LOGINShare
Chapter 7 love return หวนรัก | ลึกซึ้งNc
Last Updated:
2025-03-08 17:11:26"ปล่อยพิมพ์นะ" พิมพ์รดาประท้วง เรื่องอะไรเธอจะยอม
"หุบปากไป!" ฉลามเสียงห้วนพร้อมกับถอนกางเกงของตัวเองร่นลงไปกองที่ปลายเท้า เขาไม่สนใจเสียงปรามเขารู้แต่ว่าเขาต้องการ และจะทำเรื่องนี้ให้เสร็จ
"อย่าทำแบบนี้นะคะ"
"ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ในเมื่อฉันเคยทำมาแล้ว" ว่าจบเขาก็ถูไถแก่นกาย แล้วดันเข้าไปในช่องสวาทของหญิงสาว เธอสะดุ้งร้องเพราะยังไม่คุ้นชิน ริมฝีปากบางเล็กก็ถูกประกบด้วยริมฝีปากหนา เขาบดจูบอย่างเร่าร้อนหิวกระหาย จนเธอจมดิ่งกับความกระหายดำมืดที่ยากจะถอดถอน
มือเล็กที่คอยผลักดันร่างหนาให้พ้นกาย คราวนี้เปลี่ยนมาเป็นลูบไล้ทั่วแผ่นหลังใหญ่ เขากระแทกหนักหน่วงจนร่างเล็กสั่นคลอนไปตามจังหวะ เขาเลื่อนใบหน้าซุกไซ้ที่ซอกคอขบเม้นทำรอยเบา ๆ แล้วเลื่อนมาลิ้มรสทรวงอกสีหวาน
"พะ...พี่ฉลาม" คนตัวเล็กครางเสียงกระเส่า แลบลิ้นเลียริมฝีปากเบา ๆ สมองของเธอขาวโพลน ร่างกายเบาหวิวราวกับจะล่องลอย เธอหลับตาพลิ้มเคลิบเคลิ้มหลงใหล ทุกสิ่งที่เขากระทำมันช่างวาบหวามซาบซ่าน
บทรักเร่าร้อนดุดันสลับอ่อนโยน เอวสอบกระแทกเน้นหนัก บทรักที่เขากระทำ พิมพ์รดาเสียวสะท้านจนแทบจะทนไม่ไหว เธอเปล่งเสียงครวญครางดังกึกก้องเมื่อเขาจับจูงมือเธอถึงฝั่งฝันพร้อมกัน
พิมพ์รดาหยิบบราเซียร์กับแพนตี้มาสวมใส่ กระโปรงของเธอมันไม่เป็นอะไร แต่เสื้อที่ใส่มากระดุมขาดหายหมด
"นิสัยเอาแต่ใจ มันแก้ไม่หายจริงๆ" พิมพ์รดาบ่นกระปอดกระแปดสวมกระโปรงของตัวเอง เสื้อของเธอขาดขนาดนี้ มันจะใส่ได้อย่างไรกัน
"หุบปากน่ะ!" เขาเอ่ยแล้วเดินไปหยิบชุดในตู้ให้หญิงสาว เธอแปลกใจไม่น้อย เหตุใดเขาถึงมีเสื้อผ้าผู้หญิงอยู่ในห้องทำงาน พอหัวนึกไปถึงเขาอาจจะมีผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาเริงรักกับเขา เธอก็เม้มปากอย่างไม่พอใจ
แต่เธอไม่มีสิทธิ์ไม่พอใจ... ความคิดบางอย่างเเว๊บเข้ามาในหัว เธอจึงสลัดความรู้สึกของตัวเองออกไป
"ใส่สิ!"
"ไม่ค่ะ ไม่อยากทับรอยใคร" เธอกอดอกตัวเอง
"ทับรอยบ้าบออะไรกัน ชุดใหม่ทั้งนั้น"
"พี่ซื้อมาไว้ให้ใคร?"
"ใครก็ช่างเถอะ!" ฉลามพ่นลมหายใจแรง ๆ แล้วสวมชุดกระโปรงคลุมเข่าให้ จากนั้นก็ถอดกระโปรงของเธอออก เขาหยิบเสื้อผ้าของพิมพ์รดาโยนลงถังขยะ "วันนี้ช่วยฉันเคลียร์เอกสารนะรู้ไหม?"
"พิมพ์เลือกอะไรได้ไหมคะ?"
"เธอไม่มีสิทธิ์เลือก ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องทำตาม"
"ค่ะ" พิมพ์พยักหน้า เธอเลือกอะไรไม่ได้อยู่แล้ว ในเมื่อเขาเอาแต่บังคับเธอ พิมพ์รดาช่วยฉลามเคลียร์แฟ้มเอกสาร เขามองคนตัวเล็กที่นั่งไขว่ห้างอ่านแฟ้มงานแล้วยิ้มออกมา
พิมพ์รดานั่งเคลียร์เอกสารอย่างเงียบ ๆ พอเที่ยงเธอก็เดินออกมา ส่วนฉลามเขากำลังคุยกับนักลงทุนชาวต่างชาติในห้องทำงาน สายตาพนักงานจับจ้องที่เธอเป็นตาเดียวแล้วเริ่มซุบซิบกัน
"ตอนเข้าไปใส่อีกชุดนะ" จุ๊บแจงกระซิบกระซาบกับแจงจิต
"นั่นสิ อย่าบอกนะว่าใช้เต้าไต่"
"ฉันว่าใช่ เด็กสมัยนี้ไม่ไหวเลย เอาความสวยความสาวเข้าแลก เดี๋ยวเจ้านายเราเบื่อก็โดนเขี่ยทิ้ง"ว่าจบก็ก้มหน้าลงพูดกัน ลัลนาเม้มปากเล็กน้อยแล้วเดินไปหาเพื่อน
"พิมพ์"
"อ้าวแนน เมื่อวานไม่มาทำงานเป็นอะไรหรือเปล่า เมื่อวานกูกะว่าจะไปดูมึง แต่ติดเอกสารกองท่วมหัว เลยต้องอยู่เคลียร์ ขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้ไปหา"
"อืม ไม่เป็นไรหรอก เมื่อวานกูปวดหัวนิดหน่อย นนนไปเยี่ยมกู เขาบอกว่ามึงติดงานอยู่"
"อืม ขอโทษนะที่กูไม่ได้ไปเอง"
"ไม่เป็นไร" ลัลนายิ้ม พร้อมกับมองร่างเล็กตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า "ตอนเช้ามึงใส่ชุดแบบนี้มาทำงานเหรอ?"
