6. DAPHNE 2

ZENO

“Are all the information about Delphi Gomez is here?” tanong ko kay Gilberto nang inabot niya sa akin ang isang envelope. 

“Yes.”

Inilabas ko naman ang lahat ng files na naroon. Tinitigan ko ang mukha ng bata na nasa picture. The girl is pretty though makikita na payat ito. Ang kasunod kong tiningnan ay ang file tungkol kay Delphi. 

'Delphi Gomez. The only daughter of Rico and Evelyn Dominguez. Her parents died when she was only fifteen and taken care of by her mother’s sister. When she was twenty, she married her longtime boyfriend, Gary Gomez and they lived in Marinduque until an incident happened when she almost drowned and her husband saved her. Gary Gomez died on that day, leaving his widow who was two weeks pregnant.'

Kinuha ko ang mga clip mula sa mga dyaryo na niluma na ng panahon ang mga larawan at iyon naman ang mga binasa ko.

'Nagbabagang Balita: Isang Lalaki ang Nalunod sa Pagsagip sa Asawa sa Marinduque'

I sighed heavily and checked the date, March 2017. 

2017. 

Nauna ang insidente ng pagkalunod nila sa nangyaring ambush sa amin ni Althea. It was June 2017 nang mawala sa akin si Althea. 

I looked at Daphne’s birth certificate. Pinanganak siya ng December 10, 2017. Kinuha kong muli ang larawan ni Daphne at ikinumpara sa larawan ni Gary Gomez. Hindi ko makita ang pagkakahawig nila kaya muli ay lumakas ang hinala ko na baka akin ang bata. Pero…

I shook my head. Kung hindi kamukha ni Gary Gomez ay hindi ko rin naman kamukha. 

Ang kasunod kong tiningnan ay ang birth certificate ni Delphi at ang marriage certificate nila ni Gary Gomez. Lahat ay tunay at walang pekeng dokumento. May babae talaga sa Pilipinas na ang pangalan ay Delphi Dominguez na ikinasal kay Gary Gomez. Muli kong tiningnan ang larawan ni Delphi at naisip na paano kaya naging kamukha niya ang asawa ko. Ang tanging kaibahan lang niya kay Thea ay ang edad niya. Twenty-seven na siya base sa birth certificate niya, twenty-five pa lang si Thea ngayon kung sakaling kasama ko pa siya. 

“What’s that?” nakapameywang na tanong ni November na nasa harap ko na pala. 

Hindi ako makasalita. Isa pa ang babae na ito na magulo. Baka kapag nabasa niya ang mga nakasulat sa report, ay biglang iwan na niya ako rito sa Pilipinas, at kalimutan ang tulong na napag-usapan namin. Next week ay eighteen na siya at pagkakataon na sana para ipasok ko siya sa AFSLink. 

Lumapit pa sa mesa ko si November at bago ko pa siya napigilan ay dinampot na niya ang isang file. Binasa habang lumalakad papunta sa single couch. 

“Hmm… interesting…” wika niya. 

Gusto kong mainis sa sinasabi niyang interesting. Pakiramdam ko ay sinasabi niya na ‘interesting’ kasi mukhang wala na naman akong pag-asa. Tuwang-tuwa pa naman ang babaeng ito kapag akala ay pumapalpak ako. 

“Can I have the other files?” tanong iyon pero ang tono niya ay pautos kaya tinanguan ko si Gilberto para ibigay sa kaniya ang lahat ng nasa mesa ko. 

Nang ibigay sa kaniya ni Gilberto ang files, ay pinagpatuloy niya ang pagbabasa. Basa lang siya ng basa hanggang sa matawa. Ang kasunod ay puro tawa na lang ng kapatid kong m*ldita ang maririnig.

“This kid is yours…” sabi niya bigla na kinakunot ng noo ko. 

“What are you saying?” tanong ko na naguguluhan. Paano niyang nasiguro ang bagay na iyon?

“It seems you don’t know how I look like at this age,” masama ang tingin na sabi niya sa akin. “This Daphne looks like me.” 

Napakunot ang noo ko. Tumayo ako at nilapitan si November na ipinatong pa ang mga paa sa coffee table. Kinuha ko ang picture ni Daphne mula sa kaniya. I stared at the smiling little girl in the photo na kumakain ng ice cream. 

