Kunin mo na ang lahat sa akin. Wag lang ang aking mahal.
- Kunin mo na ang lahat sa’kin, Angeline Quinto
***
APRIL followed what nanay Sonya had told her. Asawa siya, may karapatan siyang malaman kung anong nangyari sa asawa.
This is not the time to be coward. Kailangan niyang manindigan hindi lang para sa sarli kundi para sa mga anak at sa pamilyang binubuo nila. Noon pa man naniniwala na siya sa kasabihang you can make a man fall in love with you through his stomach. Kaya nga madalas niyang pinagluluto ang asawa.
Wala naman siyang balak magtagal sa coffee shop na ‘yon. Nakita na niya ang dapat makita, ano pa bang dapat niyang gawin? But she’s too emotionally weak, hindi na nga niya alam na kanina pa siya nag-i-space out. Nang bumalik sa sariling katinuan, tanaw pa rin niya ang asawa at si Vanity. They are happily eating while laughing, maybe they are talking about their past that would make them both happy. Busy and lots of things to do kaya hindi makakauwi…pero nandito ito ngayon. sa isang fine dining restaurant at masayang nakikipag kwentuhan. Mayamaya lang ay tumayo na ang dalawa. Masakit man sa mata ay hindi niya iniwas ang paningin ng ipalibot ng asawa ang braso nito sa bewang ni Vanity. They are still happily talking while entering the condo.
All I ask is if…this is my last night with you. Hold me like I’m more than just a friend. Give me a memory I can use. Take me by the hand while we do what lovers do. It matters how this ends. ‘Cause what if I never love again. - All I ask, Adele *** TINIGNAN ni April ang sarili sa full length mirror sa kanilang walk-in closet. Handang handa na siya sa kung ano man ang kalabasan ng mangyayari ngayong araw. Napatingin din siya sa wedding ring nilang dalawa ni Cyril. &nbs
*** HINDI alam ni April kung saan siya dinala ng kanyang mga paa. Basta pag labas ng coffee shop at nagpatuloy lang siya sa paglalakad. Salamat naman sa Diyos at kahit wala siya sa sarili ay hindi siya nadisgrasya. Her feet lead her to a small playground at the center of the condominium buildings. May mga batang naglalaro doon, pahapon na kaya hindi na masyadong mainit ang panahon. Ang ilan sa mga bata ay kasama ang kanilang mga yaya, ang ilan naman ay ang mismong mga magulang nito. Umupo siya sa concrete bench
* BEST IF YOU PLAY THE SONG WHILE READING THIS CHAPTER. ALL I ASK BY ADELE. YOU CAN ALSO VISIT MY F@CEBOOK PAGE FOR THE OFFICIAL SPOTIFY PLAYLIST OF YOUNG HEARTS. RNL STORIES * *** GABI NA ng makarating siya sa bahay. Alalang-alala si Ate Gigi ng pagbuksan siya ng pinto. Ganoon na rin si mang Lando. Tinanong niya ang mga ito kung tinawagan ba nila ang asawa. they called Cyril pero hindi daw ito makaalis agad sa opisina dahil maraming inaasikaso. Dapat masaktan siya pero namamanhid na ata ang puso niya. Humingi nalang siya ng paumanhin dahil pinag-alala niya ang mga ito. Si
Pasensya na kung papatulugin na muna ang pusong napagod kakahintay. Kaya sa natitirang segundong kayakap ka, maaari bang magkunwari akin ka pa? - Malaya, Moira *** APRIL wore a simple maternity dress. It’s an emerald stretchable dress kaya kumportable itong isuot. Nang makapag-ayos na ay tinitgan niya ang sarili sa full length mirror. She compared to herself months ago, malayong malayo ang dating niya ngayon. Bukod sa malaking tiyan dahil sa pagbubuntis, nakakapanibago na puros branded ang mga damit na sinusuot niya ngayon. &n
* YOU CAN PLAY THE SONG FOR MORE FEELS. MALAYA BY MOIRA. YOU CAN ALSO CHECK MY F@CEBOOK PAGE FOR THE OFFICIAL SP0TIFY PLAYLIST OF THIS STORY. RNL STORIES * Nandoon nakatayo ang isang may edad ng lalaki. Sa mukha ay hindi ito nalalayo kay Christian. “P-Pasensya na po at pumasok ako.” “Ikaw siguro ‘yung asawa ng kaibigan ni Christian?” Tanong nito. “April po.” Pagpapakilala niya dito. Inabot pa niya ang kamay, akala niya ay makikipag shake hands ito pero hinalikan nito ang likod ng kanyang palad. Sinuklian niya ito ng ngiti
I hope someday you can find some way to understand. I’m only doing this for you, I don’t really wanna go. But deep in my heart I know, this is the kindest thing to do. - I Love You, Goodbye. Nina *** “H-HELLO?” “Oh? April? Napatawag ka?” Sagot sa kanya ng nasa kabilang linya. Tanging ingay galing sa bukas na aircon lamang ang maririnig sa buong kwarto. Wala siyang kasama kahit isa. Wala ding may alam kung anong nangyari sa kanya at kung nasaan siya.
