“Bakit ngayon ka lang, Zarchx?” Bungad ni Amary sa kaniyang asawa ng makapasok ito sa kanilang silid. Pasuray-suray ito halatang nakainom na naman. Wala namang bago, mula ng maikasal siya sa binata at magsama sila sa iisang bubong walang gabi na hindi ito umuwi ng lasing. Sa kabila ng lasing nitong asal, his entire demeanor scream power and wealth. His handsome face that every young lady admired, but still his cold eyes shows no emotions and how ruthless he is. Hinubad nito ang suot na jacket at galit na itinapon sa kung saan. “Wala kang pakialam! sino ka ba sa inaakala mo para question-in ang mga ginagawa ko?” Galit na sigaw nito na ikina-yuko niya. “And who the hell are you to fucking lay on my bed?” Dagdag pa nito ng makita siyang nakahiga sa kama. Kaagad namang napabalikwas ng bangon si Amary nang marinig ang nakakatakot na sigaw ng asawa na umalingawngaw sa buong kwarto. Natatarantang inayos niya ang kama at binitbit niya ang libro na kaniyang binabasa. Napatingin siya sa
Walang tigil sa pag-iyak si Amary hangang sa makatulog siya. Nakatulog siya sa sobrang sakit na nararamdaman. Iyong pagdudahan siyang may ibang lalaki na kahit kailan ay hindi niya magagawa. Nanliit siya sa mga pinagsasabi nito, pakiramdam niya durog na durog na siya. Nasasaktan siya dahil parte iyon ng pagmamahal, sabi nga ng iba hindi ka totoong nagmamahal kung hindi ka nasasaktan. Masasaktan at masasaktan ka dahil walang perpektong pag-ibig. Wala pa ring bago, gumising siya na minamahal niya pa rin ang kaniyang asawa. Kinusot niya ang kaniyang namamagang mata, umupo sa kama, sa bintana nakatuon ang kaniyang paningin, pinagmamasdaan niya ang pasikat na araw. Hinding-hindi siya magsasawang umasa na mamahalin siya ng asawa hangga't nakikita niya ang pagsikat ng araw na nagbibigay sa kaniya ng pag-asa. Nagtungo siya sa harapan ng salamin at pinagmasdan niya ang sarili. Nakita niyang namumula ang kaniyang mga pisngi, hindi rin nakaligtas sa kaniyang mata ang pasa sa kaniyang maputing
Aaminin ni Amary, hindi iyon ang unang beses na nag-iwan ng bakas ang kaniyang asawa na gumagawa ito ng milagro kasama ang kung sinu-siznong babae pero hindi niya lubos maisip na pati sa sarili nitong Mansion nagawa nitong magdala ng babae hindi lang siya ng binaboy nito, kundi pati na rin ang pamamahay ng sariling pamilya. Kahit ano pang gawin nito, kahit ano pang iparamdam, hindi pa rin magbabago ang nararamdaman niya para rito. Mahal na mahal niya pa rin ang asawa. Lumabas siya ng kaniyang silid upang gumamit ng banyo ng matanaw niya ang asawa na mahimbing na itong natutulog sa kama. Hindi niya mapigilan ang sarili na lumapit dito at pakatitigan ang gwapo nitong mukha. Ilang minuto rin siyang nakatitig dito, hindi iyon na gagawa sa umaga, susulitin niya ang bawat gabing may pagkakataon siya para pagmasdan ito. Hindi pa siya nakuntento, umupo siya sa gilid ng kama nito at malapitang pinakatitigan, hinahawi niya ang buhok nito na nakakatakip sa mukha. “Mahal na mahal pa rin kita
