหอมเขย่งเท้าขึ้น ส่วนเขาก็โน้มตัวลงมาเหมือนว่าจะให้เธอดูให้ แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากของเธอแทน "อุ๊ยคุณเทวา" หญิงสาวมองไปดูพ่อก่อนเลยเป็นอันดับแรก"ชื่นใจจัง มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย""คุณทำอะไร""เดี๋ยวค่อยมาเติมพลังให้ผมใหม่ ตอนนี้ถอยออกไปก่อน" พอเธอขยับออกเขาก็เริ่มใช้จอบนั้นผสมปูนอีกครั้งวันต่อมา.."ทำอะไรก็ไม่รู้จักอายผีสางเทวดา""พี่ว่าให้ใคร" ดวงใจที่กำลังทำความสะอาดรอบบ้านเพราะวันนี้สามีก็คงจะทำเสร็จแล้ว ได้ยินเพื่อนบ้านพูดลอยๆ ก็เลยถามดู"ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันแอบมอง""พี่ว่าให้ลูกฉันเหรอ" ดวงใจอดทนกับคนข้างบ้านมาก็นานพอสมควรแล้ว แต่ช่วงหลังเร
กฎคือห้ามรัก บทที่ 91
พอซ่อมแซมหลังคาเสร็จ สาธิตก็เริ่มฉาบปูนตรงที่ค้างคาไว้ตั้งแต่สมัยส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"เราทำเป็นเหรอ" สาธิตเห็นลูกเขยกำลังจะผสมปูน"ผมเห็นคุณพ่อทำเมื่อสักครู่ คิดว่าคงทำเป็นครับ" เทวากะปริมาณทรายละเอียดที่กรองไว้แล้ว และปูนกับน้ำตามที่พ่อของเธอผสมไปครั้งแรก เพราะถ้าจะให้ท่านทั้งฉาบและผสมเองมันคงเสียเวลาข้าวหอมอาสาทำอาหารกับแม่รอ เพราะเธอไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาแล้ว ตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า กำนันใครก็รู้ว่าแกโหดมากแค่ไหน มีชาวบ้านบางคนส่งดอกเบี้ยไม่ตรงแกถึงกับยึดที่ดินทันทีจะว่าให้เจ้าหนี้ก็ไม่ได้เพราะมีสัญญาเซ็นกันไว้แล้วเวลาเดียวกันนั้นแต่คนละสถานที่..ติ๊ก~ รูปภาพไลน์ถูกส่งมายังเครื่องของพลตรีศิลา"มีอะไรคะ" ญาณินเห็นสามีมองรูปภาพนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อในรูปภาพเท่าไร "ลูกชายเรานี่คะ""คุณก็เห็นเหมือนผมใช่ไหม""เทวาทำงานพวกนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ" ใช่แล้วมันคือรูปภาพที่เทวากำลังผสมปูนแถมมาให้ดูแบบคลิปก็มีคนของศิลาเดินทางมาก่อนเพื่อดูสถานที่ พอมาถึงเห็นภาพนั้นแล้วก็อดส่งไปให้คนเป็นพ่อแม่ได้เห็นด้วยไม่ได้"ผู้หญิงคนนี้แน่จริงๆ" กับพ่อแม่บางคนอาจจะโมโหที่เห็นลูกไปทำ
