Love is...
Who wouldn’t love to be love by someone they love? Who wouldn’t dream to be with the person they dreamin’ for? And who wouldn’t want to be wanted by the person they wanted too long?
Natapos kami sa aming defense ng matiwasay at masasabi kong display lamang ako sa grupo dahil sa bawat tanong ng mga penalist ay sinasagot nila Mau at Keziah ng maayos. Maging ang ibang binabatong issues and such ay nasasagot nila Sardius, David at Sardius ng confident, typical One-Night-Boys. Samantalang yung Mariano Brothers ay nakatayo lamang habang naghihintay ng panibagong ibabato sa amin at ito nga yun…
“What is love?”
Lahat kami natigilan, lahat malamang ay nagulat maging ako. He questioned us with a glint of amusement in his eyes with our reactions. Hindi ko alam kung bakit niya ito naitanong sa amin, saka ko lamang napagtanto nang may sumagot at napatanga ako ng marinig ko ito.
“Love is selfless, it can sacrifice, let go and accept the pain no matter what but sometimes it can be a poison.” Ani Thunder
Nakikita ko mula sa mga mata ng mga penalist ang paghanga sa sagot ng lalaking kidlat na may buhawi ng kayabangan. Wala sa proposal namin ang love na tinanong niya yet he insisted. Nanatiling confident at talagang nagmamayabang ang tindig ni Thunder habang nakikipagsukatan ng tingin sa penalist.
“Why does love became poison sometimes?” namamanghang tanong pa nito.
“Because love can wreck a person.” Napalingon ako sa sagot ni West, mababakas sa kaniyang boses ang pait at bumalatay sa kaniyang buong mukha ang sakit.
At doon natapos ang aming defense. Akala ko ay sa amin lamang nangyari ang weirdong tanong ng penalist pero mukhang sa buong section niya itinanong kung ano nga ba ang pakahulugan ng salitang Love para sa amin.
Kung ako ang tatanungin kung ano nga ba ang ‘Love’? para sa akin? Love never fails and if it fails, it’s not Love. Siguro tama nga si papa na kapag nagmahal ka you shouldn’t doubt your feelings towards that person. You just love that person because you love her/him. No more, no less. God loves us because He loves us, no more further explaination.
“Humuhugot kayo kanina?” Tanong ni Marko sa Mariano brothers ng maka-upo kami sa isang bleacher.
“What?” naguguluhang tanong ni West
“I mean, you know ang lalim ng pinaghugutan ng sagot niyo about sa love.” Saad naman ni David na ikinatango ni Marko at Mau.
“Something in your answer that caught my attention, its deep.” Saad naman ni Keziah na nakatitig na sa kambal.
“Are you two fall inlove before?” Tanong naman ni Mau sa Mariano Brothers na nakakuha ng interes ko.
Does this two Mariano fell inlove before? Nasaktan na ba sila noon kaya ganito nalang sila kung mambabae ngayon? Base on my brother’s experience they are fell inlove before but those ladies left them hanging. Sabay-sabay nawala ang mga babaeng minahal nila noon. I ask them why, they just answered me with…
“We are strong together but better apart.”
Siguro nga ganun ang Love, kailangan maglet go kasi kailangan. I-accept yung sakit at magsacrifice para sa ikabubuti ng lahat. Bumalik ako sa reyalidad ng sumagot si Thunder sa paraan kung saan siya sikat na sikat—punong puno ng kayabangan.
“Yes, we are.” Napaikot naman ang mga mata ko dahil dito.
“Then what happened?” Tanong naman ni Keziah
“She left me hanging.” Sagot ni West
“She left me without explaination.” Sagot naman ni Thunder
“She left me because she love him more than she loves me.” Napalingon kami nila Keziah at Mau ng sumagot si Sardius. Tulala ito at tila may iniisip na kung ano.
Napatutop ako ng aking bibig dahil sa naging sagot ng tatlo. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko ay napakalalim ng naging karanasan nila. They are just 18 yet their experience is more than I expected. Akala ko sadyang mga babaero lamang sila, may reason pala. Well, Every action has an equivalent reason sabi ng teacher ko sa science noong grade 8 ako.
Ilang segundo rin kami natahimik bago nakabawi mula sa mga naging sagot nila Sardius, Thunder at West. Unang tumawa ng pilit si Marko at biglang kumanta ng…
“Kung si Valerie sana ang iyong minahal hindi ka na muling mag-iisa…” May papikit-pikit pang nalalaman ang ugok na si Marko. Feel na feel ang pagkanta.
“Kung si Valerie sana ang iyong minahal hindi ka na muling luluha pa..” Segunda naman ni David at hinawakan ang kamay ni Mau
“Matagal na siyang naghihintay na mapansin mo..” Kasabay ng pagpiyok ni Mau ay ang pagtawa namin.