"..." พิมพ์รดานิ่งก่อนจะคลี่ยิ้ม "เมื่อเช้าใส่ชุดสีครีมมา แต่ชุดมันเปื้อนกาแฟ กูเลยเปลี่ยน"
"อ๋อ งั้นไปทานข้าวกันเถอะ วันนี้นนนทำอาหารมาเยอะเลย"
"เดี๋ยวกูโทรสั่งอาหารดีกว่า"
"ไม่ต้องหรอก กูสั่งมาเผื่อแล้ว อาหารอยู่บนโต๊ะทำงานของกูเรียบร้อยเหลือแต่มึงไปกินกับกูนี่แหละ"
"อื้อ ขอบคุณนะ" พิมพ์รดาเดินไปไปที่โต๊ะทำงานของลัลนา ซึ่งมีนนนนั่งแกะกล่องอาหารรอยู่แล้ว
"อาหารน่าทานจังเลยค่ะ"
"น่าทาน ก็ทานให้เยอะ ๆ นะครับวันนี้ผมทำมาเผื่อคุณพิมพ์กับคุณแนนเยอะเลย"
"ค่ะ" พิมพ์รดาเอ่ยแล้วเเกะกล่องข้าวของตัวเอง
****
ฉลามนั่งกดวางสายแล้วพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ เขายกแขนขึ้นมองนาฬิกาที่ข้อมือแล้วลุกเดินออกไปจากห้อง เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ ภาพพิมพ์รดานั่งหัวเราะต่อกระซิกกับนนน มันทำให้เขาไม่พอใจ ได้แต่ข่มอารมณ์เอาไว้แล้วเดินออกไป
พิมพ์รดากลับมาทำงานที่โต๊ะของตัวเอง งานที่ได้รับมอบหมายมีไม่เยอะ เธอจึงทำงานเสร็จลุล่วงไปด้วยดี พอเลิกงานเธอก็ถือกระเป๋าสะพายเดินไปที่ลิฟท์ ฉลามเดินเข้ามาข้างในแล้วคว้าข้อมือของเธอเอาไว้
"จะทำอะไรคะ?"
"จะไปส่งบ้าน!"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ"
"ฉันจะไปส่ง!" เขาเสียงกระด้างพิมพ์รดาได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างระอากับความเอาแต่ใจของเขา พอลงไปถึงข้างล่าง เธอก็ไปขึ้นรถพร้อมกับเขา
"พี่จะพาพิมพ์ไปไหน?" เธอเอ่ยท้วงเมื่อทางที่เขาพาไปไม่ใช่ทางกลับบ้านของเธอ
"หุบปากน่า"
"พี่ฉลามพี่กำลังเล่นอะไร พิมพ์ไม่ตลกด้วยนะคะ"
"แล้วเธอคิดเหรอว่าฉันกำลังเล่นตลกกับเธอ นั่งเฉย ๆ นั่งเงียบ ๆ ไม่ต้องพูดอะไร ไปถึงเธอก็รู้เองนั่นแหละ" เขาเสียงเรียบตั้งหน้าตั้งตาขับรถ สุดท้ายแล้วเขาก็พาพิมพ์รดามาที่บ้านหลังใหญ่ราคาหลายล้าน เธอขมวดคิ้วเป็นปมทันที ไม่เข้าใจว่าเขาพาเธอมาที่นี่ทำไม
"พาพิมพ์มาที่นี่ทำไม?"
"เธอต้องอยู่ที่นี่ กับฉัน"
"ไม่ค่ะ พิมพ์จะกลับไปอยู่บ้านหลังเดิม"
"ฉันไม่ให้เธอไป! บ้านเก่าอันตราย โทรมแบบนั้นจะไปอยู่ทำไม?"
"พิมพ์อยู่ได้"
"ฉันไม่ให้อยู่ ของของเธอฉันก็ให้ลูกน้องขนมาไว้ที่บ้านฉันหมดแล้ว ต่อไปนี้เธอต้องอยู่กับฉัน ไปทำงานพร้อมกันกับฉัน และที่สำคัญห้ามดื้อกับฉันด้วย" พิมพ์รดากรอกตามองบนก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน เธออยากจะต่อล้อต่อเถียงกับเขาซะเหลือเกิน แต่เถียงไปก็ไม่มีวันชนะ
Related chapters
love return หวนรัก Chapter 8 love return หวนรัก | ลองเริ่มใหม่ด้วยกันดู
ภายในบ้านหลังใหญ่ถูกประดับประดาด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง ทุกอย่างถูกจัดวางเรียบร้อยสะอาดตา ทุกอย่างมันสวยงามและราคาแพงมาก การที่เธอมายืนอยู่ที่นี่ทำให้เธอดูด้อยลงไปถนัดตา"ขึ้นไปข้างบนสิ ห้องเธออยู่ข้างบน""พิมพ์ว่า...""มาเร็ว ๆ อย่าอิดออด" ฉลามจับมือเล็กให้เดินตาม เธอมองมือหนาแล้วยิ้มออกมา ไม่คิดว่าเหตุการณ์วันปีใหม่ตอนนั้น จะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ถึงเขาจะยังปากไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้เย็นชาใส่เธอเหมือนอย่างตอนแรก "ห้องของเธอ" เขาเปิดประตูแล้วพาเธอเข้าไป มันเป็นห้องใหญ่เตียงใหญ่พิมพ์รดามองไปรอบๆ ก็ไปสะดุดตากับภาพของเขาในวัยเด็ก และภาพตอนโต เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ห้องนี้เป็นห้องของเขาหรืออย่างไรกัน ถึงได้มีข้าวของของเขาอยู่เต็ม"เมื่อก่อนห้องนี้เป็นของพี่เหรอคะ?""อืม" เขาพยักหน้า มิน่าล่ะถึงได้มีของของฉลามอยู่ในห้อง ที่ไหนได้มันเคยเป็นห้องของเขานี่เอง "ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่""อะ...อะไรนะคะ" พิมพ์รดาเบิกตากว้างตกใจคำพูดของเขาอยู่ไม่น้อย ตอนแรกเธอคิดว่าห้องนี้เคยเป็นห้องของเขาแล้วเขาให้เธอมาอยู่ส่วนเขาไปอยู่ห้องอื่นแล้ว "ตอนนี้ก็ยังเป็นห้องของพี่แล้วพี่ให้พิมพ์มาอยู่ทำไมคะ