* PLAY THE SONG FOR MORE FEELS. I LOVE YOU, GOOD BYE BY NINA. YOU CAN ALSO CHECK THE OFFICIAL SP0TIFY PLAYLIST OF THIS STORY ON MY F@CABO0K PAGE. RNL STORIES. ****🎵 You need someone willing to give their heart and soul to you.Promise you forever. But baby, that’s something I can’t do.Oh, I could say that I’ll be all you need.But that would be a lie.I know I’d only hurt you, I know I’d only make you cry.I’m not the one you’re needing… 🎵“S-Sunduin mo na ako.”“Pero
*** ~ 3 years after ~ “SA atin naman pong sports news, nakatutok live and exclusive mula sa Thailand si April. April anong balita sa ating mga atleta sa SEA Games?” Lumabas ang animated gap ng news program, pagkatapos ay ang muka ni April sa screen. She’s wearing a white polo shirt that has the logo of the network and maong pants. Hawak nito ang mikropono na may logo din ng network. Sa paligid nito ay kitang kita ang mga nagsasayang tao. Hawak ang bandera ng Pilipinas at masayang masayang winawagayway ito. “Thank you Ms. Nadeth. At ito nga po, live tayo sa Nimibutr Stadium sa Thailand kung saan ginanap ang championship ng ating Men’s Basketball teaM laban sa koponan ng Thailand. Naging madugo at mahirap ang laban, pero sa huli tayo pa din ang nagwagi! Isang ginto nanaman para sa ating bayan.” Pagkatapos ay pinakita ang video skits kung saan may inserts ng videos ng basketball game ng team Philippines versus Thailand na kanyang vino-voice over live. After ilang segundo ay pina
I'm never gonna let you go, I'm gonna hold you in my arms foreverGonna try and make up for all the times I hurt you soGonna hold your body close to mine from this day on we're gonna be togetherOh I swear this time I'm never gonna let you go.- Never Gonna Let You Go, Sergio Mendes***HINDI mapakali si Cyril. Nandoong tatayo ito, o di kaya ay maglalakad at iikot ikot sa loob ng hotel room. Namamawis din ang kanyang mga palad. “Relax, son. Para namang sasabak ka sa gera niyan, you are just getting married.” Pagpapahinahon sa kanya ng ama. He sits on the sofa once again. “I don’t know, dad. This is what they called wedding jitters maybe? Naniniwala naman akong hindi na ako lalayasan ng asawa ko, pero kinakabahan talaga ako. P-Paano kung hindi magustuhan ni April yung ayos ng venue? Yung yari ng mga gown ng a-” “S-Son! Stop. Just stop.” Natatawang umiiling ito habang tinatapik siya sa paypay. “You better relax, Cyril. Ayaw mo naman sigurong mahimatay sa mismong kasal mo? That wou
You taught me how to loveYou showed me a tomorrow and todayMy love, that's different from the yesterday I knewYou taught me how to loveAnd darling, I will always cherish youToday, tomorrow, and forever- When I Met You, APO Hiking Society***“I SHOULDN’T have listened to you! I should not have done that!” He is in a state of panic right now. When the coordinator said that April is gone, biglang nag blanko ang isip niya. And then something hit him. After he recovered he immidiately called Kyle. The real general manager of this hotel resort. Agad naman siya nitong pinuntahan. Hindi pa ito nakakalapit sa kanya ay siya na ang pumunta dito. “Kyle! I need all the CCTV footage right now! Bring me to the security room!” “S-Sir, what happen?” “My wife’s missing!” Agad naman siya nitong dinala sa opisina na nagco-control sa CCTVs. They checked every footage that has the recording. Nakita niya sa video ang asawa na lumabas ng kanilang kwarto 5 minutes after he went out. Pumunta ito
*** KINAKABAHAN siya. Mas pa kaysa noong kausapin ang biyenan. Hindi niya alam kung nakailang baso na ba siya ng tubig simula ng magising kanina. Kahit si April ang nahahalata ang pagiging agitated niya. “Cy, what’s wrong? Bakit kanina ka pa hindi mapakali?” Tanong nito sa kanya ng makasalubong sa hagdanan ng kanilang bahay. Busy na busy ito sa pag aasikaso sa mga anak. Aalis kasi ulit sila ngayong weekend, and as their family day sinabi niyang pupunta sila sa isang resort sa Batangas. “N-nothing,” Tanggi niya dito. “Oh wait! Baka mamaya may important kang client call at hindi mo sinagot kasi aalis tayo?” Medyo pabalang na tanong nito. April got upset when he did not answer an important meeting call. Medyo nagkagulo ng kaunti. Wala naman masyadong nagyari pero she’s upset a little dahil nadagdagan ang trabaho niya after not answering the call. “No! None. I…I am just excited to see the resort. Gusto ko lang makita first hand if my investment doesn’t go to