“I can’t see this girl's resemblance to you, November…” 

“How dare you, Zeno?!” galit niyang sabi. “Look at her smile and my smile. Her eyes and nose. She looks like my mini-me. I wanna meet her!" 

Umiling ako. Wala akong makita na pagkakahawig nila. November is only teasing me. 

“I think I am gonna hate you for real this time, Zeno.” November took her phone from her shorts pocket and swiped. She kept on mumbling at hinayaan ko na lang. 

Napapailing na tinalikuran ko siya at bumalik sa upuan ko kanina. Padabog naman siyang tumayo at lumapit sa akin bago inunat ang braso para ibigay ang phone niya sa akin. 

“What’s that?” tanong ko. 

“You, moron!!! Look at that!” asar niyang sabi sabay hagis sa akin ng phone niya, na sinalo ko na lang kaysa bumagsak sa mesa ko. 

Napailing ako. Iba talaga ang ugali ng babae na ito. Mukhang masyadong napabayaan kaya ganito ang asal. Pasalamat na lang siya at ayaw kong pumatol sa babae. Kung lalaki lang ito ay kanina pa nakatikim sa akin. 

“I can’t believe you are my brother!" She grimaced. "I can’t believe you are the one leading the Paradiso with that ‘loading’ status of your mind!” 

“Enough, November! I have no time to discuss with you what I am busy with. Mas marami akong importanteng gagawin kaysa intindihin ang pagka-spoiled brat mo! At tigilan mo 'yang kakalait sa akin. Wala ka pang napapatunayan para pagsaltaan mo ko ng gan'yan.” 

She sighed exaggeratedly. “Oh, gosh! You're hurt… tsk, tsk, tsk…" 

“Go back to your room, brat!” utos ko sa tono na alam kong kahit paano ay matatakot sya. But she just raised her brows. 

“That Daphne looks exactly like me!” galit niyang sabi at kinuha ang phone niya sa akin para ipakita ang picture niya noong maliit pa siya. 

Ibabalik ko na sana sa kaniya ang phone niya nang mapatitig ako sa picture niya. 

Wait… The brat is right! Mabilis akong tumayo at lumapit sa coffee table para kunin ang picture ni Daphne roon. Magkamukha nga sila ni November.   

“See?” mayabang na tanong niya sa akin. “I have keen eyes unlike you, brother.” 

Hindi ko siya pinansin at dinampot na lang ang mga files na nakakalat sa coffee table. Napaupo ako habang muli kong binabasa ang mga nakasulat doon na impormasyon. There is something wrong at iyon ang kanina pa nagpapaisip sa akin. Malaki ang tsansa na si Althea nga si Delphi pero paanong—

Paanong naging Delphi Gomez ang pangalan ng asawa ko? Paanong ang lahat ng impormasyon ay tunay kung siya si Althea? Lahat naman nang nakuha ni Gilberto ay patunay na may Delphi Gomez nga. Mula sa class cards ni Delphi hanggang sa record niya sa mga napasukan na trabaho ay nakompleto ni Gilberto. Kung si Delphi si Althea ay bakit may ganoong mga dokumento ito? 

“I think that’s all fake,” November said confidently that she was right. 

“This cannot be fake. Hindi ito kung kaninong tao lang nakuha, November. These files are from the statistics office and the scholastic records ay mula naman sa DepEd.”

“DepEd?” kunot noong tanong niya. 

“Department of Education,” I said to November. “May Delphi Gomez talaga pero kung bakit si Althea siya ay mayroon siguradong dahilan.” 

“Have you seen the old photos of that Delphi Gomez?” tanong ni November sa akin. 

Old photos? 

Damn, yes... my hell of a sister is making sense now.

“What if Althea is acting only as Delphi Gomez? Like she is using the name as her avatar or prodigy so you can’t find her?”  

Napatitig ako sa kapatid ko. She has a point in there. 

“Gilberto,” tawag ko sa atensyon ng isa. “Find the aunt who took care of Delphi Gomez after she became an orphan. And look for her old photos, I wanna see how this Delphi Gomez looked like before the drowning incident happened.” 

“Copy, boss.” 

Nang lumabas na sa office ko si Gilberto ay saka naman ako inismiran ni November. 

“Your promise, Zeno! Once you get back Althea, you—”

“Paradiso will be yours!” I cut her off. “I already said that kaya maniwala ka na.”