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 9 love return หวนรัก | ความสุข
เย็นของวันนั้น พิมพ์รดาอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปช่วยแม่บ้านทำอาหาร ทุกคนน่ารักมากช่วยสอนการทำอาหารให้เธอ พิมพ์รดารู้สึกมีความสุข ที่ทุกคนดีกับเธอ"อันนี้คือของโปรดคุณฉลาม" เคทถือผัดกะเพราเนื้อที่ใส่พริกแห้งเยอะมากวางไว้ที่โต๊ะ"เขากินเผ็ดขนาดนี้เลยเหรอ?""ใช่ค่ะ คุณฉลามกินเผ็ดมาก คุณฉลามบอกว่ายิ่งเผ็ดยิ่งอร่อย แล้วคุณพิมพ์ล่ะคะชอบกินอะไรเป็นพิเศษ""พิมพ์ชอบกินแกงอ่อมน้องวัว""น้องวัว" เคทขมวดคิ้ว พิมพ์รดามองการกระทำนั้นแล้วยิ้มออกมา"รกของวัว แกงอ่อมอร่อยมาก" พวกแม่บ้านครุ่นคิดก่อนจะทำหน้าตาพะอืดพะอม ก็อย่างว่าแหละ ของชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนเขาก็ชอบในสิ่งที่เธอไม่ชอบ ส่วนสิ่งที่เธอชอบบางคนก็คงไม่ชอบมันเป็นเรื่องปกติ "เรารีบทำอาหารกันดีกว่า เดี๋ยวพี่ฉลามก็มาแล้ว""ค่ะ" ผ่านไปไม่ถึงสามสิบนาที รถหรูก็ขับมาจอด เขาให้ลูกน้องหิ้วข้าวของเขามาแล้วจัดแจงเอาขึ้นไปไว้บนห้องให้พิมพ์รดายิ้มแล้วรีบไปรับกระเป๋าทำงานของเขา ฉลามก้มลงหอมแก้มหญิงสาวฟอดใหญ่แล้วขอตัวไปอาบน้ำ พิมพ์รดาหน้าร้อนกับสิ่งที่เขาทำ แต่ก็รีบเอากระเป๋าเอกสารขึ้นไปไว้ แล้วจัดแจงจัดเสื้อผ้าให้ฉลามใช้เวลาอาบน้ำครู่ใหญ่ก็เดินออกมา เ
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 10 love return หวนรัก | จุดเปลี่ยน
"นี่ของปราณ ส่วนนี่ของพิมพ์" ลัลนายกเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ "ปราณกินน้ำส้ม ส่วนพิมพ์มึงแดกเหล้ากับกู""กูไม่ขัด""ส่วนนี่ของพี่เควิลนะคะ" เธอยกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไปให้ชายหนุ่ม"พี่ไม่ดื่มครับ""ทำไมล่ะคะ เมื่อตอนปีใหม่พี่ยังดื่มอยู่เลย""ใช่ครับปีใหม่พี่ดื่ม แต่หลังวันนั้นมาพี่ก็ไม่ดื่มอีกเลย พี่ไม่อยากอุ้มลูกแล้วลูกได้กลิ่นเหล้า""งั้นเอาน้ำส้มเหมือนปราณก็ได้ค่ะ" ลัลนาจัดแจงน้ำและอาหารให้กับเควิล เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นนนเดินเข้ามา เขามาพร้อมกับดอกกุหลาบช่อโต มอบให้กับลัลนา พิมพ์รดายิ้มเมื่อได้เห็นการกระทำของชายหนุ่ม เขากำลังสนใจเพื่อนสาวของเธอใช่ไหม แค่คิดก็ดีใจแทนลัลนาแล้วนนนเป็นคนน่ารักนิสัยดี พูดจาไพเราะถ้าลัลนาได้ผู้ชายดี ๆ แบบนนนเข้ามาอยู่ในชีวิตจะดีมาก ๆ เลย"เข้าห้องน้ำแป๊บนะ""อื้อ" พิมพ์รดาจับมือปรรณพัชร์มาด้านหลัง แล้วจัดแจงเตรียมเค้กที่เธอเตรียมเอาไว้เสียบเทียน จากนั้นก็ยกออกไป ไฟสว่างถูกปิดพร้อมกับร่างเล็กของทั้งสองเดินออกมา ปรรณพัชร์กับพิมพ์รดาร้องเพลง ลัลนายิ้มออกมาอย่างดีใจ ที่เพื่อนรักของเธอให้ความสำคัญกับวันเกิดของเธอทุกปี"happy birthday to you happy birthday to y
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 11 love return หวนรัก | ข้อความจากผู้หวังดี
