Ilang linggo na ang nagdaan. Naging maayos ang kanilang pagsasama. Mula ng pinagsaluhan nila ang mainit ang mainit na gabi, palagi silang magkasamang mag-asawa. Madalas silang kumain sa labas, kung may pupuntahan si Zarchx isinasama siya nito. Madalas rin silang pumunta sa iba’t-ibang resort at tatlong araw na namalagi doon. Ngunit ang pinakamasayang bakasyon na naranasan niya nang magbakasyon sila sa Palawan ng isang linggo. Sa bakasyon na iyon masasabi niyang nakilala niya ang good side ng asawa at hindi niya maiwasang mailang dahil hindi iyon ang nakasanayan niya na trato nito sa kaniya. Inuuna siya nito kahit na madaming naghihintay na trabaho. Inaalagaan siya at ginagawa nito ang responsibilidad sa kaniya. Masasabi niyang kahit paano may nagbago dito mula ng gabing ‘yon. Kagaya ngayon, kakadating lang nila sa Mansion galing sa private resort nito sa Batangas. “Umayos ka Leon, kanina ka pa!” Napipikon na saway ni Amary sa asawa sa panunukso nito sa kaniya. Nasalo naman ni
Nagising si Amary ng hindi niya makapa sa tabihan ang asawa. Bumangon siya at hinanap ang asawa sa kanilang silid ngunit isang petals ng rosas na kulay pink ang natagpuan niya sa bedside table. Kinuha niya ito at pinakatitigan. She appreciates it. Mas mahalaga pa ang isang petals na ito kaysa sa bouquet na bulalak. Habang nakatitig sa hawak niya may pumasok sa isip niya, isang imahe ng batang babae at lalaki. A young girl was crying when a young boy give it a one petals of flower that's make it stop cryin’. Naalala niya na may nagbigay na rin sa kaniya ng ganito ng siya ay bata pa. A petal of rose. Hindi niya tuloy maiwasang isipin kung na saan na ang batang iyon. Hindi niya pinansin ang pagbukas at sara ng pinto dahil alam niyang ang asawa ito. “Good morning babe! Gising ka na pala,” Rinig niyang sambit ng asawa. Nakangiting nakatitig pa rin siya sa hawak niyang petal. Amary know it's from her husband. “Morning...” Tipid niyang sagot dito inilapat sa dibdib ang isang petal,
Ang alam ni Amary isa itong study room pero mas nagmukha pa itong living room sa daming larawan na nakasabit sa kaharap niyang pader. Hindi niya kilala ang mga ito at halos lahat ng naririto mga larawan ng mga gwapong lalaki. Nakita niya ang isang mesa at mayroong swivel chair, iyon ang study table ng asawa. May mga sofa at reading corner sa gilid, mayroon ring TV. At sa kanilang dulo naman ay isang mini bar, at napapalibutan ito ng mga matataas na stool. Halos lahat ng mamahaling alak naka-display. Malaki ang kabuohan ng silid, hindi niya akalain na ganito kaganda ang study room nito. Napaka-manly ng design, halatang mayaman ang may-ari dahil halata sa mga kagamitan na naririto. “Wow! Just wow... Iba talaga kapag rich kid!” Komento ni Amary. Yumakap sa kaniyang likuran ang asawa. “I want you to completely know me, babe, this is the only way I know you’ll know my descent.” Nilingon niya ang asawa at hinalikan sa pisngi na ikanabigla nito. “Makilala man kita ng buo o hindi. Bas