Abala sa pagluluto si Amary ng hapunan. Ganado talaga siyang magluto at mas lalong pa sarapin ito ng malamang kinain lahat ni Zarchx ang niluto niyang hapunan kagabi. Nagalit niya man ito kagabi at least nabusog niya naman ito ng hapunan. ‘Yon nga lang ay hindi alam ng binata na siya ang naghanda ng mga iyon. Ang buong akala nito, ang mayordoma ang naghain ng hapunan. Ayos lang sa kaniya na ang mayordoma ang mapagkamalang nagluto nito ang mahalaga ay kinain nito ang pinaghirapan niya. Hindi na sayang ang oras na ginugol niya sa pagluto at ang effort na pasarapin ito. Isa pa kailangan niyang paghandaan ng mabuti ang gabing ito dahil darating si Don Leon—Ang Lolo ni Zarchx. Nakangiting inaamoy niya ang aroma ng menudong niluluto niya. Nagsandok siya ng sabaw para tikman ito nang bigla na lang may yumapos sa bewang niya dahilan para mapaigtad siya sa gulat. Kaagad namang napalingon si Amary sa kaniyang likuran kung saan nagmumula ang brasong yumapos sa kaniya, napalunok siya ng mapa
Tatlong araw na ang nakalipas ng dumalaw si Don Leon. Masaya na sana siya nitong nakaraan ng tatlong araw, naramdam niya ang pag-aalaga ng asawa at nakikita niyang sweet ito sa kaniya kahit na palagi siyang sinasampal ng katutuhanan kapag silang dalawa na lang ang magkasama na lahat nang iyon ay puro pagpapanggap. Pinagbakasyon ni Zarchx ang mga katulong maging ang mga magbabantay sa kaniya, dalawang araw na silang mag-asawa lang ang nasa mansion dahil pumayag siya sa kondisyon ng kaniyang asawa. Kung magagawa niya ng maayos ang obligasyon at responsibilidad niya bilang asawa ay palabasin na siya nito kahit anong oras niya man gustuhin. Gumising siya ng maaga para gumawa ng almusal para sa asawa. Mula kasi ng bumisita ang Lolo nito sa mansion palaging sa bahay na kumakain si Zarchx, ang mas nakakatuwa na gustuhan naman ang mga niluluto niya. Noong una akala niya hindi nito magugustuhan kapag nalaman na siya ang nagluluto. Inahanda niya ang mesa ng makarinig siya ng kaluskos, nang
Laking pagtataka ni Amary ng hindi pinapayagan ng mayordoma na gumawa nang gawaing bahay maging ang nakasanayan niyang magluto hindi siya nito pinapagawa. Maghapon lang siyang pabalik-balik sa kwarto at sala. Manunuod ng TV at kapag na bored ay maglalakad-lakad sa garden. Kasalukuyan siyang nakaupo sa gilid ng swimming pool habang nakalublob ang kaniyang mga paa sa tubig. Iniisip niya ang nangyari kagabi, alam niyang nasa sala siya kaya laking gulat niya na lang ng magising siyang nasa loob na siya ng silid niya. Iniisip niya na hindi panaginip ang paghalik ni Zarchx sa kaniyang noo dahil kung panaginip iyon ay magigising siyang nasa sofa pa rin. Alam niyang ang asawa ang bumuhat sa kaniya dahil wala naman ibang gagawa no’n dahil hindi naman siya kaya ng mga maids na dalhin sa silid. She was disappointed when she wake up na wala na naman siyang nakitang Zarchx, gumagabi na naman hindi niya pa ito nakikita. Iniisip niyang sinasadya nitong hindi magpakita sa kaniya dahil alam niy
Maagang nagising si Zarchx. Hawak-hawak niya ang kamay ng asawa habang ang isa naman ay nakayakap sa bewang nito. Nakaunan rin ito sa kaniyang dibdib—bagay na hindi niya aakalain na gigising siyang may kayakap sa umaga. Sa dami ng babaeng na ikama niya, kahit isa dito ay walang nakakatabi sa pagtulog, hindi niya ito hinahayaan na manatili sa kaniyang silid pagkatapos pagsawaan. Nagbaba siya ng tingin sa mukha ng asawa, mahimbing pa rin itong natutulog, hindi niya pinagkaabalahang gisingin ito kahit mataas na ang sikat ng araw. Hindi niya maalis ang mata sa mukha nito, gusto niyang isaulo bawat anggulo ng mukha nito. Sobrang ganda ng umaga niya dahil hindi lang sa yakap niya ito buong gabi kundi dahil napakaganda nitong pagmasdan. Dahan-dahang iminulat ni Amary ang kaniyang mga mata. Nag-inat siya at bumaling sa bintana kung saan madalas siyang nakatingin kapag gigising siya sa umaga. Napanguso siya ng makitang mataas na ang sikat ng araw, dati-rati nagigising siya papasikat pa la