หลังจากวันนั้นพิมพ์รดาก็เก็บตัวเงียบ ทุกครั้งที่ไปทำงานเธอจะเดินก้มหน้าเข้าห้องทำงาน ไม่ค่อยพูดคุยกับใครหลายครั้งที่เจอหน้าลัลนา เธออยากจะกระชากหัวมาตบให้สาสมกับความเลวทราม ที่ทำกับพิมพ์รดาเอาไว้แต่เธอไม่อาจจะทำได้ เพราะกลัวลัลนาจะเปิดเผยความจริง ทำร้ายหัวใจของเธอให้บอบช้ำกว่าเดิม เธอกลัวว่าฉลามจะรู้ความจริงและรับไม่ได้ เธอกลัวจะต้องเจ็บปวดที่ได้เห็นสายตารังเกียจของชายหนุ่มเขาคือผู้ชายที่เธอรัก เขาเป็นผู้ชายที่เธออยากจะใช้ชีวิตไปด้วยตลอดชีวิต เธอรู้ว่าการปิดบังความจริงสักวันมันก็จะต้องเปิดเผยออกมา แต่อย่างน้อยก็ให้เธอได้ยื้อเวลาอยู่กับผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด"พิมพ์""พิมพ์""พิมพ์" ฉลามยื่นมือไปจับมือเรียกสติ เมื่อหญิงสาวเอาแต่เหม่อลอย เขาให้เธอเคลียร์งานที่ค้างคา แต่เธอไปได้นิดหน่อยก็นั่งเหม่อ"ค...คะ" พิมพ์รดาสะดุ้งละล่ำละลั่กเอ่ยตอบ มองหน้าฉลามนัยน์ตาสั่นระริก แล้วหลุบตาต่ำลง เธอไม่กล้าสู้หน้าเขา รู้สึกละอายใจเหลือเกิน ที่พยายามปั้นหน้าเสแสร้งว่าไม่มีอะไร"เป็นอะไร?""เปล่าคะ พิมพ์แค่ปวดหัว""กลับบ้านไปพักก่อนไหม?""พิมพ์เอางานไปทำที่บ้านได้ไหม?""ไม่ต้องเดี๋ยวฉันเคลียร์เอง พิม
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 12 love return หวนรัก | รักที่แสนเกลียด
คำที่ชายหนุ่มเอื้อนเอ่ย มันทำให้เธอเจ็บปวดราวกับเข็มนับพันทิ่มแทงแม้จะเตรียมใจเรื่องพวกนี้มาบ้างแล้ว แต่ทุกสิ่งที่เธอกำลังเจอ มันเจ็บปวดจนไม่อาจจะกลั้นน้ำตาเอาไว้"พิมพ์ขอโทษ ฮึก" เธอร้องไห้ปล่อยน้ำตาประจานความอ่อนแอ ณ เวลานี้คงไม่อาจจะทำอะไรไปมากกว่านี้ ฉลามเขากำลังโกรธสายตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวังเธอรู้ว่าเขาเจ็บปวดและผิดหวังในตัวของเธอมาก เขาอุตส่าห์ก้าวผ่านความเจ็บปวดที่เคยมีในอดีต เปิดใจรับเธอเข้ามาในชีวิต ทุกอย่างกำลังจะดีขึ้น แต่ก็มีเหตุที่ทำให้เธอและเขาต้องเจ็บปวดทุกข์ทรมานใจพิมพ์รดารู้ตัวดีว่าเธอผิด ผิดที่ไว้ใจผู้หญิงอย่างลัลนา ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนรักเพื่อนเลว ทำร้ายหัวใจของเธอแหลกเหลวไม่มีชิ้นดีหลังจากเหตุการณ์วันนั้นพิมพ์รดาก็ตาสว่าง เห็นธาตุแท้ของลัลนาชัดเจน ผู้หญิงในหัวใจมีแต่ความชั่วร้ายขี้อิจฉาริษยา ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอทรมาน"ขอโทษ หึ! เธอคิดว่าคำขอโทษมันจะทำให้ความเจ็บปวดในหัวใจของฉันลดลงได้เหรอ ฉันอุตส่าห์เปิดใจรับเธอเข้ามา แต่ดูสิ่งที่เธอทำกับฉันสิ ทำไม? ฉันมันมีเงินให้เธอมากไม่พอหรืออย่างไร หรือฉันเอาเธอไม่พอ เธอถึงต้องไปอ้าขาให้ผู้ชายคนอื่น" เขาตะคอกพิมพ์รดา
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 13 love return หวนรัก | เสียงครางของคนมีชู้มันเป็นแบบนี้นี่เอง
พิมพ์รดาเม้มปากมองชายร่างใหญ่ที่ย่างสามขุมเข้ามา แม้จะมาโดยไม่บอกว่าจะไปหาบ้านเช่าที่ไหน ผู้ชายอย่างฉลามก็ยังหาเธอเจอ เขาเกิดอยู่ในตระกูลมาเฟียหูตามากมาย ไม่จำเป็นต้องบอกก็สืบหาจนเจอ"พะ...พี่ฉลาม กรี๊ด" พิมพ์รดาหวีดร้องทันทีเมื่อเขาเข้ามาประชิดตัว สีหน้าแววตาดุดันมันทำให้เธอรับรู้ว่าชายตรงหน้าไม่พอใจขั้นสุด เขากระชากแขนเธอให้ลุกขึ้นอย่างแรง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ลูกน้องสี่คนกรูกันเข้ามา"เก็บไปให้หมด""ครับนาย""ส่วนเธอมานี่!""พิมพ์เจ็บนะคะ""เจ็บแค่นี้มันไม่ตายหรอก" เขากระชากแขนเธอจนตัวปลิวปะทะร่างแกร่ง ฉลามไม่สนใจสีหน้าเจ็บปวดของคนตัวเล็กเลยแม้แต่น้อย พิมพ์รดาถูกผลักเข้าไปในรถ เขาเข้าไปนั่งข้างเธอ โดยมีลูกน้องเป็นคนขับรถให้เขาบดกรามกรอดไปตลอดทาง พิมพ์รดาได้แต่เงียบไม่กล้าปริปากอะไรออกมา เธอคิดว่ามาแล้วมันจะจบ มันกลับไม่ใช่เมื่อเขาไม่ยอมจบรถเคลื่อนไปจอดหน้าบ้านหลังใหญ่อย่างรวดเร็ว ฉลามดึงร่างเล็กลงจากรถอย่างไม่ปราณี หญิงสาวล้มลงแต่เขาดึงเธอลุกขึ้นไม่ยอมให้ถ่วงเวลา แม่บ้านทุกคนต่างมองตามอย่างกังวล เขาลากร่างเล็กหัวเข่าแดงเถือกไปบนห้องจนสำเร็จ"ทำร้ายฉันไว้อย่างเจ็บแสบ จะหนีไปโดย
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 14 love return หวนรัก | ปกป้อง