Habang naghihintay sa asawa ay binuksan ni Amary ang TV upang maglibang. Nasa balita ito at hindi niya na pinagkaabalahang ilipat pa. Sa kalagitnaan ng panunuod ng TV ay na isipan niyang magbihis at gawin na ang test baka pabalik na ang kaniyang asawa. Ginamit niya ang tatlong pregnancy test na binili ng asawa. Kaba ang bumabalot sa buong pagkatao niya habang naghihintay ng resulta, ipinagdarasal na sana ay tama ang hinala ng asawa dahil sa pamamaraan na iyon niya ito lubos na mapapasaya—ang mabigyan ito ng anak. Sunod-sunod na tumulo ang luha niya ng makita ang result, pare-pareho ang naging resulta ng pregnancy test totoo ang kaniyang nakikita—Dalawang guhit! May bata sa sinapupunan niya, magiging Ina na siya. Naramdaman siya ng matinding tako pero ng pumasok sa kaniyang isipan ang sinabi ng asawa na hindi siya nito pababayaan at hindi iiwan ay lumakas ang loob niya. Hindi pa siya handa na maging Ina pero nakakasiguro siya na magiging mabuti ang kanilang buhay lalo't pa may isang
Araw-gabi walang tigil sa pagluha ang mga mata ni Amary. Sobrang pangungulila ang kaniyang nararamdaman, gustong-gusto niyang makita ang kaniyang asawa. Wala siyang magawa kundi ang umiyak. Hindi niya tanggap na wala na ito, may ibang pakiramdam siya na parang hindi tama. Malakas ang kutob niya ngunit paano naman ito makakaligtas kung ganu'n apoy ang bumalot sa building na kinaruruonan nito? Hindi niya maintindihan ang kaniyang sarili, iniisip niya na sanhi ito ng pagbubuntis niya kaya o dahil sa hindi siya sanay na wala sa kaniyang tabi ang kaniyang asawa. Kasalukuyan siyang nakahiga sa kaniyang kama, yakap-yakap ang isang unan habang nakatingin sa bintana na pasikat na ang araw. “I miss you so much, babe . . .” Bulong niya sa sarili. Miss na miss niya na ang asawa. Kung sana nandidito ito ay kasalukuyan itong nagungulit sa kaniya. Nang-aasar at gigisingin siya nito sa pamamagitan ng paghalik sa kaniyang batok habang mahigpit na nakayakap sa kaniyang bewang. Sabay silang manun
• • • FOUR YEARS LATER • • • She was staring at her son, when memories with her husband came on her mind. Nakatayo si Amary sa pangpang habang pinagmamasdaan ang sunset na kay sarap pagmasdan lalo na’t ang ganda ng reflection sa tubig. Napalingon siya sa kaniyang likuran ng maramdaman ang kamay na yumakap sa kaniyang bewang. Nginitian niya ang asawa ng magtagpo ang ang mata nila at tahimik na nagmasid sa sunset na palagi nilang inaabangan. “Babe?” “Hm?” “Ayaw mo pa bang magkaroon tayo ng anak?” Natigilan si Amary. Napatingin si Amary sa mukha ng asawa. She can see the excitement and hope in his eyes. “Nagmamadali ka ba?” Mahinang tumawa ang binata sa likuran niya at hinalikan ang gilid ng tenga niya. “Babe, seryoso ako.” Isinandal ni Amary ang kaniyang likod sa matitipunong dibdib ng asawa at hinawakan ang kamay nito na nakayakap sa kaniya. Hindi niya alam kung anong dapat sabihin dito ang alam niya hindi pa siya handa. Mahirap ang maging isang Ina. “Seryoso
Tinahak ni Amary at Zarchx Jr. ang malapad na pintuan, pinagbuksan sila ng mayordoma. “Maligayang pagbabalik, Ma'am.” Nakangiting niyakap ni Amary ang mayordoma. Maikling panahon man silang nagkasama, napamahal na ito sa kaniya. “Na miss ko po kayo, Manang.” Nakangiting pumasok sila ng kaniyang anak. Nakangiting inilibot niya ang paningin sa buong sala. Natigilan siya ng dumapo ng mata niya malalapad na portrait sa pader. She smile slightly when her eyes focus on the frame, she was with Zarchx. She miss him so much! Every time she saw his husband image make her smile but deep inside she's in pain. “Ganu’n din ako. Napakagwapong bata naman niyan, Hija. Kamukhang-kamukha ni Zarchx! Isa nga siyang Pendilton.” Nakatingin ito sa anak niya na nakangiti. Pinagmasdan ni Amary ang kaniyang anak na inilibot ang paningin sa loob ng sala. Bumitaw ito sa kamay niya at umupo sa pang-isahang sofa na nakacross ang kamay sa kaniyang dibdib habang nakasandal sa likod ng sofa. “Baby, say hi