“Kung ako nalang sana…” Pagtatapos ko habang nakatingin kay Sardius.
Napakagat labi ako ng mahuli niya akong nakatingin sa kaniya. Iiwas na sana ako ng tingin ng bigla siyang ngumiti at nagsalita. Hindi ko inaakala na maririnig ko mula sa kaniya ang mga katagang iyon.
“Valerie Ysabelle Alonzo, can I court you?”
Umakyat yata ang lahat ng dugo ko sa aking mga pisngi. Pakiramdam ko sobrang init ng aking pisngi maging ang aking mga tenga ay mainit din. Tinatambol din ang aking dibdib dahil sa sobrang kaba. Anong isasagot ko? Pwede nga ba? Payag nga ba ako?
“Ayieeeeeee!!!”
Nabaling ang paningin ko kina Mau at Keziah na sabay tumili. Kitang-kita ko sa kanila na masaya sila sa tanong ni Sardius pero salungat ang ekspresyon sa mukha ng dalawang kaibigan ni Sardius. Oo nga’t nakangiti sila pero ang mga mata nila ay may nais sabihin na salungat sa naka-ukit mula sa kanilang mga labi. Hindi rin nakaligtas ang pag-iling ni West sa akin at masamang titig ni Thunder.
“Can I… Can I court you?” pag-uulit ni Sardius sa tanong niya.
Napangiti ako dahil sa tanong niya. Sino bang aayaw kung krass na nila ang magtatanong hindi ba? Sino ba ang hihindi kung ang nag-iisang Sardius Estevan Arellano ang magtatanong kung pwede siyang manligaw hindi ba? Kaya naman mas ngumiti pa ako dito ng pagkatamis-tamis at…
“Sino ba naman ako para tumanggi, hindi ba?”
In Love theres no room for doubt. We love that person because we love them. Gusto kong paulit-ulitin ito sa sarili ko pero bakit kahit anong paintindi ko sa sarili ko na sigurado ako sa naging desisyon ko ay ginugulo ako ng mga salita ni Thunder.
“I may not a perfect man but I am still willing to be your slave, my Goddess.”
Sabado ngayon at ibig sabihin ay magbabantay ako sa isang pwesto ni mama sa palengke. Ako na naman ang magtitindera sa mga ubas, mansanas, saging at rambutan. Ewan ko ba sa nanay ko kung bakit ang hilig niya sa apat na prutas na yun.
Natapos na akong maligo at kasalukuyan na akong nasa harapan ng Cabinet ko. Anong isusuot ko? Humugot ako ng isang maong na short na umabot lamang sa kalagitnaan ng aking hita at isang floral na off shoulder. Tiningnan ko ang kabuuan ko sa salamin at may narealize ako.
Ano ang ginagawa ko?
Hindi ako ganito ka-conscious pagdating sa mga damit na sinusuot ko lalo na kung palengke lang naman ang pupuntuhan ko. I usually wear a jogging pants and a simple shirt that made me comfortable but the heck with myself right now. I don’t even know what the real situation I have right now.
Kung sana lang andito si papa.
Napatingin ako sa kisame upang pigilan ang mga nagbabadyang mga luha sa aking mga mata. Nang humupa na ang aking nararamdaman ay bumaba na ako dahil paniguradong iniintay na ako ni Kuya Genesis. One week walang pasok ang una naming prinsipe dahil sa gagawin niyang thesis tungkol sa isla ng Selah. Lahat siguro sila sa department nila ganuon, ewan ko lang sa dalawa kong kuya na ugok.
“Ang tagal.” Reklamo ni kuya Genesis habang nakatalikod sa akin at naggagatas.
“Sorry po.” Sarkastikong saad ko.
Umupo ako sa katabi niya kung saan may nakahanda ng gatas at pancake with a honey syrup. Ganun nila ako kamahal dahil pagbababa na ako ay laging nakahanda ang aking mga paborito.
“Ikaw may gawa kuya?” Tanong ko dito na ikinatingin niya sa akin.
“Saan ang punta mo at ang ganda mo masyado?” Hindi niya ako sinagot dahil nagtanong lang naman siya pabalik sa akin.
“Sa palengke lang naman ako, magbabantay sa pwesto ni mama.” Plain kong tugon
“Bakit masyado kang maganda?”
“Kuya, Alonzo ang dumadanak na dugo sa akin kaya talagang maganda ako.” Proud na tugon ko dito na ikinatawa niya.
“May kayabangan ka rin palang taglay.” Saad nito habang tumatawa.
Napanguso naman ako dahil sa sinabi ni kuya Genesis kaya naman imbis na makipag-usap pa sa kaniya ay kumain na lamang ako. Wala pa man din ako sa panglimang subo ay nabulunan ako dahil sa taong lumabas mula sa aming kusina. A topless and sweated hot jerk with his messy hair. May dala itong plato na may lamang mga pancake. Nanlaki ang mga mata ko.