ปรรณพัชร์รบเร้าสามีตั้งแต่เช้า หลังจากที่จัดแจงทุกอย่างเกี่ยวกับลูกเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวก็เอาลูกสาวตัวน้อยของเธอไปฝากไว้กับผู้เป็นย่า ซึ่งบ้านอยู่ไม่ไกล"พี่เควิลคะ""รู้แล้วจ้ะทูลหัว พี่กำลังใส่รองเท้าครับ""ปราณร้อนใจค่ะ รู้สึกใจคอไม่ดีเลย""ใจเย็น ๆ มันไม่มีอะไรหรอก ต่อให้ทะเลาะกันไอ้ฉลามมันก็ไม่กล้าทำอะไรพิมพ์รดาหรอก ยังไงพิมพ์รดาก็ได้ขึ้นชื่อว่าเมียของมัน ลิ้นกับฟันมันก็ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา""ไม่รู้ล่ะค่ะตราบใดที่ปราณยังไม่เห็นว่าเพื่อนของปราณปกติสุขดี ปราณวางใจไม่ได้หรอกค่ะ ถึงพี่ฉลามเขาจะดูไม่มีพิษมีภัยอะไร แต่จิตใจคนเรายากแท้หยั่งถึงนะคะ ภายนอกเขาอาจจะเป็นผู้ชายอบอุ่นน่ารัก แต่ใครจะรู้ล่ะว่าเบื้องลึกเบื้องหลังในใจของเขามันมีอะไรซ่อนอยู่""อืม มันก็จริงอย่างที่ปราณพูด ยิ่งติดต่อพิมพ์รดาไม่ได้แบบนี้มันก็ยิ่งน่าคิด เรารีบไปกันเถอะจะได้ไปเห็นกับตาว่าพิมพ์รดาปกติดีหรือไม่ปกติ ปราณจะได้เบาใจ""ค่ะ" ปรรณพัชร์พยักหน้า เเล้วรีบเดินไปขึ้นรถ ความเงียบหรือการที่เธอติดต่อเพื่อนไม่ได้ นี่แหละมันทำให้เธอร้อนใจ และที่สำคัญเธอโทรไปหาฉลามเขาก็ไม่รับโทรศัพท์ LINE ไปก็ไม่ตอ
Last Updated : 2025-03-08love return หวนรัก Chapter 15 love return หวนรัก | อยากเจอก่อนไป
"เดี๋ยวพี่ไปซื้อของก่อน ปราณอยู่กับพิมพ์ที่นี่ก่อนนะ" เควิลเอ่ยแล้วลุกขึ้น"ค่ะ อย่าลืมซื้ออาหารมาให้ปราณกับพิมพ์ด้วยนะคะ""ครับ เดี๋ยวพี่ซื้อมาให้""ค่ะ" ปรรณพัชร์พยักหน้า แล้วหันมามองหน้าเพื่อนรัก มีหลายอย่างที่เธอไม่เข้าใจ สามีของเธอไปแล้วก็ดีเหมือนกัน เธอจะได้กล้าพูดเรื่องที่เกิดขึ้นบางครั้งเรื่องของผู้หญิง ผู้ชายก็ไม่จำเป็นที่จะต้องรับฟังมาก บางเรื่องมันก็เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน เป็นเรื่องที่ผู้หญิงกับผู้หญิงควรจะพูดกัน ถ้ามีผู้ชายนั่งอยู่ด้วย เพื่อนรักของเธออาจจะกระดากอาย ไม่กล้าเอ่ยความจริงออกมา"มันเกิดอะไรขึ้น" ปรรณพัชร์บีบมือให้กำลังใจพิมพ์รดา ยิ่งเห็นนัยน์ตาสั่นระริกของเพื่อนเธอก็ยิ่งสงสาร พิมพ์รดาต้องเจออะไรมาหนักกว่าที่เธอเห็นเป็นแน่"ปราณ พิมพ์...""พูดความจริง พิมพ์ไม่ต้องกลัวอะไร ปราณเป็นสะใภ้ของตระกูลมาเฟียอันดับหนึ่ง พิมพ์ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ปราณจะปกป้องพิมพ์เอง""แนนเป็นคนทำเรื่องนี้ แนนเป็นคนวางยาพิมพ์แล้วให้ไอ้เลวนนนข่มขืนพิมพ์ ฮึก! มีคนส่งภาพส่งคลิปให้พี่ฉลาม เขาโกรธเกลียดพิมพ์แล้ว เขาไม่รับฟังอะไรแล้ว ฮึก" สิ่งที่เพื่อนรักเอื้อนเอ่ย ทำปรรณพัชร์นิ่งอึ้งเธอ
Last Updated : 2025-03-08
Latest chapter
love return หวนรัก Chapter 40 love return หวนรัก | จบบริบูรณ์
"คุณปู่คุณย่ามารับเราด้วย" ตะวันจับขอบวงกบประตูมองคุณปู่คุณย่าที่ยืนรอ"ไหน หูย จริงด้วย" จันทร์ฉายเอ่ยอย่างตื่นเต้น พอคุณครูปล่อยไม่กลับบ้านได้เด็กๆทั้งสองก็วิ่งเข้าไปหาคุณปู่คุณย่าเลย อลิซสวมกอดหลานสาวด้วยความรักส่วนตะวันก็สวมกอดโนอาห์ถึงแม้ว่าจะเป็นการเจอกันครั้งแรกระหว่างโนอาห์กับหลานๆ แต่อลิซก็เปิดรูปหลานๆให้เขาดูทุกวัน ส่วนตะวันกับจันทร์ฉายฉลามก็เป็นคนเปิดรูปคุณปู่คุณย่าและเครือญาติให้ดู ทำให้เด็กๆจำทุกคนได้เป็นอย่างดี"ตัวหอมจังเลย" อลิซจุมพิตที่แก้มนุ่มๆ"คุณครูทาแป้งให้ค่ะ" จันทร์ฉายยิ้ม"อึบ ขอปู่อุ้มหน่อยครับ" โนอาห์อุ้มหลานชายแล้วจุมพิตแก้มนุ่มนิ่ม จากนั้นก็จุมพิตตามมือ ยิ่งสูดดมก็ยิ่งชื่นใจ"ปู่ทำแบบนี้ตะวันจักจี้นะครับ""ก็ตัวหลานมันหอมนี่ครับ ปะๆ กลับบ้านกัน""ครับ" ตะวันยิ้ม ส่วนพิมพ์รดากับฉลามมองลูกๆอย่างเอ็นดู พิมพ์รดามีความสุขมาก ตระกูลนี้เป็นตระกูลที่ดีรักลูกรักหลาน ผิดว่าตามผิด ถูกก็ว่าตามถูก ไม่เข้าข้างลำเอียงเลย"เด็กๆดูมีความสุขกันมากเลยนะพิมพ์""ใช่ค่ะ พวกเขามีความสุขมากๆ ตั้งแต่พี่มาอยู่กับพวกเขา ตะวันกับจันทร์ฉายมีความสุขมากกว่าเดิมจริงๆค่ะ""พี่เองก็มีความ