Nang matapos ang kulog at kidlat kusang inilayo ni Max ang kaniyang sarili sa asawa at bahagyang hinihili ang kanilang anak na umiiyak. “Let’s get inside. It's cold here and also not safe.” Inayos ng binata ang towel para hindi matakpan ang mukha ng kanilang anak. His arms snaked on Max's waist until they get inside. “Talagang sa ilalim ng malakas na kulog at kidlat pa kayong mag-asawa nagmoment, dinamay niyo pa ang bata!” Scott commented. Sinamaan ng tingin ni LV si Scott ng makarating sila sa sala na lahat ng mata ay nasa kanila. “Max, ayos ka lang? My god. Namumutla ka, Scott tubig nga please.” Inaalalayan ni Amary na makaupo si Max. “Cy, tubig daw. Bilis!” Utos rin ni Scott na akala mo naman nakikipagbiruan si Amary. “Bakit ako? Lanc—Woah. . .” Natigilan ang lahat ng si LV ang pumunta sa kusina at pagbalik nito may dalang isang basong tubig. Nilapitan nito ang kaniyang asawa. Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok nito na nakatakip sa mukha nito at pinakatitigan. “You ok
Maganang-maganang kumakain ang mga bata kasalo ang Don, sa isang japanese restaurant, sa loob ng Mall.“What do we do next after this?” Uminom ng wine si Don Leon.Nagkatinginan ang dalawang bata. Nakangiting tumingin si Alas sa Don. “Let Zarchx Jr, decided Grandpapa.”Kumunot naman ang noo ni Zarchx Jr dahil siya na lang palagi ang nasusuod, magmula pa kaninang dumating sila sa mall hangang sa pagpili ng restaurant na kakainan nila.“Wait. Kuya Alas, your being unfair! You should choose the place you want to go too! You decide.”Nakangiting umiling si Alas, gusto niyang i-spoil si Zarchx Jr sa mga maliliit na bagay. Isa pa, ang mga lugar na gusto nito ay gusto niya rin.“Hindi ba reward mo 'to? Kaya ikaw ang masusunod!” Nilingon ni Alas si Don Leon. “Right, Grandpapa?”Marahang natawa si Don Leon sa usapin. Sobrang nakakatuwa talaga ng mga apo niya sa tuhod. Parang kailan lang ang mga Daddy nito ang kasama niyang lumalabas.“Yes!” Sang-ayon niya. “At dahil mabuting kuya ka, it's your
Kinabukasan,Nakasandal si Zarchx sa headboard ng kanilang kama habang nakatingin sa malapad na bintana ng silid kung saan kitang-kita niya ang paglitaw ng araw.Palagi siyang maagang gumising pero sa pagkakataong iyon hindi siya pinatulog nang mukha ng babaeng nakita niya sa diyaryo. Sa tuwing ipipikit ang mga mata, ito ang nakikita niya.Pakiramdam niya'y may malalim silang koneksyon ng babae dahil ibang-iba ang naramdaman niya. Nagbaba ang mata niya sa larawan naka-flash sa screen ng phone niya. Ang magandang mukha ni Nathashira Amary Fuentabella, na kinunan niya mula sa diyaryo.Naiiling na binura niya ang larawan nito. May asawa't anak na siya at hindi dapat na iniisip ang babaeng malapit sa pamilya niya. Pag-aawayan lang nila ni Odiza kapag nakita nito ang larawan, ayaw niya pa naman na nagkakasamaan sila ng loob.‘Lance Javier...’Napalabi siya ng maalala ang pangalang 'yon. Aalamin niya kung sino ang lalaki at balak niyang kitain pero bago niya gawin 'yon kailangan niyang ip