“I-ikaw ang nagluto ng pancake ko?” Napaiwas ako ng tingin sa lalaking walang suot na pang-itaas ng masamid si kuya Genesis sa tanong ko.
“What the hell is that pancake-ko, Baleng?” Nauubong tanong ni Kuya.
“I… uhmm. I’m just asking.” Naiilang na tugon ko.
“Don’t worry, I can wait before cooking your pancake.” Nang-aasar na wika ni Thunder at naupo na sa kaharap kong pwesto.
“Dre, sinasabi ko sayo. Kapag tinalo mo utol ko hindi na sisikatan yang saging mo.” Ako naman ang nasamid dahil sa sinabi ni kuya.
“K-kuya ano ba?”
Inirapan na lang ako ni kuya at nagpatuloy sa kaniyang pagkain samantalang si Thunder ay nakangisi lamang habang pinagmamasdan akong kumain. Inirapan ko na rin para matigil, umagang umaga yata ay pinepeste ako ng Marianong ito.
Natapos kaming kumain at si Kuya Genesis na daw ang maghuhugas ng pinagkainan namin at wala akong choice kundi ang sumabay kay Thunder papuntang palengke, wala akong alam kung bakit siya pupuntang palengke o kung ano man.
Nang makalabas kami ng gate ay siyang paglabas ni Sardius sa kanilang gate ng bahay. Nakasuot ito ng khaki short, hawaian polo na naka un-button ang tatlong butones at rubber shoes. Napabuga ako ng hangin dahil sa nakikita kong tanawin.
“Ang gwapo.”
“Hindi siya gwapo, gago oo.” Napabaling ako kay thunder na ngayon ay nagsisimula ng maglakad palyo.
“Tara na?” Ngayon naman ay na kay Sardius na muli ang atensyon ko dahil sa sinabi nito.
“Saan punta mo?” Tanong ko dito
“Sa palengke, tutulong sayo sa pagtitinda.” Saad nito at ngumiti ng pagkatamis-tamis.
Jusko Lord, totoo po bang nanliligaw ang gwapong nilalang na nasa aking harapan? Ano pong klaseng charm ang nasalo ko mula sa inyo at ganito ako kaswerte? Magmula sa magulang, kuya, kaibigan at ngayon sa krass ko?
“H-hindi naman na kailangan.” Kemeng saad ko.
“Tara na.” at hinawakan niya ang aking kamay bago naglakad.
Nakita kong lumabas ng kani-kanilang bahay sina Mau at Keziah na malapad ang ngisi sa mga labi. Yung mga tingin nilang nang-aasar talaga ang naintindihan ko. Inirapan ko lang sila.
“Sagutin muna bago ang ganyan.” Pang-aasar ni Mau
“Oo muna bago hawak ng kamay.” Segunda ni Kezia at nagtawanan ang mga bruha.
Napairap akong muli dahil sa mga kalokohan ng mga kaibigan ko. Nagpatuloy kami sa paglalakad ni Sardius hanggang sa makarating kami kung saan nakapark ang kotse niya. Nahagip ng mata ko ang kotse ni Thunder at sa di kalayuan ay nakita ko siyang may kaakbay na ibang babae.
Kanina lamang ay sa akin siya sweet.
Napapitlag ako dahil sa naiisip ko. Napailing ako bago pumasok sa kotse ni Sardius. Tahimik naming tinatahak ang daan papuntang palengke ng marinig ko may nagtext sa cellphone ko at nang tingnan ko ay agad nagharumintado ang aking puso at may kung ano sa aking tiyan.
Thunder Yabang: You’re the most beautiful lady I’ve ever seen, don’t be jealous.
Napahigpit ang hawak ko sa a
king cellphone dahil sa ayaw marehistro ng aking sistema ang nararamdaman ko. Tama pa ba ang pakiramdam na nararamdaman ko? Bakit tila may nag-iba?
Thunder, anong ginagawa mo sa akin?
Human AlarmI remember what lolo said to me. Sabi niya kung papipiliin ako kung gago o matino dapat daw piliin ko ang gago, dahil mas masarap daw makitang nagbabago ito dahil sa mahal niya ako kesa daw sa matino na sa una lamang matino. Should I believe it? Hindi ba ako nito sasaktan?
Heartbeats...Nakarating kami sa skwelahan ng tahimik at walang mga imik. Nang makalabas ako sa kotse ni West ay nakita ko agad sina Thunder at Sardius na naghihintay sa akin sa bukana ng building namin. I let out a heavy sigh before I continue walking towards them and then stop when i am half meter away from them.