love return หวนรัก Chapter39 love return หวนรัก | อวดพ่อ
"วันนี้พ่อจะไปส่ง""เย้ๆ" เด็กๆต่างร้องกันเสียงดังเพราะดีใจที่มีพ่อเหมือนคนอื่นๆ"วันนี้เราจะนั่งรถคันนั้นไป" ฉลามชี้ไปที่รุ่นหรูรุ่นใหม่คันที่เขาให้ลูกน้องขับมาที่บ้าน"หูย ตะวันอยากนั่งใจจะขาดแล้วครับ รถพ่อฉลามสวยเหมือนรถของญาดาเลยครับ""ใช่ค่ะ พ่อฉลามรวยเหมือนพ่อญาดาไหมคะ?" จันทร์ฉายเอ่ยถาม ฉลามมองบุตรสาวด้วยความเอ็นดู และยีผมนุ่มเบาๆ"ที่จริง...." ฉลามเว้นวรรคหันไปมองพิมพ์รดาที่อมยิ้มอยู่ "ที่จริงพ่อรวยกว่าพ่อญาดาอีก""ว้าวๆ" จันทร์ฉายกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ"พี่ก็พูดเกินไปค่ะ" พิมพ์รดาหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบนมสองกล่องใส่กระเป๋าให้ลูกทั้งสอง"พี่พูดจริง""ไม่จริงสักหน่อย""จริงครับ สมบัติปู่กับตาเยอะ" ฉลามยิ้มแล้วหันมามองลูกๆต่อ พอแต่งตัวให้ลูกเสร็จเขาก็จับมือเด็กๆไปขึ้นรถหรู โดยที่มีพิมพ์รดาขึ้นไปนั่งด้วยเด็กๆร้องเพลงบนรถ พิมพ์รดาได้แต่มองลูกที่ร้องเพลงอย่างมีความสุขเขาเข้ามาเป็นความสุขของลูกๆ เด็กๆรักเขามาก ขนาดเพิ่งรู้ว่ามีพ่อยังรักเขาขนาดนี้ ถ้าเขาตามใจทุกอย่างพวกเขาคงจะติดพ่อยิ่งกว่าอะไร ซึ่งพิมพ์รดาเองก็จะไม่ปล่อยให้ฉลามตามใจลูกมากเกินไป เธอจะต้องปรามเพราะไม่อยากให้ลูกๆต้องนิส
love return หวนรัก Chapter38 love return หวนรัก | ยาและผ้าพันแผล
ร่างหนาถูกวางลงบนที่นอนนุ่ม พิมพ์รดารีบหาผ้าชุบน้ำเช็ดตามเนื้อตัวให้ เมื่อกายร้อนสัมผัสกับความเย็น ฉลามถึงกับสั่นเป็นเจ้าเข้า ขดกายซุกหน้ากับหมอนนุ่ม"อื้อ""อยู่เฉยๆ""พี่หนาว""เช็ดตัวจะได้หายไข้""พี่หนาว" ฉลามขดหายแน่นกว่าเดิม พิมพ์รดาเช็ดตัวให้อย่างยากลำบาก แต่ก็เช็ดจนแล้วเสร็จ เธอลุกขึ้นไปเเล้วเดินไปเปิดตู้ยา หยิบยามาให้เขาทาน"พิมพ์..." เขาเอ่ยเสียงพร่า ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามอง พิมพ์รดามองอยู่นานก่อนจะเดินออกไป "พะ...พิมพ์""คุณพ่อนอนแล้วเหรอคุณแม่""ค่ะ คุณพ่อนอนแล้ว""คุณพ่อจะได้นอนในบ้านกับพวกเราใช่ไหมคะ? จันทร์ฉายอยากให้พ่อ""ไม่ได้ค่ะพ่อไม่สบายเดี๋ยวหนูติดไข้ด้วย""แต่จันทร์ฉายอยากกอดพ่อ ให้จันทร์ฉายเข้าไปนะคะ""...." พิมพ์รดาไม่ได้ตอบบุตรสาว แต่เดินไปหยิบขวดน้ำ"ให้พ่อกลับมาอยู่กลับเรานะแม่" ตะวันเอ่ย"พ่อก็อยู่ทุกวันนิ่คะ" เธอเฉไฉ แม่จะรู้ในสิ่งที่เด็กน้อยบอกก็ตาม"อยู่กันแบบครอบครัวครับ พ่อแม่ลูก""ใครสอนให้หนูพูดแบบนี้""ไม่มีใครสอน แต่ตะวันอยากมีพ่อเหมือนคนอื่น""จันทร์ฉายก็อยากมี""ไปๆ เข้าไปนอนได้แล้ว""แม่ครับ""อย่าอิดออดตะวัน""ตะวันอยากมีพ่อเหมือนคนอื่น" เด็กน้อยเบ้
love return หวนรัก Chapter 37 love return หวนรัก | ความเชื่อใจ
พิมพ์รดาปั่นผ้าให้ลูกเสร็จก็ยกมาตากที่หน้าบ้าน ฉลามวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาพิมพ์รดาแล้วสวมกอดร่างเล็กแน่น"อะไรของพี่เนี่ย" มือเล็กพยายามผลักร่างหนาให้พ้นกาย "พี่ตัวเหม็นขนาดนี้ยังจะมากอดอีก""พี่ดีใจ""มันก็ไม่เกี่ยวกับพิมพ์นิ่คะ" เธอผลักร่างหนาออกแล้วยกตระกร้าฉลามรีบแย่งมาถือเอง "พี่ฉลามอย่ากวนค่ะ""พี่ตากให้เอง พิมพ์จะได้ไม่ต้องเหนื่อย""ไม่เป็นไรค่ะ พิมพ์ทำเองได้""พี่อยากช่วย" ชายหนุ่มจับชุดนักเรียนของบุตรสาวขึ้นมาแล้วยิ้ม เขาดีใจจนหุบยิ้มไม่อยู่เมื่อได้รู้ว่าจันทร์ฉายเป็นลูกสาวของเขา "ขอบคุณนะ""...." พิมพ์รดาเม้มปากเล็กน้อย ไม่เข้าใจในสิ่งที่คนตรงหน้าจะสื่อ เขาจะขอบคุณทำไม ในเมื่อเธอยังไม่ได้ทำอะไรให้เขาต้องมาขอบอกขอบใจเลย "ขอบใจอะไร?""ขอบใจที่พิมพ์ให้กำเนิดลูกที่น่ารักอีกคน ขอบคุณที่มั่นคงเสมอมา""ลูกพี่มีแค่ตะวันคนเดียว ส่วนจันทร์ฉายลูกพิมพ์กับผัวใหม่""พี่รู้ความจริงหมดแล้ว พิมพ์ไม่เคยมีใครนอกจากพี่" ฉลามยิ้ม"หึ ถ้ายังไงว่าพิมพ์ไม่เคยมีใครเข้ามา ที่จริงพิมพ์มีผัวมาหลายคนแล้ว""พี่ไม่เชื่อหรอก" ฉลามยกเสื้อขึ้นสะบัด จากนั้นก็ตากทำไปเรื่อยไปจนกระทั่งหมดตระกร้า ต่อให้พิมพ์รดาบ