Maagang umalis si Zarchx sa Mariano Resort upang pupuntahan si Giovanni Silvestre, mabuti na lamang at nasa Baguio nakabase, kaya hindi siya nahirapan na kumbensihin si Odiza na pupuntahan ito dahil nasa Baguio rin naman ang resort ng Mariano. Inihinto niya ang sasakyan sa tapat ng malapad na gate. Lumapit sa kaniya ang guwardiya pagkatapos nitong tanungin ang pangalan niya, nagradio ito at awtomatikong bumukas ang gate at pinapasok siya. Nang maiparada ang sasakyan sa tapat ng magarang mansion. Bumaba siya ng sasakyan at isinuot ang kaniyang shades habang inaayos ang suot niyang black coat. Ang kaniyang maliliit na galaw ay mas lalong nagpapalakas ng kaniyang karisma at kagwapohan dahil sa mga cool niyang galaw. Kapag nga naglilibot siya sa resort ng mag-isa, madaming lumalapit na mga babae lalo na ang mga dayuhan, kaya naman napakaselosa ng asawa niya dahil natatakot itong mabaling ang atensyon niya sa iba. Sinalubong siya ni Richard, ang kanang-kamay ni Giovanni Silvestre. K
Sa Mariano Private Resort, Nakaupo sa isang lounge chair ang gwapong binata, nakatutok ang kaniyang nakakaakit na mga mata sa pagsikat ng haring araw. Walang umaga na hindi niya inaabangan ang pagsikat ng araw. Kahit na saan man siya o kahit ano man ang ginagawa niya, iiwan at iiwan niya para pagmasdan ang pagsikat ng araw. Watching the sunrise is there something in his heart that he can't explain. My it be sounds crazy but he's in love to the handsome bright sun. Samantalang hindi mapakali si Odisza Mariano nang magising na wala sa kaniyang tabi ang asawa. Balisang naghanap at nag-aapoy sa galit ang mga mata, nang makita ito agad na sumilay ang ngiti sa labi. “Zarchx, Honey!” Nakangiting kuha niya ng atensyon nito. “What are you doing here? Anong ginagawa mo dito ng ganitong oras? Masyado pang maaga,” Odisza sat beside him. “You mentioned that we love watching sunrise before I got an accident, even if I don't remember anything. My heart seems calling for it.” Zarchx ca
Inilagay ni Amary sa lababo ang pinagkainan ng kaniyang anak. Sinuklay niya ang kaniyang mahabang buhok gamit ang kaniyang daliri. Sumandal siya sa lababo at pinag-cross niya ang kaniyang braso sa kaniyang dibdib habang pinuporseso sa kaniyang isipan ang mga sinabi ni Zarchx Jr. “Kilala mo naman siguro ang pamilyang pinagmulan ng asawa mo kaya wag kang magtataka kung sa murang edad ng anak mo kitang-kita kung saan siya nagmana.” Pumasok sa kusina ang bagong dating na Amber. Hindi napansin ni Amary ang pagdating nito. Narinig ni Amber ang pag-uusap nilang mag-ina at alam nito kung bakit malalim ang iniisip ni Amary dahil nag-aalala ito para kay Zarchx Jr. “Amber, he's my son! My baby is mine, I don't have a right to do what I want for my baby? Why he's always against me? All I want is to see him playing not studying those papers! Bakit hirap na hirap akong pasayahin ang anak ko na para bang ako pa ang nagiging hadlang sa kasiyahan niya?” Tahimik na nakamasid si Amber sa kaibigan
• • • J A Y P E I ' S N O T E • • • Hello po. Marhay na aldaw sa indo gabos! Pagbati mula kay Zarchx Montenegro. Unang-una, nagpasalamat po ako sa lahat na nagbabasa at sa mga magbabasa pa lamang!♡ Maraming-maraming salamat po sa mga nagbigay gems at magbibigay pa lamang.✷‿✷ Ganu'n rin po sa mga nagbibigay ng komento, maraming salamat po! ♡‿♡ Salamatooon sa indong suporta! ◜‿◝ Pangalawa, sa lahat po nang nag-aabang ng kwento ni Zarchx at Amary, humingi po ako ng pasensya kung masyadong mabagal ang usad ng kwentong ito. ಡ ͜ ʖ ಡ Please bear with me, Guys. Pangatlo, gusto ko pong ipaalam sa inyo na hindi pa dito nagtatapos ang kwento. Masyado pang madaming kaabang-abang na magaganap sa kwento. ʘᴗʘ Stay tuned! Pang-apat, hinahanyayahan ko po kayo na magbigay ng rate and feedback sa story. Para po sa mga nagkokomento, kung maari po na sa mismong story na kayo magkomento dahil malaking tulong po 'yon sa pagpromote ng story. Paano magbigay ng rate? Step 1: Sear