Lito...It was Tuesday and as usual sinundo na naman ako ng apat at kagaya ng kahapon ay kay West kami sumabay. Tahimik ako buong byahe dahil sa nangyari kahapon sa clinic. Nasapo ko ang aking mukha ng maramdaman ko muli ang pag-init ng pisngi ko.
Tuddler...My heart still pounding faster than its normal beating. I should go to the hospital and check my heart if I have disease. Kanina pa ito sa paghaharumintado, hindi parin ito naaawat tila gustong lumabas at sumabog. Nakakatakot baka mamatay ako.
Apple..."Fuck his way, but thanks to him. I can finally pursued, win and own you, Darling."It's like hearing a beautiful and sweet melody at the same time. He can literally made my heart melts. Ginantihan ko ang kaniyang pagyakap sa akin.
"I love you, Valeriana, since day 1 of January 2001."Nagising ako eksaktong alas-kwatro ng hapon at tinatamad akong kumilos o bumangon, hindi ko alam kung dahil ba to sa nabasa ko. Tiningnan ko ang aking cellphone at ganun na lamang ang pagkadismaya ko nang wala akong nareceive na text mula kay Thunder magmula ng umalis ito kanina, usually ay nagtetext na ito lalo na at wala ako sa kaniyang paningin. Napagdisisyunan ko nalamang na bumangon.
Choose me..."I love you, Valeriana since day 1 of January 2001."Napasinghap ako dahil sa narinig ko mula sa kaniya, that was my birthdate. Hindi talaga pumalya ang lalaking ito na pabilisin ang pintig ng puso ko. Nakagat ko ang aking pa
Pain...Nakarating kami sa Casa El Paraiso ng matiwasay, but still I feel the dizziness. Umiikot ang paligid ko at nandidilim na rin ang paningin ko, ipinilig ko ang aking ulo upang mawala ito."Val, are you okay?" tanong ni Marko
Blaah~Ano nga ulit ang sinabi ko? Tamang panahon ba ang sinabi ko? Fate is really something, pinaglalarauan ako sa hindi ko malamang rason. Kanina lamang ay nasa balkonahe siya ng kwarto ni Qaz ngayon naman ay nasa harapan ko na.Nanatili ang mariin niyang titig sa akin at walang nagta
Thunder...Kasalukuyan kaming nasa kwarto ni Qaz dahil nagkukwento ito tungkol sa mga panahong wala ako sa kaniya. At three my brothers teach him how to read and write, at four they let him study at nursery and now that he is nearly five years old he can enter grade 1."Hindi ba parang
Guerrero...Nakakailang hakbang na ang nagagawa ko ngunit hindi ko parin magawang tumalikod dahil sa huling pagkakataon nais kong ipakita sa sarili kong hindi kailanman magiging akin ang lalaking mahal ko. Habang humahakbang paatras ang mga paa ko siya din namang pagputok ng baril sa di kalayuan.
BACK TO ZERO...Pain is not the counterpart of love, not because you fell in love you will never feel the pain or you are no longer feel the pain. Pain will still be there, it's part of the process of love. Either it kills you inside or it wakes up your senses. It's still up to you.Aft
Glimpse...Pagkatapos naming magdrama kaninang umaga ay napagdesisyunan kong magpa-iwan sa kwarto habang sila ay nasa dalampasigan at naliligo. Napabuga ako ng hangin dahil imbis na mag-enjoy ay narito ako at nakahiga sa kama.When your legs don't wor
Sorry won't fixed me...Maaga akong nagising dahil sa ingay na naririnig ko mula sa di kalayuan. Masyadong tahimik ang lugar para hindi mapansin ang mga taong maiingay. Napansin kong tulog na tulog ang mga kasamahan ko sa kwarto. Anong oras naman kaya nagsitulog ang mga to?Dahan-dahan
Pain...Nakarating kami sa Casa El Paraiso ng matiwasay, but still I feel the dizziness. Umiikot ang paligid ko at nandidilim na rin ang paningin ko, ipinilig ko ang aking ulo upang mawala ito."Val, are you okay?" tanong ni Marko
Choose me..."I love you, Valeriana since day 1 of January 2001."Napasinghap ako dahil sa narinig ko mula sa kaniya, that was my birthdate. Hindi talaga pumalya ang lalaking ito na pabilisin ang pintig ng puso ko. Nakagat ko ang aking pa
"I love you, Valeriana, since day 1 of January 2001."Nagising ako eksaktong alas-kwatro ng hapon at tinatamad akong kumilos o bumangon, hindi ko alam kung dahil ba to sa nabasa ko. Tiningnan ko ang aking cellphone at ganun na lamang ang pagkadismaya ko nang wala akong nareceive na text mula kay Thunder magmula ng umalis ito kanina, usually ay nagtetext na ito lalo na at wala ako sa kaniyang paningin. Napagdisisyunan ko nalamang na bumangon.