love return หวนรัก Chapter 36 love return หวนรัก | ต่อให้เป็นผัวใหม่เขาก็ไม่สน
"พิมพ์" ไพฑูรย์ปั่นจักรยานคู่ใจพร้อมกับถือถุงอาหารมาด้วย ก่อนจะจอดจักรยานไว้ข้างโอ่งแล้วผลุนผลันเดินไปที่แคร่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาก็คงจะมาบ้านพิมพ์รดาทุกวัน เพราะบิดาของเธอชอบชวนเขาดื่มเหล้า พ่อพันเลิกเหล้าถาวร ไพฑูรย์ก็ไม่ค่อยได้มา"มีอะไร?""แม่ให้เอาลาบเทามาฝาก""หูยของชอบกูเลย""ชอบก็กินเยอะๆ""อื้อ กินด้วยกันนะ สันนี้ก็ลาบไก่บ้านกับผัดผัก""กูกินข้าวแล้ว""กินแล้วก็กินอีกได้""กินบ่อยเดี๋ยวก็อ้วน""อ้วนไม่เป็นไร อ้วนเป็นเพื่อนกู""อีห่า ใครจะอยากอ้วน""ไม่รู้แหละอย่าเพิ่งมาถกเถียงกันเรื่องอ้วนไม่อ้วน วันนี้มึงต้องอยู่กินข้าวกับกู รีบเข้าไปเอาถ้วยชามออกมาใส่ข้าวใส่อาหารช่วยกูได้แล้ว""หูยอิห่า ได้ทีรีบใช้กูเลยนะมึง""เออ รีบช่วยกูเลย""เออๆ" ฉลามรีบตามเข้าไป ผู้ชายที่มาหาพิมพ์รดากอดคอหยอกล้อ ชายหนุ่มข่มอารมณ์ไม่อยากจะเข้าไปกระชากไอ้บ้านั่น แล้วกระทืบให้จมดิน กล้าดีอย่างไรมากอดคอเมียของเขา'หรือจะเป็นพ่อของจันทร์ฉาย'ความคิดบางอย่างแว๊บเข้ามาในหัว ฉลามเม้มปากข่มความรู้สึก ต่อให้เป็นผัวใหม่เขาก็ไม่สน ในเมื่อเขาอยากได้เธอคืนเขาต้องได้"เดี๋ยวพี่ช่วยเอง พิมพ์ช่วยยกมันเรียงให้พี่หน่อยนะ
love return หวนรัก Chapter 35 love return หวนรัก | ง้องอน
"เอ้าคุณ มานั่งทำอะไรอยู่ที่นี่" น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยขึ้น เป็นชายมีอายุสะพายอะไรสักอย่างอยู่ทางด้านหลัง ท่านถอดมันวางลงแล้วเดินไปล้างหน้าล้างตาที่โอ่งน้ำ ไม่ไกลจากที่เขากางเต็นท์"ผมมาหาพิมพ์รดาครับ" ชายเอ่ยตอบพร้อมกับทำหน้างงเล็กน้อย เขารู้จักชายคนนี้ดีว่าเป็นใคร เพราะข้อมูลที่ลูกน้องส่งมาให้"แล้วทำไมไม่เข้าบ้านล่ะ พิมพ์น่าจะอยู่ในบ้านกับเพื่อน""เอ่อ ... ผมกลัวเพื่อนพิมพ์จะไล่ตะเพิดออกมา""....." พันมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนจะเดินไปยกถังฉีดยาไปวางไว้อีกฝั่ง "เข้าไปกินข้าวกินปลาข้างในไหม?""ไม่เป็นไรครับ" เขาปฏิเสธ ตอนนี้ยังไม่อยากจะเข้าไป เข้าไปตอนนี้ก็โดนเตวิลไล่ตะเพิดออกมาน่ะสิ เขาไม่อยากเสี่ยงกับคนอารมณ์ร้ายอย่างเควิล รายนั่นถ้าได้โกรธเกลียดแล้ว อารมณ์ร้ายยิ่งกว่าอะไร ไม่เสี่ยงจะดีกว่า เขาจะรอเวลาให้เควิลกับปรรณพัชร์กลับไป เวลานั่นแหละ เขาจะรุกจนกว่าพิมพ์รดาจะยอมใจอ่อน"แล้วมากางเต็นท์อะไรข้างนอกล่ะ""ผมโดนเควิลตะเพิดออกมา""ทำไมเขาถึงทำแบบนั้นล่ะ""เพราะผมทำผิดต่อพิมพ์อย่างไม่น่าให้อภัย""...." พันนิ่งไปนานก่อนจะเพ่งมองหน้าของฉลาม มิน่าตอนที่เขาเจอถึงได้รู้สึกคุ้นหน้า ที่แท้ก
love return หวนรัก Chapter 34 love return หวนรัก | ติดตาม