waste.” Pagdadah
*** “ANGELA, ANGELO. Kainin niyo na itong mga ice cream niyo. Matutunaw. Sayang.” Kinuha ng mga anak ang ice cream na hawak at masayang tumakbo pabalik sa kanilang mga house helpers na nagpapalipad ng saranggola. They are in a picnic park somewhere in Laguna. Another weekend means family day for their little family. Nasa ilalim sila ng isang mayabong at malaking puno. Like other family and friends here, nakaupo sila sa isang mat. Dala dala ang iba’t-ibang klase ng pagkain. She doesn’t forget her children’s favorite snacks. And of course, her first born aka her husband’s, favorite food. “Here. Kainin mo na.” Abot niya sa chicken sandwich na paborito nito. “Thanks!” And he immediately takes a bite. Naka sandal sila sa katawan ng puno habang masayang pinagmamasdan ang mga anak. Their kids are playing with their bodyguards and house helpers. Another happy memories to cherish. “Ang bilis nilang lumaki.” Malungkot na sabi ni April sa asawa. “Next thing we know, mag papakilala
I know we’re starting over again This time we’ll love all the pain away Welcome home my lover and friend We are starting over, over again - Starting Over Again, Natalie Cole *** “C-CY! Let’s talk. Please?” A woman’s voice is echoing in the busy, yet quiet, lobby of the Constantino Group of Companies Building. All eyes are at the center of the attraction. A woman was held by 2 woman bodyguards. Nagmamakaawa sa lalakeng kakarating lang. But the man is deaf to the woman’s plea. “Cy, please. I…W-We need to talk.” Her cries are not enough. Ni hindi man lang humarap ang lalakeng pinapakiusapan. He is just standing with his secretary at the elevator’s doors waiting for the express elevator to open. “S-Sir?” Though he is nervous, the male secretary asks his boss. “What?” “S-Si Ms. Vanity po.” The secretary said the obvious. “I know.” Punong puno ng pagtataka ang secretary sa sinagot ng kanyang amo. “C-Cy! I am still the representative of the P-Pangilinan Group of Comp
***“BAKIT hindi ka kumikibo? May nagawa ba ako? Please tell me.” Malambing na tanong ni Cyril sa asawa. Hindi na kasi ito kumibo simula ng tanungin nito kung anong nagyari sa kanila ni Lucas. “Hindi kasi ako naniniwala na walang nagyari sa inyong dalawa ni Alex. Kilala kita, Cy.” Napakamot na lang ng batok si Cyril. Alam talaga ng asawa kung anong karakas niya. At bilang mabuting asawa dito, hindi dapat siya nagtatago ng sikreto dito. “We just talk. Nothing fancy.” “Anong pi
'Cause this angel has flown away from meLeaving me in drunken miseryI should have clipped her wingsAnd made her mine for all eternity- Heaven Knows, Orange & Lemons***“HATID na kita.” Alok ni Alex sa kanya habang papalabas sila ng Cloud 9. Malalim na ang gabi at malamig na din ang simoy ng hangin. Hating gabi na din. “Hindi na. Nakakahiya naman sayo.” “Wala yon. Isa pa, baka saksakin ako ng asawa mo. Pumayag na nga siyang makapag usap tayo, tapos hahayaan pa kitang umuwi mag isa? Saka ako nagdala sayo dito, ako din ang mag uuwi sayo.” “Hindi na.” Itinaas nito ang cellphone na hawak. “Magpapasundo na lang ako sa asawa ko.” Wala na itong nagawa ng i-dial niya ang cellphone at tawagan ang asawa. “Cy?” Nagulat pa siya ng isang ring pa lang ay sumagot na agad ang asawa. “Cy?” Tawag niya ulit dito dahil hindi ito nagsasalita. “Y-Yes?” “Nasaan ka? Puwede bang… pwede bang magpasundo?” Nahihiya pa niyang tanong dito. “Look at your right.” Simpleng sagot nito. Agad niyang sinunod
*** MALAKAS ang ihip ng hangin. Nagtatagpo ang bituin sa langit at bituin sa lupa mula sa mga bahayan at building sa kalakhang Maynila. Wala masiyadong nagbago sa lugar mula nang una silang nagpunta dito. Pareho silang nakatanaw sa kawalan, pinapakiramdaman ang bawat isa. “Parang kailan lang nung una tayong pumunta dito.” Ito ang unang bumasag sa katahimikan. Hindi naman niya maiwasang matawa nang maalala iyon. “Ang lamig lamig dito pero kinuha mo ako sa Route ‘77 na ang tanging suot lang ay one piece leather suit at stockings.” Tuluyan itong natawa ng maalala ang una nilang pagpunta dito sa Cloud 9. “Naalala ko nanaman yung mukha ni Hershey at Tommy nang kuhain kita sa stage.” Naiiiling pa ito habang humihigop ng kape na kanilang inorder. “Inatake ata si Mammy Tommy dahil sa ginawa mo.” Natatawa ding tugon niya dito. Katahimikan ulit ang bumalot sa kanilang dalawa. “Naaalala ko din kung anong pinagusapan natin ng mga oras na yon.” “Umiyak ka noon.” Bigla naman