Nang matapos ang kulog at kidlat kusang inilayo ni Max ang kaniyang sarili sa asawa at bahagyang hinihili ang kanilang anak na umiiyak. “Let’s get inside. It's cold here and also not safe.” Inayos ng binata ang towel para hindi matakpan ang mukha ng kanilang anak. His arms snaked on Max's waist until they get inside. “Talagang sa ilalim ng malakas na kulog at kidlat pa kayong mag-asawa nagmoment, dinamay niyo pa ang bata!” Scott commented. Sinamaan ng tingin ni LV si Scott ng makarating sila sa sala na lahat ng mata ay nasa kanila. “Max, ayos ka lang? My god. Namumutla ka, Scott tubig nga please.” Inaalalayan ni Amary na makaupo si Max. “Cy, tubig daw. Bilis!” Utos rin ni Scott na akala mo naman nakikipagbiruan si Amary. “Bakit ako? Lanc—Woah. . .” Natigilan ang lahat ng si LV ang pumunta sa kusina at pagbalik nito may dalang isang basong tubig. Nilapitan nito ang kaniyang asawa. Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok nito na nakatakip sa mukha nito at pinakatitigan. “You ok
Tinahak ni Amary at Zarchx Jr. ang malapad na pintuan, pinagbuksan sila ng mayordoma. “Maligayang pagbabalik, Ma'am.” Nakangiting niyakap ni Amary ang mayordoma. Maikling panahon man silang nagkasama, napamahal na ito sa kaniya. “Na miss ko po kayo, Manang.” Nakangiting pumasok sila ng kaniyang anak. Nakangiting inilibot niya ang paningin sa buong sala. Natigilan siya ng dumapo ng mata niya malalapad na portrait sa pader. She smile slightly when her eyes focus on the frame, she was with Zarchx. She miss him so much! Every time she saw his husband image make her smile but deep inside she's in pain. “Ganu’n din ako. Napakagwapong bata naman niyan, Hija. Kamukhang-kamukha ni Zarchx! Isa nga siyang Pendilton.” Nakatingin ito sa anak niya na nakangiti. Pinagmasdan ni Amary ang kaniyang anak na inilibot ang paningin sa loob ng sala. Bumitaw ito sa kamay niya at umupo sa pang-isahang sofa na nakacross ang kamay sa kaniyang dibdib habang nakasandal sa likod ng sofa. “Baby, say hi
• • • FOUR YEARS LATER • • • She was staring at her son, when memories with her husband came on her mind. Nakatayo si Amary sa pangpang habang pinagmamasdaan ang sunset na kay sarap pagmasdan lalo na’t ang ganda ng reflection sa tubig. Napalingon siya sa kaniyang likuran ng maramdaman ang kamay na yumakap sa kaniyang bewang. Nginitian niya ang asawa ng magtagpo ang ang mata nila at tahimik na nagmasid sa sunset na palagi nilang inaabangan. “Babe?” “Hm?” “Ayaw mo pa bang magkaroon tayo ng anak?” Natigilan si Amary. Napatingin si Amary sa mukha ng asawa. She can see the excitement and hope in his eyes. “Nagmamadali ka ba?” Mahinang tumawa ang binata sa likuran niya at hinalikan ang gilid ng tenga niya. “Babe, seryoso ako.” Isinandal ni Amary ang kaniyang likod sa matitipunong dibdib ng asawa at hinawakan ang kamay nito na nakayakap sa kaniya. Hindi niya alam kung anong dapat sabihin dito ang alam niya hindi pa siya handa. Mahirap ang maging isang Ina. “Seryoso