รถหรูขับมุ่งเข้าสู่จังหวัดหนึ่งในภาคอิสาน ฉลามนั่งยิ้มมองข้อมูลของพิมพ์รดา ข้อมูลที่เขามีในตอนนี้ คือข้อมูลของเธอตั้งแต่เด็กจนกระทั่งโตเป็นสาวพิมพ์รดาตอนเป็นเด็กน่ารักแก้มยุ้ย ตากลมโตมาก เธอเป็นเด็กสู้ชีวิตอยู่พ่อขี้เมา ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองตั้งแต่เด็ก ประหยัดอดออมทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวจากข้อมูลที่ลูกน้องของเขาหามาได้ พิมพ์รดาต้องการเรียนให้จบทำงานดีๆ เพื่อที่จะได้ส่งเสียให้กับพ่อที่อยู่บ้านนอกชีวิตพิมพ์รดาตั้งแต่เด็กจนโตครอบครัวถูกดูแคลนมาตลอด เธออยากจะลบคำสบประมาทของคนพวกนั้นด้วยการเรียนหนังสือสูงๆ ได้ทำงานส่งเสียให้พ่อที่อยู่ทางบ้าน ทำให้ทุกคนได้รู้ว่า ลูกคนขี้เมาอย่างเธอ ก็สามารถเลี้ยงดูบิดาให้สุขสบายได้พลันรอยยิ้มของเขาก็จางหาย เมื่อได้รับรู้ว่าพิมพ์รดาเรียนไม่จบ เกิดเรื่องที่ลัลนาทำระยำกับเธอ เขาเข้าใจผิดกลายเป็นอีกคนที่ทำเหี้ยกับเธอ ทำให้เธอต้องกลับไปอยู่บ้านนอก คนที่ทำให้เธอต้องเป็นแบบนั้น คือเขาเองความรู้สึกที่เขามีตอนนี้ มันรู้สึกผิดและเจือปนไปด้วยความห่วงใย ถ้าวันนั้นเขารับฟังเธอสักนิด หรือยอมทำตามคำขอร้องเรื่องการเซ็นรับรอง พิมพ์รดาก็คงจะเรียนจบเหมือนเพื่อนๆฉลามพ่
love return หวนรัก Chapter 33 love return หวนรัก | ไม่เปลี่ยนแปลง
ฉลามลุกขึ้นแต่งตัวเก็บข้าวของเรียบร้อยก็เช็คเอาท์ออกจากบังกะโล ที่จริงเขาไม่ได้อยากจะกลับเลยสักนิด แต่ก็คงขัดคนที่ตัวเล็กที่เพิ่งเดินออกไปอย่างไม่พอใจไม่ได้พิมพ์รดากอดอกมองทะเลสีครามอยู่ข้างรถ ใบหน้าท่าทางของเธอเรียบเฉยไม่แสดงความรู้ใดๆออกมา เขามองเธออยู่นานก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันอาจจะลดทอนความเกลียดชังในหัวใจที่พิมพ์รดามีต่อเขาไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นมันอาจจะเพิ่มทวีความเกลียดชังในหัวใจของเธอให้มากกว่าเดิม ซึ่งมันต่างจากชายหนุ่มในตอนนี้ความรู้สึกที่มีมันเพิ่มทวี เขายังรักเธอ ความเกลียดชังที่เขาพยายามยัดเยียดใส่หัวใจ ตอนนี้กลับไม่หลงเหลืออยู่แล้ว เขายังรักพิมพ์รดา ส่วนความรักแบบชู้สาวที่เคยมีต่อปรรณพัชร์ไม่มีในหัวใจอีกแล้วสำหรับปรรณพัชร์ ตอนนี้เขามองหล่อนเป็นแค่น้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น เธออาจจะไม่ได้มองเขาเป็นพี่ชายอีกแล้ว เพราะสิ่งที่เขาเคยทำกับพิมพ์รดามันยากเกินจะอภัย ปรรณพัชร์เป็นคนรักเพื่อน พิมพ์รดาเป็นเพื่อนคนเดียวที่เธอหลงเหลืออยู่ เธอย่อมปกป้องเพื่อนรักเป็นธรรมดา"พิมพ์" ฉลามเดินเข้าไปจับมือพิมพ์รดา เธอไม่ได้ผลักไส แต่ให้เขาจับมือแล้วบีบเบาๆ จ้องดวงหน้าห
love return หวนรัก Chapter 32 love return หวนรัก | ลึกซึ้งหัวใจNc
ลิ้นร้อนกระหวัดรัดเรียวลิ้น ร่างกายของพิมพ์รดาสะท้านเสียววูบวาบร่างกายเบาโหวงรู้สึกเหมือนล่องลอยไปในอากาศ หัวใจดวงน้อยๆในอกข้างซ้ายเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งหญิงสาวพยายามฝืนความรู้สึก อยากจะบอกชายที่กำลังรุกรานร่างกายเล็ก ให้หยุดการกระทำเพราะสิ่งที่เขากำลังทำ มันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องฉลามจุมพิตดูดดื่มเร่าร้อน ร่างกายหญิงสาวเห่อร้อนด้วยไฟพิศวาส ลิ้นสากตวัดลากเลียกวาดต้อนรสหอมหวาน พิมพ์รดารู้สึกสมองอื้ออึงมึนงง กับจูบแสนเร่าร้อนราวกับทะเลเดือดมือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกาย บอบบาง ซ้ำยังซุกซนจนน่าตี"พอแล้วค่ะ" พิมพ์รดารวบรวมพละกำลังผลักคนตัวโต เธอต้องรีบหยุดยั้ง ก่อนทุกอย่างจะเตลิดเปิดเปิงไปมากกว่านี้ "อื้อ"แต่มีหรือคนอย่างฉลามจะหยุด ในเมื่อเขารุกรานเจ้าหล่อนขนาดนี้แล้ว เขาก็ต้องทำทุกอย่างให้มันเรียบร้อยเขารั้งท้ายทอยแล้วประกบริมฝีปากจูบบางเล็ก พิมพ์รดารู้สึกใจจะขาดกับสัมผัสที่แสนหวาน มือเล็กกระหน่ำทุบแต่คนตัวโตกลับบดจูบอย่างเอาแต่ใจ"อื้อ" คนตัวเล็กร้องท้วงในลำคอเบาๆ ยิ่งท้วงยิ่งอ่อนแรงร่างเล็กอ่อนระทวยในอ้อมแขน เธอหลับตาเคลิบเคลิ้มร่างกายร้อนวูบวาบ ร่างกายเบาหวิวราวล่องลอย โดยมีมือหนาจับจูงชั