Ilang linggo na ang nagdaan. Naging maayos ang kanilang pagsasama. Mula ng pinagsaluhan nila ang mainit ang mainit na gabi, palagi silang magkasamang mag-asawa. Madalas silang kumain sa labas, kung may pupuntahan si Zarchx isinasama siya nito. Madalas rin silang pumunta sa iba’t-ibang resort at tatlong araw na namalagi doon. Ngunit ang pinakamasayang bakasyon na naranasan niya nang magbakasyon sila sa Palawan ng isang linggo. Sa bakasyon na iyon masasabi niyang nakilala niya ang good side ng asawa at hindi niya maiwasang mailang dahil hindi iyon ang nakasanayan niya na trato nito sa kaniya. Inuuna siya nito kahit na madaming naghihintay na trabaho. Inaalagaan siya at ginagawa nito ang responsibilidad sa kaniya. Masasabi niyang kahit paano may nagbago dito mula ng gabing ‘yon. Kagaya ngayon, kakadating lang nila sa Mansion galing sa private resort nito sa Batangas. “Umayos ka Leon, kanina ka pa!” Napipikon na saway ni Amary sa asawa sa panunukso nito sa kaniya. Nasalo naman ni
Maganang-maganang kumakain ang mga bata kasalo ang Don, sa isang japanese restaurant, sa loob ng Mall.“What do we do next after this?” Uminom ng wine si Don Leon.Nagkatinginan ang dalawang bata. Nakangiting tumingin si Alas sa Don. “Let Zarchx Jr, decided Grandpapa.”Kumunot naman ang noo ni Zarchx Jr dahil siya na lang palagi ang nasusuod, magmula pa kaninang dumating sila sa mall hangang sa pagpili ng restaurant na kakainan nila.“Wait. Kuya Alas, your being unfair! You should choose the place you want to go too! You decide.”Nakangiting umiling si Alas, gusto niyang i-spoil si Zarchx Jr sa mga maliliit na bagay. Isa pa, ang mga lugar na gusto nito ay gusto niya rin.“Hindi ba reward mo 'to? Kaya ikaw ang masusunod!” Nilingon ni Alas si Don Leon. “Right, Grandpapa?”Marahang natawa si Don Leon sa usapin. Sobrang nakakatuwa talaga ng mga apo niya sa tuhod. Parang kailan lang ang mga Daddy nito ang kasama niyang lumalabas.“Yes!” Sang-ayon niya. “At dahil mabuting kuya ka, it's your
Kinabukasan,Nakasandal si Zarchx sa headboard ng kanilang kama habang nakatingin sa malapad na bintana ng silid kung saan kitang-kita niya ang paglitaw ng araw.Palagi siyang maagang gumising pero sa pagkakataong iyon hindi siya pinatulog nang mukha ng babaeng nakita niya sa diyaryo. Sa tuwing ipipikit ang mga mata, ito ang nakikita niya.Pakiramdam niya'y may malalim silang koneksyon ng babae dahil ibang-iba ang naramdaman niya. Nagbaba ang mata niya sa larawan naka-flash sa screen ng phone niya. Ang magandang mukha ni Nathashira Amary Fuentabella, na kinunan niya mula sa diyaryo.Naiiling na binura niya ang larawan nito. May asawa't anak na siya at hindi dapat na iniisip ang babaeng malapit sa pamilya niya. Pag-aawayan lang nila ni Odiza kapag nakita nito ang larawan, ayaw niya pa naman na nagkakasamaan sila ng loob.‘Lance Javier...’Napalabi siya ng maalala ang pangalang 'yon. Aalamin niya kung sino ang lalaki at balak niyang kitain pero bago niya gawin 'yon kailangan niyang ip
Maagang umalis si Zarchx sa Mariano Resort upang pupuntahan si Giovanni Silvestre, mabuti na lamang at nasa Baguio nakabase, kaya hindi siya nahirapan na kumbensihin si Odiza na pupuntahan ito dahil nasa Baguio rin naman ang resort ng Mariano. Inihinto niya ang sasakyan sa tapat ng malapad na gate. Lumapit sa kaniya ang guwardiya pagkatapos nitong tanungin ang pangalan niya, nagradio ito at awtomatikong bumukas ang gate at pinapasok siya. Nang maiparada ang sasakyan sa tapat ng magarang mansion. Bumaba siya ng sasakyan at isinuot ang kaniyang shades habang inaayos ang suot niyang black coat. Ang kaniyang maliliit na galaw ay mas lalong nagpapalakas ng kaniyang karisma at kagwapohan dahil sa mga cool niyang galaw. Kapag nga naglilibot siya sa resort ng mag-isa, madaming lumalapit na mga babae lalo na ang mga dayuhan, kaya naman napakaselosa ng asawa niya dahil natatakot itong mabaling ang atensyon niya sa iba. Sinalubong siya ni Richard, ang kanang-kamay ni Giovanni Silvestre. K
Sa Mariano Private Resort, Nakaupo sa isang lounge chair ang gwapong binata, nakatutok ang kaniyang nakakaakit na mga mata sa pagsikat ng haring araw. Walang umaga na hindi niya inaabangan ang pagsikat ng araw. Kahit na saan man siya o kahit ano man ang ginagawa niya, iiwan at iiwan niya para pagmasdan ang pagsikat ng araw. Watching the sunrise is there something in his heart that he can't explain. My it be sounds crazy but he's in love to the handsome bright sun. Samantalang hindi mapakali si Odisza Mariano nang magising na wala sa kaniyang tabi ang asawa. Balisang naghanap at nag-aapoy sa galit ang mga mata, nang makita ito agad na sumilay ang ngiti sa labi. “Zarchx, Honey!” Nakangiting kuha niya ng atensyon nito. “What are you doing here? Anong ginagawa mo dito ng ganitong oras? Masyado pang maaga,” Odisza sat beside him. “You mentioned that we love watching sunrise before I got an accident, even if I don't remember anything. My heart seems calling for it.” Zarchx ca
Inilagay ni Amary sa lababo ang pinagkainan ng kaniyang anak. Sinuklay niya ang kaniyang mahabang buhok gamit ang kaniyang daliri. Sumandal siya sa lababo at pinag-cross niya ang kaniyang braso sa kaniyang dibdib habang pinuporseso sa kaniyang isipan ang mga sinabi ni Zarchx Jr. “Kilala mo naman siguro ang pamilyang pinagmulan ng asawa mo kaya wag kang magtataka kung sa murang edad ng anak mo kitang-kita kung saan siya nagmana.” Pumasok sa kusina ang bagong dating na Amber. Hindi napansin ni Amary ang pagdating nito. Narinig ni Amber ang pag-uusap nilang mag-ina at alam nito kung bakit malalim ang iniisip ni Amary dahil nag-aalala ito para kay Zarchx Jr. “Amber, he's my son! My baby is mine, I don't have a right to do what I want for my baby? Why he's always against me? All I want is to see him playing not studying those papers! Bakit hirap na hirap akong pasayahin ang anak ko na para bang ako pa ang nagiging hadlang sa kasiyahan niya?” Tahimik na nakamasid si Amber sa kaibigan
• • • J A Y P E I ' S N O T E • • • Hello po. Marhay na aldaw sa indo gabos! Pagbati mula kay Zarchx Montenegro. Unang-una, nagpasalamat po ako sa lahat na nagbabasa at sa mga magbabasa pa lamang!♡ Maraming-maraming salamat po sa mga nagbigay gems at magbibigay pa lamang.✷‿✷ Ganu'n rin po sa mga nagbibigay ng komento, maraming salamat po! ♡‿♡ Salamatooon sa indong suporta! ◜‿◝ Pangalawa, sa lahat po nang nag-aabang ng kwento ni Zarchx at Amary, humingi po ako ng pasensya kung masyadong mabagal ang usad ng kwentong ito. ಡ ͜ ʖ ಡ Please bear with me, Guys. Pangatlo, gusto ko pong ipaalam sa inyo na hindi pa dito nagtatapos ang kwento. Masyado pang madaming kaabang-abang na magaganap sa kwento. ʘᴗʘ Stay tuned! Pang-apat, hinahanyayahan ko po kayo na magbigay ng rate and feedback sa story. Para po sa mga nagkokomento, kung maari po na sa mismong story na kayo magkomento dahil malaking tulong po 'yon sa pagpromote ng story. Paano magbigay ng rate? Step 1: Sear
Nang matapos ang kulog at kidlat kusang inilayo ni Max ang kaniyang sarili sa asawa at bahagyang hinihili ang kanilang anak na umiiyak. “Let’s get inside. It's cold here and also not safe.” Inayos ng binata ang towel para hindi matakpan ang mukha ng kanilang anak. His arms snaked on Max's waist until they get inside. “Talagang sa ilalim ng malakas na kulog at kidlat pa kayong mag-asawa nagmoment, dinamay niyo pa ang bata!” Scott commented. Sinamaan ng tingin ni LV si Scott ng makarating sila sa sala na lahat ng mata ay nasa kanila. “Max, ayos ka lang? My god. Namumutla ka, Scott tubig nga please.” Inaalalayan ni Amary na makaupo si Max. “Cy, tubig daw. Bilis!” Utos rin ni Scott na akala mo naman nakikipagbiruan si Amary. “Bakit ako? Lanc—Woah. . .” Natigilan ang lahat ng si LV ang pumunta sa kusina at pagbalik nito may dalang isang basong tubig. Nilapitan nito ang kaniyang asawa. Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok nito na nakatakip sa mukha nito at pinakatitigan. “You ok
Tinahak ni Amary at Zarchx Jr. ang malapad na pintuan, pinagbuksan sila ng mayordoma. “Maligayang pagbabalik, Ma'am.” Nakangiting niyakap ni Amary ang mayordoma. Maikling panahon man silang nagkasama, napamahal na ito sa kaniya. “Na miss ko po kayo, Manang.” Nakangiting pumasok sila ng kaniyang anak. Nakangiting inilibot niya ang paningin sa buong sala. Natigilan siya ng dumapo ng mata niya malalapad na portrait sa pader. She smile slightly when her eyes focus on the frame, she was with Zarchx. She miss him so much! Every time she saw his husband image make her smile but deep inside she's in pain. “Ganu’n din ako. Napakagwapong bata naman niyan, Hija. Kamukhang-kamukha ni Zarchx! Isa nga siyang Pendilton.” Nakatingin ito sa anak niya na nakangiti. Pinagmasdan ni Amary ang kaniyang anak na inilibot ang paningin sa loob ng sala. Bumitaw ito sa kamay niya at umupo sa pang-isahang sofa na nakacross ang kamay sa kaniyang dibdib habang nakasandal sa likod ng sofa. “Baby, say hi
• • • FOUR YEARS LATER • • • She was staring at her son, when memories with her husband came on her mind. Nakatayo si Amary sa pangpang habang pinagmamasdaan ang sunset na kay sarap pagmasdan lalo na’t ang ganda ng reflection sa tubig. Napalingon siya sa kaniyang likuran ng maramdaman ang kamay na yumakap sa kaniyang bewang. Nginitian niya ang asawa ng magtagpo ang ang mata nila at tahimik na nagmasid sa sunset na palagi nilang inaabangan. “Babe?” “Hm?” “Ayaw mo pa bang magkaroon tayo ng anak?” Natigilan si Amary. Napatingin si Amary sa mukha ng asawa. She can see the excitement and hope in his eyes. “Nagmamadali ka ba?” Mahinang tumawa ang binata sa likuran niya at hinalikan ang gilid ng tenga niya. “Babe, seryoso ako.” Isinandal ni Amary ang kaniyang likod sa matitipunong dibdib ng asawa at hinawakan ang kamay nito na nakayakap sa kaniya. Hindi niya alam kung anong dapat sabihin dito ang alam niya hindi pa siya handa. Mahirap ang maging isang Ina. “Seryoso